장음표시 사용
281쪽
cidat c eatur ton tamen accidit Deo. Et quidem pro
nunc satis,ne in immensum crescat opus. Ad L. confindico,ita esse ut S.I ho. vult. verum inde
sotu habemus,quod creatio est actio communis diuina '' rim g rum personarum,& quae uno & eodem formali princi D pio eqi tete aequaliter in tribus,habet fieri, nimirum Vna biI' & eadem sapientia,bonitate, potentia, &c. ad differentiam a tionum notionalium,quarum sermale principiunon est aliquid commune. Ad aliud ex.qMaespodemus mentem D. Thom esse quod in hac,Deus creat,nome' Dei supponit pro essentia,ideli,non supponit determinate pro aliqua persona diuina, sicut in hac, Deus generat, Vsed communiter pro omnibus. Ad aliud ex. 3. p. dico ex. doruina eiusdem,ibi q.3 π.s .ad. i.Vbi sic ait:Exclusis per intellectum proprietatibus personalibus,remanebit incosideratione nostra natura diuina vi subsistens,& viperis. Da.Quibus verbis satis enucleate D.Tho.aperit, non loqui se de eo quod nunc est,alioqui abstractisper intellectum proprietatibus,tdest,iribus personis, illud quod re manet,etit persona, & sic de facto erunt quatuor perso- C. e. - nae.Loquitur ergo de eo quod ellet,si per impossibile ex
l eludelehiurire; illae subsistentiae di per nalitates relati
s..κ Deus uae. Et tunc emaneret essentia diuina,aliterquam nunc iros sit . L. se habet:nam tunc se habetret Ut subsistens, &vt perso mere circi na,& ut assumens &crean, quo quidem modo nunc no se habet. N a praecisis subsistentiis personalibus, nullare- manes subsistentia,qua Deus assumat, aut creet. Porro Ricardus contendi non quod modo creet illa unica persona prasintellecta tribus, quia sane nulla est talis: sed quod si non esset nisi una persona,illa quidem crearet,ut& habet Scotus explicans Ricardu,in. 2.d.i. q. i. adlin.ad i. arg. in Oppositum.Sed tamen tunc negotiu diuinitatis,
282쪽
De ultima disp. adg aliam. rsi
A & creationis aliter se haberet:nam tunc crearet vi y per
sona, nunc vero rres sunt quae creant. . .
Ad. s.confirmationem dicimus, inter productionem SpiritMi με spiritus sancti,&productionum creaturarum,qu mptu ομ git
rimas,im o & innumeras & infinitas dili ere ias ego signabiles. Verunt quae ad propositum spectat, est quod , productio Spiritus sancti non solum quantum est ζη pM βιὸ ivii rite ip tius productionis, sed etiam quantum est ex parre rei productae,&ipsius etiam principii productivi, exigit
per se& suapte natura quod sit a pluribus suppositi Uae. terum creatio,licet quantum est ex parte principi pro lui B ctiui,per se habeat produci a pluribus suppo litis ad huncten sum quod principium creans natura sua sunt tria suppolita,&quoadusq; intelligatur diuina natura subsistens in his ruibus suppositis,non intelligitur ut actu creans vel
operans ad extra,nam non sine causa dixit Arist. Actiones ege suppositorum .nihilominus ramen natura ipsa creationis aut creaturarum non exigit quod sit a tribus,qua
doquidem ex se aeque bene ab una persena, si sela essetvna in diuinis, fieri posset,sicut modo de facto fit a tri bus Per hoc tamen non tollitur quin supposito quod a V tribus de facto procedunt creaturae ad tres de facto reserantur Illud vero axioma,Actiones sunt supposix'rum, Aatis , Scotus in. 4.d. .q.3. ad. et principale,dicit esui alitum,nec sint supposiesse Aristotelis,ut vulgo resertur ex. i.Metaph. Sed quid torum. quid de hoc fit,negari non potest axioma illud; nam &D.Tho.eo Vtiturin. i.d. s.q. i. art. i. di sere de verit.q.1o. Respectusanr .ad.2.&.ι.& communiter omnes. Verum hoc pres- mqtμrήrasius examinari per tempus non vacat. 44Trinitate. Ad Vltimum, admitto , respectum illum ad ordinem ς' h naturae pertinere:nego tamen inde colligi quod Angelus,qui comprehendit creaturam,cognoscat illum reipe 4b An ita H li ctum.
283쪽
Quaestio. 3. scholastica . ctum.Nam bene stat comprehendi rem,non cognitis il- Α
li; respectibus, qui per se non conueniunt tali rei: & talis obilestur . est respectus ille creaturarum ad Trinitatem. Sed instas, ille respectus secundum suam entitatem est naturalis, ut fassi sumusλgo intra ordinem naturae est producibile aliquod lumen, cui ille respectus sit proportionatus in ratione obiecti:& consequenter terminus qui est Trinitas. Concedimus, illum respectum esse naturalem,atq,adeo Inosci per naturam poste. Verum ex hoc non j ubtur,quod distincte & in particulari etiam sit eius terminus cognoscibilis per naturam.Supperunt exempla passim . nam non oportet, Vt qui cognoscit potentiam visi- Buam,cognoscat distincte di in particulari omnem colorem . Rursus, appetitus & respectus, qui in nobis est ad Deum clare visum,naturalis eis, ut doctiores asseuerat: neque tamen inde fit quod ad cognoscendum hunc resepectum & appetitum, oporteat eius terminum di
stincte di in particulari cognoscere, idest. sub propria ratione visionis beatifi-
284쪽
T legentium voluptati, &no solum utilitati consulamus: si tamen futuri sint qui lucubrationes has nostras i gant, siq; Voluptas aliqua ex earum te . ctione capi poIsit,oeereprecium factu rum me existimo,si difficillimi; seliolasticae Theologiae quaestionibus, pariter di utilissimis ' quasdam alias,quas gratiores&plausibiliores suturas cre lo,adposuerim. Nam materiarum Varietate,& permuta 'tione leuatur taedium, aut minuitur. Ac proindeposte- uriores istae quaestiones nouitate & iucunditate sui, lecto rem a mole sita liberum, beneuolum reddent pariter &attentum. Et quidem licet quaestiones cxinosas examina re velle merito prohibeamur a D. Paulo, & a Patribus, tirimes. s. non ideo a proposita ego disputatione deterrebor, quandoquidem quae illo quae a me suscipitur disceptanda,non minus habet utilitatis quam curiositatis, ut iam licet vi
PRosecto vidissimum erit ostendere Psalmos Daui IA dicos carmine conscriptos esse: nam Iulianus Augu-stus apostata olim, nostra vero tempestate Anabaptistae primum horum reserente D. Cyrillo Alex.lib. V.conira ρυ ἡ Iulianum:alterum Syaeto Senon. lib. 8. B Othecae san- I. fri His i ctae
285쪽
mina desumpserunt.Accusabat Iulian.s Eusebium Cae sarien. quod multaucarminum species in veteri testameto repetit falso persuasistet. Anauaptistae videntes multatis carminum generibus est 'quo dan Feteris testamenti libros esse compro si ips qui tamennu iac prosa, solutaq; oratione leguntur, ut ident di exibilantiaoltra Biblia,quasi adulterata sint di corrupta. Nam quod vitiati sint ab . impiis Iudaeis libri veteris testamenti, quodq; Hebraici cociices, quibus nuricvtimur, saepesepiueas avetis originai libus disterant,licet ego sequutus alios negem,assirmant tamen quam plurimi scriptores cum primis docti& ca- B tholici, Iacobus de Valentia in Prologo Psalmorum,
quos sacri Tractam. 6.Laelmatius lib. 8 de instauranda religione. c. codices μγ 6 Lindanus lib.1. de optimo genere interp. cap. 1.2.3.&. q. rint Cano lib.1.de locis. 13.&.i4.Titet manus, Ga4 iμ συ ς φ . latinus. c.& alij quam plurimi, ut ex antiquis silenti r p ' nunc praetereamus Iustinum Martyrem,& alios. Haeretici π sci dum etiam referente Philas io Bri, ten. in Capellant Da- ialogo haereseon. c. ii . fuisse haereticos, qui assererent viam, uate Dauidem profanarum ae se larium cantilenarum suis
pro .nam. se composito em. Et in Epistola Concilii Antiocheni, v. . quae habetur in Eusebio,lib. 7 hist Eccle. c.is.& in Elen cho haeresumGabrielis Prateoli, idem error Paulo Samosateno ascribitur.Anabaptistae nostro seculo asserunt, habrum Psalmorum non a Dauide,sed a recentioribus qui. busdam Iudaeorum Rabbinis poli mortem Christistit . . . se conscriptum,Vt haberent Hebraei ad captiuitatis sola- . t tium cantilenas nonnullas, quibus publice in synagogis suis conuenientes orando,& canendo uis inimicis multas calamitates,sibi vero inestari alute ,& s icitatem
286쪽
An Psal. Desii l sint vera carminat s s
Tandem sunt qui existimantes metricum scribendi genus esse molle & profanum, &duntaxat ad fabulas Asia obie, componendas aptum, aut ad vanos di impuros affectus Hio rem irae, vel amoris delineandos adinventum, pri suadere sibi ς - ' non possunt aliquos sacros libros poetice conscriptos es se Quin & hanc ob causam librum Iob fuerunt qui pu- tarent non esse rem veram,que gella sit, sed Tragicomediam Hebraeorum,ut eam appellant Anabat ullae, ac purum figmentum poeticui aut sane rem quodammodo veram, sed multis permixtam fabellis,& figmentis, sicut Homerici, aut Vergiliani libri, qui perpaucas veritate; B multis conspersas nugis, & mendaci s continent. Vides iam, bone lecto disputationis nostrae necessitate,& uti litatem 'Sed ut voluptatem etiam expeἰiaris paulisper expectes mT rancipio ut altius rem istam repetamus,supponenda laritur 9n est magnopere decuisse, ut aliquot veteris testame dametum toti libri carmine conscripti essent.Estet itaq; sacrorum Bibliorum libris intertextus aliquis,qui poematum thesau rus compellaretur,qui ii non prosa,sblutaq; Oratione, ut reliqui ed poetice & rythmice procederet. Et quidem hanc hypothesim fulcire & confirmare multis debemus C praesidijs,& tribus praesertim.Primo, ostendendo quam gratissimam semper Deo Opt.Max fuisse poesim & musicam.Secundo,multam esserim Musicae,& poeseos ad animos hominum permovendos, & concitandos, & in tranuis partem flectendos. Tertio, qua ratione in hoc uniuersitatis libro,idest in mundo isto visibili carmina rerum secerit Deus,utq; creaturae omnes debito, di congruentissimo ordine inter se dispositae, miram poesim, & pulcherrimam musicam reddant. Quae tria si ostenderimus patebit certe ius ad con incendum, decuis- .
287쪽
se ut ali aut bibliorum libri carmine conscripti sint, Deo Aita disponente,& prouidente. II. PRimum horum trium initio probabimus, si ex secu-Quod ius, lari literatura aliquot exempla,&tellii noma mutu vit Deus uerimus,& in ni,stros usus conuerterimus,luxta praescri-D; Dri st pium canonem D August.1. de Doctrina Christiana c. q*m di am quod carmina auribus Dei gratissima sint, mi , 'ui p. flaccus ad Augustum in Epistola. i. lib. i. dixit hunc insume. modum.
Carmine Di uperi placantur, carmine Maves.
. Et Ouidius. i.Trist Exorant magnos carminas pe Deo, Quinimo nem preces olim ad Diuos fundebantur soli ita orati' e, apud EthnicosTheologos, sed metrica, ut patet ex hymnis Pindari. Et Macrobius lib.Σ. in Som. Sci- .pionis.cap. 3. in sacrificijs, di Deorum laudibus carmina olim adhiberi solita, dicit. Quod ex Neotericis tradit Bartholoniis Cassanaeus Catalogi gloriae mundi, py-
te. io .consideratione. si. sed & Aristotel i. coeli, hymnis Deum honorara sisti PF agoricis, tradit. De quo
Iacobus de Valen. super Tel eum laudamus,in illo versu,Tibi cherubim. Sed profanis ijs sacra misceamus Fili, o Aseph, & Hemam,& Idithum prophetabant in cytharis t. pari et s. di psalteri s. Helisaeus Vi Vaticinaretur,iussit adduci sibi q. Ret 3. psalte. Cumq; can et psaltes facta est super eum manus Domini,ideli requievit super cum prophetia vi explanat Chaldaicus. Ecce carminum d muscae vim , quaec t tanta est ut illa disponerent se prophetae ad suscipie dum se '' ς pr6pheu uin spintum : quod miniime facerent, nisi exi- ibi hi tu marci I rem gratissimam se Deo facere, si eum ry h- prophoiata. mistumentis musicis inu A qt, imo &iquoda- modo
288쪽
An Psal.Dauid sint vera carmina: V7
1 modo prouocassent ad prophetiae donum conserendum quod & tradit Lyranus ibi. 4. Reys, Et Stunica Augustinian. lib. i. de vera relig. cap. 19. latissime, contra tiostri saeculi hereticos,qui sacra carmina, & cantum dam- Est vero p&clarissimum huius veritatis argume
tu,quod diabolusvehementissimo odio prosequitur in i
scam. Cum enim in Saulem nequam nequior spiritui u tu' est iuuarueret David carmine & cythara daemonem propulsa' bat,& Saulem exhilarabat. Quod non solius diuini Ver- 1.RC. 16.bi virtute, sed virtute etiamusicae factum, licit Iosephus B lib.6.anti l cap. .& D.Aug. io.Cons. 3PIacobus Valent.prologi in Psalterium tractatu. i. cap. s.&Burgensis in Addit. 1. Reg. 16.dicens Dicere quod hoc fieret ex merito David, seu perorationes eius alienu est a litera, quae solum facit mentionem de actu psallendi. Daemonita liqui ut verbis utar P.Thomae a Villanoua Valentini Archiepiscopi in sermone de visitat Virg. deridet vibran- ibue. i. tem hastam, & durissimos malleos pro nihilo pendit, ad citharς sonitum tremefactus recedit, & quem nulla vis superat, superat harmonia. Haec ille. Et ratio est. Nam cum alioqui perturbata tumultuantium conrisio, &in
ordinatus clamor sit illi gratissimus, non potest concors carminum, & muscae ordo non esse illi infestis imus. Sed & glosi ordina ibidem. i. Reg. 16. ex mente Boetij, philosophum quedam tactu citharae dicit ab obsesso corpore pepulisse daemonium.
Demum publicus sanctae Ecclesiae usus, & mos col- . Iaudandi Deum hymnis & canticis,plurimum habet authoritatis ad demonstrandum id Deo esse gratissimum 'Quod tractat D.Thom .i.:. quaestione. yi. articulo. i. ex 'Arist.
289쪽
Arist Aug & Boethio. Nec contra hoc esst D. Hierony. A in c. cantante,. r. l.Vnde& organa,psalteria, caeteraq; instrumena inu sca tum nunc temporis in lege gratiae, tum vero olim sub veteri lege, maxime fuerunt in usu viri; eccles asticis. Adde in ecesesia etiam triumphanti, musicae & carminum usum esse: na quod passim in Apocalvpsi legimus sanctos homines perlonaturos Alleluia, o ,s; ia. & lRH ζ, ct cantica,non transatirie & metaphorice sedi. Eu is . . Voce Vesa ac sonora intelligendum esse, habet D. Tho. ι ,a, stu D AVSHii H Glocta,rio, d et q.x arva M.f. & lib. 4. d. bibitis ni , LOT ad . Quod tamen qua ratione a. sieri possit, nam itane est punctum longe difficillimum Bexplicatu quomodo voces illae & loquelae formentur in cano emptareo, cum ibi non sit aer, in quo solo nata est vox sormari & deserri ad aures audientium,quae difficultas dissicillima visa e is Hemico quodli. 7. l. 7. forsan an tequam ab hodiernis disputationibus me expediam, dissi
putabo. l. 6. schol.ad sinem. i.
C Ecundu presidium,quo munire illam debemus hypo
chelim,e toffendc ulo quanta sit vis musicae ad ani mos horium. , condix dos. b , ψ iam dicit D.Tho. Σ.α. l. 9i illud Ista I audam in iraenabo te ne intereas i Nam diuinis canticis in raenatur hQmO, di coercetur . ne Oficae ad ani- perviciorum praecipitium rapiatur. Nihil vero reserti scommοα hunc locum Isaiae ab aliis .ic Vetti, Fraenum iniiciam mi- cn tui causa, ut sint vhrba Dei,qui propter nos aliquando I i 6 immanitatis istaenum sibi iniecturus erat, quo a si rore &ira, qua olim in homines lis ebat excande cere, se ipsiun. tepecaret,&cohibeίer Sed vim musicae amplius olfendamus. I tot. g. Potiricoruin cap. s.sc dicit: Habet Musca naturalem voluptatem, peἰ quam illius V sui cunctis aetatibus, cunctisque moribus est acceptus. Et III.
Tractatur lati s equo s in gνη u uis mu
290쪽
bus tandem more in talius permutare,qua ob cautimin ita eri senti instituo' Mquod & docet Phil lila e amcultura s. a 66 D Dcet autem ibidem Aria cognationem quandam Hae I bis cum harmoni, ,&sythmis, Tiruttinia an olim sapi B tes dixisse animum homini, aut in ut ibat in limi inniam. I sti vero sapientes fuere ante Aristot hagyrici & Platonici poli ipsum Iamblichus Alexadet Atrodit ea regnati
lib. i.probi prob.H9.Quint lib. 1.cris. Boetius libh.de sinu nim multa. si .c. i. Plutarestiuin Symposiacis Rex nodernis Coc lius Rhodiylib. aestantiqua a cap.αSHaereliquis verori Amasaeao:wnse Gis. vlla sic loquitii nomnes silectus nostri habent optios iriodos in voce& cantu,quorum nescio quacccillo familiaritate excitantur. Et inir Cureminiscor lachrymas meas,quas fudi ad cantus E cclesi tuaein primordijsrecuperatae fides meae.&nunc ipse C moue Ilatonisxero inTun umba sunt ista; Data no bis est harmoni non ad voluptatesTatiosus ex 'ertes,sed ut per eam dissonantem circuitum animarum componamus,& ad concentum sita proprium redigii usi Rosert
Sed Mpcrobiqm Falcherrimetiane tractantem mate 'riam lib. 1.in somnium Scipionis.c.3. auscultemus. Ideo, inquit, indiac ira Di is anima musicis sonis capitur, quia in corpus desert i emoriam muscae, cuius in coeloniit conlic Et ita delinimentis ciatae occupatur; v t nul