장음표시 사용
101쪽
ri autem quantum possit, cum a sensbu , ac praecipue a vise,se sejunxit, nun-qηam apparere magis quam nodis. Nunquam enim firmius inse recedere,atque ibidem haerere , quam cum nocte intempesta
meditatur. Vuia eo tempore omnia exter
nastnsitum objecta, ac praesertim visus,sent seblata. Non enim coelum strmas seu
oculis insinuare , non te'rram. Solem quoque , qui ut naz omnia , absentem quas agere: neque quicquam auribus tum obstri, quemadmodum de die. Uuae ut infinita sent, ita infinitis modis mentem perturbare. Ejus autem in se penitus defixa ac conuersae, voluptatem esse tantam , ut excogitari nulla in hac vita possit, qua ad pauem alim
Eandem, ubi siti sibi vacat, 2 versetur
siccum , excitari magis sei desiderio ac iosammari : senses autem contra, vita δε- siderium ct corporis amorem inducere, cum in consilium 2 partem ' cogitationum adhi
102쪽
ea DE CONTEMPTu HORYIs Certum autem esse,sicut intersensus, visus AE certissimus, sic qua non vident Gesie certisima ac praestantissima. Ex quo sane apparet, quanto ea quae sentiri nonpossimi, dignitate ac praestantia, sensuum objecti excedant. Usualis est virtu , apientia, ac ipse Dem immortalis. Hoc euincere ipsam mentem, qua ut est
pulcherrima ac praestantissima, ita ct natu rasea ad pulcherrima, se ct Deum nempe --
mortalem,'rri. Quod autem contra agere . videtur,non ab ipse,sed a corpore esse acsensibus. Uuibus, teste Socrate, non aliter quam clauis pertinaciter a fixam hanere. Vnde ingens ille mortis horror. Uuos ut suo munere fungatur, reuellendos esse.Nam
ut elementa singula, alia sursum, alia deorsum tendunt, ita animum,adinstar ignissum sumsemper ferri. Qui in Hieno loco cr non suo frust a nunc constringitur. Ut si terra
in aere, ignis in terra, contra naturam, ob
beatur. Extra quem vere vivet, quia per se
Iuuetia neque horrore mortis commouebitum,
quia horror ille prosi citur insensibu : tum ct mori
103쪽
DE CONTEMPTU NORTIs ro mori disce quia mors, est corporis aluo anima, qua inter se cohaerent, separatis. Quae hac ratione disicitur atque exercetur.
tque hac quidem prior pars,ct quasi via,
qua ad silidum contemptum mortu fem .
Altera est,ut ipsa mens nomalostquam se a sensibus est Iemnata , cum obiecto sesconiungatur. Quod est Deus. tque eam quidem eo per se quidem
'ri. Hic vero iterum obstare corpus Orestumem, coelo inimicam. cum internos ct anima obiectum, inter)eclusit quasi, maximamque hanc lucem intercipias, non minus animam ab ejus Fordibus purgandam , quam a lolio purgatur tellus. Quare, idem faciendum quodsit ab agricolis: eueia: lenda atque extirpanda se omnia corporis vitia, ut mens ad objeetum suum libera assurgat. Huic rei iuprimis conducere vitam μbria- ct plicem, atque ab omni luxu re
motissimum vilitum. qualis ibi prascribitur.
104쪽
.. DE CONTEMPTU MORΤIs i hil quippe magis animum a mortis co a temptu 2 obieritos separare , quam ciborum luxum 2 ebrietatem.
Quippe si animu , cμm plane sua spontis
est sibique totus intenditur, quanuis in re t ui occupatus, squalis sunt minora quaedam 'studia, de qκibu supra dictum est reliquorum obliuiscitur, nec vivere se meminit: quanto maois cum aetemas formas ct obiectum immutabile amplectitur, ct quicquid extat in hoc orbe, pratervehitur' Extra quem, sim Deus est, idem qui ubique si plex, non compositim.Via o cumrit ei, ct sublatam secum e ra omne i lud quod mutatur aut interit, hoc est, exinamortis re rum 2 interitus, in quo vorsamur dum hic summ, reponit. Hanc esse primam voluptatem huius vi tae: plum autem certum , ct quasi tyrocimum ac rudimentum, futura. Ut nimirum mena 'mrgata, Deum cogitet , ct quantum
105쪽
Hunc illius scopum, hoc illius centrum esse, in quo consistit. um ut perueniat terum: quod ante diacebatur , agendam esse. Etenim, quemadmodum mens noura siparanda est a sin bus , ut tam nobile obieetam intelligat: ita D eum,m intelligam ab humanis re υτ randum esse .Hoc autem feri, primo quidem
ἀφωρια. hoc est, s ab eo separetur quicquid proprium est hominis, ct vici om ipsi ab hys gregetur. Exempli cavso corporeum,
mortalem,genitum, aut fustum, negemus. Deinde,si ab elementis quoque 2 comporibus e quibus cundia conflant, eundem Hregemus : denique hoc toto uniuerst, tanquam veste pulchra atque ad iranda,is Platonici loquuntur, eum exuamus. Uuia
ex his nihil ad essentiam illius pertinet: plicitatem vero , etiam inuoloni. Quaesimplicitas, per, ct ante omnia, in Deo fla-
tuenda eLE, quia contrarizm eius maxime cum Deo pugnat. Ideoque non immer
to Theologi , inter attributa Dei, primσ
106쪽
ya DE CONTEMPTu omnium occurrere fimplicitatem docent . quia ipse in nullo continetW ,sed totius entis
est principium. Gque hinc sensim ad pestitionis ejus
aetnibuta perueniri: quale inter caerem, omnipotentia atque infinitudo ejus esZ. quae respectu temporis , aeternitas, resferitu loci, immensitas vocatur. Nam is vita qua tu Deo esse, qui primum visens reste dicitur, infra agitum,ubi de Herna generinione Fili'. In quibus Dei attributis, quia plus per euli ejusitum quam in reliquis, conqciendos esse oculos in eum, qui proprietatem Dei ct naturam nobis, quatenus cognosci eam fas aut necessarium existimauit, abunde exposuit. Deum nempe filium. qui cum esset vera imago Dei,ct Herni pulchri ,lse Deus, ct cum patre i im pulchrum nostro compore indutus ad nos venit.
suem cum Deus Paterisse,hoc e plentia ιam,ab aeterno conuersus,quanuis mo .
do prorsus ineffabili genuerit, vel ex eo opparere , quam sint actiones illa nobiles,
107쪽
DE CONTEMPTU MORTIS ν, quas ἐμμενειος vocant. Nam ut intellectus noster parit rationem, sed in tempore r ita Deum Patrem, ante tempus rationem g
nuisse, sed alemam,qua est Filius. Cujus beneficio, ct trinitatem persinarum salua unitate essentiae, ad qua mens no
straper ustra astinabat, didicisse.
Vtct maximum arcanum illud, Mortem sanguine ejus qui non interit, ct ab aeterno
in aeternum vivit, extinctam esse. Hunc amorem esse omnium qua vivunt, autorem omnium quae sunt, cum ex intuitu
sapientia sua omnia creaverit Deus. Etiam hominem; in quo anima ct corpus hypo tire unita sunt. Ita tamen, ut in ista cum fit 'rma hominis; non huius tantum vita
quam nunc ducimus, verum multo magis semina suturae ac igniculi contineantur.
qui cum ipsa sibi jungitur, eliciuntur. Id vel ex eo planum esse, quod cum ipse videt
se atque intuetur, admiranda gignit opera. qualos sunt doctorum meditationes, qua ad omnem transmittuntur posteritatem. Id
108쪽
s DE CONTEMPTU HORTIs 'mrtem eo feri, animus humanus, nihil maim aut excelsus in torris, se , complenti potest, ne si aut in ipso Sole aut sideribus isse sari queat. Hoc testari hominum magnorum cogitationes, quoties in sese intuentur,er a corpore recedunt. Qualis nobilissimus Θουαααψι in in Platonis Phaedror cuius initinm, Magnus in coelo Iupiter, s c. Hoc opus, nempe assiduam obiecti contemplationem, primum esse a .maximum, quod in vita feri a nobis potest. non tantum , quia quamdiu mens intentasti manet, nihil cum morte corporis commune ba
bet sed st quia insuauissima,ac sibi propria,
i impulchri contemplatione versatur. Vus omnium animi sua sponte rapiuntur. Amorem enim pulchri, sue illius quod est tale, Me quod videtur, licari ratione omnibus esse insitum. Quod in ditione longa senditur. Illius enim causa, omnes nauigare, militare, terram fodere: omnia denique o
Pulchrum autem quantus propriead intela lectum,
109쪽
DE CONTEΜPTU MORTIs Iectum, bonum ad voluntatem referatur,
tamen pulchri nomine utrumque his sion scatur, quemadmodum sit a Platonitas.' Si inprimis a vulgo. qui objectum voluntatis, quod hic autor notat, cum obiecto intest citiu, non confundunt do, sed erpnoerunt , atque ad bona κλὰλ sic dicta, a simpliciter bonis, ac puriter pulchris , ct praseertim ipso pulchro non creato, cocitationes suas tranferrum. ut ad actionen qua sunt extra intellectum,de uni. su.
Di sunt qui in Rep. versantur. si eo enim falli omnes, quod in opibus nonnulli, nonnulli inhonore, ali' in soboleo propagatione sui generis, idpositum existimento Uuam viam dum insistunt,ct in hocsunt
toti, vitam aliud agentibus, tanquam nium, elabi. Inter instare mortem, a qua
nihil mirum si plerique imparati praeuenian
tur, cum de ea neque cogitariar unquam,
neque mori didicerint: quod fit, cum mens
im inse abis, ct in pulchri contemplatio-
110쪽
ne, cuius semperpoct hanc vitam particeps
Nunquam enim minus sillicita de morte
esse potest , quam si extra ius mortis ipsa se
reponat. Hoc est, menti det operam: quam, ex omnibus , qua orbis habet, orbi uuiues
omnibusque rebus quas morasti vindicabis, superstitem suturam esse.
Non enim terram,neque mare,neqvj co
lum,neque quicquam quod nunc admiramur, aut cui totis sensibus a i haremus, at interim ct igne cui omniaseruantur, i-munesturum. uua occasione, horrenda Ia -rviansqua uniuersi imminet, descri-
Uri ergo ea rarisne qua jam dictum,u uene didicerit, opus inchoabit, quod morsi a perficiet. Nam ct contemplationem illam anima absis luet, ct a toto corpora, quod j m ex parte 'ctum est, abducet mentem. qua tum demum ipsi pulchro,cuius hic coni Mis amore,tota atque ex voto stuetur.