Poematum editio nova. Accedunt praeter alia libri, De contemptu mortis ...

121쪽

DE CONTEMPTU MORTIs 1 fabsurdum ac perniciosium generi humano dogma, Epicuro relinquendum. Uva o casione, argumentis aliquot, animae probatur

immortalitas.

Quorum primum est i mortalis sit anima,

tostam virtutis rationem eiusfwidium,e vera tolli. Quod argumentum , valide a Platonicis ac Pythagoricis vrgetur. Negant enim,

pclle ieri, si post mortem nihil jam super

sit, quod cognitione veritatis ac virtute exornari possit, ut quis merito, ea quae honesi unta oti expatenda, ut Fartet, expc

rat. siquidem vel oti interitus illi in partis ad quam illa spectant suspicio, totum istud Zu

dium, quod rebus impenditui honestis, tollit , atque inutile esse ostendit uuis autem, aiunt , tam est fatuus futurus, ut non plane obsequatur corpori, modo propter illud conseruetur animus: s prae sertim perse non .existat, sed certa elim conjormationi accedat' Dementem quoque fore , qui virtutis causa corpori renunciet, si cum corpore ipsa mittenda sit anima. e deo, ut extincto corpor

122쪽

, Os DE CONTEMPTU MORTI scorpore , n quam sit futura virtus, cuius studio ac desiderio, mortem subimus. Ideo'

eos qui mortalem esse animam existimant, cum de virtute ejusque studio loquuntur, cauillari potius, quam verum dicere, aut ex animo .loqui. -ddit Flato,Si mortalis si anima, si 'a dari operam virtuti, qua aut prinmium expectit in hac vita, aut in alia, ut idem quoque docet. Iu hac autem, improbos, mplurimum, felices, probos contra, miseros ac infelices esse. Ergo, alibi hoc expocitandum eo. P thanc vitam, nempe. II. argumentum est, Si anima mortalis

si, nihil ad nos cultum Dei ct religionem

pertinere, cuivi curam foris quoque ac B-ha is, naturara commendatam videmus: quam miniuersus gentium consensus, se necessariam euincit. Eam enim non ad corpussed ad animum sterilare. Hoc enim agere, ut cum Deo eum vnia 2 autor uo aliquando

reddat. Vuod hic seri non posse, quam' dis

123쪽

diu nempe cum impuritate huius corporis imimur. Ergo alibi futurum. III. Quemadmodum honorem , ita immortalitatem petere omnes , ct praecipue qui reliquis plus sepiunt. Uui cum max me intelligant quia petant, onam ab intellectu esse hoc votum feri non posse , ut, quod recte ait Thomas , frustrasit hoc desederium. Ideoque aliquando potituros eooe.Sednon hic. Ergo alibi. Post hanc via

IV. Nihil esse anima velocius. Adeo, ut unico momento , 'rmas omno subeat Olocos. Uuae actioBes eius, cum diuersems a corpore 2 prorsus aliena , planum esse stris eas euenire, nec a corpore esse . ideoque 2 extincto eo posse feri ut recte Apse diseus colligit. 9 , ex consequenti , immor talem esse. -ccedere huc, quod omnia qua

agi magis expedite agit ac celerite quo magis si a corpore Mungit. Eo enim puram magis esse ac simplicem. uare feri non posse, qAin ab eo plane siparata, magis pura, si futura

124쪽

sit stura ac simplex. Sicest ideo non potesssolui, qωa simplex est. Namri e Antima simplex est 2 nullo habet partes: ergo neque diuidi, ct per consequem, solui non potest.

VI. Animam solam, Deum contemplaris solam in his terris proxime ad cognitionem eius accedere. Ergo, nihil illi cum corpore hoc commune esse . Ideoque nec cum ejus interitu. Nihi enim longius distare qua naturam corporis 2 Dei : 'cultates animae

ct corporis: qua per se nulla βnt, sine

anima.

VII. nimam in circulum moueri

suod idcirco seri, quia primo mouetur. suemadmodum ct ideo moueri semper ;quia primo moueatur. E se enim ipsam, motus sui causiam es fontem. Ubi autem motus fus est, ibi perpetuum esse motum, prorsus ese necessarium. Sicut recte inlatonici.

VIII. Nihil adverseri sit pol. A

qui animam mortalem esse, natura eius -

125쪽

merseri, cum ministret viet m,ct ab ea fieri- . m. Ergo falsem se, mortalem eam 49. IX. nimam, affectibus, omnibusque corporeis dominari rebus. Ex quo sequitu)esse separabilem a corpore ac Ge. sum: Et ex consequenti, immortalem. Quod est

inter caetera Fulmi argumenta. X. Tonum omnia conseruat , nisum

perimit. Si autem nihil n vili est quod an mam dissoluat, immortialem eam fore. Ni

hil autem esse, rei docet. Quippe se sit

aliquid, necesse aut ex animi natura id oriri, aut oriri aliunde.Ex animi natura non pse,

vel ex eo sequi, quod nihil mali sit in ea.

Sin aliunde : aut a corpore, nec e oria

tur quod non potest fieri, cum 2 incorpo

reus sit animus , nec cum corpore commune quicquam habeat, ideoque nocrre ei corporis nequeant mala. ) aut ab incorporeis.

Uuod multo minus potest fieri.Deum enim, qui est primus inter incorporea, seruare eam

non perimere: autorem eius, nempe , ct dominum. Reliqua autem ne eo nihilposse. - XI. Si

126쪽

ia xx CONTEMPTu Moxiis XI. Si mortalis sit anima , neces sie,ve Ψn primum corpus aliquod ex quatuorsolua

tur. e quam, nemo, ignem, terram, aut aerem. juxta notum axioma, Πι αὐ- ανἈε

II. Hilli Lucretium, ct alios de grege Epicuri, qui Iupponunt, corporis partem esse animam. stultim e gi posse. Uuod si non μ pars eius, niihil necesse esse

ut cum eo dissoluatur. Idque a simili pr bam'. XIII. Nihilo plus se ponderis iis a V

mentis eius reliquis. uuae omnia ad unum

prope dissoluuntur, si quis inter animam Omentem distinguat, quodquibusdam placet.

Nam, quod in consensum trahitur, inmodir bosenectute, ct e letate, mentem esse , non animam. Eam autem nihil esse , ns eius v luti ministram quandam atque ternun

ciam.

XIV. Dominam de immorta litate anima, non Mntum e sic certissimam , quia ex jacras

127쪽

scris probari potest, sed I posse ex poetis

qui junt antiquissimi doctorum , probari,

omnes enim hanc se λον in omni ιβ sternere ac tenere immotam , eique super struere quaecunque tradunt aut commemo

rant. Cur enim de Itorum animas m D ac . Eneas perius,ant ac describunt , si

cum corpore extinguuntur ' Cur Ore tesmatris umbram metuit, quam esse jam eo tinctim non ignorat ' Denique, quine tamia cura , iunia ct infria siluuntin mortuis,m prae tibus constrri inta videantur, i posse corpus nihil rectat ' Iterum exemplo sit nem , qui impensu tant m in certamina re ludos μcit, cum Anchise , si Manroni credimuri parentat' Vnrum. Vt ad rem redeamin s Irequenter de amicis jam sῖblatis cui mus, feri non posse , quin de nostro quoque abitustequenter cogitemus. Sed ct facile intellecturos, sicut aliquis est scopuW qm Aginafrtur, ct in circo meta aliqua extrema post quam nulla resat, ita aliquid in pila nos tra

128쪽

as DE CONTEMPTU MORTI suui -τακ ρι-,in Phaedone,ut indignam sapiente prorsus damnat. vemique, non iumbente sis o vitae duce atque autore , hac

se tus suos rationis imperio subjciunt,

quam qui eos penitus cum Stoicis, delendos esse pictant. cum victoria quae ducitur

ab illis, salida sit viri sapientis gloria: ubi autem nemo subjugatur , ibi ne talloriasis

quidem.

Praestire idcirco , ex hi Hrbs tam Graecis

quam Romanis, maximorum hominum ex

empla peti, quiinuicto atque immoto ani mo , patriae ac libertatis causa ceciderunt. Talas apud Graecos Othryaden, ac Thebanum Epaminondam suisse . quorum alter, cum caesis Argutorum trecentis,ac Spartanis

totidem , solus seupersta, diu graui vulnere saucius inter cadauera latuisset, tandem hoste

stolatis , suo sibi Anguine inscripsit, Se vi

cisse: expirauit. Alter victoriam iam

129쪽

va CONTEMPTU MORTIS . .scypeum, magno ac lubenti expirauit ann. mo. Romanorum autem prope infinita esse exempla : qui cum hoste nunquam pro patria videntur dimicasse , quin trophaum p riterde illo ac de morte erigerent. Qui hanc cum illo,contemnendo seperarent.

2 ihil vero aeque con re, quam si sepe'

numero in anteacta tempora convertatur

animus, ac diligenter sicum quisique cogitet, qui quantique viri partim olim, partim nostra tempestate extiterint, quibus omnibus, eadem necessitas nobisium fit Fbeunda. Sive j militari gloria ac robore Q, erudiatione ac pientia, excelluere. Vualos quidam recensentur, quos tum prisca, tum hac nostra tempora, dederunt. Vuod quidem minus esse mirum , cum tot potentisma Respublicae , tot urses atque regna, ct inprimis, H aeterna, Roma illa vetus lupotens, illa nobilis, hoc tempore in ruinis Dis, instar maximi cadaueris quaeratur,nec ivue

niaturtamen.

130쪽

in hanc rem stre , si quis saepe ac diligenter

secum cogitet, quot ct quata olim vel ha

buerit amaeos vel extulerit: quouci alicuius

causa luxerit: quot amicis sensim sit orbatis. Tum si gulorum virtuto saepe per

currat : consiuetudinem eorum, moras, gem

3, spe sibi ponat ante oculos 2 quasi re

petat. Ea enim ratione ore, ut ab omnibus desertum se intelligat, tandemque,quod tam multis euenisse videt, sibi aliquando euenire optet. Quem locum, imentione amic9rum

aliquot quos potissimum dilexit, autor his illustrat. Eodem modo, ct de ratribus, sororibus, sinibus, parentibus, ac simillibus , cogitandum. Non Ut inani eos tu tu prosequamur: sed quia sic futurum, sine dubio , ut cogit

mus,atibi iam eos esse, ubi esse 2 nobis eripediat . vel ne diutius eorum lugeamus hic absentiam,vel ut iterum jungamur illis.

Non enim esse dubitandum , quin sint Mi nisi si quis pulter cum corpore, ex

stingui quoque animam existimrt. φρο