Pvblivs Virgilivs Maro

발행: 1832년

분량: 499페이지

출처: archive.org

분류: 시학

241쪽

CIRIS vs. 181 - 198.223

Tabidulamque videt labi per viscera mortem; Quo vocat ire dolor, subigunt quo tendere fata, Fertur, et horribili praeceps impellitur Oestro, Ut patris, ah demens, crinem de Vertice sacrum Furtiva arguto detonsum mitteret hosti- 185Namque haec conditio deceptae Ponitur Una Sive illa ignorans: quis non bonus omnia malit Credere, quam tanti sceleris damnare puellam pHeu tamen infelix - quid enim imprudentia prod

Nise pater, cui, direpta crudeliter urbe, 190

Vix erit una super sedes in turribus altis, Fessus ubi exstructo possis considere nido. Tu quoque avis moriere; dabit tibi filia poenas. Gaudete, O celeres, subnixae nubibus altis, Quae mare, quae virides Silvas lucosque Sonan

tes 195 Incolitis, gaudete, vagae blandaeque Volucres;

Vosque adeo, humanOS mutatae corporiS artUS, Vos O crudeli fatorum lege, puellae 184. FEBRET 185. FURTIM, ATQUE 186.

MISERAE PROPONITUR 188. TANTO SCELERE 197. HUMANI

187. illa ignorans, scit. hoc secit, ut crinem Niso patri

Ruferret, cum nesciret sata re

gni in eo esse posita. 194. Non mala inventa, quae sequuntur. Nam si Nisus Pan dionis V. Athenarum regis suit silius, Philomelam et Procnen, Pandionis I. filias, quarum altera Tereo, Daulidis regi, nupta fuit, ei cognatione coniunctas fuisse necesse esti Vos, o

242쪽

Dauliades, gaudete: venit carissima Vol is Cognatos augens regeS numerumque Suorum 200Ciris, et ipse pater. Vos, o pulcherrima quondam Corpora, caeruleaS praevertite in aethera nubes, Qua nomas ad Superom Sedes Haliaeetus, et qua Candida concessos adscendat Ciris honores.

Iamque adeo dulci devinctus lumina somno 205 Nisus erat, vigilumque procul custodia primis Excubias foribus studio iactabat inani; Cum furtim tacito descendens Scylla cubili

Auribus arrectis Docturna silentia tentat,

Et pressis tenuem singultibus aera captat. 210 Tum suspensa levans digitis vestigia primis

Egreditur, serroque manus armata bidenti Evolat; at demptae subita in formidine vires. Caeruleas sua furta prius testatur ad umbras. Nam, qua se ad patrium tendebat semita limen, 215Vostibulo in thalami paullum remoratur, et alti 199. CRUDELE 203. CALCHEIUS 216. ALTUM

puelIae Dauiliades , crucieli fatorum lege mutatae sκαταὶ artus corporis humani. 20 l. Vos, Philomela et Procne in aves mutatae, advolate, in occursum, straei enite nubes inaeiarereὶ qua novus haliaeetus

ut pro Calchema legendum) et

ciris in aves et ipsi mutati evolabunt.

205 sqq. Qui sequitur Iocus magno poeta dignus videri potest.

207. εί io iactabat Duani, excubias agebat: sed respectu

Scyllae, quae eos sesellit. 211. Ovid. Fast. I, 425 Sur

git amaria , animamque tenena

Mestigia furiis Suspenso digi is fert taciturina gradu. Mox fem=- bidens int. forficem.

243쪽

Suspicit ad Lunae nutantia Sidera mundi, Non accepta piis promittens munera divis.

Quam simul Ogygii Phoenicis filia Carmo

217. CULTI 219. Ogygii Phoenicis Glia

Carme. 294 o BrisOmani, meae ves una εalutis sqq. Non ob-SCurum nomen in priscis Cretensium, et hinc Aeginetaruin et Megarensium , sabulis nomen Carmes. V. Pausan. II, 30. Diodor. V, 76, ibique Wesset ., Antonin. Lib. Met. c. 40. Phoeniacis silia L. I. editur, uti quoque ab Antonino Lib. Metam. c. 40 Cassiepiae, Arabit L, et Plioenicis, Agenoris f., nisi quod ibi in

Phoenicia nota proditur; nune, ciun oramus Phoenix appelletur , ad Boeotiam vel Atticam illud nomen Phoenicem retrahit, qui cum Cadmo venire potuit. At Eubuli, ex Carmanore Pr gnati, siliam Cretenses tradebantap. Pausan. l. c. Diodor. V, 76.

Carme a Iove oppressa BrisOmaritu partu edidit, quae et ipsa a Minoe tentata narratur se

in mare praecipitasse. Qua dore locus classicus Callimachi in Dian. 189 sqq., ubi V. IntpP. et Me s. in Creta Iv, 3. Hanc

D Vidi nuper haec docte iterum pertractata esse in mmoim de Phistitui nationes To. I. p. 170 sq. ad Marmor Massiliae repertum, in

fabulam in seqq. poeta us. 285 ad 308 exponit, ut Britomar-tin, venatricem et in Dianae contubernio habitam, dum Minoem fugit, narret in mare praecipitem datam, secundum alios haeam , secundum alios DG ct tuam esse appellatam. mina enim Ap eae Mirginis

haud dubie vs. 302 legendum. Sub hoc nomine apud Aeginetas' inpha habuit templum, et ad '

scripserat in Aeginetarum gratiam : Pausan. II, 30. cf. Antonin. l. c. IIesych. in υφαία et ibi VV. DD., item ad vocem Βριτομαρτις, de cuius nominis etymo v. Etymol. M. Videtur vetus Hecates adeoque Dianae nomen fuisse Βριτω. Dictynnae nomen, Vulgo, etsi invito Strabone X, p. 733. C., ad retia δίκτυαὶ trahi solitum, quibus excepta Nympha servata est v. Diodor. I. c.), Cretensibus suit

244쪽

Surgere Sensit anus - sonitum nam secerat illi 220Μarmoreo aeratus stridens in limine cardo -,

Corripit extemplo lassam languore puellam, Et simul sio nobis sacrum caput, inquit Oalumna, -Non tibi nequidquam viridis per Viscera pallor seAegrotas tenui suffudit sanguine venas. 225-Nec levis hoc faceret neque enim Pole) cura; subegit,

226. FACERES - CURA SUBEGIT; miis, Herodoto auctore lib. III, 59. Fuit certo Dictynnae sanum in terra Cydoniate Cretae, ubi

et Dictynnaeus mons et Promontorium. Idem nomen alii, ut

Eurip. Hippol. 146. 1130, ubi

cs Schol., Aristopli. Ran. 1402, ubi Schol., de Diana interpretati sunt, sed reprehensi a Diodoro V, 76, ubi tollenda est ante αφ ης et post '' τεμν parenthesis:

nam ad υρτ ιιν spectant ea, quae sequuntur. Sequitur lamen istos auctor noster Uss. 245.

304. 305. et 'Aρτέμδος Λικτυννης sanum fuit in Laconica: Pausan. III, 24, 6. υρτερος Αικτυ-Hα Anabryssae culta, Pausan. X, 36, 3. In numo Cydoniatarum et in altero Lacedaemonio eam deprehendit V. C. Neumann. Num. ined. P. 240. Factum autem hoc ei alias, ut modo deorum nomina transirent

ad heroes, inprimis deorum liberos: ita Aristaeus Ζευς et 'Anu-λ- ' ρευς et Πομιος ap. Pindar. Pyth. IX, 110 sq., quem Te-spicit Diod. IV, 81; modo be-TOum nomina adiicerentur diis: sic Pythaeus Apollo a 'thaeostio apud Hermionenses, Pausan. II, 35. Laudari vidi Dictynnam, tamquam Catonis alicuius Carmen. Sed ea mina fuit, Valerii Catonis amica. v. Sueton. Gramin. XI, ubi Cinnae versus: Saecula permameat nostri Diana Catonia. Ceterum Carme, bello capta et longe avecta, ut

ex V. 289 intelligitur, in Nisi

potestatem venerat et ab hoc Scyllae filiae nutrix data suerat. ' Nunc maxime consa Tenda sunt ea quae erudita et

subtiliter dispularunt Militer in Aeginet. p. 163 - 170. et I. H. Vossius in epist. mythol. III.

p. 157 - 161. J222. Corripia Carme eam, ut

245쪽

CIRIS vs. 227 - 240. 22T-Haiul fallor, Piod ut o Potius, Rhamnusia, fallari

Nam qua te caussa nec dulcis Pocula Bacchi, ec gravidos Cereris dicam contingere foetus; -Quae cauSSa ad patrium Solam vigilare cubile, 230-Tempore quo sessaS mortalia pectora curaS,-Quo rapidOS etiam requiescunt numina cursus pisDic age nunc mi Serae Saltem, quod saepe Peleuti,,Iurabas nihil esse mihi, cum moeSta parentisisFormoSOS Circum virgo morerere capillos p 235

- Iei mihi, ne suror ille tuos invaserit artus,MIlle, Arabae ΜΠrhae quondam qui cepit ocellos, si it scelere infando, quod nec sinit Adrastea,

MLaederct utrumque uno studeas errore parentem l

si uod si alio quovis animis iactaris amorem - 240

227. QUOD TE POTIUS R. FALLIT 230. QUA 237. AMBIS 240. ANIMO-AMORE

sustineat lapsuram. Ceterum comparari cum seqq. potest Ovidii locus de Myrilia eiusque nutrice Met. X, 382 sqq. 224. Mi rudia pallor, ex o ω χρὰ, nota res esti 227. quanquam utiliam saltar, o Nemesist Do verbis vid. V. L. 229. grapidos Cereris fetus. Scaliger γονίμους, secundos vel latificos, interpretatur. Ge. II, 143 graseidae fruges et Ge. I, 319 grarida aves, ubi ad succum nutritium retuli. 231. requiesciant, transitive, ut obvium est videre, Pro reta dare: uti iam Eclog. VIII, 4 vi

dimus.

237. De MD ilia nota sabula ex Ovid. Met. X. Arari ea dicta, etsi cinyrae Paphiorum in Cypro regia filia suerit, sitque omnino narratio ex Cypriis sa bulis ducta. Sed fuga delata est Myrrha in Arabiam ibique in arborem mutata, ut ipsa Ovid. X,

477 linosque Magata Pera Mam feros Arabas Panchae que rura relinquiι - tundem terra requierit se a Salaeci. 240. uinumqua parentem, a

246쪽

-Nam te iactari, non eSt Amathusia nostri -Τam rudis, Ut nullo POSSim COGOScere Signo MSi conceSSus amor Noto te macerat igne;

-Per tibi Dictynnae praesentia numina iuro, -Prima deum quae dulce mihi te donat alumnam, 245-omnia me potius digna atque indigna laborum se Iillia Visuram, quam te tam tristibus istisisSordibus et morbo patiar tabescere tali. Haec loquitur, mollique ut se velavit amictu, Frigidulam iniecta circumdat veste puellam, 250Quae prius in tenui steterat Succincta crocota. Dulcia deinde genis rorantibus Oscula sigens Persequitur miserae caussas exquirere tabis, Nec tamen ante ullas patitur Sibi reddere voces, Marmoreum tremebunda pedem quam retulit intra. 255 245. QUAE TE ΜIHI DULCEM 248. SCOBIA 251.

CORONA Myrrhae. Argutatur Scaliger, qui Nisum et nutricem Carmen intelligere iubet. Videtur autem Carme suspicari , Cirim patris

amore incesto exarSisse.

240. Procedit sententia ad Vss. 248. Quod si alio quopia animo

iactaria amore; nam te amore

aliquo iactari bene intelligo; . ,

inquam, conceSSua amor ΠDIO te macerat igne: Sequitur apo

dosis: Per fAt D. 244. Dictynnam nunc de ipsa Diana poeta videtur accipere. CL ad v. 219 s. 249. Utque ipsa, scit. Carme, amicta erat molli veste. Nola Arma dicendi, pro quoniam , quandoquidem. 255. Intelaeogat eam simulque

247쪽

CIRIS vs. 256-267. 229

Illa autem se Quid nunc me, inquit senutricula, torques pisQuid tantum Properas nostros novisse furor sp, On ego consueto mortalibus uror amore, -Nec mihi notorum deflectunt lumina vultus, siNec genitor cordi est: ultro namque odimus omneS. 260-Nil amat hic animus, nutrix, quod oportet amari,MIn quo salsa tamen lateat pietatis imago:-Sed media ex acie, mediisque ex hostibus. Heu, heus -Quid dicam , quove ausa malum hoc exordiar OropisDicam equidem, quoniam - quid non tibi dicere nutrix 265MNON Sinis p - extremum hoc munus morientis habeto. -Ille- vides-, nostris qui moenibus assidet hostis, 263. QUE Om. 264. IPSA 265. QUONIAM QUID TU

intra cubiculum reducit: cons. 221 - 223. 259. notorium Mutius , non noti, amici, desectum Iumiria. Ait se non amicorum amore tangi, sed, quod vix credibile, hostium , ut Scaliger bene explicat. De clune lumina, oculos nostros , ea, quae admiramur aut quorum amore et cupiditate ii cendimur, ut ab intuitu malo

nobis temperemus atque eadem discedentes respiciamus. Mox rutro significatione accipiunt illa, qua pro ultra, insuper, Positum habetur; immo vero, multo magis; ut Aen. XII, 3 et toties. 262. In quo L. Puta , si Patrem amaret: in quo lateat, etsi salsa, imago tamen pietatis: h. e. amoris in consanguineos, qui praetexi possit.

248쪽

, Cui Parcae tribuere nec ullo vulnere laedi -Dicendum est, frUStra circumVehor omnia Ve

Quod per te divom crebrOS teStamur amoreS,-Per lue tuum memori Sanctum mihi pectus alu

mnae,

seUt me, Si Semare potes, nec perdere malis; -Sin alitem Optatae spes est incisa salutis, 275, ec mihi, quam merui, inVideaS, nutricula,

mortem.

-Nam nisi te nobis malus, O maluS, Optima Carme, seAIlle hunc conSpectum caSusve deusve tuliSSet,

274 et 276. NE

268. Quem pater Om deum

sceptri Gncipis honore; vel quatenus omnes reges διογενεις sunt,

a Iove regnum habent; vel quod Minos a Iove genus ducit. Sed alterum 269 Cui Parcae cribue

re nec ullo Mianere laedi , ob-bcurum est; sabulam reconditam continere videri potest. Minoem lamen vulnerari nequiisse, non aliunde Constat. Sed expeditur locus, si cogiteste in auctore versari, qui a Proprietate verborum saepe recedit.

Haud dubie immortalem lare

Minoem , inter deos aliquando recipiendum heroem, declarare milt. Aliis huius loci partibus

non deest elegantia Sua.

h. l. illud ex Medea Ovidii: Sem

Mare potui: Pe Uere an Possim,m sp ex hocque versu Ciris auctorem profecisse crediderunt. Antiquiorem auctoritatem Ari

stophanis Nub. 1179 IKν ουνοπως σωρος ει ἐπεὶ κἀπωλεσας

Commemorat Burmann. Sec. ad

Anthol. T. I, p. 149; verum nec ex hoc nec ex illo versum hunc

249쪽

-Λut ferro hoc aperit serrum quod veste latebat - .-Purpureum Patris dempsissem vertice crinem. 280, Aut mihi praesenti peperissem vulnere letum. Vix haec ediderat, cum clade exterrita tristi Intonsos multo deturpat pulvere crines Et graviter questu Carme complorat anili:,,ο mihi nunc iterum crudelis reddite Minos, 285-Ο iterum nostrae Minos iraimico senectae, -Semper ut aut olim natae te propter eundem, Aut amor inSanae luctum portavit alumnae se serie ego tam longe Capta atque avecta nequivi, -Tam grave Servitium, uim duros passa laboros, 290MEffigere, ut Sistam exitium crudele meorum pisIam iam nec NobiS ea, quae Senioribus, ullum seVivere uti cupiam vitae genus. Ut quidp ego

-Τe erepta, o Britomarti, mei Spes una sepulcri, -Τe, Britomarti, diem potui producere vitae 3 295287. ΕΤ - NATA O 293. COPIA VIVENDI 294.

I E SALUTIS suxisse arbitror. Est sententia, quae Se sponte ingenio poetae in Ii rerum articulo offerre debuit. 279. aperia ferrum qiaod Megis latebat. Aen. VI, 406 verit ramum qui Messe latebat.

285 sqq. Respieit sata filiae

Britomartis, cuius amore Minos exarserat, quem illa fugiens a Dictynnaeo promontorio in maro se praecipitare maluerat. Vid.

ad v. 219. 287. Et semper Propter te eundem aut olim nata, Britomartis, ste fugiendo)aut nunc) amor alumnae Scyl-Iae luctum mihi attulit. 289. capta atque fam longe aDecta. Ex Creta igitur Carnio

250쪽

CIRIS vs. 296-309.-Atque utinam coleri ne tantum grata Dianae

, Cnosia heu Partho contendens spicula cornu l-Dictaeas ageres ad gramina nota capellas: Nunquam, tam obnixe sugiens Minois amores, 300MPraeceps aerei specula de montis obisses, -Unde alii sugisse serunt, et numina Aphaeae seVirginis aSSignant; alii, quo notior QSSes, , Dictynnam dixere tuo de nomine Lunam. -Sint haec vera velim: mihi certe, nata, peristi: 305-Nunquam ego te Summo volitantem in vertice montis ἡHyrcanos inter comites agmenque serarum MConspiciam, nec te redeuntem amplexa tenebo. -Verum haec tum non sic gravia atque indigna

fuere,

298. CNOSSIANEU 301. AEREIs-ΜONTIBUS ISSES 309. NOBIS

captiva abducta Megara Pervenisse putanda. Nec tamen hic Minoem se essugisse videt. 292. 293. Iam nec in senio quidem mihi vita tolerabilis relinquituri

Sed verba sunt ambra. 296. Britomartia venatrix a Minoe conspecta, et, ut eius insidias fugeret, praeceps in mare delata. cf. Var. Leci . et adv. 219, ubi et de uss. 302 sqq. in quibus illa nomina AHae nymphae et DisFunae accepisse

narratur.

304. Alii Lunam tuo de nomine Dicumnam appellavere: id quod ponit tacite, Dictynnae nomen Britomarti suisse indi tum. At illa fuit Dictynna dicta

a Dianae nomine; quae h. I. eadem cum Luna esse editur. Di- Versitas utique narrationis in hoc

fuit, quod alii Dictynnam interpretabantur Dianam, alii Di

SEARCH

MENU NAVIGATION