Joannis cardinalis Soglia ... Institutionum juris publici ecclesiastici. Ed. 3., ab ipso auctore recognita et aucta

101쪽

S. XXXV. DE CONCIL GENERAL CELEBRATIONE 83

ritalibus fidei investigandis atque definiendis in errorem laberetur. At vero p0stquam C0ucilium definivit , nullus dubitandi l0cus relinquitur, quin C0ucilium in suis definitionibus diligentiam et sussiciens examen adhibuerit. Nam, ut optime disserit Melchior Canus lib. V de loe.lhe0l. cap. 5 quaest x, Deus suaviter omnia disponit, simulque prospicit et sinem et media ad sinem necessaria. Quod si semel haereticis hunc licentiam permittimus, ut in quaestionem vocent, num Ecclesiae judices eam diligentiam et curam adhibuerint, qua opus erat, ut quaestio via et ratione finiretur, ecquis adeo caecus est qui non videat, omnia m0 Pontificum Conciliorumque judiciu

DE CONCILIORUM GENERALIUM CONFIRMATIONE Eugenius V in decret super uni0ue ac0bilarum

Suscipit, ait, sancta Romana Ecclesia omnes universales Synodos auctoritate Romani Pontificis legitime congregatas, ac celebratas, et confirmatas. Non dixit congregatas ac celebratas, sed etiam ONFIRMATAs, ut ostenderet 0ncilia generalia, nisi a R0mani P0ulifice c0usi mentur, illegitima esse, idest vacua pondere et auctori late. Itaque ad 0bur, ad firmitatem , et c0mplementum Conciliorum neceSSe est, ut iis , quae definita decretaque a C0nciliis fuerunt, P0nlisex suo assensu accedat, ea lite rata habeat, Suaque auctoritate c0nfirmet. Cnjus quidem c0nsmnali tuis necessitas ex ipsa C0nci-

102쪽

li0rum generalium notione dem0nstratur. Namque generalia Concilia idcirc habentur, non m0d ut ea decernantur, quae ad EccleSiae gubernationem spectant, sed praesertim ut de sidet 0rumque quaestionibus judicetur. Jam ver judicium piscop0rum de sidet 0rumque quaestionibus, etiamsi ii in C0ncilium convenerint, non adeo exploratae auctoritalis est, ut errori obn0Xium esse nequeat ide0que haereticus n0n erit, qui illud in dubitati0nem vocet, vel etiam ab e dissential oua super re Cajelanus, ui recremala, Canus, aliique u ibilissimi scriptores mirifice c0nsentiunt. Ut igitur hujusm0di pisc0porum judicium ad calli ilicum dogma perlineat, necesse omnino est, ut a sim an Pontifice confirmetur. Sed junt pisc0p0s, dum in generale C0ncilium congregati Sunt, errare n0n 0SSe pr0plere quod Ecclesiam repraesentant, 'Illae est c0lumua et sirmamentum peritatis.

Verum Ecclesia Christi di est sub No visibili Capite, et idcirco ad ipsius integritalem unis membr0rum cum Capite postulatur. Ubi itaque haec unio desit, Ecclesia non erit hinc a S. Ambrosio narratione in psal. 40

n. 30 sapientissime dictum est UBI PETRUS, IBI ECCLESIA. Multa sunt alia argumenta, quae hanc Sententiam apertissime comprobaui; sed paucis c in leni erimus. Jam vero Concilia generalia hactenus celebrata constanali 0nem eo-Puni, quae definita gestaque fuerant, a Summis o lis-0ibus stlierunt. Non id profeci egissent, nisi esse sarium existimassent Patre Nicaeuae Synodi in epist0la ad Silvestrum Papam Ouidquid, aiunt, c0nstitutums, precamurus Vestri oris consortio confirmetur Silvester eidem

103쪽

b. XXXVI. DE CONCILIORUM GENERAL CONFIRMAT 85Syn0d rescribens Onsirino, inquit, fissoque ad doctrinam restram reclamantes de unitate Trinitalis. t Patres Concilii Chalced0nensis acta ipsa ad S. Le0uem Magnum milientes Mittimus , inquiunt, ad 0rum, quae a nobis gestu sunt, firmitatem. Et cum essent in Oriente, qui Acta Chalced0nensis Concilii b eam causam non reciperent, qu0d, trajebant, a R0mali Pontifice c0usirmata n0 Dei aut Marcianus Imperat0 a Le0 ne ipso magn0pere p0stulavit, ut litteras milleret, per quas, inquit, omnibus Ecclesiis et populis manifestum ut in sancta Synod peracta a Tua Beα-litudine ratu haberi. Denique totius Ecclesiae c0nsenSUS haec omnia, quae dicta sunt, manifeste declarat. Namque Ecclesia Calli0licae lautum Coucilia tamquam legi lima recipit, quae Summi P0ulifices probaverunt ea contra reiicit tamquam il- legitima, quae ab ipsis Pontificibus repr0bata suisse n0

scuntur.

Cab assulius Notitia ecclesiastica saeculi XV in Concit. Trident num 5 Constans est catholic0rum persuasio, po8S errori succumbere Concilia quantumvis numerosa, nisi approbatione supremi totius Ecclesiae Capitis, ac Petri sucessoris muniantur,

eui Christus ipse promisit; SUPER HINC PETRIM EDIFIDCIBO ECCLESIIM MEI II, ET PORTIE INFERI NON PRIMVILEBUNT ID VELSUS EI M. Matth. 16 et Luc. 22 MOLOGI VI PRO TE, UT NON DEFICIII FIDES TUI. Nec

sulcienter adest totum Ecclesiue orpus, si relliquis membriscuput ipsum non concurrat, vel suli rogetur. Idcirco Damasus P0ntifex in romano praesidens Concilio Iriminensem synodum mullo Meaena numerosiorem damnavit, sua perfidia triana 7

104쪽

86 A P. II. DE FONTIBUS IURIS CANONICI consirmabatur. De qua haec ipsemet ad Illyrie Dise0pos scribit: neque enim praejudicium aliquod feri potuit per numerum Iri

mini congrego tum quando neque romanus piscopus, cujus ante omnia decebat eos eaepectare de retum talibus praebuit con sensum . Eodem spectat altera ista ejusdem Damasi ad Stephanum, et concilium fricanum scribentis epist0la nostis, synodum sine ejus loquitur de romana cathedra auctoritate fieri, non esse catholicum neque ulla unquam cone ilia rata testuntur, quae non sint fulla apostolica auctoritate , Itque ante Damasi

tempora Iulius Pontifer in sua ad orientales Episcopos epistola, quam integram refert Ithanasius pol. 2, et exparte Socrates lib. 2 cap. 7, et Sotomenus lib. 3 cap. 10 diserte asserit, fuisse a sanetis postolis traditum, deinde in magna hoc est

Nicaena synodo declaratum, non posse ullam convoeari synodum inconsulto, ait invito romano Pontifice.

De confirmati0ne Conciliorum generalium agunt Petrus alterini De potestate Sunam. Pontificum, et Conciliorum generalium cap. 2, 3 et , et Ioannes Baptista Barth0li Institution Iuris Canonici cap. XXII et XXIII.

DE CONCILII, PARTICULARIBUS Script0res praesertim veteres s0lebant particulares Sy-n0d0s bifariam partiri, in provinciales, et dioecesanas. Sed provincialium Synodorum nomine tum nati0nale , uim provinciales intelligebant. Nos itaque maj0ris perspicui latis gratia C0ucilia particularia dividimus tu nutionalia, provincialia, et dioecesaria. Nationalia sunt, quae a Patriarchis vel Primalibus alicujus adgui vel lati0nis, c0uv0calis t0lius regni vel

105쪽

S. XXXVII. DE CONCILIIS ARTICULARIBL 87

nati0nis pisc0pis , celebrantur. Haec quand0que universalia seu plenaria dicta sunt, n0n simpliciter quidem, sed c0mparate ad illud regnum vel ali0nem, ubi habita suerunt. Sic Asricana Synodus vocala est plenaria a S. Augustiu0, non simpliciter quidem, sed c0mparale ad 0- iam Africam. Romani etiam Pontifices Metr0p0lilas et Episcop0 Ita

vat Bellai minus lib. de Clericis cap. 16, quod primis

sexcentis vel elingentis annis Summi Pontifices ad raviora negotia dijudicanda cogebant Concilia nationalia Episcoporum Italiae. C0ncilia provincialia ea sunt, ad quae Metrop0lila omnes suae pr0vinciae ecclesiasticae piscop0s convocat. Nicaena Sy 0dus can. 4 jussit, C0ucilia provincialia singulis annis, et riden lina Syn0dus sess. 24 cap. 2 de reserni saltem tertio quoque anno celebrari. In Conciliis pr0 vincialibus et nationalibus graviores causae de fide et disciplina ecclesiastica qu0ndam agebantur. Si causa dei est, tu quiunt Patres Concilii I 0-lelanici cata. 3, aut alia Ecclesiae generalis totius Hispaniae et Galliae Synodus convocetur. Verum omnes majores causae Summis Pontificibus reservatae suerunt qua de re tu dure public ecclesiastico dicturi sumtis. Nunc itaque nationalia et provincialia Concilia n0n amplius in pertractandis sule et morum, aliisque maj0ribus causis versantur, sed tantumm0di in iis neg0liis, quae ad rectam ali 0nis vel pr0vinciae administrali 0nem perii uent.

106쪽

88 1Ρ. II. DE FONTIBUS ILRIS CANONICI

Denique di00cesana C0ncilia sunt, quae ab un0qu0que Episcopo celebrantur. Quinam ad hasce Syn0d0 v0candi, quaenam res in iis tractandae, quaenam serinae et s0lemnitales adhibendae, multa eruditi0nis et doctrinae copia explicat Benedictus XIV in per De Synod Dioecesana. C0ngli tuli0nes in Syn0d di0ecesana latae statim promulgantur; neque enim opus est, ut ante earlim promulgati0nem a Summo P0ntisce, vel a Sacra C0ngregatione C0ncilii approbentur. 0ntra vero C0ncilia provincialia ad eamdem Sacram C0ngregali 0nem, vel ad Summum Pontificem ipsum ante promulgati0nem mittenda tint, qu0d Sixtus V 0nstituit.

Si quis desiderat cognita laabere iis t0riam C0ncili0rum, eorumque decreta, et canones, videat Carolum Richard in nalysi Conciliorun generalium, et particularium, et J0seph iueri apparatu eruditionis ad urisprudentiam praesertim ecclesiasticam.

DE AUCTORITATE CONCILIORUMC0ncilia generalia auct0rilate Summi P0ntificis c0usit mala in sid0i 0rumque de simili 0nibus errare non p0S- sunt, ita ut haerelicus habendus sit, qui ejusm0di desinitionibus n0n assentiatur, vel etiam de iis pertinaciter dubitet. Judicium enim piscoporum , qui cum Romani P0ntifice consentiunt, judicium Ecclesiae est, quae in fidei m0rumque d0ctrina nulli plane err0ri obn0xia esse p0lest.

107쪽

b. XXXVIII. DE AUCTORITATE CONCILlORLV 89

Praetere jus serendarum legum iu 0nciliis generalibus residet. Ita lite leges , sive disciplinae canones ab iisdem Conciliis constituli ad universam Ecclesiam pertinent, et ab innibus servandi sunt. Verum qu0d attinet ad 0ncilia particularia, quando ex veteri disciplina de rebus sigmaticis judicabant, e0rum judicia probabilem idem faciebant, n0n Ver certam et alli nesciam. Ubi vero auctoritate Summi P0ulisi is c0nfirmabantur, tum certam et infallibilem, ut aiunt, auctoritalem consequebantur. Ilaque eadem decreta vix edita ad Summum P0uliscem probanda millebantur, quod Stendit Th0 massinus disg. I in C0ncilia Sic err0res Helvidii , Pelagii, et Priscilliani in C0nciliis pr0 vincialibus

Thele si Africanis, et oleiano condemnati tint, et eorumdem Conciliorum iri orniubila judicium habitum est,p0stquam confirmati Apostolicae Sed is accessit. Decreta Ver0, sive disciplinae can0nes a particularibus Conciliis c0nditi vel nati0nem, vel provinciam, vel dioecesim assiciunt, prout Concilia vel nati0nalia, vel provinciali vel di00cesana suerint, quandoquidem eorumdem Episcop0rum p0lestas Suarum dioecesium sinibus conti

netur.

Plerique The0l0gi et Can0nistae disputant, illi uni Concilium generale sit superius Pontifice, an in serius Hac de re satis multa dicta sunt in utramque partem, quae omnia referre nimis l0ngum esset pauca tamen brevissime indicabimus. 0stra itaque Sententia est, potestatem Concilii generalis in seriorem esse p0 testate Summi P0ntificis Enimvero potestas C0ncili 0rum generalium superior esset, vel rati0 ne auctoritutis epireopulis,

108쪽

90 ΑΡ. II. in FONTIBUS IURIS TANONICI vel rati0ne collectionis, Vel ratione repraesentationis. Sed talis n0n est ali 0 ne auct0ritati episcopalis, quia episcopali jurisdictio sinibus di0eeesium, quibus praesecti sunt, circumscribitur, ex indole vero et forma ierarchiae divinitus institutae Summo Potilis ei subiacet. Non ratione collectionis, nam nihilo plus Episc0pi possunt in unum collecti, quam p0ssint se juneli; materialis enim in unum locum e0ngregali distinctas inter se potestates non conjungit, neque extra su0s limites pr0 trahit. Non denique ratione repraesentati0nis, nam ex sententia S. Ambrosii, quem supra laudavimus: Ubi Petrus, ibi Ecclesia adeoque si pisc0pi in C0ue ili collecti cum Sum in Pontifice intelligantur, tum quidem celesiam universam repraesentant; sed Pontifex in e casu neque Supra Concilium St, neque in si a Concilium, sed in C0ncilio, uti caput in c0rp0re, qu0d in se collecli 0nem illam distinclarum potestatum tamquam incommune centrum unitatis e0njungit atque copulat. At si piscopi sine Roman Pontifice, vel citra ejus auctoritatem collecti intelligantur, conventum sacere possunt, Concilium generale et legitimum nullo modo. Ecquod enim Concilium generale et legitimum sine R0mali Pontifice, qui nobilissima est, et polissima celesiae pars Aut quom0d poterunt diversorum Ecclesiarum Episc0pi congregali Ecclesiam universam, quae una est, sine u Capite repraesentarer Praeterea sunt alia firmissima argumenta, quae Pontifici sa- veni Christus si quidem CLAVE regni Caelorum, Supremae P0-lesialis iudicia, Petro tradidit, eique c0ncredidit oves et a nos, fideles nempe et Pastores sine ulla dispersam inter et congregatam cclesiam distincti 0 ne ex quo perspicuum est, unam is P0nti fides Petri Sueessores tum Episcopis dispersis, lum eisdem congregalis Superiores esse. Et prosecto si pisc0pis singulis, qu0d ex de cath0li ea profitemur, Pontifex divino jure superior est, n0n minus in Conciliis, quam extra Concilium superior cril, nam et in Concili et extra C0ucilium semper praeest

Primali jurisdicti0nis.

109쪽

S. XXXVIII. DE AUCTORITATE CONCILIORI 3 91 Denique, ut cetera mittam, ad anniam usque 3 9 nemini in mentem veni P0ntificem Maximum generali C0ncili subesse; eaque nova opinio e medio schism alis incendi orta est. Rem narrat Petrus alterini in lib. de p0lesi e cel. Sum. Pontis. et C0ncit, en cap. 5 . , recteque animadvertit, ipsum quidem novitatem opinionis, que in tota antiquitate nulla congrua auctoritate nullo exemplo fulcitur, satis per se ipsius opinionis falaitatem detegere Prosecto callioli eae veritatis regula St, ertumque criterium, quod a Patribus in omni de religione contr0 versia perpetuo usurpatum his verbis Tertullianus complexus est, id esse dominicum et rerum, quot sit prius traditum id autem extraneum et falsum, quod est posterius immissum.

S. 39. DE VARIIS URIS NATURAE PRAECEPTISNemo dubitui, quin sibi a Deo legem in animo im

sitam esse sentia qua bonum a malo honestum a turpi, justum ab injusto possit secernere Catechis Diom.

de Decal. bservatione . Haec aut ' L naturae lex est, Si Vedii naturale, quam legem auctor Deus humanis mentibus impressit consignavitque, perque ali0nis lumen quid agendum, quidve fugiendum sit manifestat, et quasi pr0mitigat, eique legi ut versum genus h0minum perpetuo

110쪽

Sed n0u omnia hujus uris praecepta sunt eadem evidentia homini c0mperta et expl0rata. Prima qui lem, et generalia principia c0uses lim percipiuntur, vehit sonum est faciendum, malum est fugiendum Deus est colendus it od tibi non vis eri, alteri non est faciendum. Stuit etiam aedam praecepta, quae facili et perspici a argumentali0ue ex primis principiis eliciuntur, et quasi naturaliter uunt, qualia riunt lecal0gi praecepta. Sed ni ulla sunt 0ralia praecepta a primis principiiSValde eni0ta, qu0rum c0guiti ardua pr0rsus est et dissicillima. Quapropter h0m0, qui s0lam rati0nem ducem Sequitur, n0n 0d tu c0nclusionibus remotis, Sed etiam in pr0ximi0ribus saepe sallitur, propterea qu0d humanaerali 0nis lumen ex primi 0 minis labe non illud quidem

deletum est, sed tenebris de circumfusum, ut mela Siacillime in err0res turpissim0 labatur. Hujus rei leSteSSunt universi gentiles phil0s0phi, qui etsi iugeni et

Studii plurimum valerent, gravissime tamen in multis erraverunt, quae ad iis naturae pertinebant. Neque selici 0res extiterunt recentiores philosophi, qui, s0la ali0ne duce, Se Sapere et intelligere plus quam celer0s arbitrati sunt, ii scilicet philosophiam m0ralem tot perfuderunt err0ribtis, pravisque opinionibus, ut undamenta m0rum ipsiusque s0cietalis humanae labefactarent. Nulla igitur acies humanae mentis tanta est, quae

Ouinia praecepta m0ruli perspicere p0ssit, nisi divinum revelatio uis lumen accedat pr0 indeque necesse omnino est revelationem, caelestem hanc Vitae ducem et stici0rum magistram equi, sine qua sui numquam p0terit ad

veram uris naturalis intelligentiam pervestire.