Joannis cardinalis Soglia ... Institutionum juris publici ecclesiastici. Ed. 3., ab ipso auctore recognita et aucta

71쪽

S XXI. in CONSUETUDINE 53 Vide Benedictum XIV de Synod Dioeces lib. X. eap. 9.Franciscum Suare in defensione fidei cath0licae lib. IX. cap. 34 n. 17 Commentarium de finibus utriusque p0 testati cap. XI et XIII, De area cit loco, 0varruvia practic quae Sti0n. cap. 7 . , ali0sque a dictis auctoribus citat0s.

DE VARIIS SUMMORUM PONTIFICUM CONSTITUTIONIBUS Summi Pontifices, quam a Christo ipso p0 testatem

acceperunt, eam praesertim in suis C0nstituti0uibus e plicarunt, ex iisque tamquam ex uberrim sente maxima duris Can0nici pars c0nsecta est. 0nstituti0num nomine intelliguntur desinitiones, decreta, epist0lae decretales, rescripta, et generalim 1 dinali0nes et regulae omnes, quae a Pontificibus tamquam lolius Ecclesiae Rectoribus

conduntur.

Harum C0nstituli0num duplex est genus: nam Vel dogmaticae sunt, vel disciplinares. 0gmalicae Unt,rillae ad idem et 0ress Disciplinares, quae ad ritus et di-Sciplinam sacrorum exlernatuque p0litiam Ecclesiae perlinent. De C0nstitutionibus d0gmaticis nihil m0d dicturi SNnllis quae enim sit auct0ritas Summ0rum P0ntiscum in sidet 0rumque causis desiniendis, an e0rum judicium

72쪽

Christiani omnes sequi debeant, sitque ii reseruiabile, p- portunior dabitur in dure Publico disserendi locus. Nunc de iis tantummodo legibus serui erit, quae ad Religionis cullum, omnem Ille disciplinam spectant.

D USU ET AUCTORITATE CONSTITUTIONUM SUMMORUM PONTIFl CUM In omni societate aliquis sit oportet, qui jura et Lficia singulorum ordinum, acli 0nes, res, neg0tia, judiciaque aequis legibus m0deretur, juben d ea quae facienda sunt, et contraria prohibendi . lenim sine legibus nec

domus ulla, nec civitas, nec gens, nec hominum universi in genus stare p0test. Iis vero serendarum legum polestas est, Ni regendae, gubernandae, administrandaeque

societali praepositi sunt. Atqui Summo Pontifici in s. Petro pascendi regendi, et gubernandi universutem e-clesiam a D. N. Iesu Christo plena potestas tradita est, quod Fl0rentina Synodus definivit Pontifices ergo

acceptam a Christo potestatem tenent ubendarum legum, quibus universa Ecclesia obtemperare, easque sequi iunino debet. Proinde hujusm0di leges ad Jus commune ecclesiasticum pertinent, e iisque pars potior uris Cau0nici consecta est, ita ut in cultu sacrorum, in cura christiani populi, in administratione rerum ecclesiasticarum, in judiciis, in universa deuique ecclesiastica disciplina maximum usum lictoritatemque habeant.

73쪽

S. XXIII. DE USU ET LUT CONSTITUT. s. PONTIF 55 Priscis temp0ribus C0nstitutiones Summ0rum Pontificum Iuctoritates nominabantur, qu significaretur Summam debere apud omnes esse earum Vim auctoritatemque Acta Syn0di Palestinae, quae Vi et0re I Pontifice celebrata est, sic incipiunt, Papa Victor Romanae Urbis piscopus direxit auctoritatem od Theophilum Caesariensem. Cum multitudo illa convenit, heophilus Episcopus protulit auctoritalem ad se missam Papae Victoris Teste Coun- stanti0, in per Vetusta can0num collectione n0n alio quam Iuctoritolis n0mine inscribuntur pist0lae Decretales Iuctoritas Siriti ad Himmerium- Iuctoritas Innocentii ad Victricium. Et Z0simus p. I ad piscop0 Galliae, cum decrevisset, ut qui Gallia aut 0rnam aut ali se conserebant, litteras formatas a Metrop0 litano relatensi acceptas exhibere deberent, addit: O utina Iuctoritatem ubique nos misisse manifestum est, ut cunctis regionibus innotescut id, quod statuimus, omnimodis esse ser

vandum.

Interdum P0ntifices Maximi in suis Constituti0nibus s0lent Ap0stolicae Sed is jura dignitatemque tueri. Quaeritur itaque an Pontilicibus in causa propria credendum sit absit, inquit Auctor, in quem nulla assentati0ni suspicio cadit, nempe Auctor Desens. Declarat Cleri Gallicani pari 2 lib. 15 cap. 6, absit istud; ut eis n0n credamus puri enim jure dioeerint, ne piscopis quidem ut Presbyteris esse adhibendam fidem, cum Sacerdotii sui honorem praedicant, quod contra est; nam quibus Deus singularem honoris dignitatisque praerogativam

contulit, iisdem inspirat verum de sua potestate sensum, ut ea in Domino, cum res poposcerit, libere et considenter utantur,futque illud, quod ait Paulus 1 ad Cor. 2 v. 12 ICCEPIMUS

SPIRITUM, QUI EX DEO EST, UT SCIIMUS UICI DEO

DOXITI SUNT NOBIS. Quod quidem hi semel dicere lucuit,

ut emerariam, ac pessimo in responsionem coi fularem Drofiteor

que me de Sedis postolicae majestate Lo monorum Pontificum doctrino et Ir ditioni crediturum.

74쪽

DE HARUM CONSTITUTIONUM PROMULGATIONE

Est tritum serm0ne pr0 verbium, legem sive civilem, sive eclesiasticam, non obligare, nisi fuerit sus cienter promulgatu . Qu0d verissimum est ipsa enim naturalis rati persuadet, legem n0n pr0mulgalam, ne legem quidem putandam esse.

Verum iu disceptationem v0ealtir, an sit aliqua promulgali 0nis faciendae praescripta seruia i Justinianus N0vella LXVI 0 ustiluil, ut novae leges n0n modo in urbe principe, sed etiam in iugulis pr0 vinciis promulgarentur. Sed ea Novella ex iis legibus est, quas positiva Vocant id enim statuit, qu0d aliter, si lat0ri legis placuisset, statui p0terat. Neque enim natura legis , sive naturalis rati exigit in singulis pr0vinciis leges promulgari salis est si ita pr0mulgentur, ut ad 0rum n0litiam, pr qu,

bus alae fuerint, perustuire p0ssint. Egregie Cardinalis G0lli Tractatuo de leg quaest. 6 dub. 4 num. 1 in

hanc sententiam ita scribit Spectat solo jure nuturali, leae tum civilis, quam ecclesiastica, ut subditos obliget, non requirit determinutum proin uigationis modulu, sed satis est ea promi gatio, quae necessaria et sulpiciens est , ut lex moruli et humano modo devenire possit ιι notilium subditorum, sive sit leae Impertulis, sive Pontificia, sine publica voce praeconis, sive per alipinionein, sic hoc ut in Curia tantum , sive in pluribus locis. Et ratio est , quiu in nutura rei, ut eae obliget, o ι requirit liquum determinutura solem natu tem, ure obser-

75쪽

S. XXIV. DE ARUM CONSTITLT PRO ILLUAT 57vari debeat, est solum quot susteienter proponatur Communitati modo, quo mediate vel immediase, simul vel successive in omnium notitiam deveniat. Huc accedit judicium et auct0ritas Inu0centi III, qui cap. 1 de P0slulat. Praelat Decan et Capitul Seu0nensi scripsit, n0u esse necessarium, cum Constitutio solemniter editur aut publice promulgatur, ipsius notitium singulorum auribus per speciale mandatum vel litteras inculcare sed id solum sulfe it, ut ad ejus observantiam teneatur, qui noverit eam solemniter editam, aut publice pr0mulgatam. Quae cium ita sint, plerique oci0res jure ac merito e0ntendunt, promulgati0nem C0nstituti0num ecclesiasticarum s0lemniter R0mae faciam salis esse, ut omnes ubivis gentium Christiani ad eas servandas obstringantur.

Verum Auctor Principiorum uris tibi. cci Calli0I. cap. V. S. 49 huic sententiae contradicit his verbis: Cum ouisi, ubi conduntur Pupales Constitutiones, immense distet ob Ecclesiis Indiae, fricae, umericae, uo Septentrionis, ad ocidum putet promulgutionem Romae Jumtaxat factam, ut it solemnis esset, eae ipsa nutura rei et dispi op tione locorum haud suspicere, sed requiri ut ut tu singulis Dioecesibus , imo Paroeciis. Et in subjecia nota sic addit: Neque hoc dependet a voluntate legislatoris ejus enim placitum nequit supplere defectum naturalem dispi oportionis.

Huic autem argumeni responsio aest, meminem in deo

ineptum esse, qili pulet leges ecclesiasticas, qu die R0 mae, 0lem nile pr0mulgantur, e0dem die ps geulibus etiam

76쪽

rem0lissimis blemperandi necessitatem inferre. Iu 0c siquidem esset naturalis di sprπ0rtio, ut eisdem verbis utamur. Sed ea dispi 0p0rtio t0llitur, cum dicimus ecclesiastica lege solemniter R0mae pr0mulgata obligari neminem, qui legem ignoret sive, ut ait P0nti sex c.

de concess. praeben in , Leae seu Constitutio, et mandatum nullos obstringunt, uis postquam ad utilium pervenerint eorundem, aut nisi post tempus, utra quod ignorare minime debuissent. Itaque pro uiaj0ri vel minori ab Urbe distantia, brevius tempus aut 0ngius a die promulgati inis elabi debet, antequam christianus p0pillus promulgala lege leueatur, donec scilicet ex ipsa non rumoribus incertis, sed sussicienti certitudine inuoluerit. Quamobrem inscii, dumm0di culpabilis ignorantia absit, lege non bligaratur. Ila Iun0 eulius I ad xuperium

sbyterii positi, ab uxoribus non abstinuerant, ubi lamen probaretur novum tricii Constitutionem in eorum Provincias non commeasse.

Vide Franciscum ul0nium Laecaria in suis dissertationibus aliui Fulginiae editis l0m. II disseri. 11 Dei artu Ecclesiue praesertim utinae in promulgandis sacris Coiistitutionibus disciplina.

Praestat admonere tirones, totam quaesti0nem de promulgati0ne romana super legibus disciplinae versari; nam Constitutiones dogmaticae de fide et moribus promulgali 0 ne non indigent, uuileges n0n sint, sed ipsa sidet 0rumque doctrina uberius explicatu ei delibus pr0 posita in quo i0ctores utriusque Idn-

77쪽

S. XXIV. DE HARUM CONSTIT T. PROMULGAT. 59lentiae consentiunt. Sic Tournelius in suis praelec t. theolog.tra et de leg. cap. V se et 4 hanc propositionem probandam svulpsit, nempe: Leges P0ntisiciae non ante obligant, quam in singulis Provinciis promulgatae fuerint sed eodem loco satetur et pr0 siletur: uod sensti ut fidem pertinere de loratum est,

tibique bonum, ubique necessario tenendum ut verbum Dei unde ei adhaerendum est, statim ac certo cognoscitur, sive promulga tionis ria, sive alia quaeumque rotione cognoses Iur. Et ab assultus uris Can0n Theor. et Prax. lib. 1 cap. 44MN. 6 tradit, decretis fidei ligari quieumque privolim illorum habent suscientem notitiam, quum vis neque in Provinciis promulstoto, neque publice recepti fuerint et qui in iror incia dissita certo sciret, unum aliquod dei deeretum fuisse Romae nil valvas Ipostolorum publicatum, hoc ipso illi equiescere subpetenter

teneretur.

DE CCEPTATIONE LEGUM ECCLESIASTICARUMSunt aliqui Cau in istae auct0ritalem Episcoporum nimium extollentes, qui doceu unicuique Episcop integrum

esse novas Summorum P0ntificum C0ustii illi0nes expendere, et cognoscere utrum suis Dioecesibus utiles an noxiae suturae sint, ut exinde possint utiles acceptare, et n0Xiasn0n ad millere. Namque junt Supremam rimatus p0l

Stalem ita exercendam esse, ilii ut detrahat de illa p0 testate, quam pisc0pi divinitus acceperunt, eamquep iles talem ita extollunt, ut Episcopos serui P0ulis ipares faciant; quapropter Febr0nius firmare non dubitavit lege pupules non bligure, nisi ab Ecclesiis recceptentur. Sic nullum locum praeterm illunt e iuvelle di Primulus jurisdicti0uis, si fieri p0ssit.

78쪽

Primatus enim jurisdicti0nis qu0d supra dictum est, et dicendum est saepius', ex de simili0ne Concilii Fl0rentini, est plena p0lestas a D. N. Jesu Christo Petro ejusque Successoribus tradita pascendi regendi, et gubernandi universalem Ecclesiam. At qu0m0d Pontifex plena LVm 0leStale pascet, reget gubernabitque cclesiam, si nequeat lege imp0nere, praescribere jubere, Velare' Sed 0nlisex, inquiunt, leges serre p0lesi Episc0p0rum est Ver perspicere, an leges ipsae pr0pri gregi 0nveniant. At vero si acceptatio pisc0p0rum p0StuletUr, antequam lex obligandi vim habeat, illud semper consequitur p0les talem rimatus aut nullam esse, aut meri, ut aiunt, directorii, quia Pontifex n0n legein pr0prie c0nderet, sed pr0p0nerei Episc0pi vero vel acceptarent, vel n0n ad millerent. At vero allivein et quidam alii Can0uislae sentiunt,

esse P0nlisicum leges expendere, easque n0n prona ligare, 'IU0tiescumque probe n0verint gregibus suis utilites, Vel Π0Xias lare, n0u qu0d potestalem serendarum legum, ubbus christianus p0pulus obligetur, in P0nlisice n0n agn0scant, sed qu0d ea sit Summ0rum Pontificum v0luntas, Ut Sllae leges n0u pr0mulgentur, si Episcopis videanturpi US besse p0sse, quam prodesse. Ad quam sententiam e0nfirmandam proserunt cap. 1 de C0ustit in cap. de Rescriptis, cap. 6 de Praebendis, cap. 10 de F 0roc0mpei. Verum ea omnia l0ca ali 0muin spectant. Siquidem cap. 1 de C0nsiit in lantumm0d decernit, speciales consuetudines χι statutu rulionubilia docorum

79쪽

per novas Constitutiones non tolli, nisi is apertis verbis e rimatur cetera vero capita ad rescripta Pontificum,n0n ad novas leges pertinent. At subdunt: si Roman0rum Antistilum C0nstitutiones Ecclesiis suis vel minus acc0mmodatas, Vel noxias etiam

pro variis l000rum rati0nibus pisc0pi judicent, numquideas recipere debent et pr0mulgare Resp0nsi0nem dabimus eisdem verbis Benedicti XIV de Syn Dioeces lib. I cap. 8 Nonnunquam, ait, X- perientia demonstrat aliquod eae hujusmodi generesibus statutis, licet plerisque Prorinciis ac Dioecesibus utile atque proficuunt, alicui tamen Provinciae aut Dioecesi opportunum non esse id quod Legislatori compertum non

erat, cum ipse peculiares omnes locorum res, atque ra

tiones perspectas habere nequeat, quemadmodum fatetur Pontifer in e 1 de Const. in . In his itaque rerum ei reumstantiis Episcopus intelligens, Apostolicae Sedis legem in Dioecesi sua noXium aliquem effectum producere

posse, non modo suas Romano Ponsci rationes repraesentare non prohibetur, quin potius a Dic omnino tenetur. Neque Romani Pontifices unquam renuerunt inferiorum rationibus ait res praebere; et, quoties has satis validas esse agnos erunt, minime recusarunt aliquas Provincias aut Dioeceses a generalium Constitutionum suarum lege

eaei mere.

80쪽

S. 26.

DE PLACITO REGIOAliqui Canonis lae contendunt, Summis Principibus jus

esse C institutibues ecclesiasticas sive a Sunam Pontifice, sive ab Episc0pis c0ndilas, antequam pr0mulgentur, publicae utilitatis causa inspiciendi, alque de promulgandas n0n esse, nisi Principes ipsi permiseri ut Quae quidem permissi Placitum Placitum regium equatur, regium Pareatur, aliisque hujusm0di vocabulis n0minari solet illud autem jus derivant ex jure majestatico iuspiciendi et cavendi, ne quid Respublica detrimenti capiat, pr0pterea qu0d jurit fieri p0sse, ut 0nstitutiones ecclesiasticae aliquid contineant, qu0d juribus Imperii detrahat, aut civili societati n0cere possit. Si Placiti originem quaeras ejus initium repetendum est a schismate omnium, quae hactenus Ecclesiam Dei turbarunt, te terrimo atque l0ugissim0, quod ab Urban0VI ad Concilium Constantiense perduravit. Namque Urbanus VI, ne ccasi in schismalis fraudes impune admitterentur, c lucessit, ut legimus in Constitutione secunda Martiui , quibusdam Praetulis, quod in eorum civitatibus et Dioecesibus non posset heri Xequuti aliquarum litterarum apostolicarum , nisi prius hujusmodi litterae Praetulis ipsis, vel eorum spicialibus ad hoc deputatis exhiberentur, et per ipsos approbatae f0rent. Principes quoque, ne p0puli a Pseudopontificibus deciperentur, in Bullas, e C0nstituti0ues innes studi0se

inquirere e0eperunt.