장음표시 사용
241쪽
c0nsentiant inter se circa originem et p0lestatem Meli 0-p0litarum, C0nciliorumque provincialium, cum alii a Sede Apost0lica, alii ab Ecclesiarum c0nsuetudine ortam esse
c0ulendant de ii in si a disputabimus illud tamen
apilii mnes compertum est, eorum originem et potes latem institutioni humanae tribuendam Sse.
Ea igitur p0 testas, quam Metr0p0litae, Conciliaque pr0vincialia in pisc0p0s 0mprovinciales humana institutione exercebant, n0n erat 0rum pr0pria et nativa; tantummod ejus p0leslatis usus ipsis tributus suerat. Ipsa ver p0lesias in Pontifice residebat, ut qui ratione Pri- malus divinitus instituti omnem p0 testatem Ecclesiasticam in se complectitur. Hinc Metr0p0litae, et C0ncilia provincialia in usu eorumdem jurium aucl0ritali Primatus omnino suberant quapr0pter Siricius, Iun0centius, Z0simus, aliique R0mani P0ntifices provinciarum sues, et jura Meli 0p0le0n statuerunt pisc0p0rum electi0nes judicia ala, resque ceteras a Meli 0p0lilis et C0nciliis pr0- vincialibus gestas, aut 0nfirmariint, aut reSciderunt, qu0rum exempl0rum plena est ecclesiastica his l0ria. Itaque verissime dictum est a Th0massin in n0tis ad SUUm pus de vel et 0v. cci discipi. In Pontifice tota semper plenitudo potestatis residet, etsi non totam semper Xerceat. Ubi ergo per se exercere c0epit, n0njure aliunde c0mparato, sed jure proprio usus est. Ex quibus perspicue liquet, jura, de quibus l0quimur, a Metr0p0litis, et C0nciliis provincialibus ad Roman0 P0ntisces n0n advenisse tamquam nova et adsentitia, pr0plerea qu0d nullum jus m0vum et adventitium accedere ad
242쪽
e0s 0tuit , iii ali0ue rimatus plenitudinem p0lesialis habebant.
Praeclare Th0 massinus in n0tis ad suun opus de nova et e teri Gelesiae disciplina animadvertit, eam p0 testatem a C0nciliis provincialibus u 0m. Pontificem non esse translatam, eique velut novum jus accrevisse, quo antea careret; sed quam semper alicubi Xercuerat, eam supersedentibus Conciliis provincialibus coepisse ubiqu terrarum solus exercere. Et deinde: Ubi jus ab inferiori ad superiorem devolvitur, non accipit ob inferiori, nec usurpat in inferiorem superior . Non repetere potest a superiori inferior . Solemne enim est, jura omnia ad superiores ab inferioribus devolvi, et omnium prorsus potestatum spiritualium jura ad Summum Pontilitem devolvi posse, quia Summus omnium verter est Si autem haec ura a Conciliis provincialibus ad Summum Pontificem devolvuntur, quia summus omnium verte est, perperam ergo inde infertur, quod ea ex Sese non habeat, quod ea usurpet, quod contrari usu possit
DE JURE DEFlNIENDI CONTROVERSIAS DE FIDE ET MORlBUS His praep0silis, ad Prima lus jura singillatim enucleanda accedamus. 0flores aliqui sic ea distribuunt, ut alia in Ecclesiam dispersam, alia in Ecclesiam c0nglegatam, h0c est iu 0ncilia generalia , exerceantur. De C0nciliis generalibus dictum salis est in Praen0tionibus nunc vero de aliis uribus acturi a jure desiniendi quaesii 0ues fidei et 0rum uilium ducimus.
243쪽
S. XX. DE JURE DEFINIENDI CONTROVERSIA 69Ιtaque R0manus Pontifex c0nstitutus est cath0licae d0ctrinae magister, et judex c0ntroversiarum de fide et m0ribus, de quo cath0li 0rum nem dubitat. An ver ejus judicium, cum eae cathedra 0quitur, infallibile sit, n0nnulli heologi in dubitationem adducunt, putantes P0ntiscis judicium n0 esse irrelarmabile, nisi c0nsensus cclesiae accesserit. Sed antiqua et p0ti0 Sententia est, quae B0man P0nlisci de rebus dei et 0rum unive sam cclesiam docenti privilegium insallibilitatis vindicat. In alterutra sententia, qui cath0lici esse volunt, debent desinitionibus summi Pontificis n0n 0d obsequentes se praebere, Verum etiam intern mentis assensu audire et credere. Cum ut praeclare ait Petrus alterini in appendide de insallibit Pontis in desinit. 0gmat. S. 10, eae sine et ostpicio primulus desinit aliquid ei edendum vel
damnandum eae catholica de , et obediendum quidemiis apostolicis judiciis etiam assensu dei et obsequio in temo, ut vel ipsi Episcopi Gallicani confessi sunt, et ita praestandum ipsis eam dei nitatem, quam cum centro catholicae unitatis necessariam traditio docet. Quam quidem obligati0nem denunciavit S. Petrus ac t. cap. 15v. 7 his verbis: Viri fratres vos scitis, quoniam ab antiquis diebus Deus in nobis elegit per os meum audire
gentes, et credere. Non dixit per os meum audire, et Ecclesiae vel p0s lol0rum c0nsensum expectare, Sed AU
Haec quidem de Pontificis insallibilitate sententia mullis Sacrarum Scripturarum, et auctorum Patrum testim0niisdem0ustratur; qua de re The0l0gi disserere c0pi0Se 0lent.
244쪽
Sed qu0niam ad Can0nistas qu0que pertinet, ecclesiasticarum C0nstituti0num Vim potestatemque perspectam et expl0ratam habere, Sic imum saltem argumentum, et illud quidem planum, Sed mnin essica et invictum promendum est, ex quo lacile intelligatur, P0ntiscis definitiones
a veritate descere nunquam p0sse, ut proinde necesse sit eisdem tamquam calli0licis veritalibus, et extern 0bsequi0, et interno c0rdis assensu si miter adhaerere. Arguimentum autem ex sine rimatus hac ratione c0nscitur Calli0lici omnes constentur, rimatum, quem Petro et Success0ribus Christus c0ntulit, ad unitalem maxime fidei in Ecclesia c0nfirmandam institutum esse ejusdem Ille Primalus auctoritatem n0n 0lius vigilantiae, adh0rtalionis, et directi0nis, sed verae et propriae jurisdictionis auct0rilate conlineri, et eam denique jurisdicti0nem tantam esse, quanta ad christian0s in fide et Religione c0ntinend0s necessaria est. 0n enim dici, ac ne putari quidem p0lest, Christum dedisse P0nlisci munus conservandae unitalis, et n0n dedisse p0lesialem ac vim, sine quibu eadem unitas c0nservari nequeat. Sed P0utilax unitalem dei cust0dire n0n 0test, nisi ejusdem definiti0nes certam et irreni inabilem credendi regulam c0nstituant cili omnes subesse teneantur. Si enim subortam de de et Religi0ne c0ntroversiam Pontifex eae cathedra definiat,
et nihilominus integrum delibus sit assentiri vel dissentire, qui P0ntifex falli potuit, unitas dei nulla erit, Sed perpetuae dissensiones, totque et tam diss0nantes in fide et Religi0ue sententiae, qu0 in Ecclesia et quam
245쪽
S. XX. DE JURE DEFINIENDI CONTROVERSIAS 1
Sed inquiunt, definitionibus judiciisque d0gmaticis Sum-m0rum Pontificum obsequendum esse provisorie, Seu non dogmatizando contrarium, quamdiu non reclamat Ecclesia, e0que pacto schismata, et sententiarum dissidia rem0veri. At vero si ad unitatem in de exigendam 0pus est praesidi0, sive accessi0ne c0nsensus saltem taciti Ecclesiae, aut piscop0rum, rimatus uti Ihie nec aptus erit, nec id0neus ad illud efficiendum, cujus gratia institutus est. Praeterea cum n0mine Ecclesiae, quae
reclamare p0test, praesertim pisc0pi intelligantur, illud reliquum est, qu0 judicium Pontificis judici peculiaris cujusque pisc0pi subsit cum nemo reclamare jure possit, nisi c0gnita causa judicaverit Pontificem in sua desiniti0ne erravisse. Igitur ea sententia dignitali et ni Primatus omnin detrahit. Sed ossicit etiam tum fidei, tum animarum tranquillitati, propterea qu0 nullus seret
promptus et essica m0dus, quo nascentes haereSes statim opprimerentur, nam sero medicina paratur, Um malum invaluit anceps et incerta maneret fides, quam Calli0lici sequi deberent, qu0ad Ecclesiae judicium expectaretur nulla denique esset certa via et expedita, qua Ecclesiae c0nsensus investigari p0sset, ide0que nihil r-mum imm0tumque haberetur, cui assensus fidei adhaereret. Quamdiu enim consensus Ecclesiae expectandus erit an c0nsensus fidelium postulatur, an pisc0p0rum tantum an omnium, an plerorumque quid si qui reclamaverint quis judex erit in numerati0ne conSentientium et dissidentium, ut inde compertum Sit, an consentientium numerus satis sit calli0lic d0gmali stabiliendes
246쪽
72 LIB. II. c. I. DE . PONTIFICE EJUSQ. ADJUTORIBUS
quis hunc susscientem c0nsensum delibus annuntiabit pSemper itaque in sententia adversari0rum l0cus dubitandi esset reliquus, cujus dubitati0nis nullus est institutus judex, nec pr0 inde Christus eclesiae suae satis consuluisset. Quas ob res si ad Ecclesiae unitatem in fide c0nservandam rimatus a Christ positus suit, necesse prosecto est, ut Pontifex in suis desinitionibus errare n0n 0ssit, et ipsius pr0inde judicium christiani omnes, et judices etiam min0res sequi debeant.
Vide Bellarminum de Rom. Pontifice lib. 4 cap. 3 et seqq. , Melchiorem Canum de locis illeol0g. lib. 6, Jacobum eri ydissert. 1. de Rom. Pontis salii et sallere nescio, Cardinalem Orsium de irrelarmabili Rom. Pontificis in desiniendis fidei controversiis judicio, Petrum Balterinium de vi ac rati0ne rimatus Rom. Pontificis cap. 15.
DE IURE PRAVORUM II BRORUM LECTIONIS INTERDICENDAE Qui qui imperium inter h0mines tenent, n0n modo jure
p0SSUnt, Verum etiam rati0ne muneris, quo languntUr, omnino debent ea omnia rem0 vere et t0llere, quae c0m
munitali asserunt detrimentum. Atqui nem non intelligit quantum S0cietatibus noceant libri mali, qui a rectis credendi vivendique regulis abducunt, m0res corrumpunt, dissidia et seditiones adversus legitimas p0lestales c0ncitant, omnia denique divina et humana jura miscere, pertUrbare, etc0BVellere ludent, ita ut non temere dixeris, nullum jam
247쪽
esse in civitate malum, qu0d ipsi n0n fecerint dure igitur ac merit Hebraei, Graeci R0maui dein Imperat0res, omnesque bene c0nstitutae S0cietates in hujusm0di pestifero et impio librorum genere exierminando assiduam diligentem Ille operam posuerunt. Sic etiam Ecclesia Calliolica, ne dep0silum fidei, et animarum salus in discrimen adduceretur, libros Religi0ni ac m0ribus n0xi0s perpetuo
notavit, e0rumque lectionem interdixit. Cum Paulus venisset Ephesum, et divinum verbum annunciaret, multi eae eis, qui fuerant curiosa sectati contulerunt libros, et combusserunt coram omnibus, quod legimus cl0rum p0st.
XIX. Hic autem non c0mmem0rabimus judicia, quibus Ecclesia in C0nciliis generalibus nullo n0n temp0re pra-x0s libros damnavit, e0sque legi et retineri vetuit. Quae quidem judicia, qu0niam ad idem et 0res pertinent, sunt innis erroris expertia. pisc0pi etiam, siVe e0rsum, sive in Conciliis Provincialibus c0ngregali, libros damnare,e0rumque lecti0nem interdicere c0nsueverunt qua in re potuerunt err0ri obn0Xii esse et praeterea e0rum jurisdicti terminis Di 0ecesium vel Pr0 vinciarum circumscribebali P.
At in primis Romani Pontifices in hac peste libr0rum avertenda solliciti maxime suerunt: cumque in judiciis
de de et moribus n0n secus atque cclesia errare n0np0ssint, ut supra diximus, suisque legibus christian0s0mnes bstringant, hinc universo ex rhe calliolico libri, de quibus aliqua suspici suberat, ad Romanos Pontifices mittebantur, ut qui e0rum judicio probati essent reciperentur, qui ero improbati ab omnium manibus eri-
248쪽
perentur. Iam inde a saecul terti Di0nysius Alexandrinus ad Dionysium Summum Pontificem libros quatuor misit, ut nosceret an recte de rinitate scripsisset. t Augustinus libr0s quatuor c0ntra duas elagian0rum litteras ad 0nisacium Pontificem misit, significans sese ea
scripta mittere non tam discenda quam Xaminanda, et
tibi forsitan aliquid displicuerit, emendanda Libri Origenis ad P0ntianum P0ntificem, liber Pelagii ad Innocentium , libri Priscillianistarum ad S. Leonem M. missisuerunt, et eorumdem P0ntificum judicio c0ndemnali. Athanasius Presbyter ad Greg0rium Magnum confugit, ut suspicione haeresis se purgaret Greg0rius veritUS, ne
quid si audis subesset, illius pisc0pum J0annem C0nstantinop0lilanum interrogandum censuit. Joannes autem se adversus Presbyterum comm0tum fuisse respondit, propterea qu0d apud eum c0dex iuventus esset haeretica labe c0ntaminatus, et c0dicem ipsum Greg0rio rec0gn0scendum misit quem quia, inquit P0ntifex ep. 66 lib. 6, ad nos studuit pro satisfactione transmittere, priores ejus partes sollicita lectione percurrimus. Et quoniam manifesta in eo haereticae pravitatis venena reperimus, ne denuo debuisset legi vetuimus. In quem l0cum Maurini: Ignosce, inquiunt, antiquum in Romanis Pontilitibus libros aliquos prohibendi potestatem, et consuetudinent, cui parere tenebantur etiam Orientalis Hesesiae alumni, Constantinopolitano Patriarchae aut alteri filioquin subditi.
De jure et modo libros fidei et moribus noxios rohibendi diligentei disseruit Iacobus reis erus Operum t0m. 13, et a
249쪽
S. XXI. DE IURE INTERDIC LECT. LIBR. PRAV. 75
briel Pittherbeus in suo Theotimo, qui sunt libri tres de expurgandis malis libris aranei seu Ant Zacharia scripsit Historiam polemicam de prohibitione librorum. Vide etiam J0annem Devoti Inst. Canon lib. 4 lit. I.
Becta administratio Ecclesiae p0stulat, ut Ecclesiastica disciplina bene ordinata consistat, ubi c0llapsa sit instauretur, interdum etiam temporibus et l0cis accomm0danda. Ossicium aulem et jus serendarum legum universalium de Ecclesiastica disciplina ad Romanum Pontificem perlinet quia supremum cclesiae Caput est, cui pascendi, regendi, et gubernandi universalem Ecclesiam a D. N. Iesu Christo plena potestas tradita fuit, quae est Concilii Florentini definitio. Quom0d enim t0lius gregis a St0r reget, gubernabitque Ecclesiam, si jure serendarum leguli destituatur, ita ut nequeat jubere, quae recta sunt, et prohibere c0ntraria Igitur ii, qui Primatum n0n 0d040noris, sed verae jurisdicti0nis divinitus iustitutum agn0scunt agn0scere autem debent qui calli0lici esse v0lunt
saleantur necesse est, p0testatem serendarum legum ita Summ0rum P0ntiscum esse propriam, ut ea sublata, Primatus eliam divinitus institutus evertatur.
De Constitutionibus, sive legibus Roman Pontiscum diximus etiam in Praenoti0nibus, itemque de earum pro Inulgati0ne, ac ceptatione, neque non de Placito regio. Ilaec omnia huc qu0que pertinent, et digna sunt, quae ante oculo habeantur.
250쪽
76 LIB. II. c. I. D R. PONTIFICE EJUSQ. ADIUTORIBUS
DE JUR TUENDI SACROS CANONES E cura totius Ecclesiae Petro ejusque Success0ribus
concredita oritur ssicium et jus naviter curandi, ut sacrican0nes ab omnibus observentur. Hinc B0nisacius Ι ep. ad IIllar Arelat ait: Convenit, Papas paternarum sanctionum diligentes esse custodes R0manis quidem Pontiscibus perpetu summae laudi datum est, quod sanctissimas Patrum regulas et ipsi c0luerint summ0pere, et ab omnibus servandas diligentissime curaverint. Huic uri cohaeret jus animadvertendi in e08, qui c0ntra secerint. Sunt enim R0mani P0ntifices, non m0d sacrorum canonum cust0des, sed etiam vindices. Quid nimirum ea
cura prodesset sine vi ad coercendum id0nea Quapr0pler Caelestinus I in epist ad pisc0p0s per Apuliam, et Calabriam: uisquis inquit, conatus fuerit tentare prohibita, sentia censuram postolicae Sedis minime defuturam.
Quae enim sola admonitionis auctoritate non eorrigimus, necesse est per severitatem congruentem regulis vindicemus.
Et e Magnus in epist ad piscopos per Campaniam,
Picenum, et usciam haec habet: Omnia decretalia constituta tam beatae memoriae Innocentii, quam omnium Decessorum nostrorum, quae de ecclesiasticis ordinibus, et canonum promulgasa sunt disciplinis, ita a vestra
dilectione custodiri debere mundamus, ut si quis in illa commiserit, veniam sibi deinceps noverit denegari. Quis Ver0 gu0rat ea, quae c0ntra Quart0-deciman0s, Rebapti-