Joannis cardinalis Soglia ... Institutionum juris publici ecclesiastici. Ed. 3., ab ipso auctore recognita et aucta

251쪽

gantes, atque ali0s cclesiasticis legibus repugnantes a Vict0re, lephan0, celerisque Pontificibus gesta sunt pIlle, eo scilicet Pontifex Romanus, ait Auct0 Desens. Declarali0nis Cler. Gallic in C0r0llari ad calcem ejusdem

0peris, latrocinalem Synodum valere non est passus imperatoria potestate fretum Ilexandrinum Dioscorum fregit, ad instaurandam cognitionem Imperatorem perpulit Chalcedonensis Synodi auct0r, ac deinde Xeculor ad constabiliendam communem celesiae fidem invicta potentia stetit. Eadem exequendi auctoritate freti Gelasius, ac deinde sequuti Romani Pontisices adversus Imperatores, a Regiae urbis antistites in Ch dcedonensem Synodum rebellantes nulla nova Synodo indigere se professi, tanta egere consideritia tantaque vi, ut Imperatores, totamque orientalem Ecclesiam ad condemnandos perduelles sola jum edis Apostolicae auctoritate perpulerint Constantinopolitani Praesules alta spirantes, et Principum gratia ferocientes, et a Nestorianis cacianisque temporibus

Ecclesiae graves , tamquam in schisma erupturos animo providerent, qua gravitate poterant, coercebant otaque

eorum tanta vis fuit, ut Igupetus Papa aeui et suppleae Constantinopolitanum Praesulem anthimum ud pristinam rapezuntinam Sedem contra Canones dimissam amandaret; ub hac quoque dejiceret, nisi rectum printeretur sidem.

Ex quibus salis superque resellitur e0rum error, filii On lendunt Summum B0 manum P0ntificem sacrorum Canonum merum execut0rem esse ide0que m0uere et hortari, sed nulla in contumaces, nisi in ipsis Can0nibus sane ita, p0ena animadvertere

252쪽

78 LIB. II. c. I. DE . PONTIFICE EJUSQ. ADJUΤORIBUS posse. Et hi quidem impetum laciunt in Primatum jurisdictionis Sancto Petro ejusque Successoribus divinitus traditum, cum abe auferant coercendi jus, sine quo omnis actus jurisdicti0nis contemni impune p0te St.

D JUR DISPENSANDI SUPER GENERALIBUS ECCLESIAE LEGIBUS

Generalis regula est, legis vinculum relaxari posse auctoritate eorum, qui aut legem condiderunt, aut parem cum iis potestalem leueni, ex n0lissim juris axi0 male Cujus est legem condere, ejus etiam est illius obligationem remittere. Itaque Ponti sex super omnibus ecclesiasticis legibus, et canonibus quoque C0ncili0rum generalium ad disciplinam pertinentibus, dispensandi p0 testate p0litur, ulp0le qui omnem jurisdictionem Ecclesiasticam, seu plenitudinem p0les talis ab ipso Christo accepit. Ad 0 jus comprobandum p0lest argumentum etiam duci ab ipsa dispensati0num necessitate. Enimvero ad spiritualem si-delium gubernali 0nem, atque adeo ad ipsam Ecclesiastici regiminis alionem pertinet, ut in Ecclesia sit qui necessitalis aut utilitatis causa tulercedente, polestalem habeat legis relaxandae. Cui autem telius quam Pontifici eam psilesialem tribuemus pHuc accedit conflans Ecclesiae raditio Patrum et Docl0I Um consenstis, ac generalium Conciliorum testim0nia, quibus iae P0ntificis p0 testas compr0batur Generalis Synodus VIII dispensa li0nes inliquas m0n quidem

253쪽

largita est, sed a R0mano Pontifice agitavit qua dere Natalis Alexander diss de Ph0lian schismale S. 22 haec habet Scripserunt etiam ad eumdem Pontificem Hadrianum ΙΙ Basilius Iugustus, et gnatius Patriarcha, ejus Sanctitatem rogantes, ut de Lectoribus plurimis ordinatis a Pholio sententiam diceret , de quibus non judicarat Synodus, an a Sacerdotii ordinatione in perpetuum removendi essent, isne gratiam faceret ob Ecclesiae necessitatem. Rogabant etiam , ut cum Theodoro Metropolita Cariae dispensaret, eique restitueret Episcopulum, quia multa pro gnatio passus fuerat; nec defecerat ad Photium, nisi tormentis compulsus. Intercedebant denique pro Paulo Carlophylace, ut concessa ipsi venia, posset ac Episcopatum promoveri Magnificum sane pro Romani Pontilicis rimatu testimonium, quod Synodus Oecumenica dispensationes a Summo Pontilice roget eique, non aliis Patriarchis, potestatem a Christo

concreditam agnoscat temperandi severitatem canonum,

qui ab Ecclesia recepti sunt universa. Ipsum BasileenseC0ncilium, quod sane Romani P0ntificis auctoritati minus savit, haec habet in epist synodica: Per Concilium

autem statuta in nullo derogant potestati Summi Pontificis, quin pro temp0re , loco , causisque, et pers0nis, utilitate vel necesSitate suadente, moderari dispensarequep0ssit. Quam0brem Auct0 defensi0nis declarati0nis Cleri Gallicani pari. 3 lib. 2 cap. 164r0sessus est: edis host0licae dispensationes nemo catholicus, Nemo veri regiminis sciens, aut rerum ecclesiasticarum Harus abstulerit.

254쪽

Gers0n, ait Febr0nius, eam dispensandi facultatem in Roman Pontifice non videtur admittere. Sed admittunt praestantissimi quique he0logi et Can0nistae, admittunt quotquot in orbe sunt Catholici, qui earum legum relaxati0nem ab uno P0ntifice petunt, admittunt Concilia generalia. Num hi omnes et Gers0ni et Febr0ui et 0rum asseclis auctoritate non prae- Stant

gularium ad Pontificem perlinere ex ure tantum p0sitivo, qualenus C0ncilia Latera ense V et Lugdunense I decreverunt, ne deinceps sine p0stolicae Sed is appr0batione nulliis novus Ord institueretur ob pericula et ei turbali0nes, quae ex nimia eligi0num frequentia oriri p0lerant cap. n. de relig. 0mibus, et cap. Unic. 0d. lit in J. Verum aliquae aliones proferri p0SSUnt, pr0pter Has ea approbati ad Sunimum P0 iisdem jure SU0 perlinere videatur. Prim quidem, quia hujusm0dijus ad reclam Ecclesiae administrali0uem conducit haec autem administrati ad Summum Pontificem in primis

pertinet; deinde vero quia, ut ait Sylvius in Q q. 186art. 1 , majores causae, quae salutem animae tunssunt

reseri uri solent Secti postolicum Religionum autem approbuli ad majores clusus pertinet quia denique ubique opprobotione Religiones neque securitulem haberent, neque immobilitutem possent enim errores in statutis contineribet fucile possent Congregationes dissolai. Et sane nec Se-

255쪽

S. XXV. DE JUR APPROB. ORDINES REGUL. 81curitatem, nec immobilitatem C0ngregali0nes religiosae olim habuerunt, dum monasteriorum condit0res, pro SU0quisque arbitri0, 0nasticam disciplinam temperabant: non Securitatem, quia c0ntingere p0terat, ut regulae ad evangelicam persectionem comparandam minus essent apiae et accomm0dalae non immobilitatem, quia tot erant regulae, quot 0nasteria, et regulae ipsae passim mutatae, et plures n0n raro in eodem monasterio propositae. Approbatio igitur Summi Pontificis adeo necessaria habita

est, ut sine ea, nec Religi0nes, nec V0t3 0lemnia c0nsistant. Melchi0 Canus in docto et eleganti opere de Locis theologicis lib. 5 cap. 5 scripserat Ordines vel probore, vel refellere, quoniam non e scientia id solum, sed etiam e prudentia pendet, non ad ea pertinet, in quibus Summus Pontife errare nequit. Cum autem ea verba aliquibus Theologis et a non istis plena inconsideratissimae temeritatis viderentur, quo Sen Su, e0que recto, intelligenda essent, yacinthus Serr in Praefu-tione, quam ante illud opus praemisit, cap. 11 demonstrare studuit. Conser itaque utrumque uet0rem.

S. 26.

DE JURE CANONIZANDI Duplex ratio est sacr0 et publico cultu e0s pr0sequendi qui b martyrium, aut eximias virtutes magna ulla Sanctitatis fama obierunt, quarum altera eatificatio, altera nonizatio appellari consuevit Gongale in cap. Iudivimus Hae reliq et venerat. Sanct0rum Can0nizati0,

256쪽

inquit, nunquam licuit Episcopis Beatificatio vero primis Helesiae saeculis ab illis fiebat. Primis scilicet cclesiae saeculis piscopi permittebant, ut alicui cultus et hon0r beatorum in suis peculiaribus Di0ecesibus exhiberetur. Canonigali autem, qua decernitur aliquem in Ecclesia universa pi cultu et honore colendum esse, nunquam nisi auctoritate R0mani onlisi is fieri p0tuit; quod idem G0ugale citat loc sic explicat: Cum Sanctus canoniastus proponcliui ab omnibus delibus colendus, et nemo nisi Pontifer praesit cunctis delibus, tantum Pontife potest an los canonizare. Iccedit quod solemnis canonizalio est una de majoribus causis, quae inter christianos proponi potest, et per consequens ejus cognitio ad Pontificem spectu eae juribus adductis incus Majores de bustismo Deinde quia miraculorum approbatio inter dei quaestiones recensesur, sed quas-stio dei ad Pontificem referenda est igitur tantum per Pontificem an inizatus publice venerari potest. Hinc Henricus Pirrhin ad eumdem titulum Decretalium: aequ0, inquit, insertur quod Episcopi non p0ssunt sens-ni are aliquem etiam pro suis Dioecesibus tantum, imo nec Legulus a latere ne quidem eae speciali commissione Summi Pontificis, quia is non potest delegare alterires dei.

Itaque jure et merit Alexander III, dum cap. Iudivimus de reli s. et venerat. Sanct 0rum his verbis usus est: Etiamsi per eum miracula ferent, non liceret vobis ipsum pro uncto absque auctoritate Romanae Ecclesiae publice venerari, et Inu0centius ΙΙΙ 0d. it. Re-

257쪽

liquias de non inventas nemo publice venerari praesumat, nisi prius auctoritate Romani Pontilicis fuerint appr0butae, jus can0uigaudi unius post ilicae Sed is peculiare et proprium esse asseruerunt. An vero h0rum

Pontis cum ea meus fuerit, ut jus etiam beatificandi p0st0licae Sed reservari voluerint, ociores disputant Pa-pebr0chius tu Pr0pyle Maii dissert. 20 ail: Neque unc putaverunt Episcopi sublatum sibi acuitatem circa inferioris ordinis cultum , quem Beatorum dicimus , modo ab Olpicio et Missa abstineretur. Sed Urbanus VIII mnem dubitandi ali0nem mutuo sustulit, facultate etiam beatificandi plane aperteque Romanae edi reservata.

Quaesii est, an decreta canonigali 0num Sint, ut junt, in- fassibilio; et in utramque partem multa disseruntur. Obi satis erit verba S. Thomae quod lib. 9 art. 16 in medium pro serre: Certum est, inquit, quod judicium Ecclesiae universalis errare in iis, quae ad dem pertinent, impossibile sit. In aliis vero sententiis, quae ad particularia facta pertinent, ut eum agitur de possessionibus, vel de criminibus, vel de hujusmodi, possibile est judicium Ecclesiae errare propter falsos testes. nonizutio vero Sanctorum medium est inter haec duo. Quia tamen honor, quem Sanctis exhibemus, quaedam professio dei est, qua Sanctorum gloriam credimus, pie credendum est, quod neque etiam in his judicium Helesiae errare possit. Et in resp0nsione ad 2 inquit Divina Providentia praeservat Ecclesiam, ne in tu libus per fallibile testimonium hominum fal

latur.

De tot hoc argument vide Benedictum XI de Servorum Dei Beatificatione, et Leotorum Canonizatione.

258쪽

S. 27. D JURE PISCOPATUUM ERIGENDORUM Novi Episcopatus eriguntur per Cathedrae piscopalis

instiluli 0nem, et per errit0rii, seu Dioecesis circumscriptionem. Siquidem in l0c apto , a qu0 pisc0patus n0men accipit, et unde piscopus totam i0ecesim regit, Episc0palis Cathedra c0nstituitur, ad eamque certum Τerritorium adjungitur, suisque finibus circumscribitur. Per hanc vero erritorii, sive i0ecesis designati0nem , alque circumscripti0nem jurisdicti Episcop0rum determinatur,

ita quidem ut piscopus ad pisc0palem Cathedram legitime evectus, m0x piscopalem jurisdictionem in fideles

omnes, qui intra me Di0ecesi sunt, Xercere p0SSit, sed ultra eos sues ei pr0gredi nunquam licet. in Concilium Antiochen can. 9. statuit, Episcopum nihil agere debere, nisi ea tantum quae ac suam Dioecesim pertinent secundum antiquam a Patribus nostris regulam confluulam. At vero an liqui Patres n0stri eam regulam ab

ipsis p0sl0lis acceperunt, quand0qui dein p0stoli in laudandis Ecclesiis p0 testatem pisc0p0rum certis locorum limilibus coercuerunt. Ita S. Paulus imotheum phesi Episcopum secit, itum insulae Cretae, Dionysium re0pagitaui 0rtullii 0ustiluit piscop0s, i S. 0annes P0lycarpum Smyrnae dedit piscopulia, alque ita ab Ap0- si ilis jugiter factum est quamobrem lib. de uult. Eccles. praeclare scripsit S. Cyprianus: Singulis Pastoribus portio regis fuit adscriptu, quam regat unusquisque et gu

bernet.

259쪽

Η0 l0c quaeri solet, si Episcopus extra suam Dioecesim quidquam egerit, id eritne ratum et spinum p Jam vero videndum est, uirum id qu0d egit, ad 0testatem ordinis, an ver ad 0lestatem jurisdicti0nis pertineat. Si de p0testate ordinis quaesti est, si X. gr. C0nsirnlati0nem, Vel Sacramentum i diuis ministravit, dumm0d0 materiam et serviam adhibuerit, quam ex Christi iustituli 0ne Ecclesia Cath0lica semper adhibuit, idque sacere sibi pr0p0suerit, quod acit Ecclesia, minime dubitandum

est, quin Sacramentum c0nsecerit, de quod p0 testas ordinis, cum nec auserri unquam possit, nec mitti, uti perpetu manet, sic perpetuo vim suam, et efficaciam

retinet; pisc0pus tamen illicite egit, p0euisque obnoxius est per can0nes c0nstitutis, propterea qu0d in alienas oves c0 utra Ecclesiae leges ossicium Pastoris sibi arr0gavit. Nulli piscopo liceat, decrevi Coucit. I riden. Sess. 6 de reserui cap. 5 cujusvis privilegii praetextu Pontificulta in alterius Dioecesi exercere, nisi de ordinarii loci expressa licentia, et in personas eidem ordinario subjectus tantum; si secus factum fuerit, Episcopus ab exercitio Pontificultum, et sic ordinuli ab exercitio ordimini sint ipso jure suspensi. Qu0d vero ad potestalem jurisdictionis attinet, cum ea profluat vel ex publico munere, qu00Um 0njuncta St, et ordinaria dicitur, vel ex allerius delegatione, da delegata V0catur, hinc manifestum est, piscopum nulla urisdicti0ne praeditum iu 0s esse, qui neque rati0ne U-Πeri Episc0palis, neque rati0ne delegali0uis ei subditi sunt, pr0indeque si quid egerit, omnia ab e gesta rex

260쪽

desectu urisdicti0uis n0u 0d illicita habenda erunt, verum etiam nulla et irrita , idque in sero tum internolum exlerno l0cum habet. Ad 0rum internum spectat decretum C0ncil. rid. sess. 14. cap. 7. de Sacramento P0enilentiae Quoniam natura et ratio judicii illud exposcit , ut sententia in subditos dumtaxat feratum, persitasum semper in Hesesia Dei fuit, et verissimum esse Synodus haec confirmat , nullius momenti absolutionem eam esse debere, quam Sacerdos in eum profert, in quem ordinariam, aut subdelegatam non habet jurisdistionem. Ad Drum autem externum spectat ejusdem C0ncilii ridentini decretum sess. 14. cap. . de reserm ., U Praelati, eliam dignitate piscopali praedili, vetantur c0ntra Cleric0s sibi non subditos quorumcumque etiam atrocium criminum reos, nisi eum proprii ipsorum Clericorum Episcopi, si apud Ecclesiam resederit, aut personae ab ipso Episcopo deputandae interventu procedere alias

processus, et inde secuta quaecumque viribus omnino

careant.

Verum ut e unde discessimus, revertamur; UiSnam erigend0rum piscopatuum jus habeat dicendum est. Dicimus autem, et sine ulla dubitali 0ne firmamus, Eccle- Siam eamque unam e jure praeditam esse idque mani-sestum est ex natura ipsius rei, quae t0ta spiritualis est, ide0que potestali 0lius Ecclesiae bu0xia agitur enim de spirituali regimine animarum, de p0rli 0ne gregis Singulis pisci pis assignanda, de sinibus spirituali eorumdem poles tuli 0nstituendis, ut uter Ecclesiarum Rect0res tum ordo, clum mullas servetur idque facili neg0lio lum ex