장음표시 사용
311쪽
S. XXXIV. DE RESERVATIONE BENEFIcionum 1370bjiciunt, satisfaciamus, praep0nendum est in hanc rem, quemadmodum in ceteras res humanas, irrepere quosdam abusus p0tuisse. Id saletur unocentius IV namque in ejus ulla, quae extat in additionibus ad Matthaeum Parisium, reservati0nes mandataque omnia irrita secit, quae, ut ait, et qualitas temporis, quod diebus istis potissimum fuit, ob eorum malitiam modis variis redimendum, et nonnullorum importuna instantia extorsit. Itaque regna inlegra n0n de iure conquesta sunt, sed de juris ipsius usu, nempe ut est apud Bigantium Commeni in reg. 1 Cancellar. S. 1 n. 12 Pontificiis reservationibus ultumque specialibus obsequutae sunt Nationes omnes, quamdiu servata regula boni et aequi,
aut pauperibus aut indigenis beneficia distribuebantur. Sed restitere Ingli, dum earum Provinciarum opes deferri videbant in Italiam, et rursus obstitere tum Ingli, cum Hispani, quum a Pontilicibus Irenione residentibus Imminibus Gallis sua sacerdotia conserri viderent. Igitur de jure Pontificum nulla extitit 0ntroversia de ejus usu conlentiones inciderunt, quae deinde sublatae sunt per Conc0rdala seu pacta c0nventa, quae post0lica Sedes cum Summis Principibus inivit. Qu0d ver ad Concilia generalia perlinet, primum in Constantiensi, deinde in Basileensi C0ncili de moderandis
reservati0uibus actum est res tamen ad exitum non ei
venit. At 0ncilium ridentinum sess. XXIV. cap. 19. mandata de pr0 videndo, quae inpectativae dicuntur, et alias quascumque gratias ad benescia vacatura prorsus ab0levit, reservationes inlegras reliquit.
312쪽
138 LIB. II. c. I. DE . PONTIFICE EJUSQ. ADJUΤORIBUS
Quae quidem innia magis lavent Summ0rum P0ntificum juribus, quam eis obsint.
Si fas est aperte dicere qu0 sentimus, qu0tiescumque agitur de quavis reservatione, qua lacultates piscoporum coarctantur in animo tum P0ntificum tum piscoporum quasi inscul-pla esse oporteret haec Petri Ballei in verba in Vindie auet. Pontis cap. 4 n. 4 magni consilii et prudentiae plena: Non debent quidem Pontifices passim ac temere Episcoporum facultates, et jura quavis de causa diminuere, limitare, sibique at tribuere id enim in publicum damnum, et magnam Ecclesiarum perturbationem deflecteret. At si causa iustu occurrat, qua utile vel necessarium bono publico judicent aliquid tale e cere, sibive nonnulla reservare, quis id Pontificiae supremae potestati negare auserit Ecclesiae certe bonum et naturalis ordo postulant, ne Prima tui totius Ecclesiae haec potestas in ipsas Discoporum facultates negetur. Ouum enim Episcopi eum suis fueuitatibus instituti fuerint a Christo in bonum eclesiae, non vero eclesia in Episcoporum, hi utilitati, vel necessitati Ecclesiae ita debent studere, ut non inique ferant, si eae utilitate vel necessitate ejusdem celesiae aliquot facultatum suarum restrictionem, moderationem, aut reservationem suprema potestas faciendam censuerit.
D JUR CONCEDENDI EXEMPTIONES Natalis Alexander dissert. 12 in saecul XV de Syn.
Trid. arto num 41, quamvis putet pisc0p0 immediate a Deo jurisdictionem accipere, attamen Dioecesurri, inquit, divisio subditorumque designatio a Romano P0ntilice pendet, qui et justis de causis immunitates ac
313쪽
S. XXXV. DE JURE CONCEDENDI EXEMPTIONE. 139privilegia ecclesiis, vel monasteriis concedere potest, quibus ab ordinari jurisdictione solvantur et inimantur. Sicut itaque in p0testate R0mani Pontificis p0situm est,p0rti0nem gregiS, X. r. ppidum, ejusque inc0las uni Di0eces subtrahere, et alteri subjicere, sic poterit ecclesias, et m0nasteria, in aliqua Di0eces sita, suae jurisdicti0ni
Exemptiones autem hujusmodi veteri m0re institut0que Ecclesiae nituntur. Patriarchae Orientales jam inde a priscis cclesiae saeculis nova m0nasteria in piscoporum Dioecesibus aedificata jure tauropegii declarabant sibi in p0sterum subjecta lare quamobrem I h0massinus den0va et vel . cci disciplina pari. 1 lib. 3 cap. 31 num. 15 assii mal dubitandum non esse, quin saeculo jam VII essent in Patriarchalu Costantinopolitano bene multa coenobia ab Episcoporum Dioecesanorum spirituali jurisdictione prorsus absoluta, et uni immediate subjecta Patriarchae Constantinopolitano , et Marcho Patriarchali, quem ille ad omnium monasteriorum administrationem
delegabat. In Syn0d etiam Carthaginiensi sub Bonifacio Episcopo n. 25 apud Labbeum legimus, exempti0nem jurisdictione Liberali piscopi, quantumvis dissentientis, monasteri Abbatis Petri c0ncessam fuisse , prolatis in medium antiquioribus exempli0num m0numentis, decretisque Synodorum : Neque enim, respondit Bonifacius,p0terimus statuta mulare, quae per tot Sacerdotes instinctu divino servata noscuntur. Quis porro inscias ibit,
qu0d Patriarchis Synodisque provincialibus olim licuit,id 0man P0ntifici n0n licere p
314쪽
140 LIB. II. C. I. D R. PONTIFICE EJUSQ. ADJUΤORIBUS
Denique in quinque C0nciliis, nimirum Viennensi C0nstantiensi, Lateranensi IV, Lateranensio, et ridentino de exempli0nibus aclum est, neque istud jus Summi P0niiseis in dubitationem adductum, neque exempti0ne Sublatae, sed aliquae tantumm0d regulae mira sapientia conditae, quae ad legitimas causas, et Sum exemptionum pertinent. Ex iisdem etiam C0nciliis apertissimum est, jus exempti0num c0ncedendarum nunc uni 0mari P0uii sic reservati In SSe. Quamquam piscopalis ordo divinitus institutus sit, sive ut ait p0st0lus, Episcopi positi sint a Spiritu Sancto regere cclesiam Dei, portio tamen ejus regis, quem quisque regat, a Christo determinata non fuit, sed prudenti celesiae arbitrio relicta id quod infra demonstrabimus. Itaque divinis pisc0porum juribus nulla sit injuria, dum Ecclesia, Monasterium, vel pers0na aliqua ratione muneris, aut dignitatis, aliave justa de causa a jurisdicli 0ne alicujus pisc0pi eximitur. Illud accedit, qu0 Concilia et Pontifices semper caverunt, ne Vivilegia et eaeemptiones, quae variis titulis plerisque conceduntur, pertur bationem in Episcoporum jurisdictione eaecitarent, et eaeemptis occasionem laxioris vitae praeberent Concit. Trident. sess. 24 cap 11 de resorm.
Annalae sunt certae pensiones, aut certae pecuniae
quantitates, quae ex pisc0patuum, ali 0rumque Beneficiorum fructibus primi anni Roman Pontifici, sive Camerae Ip0st0licae 40lvuntur. Iam ver naturali et divino
315쪽
iure iacemur subsidia illis, qui in Ecclesia operantur, impertienda esse, ideoque in primis R0mano Pontifici, qui
omnium cclesiarum curam et sollicitudinem gerit, et maxima onera et silmplus sustinere c0gitur Oua de re Ap0st0lus I ad 0rtulli. Si nos, inquit, vobis spiritualia
Seminavimus, magnum est, si nos carnalia vestra et
mus J... Nescitis quoniam qui in Sacrari operantur, quae de aerario sunt, edunt; et qui altari deserviunt, cum altari participant Ita et Dominus ordinavit iis, qui Hangelium annuntiant, de Evangelio vivere. Quemadm0dum itaque Sum in Legis veleris Sacerdoti a minoribus Sacerd0libus et Levitis suarum decimarum decimae ex di-Vin praecepto s0lvebantur, ita simillimo quoque munerea Praelatis inferioribus colendum esse Romanum Pontificem, idque convenienter per annulus persici latetur ipse
Gers0nius in pusc. de simonia. At ver n0n desuerunt, qui Xacli 0nem annatarum lamquam simoniacam vel injustam traduxerunt. Τ0urnelius
in l0cis the0l0gicis de C0ncilio Basileensi haec habet: Respondeo cum ill De Marcu, Natali lexandro, Fagnano juris pontificii peritissimo , euret et filiis,annatas solvere nec simoniacum, nec injustum. Responsio haec est contra Molineum, Latinoum etc. Tum allatis in eam rem C0nciliorum Viennensis, et Constantiensis et p0stolicarum C0nsilluli 0uum auctoritatibus sic conficit argumentum : Omnibus curam animarum habentibus pie Solvuntur decimae. Porro Romanus Pontifex jure divino constitutus est Pastor omnium Delium, et omnium Ecclesiarum curam gerere debet. Ergo annatas absque ullo
316쪽
14 2 LIB. II. c. I. DE B PONTIFICE EJUSQ. ADIUTORIBUS
vitio recipere potest, usque pie ac rationabiliter conserunt Praesules designati. Et Barthel Dissert. Praelim de Concord cap. 3 seci. 3 num. 5 rectissime ratiocinatur hoc modo Doctrinale judiciorum de hac quaestione,
utrum eaeactio annatarum sit simoniaca, non Magistratus
politiei, sed Praelatorum et octorum Ecclesiae proprium est, et finitiva ea de re sententia ad piscopos , Pontilicem ipsum, et Concilia pertinet uinta gravissima verba Basilii Imperatoris in allocutione Synodi VIII Oecumenicae Laico cuicumque nulla ratione de ecclesiasticis eausis disputandi fas esse dico, haec enim excutiendi, et in utramque partem agitandi Patriarcharum, Sacer dolum et octorum est clipeium, quibus a Deo ligandi
et solvendi potestas est concessa. Nam laicus, etsi omnis pietatis et sapientiae laude praestet, tamen laicus est, et ovis, non pastor . Porro Doctores, Episcopi, Pontifices Maximi Ecclesia per orbem diffusa, annatas subventionis titulo exigi, solvique posse agnoscunt, sentiunt, judicant, sive ante, sive post ullarum confessionem exigantur. Horum itaque judicio standum est quoad juris quaestionem in hac cauSa.
De annatis copiose diligenterque scripserunt humassinus devet et nov. Meles disciplin pari. 3 lib. 2 ap. 56 n. 5, Natalis Alexander Hist. eel saee. XV et XVI diss. 9 de annatis uri. 3, et Fagnanus in cap. Praetere 1 Ne Praelati vices suas.
317쪽
143 S. 37. D JURE MITTENDI LEGATOS SEU NUNTIOS Prima Legatorum divisio est, quod alii extraordinarii
sint, alii ordinarii. Extra0rdinarii mittuntur ad peculiare neg0tium expediendum, qu0rum proinde ossicium abs0luto neg0li expirat. Ita Z0simus Pontifex S. Augustinum in Caesariensem Mauritaniae civitatem legavit: sic Pontifices ad 0genda generalia C0ncilia, eisque praesidendum, Legatos saepe miserunt Ordinarii sunt, qui n0n alicui peculiari neg0ti addicti, sed ad quascumque causas ecclesiasticas mittuntur, quorum proinde ossicium diuturnum est atque perpetuum. Hujus generis fuerunt Responsales, seu pocrisarii, qui assidue apud rincipes Legati ei aut,
ut omnia quae emergerent neg0lia expedirent, et resp0n Saseu mandata exequerentur eorum, a quibus missi fuerant.
Horum riginem Ηincinarus Rhemensis tum I part. 206deducit ab aetate Constantini Magni ex quo perspicuum est, vix data Ecclesiae pace, legationes stabiles extitisse. At praeler pocrisari0s, qui in aula regia morabantur, munus legationis stabilis quibusdam dissilarum atque illustrium civitatum piscopis Romani Pontifices c0ncrediderunt qui Vicarii postolici vocati sunt, qualis suit Vicariatus hessal0nicensis in Illyrico, relatensis in Gallia. At saeculo Ecclesiae X Vicariatus p0stolici
rariores Vaserunt, ex iisque originem suam duxerunt Legati nati, qui Ecclesiarum suarum praetextu legationis sibi
vindicant dignitatem cap. 9. de Legalis . Cum enim R0maui P0ulisces s0lerent pisc0p0s quarumdam illustri-
318쪽
144 LIB. II. C. I. DE . PONTIFICE EJUSQ. ADJUΤORIBUS
um civitatum e mullere dec0rare, inde lacini est, ut generali laudem c0nceSSione, aut consuetudine quadam
jus postolici Vicari aliis Sedibus earumdem civitatum aduecteretur, atque de n0n amplius personalis dignitas, sed realis habita est; quae quidem sine nova p0sl0licae Sed is c0ncessi0ne in successores transiret. Η0 privilegi0 aucta est Ecclesia Salisburgensis in Germania, Rhemensis, Bituricensis, et Lugdunensis in Gallia, Pisana in Italia, Toletana in Hispania el Pearumque Ecclesiarum pisc0pidicli sunt lum Legati nati, tum etiam Primates, qu0d primu ut 0n0ris et dignitalis l0 cum inter pisc0p0s suae legationis lenerent. Veruin injusmodi Legatis natis, sive Primalibus a saeculo XV ilutus sine re, sive s0lum nomen sine ulla p0lestate relictum est. Nunc laque sol Legati missi, h0c est, Cardiu ales a lalere Pontificis missi, et uuli Apost0Iici apud aulas regias, aut ali0nes exteras legat0rum
Jam ver qu0d ad nostrum institutum pertinet, planiS-sime asserimus R0manis Pontificibus jus esse h0 Lega-l0S, 0S Ille labiles, in exteras provincias mittendi. Fimi rum, ut ait Sch0llius in dissert de Legatis alis cap. f. ori Pontife Romanus vi rimatus divina auctoritate
fundati constitutus, non tantum est centrum unitati Gl-que communionis catholicae, sed ei insuper in eum bit Jeneralis et suprema cura, sollicitudo, atque super intendentia in omnes Ecclesias, cujus auctoritate dei et generalis disciplinae unitatem puritatemque conserrat, canonum
Observantiam promovet et auetur. deficientes ab iscio
319쪽
S. XXXVII. DE LRE MIΤTENDI LEGATOS SEU LN Tio. 14o Praelatos ad muneris sui Xecutionem reso6at, eorum
negligentiam et in cura pastorali defectus supplet oppressos defendit, insulpicientes ac impotentes adjuvat, verbo, ea
omnia inequitur, quae Ecclesiae universalis, aut particularis cujuscumque salus, utilitas, nece88itasve postulat. Haec autem et similia negotia cum plerumque ita constituta sint, ut personalem non raro praesentiam inissant,
quam tamen Pontife variis distentus impedimentis per se ipsum inhibere non valet prohiberi is certe nulla
ratione poterit, quominus per Legatos su cienti auctoritate pro negotiorum inpediendorum diversa natura instructos has muneris sui partes inpleat.
At vero huic R0mani P0nliscis uri resp0ndet obligatio Legatos hujusm0di recipiendi, quod praeclare animadvertit Anton Schmid Instit. Jur Eccles germ acc0mm0 d. pari. . cap. 1 Sect Mart. 3 S. 7 his verbis : uod si Pontifici jus perfectum eos mittendi denegari a catholico non possit huic vicissim ex altera Principum etiam Supremorum parte respondebit obligatio in thesi sultem certa, ne Legatos ejusmodi ab ingressu in terras suas prohibeant, aut legitimis eorum functionibus in saluteis
animarum necessariis sese obstaculo ponunt. Neque hic
argumentum duci poterit a Legulis aliis, cum jam per sese at luculentum appareat discrimen nulli quippe Principi supremo quidquam in uterum itidem talem, 6jusve terras juris competit; cum contra Ponti ei iPrimatus cura totius orbis chris iuni incumbut, utque in rebus ad salutem animarum pertinentibus ejus sese uri dicti ubique protendat.
320쪽
Memoratu dignum est judicium, quod theol0gie Facultas Col0niensis tulit n. 1618 adversus librum Marci Antonii de Dominis de Republica ecclesiastica Hic auctor caput 12 liberi IV ita inscripserat Legatos Romani Pontificis extra celesiam
Romanam viae ullam habere potestatem. Censura Facultatis: itu Ius haereticus, schismaticus, et seditiosus. Item n 22 ejusdem capitis Postremis demum temporibus Legationes Romanae, et Nuntiaturae ad avaritiam, ambitionem, et ad sola negotia terrenu et temporalia expeditae sunt, et eaepediuntur. Nuntii vero Papae nunc dierum ad Imperatorem, Regem, Potentatus christianos eodem pariter loco sunt, quo Regum Legati in Curiis Principum saecularium pro negotiis nimirum saecularibus potissimum tractandis et indagandis commorantes. Et certe si optimo eos nomine insigniamus sunt oratores, in vero exploratoreS. Censura Facultatis Falsa, seditiosa in Romanum Pontificem, ejusque Legatos calumniosa. De hoc argumento vide praeclarissimum pus ii VI 0 maeedilum an . 1789, quod inseribitur Responsio ad Metropolitanos Moguntinum, revirensem, Coloniensem, et Salisburgensem super Nunciaturis postolicis b.
DE JUR RECIPIENDI RELATIONES Ex cura et sollicitudine omnium cclesiarum, quae divinitus B0 mali P0ntifici commissa fuit, illud etiam
c0nSequitur, maj0re omnes causas, quae in singulis c
clesiis vel provinciis luciderint, ad Apostolicam Sedem
reserendas esse, ut 0nlisex undique p0ssit quae sunt sui muneris partes implere. Glossat 3r Decretalium, ad cap.