Joannis cardinalis Soglia ... Institutionum juris publici ecclesiastici. Ed. 3., ab ipso auctore recognita et aucta

351쪽

vero criminales causae piscoporum in Concilio tantum provinciali cognoscantur et terminentur, vel a deputandis per Concilium provinciale. Quia vero de causis civilibus Episc0p0rum nihil in e0dem C0ucili statutum fuit, idcirco

e communi Canon istarum sententia permanet jus antiquum qu Sanctium est, ut civiles Suffragane0rum causae

provinciae ad 0ncilium provinciale c0nvocare, et Onobedientes p0enis e0ercere. Devium Metrop0litae su0rum Suffragane0rum negligentiam supplent, e0sque tum ad servandam csidentiae legem c0mpellunt, tum ad seminaria erigenda.

Sed Metrop0lilae in Di0eceses Suffragane0rum nulla jurisdicti0ne p0llent, nisi in appellatione, in sacra visitatione, et in devolutione Primo laque tu appellatione namque jus dicunt inter e0s, qui a sententia Suffraganeorum ade0S, prov0cant. Secundo in visitationes olim Meli 0p0lilae, utcumque ita res p0stulare sibi videbatur, Di0eceses Suffraganeorum lustrare p0lerant cap. 1 de cens in6 . At Syn0dus ridentina huic rei m0dum quemdam constituit,

ut nimirum a Metropolitanis, etiam post plene visitatam propriam Dioecesim, non visitentur cathedrales cclesiae , neque Dioeceses suorum Comprovincialium, nisi

causa cognita et probata in Concilio provinciali sess. 24 cap. 3 de relai m. . Tertio denique in devolutione; si enim Capitulum cathedrale intra octo dies ab pisc0pi0bitu Vicarium capitularem eligere neglexerit, facultas eumdem Vicarium constituendi ad Metrop0litam devol-Vitur. 12

352쪽

Vide Usserium de origine Episcoporum et Metropolit. De Marea de concord Sacerd et Imper. lib. 6 cap. 4 . , et homassinum de et et nov. ecl. discipl. lib. 1 pari. 1 eap.

DE CRUC E PALLIO Insignia Patriarcharum, Primatum, et Metr0p0litarum sunt CRLX, quae ipSi praesertur, et ALLIUM, qu0d Super vestes p0ntificales desertur. De more praeserendae crucis disserit h0 massinus de vel et nova cci discipi. p. 1lib. I cap. 8, et denique c0ncludit, praelatas esse cruces Pontificibus primum Romanis, inde Legatis pontificiis , ac denique Irchiepiscopis, quod nemini non persuasissimum esset, nusquam eos procedere, nusquam progredi,

nisi ad Christi crucem imperiumque aut constabiliendum, aut propagandum. 0 insigne primum a Sede Ap0st0lica suis Legatis, deinde atriarchis, postea rimatibus, demum aliquibus Archiepisc0pis concessum est. Aetale vero Clementis V jus praeserendae crucis Archiepisc0pi omnes obtinuerant id qu0d manifestum est ex Clementina I de privilegiis archiepiscopo per quaevis locaeaeempta suae provinciae facienti transitum, aut ad ea forsan declinanti, ut crucem ante se libere portare faciat . Sacro probante Concilio, praesentis Constitutionis serie duximus concedendum.

Origo pallii antiquissima, sed incerta. Quidam arbitrantur, pallium nihil aliud uitii suisse, quam imperiale indumentum, quod C0nstantinus Magnus, aliique inpera-

353쪽

S. XLVII. DE CRΓc ET PALLi 179tores Romanis Pontificibus et Patriarchis concesserunt; et processu temp0ris actum esse, ut veluti sacrum ornamentum, et plenitudinis ilicii 0ntificalis symbolum haberet tr.

Aliqui c0ntra putant, . Linum, qui ann. 69 Summum P0ulificatum tenuit, auctorem pallii extitisse liber ver pontificalis tradit, . Marcum Pontificem instituisse, ut Episcopus Ostiensis , qui consecrat Episcopum Urbis, pallio uteretur. Quae quidem opini0, qu0niam ap0cryphis et imbecillibus m0numentis nititur, plerisque omnibus B0npr0batUr. Verum ex opinionum discrepantia satis intelligitur, certum monumentum nullum extare, quo vera rig pallii perspecta, planeque c0gnil habeatur. Illud Ter certum eSt, qu0 Veleres Scriptores miles, qui de palli loquuti sunt, n0n illud ornamentum profanum, sed sacram Vestem, signumque rei sacrae fuisse testantur: quae testim0nia faciunt c0ntra opinionem e0rum, qui pallium Imperatoribus acceptum reserunt. Sic acta Metrophanis Patriarchae

serunt, eum, p0stquam Senio c0nsectu rogante Constantino Magno successorem Alexandrum sibi designaverat, pallium in sacra mensa deposuisse, ut success0ri traderetur. Igitur pallium regnante etiam C0nstant in Magno, quem primum ejusdem auctorem ostentant, inter sacras vestes recensebatur. Saeculo ver V Isid0rus m0nachus

et Presbyter geyptius lib. I epist. 136 haec habet:

Discopi pallium, non e lino, sed e lana confectum, ovis pellem denotat, quam uberrantem quaerens Dominus in

354쪽

proprios humeros sustulit Episcopus enim Christi typum gerens illius munere fungitur, et omnibus ipso habitu ostendit, se boni et magni Pastoris imitatorem esse, qui gregis infirmitates ferre v0luit atque attende sedulo cum

enim verus ipse Pastor accedit, apertis venerandis evangeliis et assurgit Episcopus, et imitationis vestem deponit. Et Symmachus Pontifex ineunte saecul V in epistola ad Theodorum Laurea censem pisc0pum ita scribit: Idcirco pallio, quod eae postolica carit at tibi destinamus, quo uti debeas secundum morem Ecclesiae tuae, solerter admonemus, pariterque volumus ut intelligas, quia ipse restitus, quo ad missarum solemnia ornaris, signum praetendit crucis, per quod scito te cum rura L

bus debere compati, et mundialibus illecebris in Hellucrucifigi

Pallium intra tres a consecratione menses petendum est a Summo Pontifice c0nsueta larmula, hoc est, INSTANTER, INsTAN TIUS, INSTANTISSIME; propterea qu0d, ut S. Gregorius Magnus

ad Brunichildam Reginam scribit cap. prisca dist. 100 Honor pallii nisi fortiter postulanti dari non debet. Electus autem Archiepiscopus petere debet per se ipsum, si B0mae adsit, per procurat0rem Vero, si absit; neque pallium ei conceditur, nisi prius fidelitatem et obedientiam erga Summum Pontificem jurejurando sp0p0nderit. In Irchiepiscopis illud est peculiare, inquit Benedictus XI de Synod Diuec. lib. II cap. 5, quod, per consecrationem quidem assequantur plenitudinem spei sui, nisi pallium receperint a Romano Pontifice, ex cap. Nisi specialis de auctoritate et iisu pallii non quod pallium aliquid superaddat consecrationi quoad ordinis potestatem, sed quia liberum praebet accepti ordinis exercitium, et archiepiscopalis muneris quamdam

355쪽

S XLVII. DE AERLCB ET PALLIO 181 veluti perfectionem Jert, et complementum. Itaque Metropolita ante pallii receptionem neque se Archiepiscopum nominare, neque Syn0dum provincialem indicere p0test, neque chrisma conficere, neque dedicare Basilicas, neque ordinare Clericos, neque piscop0s 0nsecrare cap. 28 Super eo de eleel.). Solus Romanus Ponti sex semper et ubique palli uti p0test; ceteri n0nnisi intra fines suae jurisdictionis, et statis certisque diebus, de quibus Pontificale Romanum pari. 1 tit de Pallio. Pallium semel aeceptum Personae sic inhaeret, ut alteri c0m-m0dari non p0ssit, nec transit ad haeredes dignitatis, neque Archiepiscopus ab una ad aliam Sedem translatus pallium secum deseri, sed n0vum semper petendum est; et ubi Archiepisc0pus obierit, pallium seu pallia, si plura acceperit, cum eo humanda

sunt.

DE EPISCOPIS Superest m0d ut sermonem de piscopis instituamus. Ex instituli nostri rati0ne videndum nobis est, quae sint jura et ossicia piscop0rum pr0pria, quaeque singuli piscopi in sua quisque Di 0eces exercere p0ssint, et etiam debeant. Praecipua hujusm0di ossicia p0sita sunt in docendo, in curando iutu divino, et recta Sacramentorum

administratione, ceterisque id genus , de quibus dicturi sumus jura ver sita sunt in jubendo judicando, puniendo, dispensando, et administrando. Quae quidem jura et ossicia pertinent qu0que ad Patriarchas, rima leS, et Archiepisc0p0s, quippe qui, etsi piscopis sussi aganeis et pr0 vinciis praesint, iidem tamen habent suam peculiarem Ecclesiam, quam Sicut Episc0pi regunt. 12

356쪽

182 LIB. II. c. II. DE EPISC EORUMQ. JUR ET OFFICIIS

Episc0pi Titulares in e0dem ac ceteri piscopi dignitatis gradu 0cali sunt in c0nsecrati0ne siquidem characterem episc0palem, eique adnexam p0 testatem , ut Veri Episc0pi, recipiunt; tantumm0d0, cum propriam Di0ece- sim n0n habeant, ejus potestatis usu, et jurisdicti0ne privantur. Obtinent quidem alicujus cathedralis Ecclesiae litulum, veruntamen sine ure administrandi. Vocantur etiam piscopi in partibus Infidelium, pr0pterea qu0d exornantur il ut alicujus earum Ecclesiarum, quae sub jugo Insidelium gemunt, quod actum est, ne memoria antiquae dignitatis earumdem Ecclesiarum penitus obli

teretur.

In ecclesiasticis hist0riis n0n desunt vetusta exempla Episc0p0rum, qui S0lius h0noris causa piscopi 0nsecrati fuerunt. Nunc ver n0n creatur pisc0pus sine li- luto. Hujusmodi tamen pisc0pi veluti inertes inutilesque c0ntemnendi D0n sunt, eorum enim per Summi 0nlifices saepius utuntur, e qu0d aliqua Sunt munera, quae decentius Episc0p0 0mmittuntur, quam Presbyter praeterea Suffragave sive adjutores dantur Episc0pis, qui per semetipsos ob senium, aut malam valetudinem, aut propter Dioecesium amplitudinem ordinati0nibus, aliisque suncti0nibus sacris peram dare nequeunt. In pisc0p0rum numero Chorepiscopos habend0s esse putarunt en ricus, amm0ndus Guillelmus, everegius, et alii, idque i, eam praesertim causam, quia Athanasius in ap0l0g. 0ntra Arian. Mareotes, inquit, regio est Ile-aeandrina, in qua nunquam Episcopus fuit aut C repiscopiis, sed universu illius regionis Delesiae alexandri-

357쪽

no parent Episcopo. Presbyteri autem singuli suos vicos habent mainimos, qui decem circiter sunt, imo plures numero. x quibiis nempe verbis cum Presbyteri ab Episcopis et Ch0repiscopis discernantur, statim concluSerlint, Chorepiscop0s 0sdem ac pisc0pos suisse.

Alii vero rati sunt, Ch 0repiscopatum suisse Ordinem sacrum ab pisc0patu et Presbyteratu plane distinctum, quia in can. 2 Concilii Chalced0nensis sic decernitur: Si quis Episcopus per pecuniam ordinaverit Episcopum

vel C repiscopum, aut Presbyterum vel Diaconum, vel quemlibet de his, qui connumerantur in clero, aut promoveri per pecunias Dispensatorem, aut Defensorem, vel Mansionarium, vel quemquam omnino, qui subjectus est

regulae, proprii gradus periculo subjacebit. Ex hoc siquidem can0ne videtur Ch0repiscopatus uter sacros Ordines

numerari, qui per ordinationem seu manuum imp0sili0nem conseruntur, dum eodem can0ne ecclesiastica ossicia, quae per prom0ti0nem, et non per ordinationem tribuuntur, se0rsum ab Ordinibus recensentur. Erit ergo, ait Thomas sinus de n0 v. et vet. cci discipi. p. 1 lib. cap. 1, si his stare volumus, Chorepiscopatus unus e saeris Ordinibus, atque adeo divinae institutionis ut hoc prosequitur idem Auct0r cum ejus novitate aut aevi

brevitate consistere minime potest. Non Chorepiscopos tria priora saecula habuere, nullos postrema.

N0s laque in e0rum sententiam libenter imus, qui Ch0repiscopos putant Presbyteros fuisse; . quia Cliore- pisc0pi ex can0ne 10 0ncilii Antiocheui ab uno lautum civitati. Episc0p0 irdinabantur, apiscopi vero a tribus

358쪽

184 LIB. II. c. I. DE EPISC EORUMD. I 'R E OFFICIIS

Episcopis consecrandi erant; . quia piscopos in vicis

et pagis constituere ean0nes Vetabant, c0ntra Ver Ch0r-

episc0pi 0 alibi, quam tu vicis constituebantur; .' quia Ch0repiscopi a Neocaesariens Syn0d ad similitudinem septuaginta discipulorum instituti dicuntur, at pisc0pi 0n discipul0rum m0d0, verum etiam p0st0l0rum

Successores semper habiti sunt.

Erant lamen Ch0repiscopi non exiguae dignitatis, quia in pagis et oppidis pisc0p0rum vices gerebant ade0que Chorepiscopi dicti sunt quasi ruris Episcopi, e0sque Vicarios pisc0p0rum appellavit Synodus e0caesariensis

anno 14 cap. 3 Vicarii, inquit, Episcoporum, quos Graeci Chorepiscopos vocant. Praeerant ruris Presbyteris et Ecclesiis, easque visitabant, Clericis ruralibus in aliam Ecclesiam abeuntibus dabant litteras dimissorias, Subdiaconos aliosque minores Clericos ordinabant; quin etiam

si episcopali charactere insignili suissent quandoquidem Ch0repiscopi interdum eligebantur, qui jam Episc0pierant , Presbyter0 qu0que et iac0n0s consecrabant, X delegatione tamen, seu c0nsulto prius Urbis pisc0p0, cui Chorepiscopus subjicitur ipse et regio, ut statuit Synodus Antiochena. In civitate coram Episcopo et urbanis Presbyteris poterant sacris perari, qu0d ceteris ruris Prestiyleris non licebat. Denique n0nnulli Ch0repiscopi interdum sederunt in Synodis generalibus, et suffragium tulerunt, n0n quidem ratione Chorepiscopatus, sed p0lius vel delegatione, vel substitutione in locum absentium piscoporum, vel ex Ecclesiae indulgentia, vel demum rati0ue ordinis episcopalis quo, ut diximus, aliqui Chore- disc0pi ruabantur.

359쪽

Cum ver Ch0repiscopi 0 muneribus decorati intra

potestatis suae limites non se c0ntinerent , Umque nec

canones C0nciliorum, neque Decretales epist0lae Pontificum, quibus Ch0repiscoporum c0ercebatur insolentia, satis suissent ad eos in officio continendos, actum est ut ipsorum ordo penitus extinctus suerit. DE OFFICIO DOCENDI Primum et praecipuum Nilus piscoportim St, 0pulum docere res omnes, quae ad aeternam salutem conducunt, et curare diligentissime, ut depositum si de morumque praecepta inc0rrupte atque integre serventur. Quia vero ad Religi0nis, vitaeque integritatem custodiendam con Servandam Ine maxime accommodata, atque utilis est praedicatio verbi Dei, idcirco ridentina Synodus sess. cap. 2 de reserni flatuit; omnes Episcopos, archiepiscopos, Primates, et omnes alios Helesiarum Praelatos teneri per se ipsos, si legitime impediti non fuerint, ad praedicandum. Porro ad pisc0pum spectat concio nat0res designare ac mittere, qui in sua Dioecesi divinum verbum annuncient; idcirco praeter Parochos, quibus ad animarum curam semel probatis jus et officium est plebem sibi c0mmissam erudire, nemini permissum est sine venia Epis-c0pi praedicare, ne Regularibus quidem in Ecclesiis su0rum ordinum, nisi benedictionem ab Episcopo acceperint; namque generali ut aridentina Syn0do sancitum est sess. 24 cap. 4 de reserni mitti s sine Saecularis sive Regu-

360쪽

luris etiam in Ecclesiis suorum ordinum, contradicente Episcopo, praedicare praesumat. Praeterea ne doctrina catholica salsis opinionibus, err0ribusque depravetur, ossicium piscopi est diligenter vigilare, ne quid dei uiorumque disciplinae adversum in sch0lis privalis vel publicis tradatur. Ad eumdem piscopum speciat in seminariis et c0llegiis Cleric0rum

magistros designare, Ut appr0bare, eaque praescribere,

quae ab ipsis magistris doceantur. Nemini quoque licet librum aliquem, sive aliam quamcumque Scripturam imprimere vel imprimi facere, ut ait C0ncilium alera-nense V sess. 10 nisi prius picopus librum ipsum expenderit, ejusque edendi veniam scriptis exaratam dederit. Denique piscoporum est, ex ridentina Synodi

sess. 24 cap. 3 de reserm. sanam orthodoXamque do trinam expulsis haeresibus inducere.

Sed piscopus nequit quaestiones ad fidei morumque

doctrinam pertinentes definire. In hanc sententiam Joannes Gersonius de examine d0ctrinarum consid. 3 haec hab0t aliquae sunt doctrinae palam haereticae apud omnes; aliae dubiae simplicibus, sed manifestae supientibus et peritis; tertiae reluti neutra habentes pro se Doetores cum rationibus in utramque partem probabilibus, nec in una tantum Dioecesi vel paucis, sed apud omnes christianos, aut longe plurimos. Est ergo veritas, quod in primis et secundis auctoritas inferiorum Praelatorum se extendit, et in suos tantummodo, in tertiis vero nequaquam, quoniam merito dicuntur majores causae fidei

propter dispicultatem decisionis cum periculo scandali,