In Selectos Aliquot Psalmos Davidis, Roberti Rolloci Scoti, Ecclesiæ Edimburgensis Ministri, Commentarivs

181쪽

IN AL M. LI x. Icstionem ipsius dicentis confirmant. Atque haee de praefatione. Cur timerem temporibus mali, de ini-suιtas desierorum meorum circundet me Cur timerem Sequitur propositio hoc Do

versuri. Propositionis summa est, fidueia ' erat' in Deo, aduectus omnia mala, tam vitae huius, quam futura . H.inc non simpliciter ibi. proponit, sed colluctatus quasi aliquandiu Deo.

cum infirmitate earnis suae,effert eam cum interrogatione:Curti rem, inquiens, temporibus mali. t intruitas destigioru meois circunde m eZ hoc est, ut ex infir aut a te vitς huius me ,in qua incedo laqua pedibus meis, Circu uenia calimitatibus, anale sit mihi vox hae videtur disceptantis esse cum Qua duo alio, d in erepantis. Atque ii quidem fit 'μήμπ-

re ipsa. Eloquitur enim ista Dauid non si et 2 :.

ne disceptatione quadam clucta cum a luctatiar. nis infirmitate: neq; enim per carnem nostram licet , sine lucti aliqua fiduciam in Deo collocare. Estque fiducia nostra in Deo, perpetuo carnis infirmitatibus praepedita. Quisquis igitur vult Deo co fidere, necesse habet se ad luctam praeparare. Eorum qui On idunt in opulentia sua, ct in multitudine diuitiarum buxrum gu

Fratrem nusto modo redimere potestribi σκam,non dare Deo redempturam etin.

182쪽

iss ROB. Ro oe I COMM. Est enim cara redemptio Pisae eorum rimo cessat insecutam:

ro V diuat adhuc in aeternum, non experiatur corruptionem. i Quamuis didea dapιentes moriuntur,

ut Iulius cirutus pereunt , ac derelInquunt aliis opulentrumsuam. I mus es ilia, domos suas in secutum , habitaculasu inlisamque enenerationem. ocare de nominibus seu per terras. I Neque homo qui in honores,comoraturus est milus iumentis quae intereunt. I Haec cum sit dra soru, experitatio est eis,spo era eorum approbant os eorum, Sela. Ι Tanruampecudes bi insepulchro,di- θ', fuerant , mors depa et eos, donec dominentur eis recti illo mane formam eorum Ter consumat infernus, receptam ex babitaculo ε-e,a ., . Enimuero Deus redempturus es aninens argia. mam meam a sepulcbro nam recepturm est

mentum,a me. Sela.

νο- erit . Eorum qui Sequitur fiduciae argumen' tum a resurrectione carnis i ita aeterna. rema αuod nam , qUlt,redempturus e flammam meam amplifica a sepulchro Argumentum hoc non sitis istne a habet nude reabsternere verum amplifi- eationem eius prce mittit leontrario, Hodo eaeriti ni mutam se uenit, Uran diuitus no-icaeis noribus fiduciam suam collocant. Mameorum

183쪽

te redinae re posmi Amplificatio haee dccuratio, quo distinctius eam intelligamus , in lias paries diducetur. Primum versu septimo, deinceps ad is ostendit eum qui in diu ti s fiduci. me ollocat, non posse animam a mole redimire Deinde ostendit eum,qui in honore fiduciam eo l-

locat, non posse animam a morte redime. re a versu undecimo ad decimum quari v.

Tmio,dum haec serio eonsiderat, istorum hominum stultitiam exaggerat, Vt posterorum reprehendit, vers iq. a 3. Ad primam partem redeo. Eomm, inquit, qui ιμὸcs dunt in opulentia, e Nemo, nefratristionis a quidemsui, diram de Ommbis opibus suu contra νοpotest redimere nessum suam ipsius ditam. pluris enim redimat quis tuam prius vl-- tam quam fatris sui. Sed ne fratris qui- auaritiam dem vitam potest redimere sic in

aeternum amato non experiatur corruptionem Versu autem nono ratio inserta est: etenim,inquit, cara Rellempti, ita eo m. Imo vero pretium Vitae Deo, ab iis, nullosn-

quam tempore,dissolui potest. Atque id est quod subiicit,mo cessat inseculum.Summa horum huc redit: quasi dieat, qui in opulentia collocat fiduciam, tota sua opulentia ne statris quidem vitam poterit redimere, dum suam ipsius.

184쪽

διὰ tim tur David, qui confidit in opulentia sua, s Wtate, nescit, quae est huius mundi meonstantia, quamdiu sit ea ruiturus verum OpUέentiam satis magnam in tota hac Vita concedens, non posse tamen eam ultra mommentum illud morti praestitutum , vitam istam protrahere affirmat, aut immortalitatem cuiquam mortalium dare Dauid

igitur ideo diuitias parui aestimat, quia

immortalem hominem efficere non pota Conv/a sunt tanti enim faeit immortalitatem: Di- α πιο - ci non potest,quantum discrepet iudicium' ΑΣ hominum huius seeuli , ab ista Dauidis s. - ... sententi Sciunt hi quidem neque diui-

iciis tias, neque honores posse immortalitatem tribuere: nihilominus seeuri immortalitatis omnem fidueiam suam in his rebus collo eant. Nonnulli autem profani adeo sunt: ut non pudeat dicere modo ipsis benestin ista vita, nihili se Leere vitam illam futuram. Alij autem , si non aude mi tam profanam vocem iactare, vita tamen de moribus satis ostendunt, hoc se apud ani-1.Cor. . mum suum Ogitate. Factus est homo in . prima creatione ad immortalitatem, inestque vel natura ipsi in eo sensus aliquis&appetitus immortalitatis. Hoc igitur in extremis numero maledictionibus, quod quis adeo obbrutescat, ut in tota vita ni

185쪽

IN M. ILIX a 69hil de immortalitate eo git et Videas tram cpallim istiusmodi no tum homines, quam bellus , nihil hominis habentes, praeter externam peciem, qui bclluis et i im deteriores sunt. Belluae enim naturan suam retinent: isti a natura sua degenerim t. Sed Doroctaqu: L, inquies, an tam inimi eae sunt D-eon traii diuitiae vitae illi sti rae An 'ν non potius uni omnia lita tempor .iridi Misita. na vitae illius futurae ac se licitatis toti de mari habones j Respondco , diuitias saepenumero dispersas magis, quai cor-r alas, prodesse ad vitam aeternam. Nam

ubi thesaurus hominis congestus est ibi cor ipsius est Disperta autem sunt,

verus ille thesaurus , qui ad vitam aeternam prodest nobis. Thesaurum ne dicet aliquis, appellas eum qui dispergitur Dimodii pertas diu laicis thes iuriis appellat Ἀ-postolus. Et enim , inquit, ficiles fueri-1πim.

mus ad impertiendum , recondem US O 6.18.I9.

bis ipsis fundamentum bonum in poste-rUm , ut vitam aeternam apprehendi mu S.

Vides igitur nos recondere, quod tamen erogamus, d colligere , quod tamen dil-peigamus. Quamuis yideat. Secunda pars ampli Alterum sic itionis, qua ostendit eum , qui in hono δ' pisi re fiduciam suam olloeat non posse ho 'R'

norein gloria vitam suam redimere, G - -m,

186쪽

rro Ron RO OCI COMM.-o. μ .utem, proponit insanum illud am-amb,o, bitiosorum hominum gloriae honorisueta studium. Deinde, qud ex eo conseqUantur ipsi, docet. Non possunt animam silam redimere quamuis 'fideant, linquu apsentes, inmisndi, nonsecus ac insipientes stultos CV brutos, pertre Palis que , fortii si iam ignotis di peregrinas totam suam opulen tiam ct magnificentiam derelinquere tanen

cet de nomini b. suis vocare. Tu quod ob tingit ambulosis litis sobiicit ver. is .Homo qui in honore est , mibi amplias Itilitatis capiet exhonoribus siuu , quam diuites ex opibus,&ne unius qt idem noctis v seram poterunt ei Omnes honores e largi, i smilis tandem fit iumentis , quae intereunt. Quemadmodi enim in vita his ipsis similis fuit, Ecclesia- nihil scilicet intelligens, ut 'ltimo versus c., . 28 habetur, ita etiam in morte sua iis similis erit. Equum enim est, ut qui instar belluae vivit, is quoque insti bellisae moriatur. Obserua. Dicit primum eum qui in ho-Lὸὸυ, .nore collocat fiduciam, hoc est, ambitio-

ambitio sum, videreae intelligere deinde dicit a- βω-ea-nimum tamen illi esse gloriam quaerere. εω ς quo prodest quicquam videre id quod bonum est, ac tequendum, quodque malum est ac sugiendum: nisi Deus eor simul adaperiat

187쪽

adaperiat ad hoc, ut quod videmus acintelligimus , id penitus corde sentiamus. Videas passim homines malos, ambitiosos , auaros, crudeles etiam eum mille tristi silinas experientias istiusmodi hominum rate oculos habeant, nihil tamen his matbUS co moueri, neque animum suum&consilium in melius commutare quae

autem ais est Uident hi quidem mente: intelligunt satis sed corde nihil sentiunt. Rogandus est igitur Deus obnixe

vi quemadmodum non desunt exempla tam bona quam mala omnis generis, ita et Lim det nobis, ut ea penitus animo sentiamus, sitque nacum mentis cognitione conscientiain coidissensus. Haec cum sit. Tertia pars amplificatio ibonisanis in qua quidem dum diligentius consi amplifieaderat euentum hunc neuter enim, neque ionis μῆ- diues , neque ambitiosus, potest animam brμ, μ'. suam redimere stultam istorum hominum q' 'ς

nduciam confidentiam exaggerat, ne νιιι σque istorum modo , sedis posterorum ambitionuquμm,inquit, baecsit , eorum qu simque crem et neu er possit animam suam redimere ne 'μτμυρ que hie honore , neque ille opulenti. sua: tamen obbrutescunt, adeo , ut fiduciam suam in his rebus collocent: neque tantum hi insaniunt sed di eorum posteri eps tanquam sapientes approbant, in admi-

188쪽

RepreM tam tur. Vides igitur malos, non tantum a-

nou.-lios dum in hiis sunt offendere, sed etiam , post mortem iis esse scandalo unice hoc mi, expetunt hi κενοδοξ ιδε ambitiola, ut res a se gestas memoria commendentur. Sed vide mihi hic quantum ea re proficiant. quid, quasso, aliud agunt, quam auge fit iustum ui condemnationem Z quanto enim

plures eorum malum exemplum imitatitur, tanto grauius prosectb futurum est eorum iudicium. Conandum igitur nobis est,sic vivamus, ut non solum,dum sum asin vita aliis fumos offendiculo, verum etiam,ne post obitum nostrum posteras nostris vitae male acloar exemplum relinquamus. Hoc iis praesertim faciendum est, oui aliquo ni mero loco sunt,&quorum res gestae memoriae posteritatis produntur. - fra Tanauam pecudes. Amplificationis con--η ρ 'cliusio Da ostendit istorum hominum mi- is sertii in I Ioniossunt isti et opulentia vel

adfici .eia Honore anas m tuam redimere verumpiae arist tanquMm pee Udes, ubi semel in sepulchrornenta Ira depositi fuerint, mors eos depascet. QuΡ- 3' η'ulque autem tempe donec ominentur iis V ἡ- nimirum in Christo Iesu, cuius re-

gni istum lunt pari Icipes iusti tem pore dominabunzur Θillo mane,inquit, quo

nimirum resu gent pi quasi ex nocte tenebris

189쪽

tenebris sepulchri cum Videlicet sol tu Milae stitiae orietur hi istus in seeundo illo ad- io.

uentu suo .Etformam. Rursus definit temporis illud p .icium, quo mors depalcet eos nempe donec formam eorum, id est, materiam hanc corpoream aspectabilem eceptans, hoc est de integro anima

suae adunatam , congumat eos fremue - Π uissenικυferni nomine in genere stationem quam θω id.

libet mortuorum intelligunt Scripturae, ideoque modo ad sepulchrum, modo ad infernum synecdochice, modo ad virum que simul pro ratione to eorum, vox ista

accommodanda est. Nos vero ita hicnΟ- PIHI men hoc accipimus, ut argumento ordi-co dam

ni iudiciorum Dei,&sequenti antithesi μιρημ'

eonuenient Ius est: iudicamus e nempe

pro loe eo, in quo poenis iusto Dei iudicio torquendi sunt reprobi. Obserua continuum quasi progressum amiseria admiseriam. Ex quibus posterior priori perpetuo grauior , postrema grauissima est. Rotibi a Primum enim reprobi, ubi e vivis exces miseria serunt, conduntur sepulchro, quod qui- sedem ipsis maledictum est sepulchro eon g duos mors depascit ad extremum Vsquee-jμ. diem, ac ad illud cotvocat mane quoprogredia dominaturisunt iis elesti ac iusti. Quod qui--vi' dem dominium illis laquam graue UOd-

da iugum fatur inest, dc aliqua poeuae illi us

190쪽

aeternae pars Verurestat adhuc poena grauissima qua apud feros in aeternum tum animo qua corpore torque ii sunt. V: deat igitur caueant sibi, qui diuitiis lonoribus huius mundi, magis quam Domino confidunt, qualis-nam exitus hoc genus hominum maneat. Atque hactenus fuit amplificatio. Absoluta Sequitur nunc vers. I 6 fiduciae suae qua N ρος proposuit vers. 6. argumentum:Quod qui-

euis jaν, dem praecedent amphncationi perdilh-

explieati militudinem subiectum est: luasi dieat illine, redit non possunt vel opulentia vel honore ani--ἀβι-- mam suam redimere at ver b, Dei redem s furus eo animam meam a sipulchro hocisis est,mihi daturus est resurrectionem carnas

vitam aeternam in Iesu Christo , qui meus est vindex a sepulchri eorruptione inferni damnatione vides hic perspi-

euum discrimen eorum qui rebus caducis

diserima huius mundi conlidunt, qui in Deo vi- piorum uo fiduciam collocat. Res quidem omnes imp Φην huius mundi non post in seruos suos invita seruare. At vero Deus mortuos iam credentes in te, in vitam potest reuocare, tuo etiam tempore reuocaturus est. Permagni igitur interest quid, aut quem pro Deo habeamus, mundum ne hunc, aut res huius mundi An vero Deum coeli Sc