장음표시 사용
151쪽
Ις is a LM. xxx Ix IJS quo rursus, colligis,quo pacto bonis argumentis abutatur corrupta hominis natura, ad malas conclusione dc petitiones. Est tamen hie aliquis impatientiae modus, retrahente scilicet hominem Spiritu Dei Sancto Cato enim aliqui , eo loco consitutus, in quo tum David, longius prouectus fuisset, neque modo mortem a Deo
expetivisset, sed ipse sibi mortem consciuisset. At Deus suos nunquam prorsus V
deserit. vij bu Tertio, nota eorruptam hominis natu mam mram abuti optimis quibusque sententiis, se qualis est ista, omnem hominem esse omni-μβ
modam anitatem neque enim satis n- quam ponderare eum animo pollumus, quam vani sumus natura . At, quae est eorruptio nostra, uius exemplum in Davide etiam homine regenito habemus, optima hac sententia ad pessimam conclusionem abutimur, ad impatientiam,ad desperationem, ad obmurmurationem aduersus Deum. Idem Dauid ,aut quisquis ille fuit. qui psalmum 73. conscripsit , longe meliorem ex huiusmodi sententia ianitate hominum impiorum , eonclusionem collegit, hane nimirum, uo,inquit,iugi P0lm 73.
Quarto , Dauid afflictus experitur ipse nisis. suam vanitatem di miseriam ex sua rup-ὐμό
152쪽
ias ROB. R L LOCI COMM. Ius miseria, metitur communem omnium hominum miseriam. Ex quo diice, quis sit afflictionum usus. Ex afflictionibus est agnitio,non nostrae ipsorum modo, sed comuniter omnium hominum miseriae, quae usque adeo necessiria est, ut sine ea nulla
fit liberationis ac felicitatis pereeptio. Nisi enim agnoscat vi miseria, libernionis ae felicitatis nullum est de fiderium: cuius liberationis, si nullum unquam a turum sit in vita desiderium, profecto nulla unquam futura est liberatio. Nam non nisi pulsantibus aperitur neque nisi petentibus datur Perieulosissima est ista hominum eonditio, qui perpetuo in vita
inebriantur prospero rerum Omnium successu , neque experiuntur unquam desectus illos, ac miseriam, quae naturam nostram eo mitantur.
mea in te e l. 9 Ab omnibus defectionibus meis eripe me: probro'ultis ne exponas me. IO Obmutesco,non alerio os me m: Mia
II Remoue a meplagam tuam: confictis mansis tuae ego deficio.
I Cum in reprehensionibus pro iniquitate castigare quempiam , dissolveressicut ineam 1uod ines ei desiderabile Profecto , Pa nitas
153쪽
Is Audi orationem meam dehoua, fir clamorem meum: aurem aduerte ad lachrymas mea , nesurdum arvi: ura peregrmus jumeto ram te nquilinin , omnes maiores mei. i Desis a me, ni recreem me cum non
dum abeo. t non amplιὰ adpim. Sed iam quid Secunda pars Psalmi, qua Dera sese colligit, corrigitque illam , quae alio uri μι quando fuit, aberrationem, quasi dueeat: μ -ς haec hactenus de aberratione mea. Iam ὰ ero domine quid expicti' hoc est rissae ei ZO ,.mo spes mei ΘTum ipse respondet: Spes mea in ne contire est. Proposita spe sua, eoncipit nouas μή, σ
preces loge alias ab illis quas se sui pess. -
1upra commemorauit. In precibus ebe' it --.- mens est admodum ter enim idem petit intimem. Tria autem sunt petitionis ter repetita argumenta'. deinde subiicitur conclusio. Primum petit his verbis, ab omnib- άeis
bro ullussio est iis qui ratione ab Utuntur M. ad stultitiam, infamiam id quod ficiunt omnes homines bdonee per Spiriis Dei Ps. 1 - 1. S mctum reuocentur. Obmuteso. Primae petitionis argumentum , resipit centia sua consessione quasi dicat, agnosco re Ustum authorem castigationis huius meae, di iudiciis tuis acquiei co.
154쪽
ni νοὶ 'η prugam. Petitionem suam ruri, di ex repetit, praesertim eius partem posterio risiis rem.Nam probrum illud quod dixit, nunc plagam nominata interpretatur Acon- Dctu alterum repetita petitionis argu mentum, ab imbecillitate sua Cam in reprehensi ionibus. Argumenti amplificatio a communi hominum omnium sorte, quo rum nullus , si cum grauitate iudieisdiuini se ipsum comparabit eam firmitatemhabet,qua perferre poss1t: sed contra est inanissimus. De hoc argumento vide in Io-bo ita Proiniauitate, hoc est, si secundum meritum tuum castigare quem quam, dissoluere eum, sicut tineam, quae 1 ἄ- M solo tactu teritur. Tum,considerans com munem hanc sortem imbecillitatem hominum, qua ne minimum quidem ex Dei iudiciis perferre possint, exclamat ut supra vers. 6. profecth, vanitas est omnis
petit eandem petitionem magna cum animi vehementia. Comendat autem Deo, primum, preces ipsas. Deinde, clamorem in fundendis precibus. ertio achrymas clamori adiunctas neque enim eiusmodi eireum stantiae, ut et amor in precibus clachrymae, frustra acceduciae preces. Quin Deo sunt curae,qui unam quanque lachry
mam suorum, ut alibi loquitur David, in
155쪽
Q a peregrinus tam coram. Tertici ratio P tbet est petatio is tertio loco repetitae , ab huius vita breuitate: quasi dica randoquidem,prout est ors communis omnium mortalium, non pollum diu in praesenti vita iubsistere , S peregrinari a Domino, proinde tibi mile ii cordiam exercendi erga me miserum peregrinum oblata est occasio. Ita alibi loquuntur fideles. Si acci I. Chron,piendum esse ostendit finis versus seque n. S is
US: Desibi a me. Conclusio est, quasi dicat ' Ergo abstine a me graurus diutius L
figendo, ut recreem me antequam moriar, in vitam hanc non reuersurus. Ita Io Iob. IS.
bus disserit, ad De uni supplex couerti pinς't ar Quin nondum habeo , haec verba piae sentis vitae breuitatem significat: quas dicat, dum breuis adest lux ista , vel dum fruor breui hac luce. Idem autem est re argumentum iam illo, quod fuit in sine ver sus superioris. Ex his quae diximus, obserua in Daui
de primum, insignem quandam Utatio pioν,- nnem . preces, valde ter se discrep. n ea malare S. An ea quidem precatus est animo te'qnsiimperturbat , nunc ei preeatur animo ρ μ' .magis led it ac compOllzO. Aliquando Bais.
eniim in fidelium precibus, dominium est
156쪽
aliquoties carnis migis quam Spiritus: Aliquis do vero domini uest Spiritus magis qiram carnis. M abes et irini te mutatione documentu finalis victoria Spirius Sacti.Na etsi in praesenti vita videatur is
p carnis esse victoria, tamen hoc pio, quod post carnis motum, excitet in nobis Deus Spiritus Sacti operatione ea, q carnis motu quo si absorbet,admonemur re tam
de tripi itus plena perfecta i , vi stoma sit
Vide praeterea, i iam diuersu S, imo veronis μιν ν Otrartus ut calamitatu in Data sim . uide effecte s. Nacti antea calimit nescii sciust ad obmurmuratione impulerint, nune earunde sensus ad agnitione peccati, Ve-
precati, ne poenae, e Unde prouocat. Nam, Uar est natura nosti omnit , si quadorebus aduersis premimur, tu praesentis Vitae taedio capimur, Smorte inclamam Us. Verum hic monemur potius ut peccator inre- ssione petamus,& cu Deo reco Cili.ltione per Christu Ieium, quam mort C: cunemo equi de fini eda lataealamitas, Verum multis partibus auctior futura sit, si non otii μὰ nerit reconciliatio per Iesum Christum. ωDatismi Obserua deniq; qua varie concludat ex ' ρροὰ pro Supra .n. quia breuis est vita, expetiuitGὰω morie. Nue Vero Ia breuis est vita, depre-beat catur plaga, Recte utiturSpiritus argumeto
157쪽
IN PsALM xxx IL I reo quo caro abutitur . eonclusiones ac petitiones sanctas ex iisdem principiis , ac fundamentis elieit: ex quibus aro haurit quasi venenum. Contrariam hanc ratiocinandi ac concludendi rationem extindem principiis, saepe regeniti homines in sese sentiunt. Atque ed felices sunt, quddposteaquam ex bonis principiis mala co- cluierunt, ex iisdem vicissim bona concludunt, Spiritu nimirum ea em superante: clim impi, no regeniti,perpetud, si qua-do coringat videre bona principia,ex ipsis fallas: impias conclusiones eliciant:dicitur enim,quod impij Deum cognoscentes, tamen non ut Deum glorificauerunt, sed Rom-r.
vani facti sunt in cogit itionibus suis. φ' Deo , in Christo Iesu , sit omnis gloria.
Ode est didascalica, ut ex inscriptione liquet. Continet autem querimoniam Dauidis, qubd e xularet ab aspectabili Dei praesentia,quae fuit Hierosolymis. Psalmi partes sunt quat.I.est querimonia ad 6. v. x. est consolatio,vers.6. ad ali eram partem 7.Versi .est gloriatio quaedam aduersus exili ut incommoda omnia, denique aduersus omnes afflictiones,aduersam ultimum A. Postrema patre psalmi redit ad c solationem animae deiectar.
158쪽
ode didascalica. Sicut cerum glocitat ad almeos aquari , sic anima mea glocitat ad te. Deus. Sittens est anima mea Dei Dei fortis ι- uentks,dicens quando accedamo Maream in cons ectu Deι. Smnt mihi luthrymae meae cibo interdiu noctis, dum dicitur ad me quotidie, abi est Deus tuus Z Haec recordas effundo inme animam mea: mesolitum esse transire in surba graάiri cum illis que a domum Dei, cum doce cantuso laudationas,multitudinesemante.
r ima TICV ceruus. In hae prima dest ἡ patri , quelimonia sua, aperit
g ' Duuid affectus duos grauissimos:
exfrιmL. Priorem quidem, vehemens desiderium aspectabilis praesentiae Dei,quae tunc temporis Hierosolymis fuit:. Posteriorem, ingentem animi dolorem , cum desiderio eoniunctum Desideri iam primum compa-V si s in pioponitur, Dista cu eruo locitante. comparatione, Non magis, inquit glocitat
Donem ex-Ceruus ad alueos aquarum, quam egogio citonti ad te. Deus. Ceruus tum omni tepore Ou-Ge fiigere id aquas dicitur cum anhelus est,
pore, propzer aestum est sitis impatientis
159쪽
simus. Ita natura sumus omnes siticulosi atque aridi:&cum eius sitis ae ariditatis ii P.
sensus est, tum non minori desiderio seri eommodamur ad Christit, in quo uno refrigermina. t q. bemus, quam ceruus glocitat, hoe est exclamans accurrit ad aquas, quibus sitim sua restinguat. Deinde est propositio simplex illius de fiderii: S tiens est anima mea ta Dei, inquit Natura omnes homines, Ut iaci Adam.
dixi,aridi sunt Icci,adusti nimiruardo- Ieriores, θre illo peccati dc irae Dei. Verum,pauci ad αε φmodun entiunt ariditate suam,quo fit, ut ' pauci sensu vel siti gratiae moueatur.Neq, enim quisquam pertingitur gratiae diuinae fili , nisi e imprimu Deus Spiritu suo pro De aquis uocauerit,per legis praesertim praedicatio-μμων ne Iam vero, ubi semel prouocata est, nisi
1uccedat noua gratia, qt a Continuo dedu Himari.
citatur sitibundi ad puru illum aquae vinae fontem, Iesum Christu, statim paludes sibi quaesituri sunt, pro aqua pura ac Vivas imbibituri sunt putidam aescetidam, promerito Christi solo ac sanguine ipsius,
haurient merita hominum . eiusmodi venena , quae propinant hodierno die Papistae mile iis hominibus. Quamobrem O, Christus apud Ioannem, quo tempore in quas ἰώ- terris commoratus est cum Iudaeis , alta Hvoce Qelamore sitientes ad se voea. - uii:& hodierno die tota ista Euange-
160쪽
r ROB. AEOLLOCI o, M. iij praedictatio, non alio pertinet, quam vedigito quasi demonstretur,unteus ille vitae fons usus Christus. D.n is, . Postq/quam iam ad Christum de ., Mis ducti sunt homines , bibunt , ac b: bunt
sua, iis in aeternum imbibunt illam gratiam, quae in ipso est δε ac piunt omnes ecep 0ς ius plenitudines nunquam enim ea hau
ruris ritur Ons irae Vi ae , neque unquam exarescit Christi singuis verum , non sine dii crimine aliquo bibunus in hac vita,&in futura.Nam in hac vita ut sic di im9pitissamus tantium, at in alter , copios &ibet tim potabimus illam vitae aquis m. bibemus igitur in aeternum d bibemus sine fastidio, nausea, ut enim exii Suriri nullo nauam tempore potest illa aqua, quae est eius eo pia in ubertas cita ea est sua tinate ac dulcedine , ut bibentes ad bibendum perpetuo illiciat atque prouocet. Nulla est hie voluptas quae non assiduitate sui fastidium pariat Caelestis illa voluptas nullo unquam tempore sui Ddrast ' Laidium parit. Fastiditius nonnun-ή 's m uuam , fateor, exercitia ista pietatis , Ut verbis praedi eationem lauditionem preces, aliaque huiusmodi. At vero hoc non est imputandUm quae , sed corruptioni nostrae Latet enim etiamnum in corde