장음표시 사용
161쪽
IN M. x L i. I stitudinis , qua ita inficitur animus noster,& eius quasi palatum corrumpitur , ut quae sua natura suauissima sunt, nonnunquam amara Videamur : id quod es eo constat, quod in altera vita, quum omnino deposuerimus istam naturae eorrupti O-nem, nullum omnino futurum sit fastidium a
Pt aeter hoc discrimen,quod diximus .est Aliud dif& aliud quo bibimus in hae vitain bibe V.-mus in alcera. In altera illa vita bibemus ' 'Immediate hoe est nullo interueniente rita inibi: mento medio, vel verbi praedicati, futura vel acramenti administrati, videbimus 90 Deum sicuti est at vero in hac vita , opus est in mediis, tanquam canalibus, per
quos derivetur in nos illa ex Christo aqua gratia: Atque id est quod dicit Apostolus,
eernimus nunc per speculum ier eni-I. Cor. Is,gma: tune autem coram cernemus. Hinc M. autem fit,ut ouandis hic imitur , quem
admodum est desidelium ipsius aquae vi-uae, ita quoque sit desiderium medior una
per ' ί hauriamus eam aquam sit inquam csiderium externi huius 3 ni ite Cor Daiari j. Atque hoe suit desiderium illud Daui uia ex er-dis,quod exposuit in psalmo isto. Num mι Sed quaei es, annon Dauid sine ex erno millo mini lielio Deum ubi clara Ri loco luco iani, fer tigit eum agere, Annon in qua Deum prae m.
162쪽
Deum Pu erum non percepisse praesentiae ipsius tam betae fructu, clim peregre ageret
a templo Dei, qua, colueuit percipere invisibi I De Eeclesia, dc incplo illo, quod tunc temporis peculiariter promissionem I.2 habuit diuinae praesentiae. Id etiam pijom-μβιὰ ne in se sentiunt, non tam uberem e seu lρν an ctum ex Deo perei pere, sine Verbo praedi ia insti cato: sine Saera metas administratis, quam elim his alioqui solent percipere. Nece ni fustra a Deo ordinata sunt ordinaria ista media. D sideri Dei seriis haec sunt fundamenta4 causῖν - huius tanti desiderij. Pereeperat Oa-
,Δ' id ex visibili illa Dei praesentia ipsius peri, iis Christum potentiam , expertus quoque fuerat in ipso,per eunde Christu vitam aeternam. Hi ne illud desiderium ipsius per-lsicipiendi ex Deo praesente dc certo quodam modo visibili in Ecclesia sua, percipiendi, quam , consuetam illam Dei potentiam, bonitatem, vitam denique inlii j1.Petrii. Glix isto Iesu. Nam qui semel ista quae inj 3. Deo sunt delibauit, ut eum Petro loq Simite do quar9 gustaui quam benignus sit Domi- -ς' - nus . perpetu eum sibi praesentem Optat,
plum iis e petitque neerum illud lac termonis ipὸ o. ipsius, id quod di ipse Petrus suo exemplo conte l
163쪽
latere ipsius , Domine, inquit, ad quem ad ibimus derba itae aeternae babes. Dicens, quando hic exponit anima Da VPhemenis uidis sitim suam. Introducitur autem per Da prosopopeia ipsa loquens, ac Deum com-ής 's' pelians. Nam inter querendum ac lamen ''tandum, non os tantum corporis , sed dc anima in conspectum Dei proferenda est. Sensus est, quasi dicat, an nunquam hoc futurum est, ut accedam ad Deum&apparea in conspectu eius Qui destituuntur solita Dei praesentia, a vita illa quae est ex sola ipsius taesentia, ideoque nihil nisi mortis terrores sentiunt, videntur illi quidem sibi ex morte illa nunquam emersum ri,hic, inquam densus est quem natura dictat. Et qui alioquiiij sunt, cum videntur sibi a Deo destituti esse, natura instinctu
nonnunquam reguntur. Vide Psalm. IS. v. 2. An obi misceris mei in aeternum Sunt mihi chrymae. H. ictcnus fuit de Duoris
sideri affectus nune affect iam dolo iis pq 9ebe
sui exerit vehementem Bis enim exerit ' 'εμ eum, semel hoe versu, iterum sequenti. hoc itaque versu ait Sunt mihi lachomae bH ,
QUO Oblectamur maxime, id cibum votar H cat Scriptura unde Christus apud Ioan- bi .nςm , Esca mea est exequi voluntatem 34.
164쪽
ctor maxime. Ita Lachis metu die untur cibus hoe loco, lira qui in maerore est , lachrymis oblectatur, I eos avide imbibit cliquore alique des eii simum. oblectatio enim quaeda natur illis In omni .iffectu est, quum sibi permittitur affectus .et: a in doloris a se Gaudium sectu ,est oblectatio, quamuis in eo non sit in fletu solidum gaudium verum si Spiritus Dei vin P hare suspiria, has Iuchlymis Xcitauerit, iam aliud Mudium est, .ic illud quid Da solidum, cum ipsis lachrymis eo unctum: RVna cum inenarrabilibus stat pirris, de iii-bus Paulus Rom. 8.est gaudum pie 3bile ae glor olim quod vocat Petria Lenit. cI. simulque cum L chrymis illis inibibitur notas aqua gratiaea vitae. Neque vero in hac vidis pio ta, ut dicim quod sentio, clidum cit gau-
-- dium Ch stiani hontinis,nis tum cum inter g videndum effundit lachrymas, suspi-xat,dolet. In alter a autem vita,abstergentur ab oci, is omnes lachrymae, ut Ioannes
Moeal. ait , dc sincerum purumque rit gaudium zi. in omnem aeternitatem. Doloris Dum diritur, causam doloris sui adiun- ν - git , amarulenta millim inimicorum irri Isionem, qui quotide obiecerunt, probi illo loco, bi est Dem tuus Satis quidem maritatigna doloris materia erat in eo, quodd i
ssu ueretur Dei visibili illa in Ecclesia sua in praesen pal
165쪽
praesentia vertim ideo dolor dolori additus est, quod per ludibrium obiectum est ab inimicis, ipsum a Deo derelictum D se Non est istud nouum persequutoribus Impiorum prostratae Eeclesiae, aut etiam eius assi: cui Vς' membro sic insultare.vide Psal.Ι37. in quo dicitur ab Ecclesia, ad flumina Basyloniae fleuimussidentes at quid Babyloni j in illo fletu petiuerunt, inquit, per irrisionem cantiones taου, qualeseecinimus Hierosolyinis Id nos quoque experiemur, si iusto Dei iudicio futurum sit unquam, ut priuemur ista Dei in Evangelio suo praesentia: cuius quidem mali cogitatio nune vid 'tur leuior. At vero, posteaquam iusto Dei iudicio euenerit,ium quidem reipsa expe riemur, quam grauis sit de iis praesertim loquor, qui aliquando praesentia Dei in verbo suo delectati sunt. Haec recordans. Rursus proponit dolo '' rem suum. simulque argumentum doloris ρ ρ
nouum coniungit. Mundo, inquit, in me animam meam quasi dicat, non tantum
effundo lachrymas , sed, ipsam animam effundo , quae intra me dolore quasi liquescit. Solutio animae,& affectus ipsius interior , in causa est quod eorpus: oculi in lachrymas resoluantur. Saepenumero autem ne oculi qui lem nostri, rori animae lachrimas suffcere possunt, quin es
166쪽
13o ROB. ROLLOCI Coi M. sunditur in nobis anima , posteaquam iam effusa sunt omnes lachrymae, OrpUsCaus h υ- qu si ex ruit. a m vehemens solet essem Grai doloris affectus, cum sibi pie permittitur.
Causam addit tanti doloris . Haec recordans, inquit, nempe quae sequuntur, me
solitum esse transire in turba dicet,Vti recordatio miseriae pristinae post liberationem cum gaudio eoniuncta est Neque enim unquam solide gauisus estis, qui non prius serio doluit ita recordatio selieita' tis pristinae,posteaquam quis,ex felice mi- Maxim- se factus cst,cum dolore animi coniuncta ἡ est. Hoc, eum in rebus quibuscunque aliis usu uenit,in spiritual1bus ac coelestibus,tmprimis locum habet. Nam et,qui Deum in Christo aliquoties praesentem habuit, intolerabile videtur, si aliquando ea praeientia destituatur: taesertim si externa aliqua ea lamitas interea ingruat. At vero si
interea cum recordatione praesentiae pristinae, simul de dolore, sit desiderium eius praesentiae, profecto, iam eum dolore est aliqua titia eoniuncta. Beati enim qui esuriunt ac sitiunt iustitia nam ipsi saturabuntur, fitque illis pristina Dei benignis. Ἀμ' las,euius reeordantur, argumentum fidu- V ciae diuinae praesentis in posterum restituen a ficto,. dae Notadum praeterea hoc loeo est, quod
ubi semel subducta est Dei praesentia, Omnia
167쪽
Dem mi, in me anima mea delicis. Quid delicis. In se eunda hac parte psal Psalmi mi, repente quasi e dolore emergit Sequem o 'eolligit:alloquitur autem,per apostrophe,A '' primum animam suam Deinde Deum,O Σὶ.Lmnem consolationis fontem. Animam autem suam ex inferis quasi reuocat. Nam deiecta admodum suit, ut ipsa verba praese ferunt. Ea eniis est piorum consuetudo, ut posteaquam ad tempus indulserunt dolori, dixerunt quasi animae suae, Ne recipe consolationem sed dolorem , tanqua aquam
imbibe. Nam in dolore aristitia ad tempus est piorum oblectatio Posteaquam satis superque indulserunt dolori, iamque
prorsus deiecti sunt ac consternati,repen-Q nis
te Dei gratia, Epiritu sancti quodam . σ
tu,qui nunquam eos plane deserit, sese eri ' ' ρρο gans, atque animant. Hoc autem Ordine id se jis a. faciunt primum, quod fecit hac David, o ombi reprehendunt ac eorrigunt animum suum,mη 'atQue affectu non secus ac mater infan-mημμtem suum, rationis usum nondum haben '
168쪽
isi o o La o C I COMM.tem, quo tempore in lachrym .as totus egrsus est. Deinde post reprehensionem animam suam consolatur, ac hortatur ad spem in Deum, eodem plane modo, quo matres post imprecationem eonsolantur infantes suos Notandum quod Dauid animam suam ad spem erigat.Nam sperare in Deo vnteum est aduersus desperationem remedium Spes enim desperationi eontraria est, quieunque deiecto sunt animo, si interea nulla spe subleuentur, in
desperationem abeunt, tandemque pereunt. Vnde desperatus fuit ille dolor Ethnicorum, qui fuit sine fide, sine spe, sine Christo: hodierno quoque die,quot quot sine Christo , in dolore illo mortis positi sunt,in desperatione necesse est mo
δρῶσgra Num adhuc Spem animae suae Loit, ex Πνυιεν eoquδd non fiustrabitur ipsa re sperata: verlim sicut sperat , ita ipsi futurum est.
Celebratur-Jum, inquit, eum, Momnimo
damstatemfacie eius hoc est,faelem eius in qua est satietas gaudiorum, vel salutem multiplicem illam , quae est in facie: praesentia eius Datque ita celebrare,erit praedi care Promittit itaque David praedicaturum se, tum Deum ipsum, tum vitae suae tantum illud beneficium ab eo acceptum,
Vel denique celebrare salutem Deiei eius,
169쪽
IN M. XLVI. 1s 3 est, celebrare ac praedicare salutem quae coram ipso erit , unde ultimo versu dicit celebriturum se salutcm ficiei ipsius, hoc est , salutem quae coram cernet Ur. Dein mi ut pritis se conuertit ad animam suam, ita nuc ad Deum suurn oculos suos mollit, atque ad eum quasi suspirat , exponens ipsi dolorem animae suae,& curam ac sollicitudinem suam in eius sinum effun
Quisquis Dei Spiritu Sancto imbutus solli est, is in afflictione& in dolore suo suspi- ira ad Deum : qui vero humano duntaxat Ο hSpiritu praeditus est, is nunquam ad Deum I.; .
suspirat Deum eniis iratum sibi esse arbi m. ia. tratur,praesertim tum cum miseria aliqua est. Abira enim Dei,totam miseriam suam profectam esse autumat. At vero qui Spiritum Dei habet . Spiritum inquam illum adoptionis, per quem clamamus Abba,pater is ad Deum suum intrepide ac cedit, quia nimirum Spiritus ille perpetuo est cum sensu misericordiae aliquo ac dilectionis paternae Qui mobrem, vi filius , qui patrem habet sibi beneuolum, in dolore suo, recta ad patrem suum se eonfert: Ita Dei filius , ad purem suum Deum , in dolore ac miseria sua, profici-
170쪽
Propterea recordor tui e terra Iardenu, in Chermonitarum in monte exiguo.
Vtcunque a gus a sum inclamet ad
sonum emissariorum tuorum, omnes Irrumpen
tes fluctus tui, crondae tu per me transf
Interdiu mandaturiu est Ieboua benignitatemsiuam, es noctu canticumsuum ad me: Oratrone mea ad Deusorte aritae meaeperstabo. J Dicens Deo morti petrae mea auare obliuι-
ceris mesequare atratin incedo Iropter oppressionem inimici 'I Sica inuadunt Usa mea,prοιro asscientes me hostes mei: dum dicunt ad me quotidie. bos Detulum' sancta Pro erea. Derepente deinde gloria- Dauid aur, primum aduersus oea exili sui quar-glqr μυ cunque, deinde, aduersus afflictiones quasi' que grauissimas. Purticula haec, proptere non videtur rationem reddere lententiae alicuius intextu antegressae. Q a re ex abrupto , c ex lubito quodam seni u gaudij, atque piae entie diuinae ut mihi videtur,)exorsus est hane sententiam : quali dixi i-set, propter gaudium illud, animique laetitiam illam, quam percipio ex De meo, recorcior tui, c. Ex quo illud discis, quam mutatio cito qui te ad Deum conuertit immutari