장음표시 사용
181쪽
personae uel seminini sexus 'non tantum nominatim sed etiam inter ceteros exheredari possunt, id est hoc modo: CEPERI EXHEREDES SVNTO, quae uerba post 'δ institutionem heredum adici solent. sed 'haec ita sunt iure ciuili. M 129. Nam praetor omnes uirilis Sexus tam stili0S, quam celeros,
id est nepotes quoque et pronepoteS 'nominatim l exheredari iubet, feminini uero seaeus liberos, id est filias et neptes et proneptes aut nominatim aut inter ceteros 3 130. Postumi quoque liberi β uel heredes institui debent uel exheredari. 131. Et in eo par omnium condicio est, quod et in stilio postumo et in quolibet ex celeris liberis siue feminini Seoeus siue masculini praeterito ualet quidem testamentum, Sed postea a natione postumi sitie postumae rumpitur, et ea ratione solum insermatur. ideoque si mulier, eae qua p0StumuS aut poStum a Sperabatur, abortum fecerit, nihil impedimento est scriptis heredibus ad hereditatem adeundam. 132. Sed feminini quidem sexus postumae uel nominatim uel inter
ceteros eaeheredari solent, dum tamen, si inter ceteros ex- 87. heredentur, aliquid eis legetur, ne uideantur per obliuio-β nem praeteritae eSSed maSculos uero postumos, id est ylium et deinceps, placuit non aliter recte eaeheredari, ni Si nominatim exheredentur, hoc Scilicet m0do si VICUMVE MIHI FLLIVS GENITUS FUERIT , EXHERES ESTO. 133. Postumorum
loco Sunt et hi, qui in sui heredis locum succedendo quasi
Masculorum ceterorum' edd. py) Goeschenum fere secutus sententiam restituendo expressi. ' Ita ad sensum explevi v. 9 et 10. Cf. g. g34. Male Lachm. adstipulante licet Gneistio nominatim exheredari iubet, feminini uero inter ceteros, qui nisi fuerint ita exheredati, promittit eis contra fabulas bonorum pos Se ionem'. Nam nec verum hoc est nisi addideris: qui si nec
heredes instituti nec ita fuerint exhero, nec haec promisSis praetoris huius loci est, nec idem ter dixisse Gaio imputari debet cf. 33. 120. 135). β) Supplementa, quae Sequuntur 130 132.,
I. de exhered. lib. 2, 13). CL Ulp. 22, 15. 18-21. 23, 2. Cic. de
orat. 1, 57. pro Caec. 25. De iure Etruscorum V. Liv. 1, 34. 3., quo Romae po8tea milites utebantur. S. 6. I. sit. Cit.
182쪽
adgnascendo siunt parentibus sui heredes: ut ecce si filium et ex eo nepotem neptemve in potestate habeam, quia filius gradu praecedit, is Solus iura Sui heredis habet, quamuis
nepos quoque et neptis eae eo in eadem potestate sint: sed si silius meus me uiuo moriatur, aut qualibet ratione exeat de potesἱate mea, incipit nepos neptisue in eius locum Succedere, et eo modo iura suorum heredum quasi adgnatione nanciscuntur. 134. Ne ergo eo modo rumpatur mihi testamentum , sicut ipsum silium uel heredem instituere uel exheredare nominatim debeo, ne non iure faciam teStamentum , ita et nepotem neptemve ex eo necesse est mihi uel
heredem instituere uel exheredare, ne forte, me uiuo selio 88. mortuo, Succedendo in locum eius nepos neptisue t quasi β adgnatione rumpat testamentum: idque lege ' Iunia Vellem 'si
uirilis sexus nominatim, seminini uel n0minatim uel inter ceteros exheredentur, dum tamen iis, qui inter ceteros exheredantur . aliquid legetur. 135. Emancipat0s liberos iure ciuili neque heredes instituere neque eaeheredare nece e CSi, quia non sunt sui heredes: sed praetor omnes tam seminini quam masculini sexus, si heredes non instituantur, exheredari
iubet uirilis sexus 'etiam inferioris stradus' nominatim, feminini uero ' set ' inter ceteros: qtmdsi neque heredes instituti fuerint, neque ita, ut supra diximus , eXheredati, praet0r promittit eis contra tabulas bonorum pussessi0nem. 135'. yρ' At in p0testate patre constituto, qui in lite nati Siliat, nec in accipienda bonorum possessione patra c0ncurrunt, qui possit e0s in potestate habere, aut si petitur, non impetrabitur : namque per ipsum patrem suum prohibentur. nec
eae Inst. petita sunt. 'p) a. 2 6. Vid. ad Ulp. 22, 19.7) Ex mea restitutione Gaius' p. 41., ubi tumen quod pro 'OSue' ram accurate Theophil. 2, 13. S. 2. secvtus illi is i uini id e nunc ut minus Guianum displicet. ') Ad sensum restitui Gaius ' p. 41. ') Addidi eae Inst. Libi urius uel pro uel accepisse, itaque ut Om si se Oid tu . tqq) Nestitui uius' p. 4 l. e quibus ex supple-cit. Cf. Ulp. 23, 3. g. 135. S. 1. I. tit. cit. Cf. Γω. 22, 23. 28, 2- . supra g. 129. g. l3b R. Cf. L. l. S. 6. L. a. D. de
183쪽
disserunt emancipati et sui. 136. Adoplim quamdiu tenentur in ad 0ptione,i naturalium I 0co sunt: emancipati uero sa)patre adoptiuo neque iure ciuili, neque quod ad edictum prae-t 0ris pertinet, inter liberos numerantur. 137. 0ua ratione accidit, ut ex diuerso, quod ad naturalem parentem pertinet, quamdiu quidem sint in adoptiua familia, extraneorum numero habeantur: cum uero emancipati suerint ab adoptiuo patre, tunc incipiant i in ea causa esse, qua suturi essent, 89.
si ab ipso naturali patre semancipath suissent. 138. Si quis
p 0st factum testamentum adoptauerit sibi silium aut per populum eum, qui sui iuris est, aut per praet 0rem eum, qui in potestate parentis fuerit, omnimodo testamentum eius rumpi tur quasi agnatione sui heredis. 139. Idem iuris est, si quip0st factum testamentum uxor in manum conueniat, Vel quae in manu suit, nubat: nam eo modo filiae loco esse incipit et
quasi sua stit. 140. Nec prodest, siue haec, Sme ille, qui ad 0ptatus est, in flo testamento sit institutus institutatio: i 'inam de exheredatione eius superuacuum Videtur quaerere, cum testamenti faciundi tempore suorum heredum numero non
fuerit. 141. Filius quoque, qui ex prima Secundaue mancipatione manumittitur, quia reuertitur in potestatem patriam, rumpit ante sactum testamentum: nec prodest, si in eo testamento heres institutus uel exheredatus suerit. 142. Similementis M. quaedam in textum recepit. 3'i) Puta hac formula: Si quem adoptavero', si quae mihi in manum convenerit'; nam
si L. Pilius quem postea adoptavit' vel L. Titia squae postea
in manum convenit) heres institutus institutave fuerit, prodest institutio. L. 18. D. de iniusto u8, 3 . L. 23. S. l. f. de lib. et pOSt. 28, 2). Attamen ea, quae sequuntur, docent, Gaium etiam de hac institutione sensisse eamque tum inutilem ad tuendum te-
184쪽
ius olim fuit in eius persona, cuius n0mine ex Senatuscon Sulto erroris cauSa probatur, quia sorte ex peregrina uel Latina, quae per errorem quasi ciuis Romana uxor ducta esset, natus esset: nam siue heres institutus esset a parente siue exheredatus, Sive Uiu0 patre causa pr0bata Sive post m0rtem eius, 90. omnimodo quasi adgnaltione rumpebat testamentum. 143. Nunc uero ex nouo Senatusconsulto, quod auctore diuo Hadriano factum est, si quidem uiuo patre causa pr0batur, aeque ut olim omnimodo rumpit testamentum: si uero post mortem patris, praeteritus quidem rumpit testamentum, si uero heres in eo scriptus est uel exheredatus, non rumpit testamentum, ne scilicet diligenter facta testamenta rescinderentur, ' quo temp0re iam ' 'η renouari non possent. 144. P0- Steri ire qu0que testamento, quod iure factum fuerit, Superius rumpitur: nec interest, an extiterit aliquis ex eo heres, an non extiterit: h0c enim s0lum spectatur, an eXistere potuerit: ideoque si quis ex p0steriore testamento, quod iure sactum est, aut noluerit heres esse, aut uiuo testatore, aut p0st m0rtem eius, antequam hereditatem adiret. decesserit, aut per cretionem exclusus fuerit, aut c0ndicione, Sub qua heres institutus est, desectus sit. aut propter caelibatum ex lege Iulia summotus fuerit ab hereditate: quibus casibus paterfamilias intestatus m0ritur: nam et prius teStamentum non ualet, ruptum a p0steriore, et posterius aeque nullas uires
habet, cum ex eo nemo heres extiterit. 145. Alio quoquem 3do testamenta iure facta iusi mautur, uelut ' cum)δ is, qui secerit testamentum. capite diminutus ' sit: ' qu0d quibus m0di S accidat, primo c0mmentario relatum est. 146. Hoc si . autem casu mirita seri testamenta dicemus, cum ali 0 quin et quae rumpuntur, inrita fiant, set quae statim ab initio non
Stamentum visam fuisse. i' eo tempore quo' edd. ') Ex Inst. si)' ed. M. ε) fuerit ed. M. Ouod in C. antea legitur g. I 43. Cf. supra 1, 32. g. 144. S. 2. I. qisib. mod. test. ins 2, 17). Cf. Ulp. 23, 2. Collat. 16, 3. g. 1. per cretionemJ cf. 2, 166 Seg. ex lege IuliaJ cf. 2, 1il. 286. g. l 45. S. 4. I. tit. cit. Cf. Ulp. 23, 4. Epit. 2, 3. S. 5. Collat. l. c. primo comm. J 33. 159 Seg. g. 146. - 5 ). I. tit. cit. Cf. Collat. 16, 3. S. 2.
185쪽
iure sunt, inrita sint: sed et ea, quae iure facta sunt et postea propter capitis diminutionem inrita fiunt,) p0ssunt
nihilominus rupta dici: sed quia sane commodius erat singulas causas singulis appellationibus distingui, ide0 quaedam non iure seri dicuntur, quaedam iure lacta rumpi uel inrita fieri. 147. Non tamen per omnia inutilia sunt ea testamenta, quae uel ab initio non iure facta sunt, uel iure facta postea inrita facta
aut rupta sunt: nam si septem testium signis signata sint testamenta, potest scriptus heres secundum tabulas bon0rum p0ssessionem petere, si modo desunctus testat 0r et ciuis Romanus et
suae potestatis mortis tempore suerit: nam si ideo inritum 'sactum siti 'β testamentum, quod postea ciuitatem uel etiam libertatem testator amisit, 'uel utique' in adoptionem se dedit et mortis tempore in adoptiui patris potestate fuit, n0n potest scriptus heres secundum tabulas bonorum possessionem petere. 148. Sed qui ' secundum tabulas testamenti, quae aut Statim ab initio non iure saetae 'sunt, ' aut iure sactae postea ruptae uel inritae 'stu erunt, ' bonorum possessionem accipiunt, si ' eo) modo i ' possunt hereditatem optinere, habebunt
b0norum p08 Sessionem cum re: si uero ab iis auocari hereditas p0test, habebunt bonorum possessionem sine re. 149.
Nam si quis heres iure ciuili institutus sit uel ex primo uel ex posteri0re testamento, uel ab intestato iure legitimo heressit, is potest ab iis hereditatem auocare: si uero nem0 l sit 92. alius iure ciuili heres, ipsi retinere hereditatem possunt, Si
possident, aut interdicium aduersus eos habent, qui bona p0S Sident, eorum bonorum adipiscendae poSSeSSionis cauSa. a fortasse est c cum) fuqitivum, quod. ante excidit. i'β) ΕωGoes h. s. sit edd. q) Scripsi Gaius' p. 43. aut is ed. M. utique' αα Saltem, modo, quo sensu Gaiu8 quoque velut 2, 76. 78.226. 3, 187. ea particula usus esse videtur. 7) Addidi, quod notatum ob Sequens secu-ndum facile potuit eae idere. 8 9ui au
g. 147. S. 6. f. tit. cit. Cf. S. 119. Ulp. 28, 6. 23, 6. Cic. I p. 4. S. 18. Boeth. ad h. l. p. 302 Bait. Cic. VePr. 2, 1. c. 45. g. 148. Cf. Ulp. 23, 6. Collat. 16, 3. S. 1. g. 149. Cf. 2, 119 Seqq.l 104. 4, 144. Ulp. 20, 9. 23, 6. Collat. l. c. L. 12 pr. D. de ini.
186쪽
interdum tamen, quanquam testamento iure ciuili institutus uel legitimus qu0que heres sit, potiores 'scripti iii habentur. uelut si testamentum ideo non iure laetum sit, aut quod sa- milia non uenierit, aut nuncupationis uerba testator locutus non sit: 'tum t enim aduersus heredem defenduntur per doli mali l exceptionem. 150. 'Alia cauSa eSi eorum, qui herede non exstante Sitne praetoris auctoritate bona poSSederunt. etiam hi δ l p0ssess0res tamen res olim 'obtinebant
ante legem Iuliam: quia 3 lege bona caduca sunt et ad populum deserri l iubentur, si defunct0 nemo ' heres uel bonorum possessor sit. 151. Sed quia fieri 3 potest, ut iure saetates tamenta propter contra tabulaS bonorum poSSeSSioinem infirmentur, apparet, n0n posse qui tum legitimi sunt i facti heredes testatori, ab eis hereditatem auocare, qui coni tra num eius acceperunt bonorum poSS Ssionem, quia etsi testamentum i iure ciuili ualeat, qui eo instituti sunt here- deS, per contra i tabulas testamenti bonorum p0SSeSSionem summouentur. l 151'. β Sed interdum etiam bonorum ' pos-
b. s. i. e. secundum tabulas bonorum possessores. δ) Sic fereressitui Gai.' p. 44., nunc tamen nihil praeter enim et aduerSuS notatum fuisse pono. Gneistius hanc codicis partem omnino ne silexit. δ) Ad sententiam ductibus codicis non invitis restitui.') Ad sententiam restitui l. c. Item Sum 151. totam, insiste tamen etiam codicis vestistis. Antea tantum in ea legebantur
vocabula potest ut iure facta testamenta - infirmentur - apparet poSSe - testat0r - eiuS - iure ciuili ualeat qui - tabulas testamenti. Palam est, Gaium, qui 33. 148. 149. OStenderat, quando secundum tabulas bon. possessio adversus heredem, maxime legi timum, cum re sit vel Sine re, idem nunc quaerere de contra tabulaS b. posse ione, qua supra S. 125. tantum heredes institutos extraneos ab hereditate repelli dixerat. Φ, Novum hic in Comarti tum incipere videri, foes h. auctor est. 9uem Sus numero insignitum similiter restituere conatus sum. In edd. in sine p. 92. tantum legebatur: quidem - si quis ab intestato b. p. pHtierit. Rescriptum Imp. Antonini, quod hic allegatur, idem esse videtur,
L. 4. L. 10. S. 2. L. 11-13. D. de less. praeSt. c. t. b. p. pet.
37, 5). g. Ibi R. Cf. Ulp. 28, 13. infra 3, 35 37., ubi diligen-
187쪽
169sessio ii β ab intestato sine re probatur dari, quod i tum quidem sit, si quis ab intestato bonorum possessionem petierit, quila Secundum tabulaS Scriptus heres petere noluit, scillicet satis habens, quod hereditatem iure ciuili adierit, aut siquis sit, ad quem ab intestato iure legitimo i perueniat he-93. reditas: et hoc ita rescripto imperatoris Antonini significatur. 7152. Heredes autem aut necessarii dicuntur aut sui et necessarii aut extranei. 163. Necessarius heres est Seruus cum
libertate heres institutus: ideo sic appellatus, quia, siue uelit siue nolit, omnimodo p0st mortem testatoris protinus liber et heres est. 154. Unde qui facultates suas suspectas habet, solet Seruum primo aut secundo uel etiam ulteri 0re gradu liberum et heredem instituere, ut si creditoribus satis non fiat, potius huius heredis quam ipsius testat0ris bona ueneant, id est, ut ignominia, quae accidit ex uenditione bonorum, hunc potius heredem quam ipsum testatorem c0ntingat; quamquam apud Fi/sidium Sabino placeat, eximendum eum esse ign0minia, quia non suo uitio, sed necessitate iuris b0norum uenditi0nem pateretur: sed alio iure utimur. 155. Pro hoc tamen incommodo illud ei commodum prae Statur, ut ea, quae 90 St. m0rtem patroni sibi adquisierit, siue ante bonorum uenditionem Sive p0St ea, ipsi reseruentur: et quamuis pro porti0ne' bona venierint, iterum ex hereditaria causa bona eius non
uenient, nisi si quid ei ex hereditaria causa fuerit adquisitum, i uelut si, Latinus ' cum decesserit,' l0cupletior lactus 94.
cuius supra S. 120. mentio fuit. liq) Nolui possessi0nem; cf. g. 181 fln. 7) Sequitur linea vacua. ') propter contractione
v. damnationem infra in SS. 205. 209. ') adquisierit C. edd.
tius eadem res exponitur. g. lb2. pr. I. de her. quai. et
4, 102. Lex fui. munie. v. 117 Seq. L. 23. D. quae in fr. CVed.
188쪽
sit: cum ceterorum hominum, qu0rum b0na uenierint proporti0ne. Si quid postea adquirant, etiam saepius eorum bona ueniri solent. 156. Sui autem et necessarii heredes sunt uel ut filius sitiaue, nepos neptisue ex silio, deinceps ceteri, qui modo in potestate morientis suerunt: sed uti nepos neptisue suits heres sit, non sufficit, eum in potestate aut mortis tem-p0re suisse, sed opus est, ut pater quoque eius uiuo patre suo desierit suus heres esse, aut morte interceptus aut qualibet ratione liberatus potestate: tum enim nepos neptisue in
locum sui patris succedunt. 157. Sed sui quidem heredes ideo appellantur, quia d0mestici heredes sunt et uiuo quoque parente quodammodo domini existimantur, unde etiam si quis
intestatus mortuus sit, prima causa est in successione liberorum: necessarii uero ideo dicuntur, quia omnim0d siue)ueli ut shue snolint, tam) ab intestato quam ex testamento heredes sunt. 158. Sed his praetor permittit abstinere se ab hereditum, ut p0tius parentis bona ueneant. 159. Idem. iuris est et sin) uxoris persona. quae in manu est, quia filiae loco est, et in nurus, quae in manu filii est, quia neptis loco est. 95. 160. 0uin etiam similiter abstinendi p0 testatem facit praetor etiam ' ei, qui in causa mancipii est, id est mancipatu . qui)cum libertate i*' heres institutus sit: 'quam uisi necessarius, non etiam suus heres sit, tamquam seruus. 161. Ceteri, qui testatoris iuri subiecti non sunt. extranei heredes appellantur: itaque liberi quoque nostri, qui in potestate n0stra non Sunt, heredes a nobis instituti sicut extranei uidentur: qua de causa et qui a matre heredes instituuntur, eodem numero Sunt, quia seminae liberos in p0testate n0n habent. Serui qu0que.
corrupte, ut nunc puto ex c'decesserit. Olim placebat Sav. s.. .
uelut si sex eo quod) Latinus vel meae uelut si Latiui bonis. quae). 'q) ei qui in causa id e mancipato macipi e cum liber et C. man cipalo, id est ei, qui in causa mancipii est, cum liber et ed. M. Cf. Gaius' p. 46. exi. cum olim puta cu pro qu) C. edd. gg. 156-lb8. I. 2. I. tit. cit. 2, 19 . Cf. infra 3, 2. L. II. D. de lib. et post. 2'. 2j. Ulp. 22, 24. Collat. 16, 3. S. 6. g. Ib9. Cf. 3, 3. 2, 139. 1, lil. g. 160. Cf. 1, 123. 138. 3, 114. Ulp. 22, 24 . g. 16 I. I. 3. f. tit. cit. 2, 19). Cf. Ulp. 22, 25. 26, 7. quia somina uJ Cf. l. 104. Ulp. 26, 7. Serui quoqueJ
189쪽
qui cum liberto te heredes instituti sunt et postea a domino manumissi, e0dem numero habentur. 162. Extraneis autem heredibus deliberandi potestas data est de adeunda hereditate uel non adeunda. 163. Sed siue is, cui apstinendi potestas est, inmiscuerit se bonis hereditariis, siue is, cui de adeunda hereditate . deliberare licet, adierit, postea relinquendae hereditatis facultatem non habet, nisi Si minor sit annorum XXV nam huius aetatis hominibus, sicut in ceteris omnibus causis deceptis, ita etiam si temere damnosam hereditatem susceperint, praetor Succurrit. Scio quidem, diuum Hadrianum etiam maiori XXV ann0rum ueniam dedisse, cum post aditam hereditatem grande aes alienum, quod aditae hereditatis tempore latebat, apparuisset. l164. Extraneis heredibus solet cretio dari, id est finis d0- 96. liberandi, ut intra certum tempus uel adeant hereditatem, uel
si non adeant, temporis sine Summoueantur: Ideo autem creti 0 appellata est, quia cernere est quasi decernere et constituere. 165. Cum ergo ita scriptum Sit: HERES TITIUS ESTO,
adicere debemus: CERNITOQUE IN CENTUM DIEBUS PROXU-ΜIs, QUIBUS SCIES POTERISQUE. QUOD NI ITA CREVERIS , EXHERES ESTO. 166. Et qui ita heres institutus est, si uelit heres esse, debebit intra diem cretionis cernere, id
est liadec uerba dicere: QVOD ΜΕ PVBLIVS MEVIUS TESTAMENTO SVO HEREDEM INSTITUIT , ΕΑΜ HEREDITATEM ADEO
CERNOQVΕ; quod si ita n0n creuerit, finito tempore cretionis excluditur: nec quicquam proficit, si pr0 herede gerat, id est, si rebus hereditariis tamquam heres utatur. 167. At is, qui sine cretione heres institutus ' est, δ' aut qui ab intestato
Πη) sit C. ed. Bq. . 2, 188. gg. 162. 163. S. 5. f. tit. cit. Cf. Paul. 3, 4h. S. 11. g. 164. Cf. Ulp. 22, 27. Varro de L. L. 7, 5. S. 98. Isidor. Orig. 5, 24. 33. 15 seq. g. 165. Cf. g. 171. Ulp. l. c. Varro de L. L. 6, 8. S. 81. Cic. de orat. 1, 22. S. 101. g. 166. V. Ulp. 22, 25. 26. 28. Fest. v. Crevi. Consult. 6. S. 7. I. de her. quai. 2, 19). g. 167. Cf. 3, 87. Ulp. 22, 25. S. 7. I. cit. L. 2. 3. 4. I . C. de i. int. rest. 2, 16). Tu. 7 h. C. demat. bon. 8, 18). L. 1. 7 h. C. de cretione 4, 1). L. 1. 33. 1. 2.L. 3. 5 pr. 8. D. M i. delib. 28, 8). L. 9. 10. C. eod. 6, 30).
190쪽
legitimo iure ad hereditatem uocatur, potest aut cernendo aut pro herede gerendo uel etiam nuda u0luntate suscipiendae hereditatis heres seri: eique liberum est, quocumque temp0reu0luerit, adire hereditatem: 'e M solet praet 0r postulantibus
hereditariis creditoribus tempus constituere, intra quod, Si uelit, adeat hereditatem, si minus, ut liceat creditoribus bona 97. destincti uendere. 168. Sicut autem eum cretione i heres institutus nisi creuerit hereditatem, non sit heres, ita non aliter excluditur quam si non creuerit intra id tempus, quo cretio finita sit: itaque licet ante diem cretionis e0nstituerit hereditatem non adire, tamen paenitentia aetus superante die cretionis cernendo heres esse potest. 169. At hic, qui sine creti0ne heres institutus est, quique ab intestato per legem uocatur, sicut uoluntate nuda heres sit, ita et contraria destinatione statim ab hereditate repellitur. 170. Omnis autem cretio certo temp0re constringitur. in quam revi tolerabile tempus uisum est centum dierum: potest tamen nihilo minus iure ciuili aut longius aut breuius tempus dari: longius tamen interdum praetor coartat. 171. Et quamuis omniscretio certis diebus constringatur, tamen alia cretio uulgaris uocatur, alia certorum dierum: uulgaris illa, quam Supra exposnimus, id est, in qua adiciuntur haec uerba: QVIBUS SCIET POTERITQUE: certorum dierum, in qua detractis his uerbis cetera scribuntur. 172. Quarum cretionum magna disserentia est: nam uulgari creti0ne data nulli dies c0nputantur, nisi quibus scierit quisque, Se heredem esse institutum, et possit cernere: certorum Uero dierum cretione data etiam nescienti, se heredem institutum 98. esse, numerantur dies conitinui; item ei quoque, qui aliqua ex causa cernere prohibetur, et eo amplius ei, qui sub condicione heres institutus est, tempus numeratur: unde meliuS g. 168. Cf. 33. 144. 106. Ulp. 22, 30. g. 169. Cf. Ulp. 22, 29.
d. 7. I. cit. g. 170. Cf. Cic. ad Att. 13, 46. S. 2. 15, 2 sin.
diem testamenti' i. e. cretionis sputium). L. un. Th. C. de cre