Ivrisprvdentiae anteivstinianae qvae svpersvnt : in vsvm maxime academicvm / composvit, recensvit, adnotavit Ph. Edvardvs Hvschke.

151쪽

tutelam. 183. Haec omnia similiter et Romae et in pro uin-40.esis solent obseruari: 'et Romae quidem praelo tutorem dat, i Τ' si uero ' in prouinciis res incidat, praeSES prouin-

184. 0lim cum legis actiones in usu erant, etiam ex illa causa tutor dabatur, si inter tutorem et mulierem pupillumve legis actione agendum erat: nam qiuia ipse quidem tutor in re sua auct0r esse non poterat, aliuS dabatur, quo auctore illa legis actio peragere Dix: qui dicebatur praetoriuS tut0r, quia a praetore urbano dabatur. post sublatas legis actiones quidam putant, hanc speciem dandi tu loris ' non e se neceS-sariam, sed athuc dari in tιsu est, si legitimo iudicio

agatur.

186. Si cui nullus omnino tutor sit, ei datur in urbe Roma ex lege Atilia a praetore urbano et maiore parte tribun0rum plebis , qui Atilianus tutor uocatur: in prouinciis uero a praesidibus prouinciarum ex lege Iulia et Titia. 186. Et ideo si cui testamento tutor sub condicione aut ex die certo datus sit quamdiu condicio aut dies pendet, tutor dari potest; item si pure datus suerit, quamdiu nemo heres existat, tamdiu ex

excusatione amittit tutelam. 37 Sensum restituendo signiflcavi, notis adhibitis qd. pr. tui. pucis r. ps. pulae. β) Eae mea 'eStitutione supplevi. g. 183. Cf. Ulp. 11, 20. g. 184. Cf. Ulp. 11, 24. pr. I. de iis, per quos astere 4, 10) pro tutela'. Nam et ibi lessendum est Si qui quaeve in citius eorum essent tutela ut eae lege Hostilia praetor quasi prolutorem daret etiam si furti teste agendum esset

a pupillo vel muliere, cuius tutor apud hoSte8 vel reip. c. abSenSerat: quem caSum Gai. 4. .82. rectius omisit, quia hic non tam tutor quam puyillus tutore auctore agebat. De aliorum sententiis

V. Keller civissem'. not. 631.) S. 3. I. de auet. tui. 1, 21). legit. iudici0J V. 4, 103 Seg. g. 185. pr. I. de Atiliano tui. 1, 20). Cf. Ulp. 11, 18. infra S. 195. - Lex Flav. Salp. 29. l. AtiliaJ lata ante a. 566. cf. Liv. 39, 9. l. Iulia et Τitia incerti anni, sed duae leges fuere Theoph. 1, 20 pr.) fortasse a. 722. Cf. Gaius ' p. 31. 32. Iam medio tamen septimo seculo in provinciis non habentibus tutores a praesidibuS datos esse, apparet eae Diodor. fr. lib. XXXVI. TOm. X. p. 178. ed. Gr. g. 186. S. 1. I. ib.

152쪽

iis legibus tutor petendus est: qui desinit tutor esse, posteaquam quis ex testamento tutor esse c0eperit. 187. Ab hostibus qu0que tut0re capto ex iis legibus tutor dabitur, qui desinit tutor esse, si is, qui captus est, in ciuitatem reuersus fuerit: nam reuersus recipit tutelam iure postliminii. l50. 188. Ex his apparet, qu0t sint species tutelarum. Si uero' quaeramus, in quot genera hae species deducantur, longa erit disputatio: nam de ea re ualde ueteres dubitauerunt. Nos quia diligentius hunc tractatum exsecuti sumus et in edicti interpretatione, et in his libris, qu0s ex seu intu Mucio secimus. hoc solum tantisper susscit admonuisse, quod quidam quinque genera esse dixerunt, ut 0uintus Mucius: alii tria, ut Servius Sulpicius: alii duo, ut Labeo: alii tot genera esse

crediderunt, quot etiam Species es Sent.189. Sed inpuberes quidqui in tutela esse, omnium ciuitatium iure contingit: quia id naturali rationi conueniens est. ut is, qui persectae aetatis non sit, alterius tutela regatur. nec sere ulla ciuitas est, in qua non listet parentibus liberis suis inpuberibus testamento tul0rem dare: quamuis, ut SV-pra diximus. soli ciues Romani uideantur tantum liberos in potestate habere. 190. Feminas uero persectae aetatis in tu tela esse, sere nulla pretiosa ratio suasisse uidetur: nam quae uulgo creditur, quia leuitate animi plerumque decipiuntur et

aequum erat, eas tutorum auctoritate regi, magis Speciosa uidetur quam uera: mulieres enim, quae persectae aetatis

51. Sunt, ipsae sibi negotia tractant, et in quibusdam i causis dicis gratia tutor interponit auctoritatem suam: saepe etiam inuitus auctor seri a praetore cogitur. 191. Unde cum tutore nullum ex tutela iudicium mulieri datur: at ubi pupill0rum pupillarumve negotia tutores tractant, eis post pubertatem tutelae iudicio rati0nem reddunt. 192. Sane patronorum et pa

Flacco 31. S. 84. ad testam. lac.J Cf. 2, 112. 118. 122. 3, 43. Ulp. 20, 15. 29, 3. Cic. I p. 4. Boeth. m. p. 302 Bait. ad res manc. l.J Cf. 2, 80. 47. Fr. Vat. l. 45. Oblig. Susc. J Cf. 3, 108. 9l. 176.

153쪽

rentum legitimae tutelae uim aliquam habere intelleguntur eo, quod hi neque ad testamentum faciendum, neque ad res mancipi alienandas, neque ad obligationes Suscipiendas auctoresseri c0guntur, praeterquam si magna causa alienandarum rerum mancipi obligationisque suscipiendae interueniat. eaque omnia ipsorum causa constituta sunt, ut quia ad eos intestaturum mortuarum hereditates pertinent, neque per testamentum excludantur ab hereditate, neque alienatis pretiosioribus rebuS Susceptoque aere alieno minus locuples ad eos hereditas permeniat. 193. Apud peregrinos non similiter, ut apud nos, in tutela sunt seminae: sed tamen plerumque quasi in tutela sunt: ut ecce lex Bithynorum, si quid mulier contrahat, maritum auctorem esse iubet aut filium eius puberem.

194. Tutela autem liberantur ingenuae quidem trium liberorum iure, libertinae ' uero, quaei Τε in patroni) liboro rumue eius legitima tutela 'sunt, IIII: β nam et ' ceterae, quae alterius generis tutores habent, uelut Atilianos aut siluciarios, trium liberorum i iure liberantur. 195. Potest au-52. tem pluribus modis ' liberta tutorem y alterius generis habere. ueluti si a semina manumissa sit: tunc enim e lege Atilia petere debet tutorem, uel in prouincia e lege Iulia et Titia:

'nam patronae cum l ipsae in tutela Sint, tutores esse non possunt.' 195 R. Item si sit a maSculo manumi Ssa, et auct0re eo eo emptionem secerit, deinde remancipata et manu

m) uero quattuor, si' ex Noli m. s. edd. δ) Scripsi. sint edit cum in Sched. sit: sint, quod interpretor S mΙ. q) et hic alieno loco positum, etiam perscribendum et tanquam fugitivum

ante trium restituendum videtur; verum tamen etiam 1, 47. 2, 54.

3, 93. vox etiam similiter initio posita invenitur. 7) liberini aed. Bg. Sed incertos Sched. ductus interpretor liberta tui. vel liuia tutor.); nam et S. 195ς. et alias est liberta. ') Sententiam restituendo demonstravi: cf. S. 179. S. 13. I. ibi cit. In edd. 1, 176. 178. 180. Cic. pro Caeg. 25. S. 72. pro Flacco 35. g. 86 . I93. Cf. Cic. pro Flacco 30. S. 74. ubi legendum Amulierculae 'Terent. An . 1, 5, 60. Demosth. in Steph. 2. p. 994. Wachsmuth Hellen. Alt. II. 1. 3. 97. g. 194. Cf. 1, 145. 3, 43. Γω29, 3. Fr. Dqsith. 17. Plutarch. Num. 10. Gruter p. 1081. Orelli

Heneten 6198. g. 19b. Cf. S. 185. g. 195 R. Cf. 33. 115. 160

154쪽

missa sit, patr0num quidem habere tutorem desinit, incipit autem habere eum tutorem, a quo manumissa est, qui siduciarius dicitur. 195V. Item si patronus siue filius eius in adopti0nem se dedit, debet sibi e lege Atilia uel Puia tut0- rem petere. 195'. Similiter ex iisdem legibus petere debet tutorem liberta, si patronus ' decessitiy' nec ullum uirilis sexus liberorum in familia ' reliqtiit. i ' 196. Masculi quando puberes esse e0eperint, tutela liberantur: puberem autem Sabinus, quidem, ' Cassius et ceterii nostri praeceptores eum HS se putant, qui habitu c0rporis pubertatem ostendit, hoc est qui generare potest: sed in his, qui pubescere non Ρ0ssunt.

qualeS Sunt spadones, eam aetatem eSSe Spectandam, cuiuSaetatis puberes sunt: sed diuersae scholae auctores anni S putant pubertatem aestimandam, id est . eum puberem esse exi Si bδ. mandum, qui Xl IIII annos e levit. λ ω --

d . 197. l aetatem peruenerit, in qua res suas tueri ' poS-

duntaxat est patronae. 37') decedit C. edd. Ille etiam 2, 35. cederit pro cesserit. i'') recipit Sched. relinquit edd. i) Eae Laphm. ed. et Cassius ceterique ' ed. M. δ) In p. 53. Gaius primum de pubertate Neratii Prisci sententiam Ulp. 11. 2S) addidisse, deinde ad eas personas, quae in curatione sunt cf. 1. 142.143), transiisse videtur. de vicibus haec habet Epit. 1. 8.: Peruetis pupillaribus annis, quibus tutores absoluunt/ιν ad curatoreS ratio minorum incipit pertinere. Sub curatore Sunt minoreS aetate, maioreS euerSOreS, insani. Hi, qui minores sunt, usque ad uiginti et quinque annos impletos sub curatore sunt. 9ui uero eueras 'eSaut insani sunt, Omni tempore uitae suae sub curatore esse iubentur, qui Substantsum suam rationabiliter gubernare non possunt. 'δ) Gaius primum ut Ulp. 12, 1-4. de curatoribus, qui ex teste XII tab. vel ab ipso praetore vel ex lege Plaetoria dantur, disputaSSe et deinde suo more addidisse videtur. quid in hoc iure naturali ratione constitutum velut furiosos curatore regi), quid iuris civilis sit. Civium Rom. proprium esse, quod lex Plaetoria curatores quibusdam ex causis minoribus πιν unn. dari iuSSit, dum tamen iam puberes sint f possunt enim in quibusdam causis

155쪽

137 sit, elitam 3 3 apti l peregrinas gentes custodiri, superius indicauimus. 198. Sel ex k iisdem causis et in prouinciis a

praesidibus earum curatores dari 'uoluit. β199. Ne tamen et pupillorum et eorum, qui in curatione 'Sunt, negotia a tutoribus Quratoribusque consumantur aut deminuantur, curat praetor, ut et tutore S et scurato reS eo nomine satisdent. 200. Sed hoc non e St perpetuum; nam et

tutores testamento dati satisdare 'ion coguntur, quia fides eorum et diligentia ab ipso testatore probata est: et curatores, ad quos non e lege curatio pertinet, sed squi uel a consule uel a praetore uel a praeside pr0Uinciae dantur, plerumque non coguntur satis lare, scilicet quia satis idonei electi

Sunt. 7 etiam pupillis dari J. illud enim ius, ex quo impubes alieno arbitrio regitur, donec ad eam aetatem perueneri ' etc. i' ) Scripsi, quod Sched. ductus aeque facile admittunt, sententia, quam modo not. 1 3ὶ significavi, exigere videtur. poSSit. idiem edd. β) Sed ' oeminaui ex praecedenti s. Intellige: non ad perestri-NOS quidem, sed tamen etiam provincius lex Plaetoria pertinet.

β) QVt nos locum constituimus, nec OpuS eSt, ut cum La chm. yVO uoluit testamus solent, nec refrastatur hic locus, sed confirmat, Gaium haec Antonino Pio imperante scripsisSe. Marcus enim demum constituit, ut etiam non redditis causis minores curatores . acciperent. Capitol. Marc. 16. Ceterum uoluit tam ad legem Plaetoriam, quam ad principis alicuius constitutionem pertinuisse potest, qua Signiflcatum eSSet, curatoreS peregrinis minoribus non

dari. 7) Reliqua paginae pars a scriptura vacua eSt. q. 198. Cf. L. 8. S. 3. D. de tui. et cur. dat. 26, b). g. I99. 200. pr. f. de satisd. tui. 1, 24). a consuleJ CLSuet. Claud. 23. Plin. ep. 9, 13. Capitol. Marc. 10. S. 3. f. de

156쪽

1. Superiore commentario de iure perSonarum exposuimus : modo uideamus de rebus: quae uel in nostro patrimonio sunt, uel extra n0strum patrimonium habentur. 2. Summa itaque rerum diuisio in duos articulos deducitur: nam aliae sunt diuini iuris, aliae humani. 3. Diuinitum sunt ueluti res sacrae et religiosae. 4. Sacrae Suni, quae Dis superis c0nsecratae sunt: religiosae, quae Diis Ma nibus relictae sunt. 5. Sed sacrum ' quidem solum tantum iexistumatur auct0ritate populi Romani fieri: consecratur enim lege de ea re lata aut senatusconsulto sacto. 6. Religiosum uero noura uoluntate facimus mortuum inserentes in locum n0Strum, si modo eius m0rtui sun his ad nos pertineat. 7.

Sed in pr0 uinciali solo placet plerisque, s0lum religiosum non seri, quia in eo solo dominium populi Romani est uel CaesariS, I 0s autem possessionem tantum et usum fructum habere

videmur: utique tamen eiusmodi locus, licet non sit religio Sus, pro religi080 Jabetur, quia etiam quod in prouinciis n0nex auctoritate populi Romani consecratum est. 'selsi ' proprie sacrum non est, tamen pro sacro habetur. 8. Sanctae 1) Puta scriptum fuisse: 'dem sol. latum. Nam mobileS PeS, velut hostiae, donaria etiam sine auctoritate populi sacrae fleri

possunt. quidem solum ' edd. ) Addidi excidit post est, g. l. pr. I. de rei'. divis. 2, 1). g. 2. 3. et L. 1 pr. D. de rer. divis. l. 8). g. 4. Cf. S. 7. I. de rer. div. 2. 1). g. b. Cf. S. S. I. ib. L. 9 pr. II. l. 2. D. eod. l, 8).

157쪽

quoque res, uelut muri et p0rtae, quodammodo diuini iuris sunt. 9. Quod autem diuini iuris est, id nullius in bonis est: id uero, quod humani t y iuris est, plerumque alicuius in bo- 56.

nis est: potest autem et nulliuS in bonis esse: nam res he- reditariae, antequam aliquis heres existat, nullius in bonis sunt. 10. Hae autem reS, quae humani iuris Sunt, auspublicae sunt aut priuatae. 11. 9uae publicae Sunt nullius in bonis esse creduntur: ipsius enim uniuersitatis eSSecreduntur. priuatae autem Sunt, quae Singulorum Sunt. 12. 9uaedam praeterea reS corporaleS Sunt, quaedam incorporaleS. 13. Corporales hae sunt, quae tangi poSSunt, ueluti sundus, homo, uestis, aurum, argentum et denique aliae res innumerabiles. 14. In corporaleS Sunt, quae tangi non p0SSunt, qualia Sunt ea, quae in iure consistunt, Sicut hereditaS, uSu ructus, obligationeS quoquo modo contra'ctae. nec ad rem pertinet, quod in hereditate reS corporales continentur: nam et fructus, qui eae fundo percipiuntur, corporaleS Sunt, et id, quod eae aliqua obligatione nobis 57.

cunia: nam ipsum ius Successionis et ipsum ius utendisruendi et ipsum ius obligationis incorporale est. eodem numero Sunt et iura praediorum urbanorum et ruSticorum,

quae etiam SeruituteS uocantur. -----

cum Scriptum esset est . quanquam' suppl. Goes h. bhinc 9-14 restitutae Sunt ex L. 1. D. de rer. div. 1, 8 et tit. f. de reb. com. 2, 2). ε) In vv. 7-24 huius paginae, qui fere

perierunt, Gaius primum expOSuerat, quae eSSent iura pr. urb. et ruSt., ut apparet ex Epit. 2, 1. 3. 3. Incorporalia etiam Sunt iura praeviorum urbanorum uel rusticorum. Praediorum urbanorum iura sunt Stillicidia, fenestrae, cloa ae, altiuS erissendae domus aut non erigendae, et luminum, ut ita quis fabricet, ut uicinae domui lumen non tollat. Praediorum uero rusticorum iura Sunt uia uel iter, per quod pecus aut animalia debeant ambulare uel ad aquam duci, et aquae ductus: quae similiter incorporalia sunt. Haec iura tam ruSticorum, quam urbanorum prae-

158쪽

15. Item 'eae mobilibus et mouentibus mancipi sunt serui atque ancillae et ea animalia mansueta, quae collo dorSoue domantur, qualia Sunt boveS, equi, muli, aSini. et nostri quidem praeceptores haec animalia k l statim ut nata sunt, mancipi esse putant: Nerua uero, Proculus et ceteri diuersae scholae auctores non aliter ea mancipi esse putant, quam si domita sunt: et si propter nimiam seritatem domari non possunt, tunc uideri mancipi esse. 'cum ad eam aetatem peruenerint, i in qua domari solent. 16. E diuerso ferae bestiae ' nec mancipi sunt, uelut ursi, le0nes: item ea animalia, quae serarum Τ bestiarum numero sunt, uelut elefantes et cameli, et ideo ad rem non pertinet, quod haec animalia etiam collo dorsoue domantur: 'item animalia quaeuis minora, unde etiam mansuetorum,' quorum 'singula quaedam supra disimus' mancipi esse . quaedam 'nec ' mancipi sunt. 17. Item sere omnia, quae incorporalia sunt, nec mancipISunt, exceptiS seruitulibus praediorum =rusticorum 'in Italico

incorporalium.

diorum seruitutes appellantur.' Deinde ad aliam rerum divisionem transiit, quod quaedam res mancipi sint, quaedam nec mancipi. Mancipi esse ex his rebus, quae soli sint, ut Supra quoque Sistni-flcaverit l. 120) praedia Italica, tam urbana quam. TuStica, pro vincialia nec mancipi esse. Ιlem ex mobilibus et mouentibus

cf. 4. '16) etc. β) Sensum restituendo signiflcavi. q) Restitui, Goesch. et Lachm. fere secutus. 7) Ex Goes h. s. serae sproferar.) Sched. , unde sere ex Lachm. o. ed. B9.. male etiam hac de cauSa, quod Gaius ubique ferarum bestiarum, non Simpliciter bestiarum nomine utitur. 2, 67. 3: 217. L. 1. S. 1. L. 3 S. 1. L. 5. g. l. D. M acg. rer. dom. 41. 1). βὶ Restitui. Puta notatum fuisse d0mant'. Ceteras res mobiles praeter animalia Gaius omittit etiam S. 32. ') Restitui. i') non nota n male explicata)C. edd. i) Seripsi Gaius' p. 33. nam hae quidem mancipi I. de reb. cory. 2, 2J. II. 15. 16. Cf. l. 120. Γω. 19. l. Fr.

Vat. 259. Boeth. ad I p. 5. p. 321 seq. Bait. Isidor. Or. 9. 4. S. 45. De asinis emendis cf. Varro de r. r. 2. 6. S. 3. de cani

bus idem 2. 9. S. 7. g. 17. Cf. l. 120. 2, 2S. 29. Ulp. 19, 1.

159쪽

18. Magna autem disserentia est mancipi rerum et nec mancipi. 19. Nam res nec mancipi nuda traditione 'ad alium transferruntur, η si m0d0 corporales sunt et ob id recipiunt traditionem. 20. itaque si tibi uestem uel aurum uel argentum tradidero Sive ex uenditi0nis causa siue eae donationis siue qua uis alia ex causa, tua sit ea res 'sine ulla iuris solemnitate. - 21. In eadem l causa sunt prouincialia prae- b9.

diaria sunt ea, quae in his prouinciis sunt, quae propriae populi Romani esse intelleguntur: tributaria sunt ea, quae in his prouinciis sunt, quae propriae CaeSaris eSSe creduntur. 22. Mancipi uero res 'aeque 3 per mancipationem ad alium transseruntur: unde 'etiam' mancipi res sunt dictae . quod autem ualet manci patio, idem ualet et in iure ceSSio. . 23. Et manci patio quidem quemadmodum sat, superiore commentario tradidimus. 24. In iure cessio autem hoc modo fit: apud magistratum p 0puli Romani, uelut praetorem, uel apud praesidem prouinciae is, cui res in iure ceditur, rem tenens ita ' um dicat: ' HUNC EGO HOMINEM EX IURE QUIRITIVΜΜΕVM ESSE AIΟ; deinde postquam hic uindicauem , praetor interrogat eum, qui cedit, an contra uindicet: quo negante aut tacente tunc ei, qui uindicauerit, eam rem addicit: idque legis actio uocatur, quae seri p0test etiam in prouinciis apud praesides earum. 25. Plerum pre tamen et sere semper mancipares' edd. i ) abalienari possunt ' edd. : vid. Gaius' p. 33 et f. 33. 22. 38. δ) Ex mea reStitutione. Cf. Boeth. l. c. p. 322. Si . . . . nulla Solennitate interposita tradatur'. Alii alia suppleverunt, Sed de quibus hic non agitur. ε) Scripsi Gnius ' p. 33. quae C. Sunt, quae' edd. δ) Ex Goesch. G. Scriysi, idque in flne versus et cum littera m insit, etsam Spatio su cit. Cf. 1, 112. 121. 2, 173. 3, 90. β) Ex Boeth. et cf. pOStear p0Stquam hic uindicauerit. nec similis est 4, 16. , ubi praecedit uindicabantur. Fr. Vat. 45. gg. 18-20. Cf. Boeth. l. c. Ulp. 19. 7. S. 40.

l. 6. 2, 7. FP. Vat. 259. 283. 285. 289. 293. 315. 316. Theophil. 2, 1. S. 40. g. 22. Cf. 1, 119. 120. Ulp. 10, 3. Cic. I p. 5. ibiq. Boeth. p. 322 Bait. Fr. Vat. 311. 313. Varro de r. r. 2, 10. 3. 4. g. 23. Cf. 1, 119. g. 24. In iure cessio . . . . legis actio uocatur Boeth. l. c. Cf. Ulp. 19, 9. 10. Supra 1, 134.

160쪽

tionibus utimur: qu0d enim ipsi per nos praesentibus amicis agere p0SSumuS, hoc non est necesse cum mai0re difficultate apud praetorem aut apud praesidem prouinciae 'quaerere. 26.9uod si ii neque mancipata, neque in iure cessa sit res mancipi 'l

p0SSeSS0rum proprium, Sed ne quilitem ulla libera ciuitas est.27. Praeterea hoc loco δ' admolliendi sumus, 'etiam neaeum Italici soli proprium i l esse, prouincialis soli nexuiri non 'esse; recipit enim nexus i l significati0nem solum n0n aliter

- dicit C. edd. ty) Puto fuisse: quaeRR. qSi. quaerere. At si)' edd. ') Puta secutum esse sed tantum tradita'. Suspicor enim, in hac pagina et prima parte sequentis Gaium primum dixisse, rem mancipi traditam tantum, Si quidem a cive Romano, non e ici accipientis ex iure seu. in bonis fieri, postea demum

dicit 41): si vero a peregrino, cum quo ius commercii non Sit, perinde esse ac Si res nec mancipi tradita eSSet cf. FP. Vat. 47. not. 17): totum enim hoc rerum discrimen iuris civilis esse. Deinde de iure commercii exposuisse, Sed pleniuS, quam Ulp. 19, 4. 5. Mancipationem vero, si ab eo, quicum ius commercii Sit, res mancipi mancipio accipiatur, etiam nexum continere, i. e. ut venditor evicta re auctoritatis nomine ad duplum pretium solvendum obli-uetur. Invicem iuris commercii communicationem emicere, ut si civis Rom. a perestrino liberae civitatis secundum mores legeSque peregrinorum rem emat, quae ex his legibus per traditionem acquiri non posSit . quo in numero praedia esse Soleant, iuStus dominus eius rei e petatur. Nec tamen idem obtinere in provinciis. In his enim non modo praedium nullum' etc. ') . - unicam edd.

parum usitata vox in iuris libris et hinc aliena. Cum igitur in C. antecedat in sequi visum fuerit senil squaliter nulla vox Latina praeter obsoletum endo' incipit), suspicor in C. fuisse comunii-nica uem communicasionem) eamque ad ius commercii pertinuisse Paullo post v. 3. init. C. habere videtur e st) q uod) eo nomine. λ') Ad sensum restitui. In edd. tantum est praedium et psStea ulla libera. i) Naec omnia Goesch. supplementa Sunt a me in

contextum recepta, quorum primum tantum paullo immutavi.

g. 26. Cf. 1, 21 g. 20'. Cf. supra S. 7. g. 27. Cf. Fron-

Illud quaero, sintne ista praediu censui censendo: habeant ius