장음표시 사용
191쪽
173 et aptius est uulgari cretione uti. 173. ' Etiam)i δὴ continua
haec cretio uocatur, quia continui dies numerantur: sed quia 'tam 3 dura est haec cretio, altera 'magis in usu δ habetur: unde etiam uulgaris dicta est. DE SUBSTITUTIONIBUS. 174. Interdum duos pluresue gradus heredum facimus, hoc modo: LVCIVS TITIUS HERES ESTO CERNITOQUE IN DIEBUS CENTUM PROXIMIS, QUIBUS
SCIES POTERISQUE. QUODNI ITA CREVERIS, EXHERES ESTO. TVΜ ΜΕVIVS HERES ESTO CERNITO QUE IN DIEBUS CENTUM
et reliqua: et deinceps in quantum uelimus, substituere possumus. 175. Et licet nobis uel unum in unius locum substituere pluresve, et contra in plurium locum uel unum uel plures substituere. 176. Primo itaque gradu scriptus heres hereditatem cernendo sit heres . et substitutus excluditur: non cernendo summouetur, etiamsi pro herede gerat, et in locum eius substitutus succedit: et deinceps si plures gradus sint, in singulis simili ratione idem contingit. 177. Sed si cretio sine exheredatione sit data, id est in haec uerba: SI NON CR ARIS, TUM PUBLIVS ΜΕVIVS HERES ESΤΟ, illud diuersum iuuenitur, 'quia' si prior omissa cretione pro herede gerat, substitutus in partem admittitur, et sunt ambo aequis partibus t heredes; quodsi neque cernat neque pro herede gerat, 99. sane in universum summ0uetur, et substitutus in totam hereditatem succedit. 178. Sed di dum quidem placuit, quantillucernere et eo modo heres seri possit prior, etiamsi pro heredegeSSerit, non tamen admitti substitutum: cum uero cretio sinita sit, tum pro herede gerentem admittere Substitutum: olim uero plaeuit, etiam superante cretione p08Se eum pr0 herede gerendo in partem substitutum admittere et amplius
ad cretionem reuerti non ΡOSSe.i δ) Suppleui fortasse aberravit et. indeque infra, ex tarn factum tamen) et necessario quidem; nam supra S. 171. diserab, hanc cretionem certorum dierum vocari. Ex Goes h. cf. lui C. lamen edd. δ) Ex Goes h. ed. minus spro inginusu) C. in usu ed. Bo. 'ὶ Malim quod. g. 174. Cf. Ulp. 22, 33. pr. I. de vulsi. subst. 2, 15 . Cic. ad
Atti . 15, 2 sin. g. 176. Cf. I. 108. gg. 177. 178. Cf. Utp.
192쪽
179. Liberis nostris inpuberibus, quos in potestate habemus, non solum ita, ut supra diximus, SubStituere possumus, id est, ut si heredes non titerint, alius nobis heres sit: sedeo amplius ut etiamsi heredes nobis extiterint et adhuc inpuberes mortui suerint, sit iis aliquis heres, uelut hoc m0do:
ΤΙΤΙVS FILIUS MEUS ΜIHI HERES ESTO. SI FILIUS MEUS ΜΙΗΙ RES NON ERIT; SIVE HEREM ERIT ET PRIVS MORIATUR QUAM IN SUAM TUTELAM VENERIT, SEIVS HERES ESTO.180. Quo casu si quidem non extiterit heres silius, substitutus patri sit heres: si uero heres extiterit filius et ante pubertatem decesserit, ipsi filio sit heres substitutus. quamobrem duo 100. quodammodo sunt testamenta, s aliud patris, aliud silii, tamquam si ipse silius sibi heredem instituisset: aut certe unum est testamentum duarum hereditatum. 181. Ceterum ne post obitum parentis periculo insidiarum subiectus uideatur pupillus, in usu est, uulgarem quidem substitutionem palam sacere, id est eo l000, quo pupillum heredem instituimus: nam) uulgaris substitutio ita uocat ad hereditatem substitutum, Mi 0mnino pupillus heres non extiterit: quod accidit,
cum Uiuo parente moritur, quo casu nullum substituti malescium suspicari possumus, cum scilicet uiuo testatore omnia, quae in testamento scripta sint, ignorentur: illam autem sub-Stituti0nem, per quam, etiamsi heres extiterit pupillus et intra pubertatem decesserit, substitutum vocamus, Separatim in inferioribus tabulis scribimus, easque tabulas proprio lino propriaque cera consignamus, et in pri0ribus tabulis cavemus, ne inferiores tabulae uiuo silio et adhuc inpubere aperiantur. sed longe lutius est, utrumque genus substitutionis separatim in inferioribus tabulis consignari, quod, si ita consignatae uel separatae suerint substitutiones, ut diximus, eae priore potest
101. intelligi in alteraiyy qu0que idem esse substitutus. l 182. Non solum autem heredibus institutis inpuberibus liberis ita sub
193쪽
stituere possumus, ut si ante pubertatem mortui suerint, sitis heres, quem uos uoluerimus, sed etiam exheredatis: itaque
eo casu si quid pupillo ex hereditatibus legatisve aut donationibus propinquorum adquisitum suerit, id omne ad substitutum pertinet. 183. 0uaecumque diximus de substitutione
inpuberum liberorum, uel heredum institutorum uel exheredatorum, eadem etiam de postumis intellegemus. 184. Extraneo uero heredi instituto ita substituere non possumus, ut si heres extiterit et intra aliquod tempus decesserit, alius ei heres sit; sed hoc solum nobis permissum est, Ut eum per fidei commissum obligemus, ut hereditatem nostr i uel totam
uel spro) parte restituat: qu0d ius quale sit, suo loco trademus.185. Sicut autem liberi homines, ita et serui, tam nostri quam alieni, heredes scribi possunt. 186. Sed noster seruus simul et liber et heres esse iuberi debet, id est hoc modo: SΤΙCHVS
SERVVS ΜEVS LIBER HERESQUE ESTO, Uel: HERES LIBERQUE
ΕΗΤΟ. 187. Nam si sine libertate heres institutus sit, etiamsi postea manumissus suerit a domino, heres esse non poteSt, quia institutio in persona eius non constitit: 'id00 quoi licet alienatus sit, non potest iussu domitii cernere hereditatem. 188. Cum libertate uero heres t institutus si quidem in eadem 102. causa manserit, sit ex testamento liber idemque necessarius heres: si uero ab ipso testatore manumissus fuerit, suo arbitrio hereditatem adire potest: quodsi alienatus sit, iussu noui domini 'cernere' hereditatem debet, et ea ratione per eum dominus sit heres: nam ipse alienatuS neque heres neque liber esse p0test. 189. Alienus quoque seruus heres institutus Si in eadem causa durauerit, iussu domini heressitatem adire debet: si uero alienatus suerit ab eo aut uiuo testatore aut post mortem eius, antequam adeat, debet iussu noui d0-
δ') Malim adeoque. ' adire' edd. g. 183. : S. 4. I. cit. Cf. Cic. de orat. 1, 39. S. 180. 2, 32 sin. de inu. 2, 21. S. 62. c. 42. S. 122. g. 184. S. 9. I. tit. cit. 2, 16 . suo loc0J S. 277 et Seq. g. 18b. 186. Cf. pr. I. de her. inst. 2, 14). Ulp. 22, 7. Paul. 3, 4 B. S. 7. Supra S. 153. 1, 21. g. 188. Cf. Ulp. 22, 11. 12. S. 1. I. cit. Supra 2, 153. g. 189. Cf. UO. 22, 13. S. 1.
194쪽
mini cernere: si manumissus eSt, antequam 'cernat suo
arbitrio adire hereditatem p 0test. 190. Si autem seruus alienus heres institutus est uulgari cretione data, ita i ntelle)gitur dies cretionis cedere, Si ipse Seruus scierit, se heredem institutum esse, nec ullum impedimentum 'fueriti, quominus certiorem dominum saceret, ut illius iussu cernere' posset.
191. Post haec uideamus de legatis. quae pars iuris
extra propositam quidem materiam uidetur: nam loquimur de his iuris figuris, quibus per uniuersitatem res uobis adquiruntur: sed cum omnimodo de testamentis deque heredibus, qui testamento instituuntur, locuti sumus, n0n Sine causa 103. sequenti loco p0terat haec iuris materia ' tractari. δ192. Legatorum itaque genera Sunt quattu0r: aut enim per uindicationem legamus, aut per damnati0nem, aut sineudim0d0, aut per praeceptionem. 193. Per uindicationem hoc modo legamuS: LVIO TITIO uerbi gratia HomNΕΜ STICHVΜ DO LEGO : sed fel) si alterum uerbum positum sit, uelut HOMINEM STICHVM DO, per Uindicationem legatum est: si uero etiam aliis ue= bis, uelut ita legatum fuerit: SUMITO, uel ita: SIBI HABETO, uel ita: CAPITO, aeque per uindicationem legatum est. 194. Ideo autem per uindicati0nem legatum appellatur, quia post aditam hereditatem statim ex iure Quiritium res legatarii sit: et si eam rem legatarius uel ab herede uel ab alio quocumque, qui eam p08sidet, petat, uindicare debet. id est intendere, 'eam rem suam 3 ex iure Quiritium esse. 195. In eo uero dissen-
it. 2, 5. S. 1. Paul. 3, 6. S. 6. Supra i , alsi. Fr. Vat. 17. 57. 6l. 83. S7. L. 65 pr. g. l. I . de less. 1. Serv. ad Aen. 5, 533.
g. I94. V. Theoph. 2, 20. S. 2. Epit. 2, 5. 3. l. L. 69 pr. D. de i g. l. intendere elo. Cf. 4, 41. g. 195. Cf. Paul. 3, 6. S. 7. L. St. S. 6. L. S6. S. 2. D. de leu. l. Nerua elo. . L. 65. l. D. cod. L. 69. D. de cond. et dem. 35, 1 . L. 64. D. de furt.
195쪽
17 Ttiunt prudentes: nam SabinuS quidem et Cassius ceterique nostri praeceptores qu0d ita legatum sit, statim p0st aditam hereditatem putant fieri legatarii, etiamsi ignoret, sibi legatum' esset β, sed ' posteaquam scierit et 'repulerit, tum y perinde
esse atque si legatum non esset: Nerua uero et Proculus ceterique illius sch0lae auctores non aliter putant rem legatarii fieri, quam si u0luerit eam ad se pertinere: sed hodie ex diui Pii Antonini l constituti 0 ne hoc magis iure uti videmur, 104. quod Procul0 placuit; nam cum legatus suisset Latinus peruiudicationem col iniae, Deliberent , inquit, decuriones, an ad se uelint pertinere, proinde ac si uni legatus esset. 196. Eae autem solae res per uindicationem legantur recte, quae ex iure seviritium ipsius testatoris sunt; sed eas quidem, quae Ρ0ndere, numero, mens Ira constant, placuit sufficere, si mortis tempore sint ex iure Quiritium testatoris, ueluti
uinum, Oleum, si umentum, pecuuiam numeratam; ceteras res
uero placuit utroque tempore testatoris ex iure se uiritium esse debere, id est, et quo saceret testamentum, et quo moreretur, ali in quin 'inutile esse' legatum. 197. Sed sane hoc ita est iure ciuili: p0stea uero auctore Nerone Caesare senatusconsultum sactum est, qu0 Cautum est, ut ' et si' eam rem quisque ' DO LEGO)λ3' legauerit, quae eius numquam suerit, perinde utile sit legatum, atque si optimo iure relictum esset optumum autem ius est per damnationem 'legati': quo genere etiam aliena res legari potest, sicut inserius apparebit. 198.
Sed si quis rem suam ' Do LEso legauerit, deinde post
rem suam ' edd. i)β esse dimissum C. edd. De hoc glosse male vid. Praef. ') et C. ed. M.; fortasse demum factum sem esset , postquam dimi Ssum irrepserat. 7 8preuerit legatum ed. I9., quod nec Spatium admittit, nec usus loquendi; tum sic habes post cum S. 178. post Si 2. 255. 3, 9. 205. 4, 150. Vid. etiam Fictino Arch. f. civ. Prax. XLII. p. 162. β) inutilest C. pro inutile00 inutile est edd. ') Addissi. i ') Necessario addidi. Fortasse etiam legendum qui S Do LEG Ο Eae Lachm. et M. G. Cf. Ulp. 24, 11 a. legatum C. edd. δ) Hic quoque Sequens 47, 2). infra S. 200. legat. - Lat. J V. Plin. ep. 10, 105. g. 196. . S. 222. Ulp. 24, 7. Epit. 2, 5. 33. 1. 3. g. 197. Cf. Ulp. 24, hI'. Fr. Vat. 85. in serius S. 202. g. I98. Cf. S. 12. I. de testat. 2, 20 . mul. 3, 6. S. 16.
196쪽
testamentum factum eam aliena uerit, plarique putant, n0n solum iure ciuili inutile esse legatum, sed nec ex Senatus-105. consulto confirmari. quod ideo dictum l est, quia et si per damnationem aliquis rem suam legauerit eamque postea alienaverit, plerique putant, licet ipso iure debeatur legatum, tamen legatarium petentem per exceptionem d0li mali repelli. quasi contra uoluntatem defuncti petat. 199. Illud constat, si duobus pluribusue per uindicationem eadem res legata sit,
siue coniunctim siue disiunctim, si omnes ueniant ad legatum partes ad singulos pertinere et deficientis portionem collegatario adcrescere. coniunctim autem ita legatur: ' LV IoΤ1Τ1o i - ΕΤ SEIO HOMINEM STICHVΜ DO LEGO: duiunctim
ita: LUCIO TITIO HOMINEM STICHVM DO LEGO. SEIO EUNDEM
ΗΟΜΙΝΕΜ DO LEGO . . 200. Illud quaeritur, quod sub condicione per uindicationem legatum est, pendente condicione cuius 'sit 3: nostri praeceptores heredis esse putant exemplostasiiliberi, id est eius serui, qui testamento sub aliqua condicione liber esse iussus est, quem constat interea heredis seruum esse; sed diuersae scholae auctores putant, nullius interim eam rem esse: quod multo magis dicunt de eo, qu0d sine condicione pure legatum est, antequam legatarius af mittat legatum. 201. Per damnationem hoc modo legamus: HERES MEUS
106. sed et si DAΤo i scriptum sit, per damnationem legatum eSt. 202. 9uo genere legati etiam aliena res legari potest, ita ut
legauerit effecit, ut haec verba omitterentur; nam Contra poStea
ponitur et Si per damnationem - legauerit. i δ) - lilio C. fueris l. titio) Tiae Io edd. ) 00t C. esset edd. β) darem C. dare ed. M. Vid. lib. meum Nexum' p. 21 . L. 44. S. 1. D. M leg. 2. g. 199. Cf. Ulp. 24, 12. infra g. 206. Epit. 1, 5. 33. 1. 4. 5.8. I. de leoni. 2, 20). Paul. 3, 6. S. 26. g. 200. Cf. L. 29. 1. D. qui et u gum. manum. . 40, 9). L. 12. g. 2. D. famil. ero. 10, 2 . L. 105. D. de condit. et dem. 35, 1 . L. 1l. S. l.
D. Serv. V. a. m. amitt. 8, 6 . Ulp. 2, 1. 2. L. 9 pr. L. 16. D.
de statu lib. 40, 7). qu0d sine c0ndic. J CL L. 44. S. 1. D. deleg. 1. L. 90. D. de leg. 2. g. 20 l. Cf. Ulp. 21, 4. Epit. 2, 5. S. 2. Theoph. 2, 20. S. 2. g. 202. Cf. Epit. 2, 5. S. 2.
197쪽
horos ' rem redimere et praestare, aut aestimationem eius dare debeat. 203. Ea quoque res, quae in rerum natura non est, si modo sutura est, per damnationem legari potest, uelut fructus, qui in illo sundo nati erunt, aut quod ex illa ancilla natum erit. 204. 0uod autem ita legatum est, post aditam hereditatem, etiamsi pure legatum est, non, ut per uindicati0nem legatum, continuo legatari0 adquiritur, sed nihilominus heredis est: ideo legatarius in pers0nam agere debet, id est intendere, 'heredem y sibi dare oportere, et tum heres ' rem)', si mancipi sit, mancipio dare aut in iure cedere possessionem que tradere debet: si nec maneipi sit, sufficit, si tradiderit: nam si mancipi rem tantum tradiderit, nec mancipauerit, USU- capione ' demum ' pleno iure sit legatarii: sinitur autem uSu- capio, ut Supra quoque diximus, mobilium quidem rerum anno, earlim uero, quae solo 'tenentur λβ', biennio. 205. Est et ' illud disi simile per iundiculionem legali, quod in si eadem res duobus pluribusue per damnati0nem legata sit, siquidem coniunctim, plane singulis partes debentur, ' sicut in per uindicationem testato: ψ si uero disiunctim, singulis solida res debetur, i ut scilicet heres alteri rem, alteri aestimationem 107. eius praestare debeat; et in coniunctis deficientis portio 110n ad collegatarium pertinet, sed in hereditate remanet.
206. 0uod autem diximus, deficientis p0rti0nem in per
damnationem quidem legato in hereditate retineri, in per uindicationem uero collegatario accrescere, admonendi Sum I S, - Addidi: excidit ob vicinas πιυ. 7 heredem rem ' ed. M. Sed cf. 4, 4. 3S. 45. 55. 87 etc. si es h. addidit. ' Ex Goes h. o. duntaxat' ed. Bg. 3βρ)' tenerentur C. ed. fg. ) Restitui. Cf. Epit. 2, 5. S. 4. v. similitudo'. 2) Eae Eulerig. 4. I. de Iess. 2, 20 . Ulp. 24, 8. supra g. 197. L. 30. S. ult. D. deleg. 3. L. 71. S. 3. D. de test. 1. L. 61. D. ad leg. Falc. 35, cum 4, 9) g. 203. : S. 7. I. eod. g. 204. Cf. 33. 194. 213. 41. 42. 44. 54. β. 205. Cf. Epit. 2, 5. 33. 4. b. Ulp. 24, 13. supra g. 199. Fr. Vat. 33. 85. ST. L. 16 pr. D. de leg. 1. L. 7.L. 13. g. l. L. 88. S. 6. D. de leo. 2. gg. 206. 207. Cf.
33. 199. 205. 286. Ulp. 24, 12. 13. 17, 2. fit. 18. 19, 17. 1, 21. 25, 17. Fr. flsci S. 3. Fr. Vat. 195. Iuvenal. 9, 87 cum Schol. Tacit. A. 3, 28. L. 5. D. de Dus. subst. 28, 6 . L. 89. D. de leg. 3.
198쪽
ante legem Papiam iure ciuili ita suis se post legem uero Papiam deficientis p0rtio caduca sit et ad eos pertinet, qui in eo testamento liber0s habent. 207. Et quamuis prima causa sit in caducis uindicandis heredum liberos habentium, deinde si heredes liberos n0n habeant, legatariorum liberos habentium, tamen ipsa lege Papia significatur, ut collegatarius coniunctus, si liberos habeat, potior sit heredibus, etiamsi liberos habebulli. 208. Sed plerisque placuit, quantum ad hoc ius, quod lege Papia coiiiunctis c0nβtituitur, nihil interesse, utrumper uindicationem an per damnationem legatum sit. 209. Sinendi m0do ita legamus: HERES MEVS DAMNAS
ESTO SINERE, LUCIVM TITIUM HOMINEM STICI VII SUMERE
SIBIQUE HABERE. 210. 0uod genus legati plus quidem habet
quam per uindicati0nem legatum, minus autem quam per 108. damnationem : nam eo modo non s0lum suam rem l testator utiliter legare potest, sed etiam heredis sui, 'cum 3βὴ alio quin per uiudicationem nisi suam rem legare n0u potest, per damnati0nem autem cuiuslibet extranei rem legare potest.211. Sed si quidem m0rtis testatoris tempore res ipsius testatoris sit uel heredis, plane utile legatum est, etiamsi testamenti faciundi tempore neutrius fuerit. 212. 0u0dsi post mortem testat0ris ea res heredis esse coeperit, quaeritur, an utile sit legatum: et plerique putant, inutile esse. quid ergo est 3 licet aliquis eam rem legauerit, quae neque eius umquam fuerit, neque postea heredis eius umquam esse coeperit, ex senatusconsulto Neroniano proinde uidetur, ac si per damnationem relicta esset. 213. Sicut autem per damnationem legata res non stati in post aditam hereditatem legatarii essicitur, sed manet heredis ei usque, donec is 'heres 3 tradendo uel mancipando uel tu iure cedendo legatarii eum socerit, ita et in sinendi modo legato iuris est: et ideo huius quoque legati nomine in personam actio est QVIDQUID HEREDEM EX G. CL Epit. l. c. Malim qui . μὶ Malim rem.
199쪽
TESTAMENTO DARE FACERE OPORTET. 214. Sunt tam eii,
qui putant, ex hoc legato non uideri obligatum heredem, ut mancipet aut in iure cedat i aut tradat, sed susscere, ut lega-109. tarium rem sumere patiatur: quia nihil ultra ei testator imperauit, quam ut sinat, id est patiatur, legatarium rem sibi habere 215. Maior illa dissensio in hoc legato interuenit,' quod i ββ si 'eadem res ' duobus pluribusue disiunctim 'legatusit, y quidam putant, utrisque solidum deberi, sicut per clamnationem: n0nnulli occupantis esse meliorem condicionem aestimant, quia cum in eo genere legati damnetur heres patientiam praestare, ut legatarius rem habeat, sequitur, ut si pri0ri patientiam praestiterit et is rem sumpserit, securus Sit aduersus eum, qui p0stea legatum petierit, quia neque habet rem, ut patiatur eam ab eo sumi, neque dolo malo fecit, quominus eam rem haberet. 216. Per praecepti0nem hoc modo legamus: LVCIVS TITIVS ΗΟΜΙΝΕΜ STICHVΜ PRAECIPΙΤΟ. 217. Sed nostri
quidem praeceptores nulli alii eo modo legari p0sse putant, niwei, qui aliqua ex parte heres scriptus 'Sit praecipere enim esse praecipuum sumere: quod tantum in eius per80na pr00edit, qui aliqua ex parte heres institutus est, qu0d is extra portionem hereditatis praecipui/m legatum habiturus sit. 218. ideoque si extraneo legatum suerit, inutile est legatum, adeo ut Sabinus t existimauerit, ne quidem ex SenatuSconSulto 110.
Neroniano posse conualescere nam eo , inquit, senatUS- consulto ea tantum confirmantur, quae uerborum uitio iure
ciuili n in ualent, non quae pr0pter ipsam personam legatarii non ' debentur. ' sed Iuliano ' ex Sextot' ' placuit, etiam hoc
isti Addidi, et nunc hoc l mutatum in e aliquando in Sequentem verSum aberraSSe puto, ubi faceret e-legasti. q) eandem r. C.
eandem rem edd. 7 elegasti ed. By. Cf. Gaius' p. 49. ') ee C. esset ed. Bo. ') deberentare C. edd. i 'q) Deleri nolunt post g. 214. Cf. Epit. l. c. L. 29. D. locati 19, 2 . L. 16. D. de lib. leg. 34, 3). β. 2sb. Cf. L. 14. D. de usu et usus'. leg. 33, 2).L. un. S. 11. C. de caduc. toll. 6, 51). g. 216. Cf. Ulp. 24, 6. Theoph. 2, 20. S. 2. mononis Notae P. S. T. 0. H. g. 2l8. . Ulp. 24, 11'. Plin. ep. 5, 7. - L. 18. D. de leg. 1. Fr. Vau. 85. peregrin0J cf. S. 285.
200쪽
casu ex senatusconsulto confirmari legatum: nam ex uerbis
etiam hoc casu accidere, ut iure ciuili inutile sit legatum, inde manifestum esse, quod eidem aliis uerbis recte 'legetur .ihi uelut 'per uindicationem, per damnationem, sinendi modo: tunc autem uitio personae legatum non ualere, cum ei legatum sit, cui nullo modo legari possit, uelut peregrin0, cum quo testamenti lactio non sit. quo plane casu senatusconsulto
locus non est. 219. Item nostri praeceptures quod ita legatum est, nulla ' salia ratione putant posse consequi eum, cui ita fuerit legatum, 'quam 3 iudicio familiae erciscundae. quod inter heredes de hereditate erciscunda, id est diuidunda, accipi solet: ossicio euim iudicis id contineri, ut et qu0d per praeceptionem legatum est, adiudicetur. 220. Unde intel-40gimus, nihil aliud secundum nostrorum praeceptorum Opinionem per praecepti0nem legari posse, nisi quod testatoris sit: nulla enim alia res, quam hereditaria. deducitur in h0c iudicium: itaque si n0n suam rem eu modo testator lega-lli. uerit, i iure quidem ciuili inutile erit legatum: sed ex senatusconsulto confirmabitur. aliqu0 tamen casu etiam alienam
rem sper) praecepti0uem legari posse latentur: ueluti si quis
eam rem legauerit, quam creditori fiduciae causa mancipio dederit: nam ossistio iudicis coheredes cogi posse existimant 'soluta pecunia luere β eam rem, ut possit praecipere is, cui ita legatum sit. 221. Sed diuersae scholae auctores putant,
Buohholtet. He praelest. p. 37. Th. Moms. et M. Hertz. Iahrb. d. siem. deus. Il. III. p. S. 305 . Sed sana est lectio, quae fiunt i at, Iulianum
I. 92. not. ii. Osann. ad Pompon. p. XVII. in relatam sententiam
probasse. Simili brevitate Gaius utitur L. 234. S. 2. D. de verb. Aion. o M l6 , et adhibita praepositione opud ubi citatus ab alio Ictus celebrior erut) 2, 154. iqi legatur C. edd. δ) Ex Goes M. ed. In C. post por uindicati inqua additur ei. 0unmobrem Lachm. v. per damnationum ut per uiudicatiouum pro interpolatis hubuerit poterat enim loco illorum etiam sinendi modo , non intellisso. ηὶ Addidi, cum exciderit propter n- ulla. quod C. factum ex q. , postquam alia interierat) praeter quam ' ed. M. δὶ s0k. 2I9. Cf. Theoph. l. c. Imul. 6. 1. Ulp. L. 22. S. 1. D. sum. ero. 10, 2). L. t T. I. 2. D. de leo. l. g. 220. Cf. Ulp. 2 . I l. supra S. 197. L. 2S. D. sum. ero. is , 2 . Paul. 3, 6. S. S.