장음표시 사용
201쪽
etiam extraneo per praecepti inem legari posse proinde, ac si
ita scribatur: TITIUS HOMINEM STICHVM CAPITO, Superu3cu Oadiecta PRAE syllaba: ide0que per uindicationem eam rem legatam uideri: quae sententia dicitur diui Hadriani constitutione confirmata esse. 222. Secundum hanc igitur opini0uem
si ea res sex) iure Quiritium desuncti suerit, potest a legatario
uindicari, siue is unus ex heredibus sit, siue extraneus: et si in bonis tantum testatoris suerit, extraneo quidem ex Senatusconsulto utile erit legatum, heredi uero familiae herciscundae iudicis os scio praestabitur: quod si nullo iure suerit testatoris, tam heredi quam extraneo ex senatusconsulto utile erit. 223. Sive tamen heredibus, secundum nostrorum opinionem, siue etiam extraneis, secundum illorum opinionem, duobus pluribusue eadem res coniunctim aut disiunctim legata suerit,
singulti partes habere debent. 112.
AD LEGEM FALCIDΙΛΜ. 224. Sed olim quidem licebat totum patrimonium legatis atque libertatibus erogare, nec quicquam heredi relinquere praeterquam inane nomen heredi idque lex XII tabularum permittere uidebatur, qua cauetur, ut qu0d quisque de re sua testatus esset, id ratum haberetur, his uerbis; uti legas sit suae rei, ita ius esto 'qua auctoritatui β' qui scripti heredes erant, ab hereditate se abstinebant, et idcirco plerique intestati ut 0riebantur. 225. Itaque lata est lex Furia, qua, exceptis personis quibusdam, ceteris plus mile astibus legatorum nomine mortisue causa capere permissum non est. sed et haec lex non persecit, quod
tutam pecuniam Soluere C. , ut appareat, librarium eam rem adsequentia trahentem pecuniam mutuam datam solutam) reddi s0luere) intellexisse ideoque eoe luere fecisse Soluere. Nec me movet, quod praedes praediaque Soluti Solutaque dicuntur. Soluta pecunia soluere edd. i'' lae Sched., quod pro nota acceptum valet, quod dedimus, i. e. 'cuius legis auctoritate' et praestat ei, quod
L. 6. C. de fideic. 6, 42 . fiduciaeJ V. 2, 60. g. 222. Cf. 33. 40. 196. 197. g. 223. Cf. Epit. 2, 5. S. 7. L. uri. S. 11. C. de caduc. 5l . g. 224. Cf. pr. I. de lege Falc. 2, 22 cum Theoph. uti legami f. Di ksen XII labb. 5, 3. g. 225. Cf.
Inst. et Theoph. l. c. infra 4, 23. Ulp. 1, 2. 28, 7. Fr. Vat. 301. Varr. fragm. lib. III. de vii. pis. Rom. ed. Bip. p. 247.
202쪽
uoluit: qui enim uerbi gratia quinque milium aeris patrimonium habebat, p0terat quinque hominibus singulis milenos asses legando totum patrimonium erogare. 226. Ideo postea
lata est lex Voc0nia, qua cautum est, ne cui plus legatorum nomine mortisue causa capere liceret, quam heredes caperent:
ex qua lege plane quidem aliquid utique heredes habere uulebantur: sed tamen uitium simile nascebatur: nam in multas
legatariorum personas distributo patrimonio 'poterat stestator isti adeo heredi minimum relinquere, ut non expediret 113. heredi. huius lucri grallia totius hereditatis onera sustinere. 227. Lata est itaque lex Falcidia, qua cautum est, ne plus ' ei legare' liceat quam d0drantem: itaque necesse est, ut heres quartum partem hereditatis habeat: et hoc nunc iure utimur. 228. In libertatibus quoque dandis nimiam licentiam conpescuit lex Furia Caninia, sicut in primo commentario rettulimUS. DE INUTILITER RELICTIS LEGΑΤ1S. 229. Aulo heredis
institutionem inutiliter legatur, scilicet quia testamenta uim ex institutione heredis accipiunt, et ob id uelut caput et suu-damentum intellegitur totius testamenti heredis institutio. 230'. Pari ratione nec libertas ante heredis institutionem dari potest. 231. N0stri praeceptores nec tutorem eo loco dari posse existimant: sed Labeo et Proculus tutorem posse dari
putant , qu0d nihil ex hereditate erogatur tutoris datione. 232. Post ut 0rtem quoque heredis inutiliter legatur, id est
hoc modo: CVΜ HERES MEUS MORTUUS ERIT , DO LEGO, aut proposuimus Gaius' p. 50. quar e edd. iβy) Eae M. Goesch. s. addidi notatum t facile h. l. excidere poterat)ς poterant ed. . poterat a. h. m. relinqui ret mea G. Gaius' p. 50. βὶ Sic C., quod nunc ferri potest. elegare ed. M. h' hereditatis legare g. 226. Cf. Inst. et Theoph. l. c. I ex VoconiaJ a. u. 585. Cf. S. 274. g. 227. lex FalcidiaJ a. u. 714. Cf. Inst. l. c. Ulp. 24, 32. Epit. 2, 6. Paul. 3, 8. S. 1. L. 1 pr. D. ad i. Fulc. 35, 2). g. 228. Cf. 1, 42 Seq.
g. 229. Cf. Ulp. 24, 15. S. 34. I. de legat. 2, 20). I. 230. r. 34. I. cit. Cf. My. 1, 20. g. 23l. Cf. S. 3. I. qui dari tui. l, 14 . g. 232. Cf. Ulp. 24, 16. Paul. 3, 6. SS. 5. 6. 4, 1. S. 1l. S. 35. I. de legat. 2, 20 . infra 3, 100. L. 11. C. de
203쪽
DΑΤΟ. ita autem recte legatur: CVΜ HERES ΜΟRIETUR, quia non post mortem heredis relinquitur, sed ultimo uitae eius temp0re. rursum ita non potest legari: PRIDIE QUAM HERES MEUS MORIETUR : quod n0n pretiosa ratione receptum uidetur l 233. Eadem et de libertatibus dicta intellegemus. 114.234. Tutor uero an post mortem heredis dari possit, quaerentibus eadem forsitan poterit esse quaesti0, quae de se0 agitatur, qui ante heredum institutionem datur. OM POENAE CAUSA RELICTIS LEGATIS. 235. Poenae quoque nomine inutiliter legatur: poenae autem n0mine legari uidetur, quod c0ercendi heredis causa relinquitur, quo magis heres aliquid saciat aut non saciat, uelut quod ita legatur: SI
sed et si 'heredem, si x β' uerbi gratia intra biennium monumentum sibi non secerit, x Titio 'darei Τρ iusserit, poenae nomine legatum est. et semque ex ipsa desiuitione multas similes species 'uel cissast 1ingere possumus. 236. Nec libertas quidem p tenue nomine clari potest, quamuis de ea re suerit quaesitum. 237. De tutore uero nihil possumuS quaerere, quia n0n potest datione tutoris heres conpelli quidquam sacere aut non sacere: ideoque nec datur poenae nomine tutor: si uero ita tutor) datus fuerit, magis sub condicione quam p06nae nomine datus uidebitur. 238. ' Item y incertae pers0nae legatum inutiliter relinquitur: incerta autem uidetur per-S0Πa, quam per incertam opinionem i animo suo testator 115. subicit, uelut si ita, legatum sit: QUI PRIΜVS AD FUNUS
mea o. Gaius' p. 50. iβ' h. quod et heres et heredem notat C. heres edd. Subrecto testatoris, quod ein exemplis modo allatis satis intelligitur, carere possumus. iy') dari C. edd. i) In C. fuerit u c fas vel repetita littera u Tlcsas. L. 85 pr. S. 1.
D. de veΠ b. Obl. 45, 1 . profrias ed. Bg. δ) Addidi, prae- contrah. Stip. 8, 38 . g. 233. Cf. Ulp. 1, 20. g. 234. Cf. S. 231. L. T. D. de testam. tui. 26, 2 . q. 235. Cf. Ulp. 24, 17. 25, 13. S. 36. I. de legat. 2, 20 . 236. Cf. S. 36. I. cit. g. 237. Cf.. L. 2. D. de his quae poenae c. 34, 6 . g. 238. Cf. Ulp. 24, 18. Paul. 3, 6. S. 13. S. 25. I. de legat. 2, 20 .
204쪽
est, si generaliter omnibus legauerit, QUICUMQUE AD FUNUS ΜEVM VENERIT: In eadem causa est, quod ita relinquitur:
LOCAVERIT, EI HERES ΜΕVS x ΜILIA DAΤΟ : ' illud quoque, ii)quod ita relinquitur: QVI POST ΤΕSΤΑΜENTVΜ ' SCRIPTUM PRIMI CONSULES DESIGNΑΤΙ ERUNT , aeque incertispers0nis legari uidetur: et denique aliae multae huiusmodi
species sunt. sub certa uero demonstratione incertae personae recte legatur, uelut: EX COGNATIS ΜEIS, QVI NVNC SUNT, QUI PRIMUS AD FUNUS ΜΕVΜ VENERIT, EI X MILIA HERES
ΜΕVS DATO. 239. Libertas quoque non uidetur incertae . personae dari posse, quia lex Furia Laninia iubet, nominatim seruos liberari. 240. Tutor qu0que certus dari debet. 241. Ρ0stumo quoque alieno inutiliter legatur. eSi autem alienus postumus, qui natus inter suos heredes testatori suturus n0n est: ideoque ex emancipato quoque silio nepos eXtraneus est poStumuS auo; item qui in utero est eius, 'quae conubio non interueniente dulcia est β ux0r, extraneus pOSt-116. unius patri contini git. 242. Ac ne heres quidem potest institui postumus alienus: est enim incerta persona. 243. Cetera uero, quae supra diximus, ad legata pr0prie pertinent: quamquam non inmerito quibusdam placeat, poenae nomine
cedens uideb-ii' geminando. 37β) Addunt C. et edd. e in eadem causa HSt. Sed librarium haec ex superioribus, quo oculi eius aberraverant, perperam repetiisse, arguunt Iust. Instit. , in quibus est Illud, quoque, quod ita relinquebatur PVI POST TEST. SCRIPTUM PRIMI CONSULES DESIGNITI ERUNT , aeque incertae perSonuelmari tradebatur'. Alii postea ante aeque addiderunt nam. ) Inst. addidi. Scripsi in ' Studien d. R. R. ' p. 263. quae iure nostro non potest i esse ' ed. M. qui paene iuris error quis enim ignor ut, ex ea, quae uxor iure non potest eSSe, nati nec patrem dici posse') Gaio impinoi non debebat. Cf. 1, 64. Sed et plane alienus hinc est eiusmodi postumus, cuius in S. 28. I. de g. 239. Cf. S. 25. I. cit. supra 1. 45 seq. Ulp. 1, 25. L. 24. D. de mmi . test. 40, 4). g. 240. Cf. L. 20 pr. D. de testam.
tui. 26, 2 . s. 27 fin. I. de loqui. 2, 20 . Ulp. 11, 14. g. 24 l. S. 26. I. ibid. Cf. infra g. 2S7. g. 242. Cf. 1, 147. 2, 287. s. 28. I. de legat. 2, 20 . g. 243. Cf. S. 36. I. tu. cit.
205쪽
heredem institui n0n posse: nihil enim intererit, utrum legatum dare iubeatur heres, si secerit aliquid aut non secerit, an coheres ei adiciatur: quia tam coheredis adiectione quam legati dati0ne conpellitur, ut aliquid contra propositum suum
244. An ei, qui in potestate sit eius, quem heredem instituimus, recte legemus, quaeritur. Seruius recte legari probat, Sed evanescere legatum, si quo tempore dies legat0rum cedere solet, adhuc in potestate Sit: ideoque siue pure legatum sit et uiuo testatore in potestate heredis esse desierit, siue sub condicione et ante condici0nem id acciderit. deberi legatum. Sabinus et Cassius sub condicione recte legari, pure non recte, putant: licet enim uiuo testat0re possit desinere in potestate heredis esse, ideo tamen inutile legatum intellegi oportere, quia quod nullas uires habiturum foret, si statim post testamentum tactum decessisset testator, hoc ideo ualere, quia uitam longius traxerit, absurdum esset. l Diuersae Ii T. scholae auctores nec sub obndicione recte legari sputant , quiae quo S in potestate habemus, eis non magis sub condicione quam pure debere possumus. 245. Ex diuerso constat, ab
e0, qui in p0 testate stua) est, herede instituto recte tibi
legari: sed si tu per eum heres extiteris, evanescere legatum, quia ipse tibi legatum debere n0n possis: si uero filius emancipatus aut seruus manumissus erit uel in alium translatus, et ipse heres extiterit aut alium secerit, deberi legatum. 246. Nunc ly' transeamus ad fidei commis S a.
247. Et prius de hereditatibus uideamus. 248. In primis igitur sciendum est opus esse, ut aliquis heres recto iure instituatur eiusque fidei committatur, ut eam hereditatem alii restituat: alioquin inutile est testamentum, in quo nemo recto
tegat. 2, 20 mentio fit: quem non ut incertam perSonam, sed quia
. 244. Cf. S. . 32. I. ibid. Ulp. 24, 23. L. 1 pr. L. 4. D. de reo. 'Cat. 31, 7 . . g. 245. Cf. 3. 33. f. tit. cit. Ulp. 24, 24.
206쪽
iure heres instituitur. 249. Verba autem utilia fidei commissorum haec 'sere lyy maxime in usu esse uidentur: PETO, ROGO , VOLO , FIDEI COMMITTO , quae proinde firma singula Sunt, atque Si omnia in unum congesta sint. 250. Cum igitur scripserimus: LVCIVM TITIUS HERES ESTO, p0SSumus
adicere: ROGO TE, LUCI TITI, PETOQUE A TE, UT, CUM PRI-ΜVΜ POSSIS HEREDITATEM MEAM ADIRE, GAIO SEIO REDDAS,
RESIVTVAS. possumuS autem et de parte restituenda rogare:
118. et liberum est, uel sub condicione uel pure relinquere t fideicommissa, uel ex die certa. 251. Restituta autem hereditateis, qui restituit, nihilominus heres permanet: is uero, qui recipit hereditatem, aliquando heredis loco est, aliquando legatarii. . 252. Othn autem nec heredis loco erat nec legatarii, sed potius emptoris: tunc enim in usu erat, ei, cui restituebatur hereditas, nummo uno eam hereditatem dicis causa uenire: et quae stipulationes inter suenditorem hereditatis et emptorem interponi Solent, eaedem interponebantur inter) heredem et eum, cui restituebatur hereditas, id est hoc modo : heres quidem stipulabatur ab eo, cui restituebatur hereditas, ut quicquid hereditario nomine condemnatus suisset, siue quid alias b0na sile dedisset, eo nomine indemnis eSset, et omnino si quis cum eo hereditario nomine ageret, ut recte defenderetur: illo uero, qui recipiebat hereditatem, inuicem stipulabatur, ut si quid ex hereditate ad heredem peruenisset. id sibi restitueretur, ' et ' ut etiam pateretur, eum hereditarias actiones procuratorio aut cognitorio nomine eXequi.
253. Sed postorioribus temporibus Trebellio Maximo et Annaeo Seneca consulibus senatusconsultum sactum est, quo cautum est, ut si cui hereditas ex fidei commissi causa restituta sit, actiones, quae iure ciuili heredi et in heredem conpeterent, C. edd. m) Ex Ulp. l. c. recte C. frecto Bo. ed. Alii erucepta, vel certe. ') Addidi ex vicino olim restitueret. g. 249. S. 3. I. de sing. reb. p. fd s. 2, 2lin. Cf. Utp. 25, 2.2, 7. Pa/H. I, 1. 33. 5. 6. g. 250. αα S. 2. med. I. de tuom. hered. 2, 23 . Epit. 2, 7 pr. g. 2bl. S. 3. I. eod. infra g. 255. g. 252. Cf. Theoph. 2, 23. 3. 3. L. 95. D. M leg. 3. 253. g. 4. I. h. t. 2, 23). temporibusJ Neronis a. 54-68.
207쪽
eh et in eum darentur, cui ex fideicommisso restituta esset hereditas: post quod senatusc0nsultum desierunt illae cauti0nes in usu haberi: l praetor enim utiles actiones ei et in eum, 119. qui recepit hereditatem, quasi heredi et in heredem dare coepit, eaeque in edicto pr0ponuntur. 254. Sed rursus quia heredes scripti, cum aut totam hereditatem aut paene totam plerumque restituere rogabantur, adire hereditatem ob nullum aut minimum lucrum recusabant, atque ob id extinguebantur fidei commissa, Pegaso et Pusione sconSulibuS senatus censuit, ut ei, qui rogatus esset hereditatem restituere, perinde liceret quartant partem retinere, atque e lege Falcidia in legatis retinendi ius conceditur: ex singulis qu0que rebus, quae perside jc0mmissum relinquuntur, eadem retentio permiSSa est.
per qu0d Senatusconsultum ipse heres onera hereditaria sustinet: ille autem, qui ex si dei commisso reliquam partem hereditatis recipit, legatarii partiarii loco est, id est eius legatarii, cui pars bonorum legatur: quae species legati partiti 0
locatur, quia cum herede legatarius partitur hereditatem: unde essectum est, ut quae solent stipulationes inter heredem et partiarium legatarium interponi, eaedem interponantur inter eum, qui ex fideicommissi causa recipit hereditatem, et heredem, id est, ut et lucrum et damnum hereditarium pro rata parte inter eos commune sit. 255 Ergo siquidem non plus quam d0drantem l hereditatis scriptus heres rogatus sit 120. restituere , tum ex rebelliano senatusconsulto restituitur hereditas, et in utrumque acti0nes hereditariae pro rata parte dantur, in heredem quidem iure ciuili, in eum uero, qui recipit hereditatem, ex senatusconsulto Trebelliano ; quamquam heres etiam pro ea parte, quam re Stituit, heres permanet, eique et in eum s0lidae actiones competunt: sed non ulterius 0neratur, nec ulterius illi dantur actiones, quam apud eum commodum hereditatis remanet. 256. At si quis plus quam dodrantem uel etiam totam hereditatem restituere rogatus Sit,
. Paul. 4, 2. Ulp. 24, 14. g. 254. S. 5. f. h. t. 2, 23). it. 2, 7 pr. Ulp. 25, 14. 15. Paul. 4, 3. P. et P. consulibus Vespasiani temporibus a. 70-80. partitio cf. p. 24, 25. Theoph.
208쪽
locus est Pegasiano senatusconsulto. 257. Sed is, qui semel adierit hereditatem, si modo sua uoluntate adierit, siue retinuerit quartam partem, Sive noluerit retinere, ipse uniuersa onera hereditaria sustinet: sed quarta quidem retenta quasi partis et pro parte stipulationes interponi debent tamquam inter partiarium legatarium et heredem: si uero totam hereditatem restituerit, ad exemplum emptae et uenditae hereditatis stipulationes interponendae sunt. 258. Sed si recuset scriptus heres adire hereditatem ob id, quod dicat, eam sibi
suspectam esse qua Si damnosam, cauetur aSiano Senatusconsulto, ut desiderante eo, cui restituere r0gatus est, iussu l12 l. praetoris adeat et restituat, perindeque ei et in eum, qui receperit, actiones dentur, ac iuris eSi ex senatusconsulto Trebelliano: quo casu nullis stipulationibus 0pus est, quia simul et huic, qui restituit, securitas datur, et actiones hereditariae ei et in eum transferuntur, qui receperit hereditatem. 259. Nihil autem interest, utrum aliquis ex asse heres institutus aut totam hereditatem aut pro parte restituere rogetur, an ex parte heres institutus aut totam eam partem aut partis partem restituere rogetur . nam et hoc casu de quarta parte eius partis ratio ex Pegasiano Senatusconsulto haberi solet. 260. Potest autem quisque etiam res singulas per sdeicommissum relinquere, uelut sundum, hominem, uestem, argentum, pecuniam; et uel ipsum heredem rogare, ut alicui
restituat, uel legatarium, quamuis a legatario legari non possit. 261. Item potest non solum propria testatoris res per sdeicommissum relinqui, sed etiam heredis aut legatarii aut cuiuslibet alterius: itaque et legatarius non solum de ea re rogari potest, ut eam alicui restituat, quae ei legata sit, sed etiam de alia, siue ipsius legatarii siue aliena sit. Hoc i7'i7' Ex Inst. sed hoc C. edd. verum sed ex praecedente Sit na- Ulp. l. c. g. 257. S. 6. I. cit. Cf. L. 21. 45. D. ad SC. Treb. 36. 1 . Ulp. 25, 15. Paul. 4, 3. S. 2. Supra g. 254.
209쪽
solum obseruandum est, ne pluS quisquam rogetur alicui restituere, quam ipse ex testament0 ceperit: nam i qu0d 122. amplius est, inutiliter relinquitur. 262. Cum autem aliena res per fidei commissum relinquitur, neceS e est ei, qui rogatus est, aut ipsam redimere et praestare, aut aestimationem eius soluere, solat iuriS eSt, Si per damnationem aliena res legata sit: sunt tamen, qui putant, si rem per fideicommissum relictum d iminus non vendat, extingui fideicommissum; sed ali lim esse causam per damnationem legati. 263. Libertas quoque seruo per sdeicommissum dari potest, ut uel heres rogetur manumittere, uel legatarius. 264. Nec interest, utrum de suo proprio Seruo teSlator I 0get, an de eo, qui ipsius heredis aut legatarii uel etiam extranei sit. 265. Itaque et alienus seruus redimi et manumitti debet: qu0dsi dominus eum non vendat, sane einlinguitur libertas, quia pro libertate pretii computatio nulla interuenit. 266. 0ui autem ex fideic0mmisso manumittitur, non testatoris sit libertus. etiamsi testatoris seruuS Sit, Sed fiuS, qui manumittit. 267. At qui directo testamento liber esse
iubetur, uelut hoc modo: STICLIVS SERVVS MEUS LIBER ESTO, uel e STICHVM SERVUM MEUM LIBERUM ESSE IVBEo, is ipSiuStestutoris sit libertus. nec alius ullus directo ex testamento libertatem habere p0test, quam qui utroque tempore testatori Sex iure buiritium fuerit, et quo faceret testamentum, et qu0m0reretur. l 123. 38' 268. Multum autem disserunt, quae per sideicommissum relinquuntur, ab his, quae directo iure legantur. 269. Nam ecce per fideicommissum ' etiam anite heredis sin-
tum videtur. i q) Praecedunt duae lineae vacuae, rubricae Ulp. 25, 5. Paul. 4, 1. 33. 7. 8. g. 262. S. 1. I. cit. Ulp. 25, 5. Paul. 4, 1. S. 7. L. 14. S. 2. L. 30. S. ult. D. deleo. 3. gg. 263 267. Cf. ce ordine supra 33. 185-190; de re ς S. 2. I. eod. 2, 24 . g. 263. Cf. Epit. 2, 7. S. 7. Ulp.
25, 18. 2, 7. Paul. 4, 12. S. 4. 4, 13. g. 264. Cf. 2, 261. 272. it. l. c. Ulp. 2, 10. g. 265. Epit. l. c. Ulp. 2, 11. L. 6.
C. h. t. s7, 4). S. 2. I. cit. g. 266. Cf. Ulp. 2, 8. Epit. I. c. g. 207. Cf. Ulp. 2, 7. 8. 1, 23. g. 268. Cf. Epit. 2, 7. S a8. infra S. 2Si. g. 269. Cf. 2, 229. Ulp. 25, 8.
210쪽
stitutionem i)k relinqui potest: cum alioquin legatum 'teSta-
testatus moriturus potest ab eo, ad quem b0na eius pertinent,sideicommissum alicui relinquere: cum alioquin ab eo legari non p0ssit. 270'. Item legatum codicillis relictum non aliter ualet, quam si a testatore confirmati suerint, id est, nisi in testamento caueru testator, ut quidquid in c0dicillis seripserit, id ratum sit: fideicommissum uero etiam 110n cons1rmatis c0dicillis relinqui potest. 271. Item a legatario legari non potest, sed fideic0mmissum relinqui potest . quin etiam ab eo qu0que, cui per fideicommissum relinquimus, rursus alii per fideicommissum relinquere possumus. 272. Item seruo alieno directo libertas dari non potest, sed per fideicommissum potest. 273. Item codicillis nemo heres iustitui potest neque exheredari, quamuis testamento confirmati sint: at hic, qui testamento heres institutus est, potest codicillis rogari, ut eam hereditatem alii totam uel ex parte restituat,
destinatae. i i) Scripsi: Tunc enim disserentiam a Gaio omisti non potuisSe eamque primisia fuisse, quam referret, ein S. 229. eo=citur; cf. Ulp. 25, 8. institutionem' vero ob stolam HI', quae est heredis institutio ' is h. Gravim. vet. p. 1674 , tantum pro heredis' acceptam excidisse puto. etiam nutu heredi lo)s ed. M. contra quod vid. Gaius' p. 51. δ) Puta scriptum fuisse: t in illio relictu. Bq. ed. nisi i testamen tu facto. δ) Insolite librarius
reliquam versus partem vacuum reliquit, lacunam, ut opinor, eo
dicis, unde describebat, siqnihoans. Nic enim secundum resferentiam excidisse, quam Epit. 2, 7. S. S. hoc ipso loco refert his verbis: 'Fidei ommissum ad eum, cui aliquid dimissum est herede mortuo, poterit pervenire, si talis fuerit condicio testamenti: nam testatum ita relinqui non potest', praeter hunc Epitomae locum etiam 2, 232, ubi haec proprietas legatorum et ipsa sequitur eam, quum Gaius 3. 269. rursus commemoravit. et infra verba S. 277. ut quia post mortem quoque heredis fidei commissum dari potust OStendunt; more enim suo Gaius hanc causam asseime non poterat, nisi iam rem retulisset.
g. 270. Cf. Epit. l. c. Um. 25, 4. S. 10. I. de foss. hered. 2, 23). g. 270 R. Cf. Epit. l. c. Ulp. 25, S. Paul. 4, l. S. 10. S. 1. I. de codio. 2, 25 . g. 27 l. Cf. II. 260. 261. Ulp. 24, 20. Epit. l. c. g. 1. I. de Sinsi. reb. 2, 24 . g. 272. Cf. Epit. l. c. I S. 26l. 20ῖ. 3. 2. I. de sing. reb. 2, 24). g. 273. Cf. Ulp. 25, 1 l. it. l. c. g. 2. I. de codic. 2, 25 . S. 10. I. de s s. hered.