In aureos versus Pythagorae opusculum (Tr: Joannes Aurispa)

151쪽

cognitionem horum ueracem accipere decet quorum honorem ex traditione ante comprehendimus: Par ciuilem uirtutem ueritate Haspectiva ornarunt:

tis quae a se bHa hominis natura ad diuinam uirtutem commutarunt intelli ere autem quae existunt ut a Deo consti γtuta sues nititudo quaedam dei est Sed quin post immortale ornamentum corporalis natura subiacet quae huc quem videmus:mundum complet:8, quae co/ordinata estiui existentia quae ratione utuntur duces sint di praeuix:e qua naturalis peritiae fructum asto illis docet: qui ordinate ad rerum cognit6ncmi cedunt. Cognosces autem naturam momnibus a uam. Itac neque sperabis i speranda non sunt:nec te quicqua latebit.Ad diuinum temperamentum natura hunc quem videmus mundum ta mans ipsum sibi per relat6nem diuersis mssis assimilauit:& diuina pulchritudine aster at 3 aliter omibus speciebus impressit.Caelo enim dedit utipetuo in

152쪽

Ueretur. Terrae autenui semper staret:

quorum utrunc vestigia similitudinis diuinae demonstrat:ac caelesti corporisbuit: ut totum quicquid est circuiret.terre uero circuitonis centrum: aliter quoque centrum.est principium: aliter cir/cudatis terminus .unde superiora astris

sculpta 8c depicta sunt 8 intellectu ani

malibus:terra quoc platis ornas: Manimalibus quae sensu solii utuntur. In medio rorum qua ita distant homo ex1stit qui superioria est ultimus. Inferioru cro primus: di quonia est primus Diis immortalibus comparatur: S quia intelle- ci ut proprium uigorem quem iliquerat reddidit. tuadol autem mortalibus comiscetur: luod ulum fit: quia legem Dei praeteriit ab dignitate 1bi conueniente decidit. Nam ut ultimus generum ratone utentium non scper telligit. Qirip perii semper telligeret nyesset homo: sed naturaliter Deus 8 Angelorum ordini misceretur. Nunc autem est o mo

e similitudi equide ad optimu dici ret.

153쪽

natura uero inserior est Diis immorta

libus 8c claris heroiba: lui primis Ac mediis generibus ornamentu sunt. quibo homo inferior est: quia semper non in/telligit: sed nonnunquam torpet: atque obliuiscitur suae existetiae N lucis a Deo sibi datae. Itaque quia n6 sepe sub ignorantia manet: bruta animalia &platas: atque omnia terrena: N quaecunque per existentiam mortalia sunt: superat. quoniam ad Deum ex natura sua homo Suerti potest: doreminiscentia obliuione abolere: oc doctrina rccupera vae amiserat: , fugam a superis inseriora fugi

endo curare conuenit igitur homini coSnoscere coniunctionum immortalium Deorum, mortalium hominum: hoc est eorum quae ratione UtUmur O ordinat6nem coxnoscere ctiam decet

naturam in omnibus similem hoc es corpoream existentiam a superioribus usi ultima similitudi dei eiusq; uide etaidita. Cognosce aiat haec ora op6t; ut fps est: oc ut lege iacent:8 eo mi quo

154쪽

apud Deum sui:& quo pacto illius Iegi

bus maneant ordinata sine sine corpore sint: siue opus habeat. communiter enim in utrisque intelligere oportebit: queadmodum fas est. Non enim decet nos cupiditate sine rat5ne ductos dignitatem rerum ad nostram opinione trahere, sed terminos ueritatis sequiosatelligere omnia:ut fas est:& ut opificis lex singula disposuit. 8i harum autem duarum re' cognit6e intelligere CopificiuDei in rebus quae sine corpore sunt.& asis quae uideri possunt: optima superue nil acquisit6.hoc est ut n6 speremus ij speranda non sunt neque i aliquo erre. mus. Nam ex ignoratia existentiae rerusequisur ut ea speremus quae sperandan6 sunt:& ea quae fieri n6 possunt excogitemus:ueluti qui qum hysic Deus fieri speret:aut clarus heros:Hic quidemne F terminos natura a tellexit:nec a rebus prima media ex ultia diuisit:&έχ6tra.si quis putet eius animuinax collpore ueriturum ob ignorantia im6tali

155쪽

tatis: quae animis nostris inest:expectat' expectare non decet: ne ut fiant possibile est.is uero qui credit cotra illoru3 opinionem:qui putant hominis existetiam ideorum genus mutari in feram aut in brutum animal corpus propter malitiam transmutatum iri us propter torporem scnsus illatam ipsam anima ad inferiora impcllit:errans N ignoraS firmum alc immutabile:quod per exi/stentiam speciei est animis honii num

Semper enim avis manet atque homo Nunc adcum nuc stram acquisitione

uitii:aut tutis mutari dicitur: Fin' turaliter: ncque feras sit nec Detas sectaptus ut utriusque suntlitudinci accipiat. Et omnino Di ignor it qualitatem junicuique rerum inest:aut supcrad dendo:aut diminuendo rem no recte intellexit quae ignorantia causam praebet: ut non uere opinemur di ea speremuS:

156쪽

mensurat hic maxime tenuit uia 3 qua deum consequaturo ooptimi teperametue re mesura 1tellexitac suae errore

manet.

COGNOSCE Homines miseros ma la sponte secutos: qui bona quis propin

qua nec audiunt liberat6nem quo gamalis pauci norunt tale est fatum quod mentes hominu laedit. hi auto reuolut6nibus modis ad haec: modo ad alia feru-tur: at,' infinita mala patititur. Inscclix enim ali familiaris discordia latens laedens p se itur:qua non decet adduceῆ: sed cedentem friSere. rerum quae n5 uidentur: ea. rum quae corpus habet. ordinem

hodisposit6nem recie tellexerimus si sequenter existentia hominis qualis sit diligente cognoscemus: N id in si

finibus manet coria qui in uictu cadore non possunt. N eorum qui ad uirtutem reduci non c6sueuertit qua duplicemina potu habet .cium autem ibi uiuit 1 tellectivam escelicum uita Sit .n6 nunq

157쪽

hic sensum assectionibus plenu accipit

unde fraclitus dicit uiuimus illo' insite: mortui sumus illo' uita3. decidit enia foetici loco atque discedit:ut Empedocles Pythagoreus scriptum reliquit: fugiens a Deo aici errans content e furiose persuasus: Ascendit quot, anti qum nabitum recipit: si terrena ct in foelicem locum fugerit: ut idem ipe Empedocles ait: hinc mors: hinc iracundia Naliorum multitudo malorum .ad quem qui incidunt erunnarum pratum de ncbras serrant. quies aut di beatitudo cfugere prata sextunio'. Appetitus aut te cupiditas fugientis:pratum erunnas Malueritatis pratum nos excitat quod relinquit: uelociter ad terrenum uenit

corpus Delicis seculi expers: quibus sententiis Platonis dicta consona sui de descensu haec dicens . um animus i potens imitari deum nescit c casu aliquo uolatu in terram ruit.tunc lex illum in animal mortale inducit: de ascensu lis c implicitam:atque aherente sordem,

158쪽

Postea ex terra: q: aere: at igne: quam turbulentum, brutum animal sit: ra tione homo uincens ad spem prioris atque optimi habitus deuenit quonia adlamitem sibi stellam ascendit: atl sana fit incolumis. Sana quidem age et Gnum 8 morborum deliberat6ne: quod per ciuilem uirtutem nobis contigitIncolumis autem acquisitone disciplinae 5 priarum partium recuperat e quod pinspectivam ueritatem acquiri consue Uit. Caeterum quomodo necesse e hinc fugeres, terrena dimittere: si uelimus curare: l meliora reliquerimn sapienter ostendit: tum philosophiam horus malo fuga cc dii linit. haec enim ostedit passiones solis motalibus ingenitas esse. Sed quin flori non potest ut mala itereant:& apud deos mala esse non possut: necesse erit circa haec loca, res Stalitati subiectas uersari rebus enim Seneranture corrumpiatur omnia sud ut etiam praeter naturam disponatur

accidere possunt. quod maloo pricipiu

159쪽

nobis malum liber praeter naturam Noluntatis nostrae per quam contendericrepugnare diuis legibus conamur c nihil sane sentimus quantum nobis ipsis no eamus: quin uoluntati diuinae repu

ynamus. Sed solum hoc quasi caeci 1 spi cimus illius leges effrenati sese pos

sumus: 8 nostrae uoluntatis libertare Dimis utimur nimiumque deum relinque do ausi sumus 8c molesta in Relicemque litem contra ipsum cum accipimiis c6tendimus quodammodo N litigamo: quia quod ipsis deus uetat. hoc maxime facere aflectamus quodci ille praecipit: hoc minime uelimus: ut utrinque mise

ria se ipsos impleant qui legem Dei tra

scendunt: non faciendo 'ae praecepta sunt: aut faciendo quae uetita id iSitur ad descensionem contra hanc criannosam sequacem N ingenitam nobis i/tem inueniemus ex nostra praeter Natura disposito excitata 8c ob hac ca; a inmiliare 1fortuniu nocere 6sueta: id huic opponere op6tebit qua medicina

160쪽

ad huius furios i iis remeatu men ire 'd' pceptra ad frenadas uires ij nos ad iseriora deduciat: ur ut studeamus clare/ianus , diligamus haec mos tutis diua ad uestigia ponet. haec aut sui quae libe rat6nem malo focalamitatu asteriit: qpauci nouerui. haec sui quae ficitit: ut vidcamus caudiam ea quae talicitati adiri, ut haec suis quae fugimus calamitatus j nos in et ipsi nobis intulimius. haec

sui quae scidiit 8 amouet inaritia pantonia. haec igit fur ii 'ae pia disc6dia fu

gere positamus:& salute a acqrepa arcnos furiosa lite purgabut haec nos reuocabsit a fuga qua a duo feceramus. Nam 1 petu ad seriora trahcte uirtute solum adfusiora ducet curabimus. Si, si nimis illuiduxeimo ne i mala malis attulerima: sed sciae rSi obteperates laudato celamie foetice disco dia fugiamus: necatede op6teibit: ut uolutati diva arti obediamo:sed rede fi potio: ut illi maxie ob teperama: qua de lite appellaris decet sed obedieti ab avsica: Mucisitaria ad