De nova quaestione tractatus tres. 1. Mystici in tuto. 2. Schola in tuto. 3. Quietismus redivivus. Auctore Jacobo Benigno Bossuet episcopo Meldensi, ..

발행: 1698년

분량: 472페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

Mblici in tuto pars L

aerus es eruditissimus, in libello carpendo sibi ipsi adeo indulserit, ut haec proferat vocibus abistatis,' in ulla restrictione,aut temperamento vanaque est exceptio de praecepti casu simna qui in praeceptis assirmativis rarissimus est ac vix umquam ad certa momenta revocandus et quo fit, ut anima in aliis quibus que momentis non se ratione aut prudenti ichristiana scd impetu rapi velint ac putent. Haec ille sibi a me obiecta memorat: mea verba recognosco in Summa doctrinae. Vcrum non advertit gravis monitor vocem illam meam, ad certa momenta, semc atque iterum inculcatam quis enim, si res ad momenta redigatur, qui certa momenta assignaverit; quis dies certos, quis horas

queis sub poena peccati, fidem, spem caritatem, poenitendi precandique ac res divinas considcrandi actus exerceas' Si ad xteriora veniamus quis praescribserit qua hora praecise in diebus festis actae vi assistas, haec ergo omnia instinctu permit-

res ut omittam consilii res connubium, coelibatum, totum directionis ordinem,

eleemosynas absque gravi illa necessitatefaciendas, quibus si addideris reflexos actus

supra mimoratosta cautiones, lectiones,

gratiarum actiones, reliqua ojusmodi innumerabilia, vides impulsibus particularibus

nihil esse subtractum ni t

102쪽

uva is operibus hereta Meldensit Epis

copus cominu hanc ut laxiorem vange-

o insensim censura gravi ma Prosereret: postea imma rasu apprime, itam in oscinataria Samnis Pontifex recentius XI. severissime cisia mirererit. Novi equidem:

novi St Alexandri VIII de praecepto aman- di frequentando diligentissimum sanctissimumque decrerim: his o mariis praeceptorimi affrinalitiumcertissimam legem in incoquoque catechisi tradidi non pro

pterea certa momenta plerumque indicari poste aut ego aut quisquam hominum credidimus Meti m revereor , inquit, Aest ni cmni Diuit hoc etiam nomine compestatim, at ego gratiis actis id unum supplico, ne mihi salsa imputentur: neve, quod neque ego neque ipse cena illa o. menta praecutis affirmativis assignare posmsimus ideo puro manifestoque fanatismo gula momenta, instinctibus, imputariis, que paresculatibus, insuper habita prudem tia chriltianae ratione relinquamus quod dimisi unum egisse me prolata obiectionis veth

103쪽

Ita syci in tuto Parsi

AR Ticu Lus III. De Contemplatione ibi quoque Fanar

De transire ad purum amorem.

M 'N RAN si Tu Mab amore nuxto ad I puriam amorem quo constat contemplatio aperto fanatismo tribui, ex his verbis pateti te quod in directione essen Max. Das emet, hoc est, ut nihil iud facias quam

co rceas, uisinas agere hemis, qui umqu/- de puro amore verba facias, nisi ei, cujus jam un- in cor aperuerit isti erbo, d adeo durume ammabas asia Masiaresce sis, quessique eas scura ac Moeri vir utremque conjiceret. Ergo puriis a dicis est, quem do re umitum: non hic valet illud i quomodo audient e praedicantes Dei instinctui soli permittenda res alio i turbae, scandala

ineluctabilia orientur : quod quia aliud tam fanari usin, ut etiam alibi denio

a at imi

104쪽

C A Cura II.r s. Ad haec tergiversatur auctor , neque quidquarii aliud id enim ait intelaeo via Ad ligendum de quam oeconomiae, de didum p a. --- - - in sanctis ire pratarionei ex

cujus rei Gregorum, Naetiamenuna, doliam inem Chrysolhomum, Cassianum, alios in Instructione pastorali appellatos test ad ducit quid nosti, Id iussicit, non oportere de his verba fieri ad quemquam totum relinquenduin Deo, sinendinae ut agat pro-hit ipse voluerit et expectandum attractum gratia actualis illius scilicet antea explicatae atqui haec ipsissima sunt, quae nos mero instinctii ac fanatisinio tribuimus. I 6. Quamquam nec loci patrum lega ti, ad illud arcanum quidquam faciunt; Orit. r. p. a . nempe ait Gregorius Nariarenus de illo ' Pauli anathemate a m aliquid esse Pam immo se quoque vi deferrere illa d aurea mest quae illa consecutiori rem maximim, rem arduam Gresrori NaEianeteni verba indicant non profecto arcanam, quam toti O, plebi explicabat idque tribus locis alibi Wi, mccitatis, quibus tota sancti Paulas inte

105쪽

pretatio longe M. Camer Iceluis mente liversa memoratur.

- . Quid autem Chrysostonii locus ex diminii sic ad Romanos ab in re alim ius nempe istud : quaeramilia prae me radix A .

dixi et magna o Ara naturae Mytum quae jam diecturus esset, sora, linge magis ex verantia omnem dicendi facultatem. Ergo nova, arcana, inaudita occultanda, licet inimurbe regia tantaeniustitudini praedi cata ita commentatur auctor, sed Johanne Chrysostomo palam reclamante. 1 8. At enim Cassianus ab auctore nam moratus armiscerenti traditiones refert: an reserti. de preno inore Num ait ave contisma sic quidem affirmat auctor sed falso agitur de quibusdam ritibus ac me Ag alis Athodis exercendae sive assequenda orationis, i,

vominu quantumla hac vita fas est, 'N ejus rei gratia 'equentando psalmo hinix.

Deus in ad utorium, cui connectantur variae quodammodo perpetes cogitationes de his, inquam, agitur tantum rege lector d. I. x. p. a

ligens relatam a praesiile caelationem, nihil liud reperiri in Gersone autem subm

supponit auctor vitam musticam in pure o uti declamore collocatam quod talium esset comstitit Oam r. n. o. omnino quic unque

theologiam a sticam occultandam pu-

arie, ii procul a mera, . iter ou di

106쪽

puro amore qui supra tecta praedicandus Quare quidquid rei pondet auctor mera virilitigario est et qua contempta merus nobis ad ineundum puri amoris exemittamia natismus resi ustur

inritatorumque hi m.

i ' Primum supponenda de contempla tione Christi sententia falsorum spiritu sense surtis e lium, a nobis alibi in instructione scilicet super orationis statibus explicata , quo- rum haec summa est unionem personae

anima re fluit in Deum, togam eam esse inmedis m ac perditam in Deo , ita ut amittat etiam

Misinem visum Dei a se m/ν- - ν-- ι -- cm timem, quam meumque exigua sit quo attributa omnia , perio ema. n. i. nae divinat, adeoque ipse Christus excluditur. Huc accedit illud animam, ab ecta per usos decem ac virili amos omni cme tune de Chri flaritas, omn- eorum vi tuum in se reperire, etiamsi per totam vi- omni viri, lincto Christi careat, nec de eo

loquatur aut cogitcit itaque tunc non ali

ter decla isto cogitatarum quam, P q. Ah

107쪽

resbia in tuto Parsi in mi ipsi aspecte confuso illo, vagos

comprehendatur Christas, neque mediis hoc est Christo ipso mediatore utendum, cum ad finem pemenium est: quo etiana neccsse sic vigere sdem unam qu. nustam persectionume aut rerum Finctionem admittat Haec igitur est novorrum spiritualium doctrina: ita Molinosus, ita Malavallus, ita vel a xime falsa prophetis illa, quae apud nos dux quietis iiit. His autem quas excusati ne auctor, a fulcinium Haesiverit, micostendere necesse est.

S. D. Cameracensis haec verba sunt contemplatio pura es Arecta, ne aliva est in eo Misae. . In quod non sese occupet voluntarie ulla sensibili p-- idem imagineum disincta es nominabili sed

'is amnesten uel distinctumsola idea purei, inuali es, urum emi, i imitati aeriigidiu quo Humiari contemplatio pura

isi Hic auctor duo facit primum, ut definiat contemplationen puram dc dire in esse negativamri deinde , ut doceat quam repraecise negativa intelligatur' ut

-Wofecto constet contemplationem , Uae

non eo modo negativasit,impura hoc est

108쪽

ri Mystici iis tuto Pars I.

mixtam, e compositum uulirectamque

isi Hic auctor cavillatur in hunc moisset lata es duni nullibi a me dictum s contempsitionem p r pura directaque est, non se voluntarie occu

pare imagine Psibi , ictaque, a d is a.

Contra tu dixisti: contem et vivem minis direct n esse negati a caluod universim

dictum nemo non videt. Aep. a a decl. in Instasti non iddicere potui,sim dixerim, mitemplation juram es direct is admitteremmii ob in se renasides assere potest,ciae acque locunt ex lib. de Doctrina sanctorum

qui est p. i88 recte:at non erat omittendum

nucis, id quod eo loci addis illa objecta admitti, strum. Dea ipsi esser o quibua amminon occupa--m impresti re ora a urique si utaris, quae nisi nic intelligariir nihil est, cum ubiaque sat necessarius gratiae communis influxus ita omina tibi apprime constant, valetnietis que illud tuum, non occupari animam volum iri quidcm, sieme icimii , non ulla D. ,- aestincta utamen occupari quinque obdiecti . tque idei distinctis sed si Deus osterat, eoque animam adigat F. impressio. egratia actu sis quam vidimus qua qui pe beneplaciti votivitas nobis inruuescat

Disitired by Cooste

109쪽

mersim contemptationempuramus direct tm neis olivam esse tum etiam praecis in quo no

Itiva sit. Ergo contemplatio pura dire aque est illaruiue plumari erue tantum absti actissimo occupetur: nec caeterico, jectis deisque distinctis di i rente Deo, ex impressione gratiaesingularis.1ss. At negas a te assertimam impressimem Ast aliam. tu is muta singulans s negas excusare pra H deprimis electi rem Quid igitur significat ilia ludia contemplationem voluntarie qui deni non nisi illimitata, ab ractissima entis ratione occupari, caeteris vero objectis non

nisi 'esiam gratia in 'mure eo que f. est ut id, inquam, otarchie Deo e

Deus offert illam quoque abstractistin rationementis an non illi intervenae gr.

tiae conirnunis impressio si non interv ni Minibus actibus, re inter contemplan-dimire extra contemplativitem Si non iugo hic aliud postillas, si non impressionem gratiae singularis intendis platae vacat illa

gratiae impressio, quam hie singulatim rerum iris, Se actui animae fles vluisse occupantis opponis.136. At enim, inquit, non exclusi propriam O ati in Hecyionem ea voce scilicet, fateor : at c DR hro exclusisti conatum proprium, labos em

110쪽

xisti gratiam inualch, omnia singulatim omnique casi ostendentem, quae Deus, lit beneplacito suo Lachis duobus dogmaistibus induxisti lanatismum, quem hic quo

pae ad contemplariolus obiecta tamenta pertinere consita Ag, ad GI is . Frustra objicina Meldensi quoque

terr oves admitti contempluionem, quae se ente illimit i. s ab iam imis rationibus aliquando o ovet. Quis enim eam ne averit aut ignoraverit absit autem ut dixerim, illo quiadem objecto Hamiari animum occupari, aliis vero Deo imprimente, instigante, ac

movente singulares affectus: tamquam animus per se generalibus tantum d indistin- rationibus m stetur divinis vero a cributis, divinis petionis, ipso Christo ad. haerescat, non sponte At ipsa consiliante prudentiari non pure sed si impellatur, si impressione, impetu agatur quo fit, ut Christus tantaque illa objecta ipsa comtemplatione non satis, per se sic dignavia deantur. Idergo bonus Deus avertatam his, quod puri quietismi cst ut vidinius. C. Cura V. . -De Chris subtracto persectis animabus,

si quod perfectis animabus nempe

SEARCH

MENU NAVIGATION