장음표시 사용
141쪽
nonpropter flans aliquam constationem di- Agunt, num in omni tributatione v is cordis, icut in Amma con olatione benedicunt: es sinumquam eis conso tionem dare vellit, ipsum tamen Oudarent semper gratae ageremerunt cui subiuncta sunt quae ex D. Cameracensi mox lecta sunt qua nihil ad ornamenta virtutum S mercedi aeternae voluptatem faciunt.
CApu XIV. De proprietate secundum sensem pii auctoris.13 i. Sed ad proprietatem redeamus quando hujus notionem ipse Cameracensis confitetur ab eo auctore esse reperen 'dam. Repetamus libri, a praesule allegatum caput 3 p. sti, relinque te invenies Lib. a. rapis. me, a sine esectione, es omni proprietate, Iucraberis semper. An vero hic somniabat proprietatem naturalem imperfectam tantum , nec proinde vitiosam 3 Audi , nihil ibi excipio, es in omnibus te nudatum inveniri
nota alioqui quomodo poteris esse meus , sego tuus, nisi fueris ab omni propria volunta-ie intus es foris spoLatus ' nempe illa propria voluntate, sine qui nec nos Christi, nec Christus noster esse possit quae quidem
asi Subdit quidam se resignant sed cum uia. n. a.
142쪽
iqua exceptione non enim Deo plene reo dunt. Et a bono communi ad propriam deflexi voluntatem unde illud ad hoc conare, ni ab omni proprietate possis exspoliaria quod ita interpretatur ipse et tunc de cient
omnes a e phantas .e conturbationes inique, curae supersuae tunc etiam recedet immoderatus imor, Q s ordinatus amor morietur:
hoc est ille amor quo a communi bono ad proprium convertaris fiasque proprietarius. CApu XV. Alii loci es de abnegatione vel amore naturali sivi. 133. Fili, inquit, non potes perfectam posis dere libertatem , nisi totaliter abneges teme ipsum compediti sunt omnes proprietarii, d is ipsius amatores coniecti quippe in angulum, ut Bemardus memorabatta n. I 16. ninc etiam in sordcs A maculas quippe ad proprium bonum coarctati, relicto communi quo pectus dilatatur. 13 . Sic sunt compediti, angusti , maculosi, ut ipsius amatores subdit enim cupidi, rarmati, quaerentes semper modi non
qua Iesu Chri caetera ejusmodi quae
plane eveniunt,seque S sua, non vero aeterna, ac divina sectantibus.
a 3s Nec est ullus auctor qui de sui ab
L. negatione Disitigerim Cooste
143쪽
timatione toticti tanaque praeclare dixe titu cuni in eo sit totus neque tamen toti libro ullatii Voctilam inveneris de illa abdication desiderii live supernaturali S, sive etialia aturalis perfectionis suae, dia-luti aeteritae, quam auctor somnians ubi-
sibi videre videatur. 136. Tantus vita interibita, ac presectae ista gisthi in periectione e plicanda num qiiani an diis naturalis usus es actibiis, aut motivis hulsus licet subtilius distin Serit ratiae, naturae notus, toto qui-Qui libro , scdicissis itim libri s. cap. s . de s s. tibi d hi express tiactat. Classici nihil tale tiadidit itaturae imotus tespicit Lon ut gratiae subordinandos, sed ut gra ibid. ah scitae cevittario .duiphe qui naturam eam , . n. i. eas. s. telugat jam coiruptam rum a nobis per
tetuum bellum est. Vae terum desideria natutalla stomistorum Lici, si beatae viconis peffectis evellenda essent, neque ipsi neque alius quis uani spis itualium omni
144쪽
multas ultimatus sis vere desideras esse beat-3. usu postea qui doceo terrena des cere, praesentia fastidire, aterna quaerere, Ierm id cap. s. pci . Quam autem suspiret ad supernae civitatis beatissimam mansionem ad aeternam lucens ad persectam libertatem, ad Dei visionem ad perpetuam, imperturbabilemrbid. n. s. Pacem quae aditatur intus horum desideario, attestatur, vel maxime c. 8 sequente p. s. n. i. Cro Fili, cum ibi de erium aerem beatitudinis desuper infundi flentis res de tabem
naculo corporis exire concuriscis, ut claritatem meam ne vicissitudinis umbra contemptari possis milata cor tuum , es omni desiderio an anctam inspiratio suscipe ibi,
Ni m c. inquit, aderit tibi totiusfacultas boni, e timore amittendi ibi voluntas tua una semper mecum , ni cupiet extraneum, vel privatumen illa ex privato bono proprietas exclusa semper ut in fruitione, ita in desiderio sentia bono communi bona vita ac felix nec quidquam aliud toto libro reperies. CAPu XVII. De motibus natura es gratiae. Lib. p. cap. s. 138. Placet illud delibare ex cap. Fili, diligenter adverte motus natura na- tiae , quia valde contrari , o subtiliter mori m/ur, e vix nisi a sirit ali O illumina-
145쪽
xo homine disiem tur en non modo contrarie sed etiani valde contrari proce dunt. Pergit O me quidem b---, eunt, , iquid in suis dictis in actis pracundunt ideo sub specie boni multi fili iunmtura cassida est malus trahit, letaqueat
decipies se semper ira et i quod
aperte est in vitio. 138 Qtio amem alia mirem inse dat, ut pius auctor praedixerari hac osten-dmtagratia omnia pure pro ter Deum adit, thmis.
φ sinaliter requie ita quid se aurem requimere in Deo , antecedentia facit 'docueriant haec ergo a gratia viriovcrinon possunt. Quod confirmat his verbis tr Tia mendit atem , nec in perditione rerum
ruariatur, quia thesaurum suum , O Padi min caelo ubi nil perii missimi nec ita inviam post gratia nutemporale quatit, necauudisse praemium quam Deum sol m pro me cede, ulat haec ergo postulari vult de natura eadem desiderante amore imperfecto sui , nihil cogitat.
Aliud quidem est proprium quo uis sibi tribuit Dei dona , vel ipsa Deiona ipsi Deo anteponit quod saepe auctor agnoscit in vitio ponitri de illo naturali, ac deliberato desiderio biod sit innocuum, tantum imperfectum, aeque cum aliis omnibus spiritualibus tacet is
146쪽
et t. Alibi cst observia a phis D. Ch
cium aistic iuppositioni si impossibubus gaudere videantur, sime periculo nae
deinonstravimus, ut nullus relinqv tui is
147쪽
sum autem erat quod ex impossibili possibile factum rimo revela evenisse piae ani-rnae crederint: ergo non illa naturalia desideria, sed ipsam saliuem aeternam abdicabans quod est impium stlasphemum, ut etiam supra vidimus. Ergo ostendimus, a nobis quidem omnino in tuto esse mysti cos, quod crat demonstrandi ius D. vero Camoracens, summum in discrimen adductos. Superest ut de schola eadcin statua nius, quod perfacile crit quo enim magis scholastici via quadam ac rationi proc dunt, eo se tutiores praestanc sed id ad Tractatum sequentem disterri placet.