Laurentij Beyerlinck theologi et canonici Antuerpiensis Apophthegmata Christianorum

발행: 1608년

분량: 609페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

ApopΠT NEC M. CHRIsTIANOR. 13 3mam meura Iesum palam conster non cessareari . Pet de Natalibus.

S. EUELPIS TVS.

Et hic cum Sodalibus praetorio Rustici Praefecti sistitur quo rogante , Tu quisnam es, cui ut e reli gionis ' nil cunctatus, Seruus quidem CC aris, Inquit, sed a Christo libertate donatus eius ne bene o, illiv. ei, cui iis quos his vides, particeps Ddlub. Sur tona et Lippelloo ibid. Metaphrast.

SC tibis QPharisaeis ex eo quaerentibus, quare tui discipuli transgrediuntur traditiones seniorum ξ non enim lauant manus cum panens manducant. Ille, conuocatis ad se turbis, Audite, dixit, intelligite. χρ quod in os intrat coinquinat ho-mmena paulo post Non intelligitis quia omne q'od in os intrat in ventrem vadit, in secessura emittitur ' significans, nullum cibum esse ex se immundum , aut coinquinare eum cotne lentem, cum

nihil ibi cor hominis a cuius pollutione homo coram Deo pollutus reputatur in ingrediatur , quidquid in eo immundi per secessum eiiciatur.

Matth. cap. I b. Pio' MONACHUS.

Hic ambulando , vel aliud semper agendo, cibum sumere solitus rogatus autem cur eo modo comederet Volo, inquit, velut necessitate uti cibo; sed tamquam extraneum aliquid agere Curitati' r- contanti, iri, respondit, dum comedo,anima volupta tem sentia corporalem in Socr. lib. 8 Trip. hist. c. I.

152쪽

dum aceto, inter cetera illud Ubi sumptis, ad lo quendum Vibendum commodius, instituta est a si apud magnates id at, prius dedecus, posterius infame aestimatur. Floreta '

Cum fatali lecto decumbenti cibi adferrentur, eos porrigens rogaret, Quam sapiunt cibi librrespondit, Osolent morienti. quasi dicat, nihil in human relinqui solath aut dulcedinis illi, qui se videt moriturum Ang. Politianus in Epist.

CLEMENTIA, MANSUETUDO, c.

Issus CHRISTUS.INgredimur CLEMENT MANSUETUDINIS E si nec cuius nomen cum ex ipso Numine petitum sit,obuiam quoque paratam habet commendatione. Ante omnia autem ipsum totius mansuetudinis fonte referam CHRISTVM DOMINUM: cuius humanissima facta, sileam, unicum tamen sermonem eius rei indicem recensebo. Mansuetilli mus agnus ad victimam currit, maledicitur Mirridetur seque in exemplum nobis praebens Discite, inquit, a me, quia mitis sum, ct humilis corde , inue nietis requiem animabus vestris Veram nempe requiem, in caelo, in terra dicente Propheta, Man

153쪽

ApopHTHEGM CHRIsTIANOR. 7 3 sueti hereditabunt terram , de delectabuntur in

multitudine pacis matth. cap. II. S. AN SELMUS. Vide Eo v CATIO LIBERORVM., ALEXANDER SEVERV IMP Ad Civiles cursum flecto quod Sacrorum tantus sit aestus,ut verear, ne si illos attigero, diu nimis immorandum foret. Ducatum hic praebet Euga v IMPERATOR : cuius clementiam cum impro barent mater coniux, ac, Molliorem tibi magis

que contemptibilem Imperi dignitate fecisti, ob

licerent ille, Se securiorem, spondit . diuturniorem. Quam dispar a nomine vita, mores Lacrarius verum illud, Conueniunt rebus nomina quaeque suis. Brus lita 3. cap.13.

CONsTANT IV IMP. . Adiungit se illi Corus TANTius qui cum raptorem cuiusdam virginis in exilium relegasset, de indignarentur parentes non esse morte multatum; Hactenusaespondit, incusent iura clementiae sed Imporariorem mitissimi animi legibus,praestare ceteras decet. Auch. Serna conuiu Iten in vita eius d.

Admirandam hic inter nostros gloria, gratiam hac quoq; virtute collegit. ut enim Pipinum filium transea,cui terti b, qudd in se coniurauerat, clemen ter ignouit; ad filiam veniam. Erat Eginti artus in aula Anoro ab epistolis; vir, ut illo aevo, doctus &prudens. At quid no facit qcus amorὶ in filiam domini sui exarsit, ipsa in eum vicissim quid facerenti restinguut ut solent amates furtiua sui copia,

congressu qui aliquamdiu latuit, donec hiemate

quadam

154쪽

iue I A vi pNTII BEYERLINC Κquadam noctes, cum in secretiore cubiculo Egin hartus fui siet, iub ipsam lucem exire vellet, videt multam niuem cecidille haeret, timet ne a vesti giis deprehendatur vir in gynaeceo fuisse. Contilio astu subuenit amica, Millum in humeros sublatum tendentem, dulce onus tulit. Ecce o sortem miseram aequam tamen. Videt id forte ex superiore

domus parte aura captans CAROLvs .dissimulat,donec pleno die Principii conuentus. Hic rem narrat,

rogatque a nomina suppressit qua poena famulus qui sic in dominum, filia quae in patrem peccas set, digni cui illi, Mortis Tum utrumque vocat, coram se sistit En inquit, hi sunt qui peccauerunt. Tu Egin harte, tu filia, qui hoc ausi estis . necne- gradi erat locus patrem ac dominum, inspecto

rem accusatorem iudicem &vindicem habet, ant.)Quid meruistis Morte,inquiunt illi. at CAROLUS. Tamen mitem tu Patrem tu Domιnum videte. Igno scimiu lege hac quam dicam. Eginharte, hanc tuan latricem uxorem duces concordes estote, ct mutuum deinceps inter vos ferte. Dixerat illi a summo metu

in gaudium inexspectatum translati, grates agunt,& gratulationes futuri connubilaccipiunt.

Nec nimis seuerum est quod addam. AZIMI RV , qui postea Polonorum rex, dum tempus aliquando falleret per lusum alea cum domestico suo Ioan Conario equite, alternaret uti in illis fit Fortuna cum multa nox esset,placuit uno iactu de tota summa decidere. Is felix ΑχiM1Ro fuit: qui

pecuniam ad se attraxit Indignatus eques, sorti suae

155쪽

suae iratus, per calorem Principem invadit, capita te erat di beneficio noctis euadit primo mane Ἀ-Zi Misto sistitur puniendus. Expectatis hic vindictam,aut ultionem, licet a quam Ne quaquam arae bene considerata, Princeps, semici, inquit, iste minus quam ego peccauit imo quidquid peccatum est,

meum est Calor mentem manum ei mouit at ego

cur causam praebui oblatis conditionis mei, cri scum pari lusi' o tu Joannes, non veniam a me solum, sed arariam accipe. fili me castigatione docui Ti, ne pira imposterum Princ se indignum committaχλ . Ita dixit, fecitque. En clementiam, patientiam,pri dentiam. Ibideria. Ruboti nus I p. AusTR1Ac Hic etiam cum post morum mutationem cle mentior factus esset, quam in ipso imperi j cxordio; reprehensus, in prudentem hunc sermonem erupit Seuerum 9 immitem fuisse me aliquando poeni 'tuit lenem O placabilem, numquam Memoranda, di vere Imperatore digna vox. An Syl. ib a.

At in illo etiam spectabilis haec virtus fuit cum enim in Regem ellet euectus, accellit magna cum fiducia e domesticis unus, postulans bona ciuis cuiusdam Aurelianensis, qui tristi illo tempore, quo inter Ludovicum Carolum octauum grauis illas multas,&distidium ex acerrimis Ludovici hostibus stierat. Rex animo plane regio, Tu vero aliud a

me pote, inquit, ct meritis tuis gratia erit De isto, omitte: nam Rex Galliae verba eius sum non ulcisciatur iriiurio ducis Aurelianensis Dux enim antea

cum hoc titulo fuerat significabat ergo , dignit. λ-

156쪽

Tempora confundimus,at in re adem. Orta aliqua lograui inter lv MONi, REGEM,&fratrem simultate, factum, ut a fratre REx regno pelleretur.

Pulsus ad Malachiam Episcopum fugit, a quo re

gio honore excipitur, ac simul ab eo instigatur, regnum quo per iniuriam pulsus erat, per vim reciperet cui ille , Nequaquam idfecero, ait nolo enimi roterreno meo honore humanum sanguine cfundere, qui contra me de terra clamet ad Dominum. Docuit ex necessitate parandam virtutem Coll. ex Satio tona. 6. iniit S. Malachia'. ' Te autem Ar priorus silerem qui hic parem vix Vllum,at superiorem certe neminem habuisti. Ob sidebat Caietam pertinaciter rebellem, constabat obsessi, inopia commeatuum premi: quod ipsi met falli, inutilem turbam emittebat Agitatum in con silio eam repellere in urbem ciedendam enim OX hac ratione at noliti REx eorum misertus quare cum ea potitus non esiet,quidam obiicere ausi, Nisi illos misisses, iam urbe potitus esses ille liter: constanter, At mihi, aiebat, pluris tot homi tum incolumitas sicluam centum Caietae.Tamen nec ea defuit nam ciues tam insigni virtute moniti, vltro se ei tradant. Meminerat clementillimus Princeps illius Senecae, quod quisquis est placidi potens

Dominusive vita seruat innocuas manus,

Et incruentum mitis imperium regit, ni

157쪽

ApopHTHEGM CHItasTIANOR. I 9 Animoque parcit longa permensus diis Felicis aeuis alia vel caelum petit, Vel ta felix nemoris Eus loca.L Lips loco cit Panorm lib. i. de Gestis eius i. ID EM i Percontant , cur erga omnes etiam malos , ita lenis esset vocem factis consonam respondit: Quia bonos iusilitia conciliat, malos clementia Panorm. lib. a. de est. At phon.

E M. . . Iterum cum de nimia eius lenitate Quererentur

ministri, eamque vix Principem decere dicerent: Uuid ergo inquit, vultis vrsos ct leones regnare PHominum clementia, belluarum feritas propria II. Vera dixit. Quo quis maior, magis ut sic dicam homo est, hoc virtuti huic pronio , quae ob id humanitas appellatur. diare sapienter admodum Iuuenal de hac virtute verba faciens Sat. i. ait:

Senarat haec nos

Agrege brutorum atq; ide venerabile soli Sortiti ingenium, diuinorumque capaces.&paul pou Principio indui it communis conditor illis Tantum animas imis assiimu quoq; mutuus ut nosse fectus petere auxilium. praesare iuberet. Panormit ibid. . Eiusdem etiam illa vox . salo multos mea cla mentiaseruare, quam paucos seueritateperdere. Vnde etiam dicenti sibi cuidam: Cave, iis a haec leta mentia in perniciem cedat Vmo ver. respondit, multa mihi perferenda sunt, ne in inutiam cadam

158쪽

a I AvRENTII BEYERLINC CQuid maxime aduersarios secteret rogatus: Placabilitatis ait, ct mansuetudinis nomen. Vnde dum contra Venetos de Florentinos haud equidem iniuria bellum sit cepisset, ac magno animo viribus aduersus eos contendisset, Veneti oratores armato obuiam procedunt, pacem humiliter postulant. cuius conditiones, clim eiusdem proceres intelligere desiderarent, ac se facile quiduis a victo hoste im- perraturos dicerent, ALPHoresus respondisse fertur Nullum aliud datae pacis pretium ex limo, quam hostibusgenibus ad me aduolutis pacem dare. O lementiam paene e Potentum pectoribus proscriptam. Panorm. lib. i. de Gestis eiulci.

Et te unicum Mansuetudinis prcsidium AKo-LE Caesar in extremo hoc agmine colloco. Illi enim nihil grauius ingratiusque, quam aliquem capitis damnatum intelligere. Quare cum in Anglia nobili ilimum quemdam iuuenem sententia Volsaei, qui iudiciis praeerat, damnatum audiuillet, pulchre ludens , Indignum, aiebat a cane lani3 tam pulchran damam deuorari nam ille qui tot annis lanienam in Anglia strcuerat,iant,filius crat. Preclare Ouidius ad Cotim: Conueniens hominum est hominem siruare voluptas:

Et melior ulti quaeritur araefauor.

Chyt in Orat de Carolo V. Imp.

159쪽

CO EMITERI M.

ELi A ABBA s. OEMITERIA, quae mortuorum domicilia,

sunt a quasi publica quaeda gymnasia, in qui

bus vera illos pnia, Mundi videlicet cci temptus, docetur, alacri animo accedamus cum E L LA An-BATE. Ille ni in cum saepius ad ferales has scholas suos remitteret, illi quidnam emolumenti ex eo accessu consequerentur,inquirerent dicebat: uua te in domo Aguli retulit Ieremias propheta. Iste namque eo a Domino missius,cum vidistet vas super rotam, ejusque confractionem iouam restauratio nem , didicit dependentiam necessariam populi a divina bonitate. Ita&nos intuentes Sepulcnreta, vitae nostrae&mortis memoria recolimus , quodq; gloria hominis stercus vermis est hodie extolli tur,4 cras non inuenitur ac vi bene cecinit Poeta,

Omnia sunt hominum tenui pendentia filo, Et subito casia quae valuere ruuirt- ERAE II AN ONYMus Rogatus quomodo ad hanc publicam scholam accedendum esset, respondit tuo olim ad ludum P thagorae Ad eum enim primum accedentibus quinquennale imperabatur sidentium , ut silendo melius tandem loqui discerent. Ita in hac mortalium pal stra, silenti, tacita inspectione opus; cum ad prudentius loquendum , tum ad rectius iudicandu, melius vivendii. Ex Stimulis virtvt. Complorata iacent maestis bi corpora bustis,

160쪽

i AVRENTI BEYERI IN GK Certabantque iocis ad quos puer oreproteruus, Sunt ait, ad vestras gaudia quanta domos. Confecisos aetate senes , lethoque propin se os, ipsorum ue norans, esse sepulchra, domos. Ex Epigramin. Sabini. '

COGITATIO, CONTEMPLATIO, M ED I T AT M.

OVAM verum Heracliti dictum, Plutarcho teste,vigilantibus unum communem esse mundum, sopitos in suum quemque discedere, per cogitationem scilicetri contemplationem reipsa inuestigandum. Atque ut Hieronymos, Augustinos,&alios insignes viros, apud quos magno in pretio contemplationis de sanctae cogitationis studium, Omittana; THOMA AQ ViNAs, qui ob doctrinae praestantiam Angelici Doctoris nomen obtinuit,

Parisiis cum Philippo, vel f si Campanis des Lu

dovico rege in coena accumbens, animo alienatus, clim ne oculis quidem conniveret, manu tandem percutiens mensam, exclamauit; a erjiu δει- mchaeos conclusum est quod factum dum Rex admi-1aretur, THOMA cum rubore respondit: Argumentum mihi in mentem venerat, quo Ianichaeorum dogma penitio uertedum. Ita viri sane etiam aliud exterius agentes, interius ad Dei gloriam promo

uendam semper intendunt Fulg. lib. 8 cap.7. S. BASILivs Aquinat se: Asir ius assi ciet.qui non ignorans, quanti pia consideratio ab impietatis studio men

SEARCH

MENU NAVIGATION