장음표시 사용
191쪽
Et falluci udspectu paries pictus, putidus.
Auguribus. Cod. Guelpli. Ven. I. ll. Pur. Ald. uugurius. illo Notitiis p. 393 ed. Merc. : is Statim productu prima syllaba u Stando perseveranter et aequaliter sigitisicut. - AD nius in Augure:
uunni sunm non istis exercetur iii locis Hic noster, delaboriit quum si uisui puer.
e Xercetur. Jun. e Xere ero. - statim puer. I ulgo puer Statim, quae transposui cum Boilito, recte monente, Secundum Nonium hic priorem vocabuli statim syllabam longum esse. - In edd. Fen. et Pur. desideruntur verba Afranius statim puer. - Istis exercetur in locis, id est, ut videtur, in istis rebus Se exercet. iV. Nonius p. 512 M. Merc. : ,, Firmiter pro firme. Afranius in Augure: Hoc lieret, ut aut clamor oritur, sed spiritum firmiter insint. Sic Mere. In ed. Jun. legitur: Augur. Ille liueret ut clamor, sed spiritu f. i. Antiquiores omittunt Afranius etc. Bothius se huec prorsus non intelligere satetur. Versum quidemisia prodere videntur anui uesti eum tetr. cat. , qui fortasse sic est scribendus:
Hic litteret, utut clamor oritur; sed spisitu' si
Cf. Idae fragm. Quod ad sententiam attinet, pavidus nescio quis describi videtur, quem animus ad aliquid iaciendum instigat.
Probus ad Virg. Eclog. VI. 3Ir se Plane trinam esse mundi Originem et Lucretius constetur. - Afranius etiam in Augure:
192쪽
Posteaquam nrripuit rabies hunc nostrum nugurem, Mare, coelum, terrum ruero nc tremere
dicereS. arripuit rabies. Editur arripui trabes, quod nec sententiae nec metro aptum eSt. Augur haec subula paene ubique dicitur, semel Au res; et veram esso illam inscriptionem, apparet ex frugin. V. Sequi autem potuit tu ea scribenda Afranius Menundri Aεισιδα α ιονα, quae tabula tota expressa crut ex Antiplianis Olc νιστῆ. Afranii vero Augurem contra respex crunt sortasse Pomponius et Laberius, quum cognomines subulas suas componer tat. Quu ritur utileni, quomodo augur, qui potius praetextatae persona liabendus est, repraesentari potuerit in togata tabernaria. Tabernariam enim Afranii Augurem suisse, ut caeteriis eius fabulas omnes, ex fragmentis liquet. Νon igi- tu π proprie hic, sicut etiam in Pomponii et Laberii subulis, i si id nomen usurpatum esse arbitror, quum alii quoque, qui nil uugurum collegium non pertinerent, futura tetimen praeditice Dent , augures uppellati sint. Vidit. Cicero de Divin. I. 40, Epist. ad lam. VI. 6; Ovidius Νue. τ9.
Νonius p. 97 ed. Merc. : o De gulasse est gulae dedisse. Asrati ius in Brundisinis:
Iinnio in milii dum occubuisse, degulasse op6rtuit.
Brundisinis. en. I. ll. Pur. Bruto. Ald. Brundisini. ures. Brundusinis. - Afranius in Brundusinis: De-gMlasse oportuit legitur etiam apud Charisiit in I. p. 80 ed. Pulseli. - Bothius: se occubuisse valet accubuisse. Videtur hic verborum lusus esse, quum scripsit poeta oeeu-buisse pro uecubuisse et degulasse, quod simile est verbo de collus se, pro devorasse. i I Xonivs p. 123 ed. Merc. : is Impli cure positum pro oriture. Asruuius in Brundiisio:
193쪽
Parte inseriore hie Implicabatur caput.
Bratii lusio. Iun. Brundisin. Merc. Brundisio. - Parte. Libri In parte. Νοn dubitavi praepositionem omittere, quum ea iiddita versus modum ex collui. Ortum videtur illud in ex anteeedente urundusin. notiti is contra vocubulum hic
uncinis inclusit; quod quomodo a librariis addi potuerit, non video. Lipsius Epistolle. quaest. V. 25 pro hic coniecit hule. Idem seripsit fas c eo pro suteor, quod olim post caput legebatur. At Mercerius in annotatis docet, verbum istud ex Attii loto sublutum adhaesisse Afranio. Cf. Attii Aeneadarum sive Decii fragm. VI.iII. Festus v. Sagaces, Fragm. p. 61 ed. Daeer. : Sag eos appelluntur multi ac sollertis acuminis. Afranius in Brundisina:
uuis tam Anglici corde atque ingenio unico ἐ
i V. Priscianus X. 2. T. p. 879 M. Pulach. : si Sapio tam supivi vel sapit quum sapui protulisse auctores iuveniuntur. - Afranius in Brundusinis:
Equ idem nunc resipui, postqvnni sectus est laetitia onustum.
laetitia onustum. Steph. laetitiae honustum. Laudantur haec fragmenta, si omiseris illud Bruto, quod in nonnullis Nonii editionibus reperitur, ex Brundusinis, Brundusina, Brundusio; ut viri docti dubii sint do vera subu-Iuo inseriptione. Hanc me invenisse arbitror apud Donatum de Comoedia, ubi haec leguntur: is omnium autem eo moediarum scripta ex quatuor rebus omnino sumuntur, nomine, loco,
saeto, eventu: nomine, ut Phormio, Hecyrii, Curculio, Epidicus; loco, ut Andria, Leucadia, Brundusinu; faeto et quae sequuntur. Caeterum habuit hic quoque Afranius pra ter alios, quos sequi pomet, Menandrum, qui Ανδριαν, Κνιδίαν, 'ολυνειαν, ullus scripserat.
194쪽
Nonius p. 126 ed. Merc. : hJentare. Afranius in Buc- eone adoptato:
Jentare nulla invitat. Sed videantur, quae diximus de hac subula supra p. 168 sq. CAEDO, CAEDUM, CAEDUS, CEDUM, CEDUS. Vidd. avnoti. ad Incendii fragm. IV. cIΝERARIUS.
Cliarisius II. p. 214 ap. Putach. , de interiectionibus exisponens: ,, Cuc cur u. Afranius in Cinerario: - Id me celabat cuccurit. An nomen est, ut veru, genui Cuc cur u - euecur u. Bas. Cuccurru - cucurru. PutAcb., undo hausit Bothius, Cu- curru - cucurru. Metro quidem aptius videtur apud Afranium euccvru, quod e Stephano sumpsi. ita Priscianus VIII. T. 3T. p. 804 ap. Pulsch.: Gratulor, gaudeo pariter eum alio et gratias ago. Afranius in Ciru
Sexte, si frater mi, salvet quum salvus venis Meliusque est, gratulor dis.
Sexte, o frater mi Jo. Valent. Franckio debemus. Librii Sexto frater mi. Both. Frater mi, Sext . - Meliu quo est. Vulgo meliusque tibi est. At pleriquo codd. Krolii. et edd. Ven. tibi omittunt. Quaro id pronomen in te prelis putandum videtur. Νec iam opus est eum Bolbio contra librorum auctoritatem scribere dis gratulor. - Apud Nonium p. 116 ed. Merc. haec leguntur: ,, Gratulari, gratias agere. - Afranius in Cinerario: Quod salvus venis, melius est, gratulor diis. Sic etiam Salmasius ad Tertiit l. de Pall. p. 385 et J. F. Gronovius Dbservati. ll. 19. p. 384 Afranii verba laudant. Sed vehementer friget: quod sal As enis, frater, melius e St.
195쪽
Utrum C in orarius, un Cinerarium, quum subula, nisi sexto e u , non commemoretur, neque ex reliquiis quidquam n pliareat, verus suerit titulus, manifestum quidem nunest. Videtur tumen et per se nisi ius inseribi subula Cineri rius, ct composuerunt Alexis IIυρατ νον et Menander Kεκρυν αλυν, unde, ut videtur, suelle nasci potuit is titulus, quem ulteri praeserendum arbitror.
Νonius p. 39 ed. Merc. : is Pilare dictum est, ut plumare, pilis vestiri. Afranius in Compitalibus:
Praeteren corpus nunc meum pilare primum coepit.
corpus nunc meum. Vulgo, metro nil versante, eorpus meum nunc. Merc. Both. nunc corpus m Eum, quod
propter acutam vocabuli corpus syllabum posteriorem minus probandum videtur. - Fortasse hic locus unus ibit portam, quibus Asranius uuinctiliuno et Ausonio testibus argumenta inquin uverui. it. Νonius p. 496 ed. Merc. : Veteribus genitivum pro u
cusativo poni placet. Afranius in Compitulibus: Si non Nereare, Iaemo verentur tui.
Vereare. Vela. I. II. Par. vereor. Vulgo verear. Correxit Mercerius.
III. Suetonius, quem exscripsit Donatus, in Tereulii vitat, Iunc Terentium) Afranius quidem omnibus comicis praefert, scribens in Compitulibus:
Terentio non similem dices quempiam.
iv. Macrobius Saturn. VI. 1: isPossem pluribus Edueere, quan-trm se mutuo compilarint bibliothecue veteris nuctoreS. Unum nunc exemplum prostram, quod ad probrinio quaenssero, puene sufficiet. Asennius enim, togulorum scriptor, in ea togata, quuo Compitalia inscribitur, non inverecundereSpondens urguentibus, quod plura sumpsisset a Menandro:
196쪽
- Fnteor, inquit, sumpsi non tib illo solis modo, Sed ut quisque habuit, conveniret quod mihi,
Quodque me non posse melius facere credidi; Eliiiiii u Latino. -
illo solo. Hoth. solo illo. Cf. Auctionis fragm. III. et quos Ioeos ibi luudamus. - eonveniret quod . Libri metro invito quod conveniret. Correxit Bollitus, simul absque necessitateu uod scribens pro eo, quod est in libris, Quodque. - Et primus versus integer sit, fortasse addendum Ego veI scribondum sumpsisse. Munkius de Pomp. non. p. 38 restituit scribendo e Sum si, fateor, ab illo non solo modo.
Priscianus V. 8. 45. p. 659 np. Ρutsct.: is Hic et ii ocsa I. Afranius in Compitalibus:
- Ut, quidquid loquitur, Sul merum est.
Fragm. IlI., ut i V., EX prologo Sumptum esse reppuret. Nec minus inde sublutum esse V., sive ad Menandrum sive
iid Terentium reseratur, probabiliter putavit Jo. Valent. Franckius. Omnino Afranius in hoc prologo, 'ut imitationem
Suum ultorum excusaret, uSus esse videtur Terentio uuctore,
qui, quamvis et ipse ullos imitatus Sit, tamen Summus exstititerit. uuod autem ad subulue nrgumentum ultinet, puri probabilitate coniecit riunckius, λαλκεῖα Monandri exemplo fuisse togaturum poetae, fortasse simul respicienti Ἐναγαζοντας Diphili, ita ut ulcunullum lueo Compitoliu ponerentur, ni lue ex Afranii subula deinde Luberium cognomini mimo urgumentum petivisse. Nec prorsus disSimiles inter se moveniatur cogitationes illo Afranii Praeterea corpus est. et iis, quae ex Menandrea fabula attulit Stobaeus Eclog. Tit. 116. 9ed. Gaias: B Gκ ἄν γενοιτ' ερωντος αθλι υτερον ουδεν γεροντοc, πλὴν ετερος γερδειν ερων 'πις γαρ απολαυειν βουλευ, ὸυν απιδείπεται Λιμ τὸν χρονον, πεδις Ohτος Ουκ ἔστ' α&Doς; Potuit autem fieri, ut Asranius nonnulla etiam Sumeret ex Πανηγυρισταις Platonis et Diodori Sinopensis, sicut ex IΠανηγυρει Philemonis. Caeterum veri non est dissimile,
quod pronuntiat Kordesius ad Eberharditi libellum de artium humanitatis statu up . Rom. p. Io, Compitalia et Meg
197쪽
Iensia Afranii scriptas fuisse diebus sesiis. Idem igitur etInm de Attae Megalensibus statuere licebit, et sortasse de Aedilicia quoque eiusdem poeine.
Gellius XV. 13: -Utor et vereor et hortor et consolor communia verba sunt, nc diei utroque versus possunt: vereor te et vereor abs te, id est, tu m vereris. Testor quoque et interpretor signi sentione reciproca dicunttir. Nunt autem verba haec omnia ex ultera parte inusitata; et an dieta sint, in eam quoque partem quaeri solet. Afranius in Consobrinis:
Hem isto parentum est vita vilis Iiberis, Ubi malunt metui, quam vereri Se nb suis.
Hic vereri ex ea parte dietum est, quae est non usi intior. Ilem isto. Nie codd. plerique et recentiores edd. Εdd. vett. Hem iste; item Stephanus. Ed. Ald. Hem his eo. Edd. Gryph. marg. li iace, et atys hisco. Muretus Var. leet. ll. 4, 1 ipsius Var. Iret. ll. 28, probunte Disello, Horumce. Gronovius, quum in cod. Regio exstot He inusto, restitui voluit uel tu isto, quam scripturam merito resutut Botti ius. Isto interpretandum videtur eum Fulstero ea propter vel propterea, ut Plaut. Rud. IV. T. 8: o Isto tu puuper es, quum nimis sancte pius. - vita vilis. Νic, probantibus recentioribus, quod scium, omnibus, Lipsius i. c., laudans Cic. in Cnt. I. 8: - uoruni cst tibi videlicet uuetori tua cara, vita vilissima. Olim vulgo legebutur vitabilis, unde Muretus I. e. secit vita bilis. Cod. Guelph. in talibus. - Ubi. Muret. Lipa. uisel. uui. - ab suis. Edd. vett. Steph. Muret. Lips. Disel. a suis. Juvt. Ald. suis, omissa praepositione. II. Festus v. Temetum, Sehed. p. 92 ed. Dacer. : DTem tum, vinum. - Afranius in Consobrinis:
Pol nivgis istius temulentae futilis.
Non sum apud mel Hem, lentus lente te rogabo.
198쪽
me non eliditur per interpunctionem. - Ηem. Stepli. en. Lente. Libri lenteque, laborante et metro et sententia. Correxit Bothius, cui versus videtur usynarietus, ex duobus ii hyphallicis constans. CL annoti. ad Titinii Geminue fragm. IX. Idem explicat: se Reprehensus ulter ab ultero in eo, quod incommodice lineommode) rogundo utque instando ita se gerat, quusi non sit apud se, haec respondet. IV.Charisius II. p. 184 ap. Pulseb.: is Iordicus. Afranius in Consobrinis:
- Vahia, retinet homo linguam mordicus.
Charisius II. p. 189 ap. Pulseh.: is Praefiscine. Afranius in Consobrinis:
Scis habitum, ita ut nunc obtinet, prResiacine.
Per e, non per i. Ilabitum substantivum, a nominativo habitus, non participium. vl. Νοnius p. 557 ed. Merc. : is Consobrini, ex duabus editi sororibus. De quibus exempla multa sunt in antiquis auctoribus, et maxime in Afranio et iuris vetustissimis scriptoribus. Verisimiliter hane togatam expressisse Afranium ex Mennndri Ἀνε ριοις dixerunt post alios Fabricius Bibl. Graec. T. I l. p. 461 cur. Huries. et Meinckius ud Menandri rellia quias p. 24.
Nonius p. 124 ed. Merc. : In solum, insolitum. Ase nius in Crimine:
Orbitatem senectuti tuae malam Metui; quod in solum non venit eaeco uc dementi tibi.
Idem in Virgine: Ne veniret, quod nunc agitur, in solum. senectuti. Jun. marg. servituti. Pronuntian-
199쪽
dum est lite vocabulum senectuti vel f ne et uti, ut alibi non semel; nisi sorte reeto transponitur a Boihio: tuu
senectuti. - venit c ueco. Par. venit idem caeco.
dementi tibi indagavit II tbius. Cod. Guelpli. Merc. deme- tibi. Ald. de me tibi. Ven. I. it. dein et ri. Pur. Ilus. Νteph. Jun. dementi. - tuod ad illud In solum, insolitum attinet, Mercerius itaec profert: si Vix fides adhibenda Νonio.
quin potius in utroque exemplo in solum venire, non aliud est, quum upud Cicero uem et Varronem infra p. 5003, quoniam nominu non memini, quod in solum milii ven rit, ponam. Ciceronis loci, a Mercerio sigiliscati, hi sunt: Epist. ad sum. IX. 26: is Convivio delpetor: ibi loquor, quod in solum, ut dicitur, et gemitum in risus maximos transiero de Nat. Deor. I. 23: ,, Abuteris ad omnia atomorum regnis et licentia; hinc, quodcunque in solum venit, ut dicitur, ei liligis utque ei scis. Ut Mercerius, senserui Paullus Maniitius ad Cic. Epist. ad Dui. l . 26, endo imitte opinio est aliorum. Jure, eredo; quamvis Turnebus Ad vers. lX. 2 scribere non dubitaverit, npud Afranium veteres in solum insolitum interpretari, a quibus vix reecdere liceat. Quaeritur, quid signiscet in solum venire. Manutilis l. c. : Hoc proverbium, inquit, si tuod in solum venit, vel, uuodcumque in
solum venit, quidlibet signisicat, et quidquid occurrit, quidquid cusus sert: non pro ratiorie, aut pro recta voluntute, sed temere, cusu, sortuito. Nec multo aliter Turnebus i. c. ris Ut - ea demum nubis esse videntur, quae SenSibus con inprehendi miis, velut quae vel tangimus vel cernimus: siccum Oinnia prope serat solum, id solum esse existimi mus, quod in eo videmus, et niunia quae sunt in rerum natura, eo sustineri putamus. Proindo quod in solum,
valet, quidquid est, quidquid accidit, quidquid sese offert,
quidquid evenit. Quae eum Afranii locis purum consentire ipse animadvertit Turnebus, quum a Nonii testimonio discedere nollet. Manutius, euius explicutionem proverbii recentiores, quod sciam, omnes amplexi sunt, priorem Afranii locum interpretatur: se Quod temere non uccidat hontini caeco uo dementi; ulterum: si Xe temere succederet id, quod nuncogitur. Ililii nee haec neque omnino, quilo vel Manutius vel Turnebus protulerunt, satis aptu videntur. Ortum esso arbitror proverbium inde, quod in nitimo cogitationes, ut in solo, id est, in terrae superficie, plantae enuscuntur. itaque
in solum squasi se. cogitationis) venire idem sere esse puto, quod iii mentem usu ire; et venit mihi aliquid in solum itit pretor venit mihi alicuius rei in meli-
200쪽
tem, incido in aliquam r in vel in suspicionem alicuius rei, animadverto aliquid. Apud Afritilium igitur quod in solum non venit caeco ne dementi tibi significare existimo quod caecus ac demens non unimadve tisti, quod tibi caeco ac dementi non suboluit; et ne ventiaret, quod nune agitur, in solum ne animadverteretur id, ite inciderent sincideret in suspicionem eius, quod nunc agitur. Ad Varronis et M. Tullii locos interpretundus a commodata est loquendi formula in mentem venire vel
III. Νonius p. 480 ed. Merc. : is Spolior pro spolio. Ah nius in Crimine:
- Quos impune depopulatur Et dispoliatur dedecus.
Sic libri. Bollitus, monens, saepe Iapsos esse in asyndetolibrarios: auos impune depopulatur, despoliatur dedecus.
Fortasse recte. Quadrant tamen verba, servata eoniunctione, Don minus bene in versus lumb. te tr. Cat. ,.quum, ea eXpuncta, in troch. tetr. Cut.
Quale suerit erimen, unde subula inscripta est, tutelligi posse videtur ex fragni. III. Vocabulo dedecus peccantem signi sicari puto. - A scriptoribus commemorantur is ια ιι αρτα νων Aret, edi ei et Diphili Aιαι αρτάνουσα.
Charisius I. p. 81 up. Putach. : Saga neutro genere dicitur; sed Afranius in Deditione masculine dixit: