장음표시 사용
211쪽
supradietam proserebunt declinationem. Alianius in Emanes- puto:
Sollicito e Orde corpus non potitur quie.
potitur quie. Libri potitur nunc quie. Bothius: -Nententia non requirit nunc, respuit versus iambicus: quare Sup- eposititium esse urbitror. In prirnis ideo voetibulum nunc delendum censeo, quod eo expuncto sententia generalis nuscitur.
Festus v. R me ure, Fragm. p. 43 ed. Dacer. : DRemeare, redire; ut commeare, ultro citro ire; unde commeatus dari dicitur, id est, tempus, quo quo quis 3 ire
redireque possit. Asennius in Emancipato:
Vetuit me sine mercede prosum Paccius Remeare in ludum.
Pae eius Ios. Scaliger, Fulvius Ursinus, Bothius. Legitur paucius. Stepli. paucis. Fulv. Ursinus praeter Paccius etiam Paueius proponit cum Turnebo Advers. Xli I. 25. F git me, num Misi quoque istud nomen reperiatur. Paceius a Cicerone Epist. ad Att. IV. 16 aliisque commemoratur. CLWelebertus de C. Valgio Ruse p. 28. - Prosum, plane; ludum, ludum litterarium, ut videtur.
XXIV. . Festus v. oratores, Fragm. p. 16 ed. Dacer. : Moratores pro deprecatoribus. - ADanius in I mancipato: . . Si . . . . tum Si quod oritur . . . . Soliger eorrigit: si quid orator Item . . . .
Pauciora sunt, quam quue probubiliter expleri possint. Summa huius subulae putet ex inscriptione et ex fragmm. I. XIII. XVI. Lis erat exorta inter patrem filiumque emancipatum de puella, quam filius in matrimonium duceret. Huc pertinent Quinctiliani verba Instituti. orat. XI. 1. 65: se Inter patres etiam filiosque, quum intervenisset emancipatio, litigatum scio. Ad quem locum interpretes mentionem faciunt Afranii eorum, quae primo loco posuimus. In simili igitur argumento versata videtur haec togata, ac Menandri IIροεγκαλων, unde Stobueus Eclog. Tit. 76. 8 ed. Gaiss. haec laudat: OOLν το rενεσθαι Πατέρα παίδων ην κακον A1ύπη, φοβος, g ροντις, Πέρας ἐστὶν o δε εν.
212쪽
Ex eadem comoedia fortasse sumpta sunt, quae leguntur apud eundem scriptorem Tit. 76. 8, non addito sabulae nomine: οὐκ Iστιν Ουδἐν αγλιώτερον πατρος, LDην ἔδεερος αa νὶ πλειονέων παιδίον παT P. De singulis Emancipati reliquiis praeterea liaec habeo dicere. Fragm. IV. matrem adolescentis pronuntiare puto, quae filium contra putrem ι adiuvet. Menander apud Stubaeum Εelog. Tit. 6. 7:, ἰάστιν δε ιε τηρ cIιλοτεκνος ιι αλλον πατρος M s εν γὰρ αυτῆς Ουεν xιον, o δ' Οἰεται. Fragm. Ill. contra esse arbitror senis, quum uxor dixerit, ipsi convenire eiusinodi coniugem, quales sint mulieres scaenicae. In fragiii. I l. ad sortunas sint intellig millim videtur udolescentem. FNigm. XVI. haud dubie sunt filii verbii, puellum, quam pater ipsi in matrimonium obtrudit, spernentis. uuae XlX. loco apud nos leguntur, eorum ulterum partem Senem pronuntiare existimo; priorem exclumuverit uxor.
Νonius p. 8 ed. Merc. : -Trieae sunt impedimentu otimplicationes: et intri caro, impedire, morari: dictae quasi τριχες, quod pullos gullinaceos involvant et impediunt capilli, pedibus implieati. - Afranius in Epistola: Ita intricavit huius hanc rem temeritas.
ii Nonius p. 18 ed. Mere. : si Νebulones et tenebriones dicti sunt, qui mendaciis et astutiis suis nebulam quandam et tenebras obiiciunt; aut quibus ad sigam fugitivis et surtu haec erunt uccommodata et utilia. - Afranius in Epistula:
Huc venit fugiens tenebrionem Tyrium.
Epistula. Nie eod. GueIph. Vulgo Epistola. - tenebrionem. Cod. Guelph. tenebrione. - Tyrium. Cod. Guelph. tirriurn. I en. I. II. Par. tirium. Stepli. Tyrum. Bollitus, senarium restituens, Thurium. uuae fieri plura Si veru esset, hoc Thurium, urbis nomen, non adiectivum, quod est Titurinum, ad Hus pertineret. Non dubito autem, quin, quonium Tyrii et Curthaginienses, quum mereaturum EXereerent prae caeteris, omnino fraudulenti Labebantur, recte
213쪽
illis onius p. 102 ed. Mere. : is Extundere est extorquere vel invenire. Asrunius in EpistolarItἔique udeo extundo: ex officio datur mihi
Custodiendus. Itaque adeo. Ald. Bas. Steph. Jun. Atque adeo. - EX officio. Ald. Bus. Steph. exitio, quod perindo, ut illud Atque adeo, correctoris manum supit. Gulielinius Verisimit.
iecturus in Plaut. Cure. ll. 3. 85 et True. V. 1. 17 exceperis, alibi nus suum reperitur, itu etiam propter repetitam in Eo enndem pri epositionem serri nequit. Bothio scribere visum est datur ex officio, quod necessarium quidem esse non puto; quemadi nodum omnino cautionem esse adhibendum urbitror in transponendis vocabulis, ne vel ulia metra, utque ipsi usi sint poetae, vel meliores numeros, quam qui ab ipsis prosecti sint, perperam iis vindicemus. Hie fortasse adeo ex officio cum vi quadam ponitur ante caetera verba, quibus cum illud cohaeret. Nententiam verborum hanc esse puto: Munus in me desertur, ut eum cus odium; ut ex officio magis pertineat ad Custodiendus, quum ud datur. IV. Nonius p. 207 ed. Merc. : se Gelu neutri generis.
Masculini. Afranius in Epistola: - uuIs tu es ventoso in loco
Solentus, intempesta noctu, sub dio Aperto capite, silices quum sndat gelus
noetu. Iun. nocte. - dio. Cod. Guelph. Ald. Bas. Stepti. Jun. divo. - silicos. Ald. nas. Steph. silicem. - In Ven. I. II. Par. hic locus desideratur.
Nonius p. 221 ed. Merc. : is Rogus musculini generis. Neutri. Afrunius in Epistola: - Pulchre hoc incendi rogum lArdet, tenetur; hoc sepulchro saepe licet. Saepe licet. Ald. Bus. sepelietur. Jun. sepeli licet. Ven. I. II. Par. Steph. haec non habent. - Pulmerius in Spieit., Grui. Thes. criti T. IV. p. 85T, Suspicatus est: urindet: tene tu: hoc sepulcro sepeli ilicet; vel: ardet: tuentus feret hoc sepulcro sepeli ilicet. Melius Bo-
214쪽
illius, caeteris intactis, restituit sepeliet. o Sepeliet, inquit vir doctus, ridiem, vel argentum suum. Videtur haredicero servulus vel purasitus, postquam adolescentem amore aliquo meretricio irretiit. Menaeclimus in Plauti fabula cognomini, versu 78, de domo ainasiae: Clam uxorem ubi sepulcrum habemus, et hunc comburamus diem. Vix tamen dubito, quin emendundum sit:
- Pulchre hoc incendi rogum lArdet, tenetur; hie se pulchre sepelieti
Facillime se pulchre, praesertim ante sepeliet, transire potuit in sepulchro. Qua mutatione facta, ultro scriptum sit hoc pro hic. 'I Νοnius p. 256 ed. Merc. r is Comparare veteres confirmare et constituere dixerunt. - Asranius in Epistola:
Nam proba et pudica quod sum, consulo et Pnrco
proba. Par. prona. - pudica quod sum. Ven. I. II. Pur. publica quod sine. - consulo. Ven. I. II. Par. consilio. Steph. consulto. - comparatum e St. Ven. I. II. Par. eomparatum.
vII. Nonius p. 260 ed. Merc. r is Contendit proripuit vel direxit significat. - Afranius in Epistola:
- Non licet me, qua contendi Asiniit
Pervenire. qua contendi semita. Sic Gulielmius Verisimit. III. 8,
Mercerius in annoti., Bothius. Ven. I. II. Par. Ald. Jun. quo contendisset ita. nas. Steph. quo contendissemitu. Merc. qua eontendissem ita. qua habet etiam Jun. murg. Patimerius in Spicit. , Grui. Thes. erit. T. IV. p. 83, coniecit quo contendi, sed te ita, vel sed te, Titu, ut sed te significet sine te. - Pervenire. Ven. I. II. Pus. praevenire. Both. perbitere, quo obsoleto verbo non est verisimile usum esse Afruuium. Versum trocli. teu.cat. facere possis scribendo: Νon licet me pervenire, qua ete. Duiligod by Cooste
215쪽
vli I. Νonius p. 279 ed. Merc. : Deponere est eommendare. - Afranius in Epistola:
Amare, habere puerum depositum foris.
IX. ΝοniuS p. 375 ed. Merc. : o Protinus, ubicunque lectum est, contra usum intellectus communis, quo stillim significare creditur, positum invenitur, ut sit protinus porro uc sine intermissione, continuo, quod iuuetum tenus eius significunistiam confirmat adverbii. Virgilius namque, in quoculaque loco protenus poSuit, Sub lioe sensu intelligendum reliquit. Et quonium nonnulli veterum pro eo, quod protinus eSt, prο- tinum vel pro tinis converterunt, exempla de his neceSSariu deeerpenda sunt. Asranius in Epistola:
- COmissutum protenis recta domum Digredimur.
Comissatum Merc. noth. Antiquiores commissa: Tum. protenis. Stepli. protinis, quod correctum videtur. Merc. Both. protinus. Ex Νonii verbis manifestum est, eum hic tantum sormarum protinis et protinum vel, quod idem est, protenis et protenum exempla proponere voluisse. In caeteris, quos uiseri, Ioeis omnibus protinam exstat. - In Ven. I. II. Pur. verba Et quo nium etc. non reperiuntur.
Nonius p. 409 ed. Merc. : isTristis, iratus. Afranius in Epistola:
Iactavit sese: inet et. Mihi erit tristior,
id est, iratior. ductavit. Tuubmannus ad Plaut. Casin. Il. 3. 14 dactabit. xl. Νonius ibidem: si idem in eadem:
Idem natura tristiori paullulo.
Idem natura. Steph. Νatura, omisso idem. - Νulura tristior non est iratior, sed Severior.
XII. Nonius p. 482 ed. Merc. : si Callet illam rem pro illare. - Afranius in Epistola:
uunmqunm IAtaec malitiosa non tam calleo, Tamen non fefelli l
216쪽
Tamen non fefellit Ilotii. Tu in non fefellis. Interi gandi signum post seselli ponendum esse me docuit Jo. Valent. Franckius. XII l. Nonius ν. 502 ed. Merc. : is Fervit pro servet. - Aheo, quod est fervit, breviuto accentu rer vero facit, ut spernit spernere, Afrunius in Epistolii:
Ego nuSern riSu clandestino runipier; Torpere nanter nitiens, tum ira fer ere.
Sic locum emendavit notitius. misera risu elandestinor uni pier; Torpere. Codd. , quibus usus est Mercerius, miso risu clandestino rumpie tor sere. Ven. l. miso et undestino rumpi et torquere. en. II. Par. misso clandestino rumpi et torquere. Ald. Bas. Jun. miso clandestinorum pietor fere. Steph. misera risu clan destino rumpier, fere. Juv. murg. misi clandestino rumpi. - mater amens, tum ira. Ven. I. II. Par. mutura monstra. Ald. Bas. Steph. Mere. matera men-Stru. .Iun. muteria menstrua. - Scbegkius Praemess. VIII., uti de notitius liausit vocabulum torpere: Ego misera visu clandestino rumpier, torpere natura, menstruus ruere; ut hic puella occultum suum reserat partum. At prior versus integer, quemadmodum eum cum Si pliano, Me certo, Bothio seripsimus, exstat apud Νon. p. 382 v. Rumpere pro delatigare; nisi quod ibi Jun. rumperer habet
pro rumpier. Mercerius alterum versum sic scribendum putavit: Nostrae erae herae) mater umens ira fervere. Facilius quidem ex mater a menstra fit mater amens ira, quam mater amens tum ira vel ex matera menstrua; hoe tamen ad sententiam aptius est.
Puella non sum, supparo si induta sumi
Paullus ex Festo: se Stipparus, vestimentum puellarum lineum, quod et subucula, id est, cum ista, dicitur. Afranius: Puoltu non sum, supparo si induta sum Ad quem locum D cerius: isHunc versum Festi sententiae repugnare ait Vossius
217쪽
Elymol. v. Suppurum), eum ex eo suppurus videatur potiua vestimentum virile. Ideoque per interrogationem legit: Tace, puellu non Sum supparo si indutu sum Addit illo videri verbii esse mulieris se puellum Simulantis. Ned fallitur vir doctissimus. Apud Afranium enim homo i quitur, qui, quod Suppurum indutus esset, ideoque ab obvio quasi puella compellatus, luce inquit, neque enim puellu sum, quamvis vestem puellarem induta. Quod et recto advertisse video doctiss. Cuperunt. Hoc Boillius quoque probati At, si istud verum esset, dicendum esset indutus, non induta. Recte ergo posuit Vossius interrogutionis signum, modo ne dixisset, verba esse mulieris, puellum se simulantis, sed adolescentuli. Oudendori ius. ad Lucani Pliarsul. II. 364 annotavit, in scholiis libri Vossiuni secundi, ubi laudentur liuee Afranii verba, pro suppuro Si Se ni Si suppuro, quod nec in metrum quadrat, et inde ortum videtur, quod scholiasta se tentiam loci non perspexit. XVa Festus v. tu id nisi, Fragm. p. 33 ed. Duceri: ,, uuid nisi usurpavisse antiquos testis est Afranius in Epistula:
A. Me nuctore, mater, nbstinebist B. uusdnisi ta
Unciuis inclusa debentur dos. Scaligero. XVII. Festus v. Sospes, Fragm. p. 54 ed. Dacer. : Noaspes significat apud) omnes fere autetores salvum). Afranius in
Ep istola: - Di te sospitem) servent tuis.
Quae unetvis inclusimus, ea expleta sunt a Jos. Seutigero.
Festus v. Succrot illa, Fragm. p. 54 ed. Ducer. I Su crotillii vox tenuis dicebatur et ulta. - Afranius in
218쪽
Lacunam explevit Fulv. Ursinus, scribens tamen, idque cum Scaligero, Aue ero tilla, quum superfuerit tilla. notii. suspicatur Loquebat succrot illa, quum, quod Fulv. Ursinus Ostori, metro non conveniat. Sed cf. Titii iii Incerit. X.
Festus v. Tyri u marin, Frugin. p. τ6 ed. Ducer. :is Tyria maria in proverbium deductum est, quod Tyro oriundi Poeni adeo potentes maris suerunt, ut omnibus mortalibus navigatio esset periculosa. Asranius in Epistula:
Hunc serrium autem marin Tyria conciet. Locus est depravatus. Steph. Hunc servum autem m. T. C.
Lipsi iis Epistolle. quaest. III. 20 1 unc ferreum automm. T. e. ; quod inteIpretatur hunc hominem usperum et tungi periculosum ut maria Tyriii. Ducerius, Lipsium improbans, legendum putat: Hic servus maria T. e. ; quod sit hic servus sibi excitat maria Tyria, rem valde periculosam aggreditur; vel: Ilic Syrius maria T. c., ut proverbium de eo sit, qui congrediatur cum potentiore, quod Syri olim imbelles nudierint. Bothius coniicit: Hunc Neriavium nutem etc., vel : Hunc servulum etc. Mihi quidem dubium non est, quin haec protulerit Afranius:
Hunc serium nutem, Tyriu mn rin, conciet.
Sorius, quod vocubulum merito deducunt a se, id est, sine, et risu, is est, quocum iocari non licet. Cf. Privigni fragm.
IV. Tyria maria autem scribendum esse, non tantum ex
ipso Festo patet, sed etiam inde, quod potior notio in Tyria
est, non tu muria. Sententia manifesta est: Hune severum
atque austerum, quuSi Tyria maria, concitabit, sive irritabit. Haee sabula modo Epistula dicitur, modo Epistola. Illud genuinum esse arbitror ideo, quod facilius antiquior
forma transire potuit in recentiorem, quum recentior in untiquiorem. Errat uiatem 1 udr. Junius Elench. auctor. ud Non. p. 4, quum Afranium Epistolas scripsisse perhibet. Ε Gra corum poetis scaenicis Ἐπιστολὴν docuerat Maelio, e Romanis Epistolum Caecilius. Quum ille etiam Asotus Cue-eilii commemoretur, fiuspicabutur . o. utent. Franckius, utramque eundem fuisse subulam, ex Euthyclis ζύσωτο ις ὴ 'Em-στ ολῆ expreSSum, eius itio argumentum simile suisse argumento Meuandreue comoediue, Θησαυρου, a Luscio Lutine redditae, cuius Lutinue summum Donatus enarrat ad Terent.
219쪽
Εunucli. 1 rol. IO. Pari modo suspicari posses, indidem fluxisse fabulam Afranii, cuius et Epistola et Prodigus laudatur. Dul, itutionem nutem movent liuee, quod, ubicunque Caecilii Asotus nut Epistola commemoratur, niterim tantum nomen positum reperitur, quod imius subula non Asoti, sed Asotus cippellatur, quod in frugmentis nillil iii est, quod talo urgumen- tu in prodat, quale suisse putavit Franckius. Respexit fortiisse in scribenda Asoto Caecilius cognominem subulum Antiplianis. Ennii autena Asotus, unde duo versus Saturnii asseruntur, rectius mihi haberi videtur pro Battrii, quum pro comoedia. Ex Afranianae Epistolue fragmentis, quamvis dubitanter, haec fere colligi posse urbitror. Adolescentulus, epistola allata invitatus, nil seminum, quae nupta eSt Dum. VI.), niai remque apud se liabet sisagmui. XIII. XV.), sed cuius vir nescio quo proscctus est, ineunte noete se confert. Paullo post vero niuritum, Davi vento perculsa fragm. XVI.), reducem seri sentiunt. Itaque adolescenti continuo est uuiugiendum, et ne cogni Sentur a marito, mulier eum Suppurum sibi induere iubet; quo ornutu foras procedit abiturus. Sed viro obvio suspicioriem movet, interrugiit usque, quis sit fragm. IV.), ni liebreni vocem simulans fragm. XVlll.), didit, se puellam esse. 1uod quum neget ulter: Tace, inquit, puella non sum, Suppam si induta sumi sfragm. Ni V.) simulque proficiscitur. Femina deinde, instante viro, ut sibi dicat, quis iste merit, eam puellam suisse contendit, quue, latronem fugiens, eo venerit fragm. l1.3; profertque, postqvum vir suspicionem prodidit, inter illiu fragm. VI. Ex caeteris reliquiis haud facile quidquam Sequitur, quod ad summam subulae indagandam faciat.
Nonius p. 138 ed. Mere. : o Maceries, maceratio. A nius in Excepto:
Si ille haec nutic sentit, lacere illi satis Vis, quanta illius m6rs sit maceries tibii
ille haec nune. I en. I. I. ille hic nunc. Par. ille
uune. - Sentit. Hus. Steph. sentis. - Aliter, utque nos,
haec uecepit notitius, qui, nonnulla mutatis, edidit: Si ille haec nune sentit, fae ero vis illi satis ιuvantu illius mors fiet maceries tibi l
220쪽
In quibus malo quidem substantivum mors post acutam ultumam syllabam verbi illius in thesi ponitur. Facillime peiorem versum explere possis scribendo Ν in ille nune hae eetc. Quadrant autem illa verba non minus bene in Ilucelliacum numerum, quam in iambicum. Quod nil sententiam ultinet, omnia ista inter se cohaerere milii videntur', ut facere satis interpreter probare; qua significutione illud usurpatum videmus etiam a Corn. Νepote Att. XXI. , ubi Atticus haec pronuntiasse dicitur: is uuantum curam diligentiamque in valetudine mea tuenda hoc tempore adhibuerim, quum vos testes habeam, nihil necesse est pluribus verbis commemorare.
Quibus sid ost, qua cura et diligentia) quoniam, ut spero,
satisseei, me nihil reliqui fecisse, quod ad Sanondum me pertineret, reliquum est, ut egomet milii consulam. Quem l cum non intelligens frustra tentat Bremius. i I. Νonius p. 15 4ed Merc. : Ρalaestri eos, quaSi ex usu palaestrae. Afranius in Excepto:
Etiam depellis milii manum palaestricos /
palaestricos. Libri mss. paper palaestricos; unde mercerius fecerit pater palaestricos, quod nec sententiae Nec metro est accommodatum. Εdd. ante Merc. per pulue- Stricos. Jun. marg. papae palaestricῶς. Metri gratia
illud p aper vel per prorsus eiiciendum esse vidit Boihius. Pronuntiare autem haec videtur paedico. ili. Νonius p. 16O ed. Merc. : ,, Petio Ius, a pede diminutive. Asranius in Excepto:
Atque sideo nolo nudo petiolo Ire ruS.
Petiolus - petiolo. Ald. Bas. Steph. Iun. Pediolus PQ dio lo, ex coniectura, ut videtur. Sed ut ibi non reperiturpediolus, reperitur petiolus, in quo vocabulo fingendo deseruerunt analogiam, ad. quam sit pediculus a pede, ut
retieulum a reti. - ire rus. Sic sortasse scribendum. I .ibri es pus. Perottus Cornucop. v. Petiolus offert ambu Ies; ad sententiam non male. Salmasius ud Solin. p. 154. b. E. ne Stu. Bothius: se Fort.: Atque - petiolo. ii Espius. Vel: p t. esse plus, b. e. amplius, diutius cf. Terent. Ilec. 2, 1, 39. 3, ut nescio quis se amplius nudis pedibus iturum neget, qui habitus plerumque fuit philosophorum graecortim, inprimis Cynicorum. Vid. Nalnias. ad Tertullia-