De fabula togata romanorum accedunt Fabularum togatarum reliquiae scripsit et edidit Ioannes Henricus Neukirch

발행: 1833년

분량: 319페이지

출처: archive.org

분류: 시학

91쪽

- Fateor; sed saepe ignavit fortem in spe

exspectatio.

Eadem loguntur p. 126 ed. Merc. In cod. Guel pli. priore loeotiaee Attii verba suo loco mota sunt et in sequentibus Afranii versui assuta, in edd. I en. Par. Ald. Bas. tantum verbum Fateor. Posteriore loco cod. Guelph. Ven. I. II. Pur. Ald. ignabat pro ignavit. .lun. semel tantum haec hubet. Bothius scribendum putat fortem spem exspectatio. Fo tis in spe est, qui liliud facile spem suam deserit, qui spei nimis indulget. Npe fretum, inquit, saepe exspectatio ignavum reddidit. Ilaec videntur Decii esse verba, respondentis alicui, fortasse Fabio collegae, qui ipsi nescio quid sperandum exspectandumque suaserit. VII. Νonius p. 1 4 ed. Merc. : is Segnitas pro segnitia. Attius in Aeneadis uiit Decio:

Et nunc, qu ne eorum Segnitas, ardet secus.

quae. Vulgo quod . Correxit Fruterius Verisimil. II. 5.dun. Eo nunc quod eorum segnitate n. f. Lipsius, probante Deirio: Et nunc, quae eorum Regnita S, R. locu S. VII l. Nonius p. 185 Ed. Merc. : se Verruncent, id est, ve tant. Attius in Aeneadis aut Decio:

Te galacie Venerimes precibus, invicte, invoco, Portenta ut populo, patriae verruncent ben .

venerans. Ald. Bus. Νteph. Jun. verans. Edd. Ven. et Par. non habent Voenbulum. - Portenta. en. l. II. portentum. Pur. porte et v. - ut. Par. nut. - pupulis, patriae. Deir. popolo, patrio. - verruncunt. Ald. Iun. Merc. verruncant. BaS. veru neunt. Νtoph. verun-eent. Νωliger ad Vurr. de L. L. t V. p. 41 ed. Hip. ve runces. - Recte nothius contra Deir. , Serive r. , V s. Εwmol. v. Averruti ea re, interpungentes To, sancte, Venerans, monet, Sancte lite esse udverbium. lnvictus dici

videtur luppiter Victor. Ad explicanda portenta Bothius exseripsit Livii locum Hist. X. 28: is Iterum longius evectos Romanos) et iam inter media equitum ngmina proelium cientes nomini pugnae conterruit genus: essedis carrisque Superis stans armatus hostis ingenti sonitu equorum rotarumque ud- venit, et insolitus eius tumultus Romanorum conterruit equi A. Ita victorem equitatum velut lymphaticus pavor dissipiit; ster-

92쪽

nit inde ruentes equos virosque improvida iuga. Νed dubitandum videtur, num tulia poeta dixerit portenta. Traxerim potius livc I .iv. Hist. X. 2T: is quum instrii clue licies starent, cerva fugiens lupum e montibus exuctii per cum pos inter duas acies decurrit; inde diversae ferae, cerva nil Nullos, lupus ud Romanus cursum deflexit. Lupo data inter ordines via, cervam Galli confixere. Tum ex antesignanis miles: illac fuga, inquit, et caedes vertit, ubi sacram Dianno ferum iacentem videtis; hinc victor Martius lupus, integer et in luctus, gentis nos Murtivo et conditoris nostri admonuit. IX. Νonius p. 98 ed. Merc. : ,, Devorare, ubSumere, erupere. Attius in Aeneadis: Patrio exemplo et me dicabo, atque animum d vorabo hostibus. et me dicabo. Pur. te medicabo. - devorabo. Cod. Guel pli. devors. - Νcaliger ad Varr. de L. L. lv. p. 41ed. vi p. et Deirius: Patrio exemplo me die abo: unimam devorabo hostibus. Vossius, auscultante Kordesio ad Eberbarillii libellum de artium humanitatis statu up . Rom. p. 63: Patrio Exemplo dicabo me, atque a. devot bo li. Idem in Elymol. v. Voveo: Patrio exemplo et me dicabo, atque a. devotabo h. Perinde Bothius, ve

Sum pro BSynarieto habens, composito ex troch. dim. et iamb. dim. Jo. Cauchius etiam ut ud Νonivm restituero voluit D vota re pro Devorare. Sed videtur potius Marcellus uut, ut si Hadr. . unius, caligantibus Oculis legisse, aut corrupto exemplari usus esse. eram lectionem autem latere arbitror in eo, quod offert cod. Guelph. , versumque restituendum hoc modo:

Patrio exemplo et me dicabo; atque sinimam devoto hostibus.

devor ubo Scripserunt nonnulli, quod antecedit dicabo.

Hostibus, id est, in perniciem hostium. Livius Hist. X. 28

Docium filium, cuius haec sunt verba, secundum sollemnes precationes adiecisse dicit: APrae se agere sese sermidinem ac fugam, caedemque ac cruorem, coelestium, inserorum iras; conlucturum funebribus diris signa, tela, arma hostium; Iocumque eundem suae pestis et Gallorum ac Samnitium sore.

De sollemnibus tu devotione pro patria precationibus es. Livius iust. VIII. 9.

93쪽

Νonius p. 5 ed. Mere. : AAdaucta dit, auxit. Attius in Aeneadi S; .umbus reiu summRm, patrium no Sirnm, quondam adnuetavit pnter. Apte Bothius ad h. l. : sequibus, quibus virtutibus, pietate et

mortis contemtu, pater P. Decius remp. nuxerit, easdem Sequoque nune usurpaturum ait Decius. Sed vulgo legitur quibus rem summam et patriam etc., in quibus Intelligi non potest liuid sit res summa. xl. Νonius p. 2 ed. Mere. : Castra generis sunt neutri. Feminini Attius in Aeneadis aut Decior Castra haec vestra est, optume essis meritus a

In Veu. l. II. Par. haec desiderantur. Bothius: ,. hortaSSe Decius, dum in eo est, ut so consertissimae Gullorum inseratuciei, conversus ud milites, Castra, inquit, haec hostium vestru sunt. Et M. Livius Pontifex: Optime escis m ritus de nobis, Deci, si ita seceris, ut te velle Significas. Milii neque illud probubile videtur, Decium ita locutum esse, nec Livium ad mortem obeundam eum esse cohortatuin. LIVIus Ilist. X. 29: , Pontifex Livius, cui lictores Decius tradiderat, iusseratque propraetorem esse, vociferari: icisse Romanos, defunctos consulis sato; Gallos Samnitesque Telluris matris ac deorum Manium esse; rupere ad se ac vocare Decium devotam secum v c Um; Furiarumque ac formidinis plena omnia ud hostes Esse. Itaque, ad milites conversus, Livius ponti seX pronuntiaverit haec, ut correxit Vossius:

- Clistra haec vestra est. Optume Ust Is meritus de nobis. xli.

Νonius p. 504 ed. Merc. : -Sonit pro sonat. Attius in Aeneadis aut Decio:

Clamore et gemitu templum resonit coelitum.

Clamore et gemitu militum, ut videtur, propter Deeii mo tem. Livius Hist. X. 20: isConsulis eorpus eo die, quia obrutum superstratis Gallorum cumulis erat, inveniri non potuit. Postero die inventum relatumque est eum multis militum

94쪽

lacrimis. Intermissa inde omnium ullarum rerum cura, Fabius collegae sinus omni honore laudibus lite meritis celebrat.

Argumentum sabulae manifestum est cx inscriptione et reliquiis. Repraesentata erat in ea regum exactis consulatusque constitutio. Rem narrat Livius Hist. I. 57 sqq. Causam huius fabulae scribendae fortasse exstitisse D. Brutum.

Attii fumiliarem, diximus ad Pacuvii Paullum. Varro de L. L. VI. 2. p. 19O ed. Spengel. : se inter vesperugine. Met iubar dicta nox intempesta, ut in Bruto Cussit, quod dicebat Lucretia: Nocte Intempestii nostrii in deVenit domum. Ibid. VII. 4. p. 353: -Νunc de temporibus dicam. Quod est

apud Cassium: Νoete int. etc. Cassii et Cassium in his depravatum esse, non est dubium vel ideo, quod uterque Cassius tragicus vetate minor erat, quum ut irro auctorit tem eorum attulisse existimari possit. Vid. Ger. Jo. Vossius de Hist. Lat. I. 21, de Poet. Lut. II. p. 23 sq.; Both. Tr gicc. Lut. fragmin. p. 261 sq. Turnebus et Guil. Canterus Novar. luci. V. 26 restituendum putarunt C. Aecii nomen. Aliunde autem constat, non C., Sed L. fuiSSe praenomen poetae tragici. uuare praeserendum est, quod proposuit Jos. Sculiger, Attii et Attium; nisi potius seribendum L. Atili et L. Aiatium. Apud riteph. versus legitur inter incerta Accii. - devenit. Pro eo in nonnullis libris mss. est nil venit, vel devenit ad, quod Stepli. quoque offert. erissimum videtur devenit. Ad explicandum loci sententiam facient Livii verba Histi I. 58: Sp. Lucretius eum P. I alerio, Volesi filio, Collatinus eum L. Iunio Bruto venit, cum quo sorte Romam rediens ab nuntio uxoris erat conventus. Lucretiam sedentem moestam ineubiculo inveniunt. Adventu suorum lacrimae obortae; quaerentique viro: Satin salva et Minime, inquit: quid enim salvi est mulieri, amissa pudicitiai Vestigia viri alieni, Collatine, in lecto sunt tuo. Caeterum eorpus est tantum violatum, animus insona: mors testis erit. Sed date dextras fidemque, haud impune adultero fore. Sextus est Tarquinius, quis. Disiij2 Corale

95쪽

hnspite priore nocte, vi arma tua, mihi vos viri estis, pestifcrum hinc abstulitiis Cicero de Divinat. l. 22: Cuiusnammodi est Superbi Tarquinii somnium, de quo in Bruto Attii loquitur ipse:

Quum ii iiii quieti corpus nocturno Impetu Deils, sopore placans artus languidos, Visum est in somnis, pastorem nil me nppellere Pecus innigerum eximia pulchritudine; Duos consisnguineos nrietes inde eligi, 5 Praeclarioremque tuterum immo in re me; Deinde eius germnnum cornibus connItier In me nrietare, eoque Ictu me ad casum dari; EXIII prostrnium terra, gruViter Snucium, Resup snum in coelo contueri maxumum ac io Mirsit eum lacinus: dextrorsum orbem flammeum Radiutum solis Isquier cursu novo.

F. 3. Visum est in somnis pastorem. Sic vulgo; quam lectionem , eodicum auctoritate nitentem, servat etiam cum Mosero orellius, non tamen improbans, quod Osferunt ed. Lumbin. ann. 1584 in marg. et ed. Davis. ultera, Visu stin s. pastor. Perinde notitius, quum in prima omnium ed., item in Gruteriana, sit Visum est in s. pastor, Cum VOS-sio scripsit Visust Voss. Visu st) in s. pastor. Eundem Scripturum firmant Marsina, Juntina et Victoriana, in quibus est Visus est in s. pastor; ut, quod ad librorum uuctoritatem attinet, diffficile dictu sit, utra harum lectionum pra ferenda sit. Per se tamen, quoniam sequentes uccusativi casus cum insinitivis omnes pendent a isum est, neC Causa uppuret, eur poeta duas constructiones consociaturus fuerit, alteram illum praestare puto. Prorsus autem ferri non posse u bitror, quod ediderunt Schueig. et Nobb., Visu' at in s. pastorem. - V. 4 sq. Pecus Iuni g. exim. pulebr. ἔDuos cons. Drellius: isDifficile diere est, utrum interpungendum sit, ut nos eum ceteris secimus, an : Pecus lanigerum; eximia pu Iehritudino Duos cons. Dubitare vix licet, quin recto interpungatur in sine versus, ut versus una turn sententia terminetur, neve tantum duo illi, L. Iunius Brutus eiusque frater, sed omnes proceres pecus eximia Pul hostis pro

sibi que, si

96쪽

chritudine dicantur. Pro Duos Bothius excudi iussit Duo, ut frequentior sibilus tolleretur. Quod si probares, permulti alii quoque loci tibi mutandi essent. Caeterum in codd. et antiquioribus edd. , ut apud Steph. quoque, v. 4 et 5 inverso

ordine leguntur. Emenduvit 3Iuretus. - V. 6. immolare. Perperam Νtoph. Lambin. Deir. Νcri v. Both. involare. Manifesto enim hoc voluit poeta Tarquinium dicere: Alterum immolavi, ulter, ut fratrem ulcisceretur, cornibus in me invasit.

Livius Hist. I. 5T: isComos his T. et Arunti Tarquiniis, adoraeulum prosciscentibus) additus L. .Funius Brutus, Tarquinia,

sororo regis, natus, iuvenis longe illius ingenio, quam cuius simulationem induerat. Is, quum primores civitatis, in quibus fratrem suum ab avunculo interfectum audivisset, et quae sequuntur. Aries igitur immolatus fingitur L. Iunii Bruti frater interfectus; arietuna est ipse L. Iunius Brutus. Pra clarior dicitur illo alter, quoi,iain ingenii sui facultates non, ut frater, occultaverat. - V. 10. Resupinum in coelo. Minus recte orellius eum aliis post Resupinum interpunxit. Nam arto coniungendii sunt prostratum terra Resupinum contueri. Alia constructione et ex parte aliis verbis poeta dixisset resupinus liuini iacens contuebar. Bothius annotavit: isVersu 10. loquitur ut lionio Graecus, de coelo servans, itaque in septemtriones conversus, et a dextra habens orientem, quo mirum erat ferri ab occasu solem. Νon constiterut tamen resupinus, ut de coelo servaret, sed prostratus, capite ad meridiem verso, sorte coelum adspiciebat. - maxumum ac Miris. Sic hodie vulgo. Olim distinguebant maxumum Ac miris, quod metrum non sert. - V. 12. liquior. Orellius: is linquier. Edd. aliq. prob. Grui. Recepit Lallemand. - fluere Mars. e gIOSA. nitier Davis. Ausp. linquier, verbum quietis notionem complectens, hoc loco est alienum; fluere metro repugnat; nitier

non esset spernendum, si codicum auctoritate niteretur. Bene,

opinor, Bothius: ARadiatum habeo pro supino, ne frigeant simul illata, praesertim sine copula, adiectiva duo, flammeum et radiatum. Dicitur Orbis solis liquier, i. e. quasi dissuere et spargi per coelum, dextrorsum, ut radi et curSu

Cicero l. c. sic pergit: AEius igitur somnii a coniectoribus quae sit interpretatio facta, videamus:

ReX, quae in vita usurpant homines, cogitant, curant, vident,

97쪽

Quaeque ngunt vigilantes agitantque, ea si cui

in somno nccidunt,

Minus mirum est; sed di rem tantam haud temere improviso offerunt. Proin vide, ne, quem tu esse hebetem deputes

neque DC pecu S,

Is sapient in munitum pectu es egregium gerat, STeque regno expellat. I iam id, quod de sole

OStonium est tibi, Populo commuintionem rerum pυrtendit foro Perprolun qu Am. Ilaioc bene vore unc ni populo: nam quod init dexterum Coepit cursum ni, inevia signum praepotens, pulcherrime Auguratum Psi. rem ROmnnum publicum Summum fore. 10

V. i. Rex. Codd. aliquot et edd. Junt. Victor. Reg. V. 2. agunt. Duvis. aiunt. - accidant. Νic eum aliquot eodd. Davis. et Hotting. Iulgo accidunt. illud praeserendum videtur, quod lite non rei, vere exstantis, Sed cogitutae, quae possit sieri, conditio exprimitur. - V. 3. Miuus mirum est. Sic vulgo, nisi quod nonnulli serit,iint Minu .

Mara. mirum est iii itius. 'um codd. Iunt. Victor. Davis. Moser. Dreli. Minu) mirandum est, quod quidem, ut nos versum restituimus, metro advorsatur. - sed di rem tun-

tam haud te mero improviso osteriint. Libri nass. et untiquae edd. : sed in re tantii li a ii d t e in e r e i m p r o v i s o o D ferunt. Unus eod. lini, et t. imp. se Oi 1 . Νtepli. Deir. Scri v. temere visu offerunt. Davisius suspicatus est temere via a se Off., quod receperunt ΝcliuetE. Moser. ΝoblituA. HONting. coniecit temere in visu se of L Orellius putat, offerunt fortasse glossae loco positum fuisse, quod verum Terbum expulerit, neque reprehendi posso: Nod in re tanta huud temere improviso ingruunt. tuorum verborum sententia mihi non liquet. Vossius scribondum opinatus est: sed tanta temere liuiit in re se visu Offerunt, pu-inns, in re se visu eorruptum esse in improviουο. IIuillius

edidit improvisa offerunt, ut offerunt positum Sit pro offeruntur. Omnes igitur in postremis verbis corruptelum quaesiverunt, nec qiiis tuum docuit, quid sibi vellet in re

98쪽

tanta. Totius loci sententiae ratio haec est: Si cui res,

quae ex consuetudine veniunt, in somno appureant, non mirum

est, nec quidquam iis portendi existimandum; sed res extraordinarias, quae praeter vivendi consuetudinem necidunt, dii liaud temere, id est, non sine causa, improviso osserunt. Caeterum facillima est mutatio verborum sed i re tanta inaeddi re tanta. - V. 4 - 6. egregium. Deir. egregia. Both. egregie. Utroque carere possumus. Ad explicandum locum haec suppeditat Livius Hist. l. 5T: se Ergo L. Junius Brutus) ex industria factus ad imitationem stultutiae, quum se suaque praedae esse regi sineret, Bruti quoquo haud abnuit eognomen, ut sub eius obientu cognominis liberator ille populi Romani animus latens Oliperiretur tempora

sua. - ostentum. Codd. aliquot et Murs. Ostensum.

V. sq. fore Perpropinquam. Hae c. Sic cum codd. Davis. Lullemand. Omnesque recentiores. Nars. Junt. Victor. Manut. fore per propinqua. Hae c. Steph. fore. Perpropinqua haec. Gulielm. et Gruter. probarunt fore. Pe

propinqua huec. - verruncent. Νonnulli codd. a veris Funcent, quod, probatum a Grutero, merito damnat Drellius. Sed fort. Ieg. .verruncet. Verruncent, vertant. Pacuvius in Periboea Dp. Non. p. 185 ed. Merc. v. Verruncent: Pr eor, Venium petens, ut, quae egi, Vo, axim, verruncent bene.

Livius Hist. XXlX. 27 Scipionem Africanum maiorem proin nuntiantem sucit: ,,Divi divaeque, maria terrusque ni colitis, Vos preeor quaesoque, uti, quae in ineo imperio gesta sunt, geruntur postque gerentur, ea mibi, populo plebique Romanu , sociis nominique Latino - bene verruncent. CL Attii Aeneadarum sive Decii fragm. VIII. Fuit haec sollemnis precandi formula, antiquiori sermoni conveniens. - nam quod ad dexterum. Vossius, Creticum evitaturus, coniecit Νam quod dexterum, vel Num ad quod dexteram, quae verborum positio durissima est. Priorem coniecturam liaud improbat Botti ius, nisi liquescere putandum sit quod, sicut interdum si ut apud hos priscos, provocans ad indicem Plaut. v. Vocales breves elisae. I idetur inihi potius ad , licet ante consonantem positum, pro brevi syllaba accipiendum esse,

ut nam quod ad ductylus sit. Similis est, ut quidem legitur in eodd. et antiquissimis edd. , Iocus in Terent. Andr. V. 1. 11:, illam darem in seditionem atque in incertas nuptias. Item IV. 3. 17:hProh Iuppiteri huid est φ Sp6nsae pater intervenit. Eunuch. I. 2. 109: Tu, Parmeno, huc fac illi adducantur. Maxume.

99쪽

Item II. I. 19:-Di boni, quid hoc morbi esti adeon homines immutarieri Plures Ioel, bis similes, legenti tibi facile oecurrent. Ni quid

mutandum esset, nullo negotio scribi liosset quod enim ad dexteram. - V. 9. Coepit. Νtepli. Scriver. oss. Cepit. l . Cicero pro P. Sextio L 1II.: is Et quoniam me hue provexit oratio, histrio casuis meum toties collacrimavit, quum ita dolenter ageret causam meam, ut vox eius illa praeclura lacrimis impediretur. Neque pociae, quorum ego semper ingenia dilexi, tempori meo defuerunt; eaque populus Romanus non solum plausu, sed etiam gemitu Suo comprobavit. Utrum

igitur haec Aesopum potius pro me aut Attium dicere opo tuit, si populus Romanus liber esset, an principes civitatis Νominatim sum appellatus in II ruto:

Tiillius, qui libertatem crisibus Attibili verni.

JIillies revocatum est. Iotlitus: si 'rolepsis haec est, cui non convenit stabili ver ut, convenit stabili verit, suturi tempus exucti, quomodo scripsiSSe Attium puto, praedicentem sub aliqua perSona, si re, ut longo post tempore Romani, sicut tum a Bruto, sic a similis viro ingenii serventur, Cicerone. Mira opinio. In capitibus LVI - LUll. orationis, pro I'. Se tio habitae, plures, ex tabulis scit enicis desumpti, loci positi sunt, qui tum ub uctore tum a spectatoribus, quamvis liuetae, unde tabulae illae erant prosecta , nunquam de ea re cogitavissent, vel ud Ciceronem vel omnino nil illius temporis reipublicue statum, quum huc quadrarent, reluti sint. Eo pertinet etiam versus, ex Attii Isruio petitus, quem, quoniam optime in ipsum dici potest, Cicero et ipso, uc si de ipso tactus sit, ad se reseri, ut laudem, alii eo tributam Tullio, sibi vindicet. Tullius nutem ibi eum memoratus tirosueto nemo alius est, nisi Servius Tullius rex, de quo Livius Ilist. I. 48: se Nervius Tullius regnavit annos quatuor et quadraginta, ita ut bono etiam moderatoque succedenti regi difficilis aemulatio esset. Caeterum id quoque ud gloriam Meessit, quod cum illo simul iusta

ac legitima regna occiderunt. Id ipsum tam mite ac tam moderatum imperium tamen, quia uuius esset, deponere cum in animo habuisse quidlim auctores sunt, ni scelus intestinum liberandae patrias consilia agitanti intervenisset. Et l. GorisDuo consules inde comitiis centuriatis o praesecto urbis ex

commentariis Servii Tullii ereuti sunt, L. Iunius Brutus et L. Tarquinius Collatinus. quod C. I. Grysarius perhibet in commentatione, quae inscribitur: Leber den Zustand der

100쪽

Roein. Bueline im Zeitalter des Cicero, in Alig. ΝcliniE . ann.1832. ll. 45. p. 353, Aesopum, ut Versum ad Ciceronem re- serre posset, pro ullo nomine, quod a posita prosectum suerit, Tullii pronuntiasse, id verum non esse, ex ipsius Ciceronis verbis elucere puto. Caeterum hoc Diigna. , ut I ., prolatum videtur in deliberatione de administranda republiea.

Varro de L. L. V. 14. p. 85 ed. Spengel. : ,, Consul nominatus, qui consuleret populum et senatum; nisi illinc potius, unde titus ait in Bruto:

- Qui recte consulat, consul clunt.

consul cluat. Codd. plerique consulciat vel consuleia; nonnulli consul fiat, quae est vulgata lectio. Ant. Augustin. Jos. Νcalig. ad Varr. de L. L. V. p. 75 ed. Bip. Deir. Neriae. Voss. I tymol. v. Consul, noth. consul fuat. Turneb. eonfulciat. Niebuhr. Hist. Rom. T. l. p. 543 ed. II. consul si ei. Νon agitur de eo, quid sui aut faciat aut sit is, qui recte consul ut, sed quomodo appelletur. Unde putet, verissimum esse cluat, quod indagavit Palmerius in Spici leg., Grui. Thes. criti T. lV. p. 712, probante Sculi ero ad Fest. v. Consula S. Duilaod by GO le

SEARCH

MENU NAVIGATION