장음표시 사용
121쪽
idem est, nihil silio libelli,qui patri hetes extitit, patronum Aeripere, vel auferre polle. amictu, sive obtentu si hi ecbitae portionis . Denique non de ii legitimam patrono , cum illius libelli heles extitit. At, ut proponitur in hoc s. u. si filium heredem institui uin illicitus imaverit totam hereditatem Sempronio testituere. & coactus adierit heredi'tatem sussu praetoris, & restituerit Sempronio etiam totam, Ane quartae deductione , qua sola utuntur , qui sit late adeunt heriditatem , non qui coacti a praetore, M. Iv. ad Trebell. Hoc casu patronus praeteritus admittitur ad partis debitae honorum possessionem contra Sempronium fideicomminatium , perinde atque is filius liberii heres non esset scriptus: quia, ut diximus in s. i. emolumentum totius hereditatis ad extraneum, id est. Sempronium rediite N extraneo . qui rem habet totam . utique patronum praesertioequum est . Nam S e contrario, si extraneus a liberto he- ures institutus rogatus sit filio si belli hereditatem restituere . patronus submovetur a honorum possὶssione contra etabulas, eadem ratione: quia filius, qui eflectu heres ipse est . non extraneus, patrono praeserturi M. f. ti t. sum quae
valde facit ad hune locum: nee tam spectatur quis sit seriptus heres, quam qui enectu sit heres, quisve obtineat bo-ra . Et huic rationi etiam locus es , ut ostenditur in fin. huius l. si libertus filium suum ex parte dimidia heredem
instituerit, re extraneum ex altera parte , & repudiante stio , pars eius extraneo coheredi accreverit. Nam S hoe casu patronus agit in extraneum,qui rem totam liberti habet . non in filium: agit, inquam , pro portione libi debili accepta honorum possessione conita tali. quae etiam dicitur octio praeteriti in Noν. i. Vadensiti. de tetiam. Bonorum posi essio contra tabulas, quae liheris, vel patronis praeteritis Ceatur, est actio praeteritorum, sive, quod idem est, silento,
exheredatorum, non nominati m.
Ad Lib. XXVI. Digestorum SALVIJ JULIANIREcITATIONES SOLEMNES.
Ad I .XL. De Acquir. hered. sumitum est, an licet ovis paternae hereditam nihil attineat . aliquid tamen propter patris voluntatem habeas, rei satiat, an creditoribus paternis cogatur respondere : ut Pisa, si impuberi fuerit Iintitutus. DIn quas me initantes lib. 26. Dig AEscripse, incidere eum in edictum. si se immiscuerit im liberis hereditati. Nam cui iudicium parentis orauinaverit. non debet ex eadem hereditate quicquam tam qui . Sed Marcellus elegauter distinuit, multum interesse. virum ex a se suerit in tithius iv patris i samento , an ex parte, ut si ex parte, potueris sine metu,
remota patris Accessime, impuberis hereditatem amplecti.
expLICITO Libro XXV . siquitur , ut veniamu ad
26. ex quo, quae prima lex se olfert, est l. t.' a quir heredit. quae sinius cum eo, quod ex eiam Juliani libro Ulpianus refert in I. o.quae Draecedit, explicanda est. Id vero, ut Dociores omnes sentiunt recte,
est de extraneo ex asse herede instituto , de substituto filiorcslatoris impuberi exheredato. Substitutio pupillaris etiam nexheredato fieri lioteli, Li. gem de vult s. iit. Non quia rumhetes est, sed quia fili uitam. est, pater ei substituere, & t
flamentum saccre potest. At si extraneus ex asse heres institutus, repudiaverit hereditalcm patris, & defuncto silio restatoris intra pubertatis annos pupillarem hireditatem sit amplexus, quaeritur, an onera Patris subire vel, quod idem est, an creditoribus Paternis Icmonilem cogatur, vel eo,
quod pupillarem hercditatem cepit ex voluntate. & iudicio patris . qui eam substitutioncm pupillarem , fiuc testamentum pupillare, filio suo s- Quaesitum, inquit VI p. est, auritiei qui, non dscit, an urat fraui, ni Ihus here ) sed an liret quiae: Lxtraneus igitur pi qLTI, non filius. Et illud, an . iterat paulo poli, 'um more, qui oratione repetunt saepe articulum illum, e, vel ut de in L Titia fis.
recepi. Porio ait Ulpianus . an licet quit parernae hereditasis a tingat, ut eth, licet se pro herede patris non gerat. agi id tamen , inquit. propter volantarem patris habeas . vel faciat. ubi illud satiat, sane impotiunum est, ae eius loco, meo iudicio . legendum , rapiae . Ad hane vero quaestionem refert Ulpianus. Iulianum hoe libro ro. psile . incidere eum in edictum. Quale vero edictum est , Hie summa mei tum quale . inquam, edictum a Non certe aliud est, quam id de quo etiam sensi in La Hup. pina edicium, si quis omissa tati a tectamenti, ejusve edicti sententiam , ut jam pridem exposuimus sitferv. 18. ea g. nempe . eo, quod omissa causa retia menti paterni, ex voluntate ejusdeui patiis tamen, id eli. ex substitutione pupillari, quam filio secit pater . possideat hereditatem pupillarem: quam utique non potuit possidete repudiatione destituto, irritoque iacto testamento patris. Repudiatio heredis ex asse scripti irritum sacit testamentum, L i. de inj rapio, irrigo te mi. Isen. s. sed cum exheredario, de lanar. posse s contra ias. Ac proinde testatorem intestatum facite testatum inteliatum. I. I. de sus. O legit. heres. Quo genere per consequentiam irritum etiam fit pupillare testimentum . quod dieitur esse sequela paterni testamenti. Paternum est principale testamentum. pupillare sequela . Irrito facto principali, irritum etiam sit pupillare. l.r. s. adeo a tem, istas petires. g. si ex asse, de vulg. IMI h. Lt omnino heres scriptus ex alla evertit, de
impugnat testamentum patris, si ex eo non adeat hereditatem . Heres scriptus ex parte, non item e heres seriptus ex parte non impugnat testamentum . I.8 . suo pater , de logas. r. quia superest coheres , qui sustinet testamentum otiumque, si adierit hereditatem. & iure accie stendi me pat portionem vacantem , quam coheres repudiavit. Qua ratione etiam Marcellus ut in hae I. Ulpianus rescii ad Iulianum notavit, extraneum heredem scriptum ex pa
te, sine metu edicti, si quis omissa ea a te iumenti. laosse in lecta patris hereditate, filii hereditatem amplecti: quia testamentum a coherede sustinetur, qui adiit e nee illius repudiatio quicquam osticit testamento, vel principali, vel pupillari, i. etc. f. ten. sum hoc iit. Lita tamen . s. qtii Alpetiam , ad senasu et Trelere Qui autem oppugnat testamen tum patris,ut ex asse heres scriptus,qui repudiat testamentum patris ; tui, inquit, oppugnat testamentum patris . nihil ex eadem heredurare consequi potest . Eae eadem hereditate, id est, ex eodem testamento,ut Fulgosius recite interpretatur. Nam haec duo verba, rectameiatim. O hhreditas, meton; micos faene commutant significationem, de testame tuni pro hereditate, hereditas pro te amento accipitur. E go extraneus, qui ex asse heres institutus est testamento p
iiis , di sibi itutus testamento pupilli. quod pater pupillo secit, quodque dicitur substitutio pupillaris, ii heres non
extiterit patri. nee pupillo heres existere potesti atque adeo non IUt est patris hereditatem repudiare . de pupilli bona complecti et quia nee arbitrium eligendi ei concessit pater, sed in totum voluntatem suam agnosci, aut negligi voluit.
Si idem sit insistutus. & subsit ut iis sibi ipsi, ei quidem testator videtur facultatem concessisse eligendi, ut tum ex institutione , an ex substitutione heres esse malit, Li.Idisr sanattir, si quili omissa cavi tectam. Sed non etiam . si eundem
sibi heredem instituerit ex asse. S silio impulieri substituerit . argum. I.2g. Juliantis . eod. tu. Aut igitur nihil etiam
attingere debet ex pupilli bonis. qui nihil attigit ex paternis . ne teneatur creditoribus paternis, aut, si vel bona
pupillaria attigerit , sane respondere debet creditoribus p ternis , de legatariis, quibus testamento patris legata relicta sunt . Posui speciem in extraneo ex asse herede instituto testamento patris, eodemque substitutdi secundis tabulis filio testatoris impuberi exheredato. Ideoque haec, quae in-culeantur saepe in hac I. o. tris hereduas. paterna here ditas i taetris vo ungas . farris judiciu mi retiamentum , incessis
haec omnia verba referre oportet ad filium impia hetem tectatoris exheredatum , non ad heredem scriptum , qui testatori extraneus est.
122쪽
In Lib. XXVI. Digestorum Salvij Juliani.
AdcxLI. EM. tit. Fuitis. qtii se paterna here rate absη-nui . si exheredati fratris heredi ais se immisitieris, O pro herede gesserit et poterii ex Ab btutione hereditarem obtinere.
ET eonjuncta huic legi statim lege sequenti ( quae ex
eodem Juliani libro ei ) separari oportet filium puberem ex asse heredem institutum. is si alti impuberi exh tedato substitutum: Hunc, inquam, separari oportet ab extraneo , qui ex asse heres institutus est , idemque substitutus filio teliatoris impubeti exheledato . Nam si lilius sit heres institutus ex asse . idemque substitutus fratri imp beii exheredato, Etest se abstinere hereditate patris, & ex substitutione fratris fraternam hereditatem obtinere e m diime cum ablientio filii heredis instituti substitutionem non secerit irritam . Iterum dicor Filiussamilias ex asse ho pres institutus, idemque subsitulus fratri impuberi exhere dato, potest se abstinere paterna hereditate , de ex subliit tione amplecti fraternam . quam utique quae est summaratim ut ait Laa.de via subitis. quae consentit omnino cum hae L gr. etiam citra luhstitutionem moriente fratre ante pubertatem, habiturus erat esua bona, ut mirum non sit,sae ex substitutione ei venire liceat ad bona stadiis. omisishonis paternis . Maxime, ut dixi, eum abstentio filii heredis instituti substitutionem non fecerit irritam e quia elli abstinuerit se honis paternis c quod potest beneficio praeteris non iure civili, cum sit patri hetes necessarius) tamen ipso sule . quia patri semel heres extitit, de heres manet
etiam poli abstentionem , heres nomine . non re , ut Z.ε. .s filius, de bonis liberior Lcvm quili I. sed eis sum, de ideiram.
libertas. Praetor enim dando sacultatem ab Ilinendi suo he- credi, non potest facere,ut qui semel iure civili heres extitit, des sat esse heres. l. a. s. sed s sinassia, ad senari, et Teri DAM. . sistitis, de iniere . in jure sae. Existentia autem illa ,sive arata, e c ut Graeci loquuntur eleganter sui heredis
nudum nomen , nomen heredis sine re , magni momentieti . Nam confirmat substitutionem pupillarem, secundum tabulas , tellamentum pupillare haec eadem sunt) I. 1 Tradersamilias , de bonis auctoris. sussi possid. vel de privi Doraeditorum, o d. l. aE. de vivit sub iis . aba ab is sui heredis Onfirmat tutelas, & Iibertates. i. scien m , de manti P. iectam. 8e omnia, quae testamento patris strapta sunt, i. d8. fi poti mortem , de legat. I. i. ret. ita tamen . s. s pater, ad SNnutile. Trebel . quia igitur filiussam. patri heres existit statim ipso jure, etiam invitus, de ignorans, ea res impedit, ne destituatur testamentum patris, quamvis abstinuerit se Dibonis paternis. Et hanc esse vim aerat tritae, etiam species, de qua Ulpianus tractat in L sese ex eodem Iuliam Iibto indicat aperte is
Ad L. LII. Lod. tit. Itiliantis cibo r 6. Digestorum scripsi et si pupillas paterna hereditate se ab liniasset, deinde ei ali-Utiis neres extitisset: novi esse eum compellendum eressitoribus paternis res aere. nis Duilinitis ei fiat. Inclinat ehim inta. tii ptiui, sumitvrvm egiam pruris onera suliturum stiae
sentensia Marcella rem notara esse Impugnas enim utili a
iem pupilli, qui ipse saltem potes halere et Drem . Metvenim onerum patris timidius quis etiam i tiberis hereditatem audit. Alioqida, inqxii. ct si frater fuit, omissa causa- testimenti, ab iniectato po delii hereditatem, in quidem impune . Nee enim videstir voluisse fraudare ed ictum , qtii stapro picii , ne oneribus pruris pupilli hereditas implicaretur . Sed Dod in stare ferimi, credo ita intelligensim . s nori impuberis fratre fuit, sed temetoris. Caererum tirique, si stafferd patre fruari s Ulixius impuberi si, sine dubio necessarius
Srietes hin est et Filiussam. impubes. ( species est alia .
quam quae relata est in I. o. ct i. sillussam. impubes 1 patre heres institutus ex asse , beneficio praetoris abstinuit se bonis paternis . Certum est . eum emeacitet non posse eonveniri, & exigi a creditoribus paternis . d. l. patresam.
Tt omnino tantum valet in suo herede c qualis est filiussam. abitentio, quantum in extraneo repudiatio . I. Eo. s. pen. Me tis. I. go. de legas. i. Sed de heredem esus . qui ab si inuit se . non teneti creditoribus paternis verissimum este
Leledem scilicet legitimum , qui ei ab intestato sueeessit . An de heres c his est quaesito hujus i. r. an , inquam h
res etiam ei datus testamento patris facta subliitutione pupillari quam confirmavit--ie, sive existentia, nec infirmat ahstentio, non tenetur creditoribus e an etiam , uno verbo . substitutus ei datus a patre non tenetur creditori
hus paternis3 Iulianus scripsit, teneri creditoribus paternis hae ratione ( non suppetit alia ) quia ex judicio patris venit ad hona pupilli r re ex testamento uno. d.L pater ami . quandoquidem patris , de filii testamentum Pro uno liab tur . La. s. prius. I. pastis . A vvst. Auitivi. Iirpo Iulianus existimabat, hae ratione substitutum pupilli, etiamsi pupillus abstinuerit se bonis . tamen res' credebete credit ribus paternis , ex cujus judicio venit ad bona pupilli. At Marcellus hane Iuliani sententiam improbat, nae ratione motus. quod sententia Iuliani metu creditorum patern aum substitutum absterreat ab adeunda hereditate popilli rcusus tamen plurimum interest ad eos imitus hona sic. pervenire, quos certoide solido judicio pater elegerit.quam ad legitimos . qui plerumque lege obvenientis hereditatis ab intestato, nullam gratiam defunctis habent. Iuliani semetentia, inquit Mare es ius, impugnat utilitatem pupilli, qui ipse saltem potest habere successorem ex testamento pupillari, quod ei secit pater. Utilitatem dicit, ut La. s.vid. de artiliber utilitatis pupilli causa receptum esse ut quocunisque gradu pupillo servus cum libertate substitutus sit. ne cenarii heredis causam obtineat . Interest pupilli habere leti amentarium heredem luditius , quam legitimum. Atiuis volet pupillo hetes esse testamentarius. id est, ex sub itutione pupillati. si eum sequantur onera patris e quamvis bonis eius pupillus se absinuerit 3 Metti, inquit, one rum pruris ii ditis q egiam impcteris hereditatem adibit. vel ( ut subjicit idem Marcellus o A frater filio suerit sub stitutus . de non improbetur Iuliani sententia , ne credit ribus paternis obligetur, sane mavolet ab intestato possidere hereditatem pupilli , quam ex testamento pupillari. quod utique facturus est sine metu edicti, F qias omissa rati a te flamenti: quia non tam id facit in fraudem eorum . quibus ruid ex testamento pupillari relictum est . quam ut exesu-at haudem imminentem sibi, id est , ne ipsemet in sta uadem in cantionem, in damnum incidat ut LEE. s. titi. s qtii, omiss ea . te iam. Mum parer . I.Tario in fine, infde legad.r. Quae Marcelli verba Vlpianus rectissime censet esse acciapienda de stat te testatoris, id est, de patruo pupilli. qui si
pupillo substitutus sit, voluntarius ei, non necessarius heres
est: Non autem esse accipienda de fratre pupilli, qui pupillo necassarius heres est. Nec igitur omisso testamento p
pillati potest ab intectato possidere hereditatem pupilli,
cum ex testamento si heres iaccessarius e quoniam quem
pater potest sibi necessarium heredein facere . potest de illo impuberi, L r. f.prius, ista s p urei, s. i e valeter stipus siti. Quod de Ulpianus asseveratione praemunivit hujusmodi, tirique sae dubio. est , ut in l/ Me, .
Marcellas . rem ran has. viique non sibile. At quisquis su
rit pupillo substitutus, in specie pros,osita vetior est Mariscelli sententia, in substitutum creditoribus paternis den gati actionem non minus, quam in pupillum ipsum . qui abstinuit se paterna hereditate, videlicet cita haec res tem petanda est omnino ) s pupillus , cui ex substitutione se ceditur, abstinuerit honis paternis, nee eis se immiseuerit unquam e Nam si eis se miscuerit primum , deinde abstinuerit se iisdem . ut potest. I.necessariis, hoe iv. tune in su stitutum creditoribus paternis actio competit: quia per immixtionem, una coepit initio esie hereditas patris. & fi lii. Haee vero suadeo . ut diligenter excutiatis et quia quiliare intelligit. & multa alia intelligit.
Ad I .XI. De Bon. liberi. suod se parer meus a patre suo se
exheredastis , ego neque a patre meo, neque ab avo, mortuo
123쪽
quidem parre. O adversus 'itos . ct adversus paternos ita Alerios sus habebo vivente parre . Pamdiu in prueti se
ero, non petam confra tabulas avisorum liberiorum honorum
possessionem, emanciparvi non summovebor . Ad LIGII. IM.tit. Mittit parroni exheredastis, quamvis missos ex eo heres scriptus stierit, honortim possessonem cons rarabulas paternorum liberiorum accipere non podest. Licete vim necessarias exima patri sua et non per semetipsum .sed per altam , ad hereditatem ad igitur. Ea certe eon ivi, semane vivi filius exheredattis fuerit. ci servus estis heres
scripitis: ct si iusseris servo hereditasem adire, O ita paetristio heres extiterue non habeta confra tabulas paternorum
libertorum bonoram posse sonem . Ux hesterno die ex lib. 16. tradita sunt ex iam i. o
2. de acq rem an extraneus, vel filiussam. heres inlit- Bu tutus idemque iubstitutus filiosam. imputari possit separate hereditatem pupilli ab hereditate patris , S hane
spernere . illam amplecti . ita ut creditoribus paternia respondere non teneatur e de an existentia. sive a,aeci He sui heredis confirmet tabulas pupillares. Item . an suhstitutus
filio impuberi heredi in i tuto , qui abstinuit se honis paternis , adita hereditate pupillati teneatur creditoribus paternis 3 Ea omnia Iulianus scriptit . eum tractaret de honis libertorum e Nam in eo tractatu similes oecurrunt quaeisitiones . an filius patroni possit omittere hereditatem patris, & amplecti het editatem liberti paterni ut l. tr. . tiaede
bonis liberi. Itemque, an nudum nomen heredis, nudave
a saeta, te sui heredis, hoc est filii sam. a patre libertino h redis instituti, qui abstinuit se , patre num praeteritum rc-rtilat a bonorum possessione contra tabulas. l. f. s. uti. C38. e ait. Item, an filium patroni, quem libertus adoptavit. a liberto patre adoptivo heredem institutum ex modica parte, repellat eadem ratio a bonorum possessione conistra tabulas. ii ut patroni filius ad mitii velit. Lpen. s.pemotiti. esdait. Ac praeterea de bovis libertorum tu in codem istit. ex eodem Juliani liba. II. ii .cm G.quae nunc explicam dae sunt. Ad i. i. notandum est. non tantum patronum, sed
etiam filium patroni patrono e medio sublato. ii ei dilecto heres extiterit . ad honorum postessionem litatii admitti quia & patroni filius patronus est . I. ram patronum . de jure patri ubi rem parranum id est patroni filium . At si a patro. ro patre suo. notae gratia, exheredatus fuerit excludi a ba notum possessione contra tabulas liberti paterni di denique ex heledationem excludere non tantum a bonis paternis. ed etiam a bonis paternorum libertorum. At quaeritur, an Detiam exheredatio filii noceat nepoti ex eo nato, qui neque a patrono avo suo exheredatus cst. neque a filio patroni, Id est.patie suo sit,ut definitur in I. a.di I. 33. h sc t. quandiu nepos ex silio patroni in patiis sui potestate est, non admit. tor ad hona aviti liberti, ne quod per se pater esus non habet . quia ab avo exheredatus est, id habeat per filium suum: qui si acquirat hereditatem aviti liberti, ne momento quidem in Mus persona consistet, sed statim aequiretur patri . At post emancipationem nepos ex silio exheredato sane admittitur ad hona aviti libet tir quia ea non acquirit exheredato, cuius ex potessate exiit. Et quod dixi . filium pationi exheredatum , non admitti ad bonorum possessi rem paterni liberti, id ita amplificat Iulianus in Lis. ut nec
si nepotem ex eo, quem habuit in potestate , patronus heredem scripserie, atque ita mortuo patrono consestim reis reide tit in potestatem sui patris . qui exheredatus ex testa mento avi. ut. inquam, nec per filium hune suum sure potesatis . si exheledatus acquisierit paternam hereditatem. admittatur ad honorum possessionem contra tabulas . Ut res sit evidentior, sic ponamus speciem e Avus nepotem ex
filio. quem habuit in potestate, heredem instituit. stium exheredavit. qui dein potestate patris sui erat. Mortuo avo repos recidit in potestatem filii exheredati sui patris, & persilium patri suo acquiritur avita hereditas , atque ita filius
exheredatus heres fit patris sui ( qui nepoti est avus per
filium . non per semetipsum, non suo nomine. Et quia non suo nomine . non Imr smetipsum, cum sit ea heredatus, ideo non admittitur ad bonorum possessionem contra ta
bulas paterni liberti sicut nee si per servum suum heredem institutum testimento patris eandem hereditatem filius emancipatus acquisierit c quia suus non potest habere servum proprie) Multum igitur interest, utrum per se directo.& principaliter quis alii heres fiat , an per asitim, aut per
successionem. I.h. qui liberis, t. de m . Desti t. l. hinde tegat.3. L6. de iis, Ma tis indign. raser. i.22. s. i. p. iit. proa.Is tantum patroni filius admittitur ad honorum
sessionem liberti paterni, qui per se , suove nomine patri heres extitit. non qui per eum , qui suri suo subiectus est. veluti per filium nepotem pationi simul. & heredem ex testamento patroni. Quamvis c quod notandum ) di si ita, non per se, sed per filium suum . filius exheredatus patri suo heres extiterit,ei necetarius heres ex illat, ut probat evidenter I. d. s. in redum , de adhin heressi ad quam miror non notari hanc l. 3. quae idem omnino dicit. Pone dum est autem, , filium . de nepotem ex eo. fuisse in Mucdem parentis potestate, ac deinde sie conitituendum est
remotum filium , removetur autem per exheredationem.
l. i. post Dis, de suis, in legit. hereae L pen. s. videamvis, da bonori lius confra tab. t.s. I. se filium . de uber. di postv-
s. Ne n ergo , qui exfici edato filio vocatur ad hereduratem avi, ex testamento ejusdem avi, avo suus, de necessarius heres existit. Et quia tamen tiatim. atque avo heres
extitit necessatius , in patris sui potestatem recidit. F. I. qvittis mod.sus par. potest. DL patri suo natim acquirit avia tam hereditatem, de patrem suum avo necessarium heredem facit, qui avo extitit necessitius . confestim acquirit avitam hereditatem patri. de Patrem similem sui lacinnempc neces artum heredem avi patris sui . Denique eum. qui ncres seriptus sure potestatis hereditatem acquirit. comitatur etiam qualitas heredis scripti eadem . puta , si heres seriptus sit necessarius , erit etiam necesIarius heres defuncto, cuius de bonis agitur, is, qui acquirit deiuneti hereditatem . Qua ratione recte dices . servum ex cautensi
reculio filiisamilias a patre heredem institutum , si pater supervixerit filio , quo casu peculium silii castrense remanet apud patrem et quia servus ille patri necessarius heres existit, quasi domino , L proponeta kr , s. unde Marcellas, de ea P. Pe . Et per eum quoque servum, si filius s pervixerit, filium patri ne statium heredem fieri. i. ex
ea irens, in prine. eod. iv. quod nunquam memoria ex eidete debet. Est enim subtile admodum, de cognitum paucis . Ad L. XXI. Eod. tit. Ex tribui patronis . tina celiante honorum possessionem petere . duo aequas partes habebunt. REstat hoe tit. de bonis libertorum ex eodem libro
Iuliani Lai. quae docet , ex tribus patronis uno cecsante. nec pet ente honorum posscssionem contra tabulas liberii , Mobus, qui supersunt ex aequo accrescere porti nem vacantem , vini ira habent, ex aquo cres ei, quod apertissimum est. Ad LUI. Si quid in fraudem Pationi. Si liberius. cum fraudare pasronam vellet . filiosamiliat eouetra Senatusconsulivm pecuniam erediderii, non erit inhibenda actio Fabiana revia libertas dona se magis in hiive casum i melligendus essim fraudem patroniiqvam confra senatu consulium credidisse.
AT sequitur aliud . quod est obscurius ex eodem libro
in ι.ε. θ8. si quid in fravd. Detro. Actione l-abiana-.. vel . ut scribunt promiscue Favia ira . revocat patronus ea. quae ex bonis suis libertus alienavit in fraudem patroni. uo minor ad eum bonorum portio liberti perveniret, Un e n animo fraudandi patroni libertus filiosamil. credi derit . quod vetitum est Senatusconsulti Macedon. tum id patronus icvocat actione Fabiana et quia non tam videtur credidisse contra senatusconsultum Macedonianum s Quo certe easu, si locum haberet Senatusconsultum Macedon. repetitio pecuniae non esset quam donasse patroni fraudandi cauti videtur : quae est sententia l. 6. Ergo vult i d. pecuniam creditam polle actione Fabiana repeti.
124쪽
la Lib.XXVII. Digestorum Salvij Juliani.
nee locum esse Senatu onsulto Maced. serendum quod A est specialis titulus libro E . horumce Iuliant Digest. & id
non potest repeti . At pugnat eum hae sententia l. 6. lex, quae secuitur, quae dicit, cellare Fabianam actionem, quod Senatu leonsultum locum non habeate ergo quod pecunia exigi possit, eum Senatusci locum non haheat, frustra re curritur ad Fabianam , cum suppetat actio creditae pec nix. atque adeo non videatur pecunia exiisse bonis liberti Lex , quae sequitur . est Scaevolae . & nota Seaevolae ad Iu lianum . Nam & Scaevola notas scripsit ad Iulianum, sicut Paulus . & Marcellus.
Ad LNIII. EM.tit. sed si minori, quam vigineiqvi ve a ius, vis idamilias crediderit: causa cognita ei Decurri debet. hujus generis bonorum possessionem referre oportet L is de Ietiae quae prima se offert ex hoe Iuliani libro ret. Nait In iis, quae contra rationem juris constituta sunt. i Minci .pibus scilicet, non posse nos sequi regulam iuris . Constia
tuta contra rationem sutis, sunt propria .& singularia jur, quaedam , ut patet ex L eq. Id. quae scilicri constituta, &introducta sunt contra rationem. 8c tenorem Iuris communis civium Romanorum , qualia sunt jura propria . & sim Platia , ut ait La. de tetiam millit. quae observantur in te flamentis. & codicillis militum. ex constitutionibus Primcipum et in quibus, ut ait Lis. sane non possumus sequi re gulam suris, juris scilicet communis et quandoquidem jurierimmuni squod nihil aliud est, quam regusa, rigorque s Uod autem additur ex eodem Iuliani libro in I. . id A ris civilis) adversum nihil est magis, quam jus singulare intermissa nota scaevolae proxime conjungendum est D N proprium leti g. hoe sensu, quoniam in hae I 8. legendum est. non. sed si minori. quam et s. annis nasu fidiosa crediderit,cte. sed legendum erit, sed si minor . si minor, inquit Es. annis libellus filiosami l. credidit, succurti ei debet causa e ni ea, id est, der restitutionem in integrum , ut recipiat quod eredidit adversus Senatust stilium Macedonianum, quia minor non potuit scire . aut iuste ignorare potuit, filium eam. an paterfam. esset is, cui credebat pecuniam . Quae sententia expressa est etiam apertissime in L . ad Senaeus. Maredori. & in Me tu i j . I. de s v. cy fare lanam ct hit. s.tili. de minor. Es innis. Itaque liberto credente pecuniam ' filiosam. in fraudem patroni, diectat Iulianus, non inhibendam patrono actionem Fabianam . ejus prenniae r Ad LXX. De Testam. milit. Tribuistis milium , si intra die eertos, quam Iutae sir estis in castra venerat, inmem iri e stri, eossicillos sererit, di ibi deceperit: quoniam des et milvi Deo haberi. postquam siccessor Cus in eastra venii: ideo eo muni iure civium Romanorum codicilii estis Himandi sum.
Ume & ex hoe lib. in Leto. de testam milii. proponitur, eodicillos factos a tribuno militum , si si quam sue cessor ei datus a principe venit in eastra, & priusquam ipse
eastris abitet, si ibi decesserit iure communi civium Romanorum . non sure singulari, vel iure militari. aestiman- repetandae, se ii revocandvi gratia . Sed & admita in hae dos esse a quia tribunus militum laete re aetario mile speeie Senatusc. Maced. minorem dis . annis libertum , qui esse desit: di ii tantum codicilli ad sus singulate peti inent,
eis l. i. bre git. dictus diu quod praeerat milliatiae cohorti, quae prima cohors ex decem in legione. auctore Vegetio lib. r. Qua ex re etiam idem dicitur tribu si infamis. eredidisset. esse restituendum in integrum aduer sus Senatusconsultum Macedon. pecuniae suae recipiendae
gratia . Loctis erat obscurus.
Ad LI. Si quid in fraudem patroni. g. Utrum autem ad ea sola revoranda Fabiana pertinet, quae quis libentis de bo nia deminuit, an etiam ad ea, qua nan acq iii, videntamini es is Juliantis lib. ad .D est si hereditatem libertus novadierit sta dandi parroni eatifu . Hi ierarum reptilirit. F hianam regare, Pod mihi vide tir vertime quamvis enim I patum retro noctram sit, nisi repudietur. vitamen tam repv- divitiae. retro nostrian non , se palam est nus legionis . Las. hoc tis.
Ad g. Cum aliquis facto testimenta militare et erit, id Pocque testimenltim , Dod ammtiam militare experit . secerat. Atio easti intelligit vir militiae tempore factum . Velini si ta- las inciderili, teterit te iamrerum, ae ramus Dosigno fiagna verit, amplius si ct aliqvid interleverit, perduxerit, at iecerit . empndaverit. quod si nihil horam inciderit, testamen- Nondum est finis: res est parvi momenti. Nam ex hoc tum ejus ad privilegia militum non pertinebit. ipso libro Juliani refert Vlpian. in I. i. s. varum , hoe D Ad I vvrT th. in Aionem Fabianam venire ea, quae libertus dolo malo alienavit in necem . vel fraudem patroni sui, non etiam ea. quae non acquisivit: ut A legatum ei delatum vel hereditatem repudiaverit, nec ex ea locupletari voluerit i Q. fraudem patroni, ne ditior evaderet, ne plus ferret patronus ex suis honis iure debitae portionis r ut hoc non dedueatur in actionem Fabianam, quae est tantum de alienatis, non
de non acquisitis . Quo modo etiam constat, actionem Paulianam . qua revocantur alienata in fraudem creditorum .
non habere locum in non acquisitis, I.ε. - in stata eredit. LXXIL De Bonis libertorum . si uisam. miles manv-
mittat fecundum Itiliani quidem sententiam, quam sis. Eq.DLret . probat. patri libertum se te sed quandavi inquit, vivit, praesertar litius in bona ejus patri: sed Divus Hadriantii Maevio Apro resciripsit, Dum liberam rara facere, non patris. S Equitur in eadem Lao. tam aliquis tectamento otio militare eo erit e quod poni etiam potest in tithuno militum, ut d.Lis .qui priusquam tribunus fieret, dimitteretur in ea ra. testamentum fecit , ae postea cinctus tribunatu.& gladio, ut moris erat, manente eodem testamento desum
imas est . quod quidem testamentum aliquo casu ait valere jure militari aliquo casu, non semper ae is militiae tempore iactum esset e aliquo casu , ut puta ( duo hic proponuntur
A U D T C rT T A T T V casu ) g n tribunum agens tabulas testamenti facti D I G I II O L I I . . u ante militiam inciderit, id est, si linum earum incidetit, &Ad Lib. XXVII. Digestorum SALVII IULIANI
Ad L m. De Legi, In his, quae eontra rarionem Iuris con-Hi Iastinet, non possumus sequi regulam jurii.
CV M iam habeamus satis diligenter explicatos lu
bros r6. Iuliani Digestor. sequitur, ut diligentia a pari modo agerediamur sibrum 1 . quo libro etiam . ut duobus, aut tribus superioribus. Iuli nus tractavit de bonorum possessiombus . Ac primum quiadem de bonorum possessione ex testamento militia, de qua in III. To Elegerit tellamentum. & recognoverit. ae turius suo signo obsignaue t. Item, si aliquid interseuerit. perduxerit, asiecerit, emendaverit, ut Oonficiuntis, fisi nilletide rure radiatiae his . clestumemtidi, hoc tit. quia his modis, sive casibus resecisse iure militari testamentum videtur, i s. hoe ih. si re fedisse, & seciue igitur militiae tempore. ut ait dArs .Husus quidem testamenti militaris privilegium hoc est . ut in eo
non serventur regulae suris, utque in eo non serventur vincula juris, ut ait t. s. Ceo. i. Nodi,& eatenae iuris ut H ratius loquituri exempli gratia . ut Ira Falcidia in eo non fervetur . l. vli. hs. ad i. Falciae L . c redali. ut in eo non servetur lex tr. tata quae solis patribushmil. dat testamen
125쪽
rania , illi elavestia, ita ius e maressam quo verbo exclu- .ditur filiussam. Uerum ex Constitui. Principum etiam fi liis lam. de castensi peculio testamentum facere . legare .sideicommittere, mortis eausa donare licet. I. I s. de mori. eatis donat. Quin de manumittere servum eastrensis pec
Iii . ut ex hoe ipso Juliani libro relatum est in I. 11. de Mn. Uret. qui de manumissum a filiosamil. milite servum ca- tensa peeulii dicebat. patris libertum seri, patremque . si filio super viveret, ut patronum admitti sine ad hon rum possessionem contra tab. lihelti, vel ab intestato ad honorum possessionem unde legitimi; non etiam si filius su- Derviveret patri. At Imp. Adrianus eontra sententiam Iuliani indistincte constituit servum castrensis peculii, manumissum a filiolare. milite , filii sare. libertum fieri . non pa
de j&ν. patrona. 3.s. miles, destiis, O legit reZL3.s.s quis flitiis a. de honiliberet. Qui autem filii est libertus, non recte
dicitur patris libertus esse. t. s8. Iese verb*gnis. Contra tamen, qui patris est libertus. recte dicitur cui S in eod. loco est expressum filii libertus Et absque ratione vetus interpres Comici, illo loco, seti vi e seris et ex libentis mihi. omaro vir, accipit articulum illum, mihi, ae si diceret. feci. ut esses liberatus mihi, non filio meo . Nam qui libertus meus est . recte dieitur siti mei esse liberius . ut retro etiam filius patroni recte se voeat patronum. i. eum parronum , de itime patron. Ad L. XXIII. De bonis libertorum. Si libertus,praeserito patrono extraneum instituerii heredem, O patronus, anseqvam confra taltilas bonoram possessionem petierit in adoptionem se dederit: deinde eripitis umiferii heredigalem e pagronus tot rtim honor di liberii possessionem , is legitimus peiere soldi. Ad s. Si libertus intellaeo detesseris, rhiictis patroni suo, cieae altero flio duntas nepotitas, nepotes non admitiem tir , Damaeu futis esset: qtita proximvim quemque ad heredi iem liberii vocari, manifestum est. Ad s. Si autem ex duobus patronis, alter tinum filium , alier
os resqti seir dixi, viriles inter eos partes feri. possessonem ex tua pane edicti . tinde legitimi voeamur. O solet meri praesor adversis serjgos heredes .ET hae in re etiam comparandus, ut fit in L I. r. patrono filius emancipatus. Nam ut situs emancipatus praeteritus testamento patris , extraneo herede stilpto , si non petierit contra tab. de heres scriptus adierit hereditatem . culpa sua paternam hereditatem amittite quamvis heres scriptus ex testamento aure tantum civili adietit hereditatem, non etiam acceperit hcmorum possessionem secundum tabulas e quia ex testamento patris herede existente quoquo modo, vel jure civili, vel jure praetorvi, non:potest filius venire ab intestato ab honorum possessionem unde ali heri. Ita vero . si heres scriptus testamento liberti adierit hereditatem liberti, patronus, qui cum esset praeteritus, at te non petierit honorum ponesionem contra tab. repellitur a honorum possessione unde legitimi et repellitur primum a bonorum possessione contra tia. quia eam omisit et repellitur etiam a bonorum possessione unde legitimi, quae ab intestato competit e quia non est intestatus libertus, cu-sus ex testamento adita hereditas est e di causa tellati e
eludit causam intestati. Dubitationem satiebat initio hujus
I. r. quod ait hi. s. i. eoae est. sit . nuti. eaera, ita demum ab intestato competere bonotum possessionem unde liberi, si neque secundum i ab. neque contra tabul. bonorum
possessio agnita sit. Nam S in speeie pros,osta initio hu-sus L E. neque filius emancipatus praeteritus petiit contralata neque heres seriptus secundum tab. sed adivit fure ebvili hereditatem . Ergo videtur sis io competere honorum possessio unde liberi, quod tamen Iulianus negat rectissime e quia tantum potest in herede scripto aditio hereditatis , quantum agnitio honorum sessionis secundum tab. ad excludendam causam intestati, quae est sententia d. l. r.
Porro ex iis, di priori parte pytissimum I. at . de bonae N.
notandum est, minima capitis deminutione . veluti ad
ptione , patronis, qui se in adoptionem dederunt, non perire bonorum possessionein unde segitimi, ut L paeroni mlia, de hom liberi. Quod tamen non ita servatur in succes-QUae vcro subjuno itur H I. Ea de hon is lib. I. 23. est etiam ex eodem Iuliani libro. & pertinet ad bonorum possessionem contra tabulas liberti, quae pro debila
tortione patrono praeterito competit adversus ea traneum eredem scriptum testamento liberti:quam tamen bonorum possessionem antequam agnoverit. si se adrogandum dederit . sane patronus amitti e ut de filius emancipatus praeteritus , qui ante petitam bonorum possessionem contra a Dtah. se in adoptionem dedit. I. s. s. si emaxcipatus Eo. hon. g. ram. Iah. l. int. ins si tali res . nulla erit. tinde lib. Ist ratio haec est, quia, de hie, Ad ille statum & conditionem suam mutavit dando se in adoptionem . de capite minutus est et adeoque alius homo coepit esse. L 38. cum quis in princ soli. t. nee sam filius, aut patronus esse videtur. Adoptione igitur amittit uterque bonorum possessionem contra tab. verum . si posteaquam patronus se in adoptionem dedit, antequam accepisset honorum possessionem contra tabul. hetes a liberio scriptus ex asse, hereditatem liberti omiterit . repudiaverit, quia hoc modo heres scriptus libertum intestatum facit, destituendo tectamentum . eo res deduci tur . ut perinde, ac si libertus nullum testamentum fecitat, patronus admittatur ad legitimam hete litatem liberti quan intestati, sive ad bonorum possessionem unde legitimi
qui repelleretur proculdubio, herede scripto adeunte hereditatem , vel petente bonorum possessionem secundum ab. L 1. s tu. tes . niata exst. tinde lib. Quae sex eum hae . r3. cum ex hoc libro lst, omnino conjungenda est. Ad L. II. Si lah. teu. nullae extab. unde liberi. Emancipasus praeterires h eontra tabulas honor me sessionem non acceperis, O seripit heredes adierint hereditatem, Da tabo amittit pruernam hereditatem. Num qtiam a secundum taliam h noram possesso perita non sierit, non tamen rem Maior iti tur . tia honorum possessonem arcipias tinde literi. Nam in patronum praetentum , s non perar conetra lataeas honorum
sone ingenuorum e quia emancipatis, qui se dederint in adoptionem, perit sus succedendi ingenuis parentibus, quod in aliena familia esse eceperint . qui ante adoptionem non erant in aliena familia i sed propriam ipsi faeiebant familiam beneficio emancipationis, S at ii , qtii emancipari. I iii. de herest. - ab intest. Aser. In posteriori autem parte L .rs. quam 5artem nondum attigi, Iulianus docet, in successione intestati liberti pationi filium deficiente patrono, praestari nepoti ex altero filio , & ex duobus pati
nis eiusdem liberti, uno relinquente filium unum , altero duos, vel tres , hosce liberos compatronorum inter se divia dere hereditatem Iiberti in capita . non in sirpes . Quod etiam longe aliter servatur in successione ingenuorum. I. eum sim . rectit. de hereae quae ab inteli. Apr. Idem vero etiam Paulus s. sentem. th.r. scribit, his verbis: In bonis Iiberti prior est parrontis , quam mitis alterius tofroni. Ide venior es fisus patroni, Dam nepos alterius patroni. Haec senistentia is eod. tit. sequitur e Liberiorum heredigas in rapi-ra . non in stirpes dira aestir i ct ideo, s unius patroni Goseni liberi initis qtiastior, Dras viriles, id est, aequalis por-giones habebunte non scilieri duo semissem, S quatuor ait rum se millem, iti partironi par tecter. Quod etiam iisdem sere verbis tradit Ulpianus libro singul. rem tit. de liberi. Dcces. Et prioris sententiae ratio notatur in hae posteriori parte t. 23. quia . inquit, gradu proximum quemque lex vocat ad hereditatem liberti, de ulteriorem excludit igitur. At in hereditate ingenui proximior ex libetis ulteriorem non excludit, ut filius non excludit nepotem, vel nepotes ex altero filio , dicto I. cum Fhus, La . in s. cdesias, Olent. de filius emancipatus, qui jure praetorio ad hereditatem vo
eatur , non excludit nepotem ex se natum . retentum in f
milia patiis e sed cum patre filius sumitur ex edicto novo. uod tamen cessat in suecesilane libertorum. Ac prinora quod, ut diri, aliter observatur in successione libellorum inter liberos defuncti ingenui hominiae inter liberos. i quam , diversi gradus . in stirpes, non in capita dividitur
126쪽
hereditase nepotes talitat tres . aut decem ex uno filici re praesentant, ut loquuntur, personam unius hominis, vicem
sustinent unius hominis nempe patris desunta. Ad LLUnde legitimi. Haec verba edicti, tum quem ei heredem esse oporteret, si intestatus mortuus esset, is a M
temporis spuitu accipium uri non ad mortis testatoris tempus
est,hetir i sed ad id , quo honorum possessio peteretur . Ei ideo I gitimum heredem. si rapite demi huius esset, ab hae t horaem possessione Ammoveri palam m.
Ad VIII. Unde cognati . capi is deminutione perim rvr ro gnasiones. quae per adoptiovem aequisitas te igitur si post mortem, verit gratia, fratris adoptivi latra remesim di gemagoptivut frater eapite deminutas fuerit e bonorum possessi
nem accipere non poterit . quae proximitatii nomine fratri Bdeseritiae praetorrem enim non solum mortis levat. sed etiam
id, vis bonorum possessio petitur,intueri palam est. Q Uae restant ex lib. r . hodie absolvam , ac primum
quidem i. r. in m unde legit. Quae leges, ut aliae qumque omnes huius tituli,sunt de brancitum possessione, vivae ab intestato post liberos deserint legitimis, id est, adgnatis proximiorihus ex familia defuncti.vel patronis & post patronos. ex familia patronorum gradu proximis, exclusis. remotisque iis,qui gradu ultetiore posti sunt. Ut enim adhe teditatem liberti proximum quemque vocati dixit I. Er. it. de bonis liber. quem faexposuimul heri . Proximum
quemque, inquam, vocari in assem in solidum . ut i m. de sitn. haberi. t. q. de opes.shest. Ita verum est ad hereditatem ingenui. ex transverto Lil. sve a latere, vocari aenaeum proximiorem: quod haec edicti verba . quae proponuntur in I. I. declarant. tum quem heredem ei esse oporteret. sint laetis mortutis esset: tum, id est. post lineam liberorum parentum et uno verbo post rectam lineam coenationis. t tum ex transverso veniat ad hereditatem laestimam . . quem deiuncto heredem esse ranorteret. si intestatus mora tuus esset, ut I. I. instit ex leni senaturaee. bonorum possso detur, cret . de verb. sun. Mareus Tullius in praetura surbanae postquam, inquit. ivt praetorium ranctitatum e2.femister Me jure tissimi , s tabula i stamenis non proserrentur .ium titi proximum qtiem iis totis,imum heredem este oporteret . ita secandum ram possessio daretur. Quae verba Iuli
nos in hae l. t. ait aera praesiviae.utitor hoc verbo id est,extente, vel, ut ipsemet interpretatur . enm quodam tempn-ris spatio, accipienda essed eum spatio scilicet temporis, intra quod bonorum possessio peti potest . puta intra centesimum diem. ut non id solium tempus hin verba comor hendant. quo moritur is . cuius de bonis agitur e sed etiam ccmpus, quo petitur bonorum possessio unde teritimi i ut qui noc tempore proximus fuerit, etiamsi mortis tempore Proximus non fuerit, admittatue ad bonorum possessamnem unde legitimi r & retro, ut qui mortis tempore proximus aenatus fuerit ei, cujus de bonis agitur. non admi eatur . si intra tempus petendae bonorum possessionis . capitis deminutione jus agnationis, fle proximitatis amiserit. Di in I. sint m. quae est ex eodem libro. &huie legi Primae coaptanda omnino . & ad hune tit. unde ieeitimi referemda potius, quam ad tit. unde cognatir quia cognatio quae sita per adoptionem . de qua ibi aettur, aenatio est. Item Coe n testatus quis fuerit mortis suae tempore . mox vero Etes a tus esse desierit,ut loeus sit ab intestato bonorum sdigioni unda legitimi r ut puta si post mortem eiu heres seriptus destituerit testamentum, id est. repudiaverit hereditatem testamento delatam e quo genere testatus fuit in-
.enatus facto heredis scripti . I. r. s. rem de sitis , O legit. heseu figende liberies post m. Ad I IV. Unde legitimi. Si ex Gobus fratribui alter dere freti Iesamento jure facto . deinde deligera te herede allevctio e inreflvio decesse si inscriptas heres a ferii Dreditatem: patratis legitimam hereditatem habebis. Nam tae bo Mortim possessis , tum quem heredem este oportet . ad id rempus refertur . quo primum ab intestato bonorum possesia
A T v Uie etiam legi primae conjungenda est l. q. h. i. quae II & ex eodem libro est , in qua lulianus eadem ratione statuit duobus fratribus de iunctis,primo testato, se n-do intestato, post mortem utriusque . herede seripto testamento primi destituente testamentum, id est, repudiantia hereditatem testamento delatam . patruum vocari ab intestato ad honorum possessionem utriusque et quia quo tempore certum esse coepit, utrumque intcstatum obiisse. --tiuus solus defuncti invenitur este proximus adgnatus , ut tamen non erat proximus mortis tempore. Et hoe valiae confirmat etiam L s. de vis. O legit. Der . ins O Li. s. pen. ad Senistiscons. Terq l. Quo veto sensu lulianus in l. i. dixit, xae rarniae elle accipienda verba reicti, ex quo legitimi vocantur proximiores , ex quo adgnati proximiores vocantur , eodem & Ulpianus in i. a. qtiita, eae caus in eis. haee verha illius edicti e In bona ejut . 3
neque defendatur, iri itibebo . ait, ae miramiae accipi, atque ideo non reserti tantum ea verba ad tempus. quo sudicio
sisti debuit, ad diem condictum sulendi judicio. sed etiam
ad tempus insecutum postea e quoniam satis est quando isque eum defendi, ne in honorum eius possessionem eatur e quando ue eum defendi, inquam, pendente sudicio . licet initio iudicii indefensus fuerit, di contra . non eii satis, eum delendi initio accipiendi iudicii , nisi Aquamdiu duraverit sudicium , duraverit etiam defensio . Nec omittendum, haec quoque verba, quaesta a ramis e accipiuntur.
eleganter in s. flai. ad senatust Ten I. appellari verba extensiva , quae non punctum certi temporis complectuntur, sed in longius tempus producuntur e verba extensiva,
Ad LXXI. Si quis omissa eausa testam. Si filivia metit a matre sua heres scriptus fuerit di exo gestamendi eaea omissa. bovorum possessonem eiusdem fisi nomine petiero i actio Iegarorum in me dari debebis, nonferas ae F ipse herei scribsitis. om ga causa testamenii, honorum possessionem as inte Deo accepissem. Muitur ex hoe libro lex dit. si quis omissa se quae est
etiam de honor possessione unde lenitim. Et hoe vult,
filiosamilias testamento matris se ae herede instituto pure edico stire i ut discriminem hane haeciem a specie legis materi s. i. eod. ex qua Aecursus in contrarium argumentum
dueit: sed in illa illiusfamilias ponitur institutus sub conditione emancipationis, si a patre emanciparetur . in hac pinnitur matrem filium suum qui erat in potestate patris, pu- te heredem instituita , non sub conditione emancipati nis e quae conditio acquisticani hereditatis maternae impedimentum adferret, ii non emanciparetur. Vult ergo d. t. 1 i. fili similias testamento matris herede instituto pure,&patre eius, in cuius potestate est.& citra cujus voluntatem non potest maternam hereditatem adire. L5. s. i. de aequir. here1 patre, inquam, esus omittente causam testamenti, id est, non jubente filium ex testamento matris adire hereditatem . sed filii nomine petente honorum possessionem unde legitimi. ex Senatusconsulto Orfitiano ab inteliato. ut La. Ost. viae texit. Patrem. inquam, obligari iis, quibus testamento matris a filio herede seripto legata relicta sunt, ex edicto , s qiat ora sa e fa re timensi . perinde, atque si ipse pater heres scriptus suisset, & omissa causa te-sramenti, ab intestato possedi siet hereditatem . Et hoe est. quod dicitur in Li. s. i. eod. parvi referre, utrum quis per semetipsum . an per alium acquirere potuerit hereditatem testamentariam . Nam di hie qui per alium acquirere potuit hereditatem testamehiatiam, veluti per filium familias, aut servum, repudiando testamentum incidit in edictum , , is massa causa testamenti,cte. Ad L II. De Venti in possest. miti. Etiam ex eman malo venter ad rq essionem admittimae e viae apud Iuli antim lib. et . Dige i. quaeritur, si emancipasus Dii sit more jam praegnante . deinde decet set, o pater ritii mortutis haean venser in possesion i mancipati patris mini pa D
In Lib.XXVII. Digestorum Salvij Juliani.
127쪽
Et rectis Meserit et, rationem non esse . cur venter, quem Aedictum admittit, repelii debear . Est enim ae issimvim pari tui coctili, qui nasus bonarum possessionem arcepturus es .
Sed eis aratis viveret, se iure ventrem admittemus .
EXtremum hoe etit ex hoe libro,quod Ulpianus refert
in L I. s. etiam ex emanciparo, de rint.in posses. min. ventrem ex emancipato filio . qui scilicet moriens teliqvit
uxorem praegnantem , di ventrem conceptum anti emanis
etpationem . patre desuncia, mitti in possessionem hon rum paternorum vice bonorum poscisonis contra tabulas . si praeteritus suetite aut ab intestato patre, vice honinium possessionis unde liberi r quia di nato et eadem hon tum potassio datur . quamvis in patris potestate nunquam fuerit: sed in potestate avi, qui emancipavit stium e non
etiam nepotem ex eo , qui jam erat tempore emancipatio- Bnis in utero nurus. Quae ergo datur liberis emancipatis h
notum possesso i datur etiam sis, qui nunquam in potestate patris fuerunt, L s. ed O s filium . si latita testis utilita extiab. vi de Q. Praetore scilicet tam liberos, qui in potes late patris nunquam sueruntiquam eos, qui fuerunt. sed emancipati sunt. admittente inter suos heredes: quamviseette non sint sui heredes , s. ct primo Deo . Inmta e bonor. posses. Et hoc est, quod ait Iulianus referente Ulpiano in d. s. etiam ex manciparo . edietiam eos . de quihus agimus,ndmittere e editium . non etiam legem . quae scios tantum heredes in linea liberorum agnoscit, re ad liereditatem vo- eat . Ponit autem Iulianus ibidem , filium emancipatum. ex quo iam uxor conceperat . prius vita decessisse . deinderatrem ejus. id est, avum ventris e di ventrem mitti ilia. possessionem bonorum paternorum . mortuo patre scilicet, C
de mortuo etiam avo . ut ponit. Verum subiicitur, etiam vivo avo similiter etiam ventrem admitti ad hona patris, licet conceptus ante emancipationem fuerit in familia avi. Nihil igitur referre, vivat avus. an re post patrem defunctus sit . Nec mirum . cum & praemortuo avo . & Ω- perstite relicto filio venter ex eo conceptus ante emancipa-isonem admittatur ad bona auir quia natus solet cons ungi
patri suo, id est . filio avi deiuncti emancipat . solet conia sungi ex ediere novo i sive Iuliani de coniungendis Onca emancipato liberis, hac LI.F. si paeter nurti , ct l. i. . seseis pictumas , de consuri. cum emanet. II.
aetiones e veluti posseslatia hereditatis petitio . vel interdiaetum quorum honorum , ii secundum tabulas honorum aposiessionem accepisiet. At eum non esset, vel constituti ne illa , vel edicto quicquam comprehensum de servo, auet
filiolam. alieno herede scripto . qui non ipse prohibui siet
testamentum mutari,sed dominus, aut pater esus dolo malo, dum captat eam hereditatem: de merito dubitaretur, an servo manumisso, vel filio emancipato, ex testamento ademunte hereditatem post manumissionem, aut emancipatio nem, vel accipiente bonorum possessionem secundum et bulas . heredietariae actiones competerent, cum ipse careat dolo. nec dolus domini, aut patris ei nocere debeate Iuli nus tamen in hae d. vi ta definit, ei non competere acti
nes hereditarias , idemque Ulpianus in L i. s. r. fi qius aliq. tes . prohib. Neque tamen inseras inde . dolum i vel factum patiis nocere filio , saetum domini noeere servo, quod es et iniquum e sed dicas , hane eis rationem huius sententiae, quod heres scriptus non habeat suptemam defuncti volun tatem , argumento t. cum qtilaam. Ivp. de iis, quae M ita a. atiferi Certe heres seriptus non habuit supremam voluntatem deiuncti et quandoquidem, nisi prohihi tus sui siet, mutasset testamentum , mutasset heredem, alium heredem fecisset, quae ratio cesiat in specie l. s. si parre . in s. m. sv de his, quae tit indigmae. In qua specie filiolam int se
vo relictum legatum . relictave servo libertas fideicommiseiaria omnimodo debetur, tametsi dominus accusaverit te
stamentum quasi lalsum , vel quali inoffetosum atque ita
quantum in eo fuit . everterit testamentum , quod tamen
laetum nihil noeet filio , aut se tuo. quin perveniat ad legatum , vel libertatem: quia in ea specie . ut recte Bart. animadvertit, in aes. s pater , servus . aut filius habet supremam defuncti voluntatem: cum nee eam deiunctus mutaverit , nec mutare unquam voluerit. Ratio est certissima , , verisiim . Hactenus de priori lege. Ad L. IU. Quis ordo in possession. servetur. Si eo redi t o iasiliuitis suisset, di honorium possessonem aereperis, quam
do eo res tuus con iuverit nosse petere bonorum possesso xiam . ilia dia tota intelligutir et coheres ivvi amplitis Wiendae bonorum possessionia saevitium non habebit.
Ad s. Filius non solum si tanquam fusius , sed F ian-
quam agnatus . vel tanquam cognatus ad bonorum posese
sdinem vocaetum annuum sta iam habet. Sirasi si pathr fisummam si set . quamvis tit mantimissor honorum possessionemaeeipiat, tamen ad bonorum possessionem accipiendam an- nuam Dasium halet.
Ad Lib. XXVIII. Digestinum SALVII IULIANI
Ad L. Unicam , Quibus non competit, M. Servo meo h rede institues, dolo se ii ne rectamenetvm mvis Hur et remque postea manumisi: quaestium est, an actiones ei deneganda esseni: respondi, me ceus verbis educti non cominetur . Sed aequam et fi dominai dolo secerti, ne gestamentum mutaretur,qusseratis eius heres scri vi eris, quamvis manum usadierit hereditarem, ei denegarii eum etiam emancipara Flio denegetur . si pater dolo secerit, ne testimentam malares .
x libro XXVIII. Dio. Iul. habemus duas tantum Et ges, legem uni qui non conp. hon. leg his sordo in hompose ferv. Prior lex pertinet ad constiti tionem Adriani, qua cavetur, ut heredi scripto intestamento, cujus dolo malo factum est, quo minus testator mutaret tella mentum, dum non patituri vel testes, vel scruptorem testamenti introire, ut, inquam. ei, etiam post adiatam hereditatem ex testamento, vel petitam bonorum poclemonem secundum tabulam denegentur actiones hereditariae, tanquam indigno fiscus et ipiat hona ut hi in Pu assies . prohi3. L 1. C. eoae L 3. g. vii. ad seMetus. Delem Quae constitutio etiam in edictum perre tuum translata est e ut non tantum civiles actione hereditariae heredi seripto de
negent ut , si adiluci hereditatem, sed etiam possessoriae Posterior, quae est L pen. quas ordo in possessser . duas
habet Partes, & quod in utraque admodum singulate est, in priori parte docet, ei, qui coheredi suo in testamen to vulgari modo subibtutus est, si petierit honorum pocsessionem secundum tabulas, si aenovetit honorum eos. sessionem secundum tabulas. postea exsistente casu subastitutionis, ut puta coherede repudiante honorum possectionem secundum tabulas . nova bonorum possestione opus non esse ad aequitendam portionem coheredis v
cantem et quia . inquit, tota ei honorum possessio . id est , totorum honorum posiesno ei ante data intelligitur . re non tam jure substitutionis scilicet portio eosieredis et o venire , quam jure aurestendi. Denique . ut e ganter ait L 3 s. de acquir hered qaae valde licit ad hunc locum . su, stitutio illa appendix est . aut appendix intelligitur esse institutionis, vel modus inducendi juris adere endi contra legem Iuliam, & Papiam potius, quam substitiatio ut Iuliinianus in s. i. de caduci ioth ait, substitutiones Plerunque feA. ne sit caducis locus, sive legibus cadurariis, lumitae scilicet, di Papiae, quae abrogabant ius accrescendi, ut fiscum vocarent in portiones vacantes, substitutiones ius accrescendi conservant. In nomine est diversitas. non in re ipsa. Nam re ipsa substitutio aceretio est . quae essicit . ut quod aperto nomine iuris adcrescendi non potest obvenire coneredi, propter leges caducarias, obveniat alio nomine, nimirum , substitutionis, quam leges caducariae nunquam abrogaverunt. Ubi autem ius adscretandi lot
128쪽
is, In Lib. XXVIII. Digestorum Salvii Juliani. iso
eum habet, semel agnovisse honorum possessionem satis A u. aut semel adiisse hereditatem . Qui semel adiit, tacito jure . quod ccrescit acquirit sine aditione noua e quia i tam hereditatem ab initio adiisse videtur , adii se intelligia
evnd. ias. Iis consequens cit, quod & additur in priori pa te d. L pen. ut coheres . qui repudiavit honorum possessi,nem, amplius eam petere non possit, etiamsi nondum eximrit centesimus dies . qui extraneis praescriptus est ad petemdam bonorum posscssionem intra eum diem et Denique ut natim atque repudiavit coheres, portio ejus obveniat e
heredi qui semel, de succes. Hic l. i. g. plane se tempora , at tabulae test. nulla exl. Quod tamen olim non obtinuit jure civili herede scripto cum cretione , ut loquebantur. id est his vethis r Itieius distis heres esto . eerAlioque hereditatarem in dictus erasum proximis . qialtis scieris, plerisque . Is Nam & post repudiationem hereditatis , si superent dies cretionis . id est . dies Ioo. hercs, qui repudiavit, poenitentia actus cernendo. N adeundo heres licti potest, si, ut dixi, tempora cretionis largiantur. id est, si nondum praeterierint . quod Ulpianus docet libro ungui. regii l. tii. Di hereae institi. polas Lino interim substitutioni, vel juri ad
e re Lendi , vel legitimae successioni locus esse non potest e substitutus, vel coheres . vel legitimus ultimum diem aditionis, sive eretionis exspectare debet, quamdiu heres striaptus vivit . I.es. L r. eod.tit. de ac P. her. Quod eieci dicitur I . c. de reptiae hereae heredcm scriptum, di quemcumque alium heredem . qui semel repudiavit. amplius adite ron posse . de eo accipiendum est . qui sine cretione heressetis tus est pura simpliciter hoc modo . heres ilio . Hic enim uatim atque constituit, se nolle heredem esse . ex- ccluditur ab hereditate . is adire amplius non potest . ut idem Ulpianus scribit eodem loco . Constituerti se nolle heredem esse . est decernere , se nolle heredem esse, est repudiare, ut in hac lege. constituere nolle petere honorum possessionem , est repudiare bonorum posscssionem . Verbum constituere saniscat consultam operam. Sequitur pars pC-
sterior hujus letis . sciendum est , largius tempus petendae honorum possessionis dati patentibus, & istaris, quam
cognatis ex transverso, vel a latere . aut extraneis heredi-hus et extraneis enim dari centum dies dumtaxat, liberis, di parentihus annum integrum in honorem sanguinis , cujus or go praecipue existimatur esse recta linea cognati
nis , in honorem fanguinis, ut ait t. i. g. largitis, de succisi.ed. quia arciandi . & coangultandi non sunt , qui pene ad
hona propria veniunt, non sunt praecipitandi : ne quid fraudis illis adseratur . ne quid incommodi, detrimentive Ad lixe etiam notandum est, liberis, & eatentibus annuum
spatium dari ad petendam delatam sibi bonorum possessimnem . quocunque iure veniant, etiamsi non veniant ut liuberi , vel parentes. sed vel ut agnati, vel ut cognati. Nam ct liliati . agnati, cognatique sunt. Cognati alii sunt ex transverse, alii recto limitc. Iulianus exemplum ponit in patre manumissore. id est , qui in emancipatione filii, more solcmni, di veteri manumissor exstitit, id est, qui ut emanciparet filium , eum etiam mancipavit, id est, vendidit exteto, quod illud verbum significat, rursusque
redemit ab eodem tanquam servum . & mox manumitit. Contrahebat enim eum extero fiduciam, sic appellabatur,
qtii es tin pati de rachapi r quae hodie tamen semper tacite contracta intelligitiir ex Graeca constitutione Iustiniani de njure patronatus. Patri igitur manumissori , si ad hona filii non veniat ut pater , forte praeteritus a filio , per honorum possessionem contra tabulas . in assem , in totam
hereditatem. vel pet bonorum posiessionem unde legiti- sed ad bona desunqi filii veniat ut patronus , sive tit manumisior ad portionis debitae verecundiae patronali
honorum posiessionem contra tabulas e Denique sve vetaniat ut pater . sive ut patronus, ei annuum spatium datur.
Patri manumissori praeterito duplici fure filii hereditas de scitur, quod etiam hae leges demonstant. lex id. de in Laetiam lex I. g. viii. si a parente qais mantistiss. l. sa milite . s. titi. de vulti. resiam. Quibus aptanda est. aut
aptabitur commodissime etiam haec posscrior pars hujus legis. Simili autem modo, sive filius veniat ad hona patris ut filius per bonorum possessionem unde liberi , sive ut
agnatus per honorum possessionem unde legitimi , sive ut cognatus per honorum possisnonem unde cognati , annuum spatium ei datur, ni iussamilias si ah inteliato amiserit bonorum licissessionem unde liberi, postea venire potest . aditumque habet ad honorum possessionem unde te pit imi I.r. in princip. unde ieest. Et hac rursus omiua, v nire potest ad bonorum possessionem unde cognati . atque
ita succede te sibi ipsi ex succeaheso edicio. LI. F. sed vidensim est, desint. M. Et quoquo stire veniat. quave ex parte edicti . semper annuum spatium habet . Multa, e que scitu non indigna essent . quae de hac materia ulterius vestro cum commodo dici possent, sed cum ea a Doctori bus passim tractentur copiose dilucide,& perspiciamne transcribere potius . quam nolira proponere videamur . haec in praesentiarum pro explicatione huius legis susticiant. Ne que enim ii sumus , qui alienis nos exornare praesumamus plumis et sed nostra, quae sunt, publici facimus suris, ne auis diamus illud , quod est tritum sermone proverbium e cuid faciam proprias repetat. F qtiaeque volare a Ptimas , ut est apud Poetam, quod sane abominatur modestia nostra . lndustria nostra ea est . ut de suo cornumpiae istat dicto invidia) propria promere possit. Inclusa non sunt in s.MS
Ad Lib. XXIX. Digestotum SALVII IULIANI
RECITATIONES SOLEMNES. Ad LXIII. De Lib. & pristum. Si ita seripium se, filius mihi natus fuerit, ex lege heres esto e ex reliqua parte uxor mea heres esto: s vero Lia mihi nata fuerit, ex irieme heres estor ex reliqua parte tiae, he ei esto: ct situs, O Lia
nasi essent, ditentam VI, assem distribuendtim esse in senem
fartes: tit ex his Nitis quatuor. tidior duas, Dia tinam pararem habrai. Da enim set udum voluntatem restantia filius altera tanto amplitit habebit. quam uxor. item uxor altero tanto amplius, quam filia et heri enim Desis luris rettila conveni vi raptum fieri testamenIum . altamen com ex viro in quae nuga tectar voluerit fixorem aliquid habere . ideo ad
hajusmodi senteni iam . humanirare fuderente, dectimum est suod etiam iuventis celso aperii Funeplacvit.
LIBER XXIX. Iuliani Digestorum es etiam de si
reditatibus . Ae primum quod ex eo habemus in principio te is . de lib. O p I. respicit ad regulam juris propositam in L ia. quae praecedite Postumi
praeteriti agnatione testamentum omnino rumpi, & nihil valere et qua quidem regula fretus quis, sorte diaere ponet. postumi, ita heredibus institutis . si poli mortem meam uxor mea, quam praegnantem relinquebam, stium pepere rit . filius ex besse, uxor ex triente heres esto . Sin velo filiam pepererit, filia ex triente . uxor ex bene heres esto ede ex uxore uno partu natis, filio,& filia, possit, inquam. quis dicere, hoc casu rumpi testamentum agnatione I stumorum , quasi neutro herede institutor quia hie ea sus, si filium, & filiam pareret, in institutione expressus non est. &quasi igitur utroque praeterito. At Iuliano placet, utrumque institutum videri, & uxorem quoque utroque nato in partem hereditatis venire , servata proportione Geometriis car ita ut septem partes hereditatis fiant,& una detur filiae. quatuor dentur filio, duae uxori r qua ratione fit, ut quemadmodum testator voluit, altero tanto amplius habeat filius, quam uxor quae est proportio dupla r quia & testator uxori adscripserat quatuor uncias, id est. trientem, Bd filio octo, id est hesem, sive duplum trientem, quae proportio est dupla : & simili rat one, ut altero tanto amplius habeat uxor, quam filia r quia di testator filiae adseripserat trientem . uxori duplum, id est, hegem. Tt hoe quidem exemplo sumpto ex initio hujus legis ad demonstrandam ratior
129쪽
nem Geometricim , aut Geometricae proportionis, utun- Atur fere omnes, qui de numeris scripserunt, ct laeei aliter de in , quali numerorum distributione , quales sunt loannes No. iomagus, Joaluus Buteo . Taddeus, Dunus, de alii plerique . quin de ad eundem modum , ut Gemma Fritius posuit speciem Arithmetices parte icitia . si filii snasteretur eo herede instituto ex semula, uxore ex triente Sin vero filia nafieretur ea instituta ex triente , uxore ex
semisse, dicendum est, saciendas este partes decem . ita ut duas haheat filia , netor tres. filius quatuor . de dimidiam de imae. , quae reliqua est dimidia, ut inter eos tres etiam dividatur . servata eadem proportione . quae est proportio sescupla . quam quidam vorans. sesqui alteram . Graeci sau. Ain . Proportionem sescuplam testator servati voluit inter eos, qui filium ex semisse uxorem ex triente heredem Liipsit. vel si filia naseeretur, filiam ex triente, uxorem cx gscinisse. Et quamvis iis casibus subtila suro, ut ait Iulianus, uterque praeteritus , di consequenter agnatione eorum a ruptum testamentum videatur c quod si esset , exesus matre , filius, ct filia aqualiter patii ab intestato succed lento tamen conservandi testamenti causa humanius est dicere di in casum, quo filius, de filia nacerentur. testat rem ( quam is eum casum non expresserit evidenter oeadem partium ratione servata , uxolem liberos ad hereditatem suam vocasse et & casum igitur omisium non ha-
heri pro omisso. Quam sententiam , ut ait, etiam Celsus probavit . quamvis familiae, sectaeue diversae fuerit ab ea , quam Julianus sequebatur . qui Sabinianus erat . ille Pr culianus. Et huie quidem sententiae si quis folle obiiciat . commodissime . sv. Me iii. quae postumum ita heredem institutum . s me moritia nasiaikr , quasi pthicritum , scvivo testatore nascatur . ait agnatione rumpeae testamentum e Dicam disiicilius hunc casum, si rae mortas vaccas riduei ad casum s me tityo hastae r , cum stit casus omnino contrarii, quia non est verisimile . adeo contrarios casus tacite testatorem commi scuisse. At verisimilitis eli in specie proposita initio huius lag. is . eum, qui postumum heredem in lituit separatim , etiam eos coos unxisse in eandem hereditatem , fi filius, de filia nascerentur. Rursus siqnis obsietat, ut facit Accurs. l. i. s. ed eo incertum, devenire in pilf miti. quae docet filio, qui nasceretur exhereis dato . & natis filio. de filia, neutrum exheredatum videri edicam rationem varietatis esse maximam . quia innituti nes henignius accipiendae sunt. exheredationes autem non sunt adiuvandae . I. I p. cum Didam . hoc tii.
Ad s. Regula est iuris civilis , qua tonstitnsum est, hereditatem adimi non posse non re quam liber, O heres esse s sitis
auamvis dotantis ademerit eodem testamento libertatem . nuditimi utit, libertatem, is, hereditatem habebit.
S Equitur in g. r. Mjus I. alia regula tutis civilis, quae
tamen nihil pertinet ad hune i iti .de liberis, u-mis , ut & pleraque alias in Dig. sunt immixta titulis non propriis . Lam vero regulam iampridem ostendi ita concipiendam esse . quod di verba integra s. i. evidenter deis menstrant. atque tervineunt, libertatem adimi non posse. Regula, insuit , es thris rivisu, qtia raestituetam est, heredi tarem adimi non posse, quae regula non est tegula iuris i Est enim salsa propostio, cum passim occurrant irae formulae,
res ecto, sereri, montim enitim, vel quid aliud e s non set tris, exheres eso, quo genere sane hereditas adimitur recte. Hereditas ergo adimi potest codem testamento, quo datae i. Libertas autem adimi non potest, videlicet, ii servus Ither, , heres eta jussus sit . utrumque adimi potest mutato testimento . Quid ni a non libertas sola, ι.ε.ssuli. de hered. instit. tax parie , de acq. hereae Cur ita e quia servus, qui liber, ae heres scriptus est testamento, libertatem pro-rinus accipit a semetipso . non etiam datur ei libertas a
semetipso: & quod a semetipso dati, scparive non potest, sane nee a semet ipse adimi potest: dari a semetipso . legarive heredi non potest e sed a coherede . vel coheredibus. id est, ipse non potest onerari , ut si hi ipsi det aliquid . ut agat, de patiatur, i Id. s. i.de leo I. Denique quod a seine e Pso dari. legative non potest. nhe a semetipso adimi potest . Ergo nihil agit dominus. qui servo heredi. & libero
esse jusso, eodem testamento adimit libertatem solam nec enim ideominus liber . de heres fit. quia nee heres esse potest aliter, quam ii liber sit. At ex diverso liber esse po-xest,etiamsi heres non fit ideoque si etiam heres sit seriptus. hereditas quidem ei adimi potest eodem tectamento , --nente libertate . si adiectus ei suerit coheres . qui sustineat testamentum , non etiam libertas , quae simul ei cum hereditate adieripta e non adempta etiam ei simul hereditate ipsa. Verum s libertas sola testamento ei sit adscripta, non inficior ab herede seripto et eodem testamento adimi libertatem posse , t. tin. ins de aderat. liberi. I. ita s. ti t. de manum . tectam. I. D. siseratis , de fideleomm . liberi. quae docet. nec selum libertatem . quae adseripta est sine hereditate . semel delatam, semel adscriptam potuisse olim
adimi, hodie posse adimi. Quale autem deliatum insedisse diximus, de sampridem docuimus ad titulum deliberis , ct
Sm. in hae s. i. nempe ut pro hereditarem , scriberetur libertatem. Idem insederat Clim in I. g. de reo. Caton. ut docui Obs. q. cap. q. Caroniana regula non pertinet ad heredigases e quod est falsum et imo maxime pertinet ad hereditates e sed repone, libertates. Tt verissimum est Catonianam regulam non pertinere ad sibertates , quod illa ol sedatio demonstrat perspicue . Simile etiam mendum i
sedit olim in declamatione Quintil. Es . de paralito sic scribentis e T dei dicere, inquit . quod prelis hereditatem mancipaveris : rtita Ierνis , de sitit mma animalia obiectis risi, in istam emulsi Ira ivrem . scribe . pudet ccere , quo Iretio Aserrarem emancipaveris , id est, vendideris . Nam &paulo anter liberrarem , in ingenutim pudorem eo Amrasti. saepius in libris commutantur haec duo derrasin hereditas. Ad s. ult. Testimentum, quod hoc modo seribitur . Titius post moriem illi mei heres dio . Livi exheres e eo , nullius momenti ecti Dia filius post mortem suam exheredattii est .. are S contra tabulas palernoram liberiorum hujusmodi Livii honoram possessonem accipere poterit. Porro in s. ult. hujus legis ostenditur. filium ediheredatum post mortem suam, quae exheredatio inanis,& riis dicula est alio herede scripto, qui adiret hereditatem, non vivo filio, sed poli mortem filii, illum, inquam, filium nropraeterito haberie quia exheredatio non valet, quae fit post
inortem , quae consertur in tempus,quo mortuus erit, quo
iam non erit filius in rebus humanis, L Gallas, .in omniatis, hoe iit. L . s. hit. de hereae laesit. Nec enim ante valere potest exheredatio. quam adita fuerit patris hereditas. Quam cum in s. ecie proposita adiri pater noluerit vivo filio . restae , a mortuo sita eam incipere non poster Itaque inanem esse,& ineptam. Trgo filio quas praetetito dabitur honorum possessio contra tabulas e vel f iuerit in potestate, ipso jure patri ab intestato heres existet: dabitur etiam ei eontra tabulas liberti paterni, s in eis praeteritus fuerit, honorum possessio pro debita parte , quae exheredatis deis negari solet. CIterum hie non intelligitur esse exheredatus .filium , sed em exheredatis . de bon. Dilaon Ira rab. Tt huic sentcntiae non obstate I. vid. in f de longit. institia.
satis jam diu ostendi in commentariis ad hune iit. Ex his sumas explicationem dictae legis ult. Ad LXXXmDe Hered. instituend. Cum in test maenio ita
sciribituris Divi meus me vivo morietur,nepos eae eo post momtem meam nariis, heres relae duo gradus heresim stini: nulis enim casu titerque ad hereditarem a tiitur. Ex quo ara
rei, si nepoti Titius fiastituitis fuerit , ravis saetri heres emitteriti non posse Titium una eum filio heredem esse, Dia non in premum, sed inserandum gradum Itihsitiatur. n X libro dis. iam exposui Lis. de liberi lim. hodie exponam teli ua ae primum quidem legem 3et. de hered. insit. cujus anilium pertinet ad formulam Galli . quam Gallus Aquilius primus composuit, de cujus exem
130쪽
In Lib. XXIX. Digestorum Salvij Juliani. is
teti prima pane duos Amraxat Dios heredes iussivisse. Q Uod sequitur in e ult. apertissimum est. si quis tres
Asios habebat, Primim . Secundum . & Drtium . ita seripserite Filii mei heredes surus. Tertius exheres ecto. sitis demonstrat, se scribendo plurativo numero . filii mei.
his vetbis noluisse comprehendere Tertium,quem mox exis heredavit: non S Tertium quoque ipsum eomprehendisse, re mox ei ademisse hereditatem e quia non admodum sani hominis est, quem heredem fecerit, mox nullo intervallo intermisso sacere exheredem.
Ad LXXVI. De Uul; de pupita substiti si pater filium im-ptigerem heredem seripserit, ct ei submitierit, si Di, sti pili
morem natui eris: deinde vivo fragre possumus natus fuerit: testimensum vivo rampetur, post moriem amem fragris viruma patre natus, solas heres patri suo exister.
PAtet filio im rubeti heredi instituto , substituit postu .
inum, qui sibi nasceretur post mortem filii, iis verbis. sui res fiat apertior si filium me viva morietur tarie qui mihi postea nascerar filius heres esto e & natus ei postumus est
vivo filio , in quem casum institutus postumus non fuit, sed in hunc tantum , si nasceretur filio mortuo. Itaque viis vo isto natus, quasi praeteritus rumpit testamentum. At uterque ab intestato patri communi succedit, L commodis
sme. p. de sileris, O pcum. quam tamen ( ne hoe omi tam ) lupinianus abrogavit I. uli. c. de pili. hered. insit qui primus induxit, ut casus hirum, se mortuo Nio . trahatur ad illum, si bivo filio, ut casus formulae Galli inui casus est iuris antiquio trahatur ad casum legis vellesae. At in sp eie propolita, si natus postumus fiuiis fuerit post mortem
statris vivo patre. solus patri postea morienti heres etit, quas institutus potius, quam substitutus e quia hoe casu ei defertur hereditas primo loeo, non secundo . Igitur sue- cessione instaetra . non scriptura . venit ut institutus , non ut fratri substitutus . Ad L. XI. De condit. instituti si Dis testimendo hoe mosa scripserit, Fisus meus, si Titium adoptaverit . heres eis r snon adoptaverit. exheres eiis et Ohlia paraso adoptare. Titias nolit se adrogandum dare et eris situs heres , quas ex plera conditione.
S Equitur in Li et se eoiauaustu. Filium heredem institu
tum sub hae eonditione, s Titium aio averit in laetim sui , explevisse conditionem videri, si per Titium stet,
quo minus adoptetur e quia quantum in filio fuit, condi.tionem explevisse censetur . non potest quidem Titius filium cogere , ut se adoptet, veluti ex fideirammi ubi nocui invito suus heres adnascatur, I I. uxorem, g. ejus heres ut legitur Florenti sed legendum , seni heres, restituta trajemone Iiteratum . de tit 3. Heres tamen, nisi Titium se praebentem adoptandum adoptaverit, excluditur quia S in hune ea sum filius heres scriptus sub illa conditione nominatim exheredatus proponitur . heres esto, si illum adoptaveris r exheres esto , si iuum non adontaveris, qua exheredatione omissa , certe pro praetorio tilius esset, quia conditio illa , se Tiritim adoptaberi , mixta conditio est. hoe est , partim potestativa, partim casualis , sub qua non magis, quam sub casuali filiusfam. heres institui non potest, aut heres institutus pro praeterito habetur. Ad L.XVI. De Mortis caula donation. Moriis causa donario etiam tam pendet, an convalescere pess donator , revocari por l.
IIs addamus ex Lid. de mori. ratio donat. quae est ex eo dem libro Iuliani, donationem causa mortis, quam qui
ex morbo decumbebat, fecit c potest etiam fieri a sano. sed ponamus saetam ab eo . qui ex morbo decumbebat
hane, inquam , donationem An eantum convalescentia reuesari per condictionem ob causam . aut in factum actionem , non tantum revocati convalescentia donatoris,
pici docuit . eodem testamento . quo filius heres institutus Aest , institui etiam posse postumum nepotem ex eodem filio in easum, quo suus heres avo futurus este puta,s vivo avo pater eius praemoriatur, ac deinde post mortem patris
ipse nascatur . Nascitur enim avo suus heres, quia praemortuus est filius. Haec vero institutio postumi nepotis, omnimodo necessaria est ; ne eo casu praeteritus testamentum rumpat r necessaria, inquam, institutio. quia frustra in eum ea sum exheredaretur, l. 13. Lia de liberi in possim. Formula Galli haee est: si filius meus me vivo morietur , tum nepos ex eo post mortem meam natus, heres elis , quo genere nepos filio non substituitur, nec etiam filio nepos ex hae scriptura usquam in iure substitutus dieitur . sed duo institutio nis gradus facty intelliguntur . Verta quidem formulae hu-stus duos gladus non faciunt e sed ita intelligendum est . utile secundus gradus sit, quo nepos postumus hetes insti- ntuitur. Est igitur alius primus, quo filius heres instituitur. Denique ita intelligendum est ex eonfectura voluntatis testa totis, ut non uterque , filius stilicet di nepos ex eo immul heres institutus sit: sed primo gradu, linove filius, secundo gradu nepos postumus ex eo natus. Cujus sententiae effectus hie est, ut si nepoti suetit substitutus Titius vulgari modo, s heres non riset, puta, si non nasteretur,vel si natus abstineret se honis . S deinde filius patri heres extiterit, Titius una cum silio non admittatur ad bona te latoti se quia non est substitutus in primum , sed in secundum institutionis gradum . Et tentari tamen poterat . Titium una eum filio ad testatoris hereditatem vocati e quia substitutus est nepoti, si nepos hetes non esset e atquin filio herede existente, verum est, nepotem avi ejussemque testatoris heredem non esst . Ergo in locum ejus succedere CTitium videri. 'Quod utique verum esset,si nepos filio e heres datus fuisset. At coheres filio datus non este nec igitur filio nepos , vel substitutus nepoti coniungi potest. Quod & ita relatum est l. i miser 33. g. vlt.tig eq. nimirum quia duo sunt separati institutionis gradus . non unus institutionis , alter substitutionis et quandoquidem , ut filio.
si patri supervixerit, primo loco desertur hereditas statima morte patris, ita de nepoti, si pater su nervixetit filio, iis mo loco desertur patris , id est, avi sui hereditas et si substia
tutus nepos filio esset deferretur secundo loco, non primo.
Et ita explicandum est, quod est initio hujus legis. Ad s. Haee verba blius, Marcia, Gvivs invicem subint si, heredet mihi Anio, se interpretandastina , tis breviter vid retur testator tres insit isse herede . ct ivvicem eo sussi, n
ati se i perinde ae s tua scripssset, illain illa, ct ille , innid
imi heredes, ct subflausi sumo .Pmmus . est de heredum institutorum substitutione
reeipiora , quae fit his verbis. Dos mihi herede, serimi, vel feci, aut nunc avi, eos invicem sti istis . vel his verbis: illa, ct illa, o iud in lirari heredes,, tibi hiui Anio, omisso illo articulo invicem, quae substitutio ita facta, duplex se stitutio est, id est, vulgari pupillaris, ut Theophilus noster loquitur . li impuberes filii heredes instituti, & invieem substituti sint i ves est simplex substitutio . vulgatis videli eri, si pubetes filii fuerint, in quos sola vulgaris cadit,non pupillarisi ves si unus pubes, alter impubes, vel si extranei heredes instituti, & invicem substituti sint. I. tit. les Fit etiam non male substitutio reciproca iis verbis: TQ itis, Marias . Ostii invicem selytimi , mihi heredes sumo . quasi L. quodammodo . quod est praeposterum, substitutione pra
Iata institutioni, aut sane omissa institutione e quia i ut ait Iulianus in ius. t. sic ea verba intereretanda sunt . ut videatur testator breviter Publium, Mareum, Caium heredes
Wimitus instituita, ac deinde invicem substituisse. Quia ait hirbiter, inde DD. sumpsere nomen breviloquae substi tutionis . quae nostris auctoribus en mutua substitutio
Ldi. evm proponebatur , de Iehi. reciproca substitutio, l . u. sese id est, recurrens, atque commeans.
Ad s. ult. Qui tres filios habebat. O lia scripseria, filii di i