Aristophanis Equites

241쪽

ἐν ταῖσιν εὐστραις ωνδυλοι ἡρμοττόμην

ἐν παιδοτρίβου δὲ τίνα πάλην ἐμάνθανες; ΑΛΛΑΝΤΟΠΩΛΗΣ.

κλέπτων ἐπιορκειν καὶ βλέπειν ἐναντίον.

ὴλλαντοπώλουν καί τι καὶ ἐβινεσκόμην.

I 28 sq. Interrogatus laiciarius qualolnotandi onus in palaestra didicorit, rospondo a callor artem impudentor polorandi intor furandum 3.128s. λέπιιν-ἄναέον rectis oeulis oliquem intueri ius oculos attollere hoc signinoat. Simillimus autem a Vorsus Eur Mod. 70 φιλους κακῖς δρώσαντ' Dἄντιον βλέπειν ).1240. Tragica has osso Verba quivis

242쪽

EQUITES.

οἶμοι κακοδαίμων οὐκές οὐδέν εἰς ἐγώ.

λεπτή τις ἐλπίς μὰ ἐς δὶς ὀχουμεθα

καί μοι τοσουτον εἰπέ, πότερον ἐν ἀγορβὴλλαντοπώλεις ἐτεόν η ἐπὶ ταῖς πέλαις;

ὁρμεθσα 3, as una oris aio roata aposaalutis. - Etiam hodie navis dioitur equitare in Moria ), strando ab antiquisaimis emporibus ἁλὸς Inno audio-rim naves, quia amimulati aunt fluctus, ιαπι- ooatus a maria deus, quodque lignoo quo Troia apta osso fertur, hanc quoquo fabulam ex omparatione ilIa natam eas arbitror AIiona vero, licet cognata sint, Platonia hino uni orba, quibus σχεδιι assimulatur argumontatio: ἐπὶ oseo seos 4νου ὀχούμενον ἄσπερ

ἐπὶ σχεδιας κινδυνεύοντα διαπλεο- τὸν

243쪽

213 1250

ἐπὶ ταῖς πυλαισιν, ε τὸ τάριχος ἄνιον.

οῖμοι, πέπρακται - θεο τό θέσφατον κυλίνδω εἴσω τόνδε ὁ δυσδαίμονα.

στέφανε χαίρων πιθι, κε σ' ἄκων ἐγώ λείπω - σὲ δ' uo τις λαβων κατή-ται,

r tua ἐκκυκλεἔται, quoniam καταμένειν οὐ

Pangit, qui ἐκκυκλιἔται illi ' rursusquo

1250-1252. Nuno quoquo Euripidis vestigii inhaeret Oomioua soativi imus autem a Paphlago Alcostidem Euripi-

deam omulatu ot coronam auam tot

244쪽

EQUITES.

1255

κλεπτης μὲν οὐκ se μδλλον, εὐτυχὴς δ' ἴσως.

scoronam ponit, qua suum cloindo caput ornat istolarius.

Ex odibus prodeunt Domi famuli.)EORNA VIGESIMA.Eidom. Sorvus Demosthene M. ΟΙΚΕΤΗΣ Dem. . A χαῖρε καλλίνικε, καὶ μέμν ηδ οτιανὴ γεγένησαι δἰ ἐμέ - δ αἰτῶ βραχύ,

Actorum autem, qui fabula initio orvorum partos gerunt, quoniam alter Demum alto Paphlagonom nun roprassontat, hos oraua ab uno aliquo τειν -- προσ--πων Boitatos aso statuamus portot nisi quis umero mavult non ribus sed quatuor actoribus, Minos atque anno squenti in Nubium fabula, nunc amnosso Aristophanom. In Coryphasi oro vo in Domi oro, oui tribui solent haso Verba, inoptissima sunt. Nam ut d aon tacoam, quitum iuvenum nobiliasimorum non est huiuscemodi munera appetere, neque in τὸν κορυφαro summam erram capessiVit istolarius, o διὰ Λημοσ9ενη, qui stimulant moro hano viam salutis indicavit va. 108 sqq.). Id unum in dubium potos vocari, a Nicias potius, qui eodem fero iuro aio potuit gloriari, quoniam Paphlagoni illud oraculum surripuit,hao vorba tribuori comicus.1262. οὐκ αν non auspoctua od insolitus tamen stilo aua particulas ἄν, non participio addita as substantivo Vorbati. Nam alionus hinc at, tost sit subsimilis, locus Euripideus quom Oollatum invonio εὐτυχέστερος ἰλλου γένοιτ' αν ἄλλος, εὐδαιμων δ' αὐού ), ubi γένοιτο ε oontoxtu itorari potos o do-bst ' Noquo oonsimilo Tomplum PraΘ-bst lat. Rop. 577b βούλει ὁ προσποιοσ- θα μεἔς εἶναι τῶν δυνατῶν ον κρειαι καὶ δ' - ὀντων τοιούτοις, nam δυνατὸς adisclivum oum forma tum potoatato partioipiis simillimum si tantum non verum sarticipium AEst, altor autem participio, quod additum sat, fulciri pos- Sit, Si su sit. 1253. f. s. 108. Hunc quoque Versum comicua totum dosumat o vidsturo aliqua tragoodia, . . ex Euripidis PQoo Iuppitor Eaλώνιος - νιος Aeginae cultus, oui tomplum consooraas serebatur Aoacus δὶ otiam alibi apud postas invocatur in Of. Minerva 'Eλλανια 3.1254. A χαψε καλλινικε no his quidem Vorbis, quibus victor salutatur, ossi Oolor poeticus; nam adiectivum iniri-κος ' non sat formonia quotidiani sdcarminum 3.

245쪽

EQUITES.

οπως ἔσομαί σοι φανὲς πογραφευ δικον.

rumque tibi time aeribam loo illius minis, cuius sordidam avaritiam norunt omnos. Qui mortis manus an alius homo, ouiua nomon ignoromus, quidsm re aspius perpona pro orto a-inor non auaim. Nam inἄνοὐ quidom, quislsonis sui sodalia 3 rospici vidotur

nomen, ut olo noster nominibus Pro

arte a dosumtum. Nompo diaoris aso solon Grasoorum nomina Propria, quae mici,aopo pro adtootivis adhibuor intiocularitor, ut modo vidimus, tragici autem horoum moro vo fata ipso nominum sono indo a cunis misso Praε-

l fabula, ubi do Euripido dicitur: ἄγρια

246쪽

ἐν τη ἀγορ γαρ κρινόμενος ἐβοσκόμην. ΛΗΜΟΣ. Ηγορακρίτ τοίνυν ἐμαυτὸν ἐπιτρέπω,

1260 καὶ τον Παφλαγόνα παραδίδωμι τουτονί.

ἰδεῖν ἀμείνω ἐν τη Κεχηναίων πόλει.

Demus, Agoracritua, Paphlago, servi domum intrant).

, τί κάλλιον ἀρχομενοισιν

orριοισι οἷς λαχανοις - τραφεις 3. Νso non hilylli iocus os afforondua: σοὶ μὲν ὁ τηνδ' ἁμφορο διδωμι τιμῆν, πρῶτα μὲν τομ' ad ἔχειν Ἀνομα μετρητην, μετριδτητος ἶνεκα ). - Risum autem in Aristophanis vorsibua ideo prassortim mous τραγικὸς hi ληρος, quod orbis ostonunciatus quam maximo trivialibus. Nam fori montio quid nunc sibi volit novimus ), do participio autΘm κρινομενω vid ad Nub. 66, verbum doniquo βδσκεσθαι do hominibus non nisi cum con-tomtu dioitur 3.1259. Singularem gravitatom his vorbis addit opstitum nomon PrOPrrum. D Vorbo ἐπιτρέπειν vid. a. 10s et ad Ran. 29. 1263. τῆ κεχροαιων αδλεί vid ad a. 758-755. 126 sqq. Quid sutorius esse μιοι sise ineunte fabula is sub Mitum, quam

celerum equorum domitore ... neque Wi

247쪽

μηδὲν εἰς υσιστρατον, μηδὲ Θουμαντιν τὸν ἀνέστιον αδ λυ- μῖν -- ρ καρδία;

πιινο, θαλεροῖς δακρυο ινσας απτόμενος φαρέτρας

'alsi, ut in notissimia illis ὰφρῆτωρ a 'εμιστος ψόστιος Sio Diogonos ynicus ἄπολις, δοικος, πατριδος ἐστερημένος, οὐκ Μολιν, οὐ δραχμην ἔχων, οὐκ οἰκέτην - οὐδὲ θων audit apud comicum aliquem tragiois orbulia abutontem ). Itaque non de nihilo uapiooria nostros vorBus X eodem Pindari carmino atque Praecedonisa με saumina. Ad mantidem quod attinet, provorbialom aliquando uisa si Maoio doco Hermippi vor- iaculus, ubi pauporum hostia diountur λωπ έδου λεπτ4τερα κω Θουμ ντιδος 3. Aliundo non a cognitus. IIII. θαλεροἔς δακρύοισινJ vox postio ot

nom amotaro quivis idot eandem autem cum Prasgrosais habere originomvori imito duco, ne ortum dicam ). Infinitivus μη κακῶς πενεσθαι Suspensus eat a participio πτουμονος, cui avsu- eandi notio non inoat quidom sod ub-Θst, quoniam supplicantia est Apollinis arcum manu contingero γουναγμενον. Sic apud Euripidem dioitur: προσπιτνω σε μὴ θανεis ' o a περὶ οἴσι γούνασιν δεπιτνω, τέκνοις σοφον ἐξωνυσασθαι q). Sed ur Thymantis Delpho nuper ditas dicitur Num do pano quotidiano oraculum consuluit Noli crodoro, sed lyricis orbis, Ox indaro desumtia, ioculariter ociantur πεινηὶ et κακῖς πένεσθαι

248쪽

EQUITES. Πυθῶνι δία μη κακῶς πένεσθαι.

λοιδορησαι τους πονηρους οὐδέ De ἐπίφθονον,1 275 λλα τιμὴ τοῖσι χρηστοις, στις ὁ λογίζεται. εἰ μὲν ὁ ἄνθρωπος, ο δει πόλae κοὐσαι καὶ κακά,

αὐτὸς ἡ ἔνδηλος, οὐκ αν ἀνδρὸς ἐμνήσθην φίλου.

ipsumquo humantidia nomon. Dicitur igitur humantia quotidio oos procari ut paupertatam a a doPollant. Noscimus autom cur aut ipso aut Lysistratus dignus fuerit habitu qui donoriboroturo multa oum libortato traducoretur. Nam si nihil notabit hi homunolonos

γνωτος ' ovivia ait bono oognitus '. 127s. τὸν δρθιον ὁμονl praειε expe-otationem hoc dicitur. Nam addendum orat eo μόλων'', ut octo observavit Aristarohus ). Quisquia non plane caecus ost, alba potest dignoscor nigris. Quo provorbio Iopido adhibito Matron parodus sopiam solam inter pisce ro λευκὸν καὶ μέλαν Hόναι perhibuit ) Ι-- quo orsus nostor significat: nimis

ὀρθέου νόμου uno fit montio, quoniam musica arti tutobat Arignotus. mpriscos o fovero numero 7 aliquanto selicius fidibus solatas ridotur quam

249쪽

Iεριφράδης' πονηρός. ἀλλὰ -- μὸν καὶ βουλεται ' ἔστι δ' - μόνον πονηρός - - Οὐδ' ἄν σθόμην, οὐδὲ παμπόνηρος, ἀλλὰ καὶ προσεξηώρηκέ τι

τὴν γὰρ Mos γλετταν αἰσχραῖς ἡδοναῖς λυμαίνααι,1285 ἐν α ισαυρείοισι λείχων τὴν ἀπόπτυστον δρόσον, καὶ μολύνων τὴν πήνην, Mi κυκεν τα ἐσχάρας, καὶ Πολυμνήστεια ποιεν, καὶ ξυνὼν Οἰωνίχ' ωτις οὐ τοι-τον ἄνδρα μὴ σφόδρα βδελυττεται, ποτ' ἐκ ταὐτο μεν ή- πωται ποτηρίου.

eando ob avaam bionnio post nostor insociatus os i). Quem tacito prastor- misis-ι, opinor, nisi in aua aris sum habuiasot omulum. Quaproptor satis

n tanto improborum numero ne animam pertissem quidem.

1284. λυμαινο-ι cf. Nub. 28. a 287 Polymnestam si Oeonitatim itomhρρητοποιοις luimo iuro hinc is noluntaoholia. Quod autom Polymnoatus lasoi-Vorum carminum auctor dicitur ibidom Oollato Cratini ora κω Πολυμνήστειώειθει Τ μουσικήν τε μανθὰνει i, enichi autem hominis ignoti apud Hesychium commemoratur μουσεων, quicquid fuit illud ), indo vor otiam magi similo fit quod supra β sumsimus, poetam fuisso

Ariphrastomo hanc praesortim ob causam propudio uno haberi. 1288. Cf. Nub. 560 o de verbo 'δελύττεσ9αι id ad Aoh. 586.1289. Is utinam ne μδσπονδος nobis flat unquam Sio Athonionsos olim, BOresto in oratora communionomaeoΘPis

250쪽

EQUITES.

λοιδορῆσαι τους πονηρους Ουδέ' 1275 ἀλλα in τοισι χρηστοῖς, σπε μεν υν ανθρωπος, ναυτος η ενδηλος, οὐκ

proposuit ουσίας ut legitur Anaxit. D. 333, laycloa