장음표시 사용
101쪽
tis, quae in Methodo probabilιπdemost ut praescripsimus, commode peti pomst, tamen hoc loco quaedam quasi concertantium stratannuta ad cere placet, quibus admoneantur adolescentes,quomodo os glationes sua instituunt, 'intra quM metas cohibere ea debeant,ne ut rixos muliercula fine delectu crvi
dicio uerbis contendant,quod cum si es ipsi Micquapraeter Prrulitaton inanem reportant, neq; de quod rubus in certamen productis iudicium ferre posuM. quo fit ut apere qμidem 1ibi uideantur,sed reri ciuia cisiim ueritate amisba, errorum tenebris C lucran tia inuoluuntur. Nec enim dissutatio Drrulim mulliebris esse debet, sed amica quaedam C placida confis flatio, Nas dialecticorum est ut inquit Plato PPA. OΤsPON AIAAErΕΣΘΑΙ, cuius finis uitiareu esse debct ueritatis inquisitis,cui inuenta C quasse tenebris emerse acquiescere debemus. Quod auatem interdum dissutatur de rebus quarum nulla est dissensio,hoc' ideo ut adolescentes adsuefane ad deosndendam e non oppug ndamieritatem. Et et ones militares in umbra se primum praeparam, ut posta cum res agenda est seris, sint instructiores crvium ad ictus tum instrendos, tum euitandos idonei:
ιι diosi in scholi desiturumbra rarisse exera
102쪽
LIBEReere debe M. v pHbaueritatis fortiores patron esse posint, sed omissio Ionnori exordio rem ipsem aggredia r. Inassutatione duo se debent apparatus Creonflictus seu concertatio. Apparatus con stitis no ticia locorum inhabitudine eoriindem ad se inuicem, Cro accommodatione ipsorum ad propositum questiosum, quae tria tametsi in Dialecticis traduntur, tamen de duobus postiremis hic pauca dicam, ac primum de habitudine locorum ad se mulcem, quae habitudo ex
his regulis inressu potest. PRIMA REGULA. cuicuras definitio attribuitur, eidem omnis superiora direct ordiae posita mera eorums diis
irent onericae tribuuntμr.s EcvNDA REGULA. cui ras genus attribuitur, eidem omniafuprariori redis ordine posita emera eorum,defrentiavnerici attribuuntur.
TERTIA REGULA. cuicums pecies attribuitur, eidem Pnus, disserentia, desinitio, proprium, Infeparabile accidem vitribuipotest. Q ARTA REGvLA.
103쪽
PRIMVs.ctu proprium attribuitur,eidem fecies cum ominbu superioribus,difrentia et definiti attribuitur. VNTA REGULA. cuicuras diserentia attribuitur , eidem unus σθecies attribui debentas EXTA REGULA.
sEPTIMA REGULA.Parte seqvimtur totum,qui rem totum adtati fit partesn re non potest. oc TAVA REGULA. Modo posis ponitur er nomen principale σ
NON A REGULA. cuicums tribu ιntur accidentia reactus, Gud
exissere necesse est ut subiectum.
DE cIMA REGvLA. Relativorum inutias positio Cristatio. Miscem regula continent apparatum, ficu habitudineuitocorum inter se, quatenus fre frimndis questonishus adhiberipossunt.
104쪽
pu alitquo affirmio uel nemo euripoterit, qui de re sequentes regula obstrumdaesunt.
105쪽
tenera omnia eorumcue di irentis steries nevis
D E cIM Rcusecies tribuitur certa, reliquae MPluntsinu NDECIMA. cui tribuitur unum contrarim, at eodem rem vitin remouetur. Vbi hanc locoriam interse habituadinem, de qua plura in Dialec lim, praecipiuntur,fhιdio. sus intellexerit, ficilis erit pol accommodatio, quae omnino instituenda est ouemadmodum praescriptum est inprobabili Methodo, pro diuersa habitudine loci ad partes quodionis propositae, erunt alta ars alia fimae adhibendae . In conflictu seu concertatione cauendum estne ictus inferentes icti proprijs telis a bello discedamus, nullo prius uirtuti facla edito, quod ne at an ino. ira bent nobis esse cognita, hoc est argumenta des heu sec dum normas Dialectrcas deduci in dissut tionem, quorum vis e connexio in promptu debene
se ii aduersarius et conrempserit,sici improbaues
106쪽
LIB ERrit si contempserit, hoc estsi connexionem reiecerit, in promptu ex Iocis C regulis consequentiarum ratio nexus esse debet. Si improbauerit quid, uo quasi tela defendendum est, donec uel iushuictus fueris,ueIuis Elar ipse inferis. Nec est unica uia adoriendi aduerssarium. Vt enim in bellis alias aperto imrte, alias ex hisdijs bH aggredimur, ita in dissutatione alias aperto argumento aduersarij propositioncm impugna bimus, aliaue ex ins ηs. Hinc duplicem argumcntandi ductum fecerun/, Vnum directum, Alterum obliqvium. De utros in hunc modumscribit Rodo bus. Ductus est, inquit, dupla cuis rei probandae, linus directus, ut cum proposito aliquo uelut rem uia colligemus id quodprobare uolumus. Vt qui probare uelit sapaenutem esse diuitem dicat, Sapiens nullius indiget, re sipiens est diues Alius est ductus obliquus, ut cium
accepto contradicente eius quod probare uolumus, cotiliImus ex eo aliquid quod Alpum sit, unde regressido. cenitu Alsum id se ex quo collectum est, i , quia comtradicens est eius quod intendimus probare consisquens s il hid ipsum se uerum. Vt sapiens est diues. Si enim non sit diues sapiens, cupit aliquid, scd si furis hoc βlsum intur ex quo colliItur id, hoc est non
ripe diuitem sapicutem Veram ιItur erit quod intens Himis sapient esse diu licui.
107쪽
Non sunt autem hae argumentandi frmae, per omnes emini omMs, qvis exposivimus ducipolyunt, sed via qilaedam colliundae intentionis. Ex his Rodo biverbisscite unde nuteria utriusq; dum sitie. tenda, qui si utriusq; usus 'nditur.
ae hamnus dicri sunt pertinent ad eam di pu
tationem, intra certa thcnuta proponuntur doendenda.Verum ubi cum di i utantium neuter, quod probare, uel improbare uelit alter, noui alia ratio est novis collocatio adhibenda. Et quia de hac colloca,tione multa praecepta apud Dialecticos extant qua
plurimum ciunt ad ordinem in Platone intestivitatam, breuiter pauca praecepta collivim, idq; potisiis muri ex octauo libro Topicorum Arisbtelis, sine mina horum Arithleticorum praeceptorum intellecta,multae ab imperitis e Buntur Platoni absurdae optriones. Nes enim feri potest ut Methodum collocutionis Plato. nicae intellitur, ab ij qui hanc doctrii in ignora ita Ouyniam itus Dialo constans interroratione σre11ponsione discrentium , oportet utrumq; hoc est is, terrogantem C re*ondentem certae peculiaria teunere praecepta. Interro tit itaq; haec sint pracepta. Prim
108쪽
LIBER primm oportet illum in promptu habere necessariupropoJhiones, bo est ex quibus id probaripotest quod
intenditur, ut sunt imiores et minores propositiones in
Milo mis, praeter necessarias propositiones quatuor propostionum generibus instructu esse debet dissuristor Alia enim Inductionis gratia ut detur Vniuersale. Aliae ampliscutionis gratia, ut auctror sit oratio. Alia occultationis causa, ut occulaetur conclusio. Alia persDicuitatis causa, ut milia excusatio haberi posit, ad, hibebiuntur. De necessariarumpropostionum costoc tione hoc sciendu est, quod uel directe collocandae lium, Mel per occultationem Directe institim id quod uolaimus concludimus. Vis quantur an foetices fuit γανanni, hoc pacto interroges consistit ne foeticitas iuvirtutes an Iranni uirtutem habent Si aduersuritis hic primum admittit nevita altera, insinenda est conaelusio Ergo dirutini monsum faelices. Et monet Aria 'teles hoc Ioco ut recto ducti potius quim obliquo utamur, nisi caem secvi obtineri quod uolumus non po
test. Deinde etiam monet quod necessariae propositio, nes debem habere aliquid folia Cr uere EVA OOY C probabile. Monet tertio ut conclusironem non interrogrmus, sed ut ex concesis conclusionem instra, min. Nam conclusio conficta, est ueluti parta uictoria
H- enim si quis uerrout concedit uictoriam pariz
109쪽
pMMVs. aduersario. Quarto loco monet, ut ex interroviso non Di lectica, Aciamus Dialecticam,q-n postumusas m re, uel evire. Vt quis est homo, mn est Dialeis mea interrogatio, sed c, estne homo animes ratiora. an non cumen hoc pacto interroges aduersarium idemne an diuersum sientiarficile apparet. Quinto net, ut de eadem re non sepius interrogimus. De dis rem collocatio ae propollitionum necessariarum ha-dhum nunc de occultatione dicendum est. Non enim
statim proponendae sum necessaris ex quibus conclusio
ejicitur,sed occultandae Occultantur autem his stremodis. Primo Sibursum ascendatur, hoc est sibi periora genera, uel superiores theses surrantur, non ex quibus
titim conficitur quod intenditur. Vt si queldio esset upictas principisit necessaria non interm in primum
de iusticiased de habitu bono. Deinde de uirtute,Terotto de iusticia Sec do si conclusiones sistantur, quibus necessaria propositiones confrinantur Plato Urnasurisi bonum, cupere, virtutem non esse, propositio nes hu habuit. Iterum boni cupiditatem esse omniatim, Alterum uirtutem non solum non omnium, sed paucifimorum. Vnde conclusiosequebatur, Ita bos ni cupiditatem Cr uirtutem idoni non esse. aram
altera propositi β o mo colliitur. Nonne qui acuis militis est, uirtutem non haber Nonne permusi
110쪽
LIBER . sunt Iralis Hic omittatur conclusio quae est uirtut perinultos non babere, e T construatur secunda pro si is necessaria prius hoc pacti, nonne quasi uisitatum cupit, botatim non cupit Et quisquis bonum cupit, is
iratum non cupit Malum autem nemo cupit.
Hic etiam conclusio transiliatur quae est, Bonum omnes cupere. Et quia iam habemus duorum si os g sinorum concessa propositiones, habenim etiam eo rundom conclusirones, quas cui date instre licet ubi oportunum uidetur Breuiter hoc Arisbaelis praeceps tum monet, ut concesis conrenti non avide quod sequiatur occupemus, propaerea quod hoc iam ipso aduσμὸν latruito, haberi postst. Huius praeccpti exemplis ploenus est Socrates apud Platonem. Tertio si ordo propositionum permuntur, C commisiceantur propodsitiones diuersorum II 0 morum hoc modo. Nonne is quintalus est uirtutri non habet Nonne quisquis
ynulum cupit bonum non cupit Norme nuti permulti sunt Nonne mesum nemo cupit Quarto, Si conlaugam inrerro do commutentur. Visi probandum scis num uirum esse dignum laude, in aerroges. Ecquid lene me esset laudandum. Sed huius loci enitisin,
Midem loco coniuratorum apud Philippum. Quinto, Si in intri rogemit ut aduersarius non in trilivit exfrum isse: hoim, quid cupiamus nobis concedi Si eniim