Sidronii Hosschii e societate Iesu Elegiarum libri sex. Præmittuntur illustrissimorum virorum poemata in obitum Sidronij Hosschij scripta iussu eminentissimi principis Fabij Chisij s.r.e. cardinalis, nunc Alexandri 7. pontificis maximi

발행: 1656년

분량: 388페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

111쪽

ELEGI ARVM a I B. II. Fortior in populis unus quoque pluribus esset. Si noni cael publica vota stis Auelli patitur sua te solatia Princeps,

Datilite pius victas utilitate manus. Haetfinectare vale tua te facundia nobis Eripit, , quo te gens tua poscit, amor. Nec tamen eripiet comes indiuisus euntem Per iuga perilitas, per loca vasta sequar. cum iter ingredior. Iam Rhenum flumen, a Istrum

Iam video turres magna Vienna, tuas.

Culmina iam Diuum video, iam Caesaris arces: Moenia iam tango quo licet illa pede. Iam proclii abstiactum patriis Germania Belgis Me tener, ciuem non negat esse suum. Fas erit hic notas audire creδdere voces: Milita loquar praesens hὶc tibi, tuque mihi. Hla laetos semperque Maeres mihi cernere vultu Hie mihi facundo fas erit ore frui. Quos bene iunxit amor, nec separat ultima tellus, Nec circumfusas, qua patet, aequor aquis.

AD MATREM MIS ERICORD IAE.

manus.

Vestiit, iuvas altera nudat hiems, 4 Cum

112쪽

Cum iacet, vitio tabescit pectoris aeger rNec modus est tanti nec medicina mali. Aspicis, ut macies vultum depascat Marius ZViuidus ut toto fugerit ore color Quid super ex illo pro corpore, corporis mebra est, Membraque vix, anima iam fugiente trahit. Nil miserum lecta que herbae, succique potentes , Nil patri caeli, nil iuuat aura maris. Nec quibus de socij, nec nos , quibus cimur,

Nam medicum fecit me quoque vatis amor Deficit,4 pariter spes encit ipsa medentum.

En agedum vati, tua, medere tuo. Fer bona mater opem multos seruabis in vinxit

Tu vati, ille aliis cauisa salutis erit. Dum tibi depulsis augetur gloria morbis, Accedat titulis sospes cille tuis.

Te facilem sibi senserunt tot millia matrem Nec tamen in laudes turba diserta tuas. Hic oculos, lucemque tibi debere fatetur: Quamque videt lucem, tam tua dona videt. Carceris ille soles a te sibi narrat aperta μDonaque seri illa, qua modo Vincla, manu. i. Hic loquitur, cui posse loqui natura negarat δIpsaque se memorat vox opus esse tuum' et Quis tamen ex illis tradit miracula famae ἐμVicturo certe carmine nemo canit. Te meus hic vates, med&des in carmina vires Carmine, quod tempus vivet in omne canet.

Quod modis tabe perit, vina lupedi te felix 2 2 inque tuas laudes ferriti pectiis erit.b Tunc

113쪽

Tunc neque iam labens, nec postera nesciet aetas Te vati medicas applicuisse manus. omniaque agnoscent, quod par sibi saecula semper Mirabuntur opus, muneris esse tui. Sed tamen hoc minus est, quam quod te respicit

unam sEt toties aras voluitur ante tuas.

Nos quoque si quid id est flentes vatis amici,

Vt puto, grata tibi turba, precamur idem. Nam veneror , seu te desertum in monte sacellum, Seu vetus annoso cortice quercus habet Hoc orant altitua circum altaria fusi, Et multos lacrymas non retinere puto. At mihi iam toto dolor hic non deficit anno. Exercet somnos haec quoque cura meos.

Quid tamen haec prosunt cum tot suspiria votis Num minus infesto carpini ille malo Quid rear an de te, quasi non succurrere possis Omnia cum possi, me dubitare putem λDiva, velis tantium satis est voluisse resurget. Scimus, tua, tuas omnia posse manus. Hoc ego si dubitem, tunc in me languor ab illo Transeat, quidquid non tulit, ipse feram. Et, quo poena mihi, nec vulnus acerbius esse AEger, ,ut nunc est, sit miser ille diu. Fer bona mater opem. Nam posse,is velle mederi Fixa docent aris plurima signa tuis. Ipse etiam titulus, tua quo signatur imago,

Exorare tuam poene videtur opem. A1.uer, non tua sunt, Vt cetera pectora matrum

Omnia sint unum, plus tua matris habent.

114쪽

Adsis o mater, nec nominis immemor huius, Seruandi pariem spem mihi tolle mei. Vivat, si meruit, cui dest scribere semper Mens fuit, , per te si modesvivat, erit. o casti decus, o magni spes publica mundi. O de te genito numine digna parensi

Per lacerum nati pectus, lacerataque spinis Tempora, per xum cuspidis in latus; Perque tuum toties in nati pectore laesum: Nam tua, quae nati vulnera, semper erant: Annue sollicitis rerum mitissima votis:

Annue, nec vatem despice, Diua,tuum.

Sic tibi non desint memores pendere tabella: sic in sera tuus faecula cultus eat: Sic tibi votivis niteant altaria flammis Sic nitrant altis aurea dona tholis: Sic cum tot populis videas de regibus orbem Ante tuos humilem procubuisse pedes. Fallimur an subito facies in imagine visa est Blandior, gemitu tangitur illa meo

Auguror eueniet votorum summa meorum:

Accipies prona supplicis aure preces. Qualia tunc, quo pro saluo munera vate, Quos tibi tunc flores, quot tibi serta seram ιHunc ego rite diem memori pietate Prosequar, tirtus per tua templNatalemque meum sollemni more voca

Tam mihi, tam vati candida surge

115쪽

S. ANDREAE IN CRUCEM AMOR.

FLebat,4 exceptum gremio moestissima Mater

Spectabat nati corpus inviae sui. Et stabat feralis adhuc, multoque rubebat Sanguine crux alto conspicienda iugo. Vidit, di eliso percussis aere pennis Protinus in summo stipite sedit Amor Exuit hic humero pharetram selectaque prompti Et tinxit domini anguine tela sui. Quae fuerant aurata prius, iam tela rubebant:

'laurum sanguineus texerat omne color.

Aspicit has tractatque manu, versatque sagittas, Miraturque suum tetiger ales opus. Nec mora: Quas habeant in saucia pectora vires Vulnera quae faciant, experiamur, alti Protinus exarsit, quicumque est tactus ab illis, Nec potuit flammas dissimulare suas. Ex illo pharetrae non cessauere, nec arcus Nullaque non pueri certa sagitta fuit. Gaudet, instat Amor crescit successibus usus rTelaque cum iecit plurima, plura iacit. Viderat Andream montis iuga sacra petentam Supplicio Domini facta cruenta sui: Lmauitque suos arcus, missaque sagitta, Quae locus hic poscit vulnera, dixis, habe. Tactus erat serpunt f ammae traiecta perivit, Quo sua tela puer tinxerat, ossa cruor. Nec mora summa iugi cclari fastigia fertur: Et picta vires, nouus addu amor.

116쪽

6 SI DRONII HOS SCHII

Illie in media supplex procumbit arena Multaque cum lacrymis oscula figit humo. Et modis dum crucis est Dominiq; in imagine torus:

Crux, ait, o vitae sit quoque meta meae. Et modo pro Domino Domini vestigia tangit, Imprelis tamquam seruet Mena notas. Hic tetit: hic iacuit iliccos hic hausit amaros et Sanguinis haT guttas forsan Meua bibit. Hiccircinuit nudus figendaque brachia clauis Praebuit hoc stabat crux veneranda loco. Talibus atque aliis dulcem nutaibat amorem, Materiem flammis sufficianae loco. Hinc crux in votis, crux illi semper in ore est Et penitus tota mente recepta iodet. Hanc amat, hanc optat, sola suspirat in illa Illius hanc animo noxque diesque refert. saepe videns altam procero venice quercum: vnnam de te crux mihi fiat, alti Interdum tereti circumdat brachia ciunco.

Visaque crux illi, quod tenet, esse fuit. Mixtaque blanditiis iuspiria pectore fundens Humectat lacrymis robora pressa suis. Denique quidquid agit, quoquo vestigia venit,

Non aliud votum pectus amantis alit. Riphaei montes, Achaica littora testes, Quaeque procul Scythico terra sub axe iace Quo spes cumque vocat, perdui aic aspera Circumfert Domini signa verenda iiii Stat crux in templis stat crux sublimis in aris, Crii stat in aeriis conspicienda iugis. Non tulit Impietas tot templa erecta, tot a s, . . Sacraque tam multis fixa trophaea locis. Captus

117쪽

Captus erat capto, ua desere signa, Urannus, Aut tua supplicium crux tibi, dixit, erit. Quid facis ignarus cupidum solaris amantem:

Quod tu iupplicium, spem vocat ille sitam

Si nescis, gemis hoc poena Pro munere poscit. Vt doleat, mortem, quodque minare, nega. Crux illi regnis, crux vita carior ipsa est rHane bene tormentisin nece credit e .

Andreas fruim votis cruce pendet in alti, Estque volaptati qui necat ipse dolor. I felix, te dignum molire triumphum Iam sperata crucis praemia victor habes. Felix ciui meruli, quam citioque cuspide tigi, Et clornino similis, qui licet, esse suo. Hoc mihi contingat: nihil est quod poscimus vli Hac ego, dum vivam, cuspide laeIus eam.

EGI A XVIII.

Coinne, quis animi, curarum, Somne,leuame Y Et primus placidos liner habende Deos: Seu prope Cimmerio tua te tenet aula iacentum Seu legis in tenera molle papauer humo: Seu gemina aporis valvas, a uraque minia. 'Somnia, seu mittis non habi ira dem: Huc de . tacitis allabens letiitet sis

Nostra soporifera lumina tange .

Decubui sed enim multo iam eum noctis Sum vigil,&bsso corpore: Somi miti Et age Somne veni:nec enim tibi causa morandi eriSiqua foret, cene conscius ipseRiem. Nam

118쪽

Nam neque quas colimus, Tror circumuolat aedes, Nec sedet ante fores anxia Cura meas. Nee tibi trux Boreas, nec turbidus obstrepit Austet. Eolius clausum carcer utrumque aenet. Nee canis ad limen, nec sub trabe garrula Prognei Garrula iam Progne, iam tacuere canes. Nunc etiam nox alta fauet, nunc humidus aer, o Lunaque amniferis humida rotat aquis. Vicivis tan- liis immurmurat aura, Et riuus tremulis lene susurrat actum Somne veni cristata cadet tibi cies volueris Spargentur pennae lacte meroque tuae. Ipse seram tenerum placita tibi nocte papauer, Vnde ruis nectam serta gerenda comis. Ipse tibi laudes, votivaque carmina soluam 3 . Tu modo ne desis laudibus ipse tuis. ATu reparas vires, reddisque laboribus aptas rTu sistis lacrymas, aegraque corda leuas. Quod neque diuitiae pollunt conferre necavi Quod nec honor rimiis omnibus, ipse potes. Tu curas circiun regalia sceptra volantes. Et procul inuisos cogis abesse metus. l. Τόsimas acies tota cum viribus ita Exuis,& melius quolibet hoste domas. Quaque venis, secura Quies comitatur euntinia est grata reue cauia comesque Viae. Illa nec invideo iei te tot millia mulcet Cur non sum tot millibus unus ego C:

An qu fortunata patent tibi limina regum, pud in parua pauperis eue domo daep men magni subiere mapalia Dicis,' Ι' certe tenues constat amare casM.

tibi

119쪽

ELEGI ARVM LIB. VI. tibi dilectis quid te, precor, aedibus arce,

Et tua cur sine te tempoia noctis eunt

Suspice dum caelo labentia signa videbis,

Vt properem, dices, qud vocor, illa monenti Iam ilia ideclinat verso temone Bootes Plaustra: tuas tardus vincet an ille moras Fallis an cecinita non fallimur audio rursus Vicinae cecinit nuncia lucis auis. Vt puto, lux instat quid adhuc olente moraris Iam tua praetereunt tempora Somne ven.

Nil ago blanditias,. non tibi debita verba

Perdimus, o tenebris turpior ipse tuis. Somne niger, nigro cui pectus concolor ori; Ferreri nec mites inter habende Deos. Noxia, Somne, quies, iacturaque maxima vitae: Haec haec sunt meritis nomina dignaritis. Nec te commendat generis, nec gloria rerum et Nec tibi maiestas, nec decor ullus inest. Quae peperit Furias,quaequeVmbras nocte volantes, Dicitur auec eadem te peperisse parens. Eumenidum frater, metuendaque mortis imago, Si promi, longe lumina nostra fuge. Corpora quae terris, quid sum nisi funera spirant; Hoc unum vim, cetera mortis habent. Mors vire mentemq; dimit. Quis mente,quis ore, Quiste manu promptus, te veniente, fuit Corporibus dulcem vitae subducere sensum Et necis, somni est sempc inertis opus. Saepe etiam tbmnus cctari, quod finxerat, este: Morsque uiri species quae modb mortis erat.

Somnus m aeternam centum Argi lumina noctem

Clausit,in immerito sanguine sparsit humum. Sper

120쪽

8o ID HOS SCHII ELEG LIB. II.

Spes Priami Rhesus causa non occidit una rProditus a somno caesus ab hoste fulti Quid referam Danai generos in vulnera Mur Somnus femineas impulit ipse manus Somnus amat fraudesci somno fraus via ministro Exitio populos, regnaque tota dedit. Troiae, quae decimo bene se Mefenderat anno, Euerlae titulum quis nisi somnus habet Tene ego tam saeuum,4 toties laudare nocentem, Et potui magnis annumerare Diis Cuius ope, ut perimant, ad inermia corpora sem Inuennini faciles entis de hasta vias. Haeccine sent, quae pectoribus tu munera condis Hoccine, quam praefers, yerfide, pacis opus tAn mentes ide notias miraque metuo ue, Ad sua ne vigilant damna, sceleste, leuas Iurgia crescebant, grauioraque Verba parabami

Et satis irarum, nec minus oris zIas Hoc metuit, credo. Venit sopor, Oraque presia Atque impercepta lumina nostra manu.

SEARCH

MENU NAVIGATION