장음표시 사용
121쪽
HOS SCHIIE OCIETATE IESUE LEGI ARVM
123쪽
Tat venis, multa densissimus a relucus: Undique Phoebeas submouet umbra faces. In medio fugiens nepidat per gramina riuus, Et similis fonti labitur usque suo. Prisca loco numen ignxisset inesse vetustas: Certe illum Musis fama placere putat. Hic ego, nescio quas solabar carmine curas: In manibus vates unus, alter erant. Dignum erat aetcrna lauto, qucd-umque egebam rArgutus candor, sermo pudicus erat. Hei mihi, cur non sunt, velut haec qumu cetera, dixis carminari cur quaedam crimen amoris habens At, si casta forent, quid erat diuinius illis' Non sinit haec vates causa placere mihi. In quibus utilitas leuiot solet esse periclo: Tot mala, tot casti damna pudoris habent. Haec ego dum mecum lacrymis indignor obortis, Inque lenes auras verba querentis eunt: Venit inaequali moerens Elegeia passur Ingonii facies plena pudoris erat. Squdebat vellis ritu conscissa dolentis: Squalebant fuse moesta per ora comae. serta, sed inuitam velabant myrtea frontem: Plus quoque, quam vellet, crinis odorus erat.
124쪽
Bis conata loqui, pudibunda bis ora repressit rAusa itersim, causae prospiciensque titiae rQtiod potes 5 , dixit, vates accurre dolenti, Si modo sim cum pars ego parua tuae. Scis, puro, quid deseam non dirae crimina caedis, Non lacrymas nobis funus, &4rna moueor. Nec qui tot populos modo Mars collidit, urbes: Quamuis, ut populis, sic mihi saepe nocet. Cernis, ut inuisam Cythereia munera myrrum Sustineam castis, non mea serta, comis ETurpi, Amor numerisque meis, versibus sis Hos miseram cultus semper habere iubet. Sim licet, maneam, credi vetat ille pudicam, Dum mea, qua Veneris tempora, fronde tet Sed tamen indicium myrtus leue criminis esset: Nequitia faciunt mollia verba ream. Qualilctimque animi sermo tene creditur indis'. Certior odicoeno vix tamen esse solet. Seu quia, quod peccant, stulti venerantur amantes:
Seu quia lasciuo fugit ab ore pudor. Eheu, quam magno mihi Cynthia cepe ruboli est
Vt laedat per me Cynthia Forma potens. Nec minus hac fallax, adhuc versuta Corinn Nec tantum domini prima ruina sui: Deliaque, S: Nemesis, mihique inuidiosa Neaera, Plutaque criminibus nomina clara suis τλ quoque, quae vatem vi de me Duciter,suiri Perdidit heu l plures perdidit illud opus. Felices, Scythici si tantum frigora Ponti, Nec grauior miseris poena luenda foret. Quid referant, quoties fuerim periura datamqucla numeris tantum iussa tenere fidem to quoties
125쪽
ELEGI ARVM B. III. SIO quoties foribus castis conuitia seci Quae sparsae lacrymis permaduere meis lo quoties populus pendentem vidit in illis A quo me puduit praetereunte legit
Saepe Venus comitem, comitem me sepe Cupidi, Saepe etiam lenam secit uterque suam. Sa aliquiis iuuenu,quem non civis ipsa moueret, Me legit, d lecto carmine besus abit. 'Senserat has in me vires vafer esse Cupido, Nec mora pro telis haec mihi, dixit, erit. 'Saepius ex illo per terras errat inermis Tempore sed numeros tunc gerit ille meos. Si qua fides, centum non expugnatatagittis Pectora, blanditiis victa fuere meis. Ergo ego plus valeo, quam saeva Cupidinis arma Ergo ego sum prius, quam emisi ipsa malum O utinalia potius Detrii na, α imina mecum, Hac ego ii virgo labe nocanda fui Ars bona; sed postquam furor banc violauit amantu, Exit n. mutricula mihiquesti ut O si me potius fecillet flamma fauillam lQuantum texist et criminis ille cinis lDij tacerent istum, si tota u per lere nescit, Possem, Qua non sum parae Pudica, mori. Non Manequitiae cuiliam utpecta venirem Nec toties, ut nunc, dicerer esse nocinari Nec, quibus,, castam, solis,lacuitio decebat, Vitalent aliquid pectora casta mei. Tunc ego Pimas inter pulcherrima nymphas, Irem virginei fama decusque chori. Nunc neque meimseram luchus, nec vita relinqueta Quoque dolet ,r quam nec dolor ipse cader.
126쪽
Per mea nempe leues numquam morientur Amores Carmina vivaces gratia nostra facit.
At tu, non leuiter mea quem suspiria tangunt, Nec siccis audis tot mala nostia genis
Quid tantum tacito miseraris pectore flentem, Nec releuas luctus, qua potes, arte COSQQuae inihi me reddant,non itin Meddides herbae Nec a Thessalicis gramina lecta iugis:
Nec Quae vicinas traducatu carmina fruges 'Sed mea quae vacuus dictat amore pudor. Qua sum besa, mea quoque lum curabilis arte. Quiddam habuit fati Pelias hasta mei. Tu qui, quae toties nobis latauia miscet Caiminis odisti crimina, carmen amaS, Scribe precor casti mea sunt medicina libelli. Quid trepidus vires consulis usque tuas Aspice tot vates prius hoc feliciter ausos, Par quibus aut multo non minor esse potes. Si non ingenib, si non aequaueris arte, Quos priscis merito vatibus aequat honor ;Quae potes, haec saltem nobis ibialia praebe, Carmina curae laluo quisque pudore legat. Sic tibi Pierides faueant,vi labe carentem Concedant famam, dillimilemque meae. Sic te, quod mecum Diuos e Numina polcis, Eaemplis siperent postera saecla tuis. Denerat dixi: Quos ut nos odimus ignes ' Paremus uistis, Diva pudica, tuas. Aut fuit, aut visa est promissis laetior istis: Ora minus certe moesta dolentis erant.
Sit rata nostra fides Roseis Putat aduolet alis: Hoc duce prescriptum MLia teramus iter.
127쪽
. ELEGI II. Supplicium Cupidinis. SAucius Idalia flebat sub Hasse C Hor
Et suberat lacrymis altera cacta pudor. Victorem toties victum cessisse pudebat,
Et pulsum turpi terga dedisse um.
Livebant artus stillabant sanguine venae e Immani lacerum vulnere pectus erat.
Flebat, , ut laeses sensim daor acrius urit,
Iam patiens poenae vix erat pie suae. Forte Venus niveos curru iungebat lores,
Addebatque auibus mollia frena suis. Dum vehitur, medio cursu lamenta dolentis Audit, huc niueas pallida flectit aves. Vt stetit, toto laniatum cor re narum, Et madidam circlim sanguine vidit humum, Excidit ipsa sibi, aps aque e vertice myrto Linquitur attonitae voxque colorque fusiubi Nioben natos inter natasque peremptas Marmoreo peihibent diriguisIe gelu.Sic in pisce sedens animos & frena remisit Audita nati pallida caede Thetis. Haec Veneris tacies, har ipsa dolentis imago Te quoque dum lacerum vidit Adoni, fuit. Luminibus puerum tacitisin vulnera spectat, Quotque videt, totidem saucia mente gerit. Nerui paene paten in parui corporis ossa: Nullaque pars plagis, nulla dolore vacast. Armaque de Superis spolium quae saepErulerunt. Viceruntque Iouem fulmina, fracta iacent,
128쪽
Et pariter domini patia cruore madent. Cormuli a quoque ἰihr, α rc stant sanguine pennae. Haec erat ex illo forma relicta Deo.
At Venus, ut potuit lac: mis dbfim fere mctum Et da iustiti uit 'piodere signa dolor, Unguibus oraucat, lauti ue insana capillos, Et trepida uildit pectora saepe manu. Plorantemca; amplexa com sq, iii anguine eetrem, Et lacrynis, spargens fascia luembra uiri Me miselam quis, ait, sic in te aeuiit hostis Aut quibus ligestetis vulne a facta putem Non licci hoc Superis Silpilii sensere quid esses,
Cum totius telis succubuere titis. Nec lupa lic in te poti sit saeti tres, nec ursa, Nec mihi qui ctakiri 'litauit Adonis, aper, Nec lea, incc tigris e. ipera' plena veneno: Maistuc scit tiaminis haec quoque turba tuis. Saeuior ille fetis, diuitque potentior ipiis, In te qui potuit tam terii colle, fuit. Elic hominem credam ne, aliqua de matre creatum Non, non humani cli pectoris ille furor. AElna neque e scopulis,neque Caucalus edidit illum: Ingenio laxis asperiore ruit.
Nec torta iIetuis quisquis sui ille lanetis
Saucitis .m merito pectore villatis liabet. Forsitan de lacrymas nostras irridet, itas. Hςii uanto est ita hi di istor ne tui, Stu Venusiat laci; mas iis iactis cum stanguine natu i
129쪽
Sanguine tingendas, & rubuere meo. Mens rugit admonitu, 'arsque est meminisse doloris: Sed tamen exponam deducus ipse meum. Est lociis Elysiis par aut formosior hortis, De quo ibi vel bis concipe pilira mers. Innumeros stim mittit humus viridillima flores, Praecipue niueo seminet ille color. Quos inter trepidat crystalloitulor humor, Quem 1 racili labens murinure riua agit. Ille va tic idquid felicibus alluit undis Vettit odoratis, sitis labe ro1is. Forma loci superat flores, quos innuba laurus Cingit, ex arternis undique palma comis. Naicitur hic Zephyrus , campumque tepentibus
Et liquido mixtis nectare mulcet aquis. Sed niuqiram myrti, nusquam cum vite racemi. Gens odio,nobis quidquid amatur habet. Virginitasque, Pudorque colunt loca. Viilgus amanium Exulat,& flammae conscia turba ineae. Nemo quid sit Hymen, quid sint connubia curata omnibus est odio,ccii grauet crimen,amor. Pars flores h seira legunt:pars carminacita ut, Qualia gens nostri non canit ulla chori Non Vmbei, aon Nasotitus,non ipse Tibullus: Famu licet nihil liis dulcius esse putet. Quilibet ex illis nec te, pulcherrima mater. RespicitZur curat olim nec alma timet Dant animos illis scuticae, setaeque rigentes,
130쪽
Pars quoque numinibus faciunt conuitia nostris: Pars vocat impuros, pars gat esse Deos Fabula dicor ego. vanum sine corpor Tu pelagi spumis vanior esse Dea. Nec mora, commotus dictis pharetraq suam graue si dixi, discite numen Amor. Lunavique arctim selectaciue spicula misi, Plus quibus occulti nulla furoris habent. Iupiter his tactus se dissimi et in auro, Rui ius Mad partes tecta volat et olor. Qirus ego selegi, nulli nocuere sagittari redibili populus durior ille fuit. Quid tacerem pudor eis nil proficientia telas'erdere' sed victili maior abire pudor. Hei niihil cur maiora meis tum viribus ausust Cur ego tam praeceps in mea dainna fui inina cur spreuia nam non sere prospera nobis tutata, funestae voce monebar auis. Quisquis bella parat validumque insurgit in hostem, Miapiat, vires consulat ante suas. Omina nec spernat, seu vox seu penna minentur Magna aes allibus vaticinantur aura. Ex humeris pharetram segnem suspendiam
Ardelitesque nouo sumpsimus igne faces, 'Et sero in medios, , qua tulit impetusu VTentata flamniis laxe corda meis me Senieruntiquis enim nostros noli sentiat igne ' Leniter ardore; ite sub ossa meos. Axque aliquis subitam luctando extinguere tam