Aeschyli Persae: ad fidem manuscriptorum emendavit

131쪽

η Λίλαιος ευπατιορ,

Μέμψις, Θάρυβις,

964. ισταίχμα Ald οἰστα Iacie Rob. Bar c. 965. ἐπανέρχιαι edd. Vett. et Μ88 tantum non omnes. ἐπανήρ - μαν Brunch. ἐπαναιρομην A. μα- έρωαιαι Porson et mora. Recte. ἐρέσθαι oristus est.

132쪽

TE. eo μοι, τὰς στρ. V. ωγυγίους κατιδόντες τὰ ς στυγνὰς Αθάνας, πάντες ἐν πιτυλω, ε, , , τλάμονες - 07oor αίρουσι χερσω. Xo η καὶ τον Περσων, αυτουσον πιστον πάνε Ἀφθαλμὸν, μιροι μυρία πεμπαστὰν,

Βατανώχου παιν Αλπιστον 975 Σησάμα του Μεγαβάτα,

Πάρθον τε μέγαν H Οἰβάρην

966. iis, io uio μοι edd. - μοι,3 o Bumeius. Strophe sex vera, bus absolvitur. 967. γυγίας edd. ante Bruneh. -υγίου Med. Baroco. c. Η Κ L. Vid supra 37. 968. Inserui cis, ut Versus respondeat antithetico suo . 983.

972. Hos versiculos longe aliter disposuit Bumeius. In pseud parsemiacos dispertivi. των Περ- uia Turn. Dei αὐτον Ald. 973 τον σὰν πιστον Rob Steph.

recentiores. σον τον παντον Turn.

Rob. Dein μεγαβάταν Rob. Μὐ-ταβάσα Turn. Steph. recentiores. Vid. supra v. 22. quidem I gendum opinor, Σησάμαν καὶ Μεγαβάταν, distinctionis nota post

977. Πάρθιον Μed. Alii Σπα - θον vel Πυθον Πάρθεόν Turn. et mox οἰνοβάρην, cum Ald Baroee.

133쪽

Περσαις ἀγαυοις κακα προκακα λεγειs.

Xo. καὶ μην ἄλλον γε πολυμεν Μάρδων ἀνδρων μυριάδαρχον στρ. r.

085.

Legendum suspicor ψάγν Ν me Οἰόβαζo oecurrit apud Her dot VII 68. 978. ω, δα ν Ald Rob. Turn.

G. Coib. 1. 2. ω αων Steph. Canter. eathius conjecit ---μον. Ceterum Robortellus totum hunc versum Xerxi adsignavit, Stephanus et recentiores, voces δ

I. Hunc versum e 98o Schulatus et Hermannus spurios judicant. 98O. κακὰ πρι κακα Id. A. Baroco Coib. 2. Viisb. Μosqu. κωτα προς κακοῖς Rob. unde reponi voluit Brunckius Πόρσω ἀγαυοῖρ

981. Vulgo ρογα. Sed πια Ald Optime conjecit Schulgius ἰυγάν, quae vox formatur ab ἐωζω. Insis 1043. vide, μόλω μου τιθελ. Alia forma Ioniali oecurrit Choeph.

24. ἰυγμοῖσι βόσκεται κέαρ. ιτε, sitirebra, ab hoc loco alienum esti Dei με Pro μοι Rob. Voculam omittit Bamee. 982. ἐτέρων νωχιιμμάκει Ald. nempe pro ἐταίρων, quod exhibet Coib. l. 984. v κακα Ald. 986. ενδοθεν omnes. ἔνδον e mannus. Levem mutationem admus ob metrum. μέλεον ενδον Bothe. 987. Mirum est neminem exstitisse qui reponeret ἄλλον pro vulgato ἄλλο ἄλλο τι Steph. Canter Schol. Sed particulas καὶ s. plerumque sequitur γε vocula interposita. 98 Μάρδον Μ. I. vel . μυριόμαρχον ob μυριόνταρχον Ald. Tum ut in v. 319. Sed hoe metro.

illud analogiae adversatur. medi

134쪽

igitur μυριάδαρχον, quae Vox recte eomponitur Hesych. Δεκάδαρχοι. οἴσων δεκάδων ἡγεμονες. Apud eundem servantur formae δωδεκαδαρχοι, εικαδαρχοι et πεντάδαρχοι et sic Pollux. I. 128. Orbieius Vero P. Eumol. . P. 728, 50. περιπάδαρ- χ H, ordines militares recensens,

et inter eos μωρίαρχος Sed sorsan legendum Μαρ- ἀρχὸν μυριάδων, ut sit versus seud Paraemineus, quales sunt v 987. 989. 990. I.

Xerxes, quum pernice suga salutem petiisset, vix dicere potuit se amigos suos sepeliisse. Unus e Scholiastis videatur legisse εθανον, ἔθανον, explicat enim, ἀπεθανον, ἀπέθανον ς alter vero in suo exemplari repe

rerat εταφεν.

Ibid. οὐκ omittit Rob. 995. Noxnλάτοι Rob. 997. πισθεν δ' omnes. Sed particulam, quae sensui omit, non agnoscit Scholiasta. Dein με- νος Turn. quidem libenter lege

998. κροτα Rob. v. l. in Schol. Brunck. Schula. Ceteri ἀγρόται. Toup. in Hesych. T. III. p. 353. ἀπέται reponi vult, ex Hesychio, Ἀγρέτaν ἡγέμονα θεόν. Reposui

135쪽

1 D. I I. M quinquies et iis octies, Ald Baroce Colb. I. ω quater Tum et recentiores bis Robortellus. I I. Hi versus deest in Ald. δαίμονε Rob. K. L. Coib. 2.

recentiores Branehius et hutatus v. l. in Seholus memoratam Praeserunt, oia δαίμον- τυχαι. Quod

dedi, mihi quidem verisimillimum

videtur. ι αἰωνος est, pore Duum tempus, ut in Eumen. 560. etsi saepius valet per totum te M. Recte autem dicitur πεπλήγμεθα ταρ Eurip. Here. F. 1393. πάν- σε ἐξολώλαμεν Ηρας μιρ πλιπευ-εe ἄθλιοι συχν. Alc. 859. ἀπεώβορε α ρομανορῆ πεπληγμεν-.1 7. Malim πεπληγμιε γδῆλα γάρ namque εν λω nescio an alibi apud auctores bonae notae reperiatur. ευδηλονRob. ou iam γαρ. I 8. νεα νεα AId.

136쪽

δητα γένος τὸ Περσαν.

Schula. Περσαν dedi ex Mediceo. 1013 Deest δ' in Rob. Dein

στρατον μὲν τοσουτον Ald Turn.

reeentiores Sed μεν omittit Rob. 1014. Pro σάλα Scholiasta videtur legisse ὀλεσα , cujus haec glossa est; πως ἐς Οὐέ κοπτομαι

και πεπληγμαι και θρηνω, τοσουτον

stropha, τραπέντα ναν Ἀφραπτον

ερεῖ ὁμιλον In hujusmodi loeutionibus frequentior est superlativus.

βέλσασα id Glossar a V. 1.1020. σανδὶ Rob quae terminatio Tragicis non usurpabatur. τώδε Turn. τονδε correxit orsonus. qui huic loco veram interpunetuonem restituit in Advers. P. 157. Hunc versum et duos proxime sequentes omittit AId. Burneius, cum Porsono seribit oleντοδέτώονα.

Sed dissolutio primae syllabae in melicis non offendit in antistrophie versu 1037. idem omittit καί Totum vero sabulae epilogum longe secus ac nos, distribuit: sed quum plurimos versus hie illierepetiverit, vocesque modo addia derit, modo omiserit, satius judicavi via tutiore, et, ut mihi quiadem videtur, faciliore insistere.

137쪽

EE. θησαυρὸν βελέεσσαν;

102I. Ante σεσωσμένον Xerxis ei non agnoscit. Adjectivum est persona interponitur in ob. F. ἀγήνωρ, substantivum ἀγηνορία. huta. Vix operae pretium est In re dubia sensu consulendum hujusmodi varietates enotare, quum judicavi. ἀγάνορες, fortiarimi. i. e. personarum notas editores pro suo Iones. quisque arbitrio praefixerint. 1027. δε omittit Robortellus.1022. βέλεσιν edd. vocem 1029. ναυήγρωιταν ἐρ- ιιψον omittit Rob. βελεσσιν ed. βελ. Ald. ναυαρχον L. εσσι Hermanno debetur. 1030. ἐπέρρηξ Ald Rob Turn. Io23. s. supra 805. ἐπυρηε frateph. Canter ἀπέρ-Iο25. 'Iαωνων Ald Rob. Iαονων ρηε runck Schuta. ἐπιρρησσειν eeteri 'Iωνων post Hermannum est violenter laudere. Equidem1O26. ἀγανveo Rob. Canter mallem πεπλον διέρρηξ , et sic Stant. ἀγα-ριος Ald Turn. et Scholiasta. reeentiores. τανγεα Μω Coib. IO32. παπαῖ vel παπαὶ quater I μανδριος inquit Burneius, edd. ter C. semel F. iis tantum. de se ipso loquens, dicit Xerxes' scribi debere monuit Hermannus, Quo sensu, equidem non video et sic Μed Coib. 2. verum hanc vocem μανγιμώ-- 1033. πλεῖον Rob Steph. et re

138쪽

TE. βόα νυν ἀντίδουπά μοι.

140쪽

rescripsit ovomors ob v. 1 5.1057. quidem malim ανατα Q. ob vocem αἰακτο in v. 1069.1070. l. ita omnes Praeter C. L. δύσβατο hic et in v. 1074. edd. ante Brunch. qui δυσμνατο eruit ex Codicibus . . ubi inter

Vulgatum δύσβατος agnoscunt Scholia. Vid supra 58o. 1ο7l. ω hic et in v. 1072. A. B. Brunck Schulκ. lis Med. 1072. ω ἰω Rob. 1073 ἰω oci νε Rob. I 074. ullus dubito quin eli-nandus sit hic versus, qui in hoc loco male repetitu siquidem, ut alias observavi hujusmodi diverbia per singulos versus alternantur. 1075. 6. Hi versus in plerisque editionibus . hunc in modum e-guntur. ΣΕ. ἡ ἡη ἡ τριασκαλμοισιν

ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΣΩΝ.