장음표시 사용
151쪽
ἀντὶ του πλουσίας εἶπε. τίνες δ χρυσογόνου λεγουσι, διὰ ro Περσεα ἀπ χ ρυσου γεγενῆσθαι δ καὶ βελτιον. id antiquissimam de Perse narrationem p. Sehol Apollon Rhod. Iv. 109I. Herodot. VII. 150. Aνδρες 'Αργεῖοι, βασιλευ Σερξης τάδε μῖν λεγει. Ημεῖς νομίζομεν Περσην ειναι - ου ἡμεῖς γεγόναμεν, παῖδα Περσεος του Δανάηe, γεγον τα δε τῆς Κηφεος θυγατέρος 'Aνδρομέδης. L. Apollodor. II. 4. I. Fateor tamen mihi admodum incertum videri, utra sit vera lectio. χρυσονόμω aeschrleum sonat; alibi habemus ἀνθονόμω et
81. 'Iσοθεος Par Deo, quod Sappho dixit ισο θω rim merus autem θεοείκελος. Infra 15O. de Atossa, θεων ero ὁ θαλμοῖ φάο r. l. 57. Aptissimum tyranno vel tyrannidi epitheton ex Mκίμων aeschyl. Pers. 36. Η ρ te μου μακαρίτας ἰσοδαίμων βασιλεM; Me tamen exemplum minus commodum eat, quia de nario mortuo dieitur. Plato ep. IlI. non longe a fine de Euripide ait, καὶ - ἰσόθεόν γε τῆν τυραννίδα εγκωμια ι. Habuit in animo Troad 1177. Γάμων τε καὶ τῆς ἰσολου τυραννίδος. Ariphron. Sic ou. ap. Athen. V. in . cie τ' ισοδαίμονος ἀνθρωποι βασιλUιδος ἀρχας. Porsonus, Supplem. Praef. ad Hecub. p. 30. Inseriptio p. ausan.
Porson ad Eurip. Orest. 9. rsurdi ad Sophocl. Antig. 828. 83. Κυάνεος caeruleus Angi darkalae Pausanias X. 28.
αἱ πρ - κρεα εἰσὶ προσιζάνουσαι Angl bHe-bottis fisa. Cyamis igitur nullo dilutior est quam istarum muscarum color unde flos- eulus quidam ob eolorem vocatur Fanus, the bHe-MII. Secundum Eustath ad Iliad. Λ. P. 728 20. κυάνεο coelum est, πη-α ἐστὶ πάν-η ἀνεφελος. lato Timaeo p. 543. λαμπρὼν δε λευκῆ ξυνελθὼν, καὶ εἰς μελαν κατακορ ἐμπεσον, κυανουν χρωμα ἀποτελεῖται. Quare salsus est Is. Vossius ad Catuli p. 218 qui κυάνεον idem esse ait ac φαιόν, Verti
152쪽
que stolae m. Non est tamen dissimulandum poetas antiquissimos in o epitheto parum sibi constare. Saepissime de serpentibus ponitur, e g. Iliac Λ. 39. Hesiod Mut 167. ut apud Latinos ea Dua interdum vero de atris nubibus, ut in Hesiod Theogon. 745. de hirundine Simonid. p. Sehol Aristoph. Av. 1410. Cete-Tum κυάνεο saepe adhibetur de oculorum adspectu Hesiod Seut. 7. βλεφάρων πο κυανεάων. Ibyeus fragm. I. Ursin. Ερω αὐτά με κυανέοισιν πο βλεφάροι- Ομμασι τακερα δερκομενoe. Eurip. Ale. 26ο. υπ' ὀφρυσι κυαναυγέσι βλέπων πτερωσo Ancie Hesiod Seut 356. Θεριστο-ην κυανωπιν Alci ron. III. 1. καὶ τλβολα των ὀφθαλμων
84. Δεργυια. Adspeet . Eurip. Med. 190. τοκαδ- δερτε αλεαιωης Phaenias. 667. νω φονιος ἡ δράκων - δεργμάτων κυαμπεπολυ πλάνοι ἐπι σκοπιον Serpentium oces terribile aliquid coruscare putabantur conserat harum rerum studiosus Iliad. X. 93. Hesiod. Scut 143. Eurip. Orest. 473. on. 1262. Theocrit. XXIV. S. Cornutum de . D. p. 50 virgil. Georg. III. 433. et loea ibi citata. e eae Herc. F. IV. 3. 85. Πολυχειρ. agna viam instruetua. c. pedestrium eo- piarem Hesych. Πολυνιρία πληθος ἐργαζομένων και - ντων. respicitur Thucyd. II. 77 Pollux. II. iv. 31. εὶ στρατιωτικῆ, καε πολλῆ χειρι κω πολυχειρία. Herodot. VII. 12. de Xerxe, στρατηλάτεε χειμ μετον πλήθεος Eurip. Heraclid. 157. Amove ocrisag χεῖρα Proprio sensu usurpatur πολυχειρ Sophocl. Electr. 488. 86. Διωκω. Urgeo rari . quo sensu haud raro aput Tragicos occurrit Theb. 367 Σπουδῆ διωκων πομπίμους χνοα ποδων. Eumen. 402. Ενθεν λωκουἐν ἡλθον ἄτρυτον, α. Eurip. Orest. 1337. Ἱδου, διωκω σον ἐμον εἰς δόμους -- Ion 205. πάντα τοι βλέφαρον
88. Τοξοδαμνος. id supra 26. Diphilus apud Athen.
153쪽
89 Δοκιμιος. miseris. Minus reete stanteius, exspeetandus, quod foret voσδόκιμ- Herodot. I. I 52. et alibi ἄνδρα δοκιπιώτατον. VII. III. δοκιμον ἐοντα παρὰ Σέρεν. VIII. 73. δοκιμοι πολιες Eurip. Supin. 288. ω δοκ*ωσα - Εἰ . f. Iph. T. 176L Constructio est, oum δοκιμο εἴργειν nemo adeo fortia est ut arreat sic in Prometh. 59. δεινδε γὰρ ευρεῖν in ξ ἀμηχάνων vove. Simili constructione Horatius uperare paegni Nobilem, Fortis diaetare. Multa
alia vide apud Benneium admorat P. S. Lambin et F. Ursin. ad Virgil. cl. V. 1.Lbid. Yς ἱσταμιαι. Subeo. Sualineo. Incert. Rhes. 375.
97. Αλυσκω. Erito. Vox Homerica Rarius est apud Tragicos simplex verbum oecurrit tamen ophoel Antig. 488. eum genitivo, ubi vid Bruna et Eleotr. 627 Phrynichus in Pleuroniis p. Pausan in Phocic. p. 348 ed. Miburg κρυερον ἀρομ ελυμ μορον id Gloss. in Prometh. 376 ed. 2.98. Κραιπνος 'Da. Iteriam vox Homerica, apud Tragicos rarissime reperta. Cum eodem substantivo adhibuit Euripides Hippol. 842. Πήδη x et cino κραιπνον ρομήσασά μοι. De hujus oeis etymologia solito, o Agantur grammatiei, Etγmol. Μ. p. 536, 10.
ius conser Sophocl. Electr. 19. Eurip. Hel 1098. Ibid. Πεδημα Salano Tragicus apud Stob. cl. p. 119.
154쪽
Eurip. rest. 1363.107. Emmcηπτω. Cum impetu immitto inli 746. Prometh. 785. in sensu jubendi, et ap. Herodot. II 65. III. 73. IV. 33. CLValchenaer ad Eurip. Hippol. 438.108. Πυργοδαικτης. Turrea proseinde . Sehes o move πυργου κατακοπτουσι καὶ ἐρείπουσι. id Glossar in Theb. 732.109. I et rιοχαρμης. Supra 29. 11ο Κλονος Tumutiva. ταραχη πολεμου, ὁ σεισμός, HesForuquieum facit Schol. Apollon Rhod. I. 783. Noster Agam. 409.
155쪽
-Wro κυμα. Catuli. LXI. 13. Tortaque remigio spumis ineanuit unda.
114. Λαβρος. Violantus. πολ , cpo A, Hesych. Homer. Iliad. B. 147. Zephyrus dicitur venire, λάβρο επαιγίγν Iliad. . 624. κυμα λάβρον Φ. 27 I. ποταμὸς λάβρος Apollon Rhod. I. 1359. ἄνεμος λάβεum. Saepius apud Undarum de magnitudine et violentia. 115. Aλσος aerum pratum. 'trabo IX. p. 632. C. οἱ ἐ
scripsit Eustath ad Iliad. B. p. 270, 23. Schol. Pindari ad Ol. V. 24. του ιερου ποταμον ἄλση ειωθασι λεγειν. oster in Suppl. 554. AEgyptum vocatinia πάμιβοτον ἄλσω, Λειμωνα ουιονοβοσκον ibid. 865. mare dicitur ἁλίρρυτον ἄλσος, inuleius advocat Ciceronem in Arateis, Neptunia pratu Meantes. Ceterum σπῆν in hoc loco sensum habet sustinendi. Drtaeus p. Stob. LI. p. 193. οὐ γὰρ ἀνὰ ἀγαθος γίνεται ἐν πολεμεν Ε με τετλαίη με δρων φονον raἱματοεντα. Horatius, Qui siecis oeulis monstra natantia, Qui VIDIT mare tumidum, 116. Πίσυνος Confidens Theb. 197. θεοι et sminou. SuPPI, 347. ἁλκῆ πίσυνος Eurip. Orest. 895. Suppl. 12l, Homer Iliad. E. 205. ἀοισιν πίσυνος Inscriptio apud uratorium, emendata a Quirino de rimordiis Corcyr. p. 184. Ναυπλίν κρυερῆ M, μῆ-συνος. Eumol. . p. 673, 29. --ο ΔΩ. Iliad. I. 238. πεπι
δουλόσυνος καὶ συγκοπῆ πίσυνος Propius ad verum accedit Eustath. ad Ohss. Σ. P. 1841, 33. ora πίσννος Συρακουσίων γλωσσης σπιν και ἀπο του πείθω πείσω γίνεται, ἀποβολν ovis τῆς διφθογγου.
III. Πεῖσμα. Nauta retina Ium. πείσματα του τῆς πρωρος σχοινία, Schol. Apoll. Rhod. I. 652. Πείσματα σχοινία ἀπογει , πρυμνήσια Hesych. Contra Suidas, Πείσματα τὰ ἀγκυρεια σχοινιμ. παρὰ τὰ πείθεσθαι οἱ αυτων τὰ ναυν, a quo dissentit Umol di, P. 668 4 . Πείσμιατα, τὰ προεια χροινία, πείθειν καὶ ε&ειν την ναυν
156쪽
phora exprimere voluit Homericum, Iliad. Ρ. 83. Εκτορα ' αἰνονανος πυκασε φρενας ἀμφιμελαίνας. et A. 103. μένεος δε μέγα φρένες ἀμφιμέλαιναι Πίμπλαντ ubi Schol. Venet. 13δη δε- νεωτεροι μελαίνας τὰ φρένας φασίν. ostri Scholiasta Homerum in animo habuit, quum αελατ,ίτων per ἀμφιμέλαινα explicaret. ale autem pergitis συνετὰ καὶ ἐν βάθει κειμενη, καὶ ἀφανῆ ουσα quo in errore versati sunt Homeri interpretes, et Hesychius, Μέλαιναι φρένες, α βαθεῖαι, imo tristes, olieitae. Theognis 1199. και μοι κραδίην ἐπάταξε μελαιναν, οττι μοι εὐανθε ἄλλοι νυσιν ἀγρους Noster Choeph. 411 Σπλ--
elius apparat Sophiat. p. 46. Κέναν - πολις, κενανδρον, α.
157쪽
158쪽
νον oecurrit in oraculo p. Plutarch de Amic. Mult. p. 96 B. ηνα μελισσάων παπι τοι καὶ eripῆκε εσο- αι, non tamen idcirco in Graeeiam adsciscendum. Ceterum ut hie σώεν- sic tuo dixit in Suppl. 222. εεν actu εος πελειάδων ibid. 678. --ων ε riui Porphyr de Abst. I. 6. ἐμὰν τοῦ παθων εγείρουσαι, Iuven. X. 218 circumsilit, agmine faeto, morborum omne genua. ibid. O31. Sic Horat Carm. I. XXV. 3λjusmum recens Examen. Epod. II 65. Posit que vera , ditia examen domus. s. alchenaer. p. a MVer P. 47.
134. Ορχαμος nux Vox Homerica Hesych. vava λαων. Iliad. E. 102. βασιλευ ἄγων λαον Venit autem ab ρχος, idem quod ροχατος, serie reet ordinata, ορχαμος ille est qui ordinat.
eontinente. Intelligo autem per duφρουκτον πρωνα, pontem, qui in Promontorii modum ex utraque continente excurrebat, et sic λι-πρεον, κοινος ἀμφοτέρας σας, fiebat, quae voces vix de Chersoneso
139. Πιμπλημιι comptio. Paulus silentarius, emendatusa Gupio in Moerit. XIV. 47. 'mer προπιαπλαuem δακρυσιν εἴ- τάδε. De orthographia hujus vocis vid infra ad 815. a M. φ Ακροπενθει. Summo dolare oppressus. Simile ominpositum est ακράχολ- ωMundiae valde obnoxius, p. Platon Re M. Aristoph. Eq. 42. fragm. 133. Epiniolum p. Athen. X. P. 43 I. E. quod divisim expressit Herodot. I. 73. ργὰν κρος sic enim e tissime legendum, quicquid in eontrariam partem nuper seripserit nonnemo in Acti Lipsiens T. II p. 281.
159쪽
14I. Φιλανωρ. Maritum amans idem ac φίλανδρM. Musaeus 267. Coluth. 267 vid. Passov. in Act. Soc Lips. I. p. 118. Postea vero huie voei mala significatio acerevit. Vid. Hermogen. p. 332. citatum ad Eurip. Androm. 228 ed. Gaissord. Huic contraria sunt στυγάνωρ et ἀστεργάνω Prometh. 749. 29.142. Ἀιχμηεις Bellicosua. Ruhnvenius, si bene memini, alicubi in Epistolis Criticis negat αἰ - bene Graecum esse, hujus Ioel non recordatus. Eadem ex αἰ ni analogia formatur, qua ex χαιται χαιτη , X - χηεN. Dic Moυρος Aere id Glossar in Prometh. 563. Dic υνητηρ. Tori metus. Infra 162. eo μεν εὐνήτειρα. eL 165.147. Κεδια ς Prudens vid Glossar in Theb. 62. De βαθυβουλήκ vid ad Prometh. 18. Theb. 590. 152. 'Ρυμα Tractus. δεκώ, Hesych. quo sensu rarius o
164. ρυσεοστολος. Aure ornatus. is restituendum
160쪽
Schut ius. Hyginus Astron. III. II. Arioli, eum eorunt aliquem deeurrere signifieare, ἀποκονισαι dicunt. Vid. esseling. hs. p. 246.172. Φῶς. Lux deeus. Locum sic vertas. Propter haec duplex mihi in mente est in abilis solieitudo, ut ne opum abum dantiam sine viris honore prosequi eontingat, neve nobis, in opibus relictis, id deeoris a Igeat, euiset quanta vis hominum nobis suppetat. Ultimas voces mire interpretatur Schulgius, quanta ipsis fortitudo
173. Ochθαλμος. eurus, sic dicitur Xerxes Hanc Seholiastae interpretationem, quam amplectitur Stanteius, ineptam vocat Sehutrius, qui vertit, sirerem oculos meos timor, cujus metaphorae exemplum desidero. ἀμφὶ simili modo construitur . 8. In Choe . 932. Orestes dicitur 'Οφθαλμὼ Οικων Eurip. Androm. 406. I παῖς δ' ην μοι λοιπ- ὀφθαλμὸς βίου Sophocl. oed T. 987. Και μην
τιας οφθαλμὰν Ociu Stanteius comparat Plaut. Pseudod. Ubi istiatin quibus sos oeuli estis, quibu situ, quibus erui estis r L.
182. 'Iάων. Antiqui Atticae incolae sic audiebant. Homer. Iliad. Ν. 685. Εὐωχὰ Bo-σδὶ καὶ 'Iάονε ἐλκωτων- ubi Apollonius et Hesychius per Iaonas intelligunt Athenienses Corrupte Sohol.