Aeschyli Persae: ad fidem manuscriptorum emendavit

181쪽

Senarius proverbialis apud Plutarchum, Scholt. p. 6 Aν - τάρ εἰσιν αἱ πωλειο, οὐκ Οικιαι. qui resino δημώ- videtur ex Euripidis Phryao, Α γὰρ ωλεις is ἄν - οὐκ ἐρημία. Sophoel ind. T. 56. Ne οὐδε --ιν -- πώ - ου- ναν Ἐρονμ- ἀνδρων μὰ ξυνοικ-ντωνεσω. Sic enim interpungendum. Tacitus Hist. I. Quid uos pu eherrimam hane urbem domibus et retia et ongeaea lapidum ea eerediti, Muta ista et inania intrecidere a re Tarii atine. EDHnitas rerum, et pa gentium, et mea eum Matra alua in lamitate natu, matur.

182쪽

ldo GLOSSARIUM

apud uripidem occurrit. Demosthenis Iocus quem respieit Harpo eratio est pro Ctesiph. l. I. De veriverbio id infra 983. 364. Σελμια. Transtrum Tabulatum. Vid. Glossa in Theh.

ere monui, formam πει non nisi in Grammaticorum cerebellis locum habuisse. Antipater Sid'nius in Analecti T. II. p. 13. ω δετοι ἀρρίγητος πενθορε ταυροφονος θηρ. 368. Φθονος. Animum advertant tirones ad superstitiosam veterum δεισιδαιμονίαν, qui Deo credebant hominibus praepollentibus invidere Classicus est Herodoti loeus III. 40. ΜΑΣΙΣ ΠΟΛ ΚΡΑΤΕΙ ΩΔΕ ΛΕΓΕΙ. Ηώ μεν πυνθάνεσθαι ἄνδρα φίλον καὶ ξεῖνον εοῦ

πρησσοντα -οὶ δἰ αἱ σαὶ μεγάλαι ευτυ ίαι υκ Θεσ καουσιν, πισταμένωτο θειον, in εστι φθονερον. VII. 46. et stria γλυκυ, γευσα τον ἰωνα, φθονερῶ ἐν αὐ φ ευρέσκεται ἀων. vid. Messeling. Dissert Herod. P. 193. Herodotum meliora docere potuisset Pythagoras, qui aiebat deos οὐκ tam κ*κων αἰτίους. urip. Orest. 963. φθόνος νιν εἷλε θεόθεν Alc. 1138. μεις φθονος δε an γενυιτ τις θεων. Suppl. 348. Ηδη

Templa.

183쪽

373. 'Aλιρροθος In quo unda murmurat. Vid. Glossar in

377. Προκείμενος Promulgatus. De lege proprie dictum.

Si pus Isidorus Orig. XX. 4. Strupi, incula oro et lino faeta, quibus rem ad sealmos alligantur. Vitruvius . . a esselingio emendatus Obs. II. 28. Etiam remi ire scalmos atrvis religati eum manibus impelluntur et redueuntur Photius Suidas, et Εtymolo

Diat T. I. p. 341. ercurius ait se Charonti τροπωτῆρα emisse δυο βολων cf. Aristoph. Ach. 549. Antiquius vocabulum fuit τοοπός. Odyss. Δ. 782. Ηρτυνοντο δ ερετμὰ τοoueroi εν δερματινοισι ubi Vid. Schol et Hesych in Voce.

184쪽

I42 GLOSSARIUM

θρασέσκει.

384. ' Aναῖ. Grator. Vid. Glossar in Prometh. 45. V. Xειρωνα . Mox vero Ναων ἄνακτε sunt dueea. Vid. Glossar in Theb. 2. v. Πού . Observat Aristoteles in Rhetoricis, durius dictum esse ab Euripide κμης νάσσειν, Cycl. 86. Vid. Casaub de Satyr Poes. I. 6. 385. 'Eπιστατης. Praefeetua. inus recte Stanteius, a morum siem, quo sensu neque hic neque alibi poni potuit, quidquid

388. Διαπλοος. Adjeclive sumendum putat Schulgius, ut significet, nasigando alae remissione intentum quod forsan verum sit; nisi legendum Κώ πάννυχοι δἐ εἰ διάπλοον καθίστασαν. 392. Λευκοπωλος Equis amis inuretus. Stanteius confert Theocrit. XIII. 11. Οὐδ' orix, emcreraro ἀνατρέχε, ε Διλ ως ubi quum codex praebeat εκ Δι- corrigo ἐξ ἁλμ. urip. Troad 843. TO σα ia λευκοπτερου 'Aμόρας φίλον βροτο φέγγος. 394. Ηxeo. Seho. ulto rarius apud antiquos poetas, quam apud recentiores, Echo personam gerit. uri Hecub. 1099. Κραυ- γη r cilicov.α ηλθον οὐ γὰρ νεοσυχος Πετρας θείας παῖ λέλακ ἀνὰ στρατα 'Hχω, διδουσα θόρυβον mescio an hic Echus mentio iacta sit, quia

185쪽

πλάθιν, de quo id insta 693. 396. 'Aνταλαλά o. Heiarim elamorem edo. empe Graeci pugnam inituri, pro more ηλάλαζον. Vid. Xenophontis locum cit tum in Glossar ad Theb. 254. Spanhem ad Iulian. p. 234. Bielii Thesaur Philol. in voce. 398. Γνωμης ἀποσσγαλεις dicitur qui ape Geidit E empla vide in Glossar ad Prometh. 481. d. 2.399. Παιάν vid Glossar in Theb. 632 867. Xenoph

186쪽

rissimis scio. Forsan legendum πηνικτον, vermi latum, Angliemembroidered et versum autem hunc in modum stuppleveris, 'Aλλ' -

δεομαι, πηνικτον χων τον πρωκτον, προσκεφαλαίου. id supra d

403. ' Aλμη. ure. aedem voces occurrunt urip. Ph. T. 1391. O δε στεναγμον ηδυ εκβρυχωμενοι, Επανσαν δειλην. Ibid. ρυχιος. Fremibundis Apollon Rhod. I. 1810. --ι δἐ Γλαυκοι βρυχίην ἀλλ ἐξεφαάνθη. Quoniam vero mare βρυχιον est κατ ἐξοχην, hinc βρυχιμ interdum ponitur pro marinus, quod tamen accuratius dicitur ποβρυχιος Hesych. ρυχιον. ποβρυχιον, βυλγμενον Apollon Rhod. IV. 45. ι δ' τε μὰν κρημνομ εναλ - κιαι περι κυρον, Ἀλλοτε δὸ βρυχιαι νεατω - πυθμένι πόντου Iρηρει- . Sed, ut verum fateor, suspicio mihi animo insidet, vetus fuisse vocabulum βροξ, quod κυμα significabat, unde βρυχω, adinstar maris fremo. Hinc πόβρυξ. Homer Odyss. E. 319. Τὰ δ' ἄρ' υποβρυχα θηκε πολυν χρονον ubi Schol. ποβρυχιον. Ceterum ob mirandum Muporem ejus non praetermittendus est Hesychius ita scribens Bo-χωua. φρόνημα in quo explicando laterem lavant interpretes. v rige ρυχημα φωνημα. Consus sunt φρονημα et φωνημα AlciPhr. III. 48. Dic Κελευ-μα. Hortatio. Erat in unaquηque RV κελευ- στης, portis lus, qui remigibus signum dabat, quo certum in remigando rhythmum servarent. Isidorus de Orig. XVI. p. 7. MIeugmaticus est, eo quod ad celeuma eanendum aptus sit me eanunt qui uvas perimunt.-Aliter, celeuma est carmen, quod Marigante e nere solent vel lamor nauticus, id est o notitarum. Voces, cinulis inclusas ex Sto edidit I. F. de latorie du heil. anifesto legendum, qui vas premunt Eurip. Iph. Taur. 1405. γυμνας ε

187쪽

autem pauca quaedam subjiciam. Gloss. Philox Portia Ha Κελευσ'ν v. Eurip. el. 591. a terson probabiliter correctus,

ροθι τ ξεπιμι λατο Bonu, κελευστο φθεγμαθ' et ηκουσαμεν. ibid. 1611. ναυβάταις δἐ τοῖσι σου Bos κελευστὰς si ἐναντίαν osra. Arrian. de xP. Alex. p. 383 των κελευστων ἐνδ δοντων τὰς ἀρχάς τε καὶ ἀναπαυλας τῆ εἰρεσία. Longus Pastor. 3. a Iungermanno italus ad Polluc. I. m. εἶ μεν αυτο κελευστῆς ναυτικὰς δεν δ δἐ λοιποὶ, καθάπερ χρορος, ὁμοφωνιος, κατὰ καιρον τῆς εκείνου φωνῆς ἐφων. cquis non in mentem revocat carmina quae ad remorum sonitum nautae

Siculi ac Veneti cantare solenta Rem apprime illustra Silius Ital.

VI. 360. medio stat margine puppis, Qui se avernos nautarum temperet ictus, Et remis dierat sonitum, a iterque relatis Ad sonitum plaudat resonantia in uia tonsis ubi vid. D. Heinsium. Ovid. Μetam. III. . qui requiemque modumque ore dabat remis animorum HOR ATOR. Virgil. n. III. 128. Nautim exoritur vario eertamine elamor: HORTANTUR socii, Cretam proavosque petamus ubi vid. Serv. Ennius p. 8caliger ad Varron. p. 818. tonsam ante tenentes mrerent, Observarent, portis Iu signum cum daret. Cons. Suid. v. Κελευστεμ, et Eustath in Iliad. Λ. p. 833, 27.

407. Ἀπεκχωρεω Proeedo. Hoc compositum alibi non

offendi. escio an rectius legeretur etres ρει.

Homerica Apollon Lex Homer. li Ἀχαιων περιφραστικως MἈχαιοι κω ν τι ἔθει in Ommuni sermone φιλοσόφων παioee, ἀντὶ του, φιλόσοφοι Herodot. I. 27. Λυδων παῖδας V. 49. παῖocie Ιωνωv. Eurip. Suppl. 1213. 'Αργείων παισί. lato Rep. III. P. 441. 'Aσκληπίου π ες. i. e. mediet, quorum notior Periphrasis est 'Aσκληπιαδῶν παχες, Elian. P. Suid. V. Aσκληπια&ie Athen. III. p. 115. C. παβες Φασρων lutarch. p. 501. A. Ελλήνων rciae Iulian. Μisopog. P. 132. ed. 1583. ιγυπτίων παῖδες pist. 1. p. 147. φιλοσόφων παιδες P. 227. γραμιμιατικῶν παισίν Eustath ad Iliad. . p. 707, 26. Πλατωνικων πάι-

Me Ioann. Diacon in Hesiod. p. 275. f. aelian. V. H. I. 29. III. I. IV. 28 et omnino notandum, hoc genus loquendi apud sophistas et aeriptores neotericos maxime in gratia fuisse. T

188쪽

Θῆκαι, σοροι Agam. 454. ἡκα 'Iλιαoo γας - κατέχουσιν. Auctor nescio quis apud Suid in voce, ι δἐ ξυλων ἀπορίαν τὰ θηκα των πέριξ τεθαμμενων ἀνορυσσοντες, ἐκείνοις ες τἀναγκαῖα ἐχρῶντο. Sophocl. Ed Col. 1763. adipi sepulcrum vocat ηκην ἱερὰν sis κεῖνος εχει. Electr. 895, θω - περιστεφῆ κυκλω Πάντων - ἐστὶν ἀνθέων θηκην πατρος Herodot. II 67. θάπτουσι ἐν ρῆσι θηκηροι. Ceterum sepulcrorum paternorum mentio in hujusmodi hortationibus solennis fuit. Scrthae inter alia hoc etiam Dario respondebant,

περὶ των ταφιον, εἴτε και μη μαχησομεθα. Charisius apud Rutil. Lup.

p. 98. Oboeerare pro aeris ae deIubris deorum immortalium, pro parentum monumentis, pro vobis ipsis et salute restra Sallust B. C. G. p. 28. Alius alium hortari, hostibus obviam ire libertatem, patriam, parentesque armis tegere. Similiter seremicias p. Thucyd. VII. 69.

sistitur ἄλλα τε λόγων, ἄσα ἐν τήν τοιουτ' ηδη του καιρον σε αν ε - ποι,--πρ - δοκεῖν τινι ἀρχαιολογεῖν φυλαξάμενοι, εἴποιεν ori και περ ἁπάντων παραπλήσια ες τε γυναῖκας καὶ παιδας καὶ θεους πατρινους

προφερόμενα, ἀλλ' ἐπὶ τῆ παρουσα εκπλήξει οφέλιμα νομίοντες ἐπιβοωνται Homer Iliad. o. 663. ετ δε μνησασθε κἄστι- Παίδων ἡσαλ ων, καὶ κτιμιος, ἡδε τοκηων Virgil. En X. 280. Nun eo vis est Quisque mae Detique memor.

412. Ῥοεις. trepit id Glossar in Theb. 7. inisa 468.413. Yπαντιάζω De reo. Infra 842. 858. Ibid. Axμη cuspis, vel eles, et metaphorice ipse temporia articulus in quo quid fieri debet. Vocem illustravi ad Theb. 93. 414. αλκήρης. Ere instruet . Hesyeh. α ἡρεας χαλκῆ ἡρμοσμό- . Apud Polluc. I. 85. ubi navis partes recensentur, Pro χαλκηνης, voce ignorabili, reponendum puto ' η'. Insta

189쪽

422. κωπήρη est remis instruetus. In Eurip. cycl. 15. ἀμ ρε . δορ est navis utrinque instruetus, se remis. κωπῆρε mctalisto Hel. 1397 Composita sunt ab ἄρω. Infra 1057. λευκήρης.nid Στολος. Prora. Rostram. Respondet sere isti navium nostrarum parti Anglie dictae, the GDwater, quae prorae Promineti

Apollonii Λέξει intellige εξει ' ιηρικας, quod est Verum nomen Apollonii exici Homerici, ubi exstat locus quem speetat criticus eruditus, p. 183. d. Toll. Plura de ἐντμο, videas apud Salmas. Plinian Exere. P. 403. D.

Navium p. 296. id infra 664. Ceterum Scholiast haec habet,

Lycomedes vero primus navem Persicam cepit tu pugna apud Artemisium Herodot VIII. 11. unde error ortus est Phoenissas autem naves Atheniensibus oppositas fuisse tradit Herodotus. Ceterum Aminiam istum Eschyli fratrem fuisse aiunt Diodorus Siculus, et ex eo Auctor Eschyli vitae. Sed Eschylus communi omnium consensu Eleusinius erat, non Pallenensis.

190쪽

GLOSSARIUM ibid. Δορυ. Nasis. Proprie vero traba ut in Iliad. B. 135.

ιαιβόλοις. Sic enim legendum puto pro παρέχοντες, ex quo sensus idoneus elici nequit. Quomodo autem hae classis Persicae consusio orta sit vide p. Herodot VIII 89. 422. Κωπηρης. id supra ad 414. 423. Αφρα δμονευς. Ineonsiderate. Lexic Sangerman. Ἀ- φράσμων. ἀσυνεπος. Σοφοκλῆς.424. εἱνὰθ Ferio. Vide notata ad Theb. 378.425. Σκαφος Naxis esse . ccurate expresserimus nos

Angli, ne hut of the ahip. Recte oratus apud Levesqu in Thu

dvisatageati, citans etiam Herodot. VII. 182. Incert. Rhes. 392. ναμ σκαφος occurrit Eurip. Troas. 68 I. νεω σκαφος Cycl. 698. Simili fere pleonasmo dicuntur ἀρμάτων χαἱματα urip. Suppl. 662. ρμάτων Mo Hippol. 1166. Phoeniss. 1206. στέγας ηιων Cycl. 118. μελάθρων στέγa Alc. 247. συμφορὰ πάθους hujus sabulae 442. δεσμων έδαι Prometh. 6. θρηνων δυρμά Eurip. Troas. 609. πιδυρμάτων θρεμ

라틴어 텍스트