장음표시 사용
151쪽
IIo Aug. Mascarditamonum contubernio nobilis,& supra Christi diuinitatem, ab insanis elatu S , cum siue hirundinem, siue passerem in hoc enim a Porphyrio dissentiunt Eu- napius, atque Philostratus ) minurie tem audisset, ci)s serio, ac sancte dixit,
commoneri voce illa reliquas volucres de aselli casu,qui frumento onustus ante Urbis portam incautus offenderat. Otuam Thianaee diuinae proximam pol
statem, qui asinum concidisse passerculo docente didicisti l An tanti erat loquendi te, atque intelligendi vim cum belluis
habuisse communem, ut caput istud tuu prodigiorum serax, in corruentem as1- num impingeret Z Vsque adeo ne cum
inertissimo Medaurensis philosophi iu
mento , terrarum orbis collabebatur niuersus, & per aues emissarias fueris ad fulciendas ruinas euocandus Θ Illud autem ex te scire aveo, Thianzee; cum tam exacte animalium calIeres linguas, verba ne tua vicissim intelligebant asinus,lupus, leoῖnum tu cu diuinitatis aia sectator humanitatem exuere somnia
bas, in bestiam per incuriam abijsti Sed
insanire vobis cum insanissimo capite videbor,si diutius pergo. Paracam, Vrbem suisse Philostratus auctor est,in qua ciues hepate, aut corde Draconis Vesce- ntur,ad adimantium voces intelligendas
152쪽
Romanae Disertationes. aet Idas. Plinius vero ex Democrati semientia, serpentem ait ex confuso avituti
sanguine procreari , quem quisquis ederet , animalium colloquia intellecturus sit. Somnia haec sunt,& deceptae delic,
menta vetustatis .i Vtinam ego inpe noscendis hominum vocibus eruditus, . vana haec possem bestiarum interpretam . A. i menta negliger non esset cur tant perς , R laborarem in hodiernae dissertationi. ar- l .gumento versando . Quaerendum enim cst, utrum hominis sermo animi caracter '. .
sit, quod quam arduum sit, atque quam .
pluribus difficultatibus impeditum, ij
opinor intelligunt, qui flexuosos huma narum cogitationum labyrinthos iiij telligunt. -- l . Atque in prima statim velitatione in poetarum phalangem incurro; qui uxsunt oppido confidentes , nihil ori consemune cΗm corde aliunt,ac proindu a se monis impuritate de morum turpitudine conijci tuto non posse, et loqui se qua-dem paulo petulantius, ut iudicer artis
geniuS exposcit, verum vitam pex tan mam morum innocentiam transigere . Martialis, Innocuos censura potest permittere libros,
153쪽
quos obtrudit, ab hominum consortio penitus proscribendos. Quid multa pipse nequitiarum omnium architectus ouidius,
crede mihi,distant mores a carmine nostro, - -κva verecunda est, Musa iocosa mea es. Praetereo hic Apuleium, ac iuniorem Hri, Plinium Solonis se, Platonis, AEditui,
Rarim aliorumque tum exemplo, tum auctoritate tuentes : nam in eo nunc non laboro, ut animi meditamenta, non tam CX-
is,. prussa Verbis, quam membranis impres- r. ia, ad intimos cordis recessus , nos recta deducere patefaciam. neque si maXime iueret, festiuas Parnassi apes irritarem: vi enim mellis opificio mortalium voluptati allaborantes,innocentes aviculae videantur; si quis tamen eas imprudcnter extimulet , aculeum exerunt omni
draconum cauda lauiorem. Hinc de illis dictum accepimus . . 'genus irritabile vatum. 7 Ron sum tam auidus ostensionum, mihi credite, non sena. de sermone igitur se nio est, quem animi perturbationes atq;
habitu prodere ita in consesso est apud
omnes, ut verendum mihi summopere sit, ne in argumento tam pervio exorbititem ab instituto,aut in ipsa materiar δε-cunditate sterilescat ingenium. Quid si sitietati vestrae occurrendum est Z Quis enim
154쪽
Romanae Di hertationes. II 3 enim vestrum tacita dudum cogitatione VHGnon percipit orationem a Solone simu- Senec.
lachrum, siue idolum animi dictam esse; a Democrito imastinem vitae; ab Aristi ' σcle, ac Seneca , qualiS hominum termO rιν esset, talem etia censeri vitamὸ cui igno- ιtem tum illud Socratis effatum es , loquere, ut te videas & sexcenta alia tam crebris non doctorum modo virorum, sed vulgi etiam sermonibus usurpata, ut ea vobis in praesentia commemorare,hominis sit,
operore delirantis,& humanitate vestra turpiter abutentis' Alio igitur mihi video deflectendum, ne videar ineptir .
Mercurius ille Termaximus craterem nobis statuit liquore redundantem, que mentem appellat: in eum animae cum
primum labuntur in corpora sese dei)ciunt; Verum inde guttas sane pauculas aliae delibant, plenius aliae perfundu
tur, sed quae ingenio florentissimo futurae sunt, in mentis liquorem penitus se
demergunt, optabili sane naufragio, ac maxime fortunato. Quod ille ad fabulae venustatem ingeniose, ac pene poetaruin morem excogitauit, ad rei veritatem fructuose nobis indidit Deus,dum me tem in homine, veluti vitreum, ac perennem sapientiae sontem, ut Philo Iudaeorum Plato existimauit, ad honestievitae incolumitatem, & pulchritudinem
155쪽
' ἐeriuauit. Verum nescio quonam auerso mortalium fato factum sit,ut putris etia, ac melleus voluptatis liquor stagnarit. 'i in pectore, quo utinam non tam saepe mortalium insania se prolueret. liquoris utriusque notitia ab animis erumpit in verba, & per sermonis incile traducitur. Zeno sane ille Stoicorum princeps, ac morum censor, cum adolescentem pro rerutus garrientem audisset, illum prudenter admonuit, ut ad mentis sontem Mpportune diuerteret, & linguam sali bri potione respergeret ei ita enim apud Stobaeum: Ndsi lingua in mente intincta disserueris; multo adhuc amplius loquendo delinques . Dinarchus vero in Truculento Plautina,vbi multa in amicam,ancillamque amatorie subiratus congessit, illud etiam addidit sapientius. quam eX-pectari adolescente amoris illecebris perdito debuisset, P vi. In melle sunt lingua sita vestra', atque
ειeni. Quod ne temere dictum arbitremur ab homine, cuius animum Amor coecus rerum aestimator,atq; arbiter occupauerat,oraculum obtinebit, cum Dinarchia γ,o. sententia apprime consentiens, Fauus s. distillans labia meretricis. Cum Prometheus ad hominem eiungendum curas adie-
156쪽
adiecisset suas,lutum delegit, quo lacrymis probe macerato, atque subacto, Gmulachrum illud extitit admirandum,in quod sese diuinitas insinuaret. Verum Vt multa nobis oboriantur incommoda, eo praesertim nomine quod argilla coim stamus; illud saltem compendi) indoconsequimur, quod sono licet fideliam minexplorare;hoc est, ut Socrates interpre-
tatur, ex hominum verbis de hominum mente coni)cere , apposite siquidear
sonat vitium percussa maligne Eespondet viridi non cocta fidelia limo . Quod si abiecte nimis, ac humiliter de hominis conditione quem tamen d
limo terrae a summo rerum conditON . : Io,
fabrefactum scimus seiasisse videor,dum . r illum luto cum Platone,Horatio, Persio comparaui , ne tamen soni excludamus indicium, cum aere iterum compon mus . tinnitus in aere sermoni respondet Ain nobis,ut Diogeni apud Laertium placuit olim: ex uno enim metalli mos , ingenium, ex altero perturbati animi,
vel pacati simulachrum probe colligiatur . & Horatius quidem Romanae fidicen lyrae,in ea ad Pisones epistola,in qua poeticae facultatis praeceptorem agit, pecuniae nomine vaba a. Poetis innovata dei nati
157쪽
fris, ' Aug. Mascardi licuit, semperque licebit
' Signatu presente nota procudere nomen, hoc autem ita constituto, animum, oro vin diligenter aduertite . . Thesauros olim una cum principum cadaueribus ita recondi solitos legimus, ut idem plane esset conditorium cine- ribus, thesaurisque commune. Et e Da- llidis quidem Mausoleo ab Hircano pri yman- mOX etiam ab Herode impuden- num de tCr expilato, tria talentorum millia, Nyseueri, magnam gemmarum vim fuisse sublata ,
-... iri Iudaeorum antiquitatibus testatur,isis i Ioseph. secunda Vero Persarum Reginas e. , semiramis quam ego Φminam supra
Pmed. Omnem masculae virtutis admirationemn 3 statuo quo astu incensas Darij Regis j ι .., cupiditates elusitὸ Sepulchrum sibi loco iis is edito . atque conspicuo constitutum lio, elogij loco his notis inscripsit. umcuq; Upb. ex Regibus pecunia indigueris sepulchrum i- 3 μ' altὁ ὰσοδito, auru quod sitienter expetis I ... , reperturκs: credulus ille, ac spei plenus
ι. regium monumentum explorat, in quo avaritiae exprobationem suae, quam non quaerebat , inuenit s thesauros quos optauerat, non inuenit. hinc aquissima tandem apud Romanos Martiani lege sancitum est, ne thesauri cum cadaueribus conderentur. Hic ego vos appello
mortales, genus infelix, ac sponte soliticia
158쪽
Romanae Dissertationes frIcitum ; in carcis terrae latebris aurumi atque argentum, exilio, ut ita dixerimusempiterno natura damnauerat, quod vos, ut pretiosius interiret genus humanum , e tenebris eruistis. e terrae viiasceribus semel essessum,iterum terrae viosceribus commendatur, miro utrobique
cupiditatis ingenio : ibi qussiuit abstrusa, hic quaesita custodit, o nimium caeca mortalitas , & intemperijs semper
obnoxia. Animam abire pateris,diuitias tecum rapis in conditorium, ut ea 'antini preseras vel in morte quas tamen quis exanguia mortuae stelicitatis cada uera non appellet, dum in sepulchro conduntur .Sed auaritia potius sep lienda fuerat, quam thesauri; & terra tibi leuis esset, cui nunc dam graue auri, argentique onus incumbit.Sedquorsum
haec, dicet aliquis Θ non euagabor lonψgius, Auditores , obscurissimae, oluin, atque inter se pugnantes, distractaequφsententiae videbantur ; quae Sacrosane e codice repetuntur. Sepulchrumpam singultur eorsi, ait regius Psaltes alicubi,
at veritatis omnis Magister Christus bonus homo de thesauro eo is sui profert Bonum. Si ergo sepulchrum apposite diAcitur cor humanum, patens quidem cum os interuloquendum laperimuS ,
quomodo ctiam thesauruo non minus
159쪽
118 Aug. Masca di idonee appellatur a Christo p illud ni mirum duobus hisce nominibus indicatur, quo de paulo ante disserebam, insepulchris thesauros recondi solitos a
veteribus. Cum ergo loquitur aliquis, utrum aureum sermoniS nummum prostrat e thesauro, an sedas potius cada-etieris contabescentis reliquias euocet e
sepulchro, ipso verborum argumento constabit. . Quidni enim inter cadauera verba numerentur, nullo prudentiae sensu pr dita, nullo vitalis sapientiae spiritu vegetata, ludicra, sine succo, atque ut Domitius olim apud Gellium ex Catonis sententia loquebatur, mortuaria
glossaria, non philosopho tantum, sed homine etia leuissimo prorsus indigna pNihil hic addo de prophanis, falsis, blandientibus; nihil de obtrectatione, atque calui ia disputo. Recte enim septuaginta diuini Codicis interpretes ea sanctissimi Vatis verba: Ante faciem
eius ibi mors , ita Graece transtulerunt, ut mortis loco verbum collocarint
facie eius ibit verbum. Vtrumque ergo aptissime diuina Christi sapientia copulauit,& bonis malisque thesauri nomine sepulchru simul thesaurumque coniunxit. Bonus homo de bono thesauro cordis sui
160쪽
Romanae Dissertationes risti sui profert bona, O malus homo de malo
thesauro, ac si diceret de sepulchro, profert malum: quod ne alio detorqueri sa-cile posset,sed in sermonem apprime caderet , addit, ex abundantia cordis os lo- Eeetiis quitur. E contra vero Siracides de the-jiaitici 1auro verborum accipiendus est, ubi dixit, Aurum tuum, atque argentum tuum consta, ct verbis tuis facito statera, nimirum, ut optima hac loquendi temperatione in sapientem caderet elogium illud, Eloquia tua, eloquia casa, argen- V. M. tum igne examinatum. Discrimen autem inter prudentis, stultique thesaurrum s 4. η quod ad rem nostram pertinet, intercedere inde maxime patet, quod alteri
quidem in corde, in labris alteri situs est; de illo praeclare inquit Ambrosius , Vectem adhibuit foribus oris sui, seruat thesaurum cordis sui: de hoc in Psiaulo ,
Plautus systhic est Gesaurus stultus in lingua situs. Vt quaestui habeant malὶ loqui melioribus. . iEt sane si quid est quod animi bene constituti pulchritudinem, & quamdam
morum concinnitatem arguat, is sermo est, qui fingitur cogitate, atq; Cikrmatur in corde; non in labris temere, atque incogitanter exoritur. utriusque rei exempla Poetarum monumenta supin: peditant. Apud Homerum Vlystes,inter