장음표시 사용
331쪽
i O . apostolicae, post Concilium Romanum an
lia.. dominis terrarum Itira stia o consaetiari es nancontriarii sinunis Ρώ. Deinde pacis illius id infractae cognitio Episcopis commissa erat, Coivitii in & dioecesianorum consensu, quae ex pactis conventis legem accipere de Ima ar. - het, ut scripsit Ivo Cononi Legato , imo &Comitibus Baronibusque dioeceseos pars illius cognitionis competebat. Quae omnia cum bellis publicis comparata discrimen apertum inter utraque constituunt; & jus indicendarum Regibus induciarum . quod ex hac comparatione peteretur, a Romanis pontificibus abdicant. Bella ista privata a Ludovico immortalis memoriae Principe
vetita quidem , sed rediviva Philippus I v.
constantissimus princeps constitutione sua Τolosae edita in perpetuum resecuit anno millesimo trecentesimo tertio.
V. Ceterum quantam sibi potestatem inviolatae pacis negotio Reges Galliarum asse rerent, colligi potest ex Ivone: qui consul tus a Da imberto Senonensi Archiepiscopo an iubente Rege communionem restitueret cuidam ruptori &scrorum dieram violatori, id est, infractae legis publicae reo, quae diebus solennibus praecipue servanda erat, ut dixi, respondet recte quidem excommuni.
.. n. tria catum videri, attamen ne Regis animus lae.
datur, dispensatione utendum esse , maxime qaia raram Iemporalium Hssensuriones Regi lias attritati fiat quare si potestate sibi concessa abutantur, monendos quidem esse sed non exasperandos , divinoque judicio relinquendos. Vnde concludit restituendam reo communionem eccles asticam , laudato D moso illo loco e Capitularibus petito r Si quos culpararum regia possis os ingratiam se. nignituri, receperis, avit mensae sua parricipes efferaris , hoe Iacerdotam es popalorum c menius Fusipere Gaesis ea commanione delebis; at quod principatis pietas recipis, nec a sacerdoti si ei extraneum habe Iam
V l. Quaeri solet quae si huius loel ab
Ivone laudati sententia i an in universum omnibus exeommunieatis sit reddenda eom munio , quos Rex gratiae suae participes fecerit , an vero haec indulgentia certa qua dam specie contineatur. Sane Canon III. Toletani Concilij xi t. t cujus verba transcripta sunt in Capitularium libros Calmularibus ab luone variis in locis prolatalianc sententiam reddunt eos qui regni pacem laeserint . statumque patriae gentis Gothorum turbaverint, aut infenso animo in Regem fuerint . eaque de caussa anathema te ab Episcopis proscripti. quemadmodum decretum est Concilii Toletani a v. canonet v x i v. in s postea Res' indulgentiam pro
meruerint, i cujus arbitrio horum criminum venia reservata erat canone v xii. Concilii
Toletani v. in eos , inquam ab Episcopis
excommunicatione illa publica solvi debe '--- ire , & communione ecclesiastica donari. --
Haee sunt verba Concilij Toletani x ii. id o Dia remisio taliam, qai conira Regem, M.tem , vel patriam agunt, per definitiones cano ianam siquoram in pote Iesiam regia poni ncat speccasse no πιών, adea asta Ie deinceps aristius is inesit Slacerdosam communio sed Posragia testas Quare dubitandum non erat quin ex hoc Concisi j Toletani decreto libe rum esset Regi Francorum pacis publicae infractoribus veniam criminis, quod statum
Reipti blicae laedebat, indulgere; quam se inqui debebant Episcopa in solvenda poena ecclesiasti . Quod ita intelligendum est, ut
poenitentiae publicae N poenae canonicae indulgentia tribueretur, non autem peccatum quoad Deum dimitteretur, nisi reus aliunde in gratiam cum Deo rediret, ut docet Ivo. Hae indulgentia usus erat Ivo ipse erga Iro, tria Gervasium violatae pacis reum, quem communioni ecclesasticae reddidit in Caria PU-esisti, id est, in conventu regni ad diem Pas
chatis a Rege Philippo I. indicto. Quod se
fecisse pro regia honorificentia fretum au ctoritate legis lupra scriptae, testatur.
VII. Simile aliquid occurrit in Gallia ante Concilii Toletani tempora. Praetextatus enim Rothomagenss Episcopu, a Chil perico Rege delatus inter reos laesae majestatis apud Synodum Parisiensem anno quingentesmo septuagesmo septimo, ehm cri men per calumniam sbi impactum , spe umniae proposta, eonfessus esset, excidit quidem a communione, licet sacerdotio deiectus non fuerit, Bertchramno his verbis eum
alloquente: Ista Regis gratiam non habes, C et i. ideoque nec nostis caritare uti poteris , prius Regis inristentio merearis. Post aliquot annos a Rege Gunrchramnosus ias, o co- mimis ejus adsitas, .d ars fiam regressas es, nullo synoda judicio habito, quia ei tantum
poenitentia erat Draescripta , ut Ragnemodus Parisiensis urbis Episcopus se etessit Re-- .
gi, teste Gregorio Turonaco. Quae poeni. T. p. to.
tentia soluta est sola venta Regis. Itaque ex usu antiquo Gallorum, de ex verbis Conei lij Τoletani Ivonis, ad speciem quae proposita erat de crimine laesae dc violatae Rei. publicae restringitur necessitas illa dandae veniae episcopalis. post Regis indulgentiam. Quod tamen intra hos fines eo Erceri non debere videtur ex sententia Capitularium , quae indefinit E de Calpatis. id est de reis omnibus , Concili j verba accipiunt , dempta praefatione
332쪽
& Imperi j Lib. IV. Cap. XIV. 2 49
Toletani. quae ad iij apud Onctum Agidium in prima Narbonensi ha
biti anno M xv i. & Concilium Troiae an Apulia cele
trassatione canonisaeis maiestatis reos generalia decreti verba constringit. Vnde titulus illius capitis ita conceptus est apud Ivonem in Decreto , ut de reis omnibus eapienda se Capitularium
iis tremi legum sententiai Vt quosve era potestas ingra et e. tiam tiam receperis, his etiam minores pausates comis municent . cap. s . Si quas eripatorum. Qus interpretatio si recipiatur, ad crimina eccle- saltica porrigenda non erit , nec locum ob tineret, nisi cum ex denegata Gelesamea venia, Regis animus laederetur. Hodie abo lito poenitentiae publicat usu, non perspicio qua ratione apud nos huic definitioni Iosus esse possit. Si quis enim hoc trahere vellet
ad confirmandam auctoritatem regiam,qua magistratus utuntur in declarando excommunicationum abusu, foeda confusione om-Nia misceret, scilicet veniam & indulgen- iam criminum , quae a mera liberalitate Principis proficiscebatur cum iurisdictione α discusso ne abusus , quae formulis canomum & legum adstringitur, & in caussae cog- mitione consistit , ut taceam de aliis distri
VIII. Attamen veteris illius juris reli qui se superesse videntur in eo privilegio quod una cum ceteris indultum olim Regibus nostris, a Ioanne XXII renovatum fuit anno M C C c x v I I. ad petitionem Re
gis Philippi V. cognomine Longi , opera Magistri Radulphi de Praelis in eam rem delegati , cujus privilegij summarium his
verbis conceptum est in antiquo regestornem θώod Dominus Rex pro participatione cum excommunicasis non incurrat sententiam. Quo
quidem privilegio nulla necessitas solve excommunicationis Episcopis ob Regis
commercium cum excommunicatis imponi . n. isti. IV. tur ; sed a censuras quae in participes excomis
municatorum feruntur, Rex liber de immunis esse declaratur.
bantur , ubique decretas titisse, non solum ab Episcopis , sed etiam a proceribus eujusque regionis. adnotavit supra vir illustrissimus. asserens etiam Barcinonensium exemplum. Nos vero in prima quam pro curavimus istarum Dissertationum editione nonnulla illorum temporum monumenta, quae docerent in-Acm ora maritima Hispaniae Tartae nensis & Calliae
N.ubonensis salicitam salse tieugam & pacem ab Episcopis & proceribus , in publicum emisimus, Concilium videlicet Tul giensi apud Ruscinones, Syn dum Helenensem sub Giba Episeopo Ausonensi g rente vices Berengatij Episcopi Helenensis tune temporis in partibus transmarinis perexrini Concilium Narbonense habitum anno Mov. Excerpta Conci-
bratum ab Vlbano II. anno M x C 1 i a. Sed quonam demum anno habitum fuerit illud Concilium Tutui Riense , non adeo exploratum habetur. Animus olim uerat eam synodum revocare ad annum M xxv. quod viderem G, anno Cui redum Archiepiscopum Natis honensem & Clibam Episcopum Ausonensem peregisse eonsectationem Meses, sancti Michaelis Flu vianensis apod Emporitanos, huἱcque consecrationiaA sutile Poneium Comitem Emporitanum. Videbam praeterea Gaursredum Comitem Ruscinonensem. qui ea omnino aetate vivebat subseripssse actis illius de dieationis a Guifredo & Oliba consectis. Atque ut etiamnum in ea sententia perstem , istud facit, quod Oliba Episcopus Ausonensis. eujus Decretum in SP nodo Hesenens editum eonfirmat ea quoe ah Episcopis in prato Tulugiensi congregatis statuta fuerant Hetreuga de pace, mortuus est anno v x x v ii. ut fidem sacit vetus auctor M S. De solis Comitam Barei, mnsiam. Ρraeterea. Guillelmus Comes Bisuldunensis. qui Tulugiensi Concilio intersuit, obiit anno M xii. ut fidem facit issem vetus auctor. Demum Acta Conia cilii apud Naibonem habiti anno ui iv. loqui videntur de institutionibus Concilii Tulugiensis. Haec, inquam , sua/ent Tulugiense Concilium fuisse habitum anno Met xv.uti dicebamus. Sed ne ita sentiamus iacisit multa. Primam, Rarmundus nondum erat Helenen sis Episcopus, utpote qui circa annum tantum Mxxiv. ad eam cathedram pervenit. Nam certissimis testimo niis comperium habeo Berengarium fuisse Episcopum Helenensem ab anno saltem M xxxii. usque ad annum millesimum quinquagesi Dum tertium, huiesticia cessisse Auialdum, qui anno M tv intersuit Concilio Tolosano & Aedieationi Ecclesa Barcinonensis an no v xvi. xxv. Kal. Decembris. Arnalgo successit Berengarius , quem Helenae sedisse reperio anno Nxvi II. v. Idus Decembris. post peterietatium denique uideo Ra undum Helenensori Episcopum
nij. Istis argumentis probari puto Concilium Tutu siense non misse celebratum anno M x Lv. quandoqui-δem Rarmundus , qui synodo interfuit , vigesimo tantum circitet post anno ad Helenensem eathedram peruenit. Praeterea , Berengarius Episcopus Gerun- densis, qui Concilio item Tolugiensi inte uit, anno tantum N i. sectus est Episcopus t ut adnotauit Franciscus Didaeus in catalogo Episcopo in ceruntagensium ) adeoque anno M x xv. interesse non potuit huic Concilio Tulugiensi ut Episcopus Cetundensis. Sed si ita stat sententia, quid seriemus Decreto Clitae Episcopi Ausonensis, qui in actis svnodi Helenensis disertam mentionem facit eorum quae de treuga de pace statuta fuerant ab Episcopis qui convenerunt Acorii Mu Rossitionens in missa IHes 3 An δicemus Clibam loqui desuperiore quodam Concilio Tulli-giens , in quo actum suerit 3e tr ga&pace 3 An veto Dectetum illud Clibae dicemus esse sessum ae supposititium 3 Protails dissicilem esse tem vigeo, de eui explicandae opportunior alibi fortassis erit locus. Superesst igitur ut eadem veteta monumenta, quae, uti dicebamus in prima editione istarum Dissereationum emisimu1 in pusticum, hele quoque rursum edamus; s plius monuero lectorem Tutulas oppidum esse agri Ruscinonenss , haud procul popiniano, tertio videlicet ab ea urbe milliatio . quod circa annum Deccet xxx. vocatur milia τώ es , & de Tu&1sis, in comitatu Rassilionensi: ut fidem Desunt acta
333쪽
vetera quae extant in Chartulatio Ecclesiae Helenensis. Hodie vocatur. Ima, ab incolis illarum partium. De Concilio porro Trojano. quod hese quoque edi voluimus,admonendum putaui descriptum illud suissa
in registro Vrbani I I. ut testantur luci parte i x. cap. x xii. R duae vetustae canonum collectiones, quarum
una fuit illustrisimi viri Petri de Marea Alchiepiscopi Parisiensis . alia clarissimi viri Claudii Puteant.
Quoe postrema collectio extat hodie in bibliotheca te sici Celebratum autem suit hoc Concilium anno x erat mense Martio ; ut constat ex his qua nuncedimus, & ex Bulla quadam Vrbani, qua extat in ar- hivo Archiepiscopi Narbonensis, data Trojae x v. Kal. Aprilis anno Mx Di. Frustra porro iunt qui duo Concilia Trojana ab Urbano II. celebrata fuisse existimant. Codo enim Anianensis canones Trojanos uni 'n o adscribit. quod uetum ess sub ora tu g est illustrissonus Cardinalis paronius. Gerardum autem Episcopum Troianum Hasse per illas tempesta tes patet ex Chro eo Cauens quod Feldinandu vghellus edidit in catalogo Archiepiscoporum saleria Nita orum , itemque ex subseriptionibus PriVilinii Dronasterij Cavensis apud Baronium ad annum
habitum sub Guisredo Archiepiscopo
Narbonens.c est treuga & pax confirmata ab
Archiepiscopo Narbonens Domno Guilredo, & a Berengario Gerundans Episcopo, & a Domno Raymundo Helenensi Episcopo . & a Comitibus Rustitionensium, Domno scilicet Gaurfredo & Guilaberio filio eius &a Domno Poncio Impuritanens Comite, B: a Domno Guillelmo Bistidii nensum Comite, & Domno Raymundo
Cerritanensium Comite,& a Domno Gaur-herto vicecomite de Castronovo, cum ceteris magnatibus Helenens sepiscopatus, in
Tulugiens prato, quod est in comitatu Ro sitionis. Constituerunt namque praedicti
Pontisces, cum consensu ceterorum nobilium, ut in Comitatu Rusillonens, vel Consuentano , vel Valli spiriens . ullus homo Ecclesam non infringat, neque cimiteria vel sacraria , xxx. passuum ecclesiastico rum in circuitu uniuscujusque Ecclesiae, nisi Episcopus propter hominem excommunicatum, aut propter suum censum. Si vero
aliquis homo aliter infregerit Ecclesam vel spatium xxx. passuum ipsius Ecelesae in praedicto episcopatu Helenens, quidquid ei commiserat , emendet ut justum fuerit ipshomini cui injuriam fecerit, &. Ecclesae in qua fecerit satisfaciat lesaliter, dein super compostionem sacrilegia Helenens com ponat Episcopo. Ecclesias vero illas ubi ea stra fuerint constructa, sive ubi fures vel ra paces congregaverint furta , vel praedam, vel malefacta, tamdiu posuerunt eas jam di cti Episcopi in defensione praescriptae pacis, quousque querimonia praedictarum Eccle satum deseratur Helenens Episcopo , &ejus judicio aut juste emendetur quod in i pas, Ecclesiis commissum fuerit aut ab eodem Episcopo ipsae Eeclesae a defensione praelibata, pacis separentur. Iidem Episcopi prae fati constituerunt ut in jamdicto episcopatu Helenens nullus uiolenter infringat domi
nicaturas Canonicorum vel monasterio rum , neque aliquid rapiat inde. Clerieum vero arma non ferentem, vel monachum, vehsanctimonialem , sive viduam, nemo apia
prehendat , nee illis aliquid injuriae inferat. Villanum , neque villanam , nemo apprehendat, nisi propter culpam quam ipse villanus vel villana fecerint. Et si eos appre henderit , non distringat nisi per directum. Et ut praedam nemo faciat in jamdicto epis copatu de equabus, vel pullis, sive mulis
earum, aetatis unius anni , neque de bobus, neque de vaccis , sue vitulis earum , neque deas nis, vel asinabus, sive pullis earum; neque de ovibus, arietibus, hircis, capris, sive
earum fortibus. Mansiones villanorum ne mo incendat, neque evertat. Terras in contentione postas nullus villanus laboret, postquam commonitus fuerit ab eo in quo justitia placiti non remanserit. Si vero ter commonitus , postea ibi laboraverit , de
propterea damnum acceperit, non requir
tur pro pace fracta. si quis autem fidejussor extiteriti si fidem non portaverit. de suo proprio pignoretur, nec pro pace fracta ha beatur. Si quis autem praedictam trevam &pacem infregerit, simpla tantum compos tione emendet illi cui infregerit infra primos xv. dies. Si vero infra primos x v. dies simpliciter non emendaverit, compostionem mali quod intulit in duplo componat, ita ut medietatem istius duplae compositi nis habeat querelator, & alteram medieta tem habeat Episcopus & ipse Comes, qui adjutor fuerit eidem Episcopo ad hanc justitiam faciendam. Si quis autem praedictam pacem vel trevam ρ, & indejustitiam sacere noluerit , infra x ι dies quod querelator suam querelam praesentaverit ante Episco pum & eiusdem Clericos ac Comitem , ipse malefactor & consiliatores de adjutores ejus emendare noluerint, egrediantur il treva &pace, & malum quod propter hoe illatum tuerit eis non requiratur pro pace vel trevafracta. Et si malefactor & adiutores eius postea jamdicto querelanti ullum nratum sece rint intra trevam, emendet pro treva & pace fracta. Item praedicti Episcopi firmaverunt trevam Domini. Videlicet ut omni
334쪽
& Imperi j Lib. IV. Cap. XIV. 23 I
tempore teneatur ab omnibus Christianis, Episcopo vel a Canonicis eiusdem sedis eum ab oceasu solis quartae seriae , id est, Mer- protectoribus de adjuvantibus se , quandiu
choris die , usque ad ortum solis secundae fe- te contenderint scut infractores paeis vel riae, id est, Lunis die. Item continuatim te- trevae Domini , ipsi de res eorum non ha neatur a prima die Adventus Domini usque beantur in pace te treva Domini
ad Octavas Epiphaniae Domini, quando fe- Ego Gau 2Dedus Comes juro tibi Petro stivitas sancti Hilarii agitur. Item similiter Helenensi Episcopo, & facio tibi hostati
continuatim teneatur a die Lunis quae an- cum, ut per duo tempora anni, scilicet adtecedit eaput jejunij. usque ad diem Lunis dedicationem B. Eulaliae , id est, viii. Idus qui est primus post diem dominicam Octa- Octobris, de ad caput jejunium, per unum-varum Pentecosten. Et tres festivitates sania quemque annum, quandiu vixeris, revertarctae Mariae, eum suis vigiliis. Et Nativita- ad hanc sedem B. Eulaliae , de non separabotem sancti Iohannis, cum sua vigilia. Et fe- hinc me sine licentia tua , vel ipsorum C leti stiuitatem sanctorum Iusti de Pastoris , de corum, qui biis tu commiseris, s aes non ha Abdon de Sennen. Ac sancti Felicis, Ec sancti bueroi eg si aes habuero . eo transto infra Cene*.8c sancti Nararij, & sancti Lauren iij, de sancti Michaelis, de festivitatem omnium sanctorum, he cincti Martini 8c duae festivitates sanctae Crucis dc Cathedra sancti Petri & festivitatem sancti Ennesii quae
est xii. Kal. septembris , de Decollationem sancti Iohannis Baptistae, cum uigiliis& cum omnibus noctibus jamdictarum festivitatum. Et omnes dies oc noctes quatuor temporum. Si quis autem infra hanc praedi clam trevam Domini aliquod malum alicui
fecerit, in duplum ei componat & postea per judicium aquae frigidae trevam Dominim 'sede sanctet Eulalis emendet. Si quis autem infra hanc trevam hominem occiderit sne aliquo casu, ex consensu omnium Chri stianorum di finitum est ut omnibus diebus vitae suae exilio damnetur. Si autem eum casu hoc fecerit, egrediatur tamen a terra usque ad triennium quem Episcopusvel Canonici existimaverint esse imponendum .Hi quis umro insta hanc trevam se miserit in ' astuit, vel ipsum aguet stabiliter pro morte vel apprehensone alicujus hominis, aut pro apprehensione alterius eastelli, εc tamen f hoe agere non potuerit, similiter emendet ad
judicium Episcopi 8c Canonicorum eius ipsam trevam Domini, scut faceret si focisset
quod agere tentavit. Item prohibuerunt ne in terminibus his continuatis trevis, videlicet tempore Adventus Domini , seu Quadragesimae, nullus castrum vel munitionem aediticare praesumat.nis xv. diebus ante con tinuatas praedictas trevas hoc inchoaverit. De praedicta autem troa vel pace querela
ad Episcopum vel ad ejus Canonicos seu fata tigatio omni tempore fiat i de sicut superitis scriptum est in pace de Ecclesiis, ita fiat. Et ips in quibus Episcopus vel Canonici praedicti se fatigaverint de direptione praefatae pacis vel trevae Domini, sive fid utares, vel hostatici pro pace vel treva Domini, δά malam fidem inde portantes Episcopo vel Canonicas ejusdem sedis, excommunicentur ab v m. dies revertar, de non separabo hine me sne licentia tua , vel ipsorum Clericorum quibus tu commiseris , per Deum lchaee sancta.
sub Oliba Episcopo Ausonens. AN N o Dominicae Incarnationis
xxvii. post millesimum, x v i I. Kal.
Iunii, convenit Cliba pontifex Ausonensis, ad vicem Berengarij Elenenss Episcopi tunc temporis in transmarinis partibus peregrini , una cum Udalchero sanctae Elenen sis Ecclesiae Archipresb3tero, de Ganeelino Archidiacono , de Ellem aro Sacri scrinio de
Coraule, Gaurberto, &. ceteris praefatae sedis Canonicis coetumque sacrorum Ducum, catervam quoque fidelium, non sol simvirorum, sed etiam feminarum. Convenerunt autem in Comitatu Rositionense, in prato Tutries. Quo cum convenissent I primo rosa ut es Domini misericordiam ut eorda fidelium suorum ad se converteret, mentes quoque ec actus diriperet, dein requis e runt si quae hactenus a praefatis Episcopis
statuta fuerant, observarentur. Sed cum pene omnia invenissent nisi sollim pedibus conculcata, sed etiam oblivioni dedita, ite
rum reparare studuerunt eodem tenore quo fuerant hactenus condita. Constituerunt
itaque praefati Episcopi, simul eum omni Clero de fideli populo, ut nemo in toto supradicto comitatu vel episcopatu habitans assalliret aliquem suum inimicum ab hora Sabbati nona usque in die Lunis hora prima , ut omnis homo persolvat debitum honorem diei dominico. Neque ullo modo ali quis assalliret monachum cum clericum sine armis incedentem neque aliquem hominem ad Ecclesiam cum Concilia euntem vel redeuntem , neque aliquem hominem cum
sportella proficiscentem , neque aliquem
335쪽
hominem cum seminis euntem , neque aliquid auderet Ecclesiam vel domos in circui. Tu positas a x x x. passibus violare, aut assu-lire. Hoc autem pactum svetreguam ideo constituerunt, quoniam divina lex & pene omnis Chtistiana religio ad nihilum dedu cta, ut legitur, ab unciabat iniquitas, ec refrigescebat caritas. Et ideo praecipimus nos supradicti Episcopus, Clerus simul, 8c Omnis ordo serviens divinis cultibus 8c coram Deo interdicimus, ut nullus homo vel semina de suprascriptis aliquid voluntarie temerare vel infringere praesumat, nec an vadat res sanctae matris Ecclesiae Elenensis, sive ceteris Ecclesiis vel monasteriis debitas. Neque aliquis se sciente, in incestu usque advi. gradum permaneat. Neque aliquis uxo. rem propriam dimittat, nec alteram femi nammabeat. Quod si quis secit, sive inantea fecerit, nisi respuerit, de pro posse emendaverit , de ad plenam satisfactionem sanctae matris Ecclesae coram supradictis Cationi cis infra mensum trium spatium venerit, aliminibus sanctae catholicae Ecclesiae Ec omnium Christianorum coetu excommunica. tus permaneat. Et ut noveritis omnes quale
peccatum si jungi excommunicatis, nullus Christianus debet manducare cum eis, vel bibere, neque Osculum eis porrigere, neque cum eis loqui nisi He satisfactione i neque si excommunicati defuncti fuerint. debentur ad Ecclesias sepeliri ι neque aliquis Clericus vel fidelis debet pro eis orare. Si vero pro
nihilo duxerint excommunicationem; transactis tribus mensibus, anathematis vinculo,
id est, ut perditi sicut Iudas proditor, tam nentur. Et si, quod Deus avertat, in hac perfidia obierint, corpora illorum cum psalamis de hymnis vel spiritalibus canticis non ducantur ad sepulturam , nee inter fideles
mortuos eorum nomina ad sacrum altare re
citentur. Et quia peccatum perpetraverunt ad mortem; nisi poenituet int, sine fine dam nentur in aeteream damnationem. Omnibus Canonicis suprascriptae sedis interdicimus coram Deo Ec sanctis eius ut nullus eorum
de his aliquid solvere audeat sine consensu praefati Archipressi teri, vel Archidiacono rum, sue Sacri scrinij 8c Caputscholaris,
vel ceterorum fratrum Canonicorum. Ministeria autem divina sine intermissione fiant pro excommunicatis , per spatium trium
mensum , ut det illis Deus poenitentiam, &res piscant a laqueis diaboli, a quibus capti
tenentur, ad ipsius voluntatem. Quod qui noluerit perficere, noverit se mulctandum, nis resipuerit, suprascripta excommunicatione. Omnibus autem supradicta observantibus pax dc misericordia concedatur a Domino Iesu Christo hae dc in perpetuum.
AN N o dominicae incarnationis mille smo quinquagesmo quarto , Indi actione septima, Epacta nona, Concurrente V. octavo Kal. septembris, Conventus erat apud urbem Narbonam decem venerabi istium Episcoporum, Bernarda scilicet Biter
rensis, & Gonterii Agathensis. 8c Rostagni Lucte vensis, dc Arnaidi Magalonensis, Froiaterii quoque Nemauseoss, Guifredi vero Carcasentis, imo Berengarii Gerundenss. Guifredi Barchinonensis, necnon Ec Gulielmi Albiensis , inter quos fuere Legati Domni Gulielmi Vrgellensis videlicet Berenga Ee Ugonis V retensis. Praesdente Dom-no Guifredo praedictae urbis Archipraesule, cujus industria praedicta synodus, opitulante petro Ramundi Comite, atque Bereng rio vicecomite , uni cum Abbatum Ec Clearicorum ac quorundam nobilium de ignobi lium non minima multitudine , ad cons mandam pariter Eccustodiendam tregam Ecpacem Ec dilectionem quam universivis E clesia unanimitet instituit, dc reformandum ejusdem statum, qui a pravis conculcabatur hominibus, dominicis obtemperantes jussi hus pro temporalibus commodis commistas bi plebi impense, summo omnium pastore, ut aeterna praemia mereantur adipisci in secula. Psimo ergo omnium institutionum nostrarum, quae in hoc tomo scribenda sunt, monemus de mandamus secundum praeceptum Dei Ec nostrum ut nullus Christiano rum alium quemlibet Christianum occidat
quia qui Christianum oecidit, sine dubio Christi sanguinem fundit. Si quis veris,quod
non viptamus, injuste hominem occiderit. per legem eum emendet. Iterum mandamus atque confirmamus ipsam tregam Dei quae a nobis dudum eonstituta fuerat, de nunc a pravis hominibus disrupta esse videtur, ut firmiter deinceps ab omnibus teneatur. Igitur obsecramus per Deum, & monemus, ut
nemo Christianorum quemlibet Christianum requirat ad malefaciendum ab occisu lis quartae feriae usque secundae feriae illucescente sole. Praecepimus etiam ut a prima Dominica Adventus Domini usque Octabas transactas Epiphaniae, sue a prima DO-minica quae est ante caput iejuniorum usque transactas C has Pas ehae, sive a Dominica ante Ascensionem Domini usque Octabas Pentecosten expletas, vel de festivita,
336쪽
tibus sanctae Maris, & in vigiliis ejusdem, flein vigilia sancti Iohannis Baptistae, vel in se stivitate ejusdem, atque in vigilias Aposto lorum, di in festivitatibus eorundem , 8c invigilia Uinculae sancti Petri dc in festivitate eiusdem de in vigilia sanctorum Iusti de Pa storis, Ee solemnitate eorundem, Zc in vigilia sancti Laurentij, ejusdemque festivitate,& in festivitate sancti Michaelis, & in vigilia omnium sanctorum, Ec infestivitate eorundem , dc in festivitate sancti Martini, flerapere. Quod qui fecerit, juxta quod desanitum de ceteris, per tregam Dei ea emendet. Oves ergo, de earum passores eas custodientes , similiter in treguam Dei permaneant cunctis diebus, in cunctis locis, ita ut nullus Christianus eas depraedare praesumae, neque illas neque illarum pastores laedere vel invadere. Quod qui fecerit, per Dei tre-guam hoc totum emendet.
D E P A C X. in jejuniis quatuor tempora, in praescriptis jejuniis, sive festivitatibus , atque vigiliis, nemo Christianorum quemlibet alium Chri stianum laedat, neque dehonestare aut de praedare de suis rebus praesumat. Hanc tre gam Domini firmiter custodiri praeeipimus; ει omnes quj eam tenuerint, de fideliter ob servarint , benedictionem sempiternam ab ipso Iesu Christo Domino Ec Salvatore nostro percipiant, de hereditatem aeternet vitet sine fine possideant. Illi autem qui rebelles extiterint, vel transgre res, sive qui auxilium eis in aliquo praebuerint, tamdiu anathematis vinculo subjaceant, quousque digne arbitrio proprii Episcopi satisfaciant. Si
quis autem voluntarie vel scienter hominem occiderit in hac treuga aut apprehenderit, aut eastrum cujussi het tulerit aut destrux xit, aut in indictam traugam ius dian. do aut aguitando facere volens co roba tus fuerit. ab omni ece tu Christianorum de finitum est ut in omni vitae suae perpetuo damnetur exilio. Si quis autem allier alicui aliquam injuriam fecerit aut damnum , in
Ddicio proprij Episcopi aut Clericorum
ejusdem, quibus idem Episcopus commis rit , secundum modum culpae directionem faciat per judicium aquae frigidae, aut per exilium, sicut statutum est. Quicunque vero adpropinquante Quadragesimae tempore, sue Ascensionis Domini , vel Pentecostes, necnon & Adventus Domini, qui est Tre-gam Domini, castrum vel munitionem eon liruere voluerit, non illi facere hoe liceat, nisi duas hebdomadas eunctis scientibus an te praedictum tempus incipiant. De debito ribus veth , de fidejussoribus, praecipimus uts eo tendunt ea quae debent, proficiantur ab Eeesesa, 8c in illorum parrochias nemo faciat sacrum ministerium usque praescripti debitores reddant debita. Oliveta namque, cujus pignoris in ipso aquarum diluvio pa
cem legimus terris redditam , de de cujus ii quote sanctum Chrisma eonficitur, necnon se altaria sancta illuminantur, sub tam fit mam pacem statuimus, ut nemo Christiano. rum eam priecidere audeat, vel ad de imi tatem truncare , neque earundem fructus
ΕΑ c E M autem a nobis sve a principi
bus olim constitutam mandamus, sive imus , ut ab hodierna die εc deinceps Ecclesiam nullus hominum infringat , ne que mansones quae in circuitu Ecclesiarum sunt de erunt, neque aliquid ex omnibus quae infra xxv. passus sunt Ecclesis ic erunt, violenter auferre deat, aut praesumere,
nisi Episcopus, aut cui ipse jusserat, pro p.
ter suam censum, aut propter hominem exeommunicarum i excepta munitione quet infra praedictos passas xxx. Ecclesiae sita ne rit J ad concitandum bella de contentiones. Censemus iterum ut ne quis hominum terras vel res cujuscunque Ecclesiae vindieare praesumat sne dono & permissione illius -- sus eadem Ecclesia fuerit. Reditus vero synodales nemo laicorum in opus suum reti neat praeter consensum Episcoporum vel
Clericorum , sed quibus jure debentur, omnino restituat. Monemus iterum ut nullus laicorum in opus suum retineat primitias, neque oblationes, neque cimiteriorum pre tia, neque ova, aut ea quς ad eos dantur per aspersonem salis de aquae in Coena Domini, neque . trigintarios qui recte debentur a Tti .
Clericis recipi pro fidelium defunctorum orationibus , sed Clericis, qui eisdem Eccle
sis praesunt, utendos relinquat , nec qui quom ex sevo quod pro eadem Ecclesia te net minuere praesumat. Clericis quoque, monachis. atque sanctimonialibus feminis de eomitibus eorum militaria arma non pora tantibus , ut aliquid ex bonis eorum nemo apprehendat, nee rapiendo auferat. Eas umro res, de terras, ac vineas, 8t cetora quς inius proprium ac dominium Canonici, de monachi , sanctimoniales feminae habent 8c ha
bere noscuntur, nullus hominum vel femi narum invadere, rapere, aut tollere praesemat, nec aliquid inde usurpare , neque per Vim, neque per vicariam, neque per distri ctionem ibi ullam hospitalitatem accipiat, nisi permissionem vel donum Episcoporum vel Canonicorum de Abbatum , ad quos
proprie eadem res pertinuerit, adquirere potuerint. Insurer eas villas, ec mansos, teriaras, dc vineas, sive Ecclesias, quae a fidelibus
337쪽
Dei collatae esse videntur in opus Canoni- pro transgressione excommunieationis, aut corum ut commune inde viverent, quae emendet et xx. solidos sine sacramento. Di veraciter sciri potest in hoc opus data esse cimus iterum ut haec institutio ab omnibus noscuntur, nullius persona hominum ausus firmiter teneatur , sicut superius scriptumst habere vel retinere, neque per vicariam, est, praeter eos qui de suo alode vel sevo sive neque per seu um, neque per baiuliam, ne- baiulia institutores extiterin t. Quam institu que per ullam vocem, sine propria volunta- tionem quicunque transgressus fuerit, ohe te Episcopi& Canonicorum, vel Abbatum, dire nolens supradictis institutionibus, Prec
Canonicorum , aut quos eas res pertinere byter ei Missam non cantet neque ullum se noscuntur eum voluntate Canonicorum crum officium, neque communicet eum vel
vorum , nisi quantum praescripti Canonici sepeliat, se sciente. Si autem quissi bet ho
cum praescriptis seniori laus communiter vo- minum vel seminarum ab hae die de dein luerint. Statuimus autem inter vos de con- ceps ausu temerario hujus nostrae institutio tentionibus terrarum, ik de debitoribus has violator extiterit, anathematis vinculo fideiussoribus, Dei auctoritate de nostra, ut nemo ex eis vindictam sumat, donec ante
sui proprii Episcopi & Potestatis, cujus diationis fuerit, praesentiam veniens, causam suam exponat, ut alicujus eorum iudicio ter minetur atque definiatur. Episcopus autem
di princeps regionis ipsus, ciuibus eadem xes pertinuerit ad distringendum , noceat resistenti, & adjuvet obedientem. Nullus etiam Christianorum ullam substantiam feriatur, & a sancta Dei Ecclesia procul pellatur & ab omnium coetu Christianorum tamdiu separetur, donec ad satisfactionem indubitanter veniat.
villani non apprehendat, nisi tantum coriapus suum per forfacturam quam ipse persensiat, de non distringat eum nisi per dire
ctum. Caballarium autem nemo apprehendat, ut . rediit faciat neque faciat , neque
substantiam eius tollat, nisi tantum per directum. Rapinas & praedas ex quibuslibet
Christianorum nemo virorum aut mulierum faciat. Praecipimus etiam ut equas nemo rapiat , nisi homo desuper inventus fuerit armatus. Aleses vero nemo incendat. Furi
EX Concilio apud sanctum AEgidium
peracto, ubi facta est synodalis collatio patrum, Episcoporum videlicet Gallicano
rum xx. duorum , quorum unanimiter conia
sensus & par votum hoc definivit quod hielitu latum memorandum mandamus, cum
personis subpostis. Hi sunt. Raimbaldus Arelatenss, Laudegamus Viennensis, cum Legatis Narbonensis primet Praesulis vice sun gentibus, Froterius Nemausensis , Ugo Vceticensis. V vitelmus Albiensis, Bernar praenotato & publico , latronique , atqueraeis ni in Christianis nemo auxilium praeaeat. neque ad illud agendum eum conducat se sciente usque aci satisfactionem ve fiant. Negociatores, & oratores, qui serunt sportas, Memo substantiam eorum prehendat. Hanc autem institutaonem praedictam monemus pariter & Obsecramus ut omnes homines fle seminae in praedictis comitatibus sive episcopalibus degentes firmi ter teneant, atque intente custodiant secundum suum posse. Quod si quis eorundem hominum vel seminarum praedictam pacem
ac institutionem praesumptuose infregeri r di infra xx. dies non emendaverit, noverit se tamdiu extraneum a Christianorum consurtio & a liminibus sanctae Dei Ecclesiae segregatum . donec ei, cui damnum pertulerit , duplum restituat , & Potestati illius ter. rae. in qua illud actsm fuerit , xx. solidos emendet , & Episcopo ejusdem terrae emenia det, manu propria jurando super altare se dis . aut super quo liberavit, quo Episcopus iusserit, quia amplius emendare non debeat dus Lute venss, Geraldus Vi variensis, Petrus Vasensis , Vdatricus Tricastrinensis, Franeo Vendaeensis, Clemens Cavillonen-ss, Petrus Aquensis , Pontius Massiliensis De odatus Telonensis, Gaucelinus Foroiulensis, Andreas Nicenci . Durandus V .censis, Bertrandus Repensis, Ugo Senaciensis, Pontius Glandensis, Ugo Dignensis. Hi omnes collecti in unum, tale sancitum dede
runt decretum. I. Canonicam promulgantes sententiam, ut loca Canonicorum, ac monachorum coe
nobia,vel villas sacris ordinibus Ecclesiarum designatas, nullius conditioris persona in vadere tentet ab hodie usque in perpetuum, nec hospitalitatis causa, nec ingenio malae insitae consuetudinis i nisi clim necessitas coegerit, quantum ad usum naturae pertinuerit , sine destructione loci. II. Ecclesas autem quae intra castellum aut civitatem fundatae suerint, aut in uillis, uel in agris, illae videlicet in quibus aediscium ad debellandum non habetur, vel cum quibus seditio non exercetur, nec males
338쪽
ctorum excursus ad reparanda damna civilla sententiam quisque confirmet. si quis aliter vel communia fieri comprobatur, hanc pa- praesumpserit, ordinis sui periculo subjaceri eonsensu volunt & des niunt habere po Dit. Responsum est ab omnibus, Fiat.
testatem ut nemo infra terminum xxx. dex, atrorum circa Ecclesias postum quicquam rapere praesumat, nec ulli person ς nocenti aut innocenti malum ingerat . nis cum ipso termino malefactor damnum intulerit. Hoc excommunicant sub anathemare in perpe
II I. Militibus autem majoribus vel minoribus hoc praecipiunt, ut ab hodie usque in Nativitatem sancti Iohannis nullus arma ferre praesumat quacunque de causa, nis sui solutione Episcopi.
A NNO dominie in earnationis MYCr II.
'v i. Idus Martii, convenit Troa et in
Apulia Concilium Episcoporum sere L xxv. Abbatum xii. Secundo itaque die, chm de quibusdam infra consanguinitatis lineam copulatis actum fuisset, tandem consentim tibus omnibus hoc super eis capitulum promulgatum est. I. Episcopi quorum dioeesani sunt, eos usque in Pentecosten trina advocatione conveniant. Tunc si duo viri, vel tres, con sati guinitatem jurejurando firmaverint, vel ipsi met foeth confessi fuerint, conjugia dis solvantur. Si vero neutrum contigerit, Epi.
scopi eos per baptismum Christi, per fidem Christi, per Christi judicium, in vera obe
dientia obtestentur quatinus palam faciant utrum se, sicut Ama est, consanguineos re cognoscant. Si negaverint i seipsis relin quendi sunt , ita tamen ut si aliud in con
scientia habeant, se liminibus Ecclesis corpore & sanguine Domini, a fidelium
communione noverint segregatos, atque infames effectos donec ab ita cesti facinore de
sinane. Si se judicio Episcoporum segrega
verint i s juvenes sunt, alia matrimonia con trahere non prohibeantur. II. Si quis treviam Dei fregerit, usque tertio ad satisfactionem ab Episcopo moneatur. Quod s nec tertio satisfacere con senserit i Episcopus, vel cum Metropolita ni consilio , aut cum duobus aut uno vicino rum Episcoporum , in rebellem anathema
tis sententiam dicat & per scripturam Epiccopis circum quaque denuntiet. Sic excom municarum Episcoporum nullus in commu
nionem suscipiat , immo, scriptura suscepta,
V. Plures strates enumerantur e Durando , in qAibas judices seculares Deerita DH imoni regia a Lmersa non admitrabam inequis existimae 'periori iam iam stetita loca nostrissentatum.
VI. ConciIὴ Lateranensis Diueio Comes Totis patrimonio Da dejectas. Iura Regis sen emia proscriptus, fide diius Missi Daret. Discussa in Comedio M.t eatissa, eruenient. eonditione . ex vi decreti regis, sonis Netais Comes Tor anus. Contentiones imter Episcopos ct magistra tis, os Iurisdictionem se evilu-νem . sab 'Philippo Visti mi via desiRha tandem Edia Elis Regum nostrorum. De qaibas rama secundo.
I. , T ON omittendum est Odonis Burgundiae Ducis testimonium , ex quo regni Gallici Libertas in rerum temporalium administratione adversus novos Romanς curiς conatus asseritur. Cassanus Rex Drtarorum religionem Christianam a m
plexus, spem certissimam Bonifaeio VIII. injecerat invadendς Srri , & Palaestinς recuperandi quod ex parte praestitit expugnata Syria anno M C C c. reliquum bellum sne dubio confecturus , nisi ad res novas componendas in Persidem revocatus fuisset, teste Haytono Armenio , qui expeditioni intererat. Quam plurimi nomen dede rant ad militiam illam sacram , Cruce asia sumpta . ab anno millesmo ducentesimo nonagesimo sexto, quos Boni iacius multis
339쪽
urivilegiis donavit. Ea mandato quodam sone, Lateranense Concilium sub Callisto
comprehensia ad philippum Regem per II. anno M C di x I I. cap. X I . Eu qu/ mero. a, . . . .
v. , is is te, Nuntium transmisit i quibus pes in Cruce- se mam profisun ν , ct ad Chrisianum g - I murum es sana raram , ex quo Crucem sese- rem defeniandam, o tyra idem is etiam de perans , Fb p. priri 6 sua protectione sescipit. bestandam ess citer auxilium praebvierint, sis n. sal Archiepiscop-m O atioram Ecclesia rem peccasorum rimissonem cincedimis, O Δ
qui am contra praesempserit, per Ecclesiarum mus. salonque ergo ea disrahere, vel auferre. Pratius, appestatione remota , censera eccle - quandia in via illa moransur, prompseris ex sua es Hasar. Addit creditores 2b Episco- commanicationia vitii e plectamM. Idem po-pis cogendos ut iis militibus jusjutandum re- stea constitutum fuit a Gregorio VIII. Pon 6. e --- mittant, quod de usuris solvendis praestite- tifice apud Neubrigensem , scilicet ut bosa ET . Ira z t: di: runt, & seculari potestate Iudaeos, a quoa eorum qui crucem acceperint, cum stas famulis, rum commercio interim fideles abstineant. δει Era Roma, Meles necnon Aresiepisco Quid in hoe negotio sbi agendum esset, poram ct Episcoporum alae atinam Praelatorum Philippus Udonem Burgundiae Ducem, Ecclesis proterone consisant. Quas constitu- Franciae parem, consuluit. Ille graviter res. tiones is effectus secutus est, ut plurimi sepondit, nihil in regno absque Regis Ec pro- hujus prosectionis gravissimo labori accin cerum consensu a Papa decerni posse quod gerent, qu6 se a creditorum vexatione li-jurisdictioni temporali praejudicium aliquod Derarent, teste uvillelmo Τ3rio. Huju tui- δελι. inserat, imo vero nihil omnino novi a quo- tionis & praesdij ecclesiastici auxilium im
quam in regno instituendum contra vete- ploravit Henrieus III. Anglorum Rex. rem consuetudinem. Haec sunt verba Odoia cum a Gastonis V III, Domini Beneamen- nisi Naa videtur Iasam nobis mel rarionalite, fs copiis in Vasconia premeretur. Clim nec lici m Domino Papa mel at od in regno enim validissimam classem pararet, ex An- ωσαι insitationem sciat, nis de taninis mora glia Burdegalam appulsurus, cruce assump-esemesurum, quare mos melati, mesri Baranes O ta transmarinum bellum in subsidium terrae
itis sistitiam se justitias hominum forum sanctae smulans, literas ab Innocentio I U.
desistas peialant. Constitimus etiam mosὼ quod impetravit anno M C C L II r. quo in tuitio- onoe. - purinultimodopatiamini quod aliquis in regno mestro nem Ecclesiae Romanae susciperetur. 8c ejuγ- ' Hiquod novis insti at qaod temporibus praede hostes excommunicatione εc interdicto peris cesseram vesroram in satum non faeris melιν- cellerentur a delegatis judicibus. aen Iam vel UMIam. Haec ultima verba, ut III. In Gallia loeum habuit prima illa supra monui, pertinent ad Constitutiones pacis istius promulgatio, in gratiam Cruce Pontificum quae latae erant a Bonifacio signatorum,quae pacis & tteugae Domini Ec ejus: decessoribus , Ac anno sequenti de Principum consensu Episcopis commissae M c c x e v 1 1. in librum sextum Decreta- extensio quaedam erat Sc propagatio potiustium compactae sunt. quam nova omnino institutio. Itaque la- II. Non aliena videbatur disciplina bentibus annis hane ad securam Reges no- usuque recepto superiorum temporum haec stri revocarunt, ideoque Philippus Augu- Bonifacij eonstitutio. Etenim Vrbanus II. stus eum de sucisidio Aerensis urbis cogita- in Concilio Claromontano, cum pacem & ret, militum ad bellum transmarinum pro-treugam statuisset canone primo , de qua secturorum facultates tuitione regia muni-
dictum capite seperiori ) eam eatione se- vit,&biennij inducias debitoribus indulsi. quenti ad eos qui Hierosolγmitanum iter edicto solenni quod in publico regni con-
eo ixcisum aggrederentur, extendite Item Facsit omnia ventu ex Episcoporum de procerum senten-
bona eorum qui Hieraso aspergant ,sempero tia consti tuit, quemadmodum scripsit Ri-Mique esse salva , in pace es trava ao que gordus auctor illius seculi. Quare cum Bo red erim. Quare praetextu hujus tuitionis em nisecius VII l jus antiquum repetere vel clesiasticae , s qua de rebus ad Crucesgna. let quod actu contrario E Gallis nostris jamios pertinentibus moveretur quaestici, Epis a centum annis interruptum erat, de proce coporum erat cognitio , qui censuris anua rum consensu mandatum illud Bonifacqε- Φ. ,οι. seres obstringebant, ut testatur Ivo; quam . non est adimissum, juxta sententiam Odonis vis observet novam esse insti itinem de uitio- Burgundiae Ducis. ne ecclesiastica impend/nd resis mititum uires- I V. Hoc consilio semper us fuerunt RGis' proficisentiam. Hanc tuitionem con- ses Francorum , ut Conciliorum vel Ponti firmavit, adjecta quoque peccatorum remis- ncuin decretis intercederent executionem
340쪽
impediendo, ne jurisdietio regia violaretur. Quod non tantum ab avis nostris tentatum est , ut quidam suspieantur , sed utpluri mum eo ipso tempore quo Decretales illae de rebus temporalibus, aut de personis lai corum, incompetenter ferebantur , Ut colligi potest lex ultimis verbis epistolae Odonis , I. I. relatis. Quod praeterea confirmari potest testimonio viri omni exceptione maioris. Is est Guillelmus Durandus Episcopus Mima tensis, qui jurisdictionis ecclesiasticae studiossimus eonstitutiones omnes eccle fiasticas de rebus secularibus latas Observa vit, quae sua aetate, id est, anno MCCC ix. a Regibus & judicibus secularibus neglige bantur. Qua in re magnam injuriam Eccle sae seri eaque ratione jurisdictionem ecclesiasti eam turbari existimati sed refert magistratus regios excepisse, actis judicum eccle- fasticorum qui se his rebus immiscerent, esse aia . Querelam suam his verbis depro mit: suris per Pandum ast ionem fra sim Domini temporales ad se omnia trahant. Et fictis frustatim Iupia, agnum ramessi traperi os jurisdictio ecclosa elast alim qaodammodo devo
rutar, quidquid is Messa cum arisdictionem, 'sub'me quoad temporalia periisti, Mi auferri
V. Deinde plures species enumexat in quibus, Decretis Pontificum neglectis iudices seculares jurisdictionem suam exercebant , quae omnia ipsus verbis, demptis superfluis plicabo , praesertim cum ex eo testimonio eonstare possit, jurisdictionis se cularis quasi possessione, regia jura adversus
novas constitutiones studio magistratuum jam tum conservata fuisse. Recenset ergo judicum secularium invasiones, & eanones violatos adnotat hoc ordine. I. Causas, inquit , servorum & rusticorum ad Ecclesias pertinentium judices seculares ad se trahunt
Contra canones. II. Causas poenitentium.
Iri. causas libertorum , pupillorum & viduarum 1 quae inpossessorio, inquit, ad Eccle-sam pertinent, Ac quoad tuitionem. & in
desectum domi notum temporalium. I v. causas peregrinorum, mercatorum, agricultorum , & in mari navigantium. v. cum agitur de seudis Ecclesiae. v i. Impediunt ne in Romana curia Clerici vel laici contra laicos impetrent, rescripta scilicet ad judicium instituendum. Hocque impedimentum esse frequens ait, cum lasci conveniuntur in crimine sacrilegij, vel usurarum, haeresis, excommunicationis, perjurij, adulterii, sornicationis, in causa nativitatis auri spatronatus, decimarum, vel rapinarum .' vn. Impediunt quando Ecclesia vult cogere aliquem ad se iis faciendum de peccato in quo est. viii. Ne
adeatur Ecclesia propter eorum negligeri tiam , aut vacante regno, ne cognoscat de seudo. 1 x. Ne vidua spoliata , ad restitutio nem agens, trahat syoliatorem coram Ee clesa. x. Itim impediunt, si quid amb Paminio Mices solares oriatar, ne adjudices ec risu cos recurraιur. x i. Ne Episcopi depersonalibus , realibus, de criminalibus actioni bus cognoscant, etiam ubi antiqua consue
fractoribus pacis & treugarum cognoscant. xiii. IIem impediant jarisaemonem recti sicum in h. a ratione connexirriis pertinent ad
Ecclesam, siticet in dote , O in parna posita in
matrimonio. x i v. Iudice ordinario recusato,
non patiuntur adiri Episcopum. xv. De alie nationibus fundi dotalis, & renuntiationi bus filiarum cum jurejurando factis cognos cunt, & exceptionem rei judicatae coram tu diee ecclesiastico non admittunt. Nec proficis od in dictis tristis rasibus Dominus Bonifacitis
eos per Oiatadrios decrevent compsendos. xvi.
Ab Epi pis temporalia obtinentisas non premitum ad Archiepiscopos appestari , se nΔm Conciliam Lugdianisse. plurima alia capita exsequitur Durandus, quae Clericos aut bona Getesiastica respiciunt, de quibus opportunius alibi dicetur. VI. Siquis opponat, seculo flecimo tertio ineunte ecclesiasti eam jurisdictionem de rebus seeularibus iudicium in Gallia tulisse cum Albigenses proscripti sunt ab innocentio III. α Concilij Lateranensis decreto ampla Comitis Tolosani patrimonia Simoni Comiti Montissertisa 'udicata, responderi potest haeres m Albigensium damnatam primum ab Alexandro tertio , deinde haereticos, quia in Sacerdotes ipsos grast bantur , de provinciam Narbonensem depraedationibus vastabant, proscriptos , non blitin ab Innocentio tertio qui propositis poenitentiarum remissionibus de indulgen tatiis ex tota fere Europa milites crucesignatos excibat, sed etiam a Rege Francorum, ut observat Guillelmus Brato auctor illius cis Nines η, o
seculi. Pulso armis Simonis Raymmdo CO- mite Tolosano lis ad Concilium Lateranense de Comitatu Tolosano delata ust quia de accusatione Raγmundi agebatur, qui se immunem ab haeres contendebat. Quaestio ergo ecclesiastica a Rege permissa eii Concilio di ubi cum Raymundus caussa cecidisset, per necessariam consequentiam provincia a Simone armis devicta auspiciis Regis, sub illa conditione si Comes Tolosanus haeresi infectus emer, optimo iure Simoni quaerebatur , eveniente conditione de qua judicio Romani Concilii . constabat. Hae sola ra-