장음표시 사용
71쪽
uata capiendi; libido honesta foedandi, ius atque impunitatem requirunt. Quid illud sit,satis apparet, & quid monstri alat popularis ista facilitas, indicat Dio Chrysostomus oratione Σinde secessu. Non absque ratione dictu a Tacito lib. a. Annal. Dist licere regnantibuου ciuilia filio
Princeps an reprehendendus, sis quomodo.
T RUNC ip I adulandum esse nefas duco, blandiendum esse contendo. Vr enim adulationi foedum crimen struitutu, ita malignitati sal θecies libertatis inest, auctore Tacito lib. I. historiarum,medium iter capessendum. Ab utroque extremorum quam longissime abesse debet vir bonus.Istud Taciti mente saepius expendat Annali 4. dulatio moribus eorruptu perinde anceps, s nulla 4bi nimia est. A Seneca depromptum, apud quem lib. .Naturalium quaestion .Praefatione legimus istud, Eo dementia Penimus di c'iparce adulatur pro muli Ost. Gallos adulandi nescios describit Iulianus A. quem nos Parabata dicimus, in Misopogone. Et quis veteru Gallos a sim gulari erga Reges suos cultu 3c Venera ione non commendauit Est autem maligni
72쪽
tas omnis cum odio coniuncta, Galli itaque olim suos Reges ut impense deamabant, ita pudenter venerati sunt, at cicra adulationem.
Arduu illud te perdissicilla quispiam existimauerit, inter abruptam contumatiam & deforme obsequium pergere iter ambitione de periculis vacuum,ut aiebat Tacitus Annali 4 Adulationem ut pote veritatis hostem plane damnamus , blanditias cum veritate belle consentientes non modo retinemus, imo necessarias esse ducimus , ubi cum Principe ex compactores agenda est. Regibus qua prosunt ta tamen Pt δε-
lectent seuadenda; t.apud Senecam patrem suasoria prima. Consultissime Iuo Carnotensis Episcopus Epistola I i. Regessit aliquando potesa-- te sibi concessa abutuntur, non senti nobis grauiter
exserandi, sed 4bi sacerdotum admonitionibus nouaquιeuerunt, Diuino Iudici uni reseruandi. Hildebertus Coenomanensis Episcopus Epistola 3 Blandiri oportet non detrahere Potestati. Et Epistola 73.apud Serenissimum Regem,opus est exhortatione potius quam increpatione, coisilio qηum praecepto, doctrina quam diga. Eadem Petrus Ble sensis Epistola ii 3. ad Episcopum Aurelianensem. Ss
Re σιε Francoru facie reuereris adhibe tibi de Coepisto- pu tuis qui spiritu Dei aguntur tanta berborsi moderatione diaris, i si fortu est sermo nihilominus iis suautis. Magistri ossiciorum olim sub Imperatoribus Romanis illud munus erat,vi qui Principem alloqui vellent, dicendi Sc loquendi for-
73쪽
σ1 DE IDOLOLATRIAmam ab eo acciperent, ne quid aut elate nimisi& intemperanter, vel ineptἡ & insulse proferrent. Hinc apud Cassiodorum lib. 6.Variar c.6. In formula Magisteriae dignitatis. Per eu magistrum ossiciorum) Senator veniens nostris praeianiatur obtutibus , admonet trepidum, componit loquentem,sua quinetiam verba solet inserere,ut nos decenter omnia debeamus audire. Extat de ea re eiusdem Petti Blesensis Epistola quae est Io I. qua respondet cuipiam insectanti Archiepiscopum, qui Regem peccantem non qua debet seueritate corriperet, sed nimia lenitate, quasi Regi sub palpari videretur. Scripturae testimonio demonstrat seueritatem mansuetussime temperandam es e. Naquid sibi volebant in Templo Salomonis scul- .pti leones, quibus adhibita erant lora non ad-st ricta sed laxa, nisi ut intelligeremus necessarium esse ut ilisciplinae 3c correctionis seueritas, refrenata loro mansuetudinis , non con-
stringatur, sed potius tantispersoluatur. Nec aliud nobis indicat Ezechielis Prophetae illa visio,qua in medio Ignis species electri visa est. E st enim electrum genus metalli temperatissimum, quo significatur austeriorem qumatam libet correctionem, alioquin necessariam, suauissimo blandimento condi edam esse. Remissionem hac appellabat obtrectator ille Archiepiscopi, Respondet Petrus aliam esse remissionem c utam de neccssariam, aliam quae cum
74쪽
foeda adulatione coniuncta sit. At necessaria illa est quae defertur Potestatibus huius mundi, dc maxime Regi tamquam praecellent haec lenitas Rςgnum de Sacerdotium facit unu, baec sua benignitate obtinet quod numquam per
minas aut violentias a Principibus extorqueret. In hac lenitate nec Deus nec homo offenditur,m qua fides a Praelato tam Deo quam homini exhibetur. Turpe quidem 6c absurdum est in Praelato cum ira & austeritate corripere, sicut Apostolus ad Timoth Um scribens ait c. a. Seruum Domini non oportet litigare,sed ad .
omnes mansuetum esse & patientem, & cum lenitate corripere eos qui resistunt veri rati. Altera vero remissio plane damnanda est. quae quidem os Praelati obstruat, quae mentem eius deliciat, quae adulatorem Sc venditorem olei facit,dum sibi quietem Sc honorificentiam venatur in fauore Principum, haec miseros praecipitat in foveam scandalorum: Per hanc Praesa ti miseri bonum Poenitentiae quod in Principibus vident, palpando Sc usque ad canos, Vberiorem Chrissi misericordiam promittendo,
euacuant .Peccant Principes quali omines,qua Principes , nec tamen Vno eodemque modo corripiendi,quemadmodum nec unius generis delictum esse credendum est, aut enim cla aut palam est admissem. Neutrum coram populo& eo teste commemorari velim. Scriptura id nos docet lib. 2. Regu c. a. David Rex alterius
75쪽
6 . DE IDOLOLATRIAVxorem abduxerat, stuprarat, virum intersi ciendum curauerat; Ista non ignotata , Nathan a Deo iussus, eum conuenit, insigni suavitate ac veneratione Regem corripit, Mementita similitudine in seipsum sententiam ferre compellit. Nec aliter a quodam Prophe-pheta obiurgatus est Achab Rex Israel, eo quod Rex Syriae Benadad, qui in eius pli testatem, post insignem de eo diuinitiis partam victoriam, venisset, Sc honorifice ab eo dimissus esset,libro 3. Reg. c. 2O. Correctionis gradus varios praescripsitChristus, Math. I 8.at primus secretior est, Sc quantumuis unum aut alterum adhibeas testem deinceps, at in spiritu
lenitatis id praestari debet. Petro Blesensi Epi
stola citata. Qui verius diligit, seuerius corrigit, occulte tamen Sc efficacior est in ijs ad emendationem Principum,lenitas columbina quam seueritas exterior & indignatio vultuosa. At coram populo id prie stare nullo modo ferendum est: hac enim contumeliosa dicacitate,& in Principem dicendi libertateiaudaciae plenissima populi in Principem & veneratio ac denique obsequium sit non soluitur ac grauiter minuitur, cum is sit ad illius contemptum gradus proximus, quis nescit plebeiorum hominum faciles , ut ad amorem ita ad odium mentes. Et quidem eo periculosior istorum oratorum confidentia, si modo religione aliqua nitatur. Apud Modestinum lib. I. de poe-
76쪽
de poenis extat constitutio Marci Imperato ris. Sι quu aliquid fecerit quo leues hominum animi
superstitione Numinu terrerentur, D. Marcus huiusmodi homines in insula relerari rescripsit, D. de,poe-ms.l. 3O. Scio Herodis a B. Ioanne Baptistareprehessione publica fuiss),at no pauca, non exigua, sed multa dc magna scelera Herodes ille admi erat, de quibus Isidorus Pelusiota varie disi erit hpist. 96. lib. 4. Quanquam Vnius praesertim mentio habeatur, quod illi obiichebat Prophetarum suminus,& qui dein palam sed non Vmas erat,4 Usus, quin potius seminatum delictum. Tradunt historiae Ecclesiasticae Nu-. meta anum Caesarem a B Baby la Theodosium Magnum a B. Ambrosio palam reprehensos. Mittu alia innumera exempla. B. Ambrosius Iustinam Valentiniani sccundi matrem,Herodiadem, o caesib. . de virginibus, Gaudentius Brixiensita Bpiscopus, eodem tempore Iesa-bes euh illam dixit Praefatione in Tractatus. B. Ghrysostomus quae stigmata non inussit & fa iuxtiram mini Eudoxiae uxoris Arcadij Imperatoris. B. Bernard. Epistola 49. dc 223. Regem Francorum sui temporis, alterum Herodem nominat. Quam acerbe Regem Angliae exagitat Hildebertus Coeno manensis Episcopus Epistola 19. Quin ipse Petrus Ble sensis Epistola 27. loquens de B. Thoma Cantuariensi Archiepiscopo , Deum Pharaonis id est Regis Angliae vocat. Sed quisquis es cui ista Princi-I
77쪽
εε DE IDOLOLATRIApum publica correptio cordi est, da Babylas, da Ambrosios , Chrysostomos, Bernardos Msimiles , merito lubens in tuam pedibus ibo sententiam. Plurimum certe vales apud omnes &potissimum apud Principem,de alicuius virtute, integritate,& sanctimonia, concepta existimatio,quae res,Principem aberrantem ad rectum iter reducendi, maximum habet adiumentum. Iis praeditus ornamentis Sc praesi diis Episcopus,seu quis alius Sc dignitate, de rerum ulu atque sincera m Principem fide illustris, qua decet veneratione de comitate, Principem admonens,ad bonam frugem illum reuocabit, nec semel id tentasse sufficiet ; Ut enim in gra uioribus morbis fieri solet, quando humor no-Σius , pervicax dc pertinax est , inec leuioribus remediis cedit illico, praeparandus ille est lesensim educendus, ne si acrioribus M. Melie mentioribus remediis urgeatur, Cadimea unctoria expugnetur. Sunt certe eiuιi genetis in Principum animis morbi, auctore Atiamfa- gno Marcellino lib. I . Apud Principes di in capite
mundi,morborum accerbitates celsitus dominantur Ne-nuste Ioannes ille Carnotensis Episcopus, Aquidem ornatis verbis, istam praescribit corripiendi formam ac regulam, Policratici lib. 3. c. s. Est quidem omnium captanda beneuolentia quae fons amicitiae dc primus charitatis progressi is est, sed honestate incolumi , , officiorum studiis, virtutis via , obsequiorum fructu,
78쪽
integritate sermonis. Adsit & fides dictorum
scilicet factorumque constantia & Veritas, quae officiorum 8c bonorum omnium est fundamentum. Quae si apud cineros homines valent, quanto rectius apud Principes obseruanda sunt, huiusce rei memoradum eXtar exemplum B. Bonifacij Maguntinensis Arehiepis copi, de quo crebra mαntio in historia nostra Gallica, sest, Carolo Martello de filiis. Is Epistola i9. dum Ethebaldum Regem Merciorum in Anglia, vult arguere, orditur sermonem hoc pacto. Gnfitemur coram Deo oe sandios Angelu Gulat quamdimuine prosteritatem estram ideo mopera bonai coram Deo σ hominibus per nuncios f-
deles audiusmim, quod inter σaudentes oe pro obuorantes latι σratias awimicis Deopo tulantes 'o' obsecrantes Saluatorem mundi bi Pos se stites, oe inside tabiles .m 'in operibu3 coram Deo reditos, imprincipatu Chri t ani Populi limro tempore culli odiat. Sed postea sensim illum carpit quod Sanctimonia les Sc virgines Deo dicatas, incesta & sacrilega commixtione, contaminaret; a quo nefando scelere, S. Scripturae testimoniis, tum ratione, denique exemplo in foeticis interitus duorum Regum istius insulae, ob simile peccatum, illum nititur auocare. Quin ut Regem eundem suis cohortationibus obsequentiorem haberet, B. Bonifatius, muneribus placare contendit, Epistolaiz. dono mittit accipitrem unum, duos falcones,duo scuta,& duas lanc s. 'rin-
79쪽
68 DE IDOLOLATRIAcipi si eiuscemodi adhibeatur moderatio, suo rum vivorum reprehensio ingrata nec esse debet nec potest,siquidem teste Ammiano Marcellino lib.I . Ea etenim laustrata esse Potestari debet excelse, cum mi um σ)iruperationi Iecus restorum 'irear locus. id no modo in vitiis Principum arguendis locum habet, sed in caeteris quibuleuque rebusi, ut si contra fas & aequum
quidpiam agere cogitet, recta monentem audiat, sinatquesse ab illa opinione abduci, neque indecorum pu tet si mutauerit sententiam, modo ea mutatio fidem mereatur iustitiae, aut
publicae utilitatis, ut aiebat M.Ant inus Imperator lib. . de vita sua. Neque vero illud satis esse puto , si Princeps lubens audiat increpantem, hoc certe primarium dc pracipuum est si culpam Sc agnoscat 3c emend '. Verum- enim v ro id optandum magis quam sperandum censent nonnulli. Isidorum Hispalensem Episcopum secuti, lib. 3. sententiarum, c. o. Difficile est Principem regredi ad meliussi vitiis fuerit implicatus: Populi enim peccan tes Iudicem metuunt, δc a malo suo legibus coercentur; Reges autem nisi solo Dei timore, metuque gehennae coerceantur , libere in praeceps proruunt per abruptum licentiae in omne facinus vitiorum labuntur. Ab ea Isidori sententia me ratio ipsa loge auocatLquam me docuit vir pietate SP eruditione clarissi-
musasidorus Pelusiota, Epistola 79. libro 2.
80쪽
Hippocrates Medicorum Princeps morbis
qui sanationem omnem respuunt, ulla medicamenta adhiberi vetat, at persaepe contigit ut Medici, adhibita opera iis qui morbo in curabili affecti erant, illos ipsos foeliciter curarint: Multo magis cum de animorum morbis agetur. Illud enim apud omnes in confesto est corpora naturae vinculis necessitate quadam constringi, suasque fixas dc ratas habere propensiones&affectiones, animorum vero di iapar est omnino de dissimilis ratio,cum liberam habeant rerum propositarum electionem, de
ipsa voluntas nullius nisi solius Dei Imperio subiaceat, atque in hominis potestate situm sit omne id quod antea complexus fuerit penitus repudiare, quod vel ad ultimum usque vitae spiritum perdurat. Neque idcirco spes omnis abiicienda est,etiam si Princeps correptus non resipiscat, nec cohortationes satis foeliciter succedant. Nam ubi humana remedia fiustra adhibita fuerint, sanatio a Deo expecta da est, ut admonet Isidorus idem Pelusiota, Epistola 397. Et eius rei gratia preces ipsi Deo allegandas esse suadet Theodoretus , oratione 7. de Prouidentia. Et praeclara ista est B. Bernardi sententia, Epistola IIo. ad Ludovicum iuniorem Regem Franciae. Si totus orbtis aduersum me coniuraret, quidpiam molirer aduersius Regiam Maiestitem, ego tamen Deum timerem Ordinatum ab eo Regem ossendere remere non auderem.