장음표시 사용
181쪽
Dioinartim Serlatur. 1 Sinut eh sacerdotio fungebatur. sicut legi mos Ι Paralip. XV. I h. Sadoc, ct Abiathar samrdoies suisse, quamvis
penes unum esset primatus, vel uterque utroque immine vocabatur Achimelecti . et Abiathar ; unde dicitur I. Xx Abiathar silius Achiuieloch ; et i i. Rex VIII. Achimelech filius Ahiathar r vel denique fuse Abiathcir apud Marcum idem est, ac femyore Abiathastqui Postea summum adeptus est buccrdiotium. Ulia- quaesiue ex his sententiis non igDObiles patronos habet, Ct satis argumentum dissolvit.
Dipotentem fuisse in patrandis miraculis Chri&ti virtutem; imo et dedisse ipsum Apostolis etiam ante mortem, Et r Surrectionem suam, quaecumque miracula patrandi pote- Slatem, inter quae expresse recensent virtutim ejiciendi daemonia ab obsessis. Atqui fatetur Marcus, nec Chri stum potuisse. in patria sua patrare miracula Marc. I: 5. Non poterat, inquit, ibi pirtutem ullam facere ncc Apostolos energumentam curare potuisse Marc. IX.
7. Dixi , inquit Onergumeni illi u pater , discipulis
tuis, ut ejicerent illum, et nor potuerunt. Ergo. U. Dist. ant. quoad I m. pari. Non potuit Christus miracula sacere moraliter, conc. Physicei propter potestatis desectum, nes. Itaque ut reste observat Nagian Zenus Orat IV. pluribus rationibus aliquid in scripturis fieri non posse dicitur; hoc est uota solam cum vi es, ac potestatem nostram excediti, verum etiam cum Doluismus, aut fieri uoi expedit, sicut dicitur Genes. XXXVII. 4. Non poterant ei quidquam 'acisce loqui: et Iolliri. VII. 7. Aon potest mundus adisse oos: et Matth. IX. 5. Aumquid possuntfilii sρonsi ira ere, quamdira Cum ipsis est sponsus t Non poterat ergo Chrisius m patria multas virtutes , sive miracula sacere , propter illorum hominum incredulum animum, cum s Per fidem arate- quam miraculum aliquod operaretur, exigeret: ideoque non expediebat, ut apud incredulas, et indiguos , mi racula patraret. Et qua ivvi 3 obstinationem illam grati ac caelestis illustralione, atque adjutorio stistere , et Corrigore potuis et, quia lanicia aeterno. iustissimo, atque inscrutabili, iti immulabili ipsius iudidio, ac decreto Pi ac destitiali illi Doti cranti ideo eam grali diu nec
182쪽
i 8a De Veritate volui, Chri sitis praebere, nec potuit. Ut lamen ostenderet, non id ex imbecillitate sua, ε ive ex descet a factum esse potestatis , vliquus ibi curavit infirmos , ut idem Ma=cias admonuit et nisi Paucos, inquit, infrmos, impositis nι annitis , Ciam Dit. Dist. etiam min. quosii 2 m. pari. Apostoli non po- lucrunt energumenum ilhcrare propter potes latis delectum, veg. Propter aliquem si dei defcctum, orationis, jejunii, quae ad genus illud daemoniorum, ut Christus explicavit. adhiseri oportebat, cons.
OIjio. CLXXIV mare. IX. 4 a. Admonet discipulos
Christus , quid agere eos, ut ignem aeternum vitent, oporteat; ex quibus perspicuum est, non omites igite illo damnandos esse; quod et magis ex Malitiqei cap. XXV. constat, ubi impiobos quidem in aetertium ignem,
justos autem in vitam aeternam iii cssuros esse praedicitur. At tu eodem Maror Cap. IX. 48. idem hristus postquam de aeterno illo igne disseruit, gela cratim subdit: Omnis enim igne salietur , et omnis Dictima sale salietur ; quasi nullus omnino eum evasurus Sil. Ergo.
U. Neg. cons. Etai cuim lmjus loci Maro. IX. 48. obscuritas , ut iii luit ualdonalias, magnam interpretationum peperit vurietarem ; Don talem, tamen, ut salsi aliquid. aut absurdi in sacris litteris, praccipue vero in ipsius Christi verbis possimus suspicari. omnes quippe,
quae apud viros do ios rech plae sunt opiniones, induaS veluti classes partiri possumus; alteram eorum . qui ea crha Omnis orae salietur , generatim omnes homines comprehenderc Piliai. t alterum lcrum, qui illa ad eos tantum , de quibus paulo ante dixerat, scilicet ad dam- Dolos coarctuti t. l l primi quidem ita rem explicunt. Dixerot superius Christusγ oi scandalias perit te manus tua abscinde illam . . . et si pes tuus te sc doliactnmputa illum . . . Quod si ostiliis ititis scandaliaut re ejice erim bonum est lihi lascum introire in regnum Der, utiam duos oculos hahentem mitti in gehennam
ianis. Sed quia pro ecepta haec etiam sensu quam lenissim O intellecla, dura udmodum videri poterant; ideo sub dit Cliristus, omnes ih cmines veluti victi mos Dco ob Ialas salietidas esse non quidem sale, quo olim victimasta per Sebantur, sed igne, h0c est vel in hac vita tribu
183쪽
Ialion bus, aerumnis, denique sui ipsius , Suaeque Voluuintis abnegatione , quae omnia Propter aut mi crii cinis tum ignis dici possunt, vcl in altera vita igne sive sempiterno , sive lcmporali , sicut et Paulus nil l. Con. III 13. Uniuscujusque opus quale Mi , ignis Probabit. Qua si diceret Christus et dura haec vobis videntur ; sed necessaria sunt quia omnis homo igne aliquo saliendus est, quem si in hac brevi vita respuet it patietur in altera longe acriorem , atque Perpetuum. Hanc sonten ini iam Beda, Theophylacitis. Sirabus , multique reccntiores sequuntur. Alii vero docent, verba Christi de uia is intelligenda esse damnatis. Cum cuim dixisset Christus: bonum est tibi itiscum introire in regnum Dei , quam duos octilos habentem mitti in gehennam lenis , ubi
permis eorum non moritur , et ignis non extinguitur; quasi rationem reddens , cur ignis damnatos in aetertium non absumat; ait ignem illum esse veluti sal , quod victimas furoris Domini torquent simul , et conservet in holocaustum scmpitertium . Utramvis r sponsionem sequaris cum utraque verisimillima sit) constat verborum Christi sententia, a civeritas.
Obio. CLXXV. Marei X. 46. Proficiscens Iesus
de Iericho curavit caecum , qui secus viam clamabo t. At contra Luc. XVIII. 35. id factum dicitur, cura appropinquat ei Iesus Iericho. Ergo. U. Neg. cons. Vel enim caecus , qui curatus disti tura Iesu dericho appropinquante , alius eSt ab eo, quem sanavit acricho proficiscens, ut putat Calmet , Vel erba Lucae: Ctim apyropinquuret Iericho , pignificant. Cum esset prope Iericho, quod aeque dici potest doco , qui in eam urbem veniebat i ac de eo , qui inde proficiscebatur. O te. CLXXVI. Narrat Marcus Marc. s. I 2. Christum esurientem maledixisse licui, eo quod non invenissct , nisi solia , fructum autem nullum : non enim , inquit, erat tempus ficorum. Atqui immerito quaerebat fructus , eosque non, inventos indignatus est, Si tempussicorum non efat. Ergo absurda videtur illa narratio. U. Daniel I insitis L. II. Exercit Sacr. Cap. 6. alii
184쪽
erias tempus scorum, ii uia particulate duo significat , nou et ibi. Sed, retenta vulgata Iectione, Reg. mitti
Cum cnim siculum primo vcre longe ante tempus lico runt grossos cmittat, Cousequens est, ut quae atile t Cmpus'iicorum nullos Protulit grossos, cum soliis otiuSla Sit, certissime nullum asserat fructum. Ιmo certius ante tem pus ficorum cognoscitur, ficulneam nullum attulisse fructum , quum in ipso sicorum tempore. Fieri enim potest ut in temporc sicorum fructum aliquoia jam malu rescctilem aliquis alatea decerpsirit. Cum igitur Christus viale tempus si corum in siculnea nihil Disi solia iti- vcni SSct, fructum nu em nullum, ne acerbum quidem; me rito ei tamquam si erili maledixit; cum praesertim ea iuire Noli tam)arboris quam Sinagogae sterilitatem, ac re-j coxionem, ut Patres Observant; significare voluerit.
Objie. CLXXVII. Marc. X. a. ait Christus : Faci Ilus est, camelum per foramen acus transire, quam di Ditem intrare moregnum Dei. Quod et apud Matthaeum Cap. XIX. et Lucana Cay. XVII f. legimus. Atqui haec sententia sive Per Camillum ipsum animal cum Origene, Nierondimo, Chosostomo, aliisque intelligat, sive cum Theophriacto Dauticum finem, qui etiam Graece καl-t os dicitur , videtur horribilis, o inuesque divites absolute a regno caelorum exCludere, imo et sine causa tu desperationem agere. Divitiae enim bona quaedam sunt divi- Nilus data, quibus ad beatam vitam capessendam hcue divites uti possutit, quemadmodum aliquos secisse legimus in sacris litteris sanctissimos viros, utque Pracdivites , ut Iob , Abraham et c. Ergo. Neg. min. Primo enim inquit Maldonastis, aliique , Christi verba hyperboleu continere apud Hobraeos consuetam ad rei dissicultatem explicati dom. Dissicillimum enim est in naturae corruptae Statu, animum non
adhaerere divitiis, neque avaritiae servire. Sed si cum sequentibus haec Christi verba conjungas , quibus ait :Apud homines impossibile est, seu non apud Deum iomnia enim possibilia stinc apud Deiam, etiam sine hyperbole Christi sententia verissima est. Significat cui mitiora posse divitem naturae viribus salvum beri, sicut cum lus per seramen aeus transire uota PoteSt; POSSe au-- iem ex divitia gratia, qua adjuti baucti illi, qui in suis
185쪽
Dipinarum Scriptur. I UScris litteris commemorantur, bene duiliis usi Sutit. iod quidem et Verum est, et Deminctia a regno Cuelorum cxcludit, aut in desperationem agit, sed titilcm timorem inculit; ab avaritia,rc movet, et ad Poscera dum Dei auxilium incitat. Olim CLXIVIII. Marc. XV. 25. Erat autem hora tertia , et crucifxerunt cum ; cum tomen Ioni ucs XIX. 14. id eo illigisse sci ibat hva qtiasi s la. Ergo. Aeg. Cons. idcm enim cst hora tertia, et hora quasi sexta , si ratiotiem habesas consuetudinis Hebraeo inrum , qui ita: egrum diem in duodecim semper partiebatitur horas , easque iterum in quatuor partes divi Icharit , quarum unaquaeque tribus horis consilibata Prima igitur hora, seu prima dici pars extendebatur usque ad tertiam. Secunda pars, quae dicebatur tertia, quia Rtertia hora jani compleia incipi chat , ducebatur usque ad sextam ; ideoque hora tertia desinente , erat hora quasi sexta. Vide Benedicium XIV. De Fritis I. C. aliosque Passina interpretes, Eslatim, Maldonatum, Lamycie. , Πιerona mus in Marci Evtingelio mendum irrepsis-εc Pulat, et Pro hora Sexta tertiam fuisse scriptam vitio librariorum. Sed nostra responsio probabilior est.
Objic. CLXXIX. Apud Lucam I. 32. Nou videtur Angelus Mariae Virgini vera promisisse, cum ait: Ecdabit illi Dominus sedem D id Patris ejus , et re gnabit in domo Iacob. Neque otii in Christus unquam TC-grium Davidis acc pit, non ibi otium ejus ascendit, DUM in domo Jaech. sive in duodecim tribus Israel rcgnavit. Imo opud Ioannem a VIII. 36. iiii erroganti Pilato a
perte respondit : Regntim metim non est de hos vitiu-
do. Et opud Lucum XII. iq. Qtiis me constituit fu dicem , -ι dioisorem inter ons y Neque dissicultatem evades , si regnum Christo ab Angelo promissum usu terrenum , sed spiritale esse dixeris. Begii uiri cui in Christi spiritale non tu domo Incob , quae Christum De
gavit, ic re puti, sed in uuiversum homitium scutas Consili Lundum erat , juxta Isaiae , aliorunt l. vaticiuiuPropliatarum. Ergo. U. Reg. iant. Boguum culm Diapid , quod ait Sacris Litteris M ssiae, sive Christo promissum erat, uo rutillud, quod Darid administraverat, ausustis terrae Cud
186쪽
nania Circumscriptum terminis, terrenum, temporale; sed illud, cujus Davidicunt regnum figura fuit, in toto torrarum orbe, inici in caelo, icrraque cor stitutum, vi. Titarc , aeternum , adeo ut idem sit in sacris litteris apud Prophetas thronus Dauid , ae thronus Messiae , cujus Daseid, ejusque regnum sigura fuit. Sic Ierenι. XXX. 9 Et non dominabuntuin eis amplius alieni , sed serotent Domino Deo suo , Daoid regi suo , quem suscitabo eis. Egech. A XXIV. 23. Et suscitabo sciPer eos pastorem unum, qui pascat eos, serpum meum Daseid: ipse erit eis in Pastorem. Ego autem Dominus ero eis in Deum, e t Serotis metis Daoid prince 's in medio eorum. Similia
alibi leguntur Erech. XXXVII. 4. Oseae III 5. etc. Ex ipsis aui cui Angeli verbis perspicuum erat, non terrenum sed spiritale regnum uasci iuro ex Virgine filio promitti; ait enim , regnum ejus aeternum scire, hoci est non modo diuturnum , sed in sempiternum duraturum . R. gnabit in domo Iacob in aeterniam , et regni eras non erit sui3 ; quae cum de terreno regno intelligi non possetat, manifeste de spiritali regno Messiae intelligenda erant. Hoc autem , quod dixit : Regnabit in domo Iacob noti Sighisicabat, cum in sola Israclis familia, sed in uni-Verso hominum genere regnaturum : priino quidem quia Per domum Iacob ipsa generis humani universitas in Scripturis designari solet , sicut cum ait Christus Malth. IIS. 28. Sedebitis super sedes duodecim, judicantes duodecim tribus Israel, tolum hominum genus intelligit, at observat Angias sertis. Secundo quia Omnes gentes, in quibus Clus stus regnaturus erat, tamquam adjunctae do mur Iacob in Scripturis habentur, ut apud Isaiam XIV 1. Proyr est , ut oeniat temρus ejus , et dies ejus nouClongabtintur. Miserebitur enim Dominias Iacob , et eli get adhuc de IsrDel . . . . adjungetur aduena ad eos, et adhaerebit domui Iacob , atque ideo qui iti dum0Jacob regnaturus erat, idem in omnibus elia in gentibus domui bi ob adjunctis regnum erat adepturus. Tertio quia non omnes, qui ex Iacob carnali getierolioue ori uti iur, ii sti ut Israelitae, sed qui fidem Abrahae et Iacob imitantur , ut ait Apostolus RomIX. G. Noa euim
'muis , qui eae Israci stius, ii surit Israelitues . . . .
Idcst nun qui siti curuis , M Iilii Dei; sed qui Fili
187쪽
sunt promissionis aestimamur in s mine. Qui ergo ex Judaeis Christum negarunt, ac respuerunt, lilii quidem erunt Iacob secundum carnem, non Secundum spiritum. Qui vero sive ex Iudaeis , si Ce ex Gentilibus in Christum crediderunt , ii sunt secundum spiritum Israelitae , sive domus Iacob secundum spiritum, in
qua Christus m ac ternum regia libit.
Obie. 'CLXXX. Aiacior est Lucas Cay. II. ante natum Christum edicium esse a Caesare Augusto, ut describeretur universus orbis , sive cnities Romani impe-xii provinciae. Atqui salsum hoc videtur , cum moeω-nius , Tac ιtus. aliique Bomani Scriptores nullam faciantroi tam memorabilis metitionem. Addit vero Lucas hanc descriptionem faciam esse a Praesid seriae Cirino, quem Constat byriam provinciam suscepisse decetinio Post De rodis mortem, quo regna tale natus est Christus. Ergo is Η. Aeg. rhin. Silenitum enim Soeionii , et Tac ιιiorgumentum est negatiotim , quod nihil volet contraposa iocina historiam Lucae , qui in sacto tam publico, 'ta inque memorabili nec salii , nec mentiri poterat. Ad de , id ipsum testori Josephum Lib. I PIII. Antiq.Cci P. I. qui occasione ejus descriptionis nangi os exories fuisse refert in Judaea tumuIlus ; ita ut cum negore , Vel revocare in dubium valde sit absurdum. Distoria otii cm Dionis. qui . fusius de Augusto seris sciat. ab PDDo V. C. ' i'. iasque ad.pDDυm 58. i mporis injuria periit : intra quod dcccnnium descriptio illa scri debuit, quac adco ccria est, ut Iustinus, i Teritillic Lias Gen- illes , et haereticos provocent ad Acta publica , quae adhuc exis boni. illamque descriptionem tes in bonitar. Accidit et lessi monium Iulioni apostolae opti l cortimini Alix. L b. I. Luod vcro Cirinus , sive Quiriniis decinnio post Ilci odis molli in Syriam piovincium obtinuerit , ii ii e si ci t , ut diale quam Proconsul in Syriam Veiatici Doti pol uirit extraordinvium illud inimias ac Cilli re descriptionis , oc census, in quo fuit cisse ob aliisci iam adjutum cum osse oportuit, cum scritat Tertullia Istis, censum iu dii doen tui .c pci ina esse ser bentitim Sattirninum ide sci edictum X l V. iii erudito opcrede Festis I. hi sit . et Moriae.
188쪽
183 De Vertiate situs est hie Iesiis ) in ruinum , et in resurrectionem
multoriam in Israel. Atqui audire horrent Piae aures , desu in Christum positum esse tu ruinam hominum. Ergo. Dist. huiu. Si eo consilio ad vetiisset, ut hominesiti ruinam impelleret , conc. Si vcnictile eo ad om Des homines liberaudos , mul hi sua culpa , pcrtiuacia , DL-bi: uatione Christum negantes , ac respue ut es , in interi-ium ruituri essent, neg. Noe igitur sibi volitu Simeon, ita Christum ad multorum resurrectionum positum suisSe, ut iumen mulli ca occasione priores lacii in interitum Sua culpa laberentur. Quod et apud Isaiam VIII. i 3. de Christo praedictum fuerat : Dominum ex cituum instim sutici scate : ipse Pasior vester , et lyse terror Mostcr. Et erit Oobis in sarctificulionem : tu lapidem Gutem ostensisnis , et in νetram scandali dtiabus domi fias Israel , et in ria in avi habitantistis Ierusalem : et osseudent eae eis plurimi , et cadent , et concerentur.
ide Esi iam , t Ialdonatum , Cialmet ciC. Objic. CLXXXII. Negotium sacessit quod ait Lucas III. a. Sub principibus Iacerdotum Anua , et Calyha.
Constat enim tum cx Mosaica lege, tum ex tota n pud sephum Ilebraeum Judaeorum historta, nouiti si u-Diuia seniper luisse summum Potitificem imo nec poterat esse Summus, nisi unus, cum in quoCamque getiore si quis alium parem habeat, summuS esse, aut
diei Dullo modo possit. Ergo. U. Neg. ant. Advertendum est, postquam Romani
rerum Judaicarum potiti sunt, omnia eorum arbitratu, tibi uine . .uvarii a gesta esse , ita ut Pontifices pro lubilo crearent, et CX auctoraretit, ut ex ipsius Iosephi historia discimus. Tandem eo vetitum cst , ut duo Pontifices , Aunas , ejusque gener Calahas essent : ne tamen om-Dia ea ratiotie perturbaretitur , constitulum cst , ut quamvis ambo Pontifices , et dicerentur , et essent, Doritamen simul , sed alteria, annis Pontificatum administrarent ; unde dicitur de Caipha apud Ioannem XI. 49. et XVIII. Cianu ess e Pontifex anni illius , quod satis Ostendit, alternis annis Caiρham , ct Au.
nam Potiti sinatus administrationem , et curam gesSisse
189쪽
I 'also ipitur Luciis inierseruit Cainan. py Reg. cons. Νomen enim Cainan in omnibus coisdicibus vorsionis LXX. couslantissime legitur , sicut in Liaca Evaugelio positum est. Quamquam ergo nonuulli putanx illud in eain versioneni, atque in Lucae Evangelium mendose irrepsisse vitio librariorum , ut Usserius in Dissert. De Cainan Spanhemius in Dub. Eoang. Grotius, Bochartus , comi. α ωρ de . alii luc' multi opinantur ; a qua sententia non dii horret Calmetus ;tamen verisimiliter cliam defendi potest . vel 4eptu inlaiulcrpretes, quos secutus est Lucas. meliores habuisse
Hebraicos Codices, vel generationem Cainan ex veteribus historiis , aut traditione , aut Spiritus S. a fila in supplevisse λ Nec propterea salsum esse lossum Genesis. culti ctiam dici possit , Arphaxad genuisse Stile , eisi media intersit generatio Ciainan.
scendisse de monte ubi totam ri clom Ornvcrat . et stetisse in loco campestri, concionemque illam habuisse, quam Matthaeus Caρ. V. habitam a Christo scribit in monte. Videns autem , inquit , Iesus turhas ascendit
in montem , et cum sedisset , accesserunt ad eum ui scipuli 0Ms ; et αρerieus os suum docebat eos diconsetc. Adhaec quatuor tantum Lucas beatitudines a Chii sio insinuatas docet, eum Matthaeus Octo recenseat ;inultisque partibus Christi scrino apud Lucam brevioe illo est, quem apud Matthaeum legimus. Ergo.
vi. Neg. cons. Primo enim non est Dmnitio expIoratum , uiriam ea concio. quam Lucas a C tristo saeiam
scribit postquam descendisset de monte , illa ipsa sit ,
quam Mal4haeus nis in motite habitam, an alia , qua Christus aIia occasione illa ipsa , quae in monte docuerat , breviori compendio exposuit. Augustinus enim Lib. II. De cons. Eoang. Gregorius M Homa. IX. in Eroch. aliique putant esse di Vcrsam. Quae si vera esset opinio , satis ipsa Pcr se dissicialias evanesccret. Sed quia Hiero mus , Chr)SOsismus , ut ante eos Origenes , aliique Patres cundcm csse Christi sermonem opinantur apud Matthaeum Caρ. V. , et fusam Cul'. m. alia via ac ratione explicandum est, quomodo ulter Clirisium ti
190쪽
moralem ascendisse assii mei, niter descendisse, no stet fge in loco campestri , antequam sermonem illum institue ret. Praetermis, is autem aliis minus verisimilibus inter-Pretamcntis, sunt Praecipuae apud viros doctos recopiae opiniones duae. Prima enim M. ilthaeum cx Luca cxylicat, suppicndo scilicet ex Luca quae a Matthaeo Prae-lcrmittuntur altera e contrario Lucam expriunt ox Matthaeo. Primae igitur opinionis nuctores ita rem componendam putaui: Christum in monte in ascendiςse , uter quo Even Plista refert. Sed Lucas addit eum ascendisse,
iit citaret , cumque totam noctem in oratione tranqogisset . olegisse Apostolos duodecim, inde l. descendisse, atque in loco campestri concionem habuisse. Has ctra H si antias oratiouis, o lectioriis Apostolorum , ac desceri ras de monte in campostrem locum, Matthaeus omittit, no, impliciter ait, Christum ascendisse in montem n C deinde sermonum habuis,c. Contra vero qui scis iuntur iu- erpretatio uncta alteram , a junt, Christum , ut Lucas refert, nscendi Me in montem , ut oraret, indeque post electos Apostolos descendisse ad tu phas atque infirmos Curasse. Stetit . inquit , in loco cam est i . et turba disci 'tilorum rjus , et multitudo copiosa plebis ab omui Iudaea , et Ierusale/m , et maritima , et Tyri , et Sidonis , qui uenera ut, ut audirent eum , et sanarentura tanqtioribus suis, et qui oexabantur a spiritibus immundis curabantiar , et omnis turba quaerebat eum laugere , quia oi tus de illo exibat , et sanabat omnes. Deinde , Vel ip a die , vel alia occasion' ascendisse iterum iri montem atque ad discipulos constioncm habuisse: solent enim Evangelistae non loca, et tempora, sed res ipsas conjutigere , quas simul r serunt, quamvis divorsis temporibus actae sunt. Haec altera sententia cri imiliorcst. Nam si Christus postquam de monto descondisset, in loco Campnstri sermocinii tus esset; nil innes turbas sermo ille fuisset institutus, cum contra uterque EUaugelista doceat, sermonem Solos spectasse discipulos, quibus sublimiora tradidit persectionis praecepta a ideoque
verisimilius sit, seorsim a turbis in monte habitum suisse. Levitis autem est quod objiciebatur, Matthaeum
octo , Lucavι quatuor tantum beatitudines recensere. Non enim .iis propositum fuerat o muta omnino comme-Diuitiam by Coo e