장음표시 사용
41쪽
Cisse. Pa Iacstini enim illi non poterant esse Pht Iis laci , ilui semper ii circumcisi dicuntur in Scripturis, nec Ilo Braci, cum Nullus unquam Nebraeorum asirmaverit, ali ili gyptiis ad Israelitas circumcisionis usum luisse ProPagalum. Doc igitur unum ex Herodoti , ct Comeniis Alexanarini testimonio colligi potest apud AEgyptios longe post Abroham , imo et Iorige Post Moysen Cimcumcisos esse Sacerdotes, et Philosophos. Qiacm ritum si eos ab Ilebraeis acci pisse Gitatrio non placeti acCe
perint illi soriasse ab Arabibus aegypto sinitimis, cum
constet, Arabes ex Duraele prognatos tcrii Odccimo anno Pu ros Circumcidisse, quo antio circumcisus c, t Ismael :
eodemque anno circumcidi solitos apud aegyptios qui rc Inas erant sacris destinati, ut observat Ambrosius L ι b. I . De Abraham Cap. I i. Vide.eruditam Natalis Alexandri Dissertationem VI. in III. Mundi aetat. Quod autem addebatur de promissione Abrahamo sa- cia : Tibi dabo terram hanc, et semini tuo, Non Siguificat, Abrahamum ipsum possessurum esse terram illam, quod manifeste erat impossibile , Sed ejus progeniem ;Particula enim Maia, quam vulgatus interpres vertit et, saepe in Scripturis significat ides , ut Atilletus Ostendit, ita ut promissionis sensus sit: Thi dabo terram hanc
Obio. XX. Abraham I gyptum ingrcdiens, ut suge-rci famem , ipsae in terra Chananti praevaluerat Gen. al. i5 uxori Sami persuasit, ut se sororem Ab hae Prosi teretur , quo facto adulterii occasioncm praebuit Ingyptiis , sicut revera eam Pharao in uxorem , siUς Concubinam ni cepit. Atque eadcin ratiotic se gessit , in Geraris, ubi iterum Abimelecti eam tulit in uxorem , ejusque exemplo filius cjus Isaac idem fecit cum Rebecca in Geraris Genes. AI VI. cana periculo adulterii Ohit cictas. Atqui hoc scelus est. unde diccbat Fatisitis Ma nichacus apud Augustitium Lib XXII. cons. Fausi. caP. 32. Abrahamum uxoris suae pudicitiam sordidissimis nundinis duobus Regibus vendidisse ; et lamen scriptura id videtur laudare, cum semper Abraham ut magnum Virum pracdicet, et Omnium virtutum clarum insignibus, Ergo
ἡ. Missa Origenis rcsponsione, qui Hom. VI. in
42쪽
Dioinarum Sorsetur. 30 Celia Dictur, Abraham uxoris suae prodidisse eas litatem ;missa etiam Chrysostomi sententia IIoui. XXXII. iuG n. et Ambrosii L b. I. de δbraham ca', a. qui sitentur, Abraham esse necessi late me utilum. ex quisius Don sequitur salsum usso Scriptorem sacriam , qui rem lanium Diodo narrat , uti rc vera gesta ost; missa , inquam , ea sententia . respou demus cum Augustius lumloc. cit. coul. Fausi. tum Lib. I. contra mendae. Cay. o. Abrahamum nec suis,e m rati tum, uoc uxoris Prodidisse castitatem Non cst quidem mentitas, quia revere Sarai s ror ejus erat ex eodem Patre, qunmvis non eadem ex uini re ut ipse Abraham explicavit Gen. XX. 12. Cum Praesci lini lignati si alvos, ct Sorores dicerentur, sicut Abraham Loth Dalvum suum appellat, cum uepos csset. Non prodidit Vero uxoris castitatem , quia Cum Prudenter timeret . De si eam Egyptii uxorem ejus nos-s ut , ipsum interficerent. Curiique lol Icr ni, quod malum lorige maius erat; in rc angusta, atque dissicili mi Dux malum elegit, iri cona uxorem csse Don negaret, sed
incoret , cousi sus providentia Dci, et Surai pudi ritiae, quod et ipsa servaretur incolumis, quam quidem illius spem Non fuisse mendocem, probavit cvutivus. Gaciat rem fusius Natalis Alex. Dιsseri. II. in III. Mundi aet. et Calmet in Comment. Objic. XXI. Genes. XXII. isi dicitur Tenlaoli Deus Abraham. Et Deuteron. XIII. 3. Teutiat oras Dominus Deus pester. Atqui hoc a boni latc t ei valdo asti arret, unde dicitur Iac. I. i 3. Dens neminem teutat. Ergo ἀR . Dist. maj. Teutavit Abraham Deus, Et i utut ad Pri baiioncm ; sive intilationuin aliquando permittit ad
majorem meritorum cumulum, co/ic. Totitavit . Et teri
tat ad seductione in , sive ut ad peccallim impullat, NM. Noc citim a bonitate Dei abhorrere , Iti cohus Apostolus
Obie. XXII. Gones. XVI. a. et XXV. G. Abrahan et
cum Agar, et Coliara fornicatum esse legimus, quodque turi us cst, ex consensu Sarai uxoris suae, et lamcn m gnis vir ille laudibus in sacris Iliteris extollitur. Ergo. st. A g. Gut. Fuerunt .enim illae verae uxorcs, licet D an sullcmultor duciae, idelique concubinae dicantur, riccab aucili iiiiiii condi bione recesseritii. II inc tu eodem
43쪽
AXV. I. Cetera vocatur uxor Abraham, sicut et Cap. XVI. 3. Ites igitur reducitur et in polygomiam . quam ui pote non directe , sed indirecte juri naturali Contrariam, priscis illis hominibus ut et Abraham , Iacob. etc. ex peculiaribus ejus teniporis, et populi causis permittebat Deus, quaque sapienter Abr ham noluit sine cons 'nsu prioris uxoris uti, ne Pax familiae perturbaretur. Vide Natalem Alexandrum in Dissertat. De Pobgamia oeterum Patriarcharum.
Obie. XXIII. Quod Deus praecepit Abrnhae. Di s
lium suum unigenitum Isaac immolaret . Gen. XXII. Hidetur tanturne contrarium; vel ergo Putandum est, De ut nisi uri non praecepisse, salsamque esse Scripturam ; vel jussisse malum , vel decipere Ahraham voluisse, quae
omnia absurda sunt. Is . Neg. ant. Cum enim Deus tilpole rerum omnium Creator, ct Dominus, Vilae, necisque supremum jus ha
brat . poterat cliam suo jure ejusmodi sacrificium postulare. Sed neque id voluii , neo. decepit Abraham , sed ejus silem et obedieritiam facto illo omnium disti
illimo ostolidit; ot omnibus saeculis celeberrimam esse-cit. Cum igitur Abrnhase evidentissima esset Dei jussio, non dispia iuvit , nut dubitavit de ratione praecepti. hedcredidit Deum posse cliam occisum Isaac a mortuis suin
Vie. XXIV. G nes. XXXII. αέ. Ait Moyses Iaco-hum luciolum osse lota nocte cum Dro, imo eum vi
hi se ; i in tit tandem quasi visitus dimilli se Dens postu- Iaverit: Dimitte me, inquit . jam enim asst radιt aurora. Cui Iacob : Non diuisitam te, nisi Lenedixeris mihi. At illo fenedixit ei nomenque muta it : Nequaquam, inquit, Iacob appellabitur nomen tuum , sed Israel ;quoniam si contra Deum fortis fuisti , quanto magis
men loci illius Manuel, dicens: idi Deum facie ad faciem , et soli a facta est animn mea , quamvis in ipsa Iucta in nervo senioris percussus vol semper in Posterum , vel nii lirandiu claudus tacitis mori l. Atqui Loo in reaibile omnino videt Ar Primo enim Deum cum homine Iuciari multis rationibus videliar absurdum: sediti ipsa lucta praevalere non posse, imo et vinci , et
44쪽
pdstulare , ut propter oriculem auroram dimittatur, lon-pe obsurdissimum Deinde hominem 'ni victorem Cori-Hilionem pacis Deo imponere , scilici t ut ei Ienedicat, Tationi videtur esse contrarium. Quulis porro fuit illa benedictio , qua Iocob pede claudus remansii ' Donique hominem corporeis oculis vid re Deum ilicis nil faciem nullo modo posse , rcs est apud I heologos , atque l/hilosophos cxplorata; imo otiam spiritualibus intelligenii ne oculis videre Deum nulli prncter Christum in huc vita dolum suis so. verisimilior ost sciat tilici : Cum ipsct De iis in Exodo affirmasse dicatur Exod. IAIDI. 2O. Non pi- debit me homo , oloet; quod verba iis . qtiae Iacob in hoc Genes os loco dicit , contraria vid oratur. Ergo. Is . Neg tri Q. Baec enim Verba sunt Movsiq : Mansit Jacm, sollis et ecce pir luctabatur cum eo uxque mane; qui ctim pideret , quod eum superare non Posset,
Φeligit Derotina femoris ejus , et emn rcuit; quae vorba yiori signiscatit . Dcum ipsum cum Iacobo esse lucinium,nique tib eo victum. Qianve orige ties Lib. III. Periarch. II irronymias in cnρ. VI. epist. ad Ephes. B inpertus in Genes. luctant illam puloni fuisse spiritualem. eamque
Per nactaphoram esse intelligendam docent. Alii volunt irum illum , qui cum Jacobo luctabat tir, vel luisse diati tum contra quem Jacob cum Deo. hoc est a Doci adjutus Iuclobatur , vel ption in syna potius suisse , quam hominem. Sed nos, missis hisce inici prelati litibus , concedimus , pugnam illam suissc veram , DOD in men Cum Deo , sed cum Angelo humona corporis specie tridulo. it pporto ait os as Os. A D. 3. Inforti/ndine stin Jacob)directris est cram Angelo , et ius sitiit Dd Angelum , et Cotisorintris est. QDod ei Angris linus O II . in Genesi et I ih. IVI In Cio. cop. 39 nlii lite post cum Patres Ct Theologi arbitroii furti . cum Vc ter 's plerique omnes non An solii in . sed ipsi in Dei illitani humniaci corporei dulum opparuisse docuerint , qua de ro Db'II . Instit. sntis diximus. Iloc nulcm p sito , quod vir ille, qui clini Inoos o lite inlus orni, Angelus surrit Liamatio sp Cio , omina illo tunc iam ario m Ibsurda in argiam 'tilo Postia sunt, socile crit tui clligere. Cum enim Iacob. o Delio Esnu adventia , cujus indignationem vehementer Pur limescebat, confici natus oraret D cum , ut sibi in tan-
45쪽
to periculo opem ferret; voluit Dominus labentem nodeiectum ejus animum crigere ; nique cxl'crimento edo- Ccie , tantam esse erga cutia Dei providentiam , et caram , tanti rinque Pius auxilium , ut non sua , sed divina ope sectus mhil ab hominibus metueret, qui etiam adversum Augulum praevaluisset. Qua: uvis autem Halu rates Angelorum vires in corporibus movetidis , in Dua Das Ionge supurciat ut Lib. V. Pari. a. diximust iam ii cum uilial, ut ibidem ostendimus, nisi ex Dei ueranis . simie possint , effecit Deus , ut in lucia illa An eliis Iacobo praevali re non 'p'sset, Vel quia non permisit lolas vires suas Angelum e xercre , vel quia maiores quam Natura sua essent, Iacobo vires ita eo certaminu adjec; i. e tarneu sibi postea victoriam , ct Dori divino adjutorio tribueret, Voluit citam ut iacto si moris nervo claudicaret, qua ex re, qua talum in ca lucta accipere dc- Irim ritum pol uis,ct , nisi adjuvisset Deus , sacile Inoob intelligeret. En igitur ratio cur Iacob cum Angelo luctatus suerit, cur iri certamine Praevaluerit, cur laudicaverit , cuc b D dictionem Postulaverit , cur eum cum quo certa vorat . facie cid faciemχvidisse dixerit. Restat
tantum dissicultas cur ille Deus dicatur :' coira D uis praeoaluisti oidi Di iam facie ad Dei vi : sed haec in-cilis expeditu cst. Nam et ille, qui Moysi locutus cst, Deus aicitur , ct tamen alibi Angelus appellatur Am.
Lat ; et saepe in veteris Testam euii libris Dii improprie oppellatitur , qui aliquam divinitus potestatem accepe iiiii , ut in Hostris Institutionibus sacpe advertimus Objic. XXV. Genes. XXXVI. a. Esau accentitia ores Ada . . . Oolibania ... et Basemath. Contra
ues. XXVI. 34. rixores eius suisse dicuntur Itidith tra D 'eri . et Basemath silia Elon. Ergo sibi auctor
videtur aperte contradicer C. N. Neg. coιι s. Si enim cum nonnullis interpretibus Gieci enitis Iudith filiam Beeri , de qua sermo est Genes. I. II I. aliam fuisse practor cas, quac P. XXXVI. commemorantur , jam dissicultas evancsceret. Sed necesse Dori cst ad eam confugere respousionem, cum sacpe in cripturis iam viri , quam muli cres non uno lanium No
46쪽
DDinarum Scri'tur. 43 Israel , etc. ita ut vel Ada. .vel Oollisama eadem esse possit. quae alibi Iudith filia B eri lippellatur quod Qt Catinetus , et Menoctiius , et Gordonus, et alii pas
sim observarit Interpretes.' υἰ '
satori domus diuae ita adventu fratrum suorum: occidepictimas , et instrue couoiolum Et Gen. XLIV. 5. Praecepit eidem 4ispensatori, ut persequerctur Datres suos , et diceret Scyρωιs . quem furati estis , iPSe est, in quo bibit dominus meias , et in quo augurari solet. Et ipse doseph ait Datribus suis: An ignoratis , quod non sit similis mei in angiarandi scientia I Ex quibus apparet, Iosephum idololatrinin AEgyptiorum, ac superstitiones fuisse sectatum , et iamen ubique laudatur ejus
vi. Neg. Gut. quoad a. m pari. Quod enim ait: Occide victimas. nullam injicit idololatriae mentionem. Gro lius qDidem putat , Dondum eo tempore in AEgyptum idololatriam fuisse invectam ; sed quamvis PQuamus , juria luna idololatras fuisse Egyptios , poterat Iosestsioni malium quae occidi jusserat ad convivium csangui Nem vero D Iibare. Alter locus de scypho majorem dissicultatem habet. Augustinus Quaest. C AI. V. in Genes.
Putat, ea dispensa orem non serio suisse Ioculum ad terrorem fratribus Iosephi incutiendum. S. Thomos 2a. 2ae. Q. CXCV. Grt. I. alia Iosephurn, ejusque dispcum satorem Ioculos esse juxta AEgyptiorum opinionem, qui ilium augurem esse existimabant. Putat Grotius , ver ba illa, in quo augurari solet, accipi posse in bonam Partem , ut Acilicet sigi iii cent . IosePhiam eum somnia ii Hirrpretari vel lot, ex eo scypho. solitum suisse libare, ac sacrificia Domino offireret; non vero magicam , ac superstitiosam institis isse divinationem, quae scypho a Veteribus Ethnici . siebai. Alii textum Hebraicum alitere ΣPlicant. Sed uobis Augustinέ sententia magis arridet. Objio. XXVII. Genes. 'ALVIII. 21. Ait Iacob ad 4vh filiam stitim: En ego morior, et erit Deus νobiscum , reduc fytie DOs ad rerram patriam oestrorum. Doιibi Par μεn re iam extra fratres imos , quam tuli de manu Amorrhaei in eladio , et arcu meo. Cougiat autem
ex Genes. XXXIII. W9. Ios. XXIV. 3a. partem ill in
47쪽
emtam essem n Jacob centum agnis : Emitque Pa temregri , in qua fixerat tabernacula a Iiliis Hemor patris
σιchem centum agnis et quos quidem n Os Arras Mon- anus , Drusius , Grotius . multique alii recenti tires significare volunt argenteos nummos , quibus agni sigura insculpta erat. Falsum igitur videtur Iacob in gladio, t arcu, seu vi et armis ngrum illum Amorphaeis ab
v. Neg. Cons. Quamquam enim agrum illum Iacobab Amorrhaeis vel argento vel agnis emit ; tamen cum ejus filii propter Dinme sororis suae stuprum ingentem cladem Siclis mitis in uterint, ut legi mos Gen x. XXXIVohscedere inde Iacob cum tota lamilia , Deo jubente,
coactus est Genes. XXXV. 1. et seqq. ideoque eo re-dicns occupatum a Siclicinitis agrum vi et armis vindicavit. Ita Magius , Pereriωs , novo rius , alii lite o Piriantur, quae sciatentia Ceteris omnibus verisimilior est.
O te. XXVIII. Gρ 's. XVIX. I. Jacobiis singulis filiis benedieens, de Simeone , ae Levi ait : Maledιctus
furor eorum, quia pertin- ..el indignatio eorum, quia dura. Diuidam eos in Iacob , et disρergam eos in Israel. Atqui ea praedictio salsa suit. Quamvis enim tribus Leoi inter ceteras dispersa fuerit , non poenae , sed honoris causa ; quia ad Sacerdotium fuit destinata; tribus lamen Simeon suam a celeris tribubus distinctam Pariem accepit in terrae Chanaan distributione. I rgo Be. Neg. min. De tribu enim Leoi patet prophetiae Veritas , quamvis honor Sacerdotii ejus dispersionis occasio fuerit. Tribus autem Simeon partem quamdam ha huit ex regione tribus Juda avulsam , Ios. XIX. ilatat tribus Simeon in regione Iudae has itaverit. Olutc.. XXIX. Exod. VI. 3. Haec a Deo Moysi dicta reseruntur : Ego Dominus , qui Gρρarui Alraham , et Isaac, et Iocoh in Deo omni 'olente : et nomen meum Adonia non indieaoi eis. Atqui pluribus in locis Ge- iescos aetate Abraham i, Isaasi , et Iacobi appellatur Deus Adonni. Nec dissicultatis nodus exsolvitur ex Hebraico textu , in quo Icgilur : et nomen metim Iehos a Irim indicaoi eis , nam citam ante illud tempus , imo ob ipso mundi exordio appellatum Deiani Iehopa legi - - uus, ut Genes. IV. m. ubi de Seth Adae silio dicituri Diuitig Cooste
48쪽
Ttinc incoeptiam est inoocari in nomine Ie oa. Eris. U. Neg. mire. quoad unι. yart. Ex textu enim Hebraico haec omnino exussiatur obiectio. Palet enim ibi non noulin Adonaι , scd Homen Iehopa positum esse. Nomen autem Iehooa listic prDum sibimetipse tribuit Deus , cum i ii rubo Moysi vpparens , ab coque interrogatus, quodnam esset Donacia ejus, respondit God. III - 14. Ego stinι, qtii Suvι, quo Domine Iehosea signi iasicatur. Cujus quidem nominis cum vera Pronunciatio iguoraretur. propterea quod Hebraei summa religione ab eo prouunctando abstinerent , maluit interpres ii meti
Adonat, quam nomen Ieho a adhibere. Vide quae dixi mus Lib. III. Cap. 2. in Corol. Verum itaque est, Deum Abraham O , ceterisque alite Moyseu patribus nomen suum Iehoua, quod plus celeris divitiam essentiam significat , Don indicasse. Sed cum Moyses Genesim scripserit, postquam nomen illud ci Deus revelaverat, recte eo nomi tu usus ebi, quod iis temporibus, quibus scribebat , notum erat , quamvis non iis suerit temporibus agnitum , quibus Vivebaut Patriarchae , quorum vitam enarrat. Sic et Virgilius de aerica ait: Italiam fato profugus, Lapiriaqtie periit littora , quamvis edi nondum Laoina dicerentur, cum aeneas in Italiam appulit. Haec responsio satis superque dissicultatem sol vit, ut necesse non sit eorum sequi responsionem, qui
laudatum Exodi locum interrogandi Diodo ita legendum
putaui: et nomen meum IehοMa nonne indicaui eis tquam lectionem Dorschaeus Dissert. De nomine Ieho- να , Galalcerus Miscellau. Cap. 18. Colomesius obse oat. Sacr. , et Arabica verSio Sequuntur , ut notat Cal- metus in htinc loc.
Obie. XXX. Eaeod. X. 21. Ait Dominus Moysi:
Extende maniam tuam in coelum , ei sint tenebrae su
Atqui hae in re videtur auctor contra Prima errasse
principia Physicae ; quis enim vel plumbeus in rebus Physicis ignorat tenebras , quae mera luminis privatio Ἀεuut , nullo unquam pacto Palpari posse φ Ergo. U. Neg. min. Nonnulli quidem italcrpretes ita Πebraicum textum capti cant: Sint leι brae ιa: ι densae, ut
49쪽
in meridie pa*andum sis ; quod in demissimis lenehris
ob incedentibus fieri solet. Sed missa etiam hac interpretatione , quae et sati objectionem solvit, et malivum quodammodo sensum habet, respotidemus , leuebras adeo dici paIpandas. vel quia, ut Sereritis alii qu niuatitur, a d tisissimis nebulis. spissisque vaporihus prodiaeiae sunt, quos Vapores halpari i liquando pos4e hoc est manum agitando sentiri) Dein o Dcgat , Vel quia per hyνor-holem tenebrarum illarum densitatem explicare auctor
Voluit, quae communior interpretum sentcialia osti
Obic. XXX l. In exitu Filiorum Israel ex AEEvnto auctor fuit Morses populo, et quidem , ut ait, Dei Domine , ut unusquisque ab amicis suis aegyptiis uasa au rea , argentea el C. quasi Commodata peierct quae deis inde ex AEgypto proiecti secum abstulerunt. ded te-clina ista turpissimum surtum est , ingratum quo Pr a Commodantes prodit aulinum , ideoque Deo itidienum 'Videtur. Ergo. . ΠU. 1 ex. min. Cum enim Deus rerum omnium Durativus , quo auctorC Moyses loquebatur, earum rerum dominium ab AEgyptiis in Hebraeos transtulisset, ut iusta eis saltem ex parte daretur merccs eorum 4opertim ad quae iniuste compulsi fuerarit, jani surtum censori noti poterat. Imo cum Hebraei cx AEgystio jani iam profecturi essent nee ulla ratio in Posterum futura esset austet in mercedem suorum operum rc pete di an suisse furtum illa compensatio , etsi Deus id expresse noli praecopis et. Nec fraus ea in re , aut mendacium tu e cessit, cum AEgVptu ipsi postquam Vasa commodassem, quae Hebraei ncceperant animo restituendi , si ros in eodem statu PermunsisSent, morie primogenitorum D r- terrefacti Hebraeos cito proscisci compulerim Eaeod. XII. 43. Iractant hac ile re passim Theologi, nos etiam Lib. XI. Case. IX. 'explicavimus.
L ro. V. LAst. auctores sunt, Iudaeos fuisse propter leti am lab AEgypto expulsos. Falsum ergo est quidquid Moses narrat de miraculis , quibus populum ex Agv-Pto eduxit. Η Ner cons. stultum enim est in historia emicra-lix Dis Isi dubiarum cx AEgypto Iustinum , et Tuccium
50쪽
scriptores recentivi mos , atque Gentiles praeserre noγ- si coaevo historiae illius Scriptori , cum praesertim
iritiumcras Iras inus ipse, et Tacilias narrationi suae 1 ais hellus misceant, ex. gr. quod Morses natus sit ex δε-
sepho , Saron ex Moyse ; quod Saron rcgia dignitate
politus sit . atquc alia cjusdem generis.
Obie. NXXIlI. Exo- IX. 6. Ait Moyses, quinta
Plaga, qu o Dotis percussit Ili gyptios mortua osse omnia ciuimalia AE pyptiorum ; ct tamen ibidem p. 25. scribit,scptima ploga periisse in omni terra A FP i cuncta, qtiae fuerim in agris tib homine usqtie ad jumentum :imo addit Exod. XIV. 9. Pliaraonem Israelitas insequutiam esse cum equitatu , et curribus. Atqui haec secti inrcpugnantia sunt. Si enim quinta plaga omnia animantia Porierunt; nulla remanere potuerunt interimenda per se in Ptimani. et multo magis vlaarao equitato, et curribus, fuissei destitutus , quibus Israelitas insequeretur. Ergo.
U g. min. Quod enim ait Moyses , quinta plaga
omnia otii mutilia periisse intelligendum est de omnibus animantium generibus , non de singulis omnium gerae-rum , quod non est in Scripturis insuetum unde ro- manserunt adlluc jumetita , quae septima plaga perierunt. Sed uec scptima plaga ait Moyses omnia jum Pnta , sed ea ianium , quae fuerunt in agris Propter ingruentem vim grandinis periisse. Sed quι tim tiat perbum Domini de serois. Pharaonis fecit confugere jumerata in domos, Erod. IX. ao. Ita omnis Cotii radictio, ac repugnatalia tollitur.
ριο , δειt quadringentorum trigynta annomm ; qua in re manisus ius videtur esse Scriptoris error': cum ab ipsisvnno quo Deus Abrahae posteris terram Cliniuiali pollici ius erat , hoc est ab anno Abrahami LXX . usque ad callum nepotum ejus ex AEgypto quadringenti iri ginta anni sint ; ideoque detritis annis, quibus Abraham , Isaac , et Iacob in terra Chanaan peregrinatistitit , ViX inveniantur habitationis in I pypto anni Plu minus duc li et quindecim. Ergo.