장음표시 사용
121쪽
sEMPER EFFICACEM. Imposuerit Ex quo loco licet nihil colligi possit,
quod an senio faueat, tamen quoniam ibi dicit Damascenus coactionem opponi libero, tamen inde concludit necessarium non opponi libero. dissimulans Damascenum idem8icere de necessitate, quam cum coactione copulat tamen inde sic argumentatur Nihil luculentius assere posset ad demonstrandum quod liberam voluntatem opponit quod coadium est, O necesiitate constrictu= necessitate inquam , non determinationis ad unum, sed isti, quae contra voluntatem est , ut ex declaratione de necessitate quam a Deo separat, apertfimum est. Ego vero nihil absurdius dici posse arbitror Damascenus enim omnem coactionem necessitatem excludit, Fae tollit libertatem voluntatis ad utrumlibet, leu ad indisserentia; Nec unquam admittit voluntatem liberam dici posse, quae necessarib ad unum fertur, cita de terminatur ad unum, ut illud non possit respui,& contrarium eligi:& tantum abest ut exceptio
quam Damascenus adjicit de Deo , illi prosit, quin illam absolute destruit, quia ut vulgo dici
Addit ansenius sequentia verba suod exilia significatione antiquis usitata fuit, qui non olent adhibere .im abhorrent nomen necestatu in diuinis, etiam respectu actionum, quas nos quam maxime, cessarias, hoc est ad unum determinatas dicimus, toprie Augustini dotiirma diximuι, quod quia non
122쪽
aduertitur a recentioribus, in multas hallucinariones eadunt, diιm audito nomine necessitatis statim putant determinationem ad inum indicari cui ciuia parum interest respondeo, recentiores qui uini
non paulo Doctiores Ian senio, non esse hallucinatos, sed an senium ipsum. Si enim homo necessario obsequitur gratiae, sequitur voluntatem eius esse determinatam ad unum , nec in alteram partem se flectere posse si necessitas illa obsequend gratiae non determinat voluntatem ad unum, quare Ian senius ipse id toties dicit, repetitis inculcat micat ergo quo modo liberum arbitrium obsequatur gratiae necessario simul dc liberes, si non posti in alteram partem vergere, si coacteri necessitate constrictus sit, gratiae soli adhaerere 4 non possit illam rehcere. Caetera, quae in Iansenio restant in hac instantia , nihil concludunt, deses tantum re . petitio eorum, quae ante dixit.
Postea suam ratiocinationem sic subhcit, me arbitror ad oculum ostendunt tantum studium con- tentionis absit ouum ouo non esse similius, quam Damasicenum Augustino , in hoc argumento de essentiali arbitri libertate imo nonnulia luculentius quam Augustinum expressisse, cum tamen a recentioribus quam ungissime ab illa sententia recessisse videretur. Sed iam non semel, neque sine animi dolore expertussum, meteres Authores a quibusdam hominibus , non dis cendi au , indisserent animo legi sed hoc uno dun
123쪽
paxat scopo, ut sua praeoccupatas opinione es quoquo modo dessendendas, eorum authoritatibus u
niant ex quo serisolet, ut quidquid quaeritur in eis inuenianti Non enim id quod ipsi sentiunt sed quod sensibus suis apsa ua ratione blandiatur ,-obtorto collo in suas opiniones trahunt. Quod quidem Ian- senium de se ipse dixisse arbitror, bene enim se nouerat,&opera sua eum eius natura satis indicant. Dicit enim primum se suam sententiam auctoritate Augustini munire, cuius ne quidem ullum textum produxit clarum& apertum, sed inuitum & coactum vult in suas partes trahere, falsis consequentijs, particulis ex dictis eius unde quaque collectis Δ consutis Et ad haec toties legit Augustinum Nec enim tanto labore opus fuisset, si vel semel u rustinus pronuntiasser, quod illi ansenius imponit: licet u imum tantum sibi Augustinum patronum aiscieret,
etiam Damascenum contra eum C diametropugnantem , caeterosque Patres an ouam sibi fauentes producit, inducit quod manifeste falsui aquilibet reperiet, qui Ian senium examunare voluerit. Nec cessat tamen recentiores infestare, quia illos sibi maxime aduersantes diffiteri non potest, timensque ne ab illis valde laedatur, quantum potest illorum auctoritatem imminuit, qui certe immunes sunt, ut arbitror, ab eo crimine, quod illis imponit an senius, qui quidem illi hoc tantum versu respondent:
124쪽
Clodius Meus Maecias, Catilina Cethegum Nec his contentus praeclaro mores sibi blito Iansenius credit se omnia, quae ex Augustino Damasceno clarat aperta producuntur, noverbo diluere, cum ipse nullum ex quocumque auctore locum sibi fluentem producat, se Qniens risu ter qui uam isti doctrinae contrarium putet , quod subinde Damasienus dicat liberi arbitri esse deliber re , m deli eratum eligere vel non eligere in testate esse in uare ista partem rietinare , esse iam misel - - ον visi fuerit, edi similia Nam ω Augustinus eadem forte instantius amam Damascenus docet. Nee tamen propterea δεῖ Augustinui aduersus est ast δε quod genere amominio mori h ma nis mordis reliberrimo, vel si de omnibus intelligi malis, de omnibus veras.nt, eo modo quo Iupra ex
Augustis exposiimus , et in fortasse dicturis
mus. Qua confessione non melius Iansenius declarare potuit opus suum essedistiles primis eum nullum locum ex quolibet Patre orth doxo sibi fauentem producat quem si forte produceret, meliori titulo illi opponi posset. Augustinum non esse sibi aduertum, cum tot locis contrarium docuisset, meliusque fore, si quidam locus contrarius afferretur, illum intem pretandum esse secundum modum, quem set pius usurpasset.
125쪽
Refutatis Cap. 16.VENiAM' ad caput 6 in quo Iarisenius, Hicit se probari ex Anselmo miniantem
tum Pimo adfert locum ex Anselimo lib.L Cur Deus homo cap. o. i . Improprie dicitur nece
ras, ibi nec coactis vlla est, nec prohibitis l. certe non negamus, sed est etiam necessitas; vicquaedam cogens donecessitans voluntatem in ob sequium sui addit Iansenius, Et iniat inferiinde Deo Mu9d tamen non est inferius, sed prius: Nee dicimus Deum neesitate facere aliquid, eo quod in isto sit ista necessirin, sed quonia- - abo, sicut dixi. impotentia raeuando dicitur nodis, Omnis quippe necessitas est, aut coactis, aut prohibitio, quae duae necessitates conu ertuntur inuicem, sicut necesse os impossibile. Vnde cum recte videat nihil coneludi posse, nisi in Deon ςssitatem non em, quod non ne gamus, riam sepe confessi semus Addit alia ruerba ex Anselmo, ex quibus sitam sententiam stabilire conatur, sed etiam inepte, primo lictorem moneo an iuri accipere, prima verba ab eo producta, quae priora facit in Anselmo, postea priora& ante dicta cum praecedentibus consuit, postea recurrita alium textum citatum cat.Io ubi quae dicit non inueniuntur, sic ijs re londere non lenemur, quod tamen
praestabimus in subsequentibus.
126쪽
Secundo enim loquitur de voluntate Dei, qui libere iustus es , quae omnia parum inseruiunt ansenio Iam enim lapissime docuimus multum esse disparem a voluntate hominum, nec quae dicit, inueniuntur in locis ab eo citatis. Similiter quae de Christo, quae etiam non inueniuntur in locis citatis, quibus respondere non est opus, cum id iam saepe praestiterimus. Sed quis non miretur anserium per tot diue ricula suam probare sententiam conantem, cum
nequeat,ssunt textum ex quocunque orthodoxo author producere suam sententiam asserentem, quod ipse ultro fatetur, etiam sic viam ea ibi, sic hunc textum Diens emem, inquit , qui' - refert, prio S νε ι Am. in alii libertatem ista---Me DoLmaris explicans, subinde indisserentiae ad opposita nentio-
Vnde satisconstat Ianserium suam ipsius en .lentiam improbare Maeriquecontrariam esse votissimam, cum ad eam negandam sibi paret in
fugia. Quomodo enim potest clarius demon Minri sententialansenio aduersans,quamprodu- .ciendoscripturam, Patres, Maenatemadindiffer tiastatuemodi docentes, gratiae Dei posse
127쪽
sEMPER EFFICACEM. ii 'resisti Hiberum esse voluntati hominem illam amplecti utrejicere quod hla de iam alibi ultro cum negarenon bossit rissus es dessem At que Huno vellinc strii; quidquid eis Ansebitis
piobare conatur an senius Audiat haec verba ex eodem libro de Concordia gratiae, c. ubi, de iustitia sic loquitur, Ad salta brutorii iri usi is malimn commoda , quae bestiales appotitis., siuggerunt, se conuertit, Mita cum ea vult is , ordinate rectitudinem, aut ne accipiatur obi in tam repellit, aut expediti
Ρos Anselmum ansenius producit Sanctum Bernardum Ex quo inquit plurimis euidentisi risu argi mentis ostendi potest,non aliami, mi Mesit -- φ - - , -- Sanctus Augustinui -- , quae non est in nostra potestat ε. sed etiamsi nolumus 'cit id quod potest me snee Statem, quae voluntati repugnat essentialiter, - qu aliud est nisi vis, violentia, reactio Et in mari sine se citat lib. s. de ciuitate cap. io fallit de ruisitur Iansehius , quia necessitas etiam illa ducenda est, quae necessario nos facit velle,quaeque etiam nos impedit nolle, ita ut gratiae sic obsi quamur, ut nobis liberum non ut illi non obsequi. Et hoc est quod sanetiis Augustinus in eo loco dicit multa nos facere, quae si nossemustum
128쪽
Postea Ian lenius nititur probare necessitatem illam, a qua liberum arbitrium dicitur Edicere ut non sit moluntarium , non esse istam simplicem necessitatem, qua simpliciter aliquid necessarium esse dicitur, O . beatificus moluntatis amor necessarius est, si horum quodlibet inquit prohibente ratione voluntas non posset, ibi quippe necessitas iam non volunt, Et in margine citat lib. de Gratias libero arbitrio. Et addit aliquanto inferius, V vero quam magis ei congruere arbitror libertatem,quam dicere posisumus a necessitate, eo quod necessarium uoluntario eontrarium esse ideatur squidem uod ex necessitate sit, non iam ex moluntaterast e conuerso similiter. Et adhuc inferius, trobique moluntas, edi ubique libertas,eedit quippe voluntati necesitas. Quae
omnia etiam si sibi aduersentur pro se inducit Iansenius hoc modo me autem prorsus falsa sunt, si plex necessitas inresseatur , cum illa iuxta Sancti Augustinim ipsius Bernardi sententiam, in eodem
libro beatorum moluntati competat, qua iam amplius peccare non postpunt, eum clare rium ιο-luntaria quadam necessitate diligunt Quae consequentia prorsus falsa est , quia libertas hominum beatorum est ita liberata, ut maneat libera a Ieccato a necessitate Quod certe nondum copetit hominibus viatoribus, qui ita sunt liberi, Ut peccare mon peccare possint, io simpliciter cligere bonum. Et certe miror audaciam Iansen ij, qui textus tanquam sibi fauentes pro-
129쪽
ducit:&cum non fuit, ut eos sibi reddat propi tios, vult illis suum sensum impingere,in sen
sum authoris ne are cuius tamen lententiam fa
cile est aperire, ex Matecedentibus4 sequenti-- bus Alvero inqui0Ber' dus,ratio datav in luntatior instruatillamnondestruat destrue is rei autem, si necessitatem ei ullam imponeretisci uominus libere pro arbitrio sese volueret, is uue in malum consentiens appetitui, aut ne
, quama spiritu ursit aes percipiens, si vel certei persequens ea, quae sunt spiritusis Dei, siue ad bonum, gratiam sequens, notet Lector ut fiat spiritualis, qui omniadhu dicansis ipsa minutae iudicet. Ex quibus satis claretuquet Sanctum Bernardum docere honainem pos
se gratiam sequi vel persequi ; ibique loqui de
simplici necessitate, quae necessitet actum liberi arbitrij ad unum Post quae verba sequuntur ea quae iupra ' lit anseri,' , si inquam prum, quodlibet pi voluntas non, posset, voluntasiam non esset, ubi quippe n , cessitas, iam non voluntas. Quae postremave ba, ut ea magis inculcet, iterum repetit Sanctus ' ης nari, Caeteri '' sit liberum
, vel maliam, ut putat mccusat nempe utrum, que necessitas porro ubi necessitas,ibi libertas, non it, ubi libertas non est, nec meritum Et
130쪽
, non nisi in aliam voluntatem, ut nunquam, amittat libertatem,&c. Et in ra, Est vero quam, magis ei congruere arbitror libertatem quam, dicere possemusa necessitate, eo quod neces , sarium voluntario contrarium est videatur. ,. Siquidem quot ex e stat se, non4amori voluntate, Me conuersis citer Vbi notabit lector Bernardum prius locutum de libertate a peccato φης' bertate ama eri, Ei tum l ' ly . tui deni mite necessitate; homini triabui docet, re etiamtina, non enim vult ha is bere bonam stippi voluntatem nisi per vo-
luntatem Quod si voluntatem, S libertatem . . , sed liben tς amecςssitam, non a peccato;
torum hominum, quorum quidem malui suauius est arbitriuna, utpote iam liberatum a pec- Quod honunt in via non competit, vesa in Smictus Bomardu . . Postea multos textiis ex eodem sancto Ber nardo profert, quos ego nec transcribere volo, nec refutare, hos enim omnes aduersus Ianseruum retorqueo, certumque facio omnibus, neminem esse, qui sublata Iansenti glossa, illos
eius sententi redis. Cesia qui
in illum non inducat. Tantum enim intendit brobare coactionem. violentiam impedire