장음표시 사용
151쪽
nutu stontaneo oe voluntario at rursim , Nihil tamen horum omnium Icilicet appetitum ad eo cap.6.
nam sui exitassecIum, nisi ad liberi arbitri nutum, voluntaris inque consensem, principatur lapis omnita liberi arbitri etatroneu consensius. Quae omnia non possunt prodesse Iansenio, nisi sponta neum, voluntarium significent necessatium; quod cum falsum sit, contra te edidit. Caetera quae addit Iansemus ex ante diistis satis copia,
POST Richardum a salicto Victore lanis
nius Magistrum sententiarum tanquam sebi fauentem producit, his verbis Si diligenter m iis, Esticiatur videbitur dici arbitrium, quia sine coastione inex isse necesii a te alet appetere vel diligere quod ex ri et is decreueris , Quem l mirae ideo tantum producit, quia coactionis fit mentio, dissimulans Magistrum Sententiarum cum ea conium: feetiam necessitatem quiquidem Magister Se tentiarum in eadem distitustione littera A, sic de
is rinit liberum albitrium , sit potestas de ipsi
152쪽
praecedente littera E , definit libertim arbu. trium esse facultatem rationis&Volinatis, cpia, bonum eligitur, gratia assistente vel malum eadem desistente: dc dicitur liberii quam x, ad voluntatem, quo ilibet dicti, test. Et in distinetione is Mini o diast iis, his tantum videri esse liberum arbitrium, quiae voluntatem mutare, in contrarium possunt
laee, e re inritio nam videlicet potestate est, Eligere honum vel malum, utrumlibet se, cundum eleetionemfacere vel dimittere: -- de quilibet potest colligere gratiam, non deteriamnare voluntatem ad unum , nec prohibere, muri h-c libere eam istumar, verei nob Instat tamenn enius
rum recentiora Halleretur, qui necesιtatis momen istuc
153쪽
a necessitate, & ante peccatum homo non sequebatur necessari gratiae, ita ergo nec post. Nec magis iuuat Iansenium quod addit Sicut homo ante peccatum cogi non poterat, ita nec post, quia sicut cogi, sic necessitari non poterat: Quod etiam explicat Magister Sententiarum in , verbis sequentibus, dicendo, voluntatem semis per a necessitate esse liberam, addendo etiam haec verba Vbi necessitas, ibi non est libertas, ubi non est libertas, nec voluntas, desideo nec
mi addit Ianianius refutatione pias non habent, quia suo locorinitabuntur. Addit ansenius; Hinc sigitur sis eanse uen re isti priueipio Magister apertistime et oluntarium
hontaneum, liberum atque moluntarium in rationali creatura eonfundit rimo idcirco Merum esse tradit , quia moluntari l ontaneoque modo fertur in obiectum suum Liberum ergo dicitur arbitrismquantum ad voluntatem , quia voluntari. moueric in spuniane appetitu ferri ad ea potest , quae bana vel mala iudicat, vel iudicare vesit hinc est quod εο imo quo libertas arbitri tollitur , etiam volun--- - doceat, ubi necessitas qua dixerat cogi non posse voluntatem Libi non est libertas ubi non si raas, nee voluntas suae doctrina festim verba ex Sancto Bemaria sumpta sunt si necess-ra pro simplici firmaque ipsius voluntatis determinumne eapiatur, cum nunquam sit magis voluntas,
154쪽
hoe o nunquam magis aliquid Delit, quam cum ita firmiter vult, ut nosse non positi. Cui respondeo, verissima esse illa verba ex Sancto Berna dosumpta Necessitas enim est causa determianans voluntatem, si voluntas necessario illi obsequitur, nec in eas tum sit, illam non respuere, Nec obstat quod voluntas sit magis voluntas, cum aliquid magis vult, quod non fit, nisi post quam deliberrauerit,&elegerit Deliberatio a tem dc electio penitus tollitur , ubi necessitas adest frustra enim quis deliberabit Heliget, si minus in ampartemita necessariis fertur, vela contrarium ferrinon possit... Mest iterum Ianserius, Hine ex re eim Megarisque Augustini merbi. quibus dixerat,
beatorum arbitrium esse liberum, longeque liberius, cum peccare non potest, conse uenter docet, idcircὸ
155쪽
ratione decreuerit , quae merasimam apti imamque istationem, rationem contineat pronitatu istius
Dam praemiserat, ad indisseren/i- sero nihil prorsus facium: Istum arer genuim m esse Magia
stra sensum, cum tota contextus edi rerum rationum
que eius consenantia , ita prorsus clamant, ut ma nisi obtorto cis. -ὸ, is textui aperia repugna tinus ab tor ' eri queant, Tum omnes meteres eis sinterpretes confitentur, mi mox ostensuri sumus. Nos ver,contrarium ostensuri sumus,& nunc
textui ex Magistro Sententiarum allato respondenius, nos non negare post beatitudinemho minis, libertini eius arbitrium ita contanatum fore in gratia, ut amplius peccare non possit, uti nunc est in Angelisis in sanctis qui cum Domino sint, tantoque libertu futurum, quanto a peccato immunius diad bonum pronius. N que enim ex hoc voluntas non est, aut liber dicenda non est, qua beati sic esse volumus, tesse miseri non solum nolimu . sed nequaquam velle possimus. Sicut ergo anima nostia nunc
habet nolle infodicit rem , ita non iniquitatem semper habitura est, nempe postquam
beatitudinem assequuta fuerit. Sed ordo seruandus fuit, quo Deus voluit ostendere quam bonum sit animal rationis: mod eminie care misi, quamuis melius ne quod peccare non possit, ut dicit in eodem loco Magister Sancto Augustino sicque corruit omni'
156쪽
Iansentiratiocinatio. Neque illum iuuat quod addit, iam dixit, Liberum arbitrium dici, quod sine coactimeo nece at valet appetereo inligere, im Lex ratione decreuerit. Hic enim M gister de libero arbitrio Angelorum, meat rum hominum loquitur, qui tamen non a tum a coactione , sed, a necessitate liberierunt nec mirum si de indifferentia nulla verba iacit, quia Angeli&beati homines non indisserenter se habent ad bonum ves malum, edita sunt confirmati in gratia, ut bonum tantum necessario &tamen libere eligant, nec enImiam praemium expectimi, nec rimam tuum homines vero dum sent in via,&praemunii quae runt, poenas verentur,huncque esse genuinum Magistrisinsum, cum tota contextu Wrerum rationumque esus cons antia ita prorsus clamant, ut non nisi obtorto collo Csis textui aperte repugnantibus ali torqueri queant, ut iam non per glossas, sed per textus apertos& claros,in per definitiones liberi ambitri ex eo allatas demonstrauimus, demonstra bimusque omne, veteres eius interpretes numquam aliter intendisse, explicasse. Addit tamen iterum Iansienius Hanc lapis
ad Pi Ἀ--i- suam de libertate arbitri si ectauis, in melim explicuit ide- Magister distinctune septim ,
i. rationem reddens, cur Angeli mali miliseri sint , quamuu sili bene ager , si peccare non ri tib
157쪽
Dicimus, inquit, quod boni tanta gratia confirmati sint, ut nequeant feri mali mali adeo obstinati sint, ut non valiam feri boni , Et tamen utrique habent liberum arbitrium, quia, boni non aliaua eo gente necessitate sed propria edi 'ontanea voluntate per gratiamquidem adiuti bonum ingunt, malum res uno, masi similiter mane voluntate agratia destituti bonum mirant, O malum sequumtur. Vnde ansenius sic concludit 'gihil euidentius ad explicandam plene sententiam Magister proferre potuisse , quem propterea in isto eodem ferisu plerique t eteres interpretes sequuti int. Quod quam sit ridicillum nemo non videt. Primo enim hic agitur de Angelis in gratia iam confirmatis, non de hominibus viatoribus, quorum
libertim arbitrium toties differre demonstrauiamus ex eodem Magistro, qui quidem etiam id hie diserte explicat Dicit enim lo Deo excepto,caeteros,cum sint liberi arbitrij,in utramque
partem flecti posse Vnde sibi obhciens , ergo QAngelos ad bonum vel malum flecti pol se respondet quod transcripsit insenius, ideo
hoc non fieri, quia boni Angeli in oratia confirmati sunt, .mali in malitia obdurati. Vnde apparet ansenium non esse bonae fidei, qui reticet ea, quae sibi nocent, S destruunt quod producit. Ac ne sertia quis dubitet de mea
interpretatione , adeat Magistrum in eo dein
loco littera c. subsequente δε audiet illum
158쪽
, sic loquentem Ante gratiae namque confir ismationem potuere peccare Angeli, de qui tam etiam peccauerunt QDaemones timis suit unde Augustinus in libro contra Maxi-Lib.3. eas. mum. Creaturarum natura coelestium morix io s. potuit, quia peccare potuit, nam Angeliis peccauerunt Daemones facti sane, quorum, Diabolus est Princeps, qui non peccaum.
in ueriant, peccare potuerunt, ac cuicumque, creatura rationali praestatur , ut peccare non
possit, non est hoc naturae propriae , sed Dei, gratiae,&c. Urget tament serius , ii e nillil pro basse censeat vult quae di sit, probata esse cen- stri; cum aliud verba senent, vult ea in suo
sensi esse intelligenda sic loquens; με Μ, i p. adigam sententiam re a limbriis, indis idem distinctisse eis G - ire is s
liberum ad utramlibet, videlicet bonum aut malum, scut eum hoc intelligere tum ibidem tum ex
Minitione vi certum Me ni Augustia se edi nar GDamasio ere min; em sim fideliasione gari nequit Unde ego comcludo contra Iansenium eum fidem laedere, qui docet arbitrium hominis non esse liberum ad utrumlibet, licet Patres contrarium asserant. subsequens autem Iansent explicatioestab- Glute falsa , quam se addit. Sed alio ungesensi. riam Scholastici putant, hoc intestigunt ' in Deo,
159쪽
e, gelis, tam damnatis quam beati non habereticum nemo dubitat Et Magister in eadem ista distincti ne prostem . Hoc quidem est verum, sed inde enim Patres,longe diuersum esse arbitrium horum,ab arbitrio hominum illi enim ingratia confirmati habent arbitrium determin tum in bonum, desideomulto liberitis, cum in utrumlibet ferri non possint hominum autem arbitrium nondum in gratia confirmatum, in utramque partem se flectere potest possitnt enim homines eligere bonum Vel malum, necdum eorum arbitrium est determinatum adisum, sue bonum, siue malum. Persequitur ansenius Multo minus ad propositum facit, id quod Magister dicit, Ea tantum sis 4restate liberi arbitri menire, quae per liberum M - - ρ miseri, me non seri quis enim ead rea ditauerit DubitatIanserius, quia si per
liberum arbitrium possiant fieri vel non fieri, sequitu, necessario voluntatem hominis non esse determinatam ad unum. Addit Ianserius, Sed inter ea, P ea Γλυμ-
Miris possunt feri ta non feri, in primis est ipse m
veste siue firmite di obstinat. siue haesitanter v quod ultro fatemur. Persequitur lanianius , Per ista quine ver nihil aliud mauit, quam quod Augustinin sep μdiserte explicuit, ea δει liberum arbitrium venire, Paesint in nostra potestate. T iu
160쪽
Addo ego muli etiam sub liberum arbitrium venire, quae non sunt in nostra potestate illa
agere, sed tamen velle sic verbi gratia, Multi
vellent esse Reges, qui tamen non possunt.
Lis 'ςxsequitur ansenius, Hoc est, quae sunt cum
ciuic εἴ voluerimu , ω ait in librutae ciuitate, quasi nox p io. lim non Hiaue facere , quo primitu , inquit, pertinet veste: nam si in πω, est, si, lumus, non est Quem locum Sancti Augustini semper repetit& inculcat, licet sibi magnoperὰ adversetur inde enim sequitur nos posse velle amplecti gratiam, vel nolle Ergo voluntas no
stranon est necessirio deternunata ad unum. Addit Iansenius, moide omni o-nino volun tale, siue nostra, siue beatorum , siue damnatorum verum est. Et ver hoc parum inseruiat ansenio, certum est tamen eo loci sanctum Augustis in tantum agere de voluntate hominum, aqua excludit necessitatem. Addit ansenius, Hoc enim Magistrum velle ex
verta mox Dbiesiis que, si qui enim Me quod ν sit isma facere, quia A eius nullatenus sis potestate , mel quod sine ipsius Hostisne aeque si
eret, id est quod aeqιι fieret etiamsi noster, cuius cunque ole)itiae potestatu, 'se in hoc liberum am trium non habet, i nihil verius, eis Augustino Bernardoque conformi,u costitari potest; Adde nec inutilius an senio qui peii equitur. Hinc est igitur quod Magister hic in eadem distinctione A