장음표시 사용
141쪽
fου peccare non posse quomodo ego arbitrium Gmims mere, im humme liberum non est, apud sua libertate nulla mi nulla potestate priuari potest
nam hoc nec creatura valet, nec creatorem decet: sed
quomodo vel creator hoc potest, σπι nihil minon δε- ω, facere potest si igit rnusia tuentia arbitrisimpotestsia priuare bbereate, constat studiummam ia
Addit iterum Iansenius, Vnde inalis eiusaemii . bri lueo est ista eius di nitruasementiaicitans ibiadem eap. s.' Istud in potestate est, quod ro arbitrio voluntatis feri, velpraetermitti potest; illud in liberiatate habemus, ad quod aliena violentia eos nonposiiamus. Qus omnia spontὸamplectimur, dccom mih um retorquemus si enim liberum arbitrium nulli penitus subflci potest ergo non necessitati item si arbitrium hominis est vere& has mum inulla potestate sua libertate priatiari possit ergo ea per i iii
tabitur, atque et aui,si ubisi se inc biis
pro arbitrio voluntatis fieri vel praetermitti po-rest, ergo es in potestate arbitri liberi, gratiam suscipere via praetermittere Itonsi in potest ij.
tabem, id a uia alieni, , rupossumus, necessitat. oitiae, qui in s. st -
ωpotestas aliena, non cogemur illi obsequi. Sed
ut quaestio facili ne otio in sine ullis ambasibus aut consequentijs claris de apertis verbis Mudicetur; Audia unusquisque Richardum liu
142쪽
tem iudicantem, sententiam pronunciantem, his verbis Libertatis vero est,quod consensus is eius extorqueri vel cohiberi non potest o-- test enim consentire vel non consentire aspia
rationi diuime, similiter ω suggestioni Di is bolicae , virumque quidem ex libertate, ne
, trum autem oportet ex necessitate. Quae qui dem verba in cap. 33 praecedunt immediate ver ba allata iansenio ex cap. 33. Quae aperte stat
mi hominis voluntatem esse liberam a necessitate,posse consentire vel dissentireas rationi di uinae , similiter ω eodem modo quo sumestionidiabolicae. Additate ma uisesu ibi hiam produxerat Nise prosin, inire, ς isti innati tradis marem πιώ-m esse penitus immutabilem , nee in bonis augeri, nec in Amilis minui, sed in omni parem persistere Me 73 niam hu3uitur in i δ limine, auid quaeso in homine
lud, in piso imae m. D i creatis est y habet δε διιertas arbitri imaginem non olum aeremitatis , sed dirime mairstatis , ruantinet lutam is Me ---rabili remis e prae ceteris Agis Meravim aurbi is evisis saeredit, eis Misse imaginem ex res ierit, quod nusta um3uam ulpa , nulla demum miseria non dieam destrui sed ne minui poteris. Et uerum, paucis pitibus post Potestatem V pHe t reodi euam uere ramis . Merrai u
143쪽
vero arbitri', sicut nunquam non habuit,sic nunquam non habebit, quia numquam, visuperia iam dicium est, qualicumque peccato vel poena amitti vel minui poterit. Et rursum me itaque arbitri liberta nee in boni maior, nec in malis est minor, Mae nec per pec
catum minuitur,nec per meritum augetur. Quae om
nia quid an senissententiam iuuent non video. imo enecant s enim arbitrium hominis liberum nec augeri, nec minui possit, necessitas in illud potestatem nullam habet. Addit Ian senius,mia vero multos in intestigenda creati arbitri libertate turbaresolet quodside edocti, /4ς nos per peccatum boni volendi potestatem perdidisse 'sciunt, libertatem praeclare cum ista infirmitate eonciliat, in quo labore crebro inculcat, ideo humanum arbitrium esse liberum, quia coastionis expers , omnimiolentia indomitum. Sed quomodo , inquit, eo Geniunt tanta liberta eum tanta infirmitate , mel tanta infirmitas eum tanta libertate ' profecto aliud
est esse liberum , aliud est esse robustum, , liber infirmus esse potest, sicut econtra, seruu esse potest, qui nu-robustus est, multa, magnas cere potest sed qui liber est ad aliquid eui nisi i
iusse non potest . non autem arbitrium homini ideire liberum diximus, quia promptum habeata num , vel malum facere , sed quia liberum haseel Et ex Glossanansenij, id est non cogitur DBovo me malo non consentire: posse siquidem facere,
δε- est infirmitatis, posse furere bonum ea potesta-
144쪽
lis , neutrum autem libertatis libertatu mer, quod consensim e- extortueri vel cohiberi non potest. Ex
quibus verbis, cum nihil colligi possit quod Ian-
seni sententiae faucat , imo cum eam penitus destruat, addit suam glossami interpretati nem, explicat hominem habere liberum arbμarium promptum ad faciendum bonum vel malum, esse non posse cogi Etiamsi dicat Richa dus, ideo liberum esse, quia bono vel malo consentire vel dissentire potest , quod tamen insequentibus verbis idem esse quod se pra dixit
inuito extorqueri non posse,i ad confirmandam suam sententiam producit eundem textum. quem nos antea ad infirmandam: Potest enim consentire me non consentire strationi diuinae
similiter oris Iectioni diabolicae , mirumque quia
dem ex potestate , neutrum oportet ex necessi
te. Quae verba si Ian seni sententiam penitus non destruant , dicat aliquis quomodo concinnatus esse deberet, ut iis clare& apertis verbis iudicetur, iroferetur. Cum enim illi dicimus libertatem esse non posse ubi necessitas adest, contra dicit, ubi necessitas est, ibi maior libertas, cum illi objicimus Deum, qui potuit habere seruos qui illi seruirent necessario, voluisse habere qui seruirent libere dicit ideo magis seruire libere, quia necessario. Cum illi proferimus textus , qui dicunt hominis arbitrium nulla vi, neque coactione, neque necessi-
145쪽
at teneri, dicit id esse intelligendum de necessitate, quae per vim infertur. Sivrgemus quosdam locos, qui tantum de necessitate loquuntur, dicit intelligendos non de necessitate inplici, sed de ea, quae per vim&coactionem fit. Si dicimus veram non esse libertatem, nisi eam, quae ad utrumlibet, vel ad indifferentia flecti potest, liquae potest eligere bonum vel malum; contra dicit eam non esse vere liberam, nisi eam, quae cum ratione bene eligit. Si dicimus libertatem hominis non esse talem, sed oportere esse liberam ad utrumlibet,ut possit me reii aut demereri contra excipit de necessitate Dei, Christi, Angelorum Beatorum hominum, qui sunt ibeii, etsi non possint peccare cui licet respondeamus disparem esse rationem , neque nos negare Deum omnino liberum summe bonum de quopi raciam nunc non est opus diceres: Sic Christum Angelos leatos homines , quia non amplius sent in via, nec amplius est eis merendi, aut demerendi locus, cil sint in patria ad quam tendimus. confimati in gratia. Nos vero ad id liberos , ut possimus bona vel mala amplecti, vitam aut mortem eligere, mereri aut demereri; Idcirco Deum nos in mari consilisnostri reluquisse,scmpei ille vult nos in hoc mundo esse Amgclos vel diabolos ut qui bona faciunt, mala ficere non possint B qui mala, nunquam bona, Vt qui boni iam cor hi mali in bonitate austi-
146쪽
lia, qui mali obstinati in malitia. Quod contrarium dicere hic Richardum asserimus, nec clarius se explicare potuisse, quam dicendo hominem posse consentire, vel non consentire aspirationi diuinae, similiter iuggestioni diabolicae. Sed credo nec ille, nec alius quisquam audebit dicere,hominem esse necessitatum consentire suggestioni diabolicae , ergo nec diuinae: Quia Richardus dicit similiter, quod est eodem modo unde si illud necessario, ergo& illudnecessarium est Quod tamen Richardus neutrum fieri ex necessitate asserit, sed hanc necessitatem Iansenius iterum explicat seo modo Et qua inquit, quaeso necessitate , libertatis, inquit, est quod ad aliquid volendum cogi non potest, priuatio a
tem potestatis , quod ad aliquid boni faciendum sufficiens non est Volens semper necessitatem illam non esse smplicem necessitatem, sed eam tantum,quae vim infert quas vero quide necessitate simpliciter loquitur, non intelligat simplicem Et Richardus non satis se explicet, dicendo illam nulli subjici posse, Hilli liberum bono
vel malo consentire, 'uaedam nos habere in potestate, quaedam in libertate, quaedam in voluntate , quaedam in necessitate in necessitate autem habere esse, id cui etiam cum volueris res steres, non vales, ergo si gratia necessitat, illi resisti non potest. Addit tamenin iterum anserius Et Auἀ
147쪽
omnino sibi velle Rahardum conuincit, id quod infertit eandem sentemiam sis bans repetendo subi)cit , misit lassi e potestatem primi homo non auremlibertatem, nam bonum Hst, est Vere posse imcut cogi non polse est vere liber m e se si enim ad bonum , seu ad malum ab alio cogi posset , iam omnino liber non esset, etsi bonum acere, vel malum de, Einare disset, non solum liber, sedis potens esset. Post quae verba sic exclainat anserius , Nihil manifestim dici posset a Richardo, quo libertatem ambitri in ista impatiente coactionis potestate co=acti tueret. Notissimum est enim liberum arbitrium d. monum ad malu- esse obduratum , O beatorum ,Angeloru- atris omisi m ad bonu- determis tum , sed mirumque citra coactioni necessitatem. Unde liquet Iansenium vim tantum facere in
eo verbo cogs in hi vi ver con init de ia
berum enim homni in is erit inhac vita integrum, de ite amistrio Angelo
et Q in docet hic Riclitarchis cap. ii 3 cap.22. Ex quo haec transcribere libet In futura autem
vita postquam absorpta fiterit mors in vict0ria, b, habebit non esu stabilem, sed etiam in ino limisupple gratiam stabilenaxnimantepe ', catum gratiam habuix,'uia semel acceptam
148쪽
is semper seruare potuit, sed quod immobilem, non habuerit Patet ex eo quod eam postmo- , dum amisit, sed tunc eam immobiliter possi, debit, cum eam ulterius amittere non poterit, nunc autem quamdiu incorpore peccati mo
se taliter vivimus , non dicam immobilem, sed si nec stabilem habere possimus; ispe negligem is tibus, torpentibus nobis, ultro aufertur, dei, saepe multis magnis conatibus nostris stibi. , ib& inopinate subtrahitur. Addit iterum ansenius Notum etiam huiusmodi determinationis immunitatem in bonism -- lis augeri ae minui Ῥυν plus minum graitia emguntur, aut deferunturi Deus Onim inclinat eje estime corda nostra in testimonia sua, sicut οὐ amiolentissimae eonfisetudinis in peccatum ium t
men Richaiam Aidem dieat, imo sepius alijs Nembis dixerat. manet itaque infirmitas eum libertate, libertas cum infirmitate, in tantum, ut neutra praeiudicet alteri, nee infirmitas libertati , me
libertis infirmitati; quia nec infirmitis minuit liber tatem , nec libertas aufert infirmitatem. Ex quibus verbis licet nihil colligi possit, quod ad rem faciat, siuam sententiam tamen ad)icit Ecce nee minui quidem in elisio sentit arbitri tibertatem, per quamcumque pereati mel eonquetudinis infirmistatem e quod sique adia verum esse ense , si
vel tantillum diminueretur arbitrium , non ampli diei posset liberum Constat itaque adjcit
149쪽
quia hominis Mintrium liberum dici non possit, smel ex parte ubertatem amisit. Qua licet illi ad uersentur, ut illa in suum torqueat senium, sic cincludit: - se libertate ' o iunici necessitate, de qαν distantum agitur, quod tamen non vult an senius, Midcirco adjicit Mede ita selis sibi sermonem esse flatim docet, dum ram n sentit abesse, ut bom liber-- - serit;
gradum mi nuri eoactionis .cere , et di ex eius
merbo Dpra citatis liquet, citan in margine cap.II.
O mittens seciuidum gradum ex Richard illi '''sirii de re tertium verb& ipsum fammuni nulli penitus surii posse. Addi iterum ainnius Sed in alio quodam
vere,q-od de interioris hominu eruditionescripsit ad- tibi nil 'i s imui ii ii te bqu/ tit' esse, ac disseremi- inter ibertat in e tradit Cum enim praemisisset potestatem liberi arbi tris, Mi cet ad bonum, non ali d esse nisi gratiam, tantur inno habere pol 'tri quom mimia, milia reunte, si per reci pot---rini a. dii; cnt Patet itaque ex his, quod abus est arbitrii re stas, atque aliud est arbitri libertas Aliud est enim
150쪽
ria faccre potes Veruntamen si liber es, ad nihil regi potes mel debes , si amitti sanitatem amitti pro
tinus potestatem , no= tanic libertatem. Pote-
flatu itaque est, quod ρημmfacere possum , quandiu hic facere valemω Mertatis aritem p ad ad
ει are multi in deflinitione liberi arbitri errant , qui inter potestatem in uisertatem stinguere ignorant, die distimulant Vide tamen quid intersit -- ροι statem homo spe amittat, libertatem venisu ινα- amittere risiit. Item: Nemo ad omnia bona accipi potestatem, sed omnis homo ad omnia bona vel mala accipit libertatem, nam uti diritum est ad Lu- Ω - inuit eos potest, Quemlongum tra ctum textus ideo tantum producit ut probet, hominem inuitum cogi non posse quasi vero. inde sequatur eum necessitari posses quam quelam falsam iam demonstrauimus ex ipso Rbinardo clarisvi diuersis verbis, quae repetes e non est opus. . Addit iterum ansenius auibus rincipi, con gruentissme Rochar , non aliter nostri consensiubertatem explicuit, quam ινι-At sponta-- ea se uni tu, limi quippe sto reum m votivi tarium
intelligi quoda Sancto Damascen μ a definitum/fuit, hoc ei quod ex moluntate rationali , cum suue omnium irconsim larum liena coemtione fui