장음표시 사용
181쪽
quaest. Io de potentia art. . ad primum, ubi de eo non agitur, clamen totum libens admitto. Nemo enim negat nece uitatem naturalem non opponi voluntati, sed tantum necessitatem coactionisin violentiae ita tamen ut nullo modo possit cogi nec necessitari omne autem Coactum fit ex necessitate, ut docet Sanctus Thomas
in prima secundae quaest 6 art. in resolutione ex Augustino lib. 1. de Ciuitate Dei cap. I. ubi dicit, quod fit ex necessitate, non fieri vcis luntarie in responsione distinguit dupli- se cem actum voluntatis unum quidem, qui estis immediate, velut ab ipsa elicitus scilicet velle; si alius, qui est actus voluntatis a voluntate imis peratus, mediante alia potestate exercitus, hic per violentiam impediri potest, ne voluntas imperium suum exequatur Alius vero qui se est actus propriae voluntatis , violentiam patiis non potest, quia actus ille nihil est aliud quam, inclinatio quaedam procedon ab interiori, principio in cognitione, quod autem estis coaetiam vel violentum, est ab exteriori princi- , pio unde contra rationem ipsius actus volun- , talis est, quod sit coactus vel violentus sicut , etiam est contra rationem naturalis inclina-- tionis vel motus lapidis quod feratur sursiam, , sed quod iste motus violentus sit, ex eius na- turali inclinatione esse non potest. Quod autem spectat ad id quod voluntas libero appetat
182쪽
talicitatem licet neccssario, iam satis exposuia
Addit Iansenius rimo tradis hane 6se sentencriam Augustini, ad tertium dicendum, quod libertas secundum Augustinum opponitur necessitati coactionis , non autem naturalis inclinationis. Citans in margine quaest xx de Veritate, art. I. ad 'quae apud Sanctum Thomam in loco citato non reperiuntur Nec in quaestionibus disputatis, quae tamen esse Sancti homae non negamus, in an senium retorquemus sufficit enim nobis coactionem opponi voluntati, quae est necessitas, vocatur necessitas coactionis; unde recte concludi potest, voluntatem non necess1-tari coactione, nec cogi necessitate.
Addit iterum an senius, arto aepe docet ambitrium liberum non e se amisisium per peccatum, quia remansit liberum . eoatitione, quamvis sit peccati feruum. Servitus peccati non dicit coatitionem, sed mel inclinationem inquantum peccatum, praece
dens aliquo modo inducit ad sequentia, mel defectum mirtutis Naturata, quae non potest sta macula peccati eripere, cui se semel subdidit, en ideo semper in homine remanet liberta a coactione, per quam naturaliter est liberum arbitrium Et alibi quaest. 6 de Malo, ubi probare nititur in homine liberum arbitrium , cum obiecisset mi ex Augustino quod homo perdidisset liberum arbitrium restondet; Homo peccans liberum arbitrium perdidit , quan-
183쪽
tinn ad libertatem , quae est a culpa ta se a
non autem quantum ad libertatem quae est a coactione. Sic citans quaest se des mam, artat *d
niri non velit nec enim sint in summa . nec in explicatione Sententiarum Nec in L . quae mde potentia, nec in quaestione de Veritat q*x est unica sed tamen non negamus nihil enim iuuant Iansenium , nec negamus etiam, imo astruimus homini semper remanere libertatem a coactione, quae est species necessitatis qui enim cogitur, necessitatur. Nς enim Iberum
arbitrium cogi potest, nec necessitari, ii, ubi coactio, ibi nulla voluntas, de quod est ne
cessarium in homine, non est voluntarium, similis responsio competit textu subsequenti. Homo enim perdidit tantum libertatem a culpa , ' miseria, non autem a necessitates, ut communiter dicitur, quae iii se mUtas Meni dit necessitatem a coactione. Addit Iansenius , Et in prima parte Summae ad idem ginneno m ex Mugustino petitum.
μη n, in is, quia Mn peccamisi min a rium dieisu perdidisse, non pinnium ad Genatem naturalem quae est a coactione , sed quantum ad Merωtem p ae sta culpa o a miseria Sic citans in margine prima parte quaest.38.arti a dyquod apud sanctum limam in loco citare non reperitur, quod tamen libenter admitti-
184쪽
mi , , huic praecedentes selutiones applica,
Addit Iansienius, Mnt docet Magistrum Sententiarum, o Sanilium Bernardum , quandonicessitatem remouent a liber arbitrio , de ne iracte coactionis loqui; Sicut hoc de Magistra mammsum est ex multis locis Commentar' in dictinelione as.s-ndi Sententiarum , praesertim ara. ad 1 Eo Mardo ver quaest.. . inter di aras de voritate dia, in cum obiecisset verba Bernardi, Dicendum, inquit, quod Bernardus loquitur de libero arbitrio, quantum ad necessitatemia coactione,r ae tu immi*-- , me remissionem recipit, de sua tum videre et aniculum decimum, adde
Respondeo mu' dicit an senius Magi-ctrum Sententiarum in Sanctum Bernardum, ouando necessitatem remouentalibere arbitrio, Mnecessitate coactionis loqui, id quidem imtelligendum de coactione, sed de coactione necessaria, id est quae de necessitate fit, ut probari potest ex locis ada et citatis Sis erum c cicat, in responsione,hisistinx: MAgo sideretur libertas secundum quod remoue i, tu perfecti coactio, GH coa-- nota si e quae quidem Hevi
Iadu Itur qu*d In omnibus inuenitur
185쪽
ne qua peccatum imputari non posset. Et in , responsione ad primum, libertas a necessitate, omnibus statibus communis est, Unde quilu
bet videre potes 4 Muim lumi unicopinare
coactionem cum necessitate vi hic coniuncti, coactionem &necessitatem complecti per coniunctionem&, ut&alibi disiunctim perdi ctiuas particulas, vel, siue alibi etiam caepe, ab lute de necessitate tantum verba Sciens, cum dicit triplicem esse libertatem a necesssit te, peccato, amiseria, Vel explicando necessitatem esse necessitatem a coactione simpliciter, ut hic cum dicit libertatemaneces xv esse communem omnibus statibus, cin . are , ad primum dicendum quod libertas a neces, sitate est, quae consequitur naturam potentia a liquus textus nonis quae dicta sunt, satis, Acs lainnius. Sexto, om esse lauda - ,
perio disnum meritorium vel demeritorium ex hoc quo es voluntarium Fontaneum non coactμm, aliaes1.L-
tamus sit determin mnum. Non dispu- -- tans inru-ί ---mre potuit, cum Asi i cisset ex Augustino, quod nullus peccat in eo quod non potest vitare, proinde ustus etiam mereatur meliaudet- de Me quod dimineorum potest, re det, Notentia eo actionis, pse opponitur moluntario, radit rationem mines , demeriti, Non imp tentio, quae est ex prefectione sonitatis me malitiae,
186쪽
ho voluntariu- non restit, sed mi mauu tatem confirmatam ad inum i Respondeo an senium edere contra se, quia tinpotentia coactionis,utdicit Sanctus Thomas,non tollit rat;onem meriti nec demeriti, quia haec impotentia non processit ex imperfectione, sed ex perfectione in Donitate, ut in Daemonibus obstinatio in malitia, perfectio autem illa in Christo ponit voluntatem confirmatamad unum, nempe in bonum,
quod speciale est in Christo, non autem in alijs
hominibus. Ea est enim perfectio naturae glorificatae, ut iam peccare non possit Christus autem ab instanti suae conceptionis fuit verus comprehenser, Mide iam confirmitus fuit in bonum, unde sequitur voluntatem hominum non esse determinatam ad unum, sed id tantum obtinere in Christo, Angelis homini . bus beatis.
Addit Iansenius Et auu i moribus in e Ad Ahuh artici lis, ψ post peccare pertinet ad larudem, dum est per acccidens , inquantum ostendit opus quod laudatur ex necessitate odest in dici rami ius coastione in factum non esse sed quamuis remouem tura Christo potentia necandi . non ta-en ponitur
coacti , quae moluntario contrariatur, audis ra
tionem tollit. Cui textui superior solutio sumit; quia Christus, eis peccare non potuerit, tamen libere egit, quidquid egit, proptervoluntatem in gratia confirmatam δε nihil egit ex necessi-
187쪽
tate, ut hic dicit Sanctus Thomas, neque coaete , ut de suo addit Iansenius , sed libere ut Deus, ut ibidem clare explicat SanctusThomas. Addit Iansenius , Et in di tinctionem ιβ. a explicaret quomodo Christi mereri potuerit, per li-Mili. 2 .
ιerum arbitrium determinatum irinum, numeris
fessiere,ad diligendum Deum , dicendum iisquis, Mini- si se determinatum ad unum numerosi, ad diligendi m Deum, quod non facere non potest tamen ex hoc non amittit libertatem aut rationem laudis sue meriti, quia in illud non coacte sed te tendit, se ita est a s sui Dominus. Respondeo sicut antea, speciale est in Christo, qui non modo viator, sed comprehenserfuit, ut voluntas eius, quemadmodum in An gelisae hominibus M tis, determinata esset ad
ad num hic In M gumento quinto Cui Sanctus Thomas resporadendo non me .gat, sed a lint rationem diuersitatis inclinia quia ammmerehenseri
Addit lanienius, Eandem tm --em satis . Aman esse micat, scribens in distinctionem s. se art. cundi Sententiarum , mi dicit nunquam Merum
iam M in peccatum non imputaretur , quasi india earis hoc offere, ut in precatum vnputetur, Misnon cogitur.
188쪽
Etsi textus hic sit a Iani enio fabricatus, a me illi ficile est respondere , non enim ibi dicitur, Nunquam liberum arbitrium ad peccandum compelli, seu cogi Sed sic loquitur Sanctus Thoma, Ad quartum dicendum, quod liberum arbitrium nunquam invincitur, aut seruituti ii icitur passionibus peccati, ut ad pec candum compellatur, quia iam sibi in peccatum non imputaretur , sed dicitur esse ubi oum peccato, inquantum ex peccato inclinatur ad peccandum, scuta disponente, non siclita compellente; ubi nullum verbum de coactione, nec de determinatione ad unum, sed nostra kCatholica sententia diserte explicata, liberum hominis arbitrium, nunquam ita seruitutiva tiae , vel tentationi, si ici, ut ad peccaninam compellatur id est, necessitetur, siue cogatur, quia hoc nec laudi, nec vituperio cederet, sed tantum a gratia, vel tentatione inclinari ad bonum, vel malum, tanquam causidisponente, non sicut a compellente, necessitante, cogente. Addit Iansenius, Et in articulo sequent liberis
tur; unde in littera Magistri sistentiarum riciatur, quod in omnibus inuenitur , sine qua peccatum imputari non poset.
Semper ani ni edit c trase,i ut refutetur, aut explicetur, quod dicit, Consulendus
189쪽
sEMPER EFFICACEM. est tantum auctor in loco quem allegat, vel etiam alijs arbitrium enim hic dicitur liberum
a coactione iecessitate, de in responsione ad primum Libertas a necessitate dicitur communis omnibus statibus, de in ittera dicitivinominnibus inueniri , sine qua peccatum imputari non posset Unde sequitur quod ii voluntas de- . terminaretur ad unum,' non ellet ficabilis ad utrumlibet, seu ad indisterentia, nec mereri nec
demereri posset. . Addit Iansenius, Hineseptimo , - constare eiu dodirina sit, liberum arbitrium esse restecti ele-Ztionis expres tamen docet, etietionem Beatorum, qua molunt a mare De um, esse liseram Et proinde In 1 distas.
in Beati esse liberu- arbitriu- Illud quod est ad in finem V duplex diu oddam enim est distans a sine
m quoddam est coniunctum sim , quod decluist de colore disponente ad formam ignis in perfidionisn exes utitur per sera m Ira dico , inquit , quoa 'aedain Oravata. sint ad hu-- . quae ipsi'hoonin imum αἱ rii depe, amian Z GHem modi sectu horum erit sempiterna c. . liόera, bctis , non autem in fersetitorum, quae a sine
distant, ut dei; stet is eo si di Adeo sterilliri ieiuniis est lanientiis iiiii Kbanda sua sententia, vincvllum quidem locum Proferre possit, qui illamnon destruat,&semper
190쪽
quae expreis de quaestione loquuntur, reticer,&omittit, ut hic recurrit ad id, quod toties alia legavit de libera voluntate Dei QBeatorum hominum cui toties respondimus , disparem esse rationem Beatorum hominum, viatorum, illi enim iam nihil merentur nec demerentur, idcirco flexibilitas ad utrumque in eis non desideratur. Praeterea Iansenius non considerat dissicultatem argumenti quarti quo tenditur ut doceatur liberum arbitrium non esse in beatis, quia in eis cessat electio, quod concludit, homines viatores habere liberam electionem, non voluntatem determinatam ad unum Sanctus Thomas dicit dupliciter considerari debere ea, quae pertinent ad finena quoddanapnim est distans a fine, quoddam conjunctum fini, quod conjungitur formae substantiali non excluditur per eam, sic quaedam sunt ordinata ad finem ultimum, quae ipsi fini comungunt, ut videre, amare,& huiuunodi. respectu horum sempiterna& libera electio, non autem impe
sectorum quae fine distant. Refulaetio V. DPOST Sanctum Thomam, Scotum producit, quem dicit suae sententia defensereni: 'μ hq acerrimum, atque illam docere per quatuor ticulos Primm inquit, est iste capitatu, libertatem voluntatis omnino consistere posse cum nece*