장음표시 사용
241쪽
sEMPER EFFICACEM. 233 actu primo, quovoluntas est xuiintas, si ipsa si re
linaueretur, v si possit contingenter habere vel non habere hoc velis , ides sim contingentosiue neces
Consideret Lector quam irepte an senius edat contra se. Si enim Scoto quem allegat, credere vult , potest ne negare volunt,tom non dete minari a gratia, cum a nullo agente superiori possit det vitari, esse ipsam determinet, Addit Iansienius Et Henricus a Ganda .
ιπιππις primum principi- ρμen in nem se . q.imi .m, oec Erso conuenis ei ex naturali propo tisne mouinta tu, cum via ex se per se si mo ueatur, sicut lapidi, quod semper deorsum mittatur.
Consideret Lector quid robet Iani nius, nempe voluntatem se Ulam molim . luis hoc negat 3 Sed dicit ansenius volunt triti te ipse imouere immutabiliter, ioc omnes negant, inter caeteros Henricus a Gandauo, ut iamid monstrauimus, inoc numquam p terit' pr
bare nec Iansmi*s, nec quisquam alius Miro uersit voluntari,' cum vult, lasse noueat dii vel illud, non immutabiliter ad Vnum. . , Moratio Cap. 37. IN hoc capite Iansenius, cum non possit dissimulare suam sententiam proscriptam
esse per bullas Pij quinti, Gregori decimi
242쪽
quinti, qui has propositiones damnarunt, iamoluntaria fit etiam si nusitate fiat, libere Mamen fit c sic iolentia repugnat libertati homini naturali , conatur sic euaderes Dicendo hanc tamen esse totam d'ctrinam Dionysij Carthuliani, Thomae de Argentina, Henrici a.
Gandauo, Richardi de Mediauilla Samstorum Bonaventurae, Thomae , Alberti, Alexandri Halensis, Guillelmi Altisiodorensis, Parisiensis, Petri Lumbardi, Hugonis, Bernardi, Damaς , ceni, Bedae. Augustini, ut constat ex eorum restimonijs allegatis quorum tamen doctissimorum de sanctissimorum virorum doctrina nun quam antea accusata, nequidem suspecta, a duobus Pontificibus est damnata. Quod quam impudenter dictum sit, satis animaduertet Lector, qui voluerit legere refutatio nes nostras inductionum, allegationum, quas ex his auctoribus eruere nititur ansenius, ubi illos non modo non fauere ansenio, sed penitus illius sententiam destruere demonstrauimus: ita ut mirum non sit, si nunquam illorum d ctrina non modo non damnata, sed nequidem unquam sispecta derit, cum nunquamnans
ni consenserint, nec his propositionibus in duorum Pontificum bullis damnatis, quascum
in suas sibi vindicet Ian senius , equitur in illis suam esse damnatam sententiam: .hoc siiD
arbitror ad refutationem huius capitis,
243쪽
sEMPER EFFICACEM auTIT VLVS ita conceptus est. lomodo
potentiae rationales se habeant ad opposita in actus liber possit esse necessarius Primo sibi proponit argumenta, quibus cum res pondere non possit, semper recurrit ad liber talem Angelicam , sic loquens. Sed ut doctriana sit generaetor , statuamu homumn me Ange diuina gratia in primo instanti praeueniri, it no alia indisserentia, ad oppositum eligat ama re Deum, quam nunc a beatis beatifico amor dili
gitur: Dico igitur etiam iuxta casim propositum mari, modi a veteribus libertatem amoris beati
sic dessendori M 'fum esse, Sanctin BonMuentura praecise negat generatim esse verum , quod potestas rationalis se habet ad opposita , sed his smerum , inquit , de potestate rationali , secundum statum mutabilitatuis motibilitatis , secun
Ex his apparet quam impertinens sit Ian- senius , qui temper vult confundere liberi rem Angelicam cum humana nec aliter potest fiam tueri sententiam quam per suppositiones falsas , si enim homo ita diuina gratia praeueniretur, ut posset non alia indifferentia ad oppositum eligere amare Deum, quam nunca be tis , beatifico amore diligitur Verum
244쪽
GRATIAM DEI NON ESs Equidem esset, eum non posse ad alteram par tem se flectere, sed cum haec suppositio sit, necesse est ut consequens sit falsum: Et tam ineptus est ansenius, ut Sanctum Boiimini dist. s. uenturam contra se edat, qui dicit , ore Iieti in is te rationalem secundum statum suum moe, tabilitatis Qvertibilitatis posse se flectere in is utramque partem Quod non negamus sociis re postquam immutabilitatem volunt iis adeptus fuerit, dc nostram selutionem confirmat ansenius, his verbis quae addit , quae haec sunt. Et expresse docet liberum arbitrivim, si eonsideretur deliberans utrum hoc far, se non fiat
si esse flectu contingemium, 'ia de necesar s
Quod aduersus Iansenium retorquemus liberum enim arbitrium hominum viatorum considerari debet videliberans, utrum hoc fiat vel non fiat, quia de necessarijs non deliberaturo frustra deliberaretur virum hoc fiat vel non fiat , a voluntas se ferre non possiet indifferenter ad utrumlibet. Addit Iansenius, in axum it Memn es res ectu acti non tantum contingentis, sed etiam necessari', sicut patet, inauit, in Deio in Christo, in tangelis , Qua ita beatis , eo νοιι necessita immur dira, non repugnat Mino in
Et hqe destruit penitus sententiam insevij,
245쪽
de notat disserentiam libertatis in Deo Christo, in Angelis in in hominibus beatis , necesse parem in hominibus viatoribus non enim dicit Bonaventura in hominibus simpliciter, sed cum hac additione beatis, quia necessitas immutabilitatis non repugnat libero beato rum arbitrio, quae proinde repugnat libero hominum viatorum arbitrio. Non maioris ponderis est quod addit Iansonius , Alixander Hatisi licere indicat, in liberum arbitrium in Ie 'ectatum se habeat ad oppo- sua eis de se sit causa contingentium, quia nemperi se verribili est in boni- aut ma- , inire laud in agere non agere quod autem in sat ro erit causa necessariorum, hoc est ex superadditione determinationi , quae estia iustitia causae primae
Consideret O r, quomodo fortius potest
suam sententiam destruere ansenius, quam dicendo liberum arbitrium se habere ad opposita esse vertibile in bonum&malum, in hoc vel illud, in agere & non agere : Quod vero aliter obtinebit in futuro saeculo, id re ex peradditione determinationis, quae est a iustitia causae primae retribuentis: si enim haec superadditio determinationis ad unum locum obtinebit tantum in futuro iaculo, numquid inde sequitur, id in hoc locum non habere, de praemium fore futurae vitae.
246쪽
Addu Iansenius nec magis apposite, Pr ρ- magi ue pruri; videtur tetigi se veritatem
e ibertus Magnis, , cum eodem peteretur argumen
to libertas Christi Domini Res ondit, Potentia rationalis est potenti hoc est prout uia consideratur in ratione potenti. hest ad opposita, oes semer fuit in Christ , sed in ipso nunquam
fit, ut potentia indisserenter se habens ad utrum . que contrariorum , eo quod ista potentia de se indisserens in jse ad aeteram partem determinata est Consideret item Lector, nunquid hoc penitus destruat anseni sententiam tum Lbertus doceat potentiam rationalem, ut est pomtentia esse ad oppositi quod vero in Christo indifferenter se non habeat ad utrumque contrariorum , id inde esse, quod illa potentia de se indisterens in illo ad alteram partem dete minata est. Addit Iansenius Itaque ut res ex suis principijs constet , restonderi uberi potes , potentias rationa- qualis est isteilectu cae volunta , ita se habere ad opposita tamen cum agendum est non eis r pugnet sed maximό conueniat ad alteram per pro
prium appetitum determinari , ut Aristoteles nono Metaphysicorum docet alioqui enim potentia rationalis hoc est ratio contraria foret, sicut ad conjuria se se habet , hoc ero impositae ἡ νυκ
247쪽
sEMPER EFFICACEM 3 cesse est igitur , aliud quiddam esse quod domin
tu hoc autem dico appetitum , seu electιonem,
filicet alterutris oppositorum , quodcumqμ enim principaliter appetierit, hocseciet sicut ergo non repugnat, sed congrasit potentiae rationali, mi nume oppositis principaliter, id est per modum dominantis actui suo appetat, altero relicto ita non re- 'gnat , sed corruit, si eadem dominativa o testate, alterum eorum sertiter stabiliter, incessi ter eligat, propter rationes maximas , quibus ita iudicat fortiter, stabiliter , incessanter esse appete 'dum . . alterum restuendum. Et haec omnia non negamus, sed haec omnia nihil iuvant determinationem ad unum, nec statuunt immutabilitatem voluntatis inhomine viatore, nec prohibent quin is, qui tam fortiter, stabiliter incessanter elegerit , propter rationes maximas non possit mutare se tentiam propter alias, quas potiores existim bit, siue bene, siue male , iudicet. Quae restant in hoc capite nostra refutatione indigna sint.
Reserario V. 38 IN hoc capite Iansenius dicit se proscere epilogice consensum antiquorum Scholast, corum inscriptorum usque ad Augustinum
248쪽
de repetit eosdem Authores quos separatim per capita protulit, quos cum ibi reiatauerimus, repetere superfluum esse iudicamus δε ad ea Lectorem remittimus de ibi inueniet illos cum sancto Augustino, sed contra Iansenium sentire
249쪽
AM ut promissi a nobis exequamurdi debitium exsoluamu , Riecedit' ut ei cenavi ne
ad suam tuendam Sententiam, millos nobis tanquam fauen
tes vindicemus: Quos quia nobis difficile esset sparses per tres tomos inseni perquirere. illos promemus ex eius collectore, qui illos in unuindigessit sub hoc titulo De gratia Christisempere icaci in libello etiam titulum fecit Sanditus Aust/- me ipsem docens Catholicos, m vim Hli
250쪽
ere Pelagianos eo ite persequemur eodem ordine, quo illos digessit, Primus autem qui
occurrit, est ex cap. a. de correptione, gratia,
cuius haec sunt verba; Itemque Us adiutoria diastino. iid uist Aliud est adiutorium sinequo ali- id mo fit est adisimum, quo alia iapi nam sine alimentis non possiιmus misere, nec tamen cum assuerint alimenta , eis sit, ut vivat. qui mori voluerit; ergo adiutorium alimentorum est, Iin quo non sit; non quo fit, ut mi amus. At vero beatitudo, quam non habet homo, cum data fuerit, continuo fit beatus , adiutorium est enim non sobiam sine quo non ervmetiam quos , propter quod
datur, pia rure hoc adiutorium c quo sit, est, o sine quo non fit, quia o si data fieri iam beatitudo, continuo sit beatus, o si data nunquam
Derit, nunquam erit Alimenta vero non consequen
ter fariunt , ut homo vivat, sed tamen sine illis non potest visere. Primo itaque homini, qui in eo-m in quo factu sereat reci με, acceperat posse non peccare posse non mori datum est adiutorium per fuerantiae , non μ feret, ut perseueraret,sed sine quo per liberum arbitrium perseuerar se num ine,ei Sancti in regnum Dei peri ariam prodestinatis, non tantum tale adiutorium perseuerantiae datur, sed tale, ut ei perseuerantia i a donetur.
Non solum Uin isto do prese Merantes in non possint, verum etiam viper M.Any m seperseue