장음표시 사용
251쪽
Non solum enim dixit, Sine me nihil potestis facere,verumetiam dixit, Non vos me elegistis, sed ego elegi vos, seposit vos ut eatu et, fructum asseratis, fructus vester maneat auibus sterbis ei non solum iustitiam, verum etiam in illa perseuerantiam,
se dedisse monstrauit Christo enim sic eos ponente; eant , O stultum ferant . . fucti eorum
maneat, quis audeat dicere , forsitam non mane-ιit.
Γmnium horum locorum explicationem in meam sententiam audacter, securus aggredior mertus nunquam Sanctum Augustinum dixisse gratiam Dei semper esse essicacem, nec unquam docuisse gratiam Dei necessario dotem minare necessitare voluntatem ad unum, nec etiam unquam docuisse voluntatem hominis esse immutabilem: Sed contra semper docuisse essicaciam gratiae, pendere ab arbitrio hominum ad utrumlibet, seu ab indifferentia libero , ita ut consentire vel dissentire propriae,
selius voluntatis sit. Nec vereor mihi posse ob ij-c ullum locum Sancti Augustini hisce propositionibus aduersantem in hanc generalem tutionem quasi praefatiunculam quandam repetitam intelligo omnibus locis Sancti Augustini, quos explicaturi sumus. Atque ut nostra explicatio a nemine possit reprobrari, illam mutuabimur tantum ab ipso
Sancto Augustino, eius discipulis nullus
252쪽
enim melior explicator& commentator mentis cuiusdam auctoris, quam ipse auctor, hisque
praelibatis ad huius loci explicationem accedo, dico. Quod in prima parte huius textu lo vites sanctus Augustinus de adiutorio, sine quo aliquid non fit Qquo aliquid fit, en
quidem verum sed non cedere' rauorem Ian sens Quia ibi Sanctus Augustinus agi debeatitudine, quam cum dat Deus homini, eontianuo fit beatus sed non inde sequitur, cum Deus dat gratiam homini viatori, continu il-- lam amplectatur, nec possit illam respuere; , quia Deus, qui fecit nos sine nobis, non vula, saluare nos sinc nobis, ut ipse docet Augusti
Apostoli is pere dc habere quod dat, qui de suo bonus, est, quo quisque neglecto, de suo malus est, ut docet idem Sanctus Augustinus epistola,
ad Macedonium tomo'. Quod sequitur in Sancto Augustino, de adiutorio perseuerantiae, perseuerantia i a d natur, ut per hoc donum non nisi perseueramos sim; Hoc etiam intelligendum est de his, qui gratiam in se sescipiunt habent enim tunc adiutorium tale, quo perseuerantes sunt, modo, lint,i gratiam Dei iam in se susceptam non negligant, ut patet ex textu sancti Augustini supra allegato: hoc ita verum est, ut nunquam esse possint, nisi velint. CQnsensis
253쪽
enim eorum omnino necessarius est, ut potest etiam elici ex Sancto Augustino sermone, de isties verbis Apostoli tomo io. Petit Apostolus ab , Ephesijs xv non infirmentur, quod non fa- , ceret, nisi eorum vellet excitare voluntatem tis sic enim responderent, quid nos petis quod in potestate non habemus. Nunquid non viderentur iustum tibi reddidisse responsum aetamen Apostolus, nisi sciret esse in eis volun - , latis propriae consensionem , ubiis ipsi aliquid agerent, non diceret Peto, si diceret Iubeo, nisi eos nosset adhibere posse usioni
suae voluntatem, sine causa hoc verbum de ore eius procederet. Atque ut clarius omnibus innotescat, hanc solutionem, si velint, non meam
csse, sed ab ipso August. petitam, sciat quili
bet lector Sanctum Augustinum, cum de perseuerantia loquitur, semper addere si velint, cum liberum sit illis perseuerare ad tempus, Vel perseuerare usque adiunc hi merbi, Asserimus, ergo donum Dei es perseuerantiam, qua, usque in finem perseueratur in Christo finem autem dico, quo vita ista finitur, in qua tan- , tummodo periculum est, ne cadatur Cadereis autem non potest, nisi propria voluntate ergo is gratiam Dei potest rehcere. Addit Augustinus, is itaque virum quisque hoc munus acceperit quandiu hanc vitam ducit, incertum est: si enim priusquam moriatur cadat, non perse-
254쪽
uerasse utique dicitur verissime dicitur: is quomodo ergo perseuerantiam, qui non per
A seuerauit accepisse vel habuisse dicendus est3, Nam si habeat aliquis continentiam, Mab ea, decidat, atque incontinens fiat iustitiam, similiter, si patientiam, si ipsam fidem, recte, dicitur habuiste, mon trabere in quae se, quuntur in hoc cap. i. de dono perseuerantiae, quae nimis longum esset transcribere, somilia quae habentur in cap. 6. Quod sequitur in Sancto Augustino , odnbustum dixit, Sine me nihil potestisfacere, vermis etia- dixit, vos me elegistis,sed ego elegi vos, possimos, ut eatis, , ructum asseratis, studius
messe maneat; Non magis iuuat Ian leni Sententiam, qui haec Verba Non vos me elegistis, sed ego elegi vos, non pertinent, ad electionem ad vitam aeternam, sed innuim ad electionem ad Apostolatum , ut patet ex cap. 6. Ioannis vers, ubi Christus dicit, Nonne ego vos duodecim elegi, rex vobis unus diabolus est si enim de praedestinatione ad gloriam ibi ageretur, omnes perseuerassent. Praeterea Christux elegit hos duodecim, ex quibus unus fuit proditor inter multos alios discipulos, qui ipsi aut saltem multi clecti ad gloriam, de hos duodecim speciatim ad Apostolatum tanquam ad
magistratum, ut patet ex cap . Lucte v. Is ubi
Christus cum dies factus esset vocavit discipu-
255쪽
los suos, Helegit duodecim ex ipsis , quos Apostolos nominauit. Quod patet etiam ex Verbis, qua refert Sanctus Augustinus, Non vos me elegistis. Non enim Apostoli poterant Christum eligere ad gloriam coeleste M. Nec etiam iuuat laniani sententiam quod addit Sanctus Augustinus tibi verbis eis non suum iustitiam , verum etiam in ista perseuerantiam se dedisse monstrauit Quia semper intelligendum est Christum illis dedisse potestatem, kmodum quo perseuerarent, si vellent quod patet etiam exemplo ipsius Iudae stariotis, qui
licet electus esset, ut caeteri, poterat perseuerare si voluisse , tamen neglecta vocationem electione proditor euasit. Nec etiam iuuat an senium quod sequitur in Sancto Augustino Christo enim sic eos ponente ut eant c luctum asserant m fusius eorum naneat, qui audeat dicere forsitan non manebit 'Marccnim intelligenda sunt de mandato, quod dedit illis Christus, ut irent Euangelizatum per Omne gentes , sicut Lucae non vers 1 Christus misit illos praedicare regnum Dei. Et Marci 6. V. s. Mandatum dedit eis, ut euntes in mundum uniuersum praedicarent Euangelium omni creaturae, nempe ut fructum afferant, fruinas eorum maneat, nempe conuersio omnium
gentium, quae ab illis,& eorum successoribusti sta in aeternum manebit, unde luctus vi
256쪽
P LIGATIO EX TVS TE UT VI sequens ex cap. II. de correptione gratia, quia longus, a nobisiones diuidetur.Sic incipiti Ne sine erat --ο-- φωέ desereret, eum vestet, in quo permneret,sieret; non quos erat viveret, Me is ma est gratia, quae data est primo Adam sed hie tentior est in secundo Adam. Prima est enim qua fit, ut habeat homo iustitiam si velit, secunda ergopi potest aua Miam sit ut velis ant- velit,
tantoque ardore diligat, mi carnis voluntatem contraria concupissentem voluntate stiritu uincat.
Vnde nihil colligi potest, quod ansmisse
tenturm promoueat nemo enim negat ampli ii continua, ad omnes actus , opus esse homini lapso gratia Dei, quam ante lapsum ante eum enim homo constitutus erat rectus in rectam M. bonam habebat voluntatem, in qua permanere poterat, s voluisset nec opus bat gratia, ut fieret ut vellet, cum ipse per se ipsum, bene velle potuisset post lapsiam vero, cum in omnibus actibus indigeat gratia Christi propter infirmatam naturarii, opus habet gratia Dei, ut velit, ii carnis concupiscentiam di
. Sequela tellus S. Augustini Nec ista quidem
257쪽
iamaerat, quo demonstrata est etiam potentia libe- νι arbitri quoniam adiuvabatur, ut sine eadiutorio in bono non maneret, sed huc adiutis svesterrisereret me autem tanto maior est, ut parum sit homini per istam reparare perditam libere rem parum sit denique non posse sine illa apprehemdere bonum, vel permanere in bonos velit, nisi etiam seriatur, velit. Huic tritu eum si idem cum praecedente eadem nostra competit explicatio, nempe' minem lapsum non habere a se bonam volumtatem, sed illam expectare a Dei gratia Sequela eiusdem textus Trime ergo dederat homini Deus nam voluntatem, in ista tippe eum fecerat, qui fecerat rectum, dederatis adiutorium,
sine u in ea non posset permaneres et .. miu tem vester in eius Meri ,- - explicatis in indigent, eum do- .coacti tantum Sanctus Augustinus in libero hominis arbitrio ante lapsum postumi Ure
bene esse posset, post lapse nisero homi- indigere gratia Dei herieri , ut. 4 ve
ritim liberum consentire aut dissentire. Fides Henim Catholica neque liberum arbitriumn
, gat, siue in tam malam, sue in bonam ne is que tantum ei tribuit ut sine gratia valeat aliquid, ut docet Sanctus Augustinus epistolan 7 Et nemo bene libero arbitrio uti potest
258쪽
is nisi per gratiam, ut docet idem sanctus Augustinus liba ad Bonis caP. L .in proinde male ageretur cum homine lapso di in subselo relinqueretur arbitrio, neciuuaretur pergratiam. sequela eiusdem textus , Nunc autem bis des tale adiutorium , iam poena peccati est;
quibus autem datur, secundum gratiam datur , non secundum debitum m tanto ampli datur per Iesum Christum Dominum mstrum, quibus id areD o placuit, ut nonsolum adsit sine quo permanere non possumin etiam si velimus , sterumetiam tantum ac tales ut velimui. E quippe in nobis per hane migratia- in no recipiendo merseueran terrenendo, mustum posse quod no--, veru metiam et est quod ρο sumus; quod non fisit in primo
homine, Unum enim horum in si fuit , alterum
non Dis. Haec omnia nulla explicatione indigent,dc confirmant eam, quam iam attulimus. Atque ut omnibus appareat veravi genuina auridiat Lector idipsum dicentem Sanctum Augustinum in verbis sequentibus. Namque t re-- ciperet bonum gratia non egebat, quia num, dum perdiderat ut autem in eo permaneret, is egebat adiutorio gratia , sine quo id omnia, n non posset, acceperat posse s vellet, . sed non lubuit velle quod posset mola , buisset, perseuerasset, posset enim persevera, is re, etiam si vellet, quod vi nollet, de libero descendit arbitrio , quod tunc ita liberum
259쪽
, erat, Vt bene velle posset & male Post haec iudicet Lector, cui bono Ian senius de eius collector hunc San, Augustini textum producant, ut doceant gratiam Christi esse semper efficacem: hoc est quodquemlibet Lecto: rem monitum velim, qui voluerit an senium imgere, ut a titulis capitum klibrorum sibi caueat, omnia enim promittitis nihil praestat, sic plus est in titulis quam in capitibus,ri profecto sunt tituli sine re. . EXPLICATIO TEXTUS
TEXTU sequens non maioris est mo
menti ad Ianseni sententiam tuendam ex cap. n. de correptione gratia, cuius haec sunt verba. Vt ergo non acciperet hoc donum Dei, id est in bono perseuerantiam primus homo, sed perseuerare, et. et non perseuerare in eius libero relinquetur arbitrio , talis mire habebat eius Poluntas,
quae sine viro fuerat instituta peccato , nihil illi ex se ima concupiscentialiter resistebat, mi digne tantae bonitati di bene tuendi facilitati perseuerandi committeretur arbitrium; Deo quidem pr sciente quid 1set fadturus iniuste, praesciente tamen, non ad hoc cogente e simul sciente quid de illo ipse fa ceret iuste. Nunc mero postea quam est ista magna peccati merito amissa bbertas , etiam maioribus δε-
260쪽
ni adiuuandarentansit infirmitas. Haec sitis per se nota runt,nec ulla explicatione indigent Monendus tantum Lechor ut consideret, an inde possit colligi ullum vestigium gratiae Christi semper effocis. sequela textus; se per hoc nec de ipsa perseueran
tia boni voluit Deus sanctos sus in Hird uis,sed in ipse gloriari, qui eis non solum dat adiutorium, quati imo homini dedit, sine si 'non sintperseueraresi velint sed in eis etiam operatur velle, ut quaniam non perseuera ut, nisi psint eis velint, periseuerandi eis sibilita edi moluntas diuinae gratiae largitate donetur, sum quippe Spiritu Sancto ae-cenditur moluntas eorum , Ut deopsint, qui cHbint, ideo si velint, quia Deus operatur ut velint. Et haec etiam omnia amplectimur , nec probant gratiam Christi esse semper efficacem, etiam Deus operetur in homine de velle de
perseuerare , A nulli volunt nec ulli perseue
riuit, sine gratia Dei sed non omnes quibus offertur, eam amplectuntur, quin multi etiam amplexam negligunt. Quod ii non esset, fru- x. hi mox sita Apostolusinoneret Timotheum, ne negli '' geret gratiam, quae illi data erat. EtSanebis Ain
. gustinus nos docet Deum quidem agere in nobis ut velimus,& credamus, atque ad id nos impellere siue extrinsecus, suae intrinsecus com
sentire autem vel dissentire propriae voluntatis esse , quod ubmoribus verbis erigero lib. de