장음표시 사용
351쪽
cultatem Cum enim proponitur electio,ialtem duorrum esse debet u autem voluntas dete minata est ad unum,in sic tantum unum poL sit accipere , dicat Iansenius ubinam sit electio. Nunquid etiam ansenius ut de Caluinus damnat Prosperum siue Ambrosium afferen rem neminem unquam a fide recessurum, nisi mutabilitatis onditi em Dei gratia nobis relinqueret, cum ipse si pra docuerit voluntatem gratia Dei fieri immutabilem, sic ex di mςtro Prospero repugnando Quae sequuntur apud Iansenium, sim ratio nes argumenta, quae animo Caluini refuta di producit, quae tamen non minus ipsi anserio conueniunt, Ac aduersus eum dicta volo. cum nihil aliud sentiat quam Caluinus sis' quitur; με--W- εὐ- Caluin . in nomen , 5 dicatur lansentus m si os senseu prodit. liberum arbitrium a sisti fu=adamen iis conuestunt uuid enim ad liberum arbutrium radicit extirpansem capitalis excogitari ραμνά- bene est male agere mirtutem G visu in non esse in hominis otestate ' Nam secundum AKω-
'in principia liberum arbitrium non est aliud , nisi quod est in nostra ut stare . ima mei vir, malibi latissime demonstrauim Ex in v is
Sun minor exerte docet, non solum , id, per se persticuum est, quod vitia, seu peccata sint
352쪽
eumque boni , in potestate homini est , mutare in
melius moluntatem. Et alibi, Vide nune mirum quisque credat si noluerit , aut non credat, si uoluerit, profesto ei in potestate est. Et in libris comtra Faustum, me autem nimias, Me iustitia, nisi est in e luntate, non es et in potestate. Pors in potestate non esset, nullum praemium , ut poena iusta esset quod nemo sapit, nisi qui defit. Vnde alibi , generaliter eodem plane sensu,
Homo rem vivere, cum et ult, ois: Hoc est enim Augustino es in potestate, quodcum vult, facit, uti iis iam ex imo declaratum est. Consideret nunc Lector, num haec penitus destruant Ianseni sententiam , quomodo stare, .cohaerere possunt cum eo quod cuit libro tertio de Gratia Christi Saluatoris, capite primo, Nullum dari adiutorium Dei post
lapsum, quin simul se emo: si enim nullum datur nisi tale, quomodo potest homo mutare sentcntiam quomodo potin nόlle credere,
si ad credendum necessario est determinatus quomodo aliquid potest esse in eius volunta te aut potestate , si unum tantum necessario&'elle&posse possit quale praemium, quae
353쪽
GRATIAM DEI NON ESSE solum falsis cst o Augustino drrecti me con-
Drarium , quod proxim Caluinus dixit: addo ego simul de Iansenius' Sed etiam omnia ita praecedentia, quae notauimiis Nam hoc Hs quo ii fluia, es bene iuere credere mutar in melim voluntatem est in nostra potestate, etiam est in potestate nostra eligere bonum o malum, gratiae Dei resistere, G resistere, obtemperare, aut diqiagari . . hoc 'so illa eadem sunt ob libera, quia liberum esse nobu , non est ut diximus aliud
tam esse in nostra potestate; nam esto, gratia ad b
ene vivendum necessaria sit, non tamen propterea negandum est, aut Auguctimι negat bene vivere.
.non esse in nostra potestate. Sed Iansienius negat male vivere esse in potestate hominis, cum docet gratiam Dei esse semper effocem quia si semper est escax, rejici non potest ks Gjici non potest,& non rejicitur, semper bene
Persequitur Iansitus , auintum denique est, quod fonte et ita tandem Leet non esse in homia
ne liberum arbitrium odiumque no=nun inane crexterminandum se.
In hoc quidem sunt dissimiles Caluinus Iansenius, quod ille fronte retecta, iste tecta liberum arbitrium exterminandum docet, sic que duabus litteris tantum dissert ansentus Caluino. 'Persequitur ansemus , Itaque p. --ραπιν
354쪽
etiam recentiores notant, Caluinuso modo agendi, quo pollet gratia praedeterminando voluntatem, si ιerum arbitrium aperto Virui dixit , cum potius libertatem cum gratia conciliare debuisset.
Errauit quidem Caluinus , utra errat Ian senius , qui tantum laborare non debuit, ut gratiam Dei cum libero arbitrio conciliaret quam Patres, d inter eos S. August. de nostri posteriores Theologi, quin etiam Neoterici satis conciliarunt, dum dicunt, gratiam de liberum arbitrium simul concurrere ad bonos
Persequitu, ransenius, Daquesuccumbens difficiatati, quod Mereticorum proprium esto in apertam haeresim erumpens , semen quidem si ri
duit multo arroganti Um pare vocabulum , Aquidem imξύm dixerunt , a si ρου impenes hominem. Et tamen arrogantius vocatalis , nihil om=uno aliud sibi vult , quam quod Augustinus dicit, actus homini esse in eius potestate , t suo loco explicatum est. Et in eodem catile vocat mane nomen, quod inquit' ingenti periculis, non posse retinere censeo , magno contra Ecclesiae bono futurum s aboleatur Neque ipse usurpare velim, malios , si me conflant , abstin re optarim , de reum Asa Censorium eiu decretum habes , Lib. 1.
U. mi Christi se disequio esse rinsi, in ho
355쪽
mine perdito, scin stirituale exitium demerso, li- - arbitrium adhuc quaerunt , inter Philos ρε-- lacita , caelestem doctrinam partiendo
plane desipiunt, ut te caelum, nec terram tim-gant. .
Quae certe merito carpit Iansenius, sed seipsum carpendo refellendo Caluinus enim male tollit liberum in Iansenius male extollit illud, dum vult illud assimilari arbitrio Αngclorum beatorum hominum , quorum voluntas confirmata in bonum est determinata ad unum, quod non accidit hominibus viatoribus, qui ideo liberum arbitrium habent flexibile in utramque partem, ut possint eli e- re bonum,&reprobare malum,&sic mereri, aut demereri, ut tandem perueniant adnouis simam illam libertatem, qua amplius peccare
non poterunt, clan senius sic extollendo humanam libertatem, licet verbo extollat, revera abselute tollit, illam inutilem reddendo. Si enim gratia Dei est semper Mox, ita ut eius escaesa non pendeat ab hominis libero arbitrio,&non posti illam essicacem aut inefficacem reddere, illi assentiendo ut ab 'Missen φ certe inutile remanet libertim arbitrium:& si inutile, quid iuvat habere VM
concludi potest, nihil differre lansenium a Cati uino, nisi qubd ambo eundem tuentes erro-
356쪽
gat, ansenius tecte, cautὰ insinuati Persequitur ansenius, Maddit ea quae sequuntur, quae etiam illi quadrare contendo.ffisunt ergo errores illi multio crasit c graues, qui mreis Same Tridentinae Synodo displicuerunt, quiabus iugulandis istud decretum conditum est , in suo sanxit , quod homo gratiae liber assentiendo
ia recipiens , auod illa abiicere potest, itemque vetitum sis amithematis comminatione, nequis aica liberum arbitrium a Deo motum αιω- tum nihil cooperari sentiendo Deo excitanti, ne
q*e disse dissentire, si velit.
Quae ver,sequuntur in Iansenio ea adduntur ab eo, ut ostendat quae sit disserentia inter suam sententiam, QCaluini doctrinam: Nos veris, eius mentem dissimulationem aperi inus, Municuique notam facianius, per secti nes explicabimus auod si inquit, inter omno istos errores de concordia gratiae cy liberi arbitris,
qui a Sancti LAugustini principi, dictirique prorsinremoti sknt, Caluinis istam quoque Philosophicam tetigerit quaestionem de natura libe i Hutri , in quo sita sit, an Sanctu Augustinus propter Caluta
Semper ansenius obijcit Sanctum Augustunum , quasi ipse esset Sanctus Augustinus, de tanquam essuscitatus ipse tolleretur, sed cer Xxim
357쪽
t ipse Iansenius est pseudoAugust aut potius
anti Augustinus semper enim illo abutitur, nec ex eo vlliun produxit textum, qui sua sententia suffragaretur,&sic nec pro Caluino, nec pro ansenio sanctus August. luere debet. Sequitur in Iansenio An ideo negandum stiquod aperti imum ac certisimum est , Augustinum ita licet Vcipulos, ac post ros eius an Elius Patres ita concilias gratiam cum libero arbia trio,, gratia non cogat violenter voluntatem, sed suauiter ei veste tribuat, atque ita non nihil in uriapidis agat, sed aliquid etiam proprio motu cooperetur, nec alius de ipse homine se ipse homolis. Certe cautusi callidus est ansonius in te genda dissimulanda sua sententia. Si enim aliquis alius doctor hoc diceret, nihil in eo
improbandum viderem sed cum astucia calliditas anseni mihi iam nota sit, eiusque
sententia mihi non minus perspecta sit, quam sibi ipsi, cum illam ex eius scriptis satis hauserim, occurro, respondeo, illum docere quia gratiam non cogere voluntatem, sed a me necessitare quod certe in suo sensu idem est Vbi enim necessitas, ibi nulla libertas:
quod addit an senius voluntatem proprio Ο- tu cooperari , Hoc est quidem verissimum eo
modo, quo Calliolla doctores docent, ita ut possit non operari, & sic non mia cooperat
358쪽
bitur proprio motu , sed etiam voluntario, non necessiri, sicque gratia tribuit velle suauiter homni , ut possit tamen non velle, de suauius ducere post concupiscentias suas ire. Et quod etiam addit Iansenitis, nec alius de ipso homine , sed ple homo velit, est adhuc Verum, sed captiosum,& a mente Iansentialienum, ut dissimulet absurdum quod docet, vo-Lntatem -inis a gratia determinari; Si enima gratia determinetur , iam es agens externum,& non a se ipso determinatur Praecipue etiam cum Iansienius doceat id fieri necessario;
Etsic patent omnes cautelae an senij, qui a Sanctum Augustinum aduersus seipsum produxit, dum illum Caluino opposuit. Addit Ian senius i An hoc quam ideo negan
dum eli, Augustinum sensisse, ac docuisse, quia Cai
uinin etiam in immunitate adtiotim libertatem detur voluisse collocare Respondeo non modo Sanctus Augustinus libertatem collocauit in immunitate coactionis, sed etiam in immunitate necessitatis,4 parum interesset , si non
cogi posset; sed rumen posset necessitari, cum idem inde sequeretur effect us , Necessitatis enim ineluctabile fatum Sequitur in Iansenio; Nouerat Sancta Synodin Mutinum reEIV ime de gratia, oe liberae istuntatis concordia sensisse, it cui ex ipsius Augustinidoctrina totum istud, quod Eretra ista Caluim paradoxa definierat , fraeform
359쪽
n m fuit, nouerat non potuisse ratim concordi ni praeformari, nisi ab eo qui retiis quoque δε ιιertate sensisset nouerat Philosephicam esse quiestione=n, utrum libertatis ratio, a qua tiberum arbitrium dieitur in experte coactionis voluntatis sita, an in i disserentia ad bonum asini , ad agendum non agendum an vero nonnusta indiferentia, eis qua listbertati arbitri incertis iit.e statibus per accidens iuncta sit nauibu , . quo sque se ex
Quis non rideat Iansenium lia aestuantem quomodo tegat suam iniquitatem , quid vult
dicere his verbis ' Vtrum libertatis ratio, a qua liberum arbitrium dicitur experte coacitioni vesum
rate sita, an in indisserentia ad bonum Nilum, Quare vocat hanc quaestionem philosephicam Nunquid&Theologica nunquid liberum an bitrium in eo situm est,in ideo liberum dicitur, quia expers coactionis, omnis necessitatis, positum est etiam in indisserentia ad bonum id malum, ad agendum, non age dum ita ut sit flexibile in utramque partem,&possit se ferre ad indifferentia, nec ab ullo, nec a gratia, nec a Deo i se determinetur ad unum; cum Deus non destruat naturam laetura struxit, homini serii et libertatem, quam condidici& Iansenius ad tales angustias redactus est, ut ipse nesciat quomodo effugiat , cum ipse sibi ames vias euadendi Obstruxerit, dum Magustrum
360쪽
strum Caluinum carpendo deserendo , quid enim sibi volunt haec verba ' An vera nnusia indilfirentia edi qualia libertati arbitri in certis, taestati jer accidens iuncta sit , c in quibus quo flue se extendat. Dicat an senius aut quilibet pro illo, quae est illa nonnulla indisserentia3 estote quid diminutivum indifferentiae, su lis eum ipse his utatur verbis , quandoquidem ille pie quaerit, dicat, Nec enim possum hariolari, Danus enim sum, non Oedipus: quae est etiam ista indisserentia, Iuncta per accidens libertati arbitritin certisvitae statibus quando ergo aecidit istud accidens , de in quibus itae
Addit Iansentus in uiuem , siue flatibin , siue homini Qui sunt ergo illi homines, vel hi status Addit insenius Et pinseque se e
temtarizille proponit ut nesciens,ut certe laoc sciri non potest, quia est inknientis imaginatio. Persequitur Iansentus Itaque cum accurat
νον nosset, quidquid aluim de Gero ibitrio gratiaque tradidisset, circunflecte selegit quid id
de gratia liberoque arbitrio errorem saperet, Philosophicam vero de natura libertatis quaestionem, citam intacitamque praeterivit, nempe persteetui
omnino concili Patribus fuisse credo, Augustinum. ac simulos eius , quidquid tandem aut vere dici,au Militer fingi sit, eos sensis re vera tandem non auter illam de concordia gratiae G libertatis