장음표시 사용
81쪽
, beatitudo in hoc consistit,quod per essentiam, Deum vident : essentia autem Dei est ipsa essentia bonitatis; unde hoc modo se habet, Angelus videns Deum ad ipsum, sicut se ha-
, bet quicumque non videns Deum ad com- , munem rationem boni. Impossibile est autem,
, quod aliquis quicquam velit et operetur, nisiis attendensa Donum, vel quod velit diueri A terra bono inquantum huiusnodi Angelus, igitur beatus non potest velle, nec agere, nisi Mattendens ad Deum , sic autem aens , velis agens, unde Angelus beatus nullo modo pescare potest. Quod etiam eademque ratione dici potest de beatis hominibus; sicque textus Α gustini clan senij inductiones evanescunt, nec inde probare potest hominem in hac vita remanere liberi arbitrij, cum voluntas determi . natur ad unum extus autem a Iansenio alla tos hic transcribere libet , quia ex his contrarium suae sententiae consequitur , sunt autem huiusinodi. Sic enim oportebat prius fierihombnem, ut& bene velle posset,& male, nec mitis, Piό' si bene, nec impime, si male postea sic erit ut
male velle non possit, nec ideo libero carebit arbitrio, multo quippe liberius erit liberum arbitrium, quod omnino non poterit seruire peccato. Vnde concludo contra Iansenium; homunem in hac vita posse bene vel mal velle po In Meiar
stea verb id est in futura vita non posse male
82쪽
velle, nempe quia tunc beatus erit, meuni videbit, ut Angeli. Nec dissimilis est locus sequens de correctionei gratia cap. Ii posset enim Adam' perseuerare etiam si vellet, quod ut nollet de libero descendit arbitrio, quod tunc ita liberum erat, ut bene velle posset, male. Quid erit autem liberius libero arbitrio, quando non poterit seruire peccato, quae futura erat homini, sicut facta est de Angelis sanctis merces meriti via cuilibet apparet,in ad hoc etiam inducitura ansenio liberius fore liberum arbitrium homini in futuro saeculo , cum me cedem meriti recipiet ut Angelus ergo liberum arbitrium hominis non est idem , dum est in via, cum eo quod seruetur in patria um addit Iansenius, paulo post Prima autem moluntas libertatis erat posse non peccare, nouissima erit multomais no posse peccare. Confirmat quidem suum antentum meam re hominem, ibi enim agitur de nouissima salicitate Piae esse turi saeculi. Additisnsenius luculentissimum,ninquit, Crimonium ex libro M. de civitate Dei cap. vitiumo, quodHemdemonstrat,quod superi loca, cuius haec sunt verba Nee ideo liberum arbitrium
non habebunt, quia peccata eos delectare non poterunt,
83쪽
st, pinia primum eam e trectus , potuit non pec- eare,sed potuit m peccare, Me autem nouisti meo 'tentius erit, quo peccare non poterit; Ubi quilibet sotest videre Samstum Augustinum hoc inteligere non de arbitrio libero, quod nunc habet, sed de eo nouissimo,quod obtinebit in laturo se culo inde ex his textibus,etiam inuito Iansenio, sequi hominem nunc non habere arbitrium liberum, quo peς care non possit, ted quo peccare non peccare posti: Sic Iansenius edit contra& ratione, textus nobis suppedit Ad suam refutandam sententiam caetera, quae dicit Ian- senius in hoc Capite, eodem modo res pqs
Refutatio v. ' VT4 id quod nititur probare capite se
quenti, ex libertate Christi, cui eadem competit solutio,i resilit argumentum comtraIansenium Fatemur enim & chedimus Chri stum habuisse liberum arbitrium, ita ut tamen peccare non posset; ex hoc argumentamur contra Iansenium: Si ciuistus aregula comm ni est exceptus, equitur caeteros homines non habere liberum arbitrium simile illi, Christus enim est ipsa gratia homines liberans, qui peccatum non nouit,&pro nobis peccatum factus est, ut dicit Apostolus x. ad Corinili cap. y -
84쪽
CAri τε sequenti decimo vult iterum suam
sententiam confirmare ex voluntate fruem te summo bono clare viso, iuxta,inquit, principia Augustini,quod est semper eandem cantilenam, recantare non enim negamus hocsore in futuro laeuis, sed in isto, tunc enim homines com firmati erunt ingratia, hoc uno verbo proste nitur tota Iansentiratiocinatio, nam ut obtineat intentum, non opus habet probare multa esse necessu ia, quaesint libera, nec argumentari ex libertate Dei Angelorum, vix ri hominum, Christi, fruentium semino bono clare vise sed illi incumbit anus probandi gratiam in hoc laciniost determinare voluntatem, Ut necessaria cedat assensis hominis,stari non sitissiliberunt gratiamDei reeiisue fissum iam sisceptam ab , jicere,&rejicere Quod certe numquam ex Amsino probabit, numquam enim sic docuit. CAri τε sequenti undecimo, dicit Ianseonius se idem probare iuxta principia propria scholasticorum,quod Hiam sere diximus non negani Nec mirum est Ahoe sidio pimbare e principijs Scholasticorum, semper enim docueruntis docent multa esse necessaria, quae simul sunt libera, quando necessitas illa est na-
85쪽
turalis,&non procedit aliunde quam a se ne-ccssitas autem illa, de qua inter nos aletitur, est de necessitate, quam lanienius dicit inferri a gratia voluntati hominum, quae est agens externum; quam necessitatem negamus, quia illa neces. tas est coactio, qua coactione, siue necessitate, Deus uti non vult in libero hominis arbitrio, quia creauit hominem liberum, reliquit illum in manu consilissiliis non vult destruere naturam sed cumilla agere secundum modum cre tionis, ut iam probaui ex Sancto Augustinoi
Thoma, & sic corruit quidquid in hoc Capite dicit an senius quidquid enim affert ex Saneho Thoma de Angelis, siue bonis, siue malis, illi
ultro conceditur quod vero addit ex Sancto Thoma quaest. 2 . art. io ad 3. Nessi apud S. Thomam non reperiatur loco citato, quia illi ossicit, tantum abest ut proficiat,hic transcribo Dicendum, inquit, quod per se causa peccati voluntas est in per iplanx peccatum conseruatur, quae
quamuis a principio ad utrumque se haberet aequaliter nota tamen postquam se peccato sibiecit, efficitur ei peccatum quasi naturale, de ex hoc ei immutabiliter,quantum est de se, manet in illo Vnde apparet cuilibet Sanctum Thomam docere libertatem hominis sit habere ad utrumlibet aequaliter, in sequentibus Ians
nius se ipsum sito gladio iugulat, sic enim loquitur Iursum istud certum est, beatos homines id
86쪽
in primis Angelos indibserenti oluntate Deo cohaesisse Vnde sic arguo, si indifferenti voluntate ergo non determinata ad unum postea Iansenius sic persequitur, in ista ipsa cohaesione Voc est istius ri. m. moluntatis elicitione flabiles permanere sabiliatatem istam praestante Dei gratia, quam natura non poterat. Qua ratiocinatione satis ille ipse indieat, quod dicit intelligendum de Angelis de hominibus qui sunt confirmati in gratia, quod nemo
negat confirmat textus equens ex Sancto Augustino lib. 3. de libero arbitrio cap. 1. M liorem esse creaturam, quae quamuis habeat liberam voluntatem, Deo tamen semper infixa numquam peerauerit. Ex quibus verbis clare liquet, hominem habere liberam voluntatem, scilicet peccandi, &non peccandi, & meliorem esse eam, quae non
Addit etiam Iansenius, paulo post si te δε-
lenta creatura , quae perseuerantistima moluntate
non peccat, junt quod peccare Aon sit Quod satis probat liberum arbitrium ad utrunalibet. Quod iterum addit Iansenius ex eodem August, no siue de hominibus, sue de Angelis , intelligendum est de his, qui iam confirmati sunt ingratia, quibus antea dederat potestatem virum vellent, quod dicit Augustinus, Dona sit an senius , qui addit locum ex Augustino, libro I.
contra Maximinum cap. a. qui illi valde aduersatur, cuius haec fiunt verba Cuicumque creaturae
87쪽
ratismili praestatur , mi peccare non sit , non si
hoc turaepropria sed migratia Quod est ce tissimum , dummodo illa creatura rationalis
contra Dei gratiam non reluctetur, illam amplectatur, illam non rehciat, qua illi datur non Ieccare qui enim non peccant peccare poslint, quia naturae eorum proprium est, .mceorum libero arbitrio penae peccare, aut non peccare; qui non peccant bene eligunt, a Vei gratia amplexa consequuntur. Refutatio Cap. a. CAp. ii Iansenius dicit multos ante Sanctum Augustinu,&ipso vivente, indicasse eandem distinctionem nempe de coactione Mnecessitate videlicet Dionylium Areopagitam, Clementem, Ireneum Tertullianum,Origenem Hilarium , Epiphanium , Macarium, Basilium Seleuciensem, Chrysostomum, Cyrillum, quos omnes ex ordines, quo profert Ianserius, in
illum retorquebimus. Primum prosertii nysum Areopagitam dicentem , ---am non essedatam, si mel necesitate coacta , Quaecumst simplex enuntiatio inustra de illa aliquid concludere nititur Iansenius, quod libero homminis rabitrio ossiciat. sed ego ex eo quod sequitur in Dionysio quod omisit Iansenius, contendo astrui liberum arbuuium, ex his verbis: Neque ibo arburhgra cui
88쪽
, tia diuinitus data mortalibus prouidentiae dia, uinae luce, splendore obtunditur ubi ap- , paret unicuique gratiam Dei sua luce,&suo splendore non obtundere liberam hominis voluntatem Consequenter etiam Clementem P pam sibi aduersantem producit in epistola, Iam vis, inquit, erat mMinam nati me, perpu-M n- non esset ad aliam migrare sententiam , aut si rursus ex audientisus, nullus omnino reeiperet hoc naturae vis erat, suae num aliquid feri cogeret, ineri parti non dareticum o Vbi non , stante Iansentidistinctione interminionem necessitatem, Clemens Papa vim vocat illam necessitatem, quae impedit liberum arbitrium ad aliam migrare sententiam vi vim naturae vin catiquaevmmaliquid fieri cogeret, alteri parti non daret locum unde Hare sequitur Mees statem illam, quae cogit libertim arbitrium sibi
obsequi, sideterminat voluntatem ad unum,esse vim cnecessitatem cogentem. Cui Cleni miis
loco addoalium ex Id 33 agnito, post multii, in mones Simo
Petro, sic Sanctus Petrus definit liberum arbitrium Arbitriipotestas est sensus anima ha-- bens virtutem, qua possit ad os vesit actu hiclinari. Ecce sibi stat Mna Mesentiam sertatis ibblatam ad main determitustio m. Nec meliori titulo Magis sibi propitio,
89쪽
rum eum, inquit, sicuti suam animam adites dum sententia Dei moluntarie .c non coactum a Deo; vir enim a Deo non sit. Unde vult colligere, Et si a Deo vis non fit, tamen a Deo necessitatem imponi, quod certe sententiae renei repugnat. Cum enim dicit vim a Deo non inferri, simul necessitatem excludit, quod etiam liquet ex verbis sequentibus apud Ireneum a Iansenio, omissis , d bona sententia, inquit, adest illi, semper, &propter hoc consilium quidem bo-
is num dat omnibus, posuit autem in homine,, potestatem electionis Vbi apperte declarat Ireneus, Etsi Deus det bonum consilium idest praeueniat homines gratia, tamen in potestate hominis semper remanet facultas eligendi, id est amplectendae, vel recipiendae gratiae. Opportune etiam Tertullianum contra se nobis producit, cuius haec sunt verba Homostoniὸ voluntarie, ruoluntate, non necessitate agit,
quod libenter suscipimus tanquam contrarium Ianseni sententiae, tin quod addit Si caperet hoc iure , onum quoque non m oluntate obiret, sed
Et iterum addit, Libertatem arbitri ininam que partem concessam, is bono hyonte seruando.
malo stonte vitando, sui Dominus constanter occumreret. Item , nec boni nec mali merces iure pensaretur ei, qui aut bonin aut malus necessitate fissistinuentus,non voluntate: Vbi Lector notare po-
90쪽
test omnia nostrae sententu fauere δε insenti sententiam iugulare ibi enim dicitur hominem
agere sponte, voluntarie, voluntate, non neces.sitate, capere boniam voluntate non necessitate, atque etiam libertatem arbitrij in utra que partem concessam, hominemque si domunum esse, nec illi mercedem pensandam,sib
nus aut malus necessitate esset, non voluntate.
Cui loco opponit illud, Antiquis non esse aliud, est nis vim coactionem Addo ego, si antiquis etiam Neotericis, omnibus, quia necessitas, quae infertur ab alio agente externo est vis, coaetio inde supra ostendimus Sanctum Augustinum copulare necessitatem cum coacti ne,& dicere liberum arbitrium hominis nulla necessitate cogi possit. Addo etiam Tertulli , num, in eodem loco diceres: Hominem esse, famulum, bono, sicut malo diem in utrum, que exitum libertatem arbitrij patere. Post Tertullianum dicit se proferre Hil . num scriptorem Latinum, credens, ut arbitror, Tereullianum fuisse Graecum, qui, Vt inquit, necessi Iatem contrariam arbitriilibertati, per vim coactinnem exponit, nos vero dicimusHil rium oppugpars dete minationem ad unum; Cuius Hilari hae sunt verba Nam rimisωνι
nostis libertatem. itae sensis que permisit, romne .ce sitatem in alterutrum a gens , ut numquem vero