De beatissimi Petri apostolorum principis primatu, Romano itinere, et episcopatu Dissertationes Francisci Ant. Zaccaria, Thomæ Mariæ Mamachii, Petri Fogginii

121쪽

idest Ρetrum aedificata interpretationi inhaesisse. Leonis M. verba produxi; multo plura adferri poterant ex Cyrillo Alexandrino, Ambrosio,

Augustino, etc. Quod . certissimo argumento esse debet, Patres ex errorum, qui enati in Ecclesia sunt, Occasione enu Asas habuisse, cur paullo aliter illa verba explicarent 43; non tamen veterem

4 Atque Augustinus quidem, qui auctor fuit, ad Christum verba illa super hanc Petram referri debere, ita sensit, quia ut Natalis Alexander adnotavit scit. dias. IV. in saec. I. g. 3. , α eontra Donatistas agebat, qui sacramentorum vim 1, in ministrorum sanctitate eollocabant; unde timens, ne sin Ecclesia in Petro fundata diceretur, homines de sanctitaten ministrorum Eeclesiae praesumerent, ac Super eos Spirin tale fundarent aedificium , totam fundamenti rationemn ad Christum revocavit. Hoc scrupulo adductum S. Augu-n stinum eam amplexum faisse interpretationem, constat exn sermone 13. de verbis Domini, ubi subiungit: Nam volentesn homines aedificari super homines , dicebant: Ego quidemn sum Paulli, ego autem ApolIo, ego Vero Cephae: ipse estn Petrus. Et alii, qui nolebant aedificari super Petrum, sed n super petram: Ego autem sum Christi. Apostolus autemn Paullus, ubi obgnovit se eligi, et Christum contemni: Din visus est, inquit, Christus 3 Numquid Paullus pro vobisn crucifixus est, aut in nomine Paulli baptizati estis 3 quon modo non in Paulli , sic nec in Petri , sed in nominois Christi: ut Petrus aedificaretur supra petram, et non Petran super Petrum. Idem ergo Petrus a Petra cognominatusn Beatus, Ecclesiae figuram portans, apostolatus principatumn tenens, continuo post paullulum iam audito quod Beatus es- π Set,... posteaquam audiVit futuram Domini passionem ... dis-n plicuit ei. Timuit ne perderet morientem, quem confessus u fuerat vitae fontem, turbatus est: Absit a te, inquit, Domine. Itaque S. Augustinus, ad errorem Donatistarum re-G by Cooste

122쪽

explanationem aut abiecisse aut minus probasse. Quid vero si has Patrum interpretationes ad spe

ciem diversae, in substantia tamen non sint dis

cordantes' Atqui id auctore Febronio ipso adfir mamus; haec eius sunt verba 5). Quamquam si

n vincendum ostendit Ecclesiam ex firmis, infirmisque mem-n bris constare , sahetumque Petrum huius rei insignem x quamdam siguram, modo fidere, modo titubare; nunc Christum vitae fontem confiteri, nune timere, ne moriatur, η tandemque colligit: In illo ergo uno Apostolo, id est Petro,n in ordino discipulorum primo et praecipuo, in quo figu-n rabatur Ecclesia, utrumque genus significatum fuit, id est, Μ firmi et infirmi, quia sine utroque non est Ecclesia. Qui- ,1 bus verbis Donatistarum error evertitur qui hominumn tantopere fidebant sanctitati, quum nequidem supra Pe- ω trum aedificare deberent fideles, quippe qui infirmus diis-κ set ac peccator , eui dextera Christi fuisset opus , quaen illum erigeret, titubantemque fulciret. η Qui vero Petras nomine fidem ac confessionom Petri intellexere, ni Arrianorum errori obviam irent, hanc sunt amplexi sententiam. Quum enim Arriani siterum Natalis Alexandri verba usurpare liceat, ni Febronius tantam huius scriptoris auctoritatem vereatnr, etsi id Natalis ex Perronio mutuatus est)ia Christi divinitatem palam impugnassent, Sancti Patres,n qui firmissimum eatholieae caussae praesidium in illis v S. Petri verbis: Tu es Christus Filius Dei vivi, positum 1 animadverterunt, istius consessionis dignitatem summis . laudibus extulere. Unde quia S. Petrns illius in gratiam is et ob illius meritum, constitutus fuerat fundamentum Εc-n elesiae , ipsammet confessionem fundamentum Eeclesiae σε nuncuparunt, metonymice, id est, translato nomine effe- ω ctus ad caussam, ut Arrianos illius impugnatores liberius m ac verius Velut tundamenti Ecclesiae destructores in seetari

123쪽

plene et perfecte id quod est, dicere voluisset,

non solum explicationes illas ad speciem diversas, in substantia tamen non discordantes appellare

debuerat, sed eiusmodi, ut Vetustissimam , nec umquam obsoletam interpretationem, quae petram a Christo nominatam Petrum designat, necessario vel sumant vel arguant. Illas animo repetamus. Prima Augustini, paucorumque qui illum se

quuti sunt 6), Petram Christum intelligit, ut

6) Paneos dixi, licet Natalis Alexander pone sui oblitus

mis. TU. in hist. eeelea. saee. XU. et XVI. ITI. n. XI.ὰ satis multos pro hae explicatione post Lannotum indieet. u Sunt v autem, inquit ille, SS. Hieronymus in cap. 7. S. Matthaei,s Angustinus sermone 13. de verbis Domini, tractatu 124. v in Iohannem, et lib. I. retractationum cap. 21., Theodoretuan in eap. 3. epistolae I. ad Corinthios, Venerabilis Beda ins eap. 16. S. Matthaei, Paullinus Aquileiensis Episcopusn Iib. 1. contra Felicem Urgelitanum Episcopum, Dungatusn Diaconus lib. contra Claudium Taurinensem Episcopum, ω Rhahanus Maurus lib. 4. de universo cap. 1., S. Anselmu n in cap. 16. S. Matthaei, Petrua Lombardus Parisiensis Epi- η scopus, Magister sententiarum nominatus in cap. 2. epi-n stolae ad Ephesios, Ioannes Saresberiensis Carnotensiumn Episcopus epistola 166. ad Cantuariensem Archiepiscos pum, coelestinus III. Pontifex maximus epistola 14. als Lincolniensem Episcopum, Innocentius III. sermone 2. des consecratione Pontificis, S. Thomas in cap. 4. epistolae 1 s ad corinthios, ad ista Verba: Fundamentum aliud nemo η potest ponere, praeter id quod positum est, quod est Chri-n stus Iesus. η Quibus Febronius m. I. p. I 50 Hildebertum addit serm. IV. in Dominio. Palmar. Verum ut a viro docto in exercitationa bibliea in illud Matth. XVI. Tu es Petrus, Romae edita a. 1768, animadversum est, si Bedam, Dungu-Diuiti sed by Coost

124쪽

nempe quod aiebat S. Doctor in loco, quem supra adnot. 13 Ilo. recitavimus) Petrus aediscaretur

supra Petram, et non Petra supra Petrum. Verum

quid hoc demum est 3 Eo id tantum spectat, ut intelligamus, Petrum ipsum debuisse supra petram

tum, Rhabauum, vulgatum Anselmum, atque Hildebertum excipias, qui Augustinum exscribunt, caeteri aliud omnino intelligunt, quam quod aiunt triumviri illi pontificio Primatui deprimendo. Nempe u Theodoretna ibi exponens non tam a verba: Super hane petram, sed alia: Ecclesiam meam, do- η eet Ecclesiam denominari meam a Christo eius fundamento: η quod quia negat Τ Idem est sensus Coelestini III. ep. 14. - diei debuit 13. , et Innoc. ΙΙΙ. serm. 2. do consecr. Pont. s vim enim faciunt in iis verbis: Ecclesiam meam; non Ru- η tem explicant ea verba, de quibus est quaestio. Hieronymus porro quod idem do Paullino Aquileiensi, Iohanne Sarisberiensi, Goffrido Viterbiensi, ad Pio II. dictum est

non Matthaei locum ex cap. XVI. de quo nunc agimus, sed alium ex cap. VII. interpretatur, ubi de Ecelesia ait: Fundata enim erat supra petram; super hane petram Dominus fundavit Eeclesiam; ab hac Petra apostolus Petrus sortituaest nomen. At haec omnia sunt extra rem. Quis enim negat,

quod Petra, de qua Matth. eap. VII. sit Christus 3 Lia est do Petra, de qua Matth. cap. XVI. Numquid quia Ioh. cap. VIII. 0hristus dicitar Lux mundi , idcirco cap. V. Matth. in iis Verbis : Vos estia lux mundi , Apostoli non dicuntur lux mundi ' Quia etiam non fatetur, gnod Simon filius Iohannis 80rtitus ait nomen appellativum Petri, seu titulum pereommunicationem a Petra Christo 2 super quem Christum, tamquam super fundamentum fundamentorum, ut Ioquitur Augustinus in Psal. LXXXVI. fundata Ecclesia est y Haec

latemur omnes. Quare ut cum appellatae exercitationia Αuetore eoncludam, haec omnia citantur extra rem, et ut implendo paginas fueum saetant ineruditis.

125쪽

Christum aedificari. Super quod fundamentum, ait idem Augustinus s7), etiam ipse aedificatus est Petrus. Fundamentum quippe aliud nemo potest ponere praeter id, quod positum est, quod est Christus Iesus. At id fatemur omnes , qui

Christum caussam principem, et praecipuum in aedifications fundamentum agnoscimus. Hoc inquirendum superest, num Augustinus Christum Ecclesiae atque adeo Petri, in quo figurabatur Ecclesia, fundamentum dixerit, ut S. Petrum fundamentum esse a Christo secundum dissiteretur. Id autem falsum omnino est. Primo enim quis neget, posse aliquid alterius esse fundamentum , licet ipsum altero eoque graviore fundamento indigeat 3 Nonne Febronius 8) Ecclesiam

Super omnes Apostolos fuisse fundatam contendit Nec tamen si sapuerit, Augustinum, qui Petrum ipsum Christo superaedificatum statuit, non idem de caeteris Apostolis sensisse adfirmarit. Deinde ita supra petram aedificatum Petrum Augustinus in eodem de verbis Domini sermone XIII. docet,

ut eum primum et praecipuum Apostolorum Vocet, eiusque vostolatus principatum verbis magnificis

extollat. Immo 9) Petrum cum caeteris Apostolis comparans ait: Inter hos pene ubique soLus ΡΕ-TRus totius Ecclesiae meruit gestare personam; propter ipsam personam, quam totius Ecclesiae

126쪽

soLus gestabat audire meruit: Tibi dabo clavssregni coelorum. Quare quum Petro simul dictum a Christo iusirit et: tibi dabo claves regni coelorum, et: tu es Petrus et super hane petram aedificabo Ecclesiam meam, soLus etiam totius Εο-clesiae gestabat personam, quum Dominus hisce illum verbis adloquutus est: Tu es Petrus etc. Vide magnum Petrum inter et reliquos Apostolos Augustino auctore discrimen. Atqui id unum adserimus quum supra Petrum tamquam secundum a Christo fundamentum aedificatam vocamus Ecelesiam. Verbis ergo paullo diversis eamdem rem Augustinus indicavit, de eo tantum sollicitus, nequis Petrum propria Virtute, et seorsim a Christo Ecclesiam aedificasse existimaret. Dic Ecclesiam in Christo fundatam per Petrum divina eius firmitatε solidatum; plane adsentietur Augustinus.

Heino non dubitavit adserere 10 : Ecclesia quae

fundatur IN CHRIsTo, claves κB Eo regni coelorum

adoepie 1N ΡErno. Sed si illud adfirmaris, an non Petrum proximum a Christo Ecclesiae fundamem tum agnoveris 3 Augustini igitur doctrina non solum a caeterorum Patrum interpretatione non dissentit, ut solum quod in ea Donatistis cavillandi occasionem praebere poterat, de medio tollat, rem ipsam confirmet. Altera post exortam Arrianorum haeresim apud'Patres longe communissima evangelici tex-

127쪽

tua explanatio consessionem, fidemque Petri heio Petrae nomine a Christo commendatam tradit. Patres hanc in rem, ac tractatores omnino XLIV. adfert Launotus, totidemque ex ipso Natalis Alexander indicat 11 . Neque tamen his opus erat. Id enim apud omnes catholicos constans et certum. Quare Iohannes Echius Luthero, qui evangelicum testimonium do fide Petri explicuerat, et supra fidem Petri aedificatam Ecclesiam docuerat, incunctanter reposuit 12): quis ei in hoo repugnat3 quis negat3 quis inficiatur3 Ille prodat, nominet quem huius dissensorem. Scilicet qui Petri fidem in Petrα significari aiunt, ab illis

qui Petrum ipsum Petram agnoscunt, iudeo n0ndissident, ut ne intelligi quidem possit, quomodo fidem Petri fundamentum Ecclesiae velint, quin Petro id gloriae tribuant. Argumento ad id utar, quod Febronius mihi suppeditat . a Eumdem sen- η sum, inquit ille 13 , retinet oratio in missas vigiliae Apostolorum Petxi et Pauli in missatin romano: Praesta quaesumus omnipotens Deus,n ut nullis nos sinas perturbationibus concuti,

η quos in apostolicae confessionis petra solidasti. s Cui nullatenus repugnat oratio pro festo Ca-n thedrae S. Petri dis 18 Ianuarii in inissali et η breviario praescripta: Deus qui B. Petro Apo-s stolo tuo collatis clavibus regni coelestis li-

IIJ T. VIII. diss. IV. Rrt. I. l. 3. n. I3. 12) Lib. I. de primatu Petri c. 13. 13 Lih. I. eap. I. l. II. n. 1. P. 13.

128쪽

αν gandi atque solvendi pontificium tradidisti sito.

η Itaque cum non aliter credat, et aliter oret η Ecclesia segem enim credendi leae statuit a splieandi, ut scribit Coelestinus I. ad episcopos η Galliau, videtur esse doctrina Ecclesiae, ut haeo η ipsa supra confessionem S. fundata cre- η datur. η Recte. Nunc age: eadem Ecclesia Petri esse Petram a Christo designatam in suis ecclesiasticis hymnis diserte canit, immo hic serιsus etiam Augustini aetate, cuius haec verba sunt 14),eantabatur ore multorum in versibus beati Ambrosii ab Ecclesia receptis) ubi de gallo gallinaeeo ait: hoc ipsa Petra Ecclesiae cαnente, culpam

diluit. v Itaque quum non aliter credat, et alitera oret Ecclesia segem enim credendi Ieae statuit ἀη supplieandi, ut scribit Coelestinus I. ad episco- η pos Gallia , videtur esse doctrina Ecclesiae, nut haec ipsa sit supra Petrum fundata. An autem Ecclesia in credendo a semetipsa dissentire potest y aut saltem variare 3 Nihil horum catholicus dicet, cui eadem semper, certa, immutabilia sunt

fidei dogmata. Quid ergo γ Eo demum veniendum erit, ut quod ad reis ipsam adtinet, idem osse Eeelesiam supra Petri fidem, quod illam supra Petrum aedi eari, fateamur. Id facile Febronius intelliget, si quae Natαἰis Almander hac de rodisserit 15), attente recolat, nempe : a Sanctos

143 Lib. I. retraei. cap. XXI. 15 Diss. Iv. in saec. I. hiat.-cons. Antileb. disg. I. cap. IV. n. 5. Praesertim see. edit. Duiligoo by Cooste

129쪽

- 108 - η Patres referre ista verba ad fidem et confes- η sionem Petri non quidem solam et seorsim spe-

η ctatam, sed prout edita est ab ipso Petro, su- η umque meritum in illum refudit. Sive sui cla- η rius dicam) haec verba: Et super hanc Petram n ita intelligunt de Petri confessione, ut illa etiam

η de Petro ipso exponant, et cum supra fidem et χν confessionem Petri fundatam scribunt Ecclesiam,n caussam meritoriam indicant, ob quam S. Petrusn eam sit consecutus dignitatem, ut fundamentumn esset Ecclesiae. Cum vero supra Petrum fundatam

η dicunt, subiectum notant illius dignitatis. Sicut η igitur, cum S. Hieronymus scribit epistola 61.

η quae est ad Pammachium : Super agetιas Petrin corpus non ambulasse, sed fidem , non negatn S. Petrum vere et realiter aquis inambulaΗΗΘ ,

n sed tantum significat non agilitati corporis,n sed virtuti fidei illud tribuendum miraculum: m ita cum sancti Patres Ecclesiam supra sanctin Petri confessionem fundatam praedicant, supra n Petrum fundatam non inficiantur; sed innuunt, dumtaxat meritum fidei hanc ipsi supremas di-n gnitatis accessionem proeuhasse. Quod unus in- η star omnium S. Hilarius facile persuadobis: isn enim capite 16. in Matthaeum ait: Dignum planen confessio Petri praemium consecuta est, quia Dol, filium in homine vidisset. Beatus hic est, quin ultra humanos oculos intendisse, et vidissa 1au-n datus est.... O l in nuncupatione novi nominisa, felix Ecclesiae fundamentum, dignaque aedifi-

130쪽

n catione illius petra, quae infernas leges, et tarn tari portas, et omnia mortis claustra dissolven reti Ubi vides. utramque expositionem adstrui, n et Ecclesiam fundatam dici supra Petrum foma, maliter ut theologi de schola loquuntur), supra n confessionem vero Petri caussaliter. η Hoc solum utramque inter expositionem discriminis est, ut idem Natalis prosequitur , quod quae ad ipsam Petri personam ea verba refert, immediata est; quae de fide Petri ipsa interpretatur, mediata: illa primitiva et perpetua; haec adventitia et temporanea: ista ab initio Ecclesiae quatuor saeculorum serie soLA tradita; altera vero data Arrianae haereseos Occasione prolata 16). De unanimi igitur Ρatrum sententia dubitari non potest, quum plurimi explicate et distincto ea verba ad Petrum referant, caeteri ita alio trahant, ut tandem in Petro ipso consistant. Mirari autem satis non possum Febronii imprudentiam qui eadem Christi verba: et super hanc petram etc. in se ipsis, et independenter ab omni exteriore auctoritate spectata, et attente cum OMNIBUS CON- et ANNExIs considerata nobis faVere pernegat. u Verba enim vero antecedentia , ut. recte idem

η Mealis 17 monet, scilicet: Beatus es Simon η Bariona , quia caro et sanguis non revelavit η tibi Et ego dico tibi, quia tu es Petrus,