장음표시 사용
61쪽
PARS PRIMA Sanctissimus ripa Pius v. I . Quod si ipsi, prout constitutum , secω
rint, Se singulis vicibus decem annorum Industgentiam consequi poterunt, & non parvam sibi a Deo gratiam demereri et . IV. Confessarii vero curent, quantum maxime possunt, ut blaLphemiae peccatum maximi ab illo, qui admisit, aestimetur,. ideoque illud , ubi opus sit, gravissimis verbis, sententiisque declarent. :quamvis aliquando ne poterunt quidem ab illo absolvere. Nam si blasphemia errorem in Fide, aut falsum quidquam de Deo continear, quin tamen errori animus assentiatur, ab illa absolvere Nobis' est reservatum , quantumvis blasphemam vocem , praeter ipsum reum, audierit nemor ac sane semper haereticalis blasphemiae quovis modo extrinsecus significatae absolutionem, sibi Praedecessores Nostri reser.
i Ud Quicumque autem haereticalem blasphemiam si vel proferri audiat , sive Prolatam fuisse , aliunde sciat , tenetur blasphemum hujusmodi Nobis, vel sacrae Inquisitioni denuntiare 3 ) intra dies
triginta .i Hac de re. Consessarii. suos in rempore t moneant Poenitentes; siqui horum denuntiandi onus detrectent, aut diutius, quam par est, negligant, praeter gravem neglectae obedientiae culpam, sciant, se se in excommunicationem incidisse s 4 , a quae non essi posteaquam, comen alterutri Foro detulerine, absolvi poterunt, atque dignos imbis praebere, in quos. aeque animadortam- , fac si .eos ejusdem eriminis reos comperissemuς. IJ- . n: i ' t. l. VI. Verum non solum ada convellendum, sicubi haberetur ab usus, sed nihilo sane minus ad 'prohibendam . blasphemiam in tota Dioecesi Nostra omnem moveri . lapidem volumus . Parochis inmmis, tum res Contionatoribus vehementer iniungimus, ut divini hocioris studio uaccensi, saepius in hoc immane vitium invehantur, ejusdemque gravitate, ac magnitudine exposita, tum minis pluribus, ac poenis, quae in Scripturis leguntur , quanta maxima possunt ani. mi contentione, rodium in ilIud, ac detestationem excitent. Ad hanc rem iquandoquidem sensibilibus caussis citius commoventur homines, ac vehementius: peridoneum erit sermidandas illas poenas exponem, quibus i ipsum tamquam fulminibus summi Pontifices , ac praeceteris Sanctus PIUS V. confixere σ ): quasque non erit profecto, cur quisquam apud Nos speret esse unquam reo penitus condonandas .
62쪽
VII. Statis praeterea temporibus I Parochi promulgabunt italica
lingua summam Bullae Sandii PII v. contra blasphemos a ). Cuius occasione iterum & impositarum poenarum, & sceleris praecipue magnitudinem refricent, atque horrorem ingerant. VII1. Et quoniam in cauponis praesertim, ubi liberius ludis indulgetur, ae vino, audiri frequentius blasphemiae consueverunt, moneant publice Parochi, quidquid ibi peccatum blasphemando fue-xit, sere puniendum; neque solum blasphemos ipsos, sed illos etiam, qui aliquem scientes esse ad blaphemandum proclivem, eidem nihilominus quae sutura erant peccandi occasio, seu caussa suppedi
IX- Sanctissimus Pontifex BANEDICTUS MIM ut execrabile scelus penitus tolleret, multa locorum ordinariis pro sua ditione sapientissime commendaverat: haec eo maxime speetant, ut cum in Civitate , tum in Dioecesi statis diebus de nefario crimine publice diceretur ad populum : insuper ut in designatis Ecclesis Fideles universi Menitentiae, & Eucharistiae Sacramentum rite susciperent: quibus diebus, qui in dictis Ecclesiis ad Pontificis mentem pias lande- Tent preces, plenissimam consequerentur peccatorum suorum remissimnem 3 . Verum tam sanctam, tamque salutarem consuetudinem a sumino Pontifice commendatam, atque a piissimo Decessore Nostro clarissimae memoriae Crescentio Cardinali utiliter, sancteque in. stitutam sensim jam defecisse dolentes iterum eam excitari Vehemenister optamus, atque praecipimus: sed totam consilii Nostri rationem
exponet Instructio legenda in Appendice .X. At hujusce sceleris prohibendi quo major adhuc spes affui.
geat, doceantur Fideles assuescere a pueris divinum crebro Nomen usurpare, non temere quidem , sed magna semper tum reverentia, tum pietate. Hoc enim Deo obsequium & plane debetur, A duvini Nominis contemptui longius arcendo par est. i. XI. Praeter eos, qui in Deum Coelii exacuunt, ut gladium , linguas suas, non minimam Fidei puritati labem. inferunt, qui cultum uni, summoque Deo debitum in tenebrarum principem trans.serunt, aut superstitione quacumque pervertunt: propterea qui sese superstitionibus dedunt magnam ingerunt de non custodita Fide suspicionem. Tantum igitur Fidei, animarumque periculum perti-
63쪽
mescentes, Parochis edicimus, ut e suorum populorum auitas aniles quasdam, ac satiles opiniones conentur evellere: atque generatim quidquid superstitionem sapit, sedulo, graviterquθ inter rudes praecipue , quibus interdum haeret mordicus, objurgationibus, minis, divinae Charitatis, Providentiae, honoris conculcati recordatione insequantur, ac denique eradicent. Variae quidem sunt pro vario limminum , locorum , temporum genere superstitiones, quibus ad H, quid obtinendum quidam utuntur I . Quaecumque tamen eae sint in hoc plane conveniunt, ut ad aliquid Consequendum caussa pona, tur, quae neque naturae vi effectum ipsum edere queat ψ neque ad edendum sit a Deo, aut ab Ecclesia instituta : quare reliquum est , ut qui alienum illum effectum inde expectare pergunt, expectare velint a Daemone, qui pacto aperto, vel occulto creditur proposit. tum persecturus. Cusus rei gravitas, atque periculum si populo diligentius proponatur, ac declaretur, fieri non potest, quin odio tantae in Deum injuriae, tantaeque animarum caedis exardescat, atque
conclamet . .. . . t I. : i. . .
XII. Excitandi praeterea saepe sunt populi , ut in morbis, in periculis, in asperrimis quibuscumque rebus ab eo tantum solamensatque remedium expectare sibi velint, qui vere Pater Misericordia. rum est, di Deus totius consolationis. Doceantur saepe . uti Caninnes clamant Σ): qui fine Satυat,e salu=em υῶν habere , cra sne vera Sapientia Uimat prudentem se fleri posse; non fanus . fed Qer, non prudens, sed stultus in aegritudine astatia laborabit, ct in eoistate noxius, sultus, ac demens permanebit. Atque hinc homines ab inanibus illis, ac perversis opinionibus facile confidimus traducenis dos ad id , quod praecipiebat Apostolus 3): omne quodcumque smeitis in verbo, aut in apere, omnia in Nomine Domini nos i Iesu risii Deire. XIII. Si qui adhuc sint, qui haec omnia nihili faciant, quique fallacibus, atque nefariis artificiis absiistere renuant, sciant gravissimis eos sere pinnis subjiciendos : certe eo Nos sacri Canones
esse animo volunt, ut qui salutaria, er a mortis periculo revocanastia verba aurireucontemnunt, crueiatus saltem eos corporis ad de MeraramΕ menaeis υaleam reducere fanirarem . Quamobrem Parochi. i ' C: i l . Domi i VAL Cap. aliud quod L Caus. 15. -.6L a. M. μώδεων Institutione hominum, quae sint superstitiosae, vel non. s 2 ὶ C . Qui sine. . quaes. 2. caur. i. t 3 ὶ ad Colos 3. II. Φ ὶ. Cas. contra Idolorum Io. quaesi
64쪽
Dominicis designatis perlegant Edictum sacrae Inqui sitionis; qua Iec.
tione non solum hujusmodi artes iterum detestentur, sed etiam sub gravissimis poenis ibidem indistis universos moneant Fideles, ut illos, qui easdem artes exercere, aut docere, aut de ipsis suspectos esse noverint, seu audiverint, Nobis, sive sacrae Inquisitioni intra sta. . tutum tempus deserant, ut juxta sacros Canones, atque Apostolicas Constitutiones severe puniantur I). Interim spirituaIes hasce poenas denuntient, quas ex statutis Eminentissimi Decessoris Nostri
XIV. Sint ipso facto excommunicati, qui peregrinis Verbis,
seu i cuiuscemodi signis , aut actionibus hominum mentes commOVere , interitum cujusquam , aut morbum inducere, alius benevolentiam captare , odium in alterum consciscere , aut aliud quodcumque alteri malum, ac detrimentum inferre moliuntur; quantumvis neque interitum cujusquam, neque morbum, neque amorem, neque effectum ullum produci inde contigerit. Quam censiaram tollere N.
XV. Idemque omnino statuimus de illis , qui ad incantationes ,
sortilegia, magicas artes , ad experimenta necromantiae, ad aliquam, quaecumque ea sit , superi itionem non horruerint aut Daemonem expresse invocare, aut sacris verbis, aut rebus quibusvis abuti, quae
sunt pio Ecclesiae ritu Deo dicatae; quemadmodum essent sacra Supellela, Cerae benedictae, Aqua lustralis, Ecclesiae preces, verba sacrae Scripturae, nedum oleum Sanctum , Chrisma, do, quod horrendum dictu prope est, divina Eucharistia . XVI. Si quis expresse Daemonem invocet, ut aliquid sibi, quidquid illud sit, perficiat, etiam nullo secuto effecta , Consessariis adimimus facultatem huic Sacramentalis Absolutionis impertiendae. XVII. Quandocumque Consessarius Nostra facultate munitus aliquem tanti facinoris reum ab excommunicatioue, atque culpa ab. solvendum judicaverit, reo ipsi onus injungat, ut in Foro Nostro, aut sacrae Inquisitionis patefaciat, quibus malarum istarum artium adjutoribus, quibusque auctoribus, sive doctoribus sit usus 3 . XVIII. Permittet sertasse aliquando divina Providentia, ut etiam inter Catholicos sint, qui male a Daemone habeantur: jamque Clericis contra totius humani generis hostem sua veluti arma
65쪽
praebet Ecclesia, sacros nempe Exorcismos. Verum ii, quibus hiscet armis utendum, sedulo advertant, atque secum ipsi recogitent, magnam se rem aggredi, ac plane divinam, quum jam in hoc apparuerit Filius Dei, ut dissolυat opera Diaboli I ), ac spiritum immundum auferat de Terra. Sint igitur , qui Daemones ab aliorum corporibus abigendos suscipient, santa corpore, di animo ; studeantque , ut sicut a corporibus aliorum Daemones expellunt, ita a mentibus, & corporibus suis omnem immunditiam, & nequitiam ejiciant, ne in moribus eorum aliquid sui juris inimicus valeat vindi
care et ): nam quomodo potest quisquam intrare in domum fortis , oe vasa ejus diripere, nisi prius alligaυerit fortem 3 Interea ut tota
haec iunctio, siquando habenda, tum religiose, tum prudenter, & su- 'matur, & obeatur, quae ad hanc rem facere possunt, haec maxime sunt. XIX. Praecipimus primo, ut nullus Clericus, aut Sacerdos , sive Saecularis, sive Regularis usquam exorcirare audeat, sive in sua, sive in aliena Ecclesia, sive intra, sive extra Coenobium, nisi facultatem Nos illi, inque scriptis dederimus , sub poenis arbitrio . XX. Qui ad id suerint a Nobis probati, explorent in . primis,
quinam sint ejus, qui exorcirandus offertur , mores, an vere sit enem
sumenus, an potius agat vi morbi, an per simulationem s 3 . Cui rei cognoscenciae proderit interdum prudentis Medici consilium rogare. XXI. Quum vero aliquem malo spiritu agi constiterit, curent, ut energumenus saepius , si mente valeat, sacra Consessione, & Communione se muniat so ). Quamquam alias quoque illi exercitationes, quoad fieri potest, imponant, pias nempe preces, in Templis maxime, ubi Sanctorum Reliquiae servantur , jejunia, seriis praesertim sextis , aliasve , uti videbitur. XXII. Ipse vero Exorcista pridie illius diei, quo exorcismum instituit, jejunio, & oratione se praepat et , animam sacramentali Consessione expiet, neque Exorcismum incipiat, quin eo die , si potuerit , Sacrum secerit. Tum vero munere , ad quod Vocatus eri , fungatur, sed graviter, pie , & summa in Christum Dominum Fide. Si plures ei obserantur, non omnes eodem tempore exorcizet, sed unumquemque singillatim, ac seorsim . XXIII. Et temporis, & loci habenda est natio: quare Exorcic mi tempus sic servetur, ut neque fiat aute ortum, neque post occasum t i. Joan. q. 8. Σὶ Ex muti ac in Ord. Exorcis. 3 matis. I 2. 2 Vid. Append. pag. I 6. N. IV. s) Rit. Rom. πιν. de Exorctg. o les. In primis. sin Riς. ibid. Admoneatur.
66쪽
easum solis. Locus deinde si amplus, & conspicuus, eritque publica Ecclesa a Nobis constituta , in qua non adsit quidem multitud sed certe, in texorcismo marium adsti unus,' aut duo Ecclesiastici , itemque duo, tresve alii aetate , ac pietato i spestabiles viri ;'m foedminarum Iautem, exorcisino tres , quatuorve partimi mares ψ partim taminae probatiores', omnes ex energumenae, quantum fieri potest, consanguineis , aut affinibus. οῦ i o : i id i re .ui 3 si, XXIV. Tandem' praecipimus Q ut inon alio unquam ritu , seu maedo exomisimus agatuc, quam quii: emita Rim1li TRomanoe i sanctissime constitutus,Za quo vel minimum desteaeret nefas thahalidum
c Urandum prae terea' omnibus est, ut Fides quam qnisque fi mam 'tenet in corde quamque ab hostium ruetur incursbus, incrementum suscipiat , inque dies magiς augeatu N e. quia quidenrmaxime fit, quum di res Fide tenendas', quasi ignorabamus, 'addiscimus , & quum secundum .ea , . quae didicimus pie fideliterque
operamur. Idque necessarium Iomnino est γ nam liceti per γ Fidem justificari dicamur, quum ea sit humanae salutis initiuml, di fundamentum ; ad futuram, quamliinquirimus , Civitatem ut pervenire aliquando mereamur s satis compertum est , solam Fidem non sussidere sed viami nosse', constanterquου tenere oportere , . nempe Pra
cepta Dei , & Ecclesiast, tum Virtute, j quas I pe sequi , tum vitia , quae studiose declinare dobsmus. i Duplax idcirco gravissimae P eademitue plaane distincta est Parochis cura , atque muhus impbsitum e alterum Fidei rudimenta tradendi iis omnibus, qui non aetate solum P sed mente, ingenio p doctrina, lim Fide sutati parvuli trudes: lalterum pabscendi populos Verbo Dei per Contiones V quibus ad Fidei inpranam eorum mores instituantur, formentus 'corrigantur Immo Vero , ut earum, quae sciendae , quaeque agendae sunt, rerum cognitio,ι atque scientia in Christiano populo augeretus, Praeter duo exposita subiasidia . cautum a Tridentinσ Concilio 1 insuper fuit et ut essent; qui
67쪽
in majoribus Ecclesiis divinos, sacrae Scriptura: Libros exponerent, e quibus, veluti integerrimis fontibus, Dogmata indica quae FHes nostra versatur, Ecclesi Catholica semper . solita fuit haurire. Tria haec igitur singulis singulahcapitibus Nersabimus 1 a pira sui: L Totam Doctrinae Christian* tradendaei provinciam Parochus quicumque sit, sive Saecularis, sive Regularis, cum in Dioecesi, tum
in Civitate sibi ipse suscipiat I : neque enim per. Nos ei licet , neque licebit unquam hoc , quod proprie Parochorum ossicium est,
plane dimittere, aut alteri plerumque credere, nisi cogeret aetas decrepita, aut praegraris aliqua caussa a Nobis tantum probanda . . II. Curet autem cum primis necesse est & puerorum frequentiam, & prosectum : quamobrem' Parentibes puerorum ostendat, eos in maximo aeternae damnationis perruula vivere , si propriam prolem per impiam , ac inhumanam negligentiam a necessario coelestis vitae pabulo quomodocumque avertant, aut 'etiam retardent'. Ipsi enim proprie sunt, qui ante alios omnes tenentur minores suos Christia.
nae sapientiae praeceptis, institutisque erudire , vel alteri 'tradere. quo fideliter, atque accurate erudiantur, Quod si Parentes. eo lib. ros suos deducerent, ubi publice traditur Dodisina Christiana, esset id tum exemplum, ut alii idem efficerent, tum sibi ipsiis occasio , ut deinde a pueris exquirerent, quidnam didicerint, res icyrentque pluribus quae ad Fidem cognoscendams informandosque mores sara
. . . III. Neque uero tantum Genitores, Verum etiam Dominos,
ac Tutores de gravissimo onere Parochi admonebunt, praecipientque, ut famulos, pupillos, parvulos' omnes cuique , subjectos ad 4udiendum Catechiam' in seu ducant , seu mittant'; neque sinant , ut eorum vel unus 4bsit, quamdiu hoc pabulo egeat . Atque huc rese-irenda quae memorata alibi sunt a .. IV. Illud etiam opportunum erit,' ut Parochi . parent sibi indicem librum omnium puerorum,. ac puellarum a septimo ad decimum quintum eorum aetatis annum , intra quod tempus omnes ad Doctrinam Christianam compelli praecipimus eundemque quotannis renovent 3 . Hujus autem libelli ope notentur singuli, qui singulis vicibus absunt. Aberunt lapissime aliquot: at locus hic est peregregiu&, quo cum charitast, tum sollertia Pastoris emineat. Conveniendi enim sunt qui absuere : in saltem caussa, cur quisque de-
68쪽
apsideratnx sit, exploranda, & cognostendatri si iusta videatur, monendi , ut, ea sublata, alacres .redeant; si inepta, i aut perversa , reis darguendi , .utque frequentiores intersint, omni ratione excitandi. V. Neque autem idcirco, quod aliquis suerit ex anno decimo quinto .egressus, se se ab audiendo Catechismo exemptum existi met e cognoscat Parochus, quosnam opus sit detineri diutius, eoLque detineat. Publice significet id in sua positum potestate; neque sibi licere sine aperto conscientiae suae eonvicio quemquam a ChriLtianae Doctrinae institutione dimittere, quem probe non intellexe rit, este in rebus Christiani hominis satis eruditum. '. i i lVI. Certe quidem tum adolescentuli ad Clericatum promovendi, tum adolescentulae ad optanda dotalia subsidia tetiimonium habeant necesse est, quo constet, eos Doctrinam Cristianam callere. Mares siquidem, nisi Parochiali hoc testimonici muniti ordines petant. abi Ordinibus suscipiendis arcebuntur e foeminae autem a societatibus, quibus curae eu Dotes distribuere, minime in hoc audientur . Hilce nimirum juxta Pontificum Sanctiones si ) interdici-
mos, ne puellarum cuilibet, quae hujusmodi careant aestimonio Dotem ullam impertiantur, ac ne ullius nomen in urnam sortium injiciant a . ni
VII. Insuper ut frequentiores puellae, atque pueri conveniant, opportunum censemus in Civitate , ut quum primum campanum aes pulsetur, duo, tresve pueri, quos probatus aliquis vir comitetur , tintinnabulo identidem personante, lustrent Parochiae vicos, &compita , & illos ad Catechismum publice convocent. Morem hunc olim invectum , ac subinde interruptum volumus instaurari . Illa etiam in aliqua hujus Dioecesis parte Lonsuetudo invaluerat, ut pueri, ac puellae lautequam Parochialem Ecclesiam adirent, ad proximiora quaeque oratoria, seu Sacella, pia Sacerdote , aut gravi ali,
quo viro moderatore, atque duce convenirente inde vero distin
iis , ordinatisque agminibus, s altero puerorum , altero puellarum .diuinax laudes canentium ad Parochialem Ecclesiam deducerentur :Praeclarum sane inventum, multarumque cum exercitatio, tum caussa
virtutum: ac proinde sicubi in more positum , custoditumque est,
custodiendum suademus: ubi non est, induci, si fieri Possit , opta.
mus , atque adhortamur. Volumus autem, ut Parochiam quisque D et adeat i Edictis Innoe. XI. 3676., Clem.XI. I or. , Clent. XLI. II3 Idem s.limini plur. Ssn. aὶ Quoad hujusmodi ι simonium serventur, quae
69쪽
adeat. suam, idque constanter; nempe in Dioecesi: in Cavitate eam quisque constanter adeat Ecclesiam , quae t sibi fuerit designata juxi. ta Edictum Nostrum sit . Necessarium id est itum ipsis, .ut memo, iratum testimonium obtineant, atque ne aliquod inauditum excidat Doetrinae Christianae caput; vum Parocho, atque Doctrinarum P secto ad praevertendas negligentiorum fraudes, tum ad alia commoda.
VIII. At limen Ecclesiae ingredientibus praesto semper sit P, ochus , sive Doctrinae Praefectus, tanquam Parens filios expectans suos: tum simul alii operarii suis quemque Classibus disponant; uti Parocho, sive Praesecto fuerit visum. Glalses pro insti tuendorum. numero , rerumque tradendarum varietate plures sint, sive pauciores, loco, ac signo aliquo inter se distinctae . Unaquaeque discipulos suscipiat serme nou plures , quam decem. At in Dioecesi , ubi puel- lae, ac pueri confluunt, Classes singulis sexibus sat diversae , atque illis , quae mares habent, ad docendum, quantum fieri potest, praeponantur viri, quae scaeminas, foeminae. , IX. His ita composuis, habeantur in quavis Classe consuetae exercitationes , quas , ut ne inducatur varietas ,.depromi volumus ex Doctrina, Christiana , quam jussu CLEMENTIS VIII. conscripsit Cardinalis Bellarminus , quamque retinendam a BENEDICTO XIII. a ), R XIV. statutum es . Tum vero duo, alter hinc, alter e conspectu , t inde assiugant aliquam illius Doctrinae partem mmmoriae commissam recitaturi, utroque vicissim interrogante, & restpondente e quae dum aguntur , Parochus , vel alius nomine suo, Indicem, de quo Numero IV. , circumferens , quos non interesse deprehendat, sicile notabid. Nu quam vero omittantur Actus Theologicarum Virtutum,. de quibus alibi. i A. Post haec Parochus ,ii vel Praesectus .aliquem Doctrinae Christianae articulum explicet; at isse, populariter, demisso, facillimoque semper sermone , lingua vulgi, pessive interrogationes ut plurimum. Illud autem & Parochis , & quibuscumque parvulos pie insti tuendos suscipiunt , commendatum generatim volumus, ut nutricum, more parvuli & ipsi fiant; dumque pueros Christo alere , ac nutrire contendunt, verba, i Vocemque ipsam blandientium proserant magis, quam increpantium, Vel imperantium : sermonem quodammodo attenuent, quem in teneras adhuc si es instar lactis essundant;
70쪽
mare omninon posse Videmur, sere etiam, ut Incera ita audientibus oriatur delectatio, ii& eorum i; numerus augeatur. Post hunc Cate chismum sint, qui illico recinant preces, prout seri consuetudo .
ui XI. Tempus vero, quo tam sancto operi instandum , sunt dies omnes: Dominici , ne aemporibus quidem messis, aut autumni excep. eis . Quum itamen die Paschatis ia minus expediat ι. Catechismus habebitur postridiea ac similiter Natali Domini Nostri Iesu Christi, quo anno Dominicum diemeshabeat ista Solemnitas . Quod autem ali.
qui aut dierum brevitatem, . aut auditorum inopiam , aut celebrandarum rerumi varietatem esse caussam dicant, quare ad aliquod tem.
pus ab hoc opere cessent, nouerintsexcuiationes hujusmodi nihilia Nobis fieri posse ; neque faciemus prosecto: nam siquem huic muneri derecisse deprehendemus, non idcirco a debitis poenis sumen. dis abstinebimus. Ubi usus obtinuit, Catechismum haberi mane, quo tempore frequentior sponte sua in Templis est populus , sicuti morem huiusmodi probamus, ita cupimus retineri. Aliis in locis lia. beatur a prandio s a ) . . .
XII. Hisce etiam i rebus adhibitis, saepe continget, ut non omnes ad Parochialem Ecclesiam conveniant: quamobrem praecipimus, ut in singulis Oratoriis, quae ab illa distant mille passibus , Sacerdos ibi celebrans quovis i die Dominico, peracto Sacro, non solum memoratos Actus recitet s 3 ) , sed etiam ut parvum tradat Catechismum , prout in Appendice habetur ). Siquod vero sit Oratori. um , in quo plures singulis serme ex hisce diebus Missae celebrentur, Parochi erit, ad quam earvus iste Catechismus sit habendus, praecipere, ac subinde, an habitus fuerit, sedulo inquirere: Nostrum autem, siqui id praestare detrectent, eos poenis assicere 5 . Item ne salutare pabulum iis desit, qui perpetuo occupantur gregibus in agro
a S. Hier. Di L ad Laetam. et alia quoad remptu , ac modum renenda in Civitate legantur in Append. pag. 22. N. XI. 3 ὶ Nempe Fidei ori, de quibus Cap. I. l . Par. N. IV. in Ex Epip. circui.
Clem. XII. bub dio prima DL ann. I73 s. ad omnes Episc. BH. Ex ead. Cons. Bened. XIV. I. Catechismus tradendus legitur in spend. Pag. 24. N. XIV. s) Cone. . Rom. Tit. L Cap. V. Lamber. in Ap. plari. S. C. C. in Neritonen. 3. Decmbr. I s7.