Notae criticae ad Platonis de republica libros [microform]

31쪽

3031

Photius testetur e Boethi libro Λέξεων Πλατων. υμγ. Λιτα στοιχειον et Περὶ τῖν παρα Πλάτωνι απορουμένων λέξεων adhibuisse simulque in iis locis, ubi νυνδη idem atque αρτι valeat, Platone locum quendam Legg. 683 E citaverit, dubitari non potest quin ipse Boethus Super vocis ψδη Su ScripSerit, quod sine dubio non fecisset, Si νυνδὴ a Platonico Sermone afuisse comperisset Photius haec habet: sedar αρτίως ο μικρον εμπροσθεν Noμοις 683 mi νυνδὴ fouγον εμπροσθεν delevit Badii. J τουτοις κτλ. 'Eν ὁ τοι Νομοις 629 D διαλελυμέ, o ειρηκεν ὁ μεν νυν ἐπι του- ροντος χρονου, ὁ δε δὴ ἐπὶ συνδέσ

di Similiter Eustathius νυνδι coniunctim j Scribi oportere, Si αρτι, αρτίως Significet, docet. De Oci accentu ambigitur Secundum ustathium νυνδι sparoxyt. Scribendum ' est, Secundum Cobetum, HerWerdenum, alio νυνδη cf. νιλαδή, ἐπειδa 3 Quum noStr in loco ν δη Scribi oporteat, recte Hirachi sed Gorgiae 1873x VRni T. αποκρίνασθαι probaVit. 811 A Utique legendum τὸ os κρείττονος ποιεῖν ξυμφέρον, id ad 339 dicta. Stephanus voce sim in verbis μὴ λαθων offenSuScorreXerat μην λαθων vel με V. L. λαθων Sic et Su, praVe, quia sim ad Solum partic. λαθων pertinet et ea verba idem

valent atque nis του προφανους quum vero rc λάθρα τι ποιειν unum ὁ βία τι ποιειν i. e. βιαζεσθαι Opponi Oleat cs. X. gr. 36 D υτ λανθάνειν ουτ βιάσασθαι ac Thrasym dicere velit OV γαμ α με κακουργοίης υτ λαθων ουτ βιασάμενος Sic recte

Ast explicavit), verum vidisse mihi doctissimus Hirschigius ed. Gorg. 1873 videtur illa verba μη λαθω e textu eliminanS;

lector aliqui in g. ιν λαθων annotaverat Stendere cupienSse Platonia verba probe intellexisse. Paulo post corrige Siscris, τοιουτον Ἀγγένηται -- MOX dele verba τε καὶ τὸν κρείττονα non modo quia aliter Sequentia κρείττονος ὁντος prorSUS

in In Bodlsianori in uinyph. 12 - δη coniunctim Scriptum est. In cod. Vindob. F m. a. ad 397 A correxit α νον δη, in g. annotans ἰ τοι

1rigerent, sed etiam quia in 340 ult. OphiSte τὸν ρχοντα definiens Simul τὸν κρείττω estnierat dixerat enim in 338 D

o κριβε λογω recte Xhibet, ut in legimus. Benedicti como νυνδη Sic legendum ελεγε probarunt Herm. Hirschig l8733, Bait. Ohir Campb., recte in Par. in raSura Scriptum. Us in D ον αρτι i. e. μυνδὴ ελεγες. HirSchigiu sed GOrg. 1873 verba καὶ συκοφαντειν Θρασυμαχον probante Obeto Mn. 1874 p. 49 sustulit. Iam in 336 B Socrates Thrasymachum de quo Athen. διαβάλλει δε ὁ Πλάτων καὶ Θρασυμαχον, μοιον εἶναι λέγων τω ὀνόματι cum aliquo θηρί' comp0Suerat, nunc autem eum lepide leonem appellat, ut verba καὶ συκ Θρασυμ . prorsus rigeant. HirSchigi obtemperandum cenSeo, etSi iam Aristide ea verba legiSSe videtur. - MOX Her Nerd. Mn. 1883 verba καὶ λέγε τὸν τί οντι ἰατρὁ ὁντα delet, male ni fallor etenim cum vi illud τὸν τι ὁντι ἰατρὸν ὁντα Socrates iterat veritu ne suci ac sallaciarum plenu ThraSym callido reSponso elabi conetur, cf. X. gr. 315 B ἀλλὰ πρῖτον μέν, αἰ εἰπος, εμμεν τουτοις και ημας Ἀεν εξαπάτα vo λέγε, sicut in tu ἄρτι λεγεe, Signincat in animo habe, cogita deV, cf. etiam Phil. 6 B ult. . Iure Campb vo νυν, cuius iam SedeSinsolita est, displicuit, nam medicina non Sicut Sophistarum ara Platone vivente recens inventa erat, quamquam PlatoniSaetate Hippocratia doctrina meritiSque quaSi renata erat, nec νυν per idcirco vertere licet verbi διὰ ταυτα praegreSSis. Assentior igitur Campb ημῖν pro νυν corrigenti ἰατρικης η μιν .,4 1 Verba σω , τι anissima sunt eaque Liebholdium Flech. Jbb. 1893 i. ισθ' ora coniectura veXare non portuerat; f. eX. gr. 399 Α. o pro ἐπ αὐτοις legendum ετ αὐτοῖς Sicut paulo post legimus καὶ δεῖ κάστη τhνν, non ἐπι κύων τέχνη. Pro εἰς ταυτα venetu II exhib. εἰς αυτ ταυτα Sic St), quae lectio mihi probanda videtur utpote signisscans facultate illas ταυrci perneceSSaria eSSe. Orrige praeterea κάστλὶ ru τέχνy, cf. X. gr. 346 c. Pro ἐκποριζουσης nonnulli codd. exhibent

in Litt. , in articulo correctori debetur.

32쪽

ἐκπορισουσης Si Steph. . Si autem et Beliker cum duobus codd. recte ποριουσης ScripSerunt. Ceteri editi praesentia participium Servarunt, male cf. in E σκε ε τε καὶ προσταξει. lIn sequentibus textus graviter interpolatus est Verba επὶ τὴν

αυτης πονηρίαν ὁ ξυμφερον σκοπεῖν, quae et grammaticae et Sententiae adversantur, delenda censeo. Cum enim RubobScure Plato scripsisset Γουτε αὐτῆς υτ αλλης προσδεῖται quae ignificant i 4υτε aost αὐτὴ α, ξυιι ἐρον σκοπεῖν προσδειται Ῥυτε αλλλὶς τεχννὶς aliqui ad utri προσδειται adScripSit ὁ ξυιιφέρον σκοπεῖν, ad αλλης προσδειται autem επὶ τὴν αυτῆς πονηρίαν, deinde illae animadverSiones sine ullo nexu in textum illatae sunt. At continuo ipse Plato fusius explicat quae breviter praemiSinerant: ad εαυταὶ enim προσδειται explicandum pertinent verba ουδε προσηκε τέχνη αλλω ὁ ξυμφέρον ζητεῖν κτλ ad αλλης προς-

δεῖται autem Verba ουτ γαρ πονηρία ἴτε αμαρτία ο ὐδεμία ουδεμία

τέχνη παοεστιν. Cum enim ipse Socrates diserte dicat nullam artem per Se imperfectam esse, quo modo igitur serri potest ουτε χλλης ab τέχνrix προσδεῖται ἐπὶ την αὐτης πονηρίαν pSimiliter paulo ante 341 D in verbis ἶρ' υν καὶ κάστni τελέαν εἶναι nonnulli librarii annotatione marginale in textum

intulerant, quaa Bekk. et Schneid. praVe SuSceperunt. In Par pr. m. -υ. ScripSit corrector αυτ Verba σπεραν ἐστίν Sic legendum mihi non sana esse videntur, nisi

καθ' oσον ἰατρος et 345m καθ' υσον αρχη verbum ἐστίν omiS- Sum St, neScio an et hic καθ' o σον αρχων ἐστὶ ἐστὶ omittendum Sit, quia et 345 c καθ' υσον ποιμην ἐστιν iccurrit PraeStat in his minutiis codd. Aequi. - Pro καὶ πρὸς ἐκεῖνον Sic Bremius, Bait. Par. A et Ven. I κ. . ἐκεῖν exhibentes secuti sunt Astrachneid. Herm. Wohir Campb. Vocem ἐκεῖνο ad τῶ ἀρχομένοfaroserri posse coli. 345 D 346 D recto Schneid. obir Campb. contendunt, quamquam propter praegreSSa κυβερνήτης τε καὶαρχων et αυτ τε καὶ ἀρχομένω dubitari ' potest an τω ἀρχομένω καὶ iis et neutr. generis Sint. Simulatque ἐκεῖνο enuntiatum

' Quod cum probo stius intolloxisast, tamen pravo legendum censuit ut

est, non neceSSe Si nos Statim de praegreSSO ὁ τῶ ρχομένω Sc. ξυμφέρον cogitare, cs. 346 Ε τι ἐκείνου ξυιιφέρον κτλ).

343 A Pro τί δαί; si Florent a ceteri editi omnes τί δέ vulg.3ediderunt. De vocula δαὶ egerunt Heller Curis crit. et SchangsPhil. Angeiger). Hic putat formam re in Parisinoo nusquam

non correctoribus deberi, mirum vero quantum falsuS, ut

Campbelli collatio recens ostendit ille sicut indorsius particulam δαὶ in Platonico textu servandam SSe recte cenSet, quod illa particula sermonia quotidiani, quem et Aristophaneae Plato imitati sint, propria sit et adhibeatur si quis indignetur . Quid ita 8' vel miretur . Quidnam aliud 2V3. Praeter τί

δαί Surpantur haecce τίς δαί του δαί, τω δαί, πῖς δαί. Vulgata lectio τί δέ et τί δη, τί δε δή in argumentando adhib0tur. Quum nostro in loco Socrate non amplius argumentetur, sed indignabundus eXclamet υκ ἀποκρίνεσθαι χρην κτλ, recte Stalib. mihi videtur particulam δαὶ restituisse Heller p. 46 hic τί δέ probasse videtur. In verbis τι δη τί μάλιστα ellipsis notanda est plena oratio fuiSSet τι δη τουτ ερωτας τί μάλιστά ἐστιν; quid est cauaae cur id roges V Aliud exem-B plum v. c. p. 449 Invenitur ii quamquam aesti cRm διακεῖσθαι pro διανοεῖσθαι obetus et Badhamus probarunt, unus tantum Wohirabius eam in textum recepit. Vulgatam Servandam puto, quia utrumque Verbum hic aptum Si διανοεῖσθαι a διακεῖσθαι non differt coli. Lem. 26 D, Rep. 414 nec mihi propter Sequen διατεθείη coniectura necessaria Videtur non Semper enim eodem verbo in comparationibus opus Si SchOliaSte διανοεῖσθαι exhibet . Heller Cur crit p. 2 Scribens illud non arguunt sc editt. in huiusmodi comparatione eiusdem vocabuli repetitionem omitti posse' Faesii R improbasse videtur. - o lege διὰ νυκτος καὶ δι ηαερας, vide dicta ad 334 E. Post ΚΛ sacile is excidere potuit. - Her erdenUS Mn. 883 ci. πορρω εἶ του τι εἰδέναι περι τε κτλ coli. Theaet 151 3, quia Graeco ignarum esse' non dici soleat πορρω εἶναι περ τινος. tSi p. Platonem aliosque Scriptores πορρω sere Semper cum genitivo aliquo coniungitur, tamen nonnunquam cf. Arist. ac. 198 absolute ponitur sicut πορ-c ρωθι , itaque omni ortasse additamento carere possumus. In

33쪽

vicinia librarii manifesto textum corruperunt, quia non licet dicere περί τε δικαίου καὶ δ&ου. Primum dele καὶ δικαιοσυνης quia membrorum aequalita requirit τε καὶ δικαιοσυνης et τε καὶ δικίας, deinde corrige aut περί τε - δικαίου καὶ α περὶ του Ἀδ&ου aut περὶ του δικαίου τε και ὁ&ου. Odem modo in 336 A librarii verba ε δὲ ὁ δ&αιον e g. in teXtum receperant Paulo post iterum dele Verba καὶ τ ὁ&αιον, quae plane otiosa sunt, sicut et infra tantum 4 δε αδικία scriptum est. Primum igitur lato vocabulis is diaαιον et τ αδικον Sus St, D deinde vocabuli et δικαιοσυνη et ii αδμία. Venetus II m. r.exhibet Ουηθεστατε Σωκρατες probante abero Comm. lat.

18623, optime, vide dicta ad 339 . l . Richter Fleck. bb.

186 bd. 5 ci. παρχει καὶ κεῖται δει Midεεμία αλ κτλ, male in altero quoque membro τω δε αδ&φὶ unum παρχει Sumcit. Post παρα ὁ δίκαιον recte alii media distinctione Ri Sunt.

344o Lectionem Pario αὐτῶ pro αυτῶ - quam Schneid. in

. Additam ad lat. Civit. V , ait Campb receperunt, recte Heller cur. p. 22 cum Hermo et Ohir improbavit. Male editores Stalib. Atio exceptis VR L. δε τὸ δ&αιον SuSceperunt, nam articulus tum tantum serri poterit, si et ςτb αδικον legerimus ut remius suasit . talib. st 357 Ac μεινόν ἐστι δ&αιον εἶναι et αδικον. Ch. F. SehrWald Flech. Ab 1872 bd. 105 ci. στὶν ανος δεδηλωμένη proci. I. γιγνομενη, quod nec palaeographia nec grammatica commendat. Praeterea Osτως non hac ratione . hoc modo' Signincat, Sed has ob causas.' Bene vulgatam Schneid. explicavit iniustitia quae convenienter XSiStit . quae ita in lucem prodit ut debet.' Helle annotat gelidrig, im grossen, icht imaletnen. Mox Hermerd. Mn. 1883 ci. ὁ δ αδικον τδ εαυτῖ κτλ, quod probandum ne membrorum aequalitas j pereat, quia Sine articulo

sic construendum: ὁ ε αδικον αυτ λυσιτελos τυγχανε i. e. bI δε αδικον αυτ λυσιτελει li Paris. Α αθροον Sic Ohir. pro θ., recte; Saepe Sic Par. Α, id Tim. 64. Dele praeterea Verba

καὶ πολυν FortaSSe Orma θρουν Platoni non abjudicanda. Mox Nabor comm . lat. 1862 ci. ἁ δαιμονιε ΘρασυμαχεJ, non recte puto, quia p0S Vocatico ω φίλε, μακαριε, δαιμόνιε, aliOS, nomina propria serenda Sunt, Si aut in initio sermonis sive primum incepti sive integrati aut in sine ponuntur. De adjectivis nominibu propriis praemiSSis vide ichang. in .FeStgrua d. Phil. G. . urZb. 1868V p. 106 sqq. Vide praeterea dicta ad 854'. t Clar.' Groe Prinstere 'PrOSOp Platon. 9OStαλλως 'χειν Signum interrogandi ponentem recte secuti sunt Stalib. 18583. Herm. ait. Ohir. non Campb nec Schneidi. Campbelliva vulgatam Sic interpretatus There is no us in

inutilem simul coniecturam promen εγωγ δ pro ἐγω γαρ κτλ. Pro Ῥυτοι sere omnes codd. et Omne AEditt. ητοι praebent, optime, dummodo cum eodem GrOenio vocem divise Scribas, quia in interrogationis disiunctivae altera parte i non ητοι in

proSa Saltem oratione poni Solet. In 400 C i τοι legendum antecedens My librarios errorem duxerat) in 33 cum

Vertendum St, 4 prorsus liceat alicui iniusto esse etc. ' Ridi. cule nonnulli δικια ad στω mente addunt, quasi iniustitiae non sit proprium iniustam esse. Pr πειθε Bait Madvig. c. uno cod. πειθεις legunt, Sine cauSa, quum aut τις Subiectum Sit aut ὁ δυνασθαι δικειν Campb. this SuppoSed impunity

Par. - πιαίνειν exhibet sic Herm. Ohir. Eusebius obeto Mn. 1881 probante. Nonnulli codd. παχυνειν i. e. lOSS. OciS

πιαίνειν iraebent. Unum πιαίνειν verum S tam propter Sequentia ἄσπερ δαιτυμόνα τινα κτλ cf. Aniani poetae VerSum βους δὲ πιανθείς, δοκεα μεν, και μεσέων νυκτον ηδυς Ἱλέρης quam propter verba in 343 B παχυνειν καὶ θεραπευειν. OmniS

34쪽

3637

πευειν τα προβατα. Pro οἴτω ὁ sic Eusebius, si fere omne codd. praebent δέ minu recte, quum sτο Valeat has ob causas. ' De verbo ἐστιν post καθ' *σον αρχη omlSSO Vid. ad 342 E. t Legendum καὶ ἐν i. e. καν ἰδιωτικο η - On- nudi codd. τοὐς ως αληθῖς αρχοντας, quo non pus, Vid. quae Schangius Hermes XXI, 1886 de αληθῶς et de is αληθος disputavit. In Politia octies ληθος, duodetricie ως αληθῆος occurrit. Sec. Ichangium ληθῶς recentior sorma est quam ως ληθῆος quamquam iam p. riStoph. ex. r. quit. 87

αληθῆ es XStat Similiter formae ct i τι et τ αληθεία antiqui- Ore Sunt quam ντως et ληθεία In Politia Semel et quadragies Q ντι et tantum novies ντιος, quinquieSdecie rit αληθεία occurrit αληθεία non invenitur . - dativo Ionico αυτοῖσιν

videatur C. Ritter Untersuchunge uber Plato Stutig 18883, qui illa sormas in σι exeuntes in V dialogia Phaedro, Politico, Politia, Tim. 4egg. repertas esse docuit Politiae loci Sunt hice 345 Ε, 388 m σμινιροῖσι , 38si θεοῖσί , 468 D νωτοισιν ex Hom. , 560 uεγαλοισι), 564 C αυτοῖσ0, 60 B κενεαγορίαισι ex poeta aliquo . In Legibus' dativus Ionicus frequens est. In Politiae locis animadverti ubique 564 C excepto litteram aut praecedere aut sequi 345 si αυτοῖσιν, 388 ἐπ- σμικροῖσι παθήμασι. 38 K ταὶ χντι θεοῖσι, 60 Ε μεγάλοισι τέλεσι. Qui euphoniae causa Platonem Sic ScripSiSSin putant, mihi ἀγνοουντες dicere videntur area sunt res in textu latonico, quae a viris doctis nondum satis explicatae Sunt: dativus Ionicus , praesertim in recentioribus dialogia obvius , forma Ionica αἰεὶ in omnibus dialogia in Phaedonis papyro Saepe αἰεὶ occurrit), litterari in praeposit. ξ - ubique conSpicua Quamquam Plato in adolescentia tragoediam scripsiSSesertur, non illi tamen poeticis studiis Sum sormarum epica rum et Ionicarum imputandum censeo, Sed potius credo eum

θεραπευειν, hie Ver ποιμαινειν Proprio Sensu accipiendum. In voco ΛΘ νησι dativi Ionici forma mansit.

nonnulla antiquiori Atticae linguae propria relinquere noluisse. Pro τέραν codd. Meti τέρα Sic omne editt. ΑStio excepto , quod non probandum, quia faciliu φααεν Sive φημὶ quam ἐστὶν mente Suppletur HerWerdenu Mn. 1883 ετέραν delere mavult, quod alioquin Plato τ' ετέραν et τέραν τι ετέραν scripsisset. Egregie Vir l. errat putan Platonem, qui Thrasymachum monosyllabis, ut Franco Galli dicunt, reSpondentem lacit, τ' ετέραν vel ετέραν τω τέραν Scribere potuiSSe. At eidem vocem τέραν delenti asSentior. Deterr codd. lectionem διὰ τι ξυμφέρειν pro . . ξυμφέρον recte receperunt omnes editt. Schneidero et Stalib. exceptiSin. Licet dicere γιης γίγνηται διὰ το ξυμφέρον aut διὰ τὸ ξυμφέρειν, at tertium non

datur. Illam μισθωτικην τέχνην eandem SSO Rc την μισθαρνητικην apparet echiSce in B in aequo ponuntur, cf. id γοῖμαι την μισθωτικην ἰατρικην - την ἰατρικην μισθαρνητικην, in C φαμεν δέ γε τὸ μισθον αρνυμένους κτλ τὸ μισθον ἄρνυσθαι non dissert a τη μισθωτικὴ, in D et μισθαρνητικη μισθὸν ποιει, sicut in ἡ μισθωτικη μισθὸν παρέχεται. pud alio Scriptores vocabulum non recurrit. Adverbium μισθωτικῖς obvium p.

gustathium Odyss. p. 1695, 35. Valde miror Platonem eidem c D rei duo nomina indidisse. Lege τη μισθωτικαὶ τέχνUJ. Carere

pOSSumu verbi et του μισθου ληψις, quae Od. MalateSt. m. pr. E misit. In Par. Α λῆψις punctis notatum. Delenda cenSeo. lLege ω φίλε ΘρασimαχεJ, quia ω φίλε Θρασ. valet O care, dilecte Thr. ,' qua appellatione Socrate nec παίζων nec σπουδάζων uti P0terat, sed ω φίλε parum differt 'γαθέ, quo modo iam 34bin eum appellavit. - Pro ἀνορθουντα uSebiu ΑSti prObante ἐπανορθουντα exhibet. Cum Saepius ἀνορθουν apud Platon. obvium Sit, nil mutandum censeo; sic juxta ἐννοειν impleXνοειν nonnunquam M. Platonem Obvium. O corrige Si καλως τὴν τεχνην πράξειν cf. 374 Α τέχνην ἐργάζεσθαι); τέχνην πράττειν est artem exercere. Collat 348i hic legendum censeo ἐν μισθου μέρει τέθηκας pro ειρηκας. s. DemoSth. 626 6 εἰς ευεργεσίας μέρος καταθέσθαι ibid. 668, 26 ου τίθημι ἐν ἀδικήματος μέρει. - optimi codd.ου ξυνῆκα πω praebentibus sere omnes editi recte obtemperarunt. Pro ξυνίης Par. exhibet ἔ-ιεις Sic recte Herm.

35쪽

et obirab. In rectius nonnulli editi media distinctione post verba ἐθέλειν αρχειν Si Sunt ii OS qui πισθου νεκα αρχουσιν AriStophane probrOSe vocat μιωθαρχίὁας. Legendum puto κινδυνευει-εἰ πολις - εἰ γένοιτο. Interciderat haplographia i deinde a librario alieno loco inSertum est. - MOXJ. Ricliter Fleck. bb. 1867 d. 95 ci ora τ οντι ληθινὁς - αλ- ἄρχων probante Schangio Nov. Comm. Plat 1871 , optime. Id quod e perpauci codd. Steph. et ΑStius receperant οτι ὁ τω οντ αλ. , iure a Bkk' et reliqui editi improbatum. - Cum clar Richard ClaSA. Rev. 1893 corrige ὁ γιγ. fio ωφελεῖσθαι κτλ. li Stii tranSpOSitionem ποτερον et ποτέρως ως αλλὶθ pro ποτέρως et ποτερον iis probarunt Herm. ait. Schmeig. Ohirab optime ipsum enim Glauconi responSum

δοκε μοι τον του δικαιου βιον κτλ ut Sic legamus Suadet.

Aliquot codd. ως o Di θεστέρως Xhibent. Interrogandi Signum pOS αιρει recte vulgo missum. Conferri potest o Phaedone

348 1 Legendum cenSe πως γαρ υκ βουλομαιJ, quamquam ir- schigius formas verborum βουλεσθαι et μέλλειν Servari Oportere poSt πως γαρ is iudicabat. Vide autem X. gr. Lysid. 20 Dult. . Tachet 194 m ill βουλε ουν AX, βουλομαι πως γὰρ υ; li Herm. i. ποτέρως ουν. ... αρεσκει; recte ni fallor, quia ellipsi vocis is a. λέγε insolita est Badliamus in uthydemo 271 B Aέγ ποτερον και ρωτας, ω Κριτων corrigendum censuit. In nostro loco ortaSA EIII ante Ποτερως excidit. - Lectio en Π ti, τελέαν δικίαν sic Ast 1814 probanda est, nisi malia post υσης inSerere τῆς . In g ult. corrige λυσιτελέστερον pro λυσιτελεστέραν cf. X. gr. 364 Α, 344 , etc. In corrigendum cenSeo περ αυτοῖν pro περὶ πιον. lVerba lao γ vulgo cum risu dicta putant, at tum Sententiarum neXus plane obscuratur. Itaque aut cum Benedicto corrige ουσι ε&ος aut cum Hirschigio Philologus IX, 1854 coi κουν εἰκος γ . negatione enim puS St, cum ipse Thr. deinde diserte dicat s του ναντίον amplecti quam

pellana κακίανV . Utrum lato dederit dissiciis certo diiudicatu: casu alterutrum excidiSSe neminem fugiet 'in uno cod. pro

εικος γ a . . it)κουν Scriptum etiam 435 C et 451 Α,

ubi in optimis codd. negligentia librariorum υκ excidit, multi editt. Scriptorem ironia Sum AS abSurde SuSpicati Sunt . Mo meliores codice post ἐπειδὴ voc γε omittentes sic editores quoque omneS deSerendo cenSeO quia poSt Ἀγωγε, D εικος ὐ δηλον τι γε, καὶ πανυ γε saepisSime γε iteratur. In Par in verba b δε ιει λέγειν Socrati tributa sunt uno Balter probante, recte ceteri enim editt. non intellexerunt Thrasymachum illis verbia συ δε ολ a Socrate reprehenSum quod a proposito aliena respondiRSet reSpondere Sophiaten

oportuerat δοκουσιν vel πανυ γε, Sicut infra αλλα πάνυ ουτωτιθημι tandem aliquando fecit verbi εἰ ἐν αρετῆς καὶ σοφίας τίθης μέρει κτλ Socrate iterat id, quod Supra rogarat et φρονιμοι καὶ γαθοι οἱ δικοι; . Similiter 349 et 353 C itorum

Socrate saluum hominem increpat: αλλ' ο τουτο, ην δ εγω, ερωτο ει εἰ κτλ. - r βαλλαντια at Herm. Stalib. 1858 βαλάντια Scribunt, quod probandum, licet apud poetas hic illic oc. c. uno 1 occurrat. Et indor Scripturam βαλαντιον probavit. Eadem ratione etiam βαλαντιοτομος Scribendum. MOX lege νυνδή i. e. αρτι). Voc. στερεωτερον duriuSV tractatu dissicilius' Ast et Schneide verterunt, at rectiu Campb. X-pOSuit: no FO are On more Substantia ground. V Dicit enim Socrate . Non amplius ut modo sol γε τελέως κτλ a propOSito aberrasti, Sed certum et definitum responsum dedisti.

349 1 Voc. σκοπουμενον mihi Spurium Ase videtur επεξελθεῖν eat inquirere S. σκοπεισθαι τί λογαο est disputatione). - MOX

H. Wolf vixit ab anno 1516 usque ad 1580 ci. περὶ τυαδ-ας, quod admodum riget Herwerdenus i n. 1883 autem corrigendum censuit ἐπὶ της ληθείας i. e. vere. t nulla mutatione opus St, modo coniunga τα περὶ τῆς ληθείας δοκουντα i. e. Sententiam tuam de vera illarum ratione proferre limelepraVe iterata serba αν ηγorio δίκαιον. Nonnulli codd. δίκαιον

Η. Wolfi in Civitato omondationsa didit A. Gonnadius Philol. 18553. Μolius de Isocrate et Demosthsne moruit illo Wolfin quam do Platono, cuius 33Αxiochum emendavit. Gennadius insciua multas V. V. . ., qua minus in exemplari suo annotaverat, Pro conlocturi habuit.

36쪽

omiSerunt, unde mendi origo apparet Librarii post Do dit tographia ἡγοῖτο inseruerant ἰ ου ἡγοῖτο . Ηγοῖτο αν κτλ), deinde correctores h οὐκ αν ἡγοῖτο iamo commenti sunt.' In terrog Signum post καὶ του ἀνομοίου in D in. AuStulerunt Herm. Stalib. 18583. Bait Campb., optime. Pro λέγω ν det codd. λέγομεν exhibent; utrumque rectum, melioribus igitur codd. λέγωμεν B obtemperandum. Hermannum Pariis lectioni ὁ δὲ μὴ ἐοικένοι patrocinatum nemo editor Secutus est Opus enim est iterari μὴ quum praecesserit ὁ δὲ &αιος οὐκ ἐοικεν l. e. ὁ δ&αιος οὐ

τοιουτον ἐστιν ei ἀπεικάζεις Invenustam Schneideri suspicionem

Pro ἐοικέναι lege Attice εἰσιέναι et mo corrige κάτερος αὐτοῖν pro υτῖν. cf. 348 - μέν που αρετην αυτοῖν καλεῖς ia. DLe-

gendum ἐν τη ἐπιτάσει ατε καὶ ἀνέσει, cf. dicta ad 334 . Verba, quae statim sequuntur δε αξιουν πλέον ει in Monae. puncti notata sunt; delenda putarunt etiam Heller Flech. Jbb. 1875 ad 111 et J. Nusser Blatt. s. ayr gymn. 1885 utpote verborum ἐθέλειν πλεονεκτεῖν interpretamentum, Optime. 850 B Dele verba τε καὶ ἐναντίου ne bis idem dicatur, nam ὁ ἐναντίος στω ὁμοίω σημαίνει τὸν ἀνομοιον. Par.' Α ὁ δε pro δὴ Θρασυ a. praebentem secuti sunt Herm. Bait. Ohir. non Schneid. nec Campb., qui recte annotat his mares the transition rom adramatic to descriptive passage.' Particulam δὲ post ἁμολογησε μὲν abesse mon posse clam m. Wolf intellexerat, recte coniciens ' οὐχ ως δ' ἐγώ. Minus feliciter res tein bruechelo cessit οὐχὶ δ' ς ἐγω rescribenti. Illud Gn ἐπειδὴ ὁ οἶν recte iam multi ad μολογχισε με referri non oporteres viderant. Merwerdenum iun 1883y exspectasse se

dicens οὐχ ὼς s λέγω ρδίως non alli ibi videtur, in

hac porro transpositione num αδίως genuinum sit dubitans. POS ἐρυθριωντα satiua eat punctum finale poni. Impense Socrates

Τ Saepius as Platonem δὲ non ecunda sede Ponitur.

dolectari solebat impudentium illorum SophiStarum confusione ac rubore vid in Euthyd. 29 Α καὶ ὁ Λιονυσοδωρος et ρυθριασεν. Stobaeus hunc locum citan ισχυροτερον pro ἰσχυρον exhibet, quod non recipiendum, quia in sequentibus 352 Uilt. Socrates iniustitiam imbecillam esse demonStran vocabul ἰσχυροτερον oi non omnem ἰσχυν abiudicare videretur, quod non ita St. Stoinbrucholio εἰ δ' os conicienti obtemperandum putomomnibus invitis oditoribus il ait et Campb ediderunt οστεσοί pro σοι , εφη, αρεσκειν, non OPUS, cf. 351 ιν σοι μηδιαφέρωμαι.

351 1 corrigendum est μί. -υν δέ γ' εφην κτλ, Sic demum

ante φην tolerabile neque amplius ipS illo εφην Offendimur. Secundum alterum Parisinus A φη exhibet, Campb vero annotat the reat hin os ειπερ has absorbe the sim forν.' - OS verba αμαθια et ἀδικι complure editi colon recte B poSuerunt praeterea corrige ἀμαθία τε καὶ κακια ἡ ἀδικία. leobeto verba καὶ καταδεδουλῖσθω inducenti plane SSentior, quia si servarentur, i idem Socrate diceret; καταδεδουλωσθαι interpretamentum Si του χειν δουλωσαμενην ' Fru Stra igitur Heller Fleck. bb. 1875 d. 111 oblocutus est, nam abSurdum

eS καταδεδουλωσθαι Um επιχειρειν coniungere velle. - Non

male mox I. Ricliter Fleck. bb. 1867 d. 95 ci. et κρατίστη pro et ἀρίστη, cum ThraS. ὁ δίκαιον SSe ὁ του κρείττονος ξυμφέρον diceret; 344- τιν μεγάλα δυνάμενον πλεονεκτειν, alia. Pro in Bekk. et si ex aliquot deterr codd. εστιν ediderunt, male, quia poS Sequens εἰ δε unice χει cogitari potest Baiter, talib. OS εχει inSeruerunt εἰ parum venuSte; J. Richter Flech. bb. 1867 d. 95 Balteri 'm improbans ipse i pro et coniecit, quod item inelegans inventum Camp- bellius et Ohir cum Hermann vulgatam εχει et δικ. Servarunt. Ego verba et δικαιοσυνη σοφία ut interpretamentum delenda

censeo, quia nisi et εἰ et ἐστίν Supplentur in textu, gram- D maticae adversantur il Venetus II cum Stobaeo κω ἐν ἐλευθέροις κτλ praebet; at ἐν serri po88 Videtur, quum ἐγγίγνεσθαι. oriri nasci' Rignificat omitti potest sicut in 351 uἐγγεν. , omitti oportet, ubi haccidere ' cf. 341 B, 42 B signi-Wficat. In archetypo κἀν fuisse verisimile est i Corrige κοινὴ

37쪽

fuετ' αλλαὶχωνJ, ut in D legitur In 352 B με αλλήλων legimus,in 352 C cum nonnullis codd. με αλλσηλω fκora/ὴ legendum in aliquot codd. et με αλλσηλων πραξαι κοι θ ΠVentum, quae discrepantiae arguunt κοινr insiticium SSe . Quare Verba καὶ μισέ σουσι delenda Sint ad 352 A dicemus. - ω ειὴ est μῖν

κινδυνος si xy απολεῖ κτλ.

352 Verba καὶ διατερεσθαι interpretamentum Oci στασιάζειν delenda sunt etiam 603 D in post ἐστασίαζε futile interpretamentum irrepait, iam serba καὶ ἐναντίας εἶχεν περὶ τωναυτῖν Spuria Sunt POSD στασιαζειν, νοσεῖν, μάχεσθαι eiuSmodi tantum verba ferri possunt, quae et ipsa imaginem aliquam contineant' conser 603 D στασιάζει τε καὶ μάχεται αὐτb αὐτῶ, 556 νοσεῖ τε καὶ μάχεται--x εαυτωὶ Solum στασιάζειν OStro loco sufficit, ut i 556 Ε στασιάζει αὐτ ἐαυτφ . FortaSSe aliquis me emblematum θωυτην nominabit, at vide ipso Platone duce quid scribendum ait, quid non In 85 D legimus στάσεις καὶ μάχας καὶ μίση ab iniuStitia procreari, idem in 351 D ult. μισεῖν καὶ στασιάζειν. In 351 AE pro στασιάζειν ScripSit διοίσονται, pro μισεῖν autem ἐχθροὶ σονται. Nullus igitur locus est verbi καὶ ιισήσουσι, quae supra e textu eieci. Cum vero in 351 D ult. στασιάζειν solum posuerit quia στασιάζειν et διαφερεσθαι non discrepant , cur in 352 verbo στασιάζειν Sodynamum διαφέρεσθαι subiunxisset Tria verba quae in 351 D leguntur μισειν, στασιάζειν, ἀδυνάτους πράττειν. iterantur in 352 ἀδυνατον πράττειν, στασιάζειν. ἐχθρον εἶναι i. e. μισειν Mo verba καὶ τω δικαίc dele, non modo quia post παντὶ nihil desiderari potest, sed quia illud ait iω ὰν ἀδικία ἐγγένηται sactum est ἄδικον, ita ut ad εαυτί cogitandum Sit δίκω οντ et in K, ἐναντίω παντὶ etiam ci δίκαιον contineatur. In 351 Ε ἀλληλοις τε καὶ τοῖς δικαίοις dixerat, nunc 352- ne oratio uniformitate peccaret pro G δικαίω posuit τω ἐναντίω Sexcentie post δἐναντίον in omnibus casa. librarii textum interpolarunt, vide ad 335 D. In 339 D OAt καὶ το υναντίον Verba b μη ξυμφερον

δ Noquo onim probaro Sohangit Specim crit. 1867 verba Graeci saepe vortium translatum si proprium coniungunt.' - Verba in Dult. καὶ οὐχ ομονο-οὐντα non spuria sunt, quia Graeco bis idem dicor liost, modo id quod iam dictum est ita iteretur ut indicetur non ea fieri, quae fieri oportoret.

servari possunt, quia illic emphaSi pus St. - Pro εστωσαν lege Attice στων Naber Comm. Platon. II 1864 in Legibus tantum imperativi Ormam in toσαν exeuntem serendam ce Set. Η In id item corrige στων. Legendum cenSeo τοισδὶ pro τοισδε. Verba τι μεν γάρ Sque ad la τε a λεγομεν uSpensa Schneidem putabat, a μανθάνειν in D melle et Campb., qua ratione vi particulae γαρ prorSu perit. Puto τι coniunctionem cauSalem SSe Quoniam enim Sapientiore iste luatos esse liquet, iniustos vero mihil agere posse, at tum et illud Sane non vere dicimus etc.' Ita oratio minime contorta fit. Liebhold

Sec Campb. Sed ος ἐμοὶ Sec. Duebnerum Baiter et Campb. ως ἐμοι δοκε ediderunt, Sed Stephan. Herm. Ohir ως γέ μοι δοκει.

Ego italib. Sequar coli. Gorg. 47 E A γε ἐγω λεγω. Illud in sormula ὁ γ ἐμοὶ δοκεῖ ad ἐμοὶ pertinet saepius γε traicituri. Hermannum Vol. IV p. IV), qui talibaumium hic ἐμοί, Sed 329 μοι legentem vituperat. fugit inter hos duos locos magnum discrimen esse. lostio requirenti ἀκουσαις καν

recte nemo paruit, at utique legendum ἀκουσειας αλλ' ο -ν; 353 Ex Stobaeo Steph et Et ediderunt τω ἐπι τουτω ἐργασθεντι, quod probandum luto coli. 341ν ἐπὶ τουτ' παρεσκευάσθη τὶ τέχνη, 341 τε η ἐπι τουτον πεφνκεν Paulo ante corrigere malo ἀλλ' υδ δ εν coli. ω ὰν ενί, 359 B etc. MOX corrige mi κόνον τι et κτλ, illud T aut ex H ortum est aut ex τις, quod aliqui neScien εκαστο Subiectum eSSe verbi ἀπεργάζηται inseruisset. - Quum illud κάστου in is neutrius Sit generis, B in B in vox πράγματος delenda St. Optimo codd. φαμέν, εστιν εργον pro εστι τι εργον eXhibentes fere omnes editt. necnon talib. 1858 secuti sunt. Ego cum Stobaeo, Stio εστι τι legam, quia Statim Sequitur ἴτων ἐν τι εργον Haplographia τι OXcidit. - Par. Α ουτco; υτω, Optime vid dicta ad 331 c. Heindor u i. απεργάσαιτο Sic Bait. Improbante Astio istinsta bis singularem Plato adhibuit, quocirca et ἀπεργάσαιτο

38쪽

legendum. Litterae et lineola tranAversa super praeceden tota nimis producta effecit ut librarius sibi litteras ν compendium cernere viSua Sit. In Scriptura unciali litto Saepe invenitur scripta sic T. Pro ου γαρ πω, quae sententiam peSSUmdant nam Verba iraς .... αρετη in aere SuspenSa sunt, lege os τί πω et totum locum sic scribe: ῆτις ἐν 'εγω, υτῖν ἡ ρετηου τί πω τουτο in ἐρωτο, Hi ia κτλ. Postquam τί in γαρ abierat, librarii inserendo ost textum fulserunt. Vulgo viri d. Camp- bellio', excepto post Ἀρετὴν cogitant ταυτην νυν μέγα 'Sc. τὴν οικειαν , at eos ' fugit post Thrasymachi Verba τυφλότητα γαρ κτλ Socratem hoc unum dantum 4ουδαμῖς' aeSpondere potuisse. Mocrateinbruchelio verba τα ἐργαζομεν delent lutique obtemperandum, quia τα ιιιιατα Subjectum eSt; praeterea ἀπεργάσεται pro ἐργ. legendum. Pro ἐκείνης in aliquot codd. ἐκείνης δια exaratum alii codd. κείνου exhibent Lecti ἐκείνου correctorum St, at ἐκείνης insiticium esse quod iam instabilis sedes arguit optime advigius intellexit Thrasymachi responsum οὐδενὶ ἄλλω advigii 'm comprobat. - FortaSSe Scriptura ἐπιμελεσθαι tro ἐπιμελεῖσθαι Platoni reddenda est. Dindornua utramque formam scriptoribua Attici tribui oportere iudica bat Omnes codd. omnesque editt. Αstio excepto praebent ουκουν ἀρετην γε pro iv, Sic Stobaeus; at γε anum esse et Stailb 1858 visum est, recte. s. 354- αλλα μηi αθλιον γε κτλ. Politic 28 PB χυκο- Ἀπό 'ον, ibid. 299 ult. Illud μιὲν facilior lectio est quam γε, sicut et 28 E Stobaeus ὁποία pro ποία exhibet. - MOX Voc ψυχης interpolatori quantocius reddendum. Nusquam in m et x συνεχωρησαν conceSSerant

δικαιοσυνην SS αρετην φ υχης conceSSerant tantummodo' εἶναί τι εργον ψυχης 2' εἶναί τινα αρετην ψυχ ης, at quaenam τίς eSSet illa ψυχαὶ ἀρετή τις ne indagaverant quidem Sicut nec etia 'Gνομματων Ἀρετὴν nec την τον των ρετην definierant). Nullo igitur modo Socrates dicere poteStχυκο- αρετην γε συνεχωρησαμεν

1 υχῆς εἶναι δικαιοσυνην κτλ. In prOXimi vero cpp. XX XXI διωμολογησαντο cf. 350 D τὴν δικαιοσυνην αρετην εἶναι, τὴν δεαδικίαν κακίαν cf. et 348χὶ qua conventione nunc utitur ad demonStrandum justo Ἀμεινον ζῆν cf. 352 D quam iniustos. Si igitur in verbis L ανάγκη αρα κακὴ φυχη κακος αρχειν και ἐπιμελεισθαι i. e. ζῆν κτλ pro κακη SubStitueri αδίκη, obtinebitur concluSi et με αρα δικαία η υχη ευ βιώσεται, κακως δε ὁ δικος. Legendum igitur cenSe Sic Ουκο- αρετην γε συνεχωρησαιμεν

εἶναι δικαιοσυνην κτλ.

Nabero comm. lat. I 1862 corrigenti; μακάριε ΘρασυμαχεJ

non ASentior, quia OS vocatiVOS ω μακαριε, ω θαυμάσιε, δαιμόνιε nomina propria ferri poSSe iudico. Ex Aristophane quem is qui Platonem legit, recordetur necesse Si nonnulla exempla promam in Acharn. ω τρισμακαρι Ευριπίδη in quit. 147 μακάριε ἀλλαντοπα λα; in v. 1638 ω δαηιονι ἀνθρωπα ν Ποσειδον. Raro quidem eiusmodi vocativis nomina eaque per appositionem, ut ita dicam, aliquando adduntur, at exempla tamen Occurrunt. Similiter ap. ristophanem fere semper κακόδαιμον, ω πονηρε Obvia Sunt nullo nomine addito, at in Vesparum init. ω κακόδαιμον Ξανθία, in Rani ω πονηρ υριπiam Etiam vocativi ω πότνια, ὼ πότνιαι nonnunquam nomina d-duntur. Nihil reser sitne ironice dictum necne an putas illa τρισμακάρι υριπίδη, ω γλυκυτατ υριπίδη in Acharnensibus serio dicta esse Non infitias ibo plerumque poS ω δαιμόνιε, μακάριε, alia, nomina propria abeSSe et Saepe post γαθέ, βελτιστε, o φίλε, ο αριστε prave a librariis inSerta fuisse, at non concedam ubique OS ci δαιμόνιε et μακάριε ' nomina delenda esse, sicut obelua et Naber putarunt. Per me licet illud in 344 D οὐ δαιμόνιε Θρασυμαχε per appositionem dictum eSse arbitrari, Sed neceSSe non St. OSt γαθε, ω ἄριστε, φεριστε, ὁ βελτιστε Sedulo nomina eXStirpanda Sunt, pOSt σοφωτατος, φίλτατος, alia ferri posSunt. Post convicia qualia δευηθέστατε,ν ἀμαθέστατε, alia, praestat nomina deleri. s. quae ad 339 E

39쪽

disputavimus. - o meliore codd. ἐπει Ἀγέ μοι exhibent, sic omnes editt. Atio excepto ego illud γε recipiendum duco, cs dicta ad 418 c. Deteriorum codicum bonae lectiones mihi non omnes quae obeli' opinio fuit doctis lectoribus deberi videntur, Sed earum magna pars correctoribus . διορθωταῖς bonISB ἀντι φοις usis it Legere malim ἐπὶ το 0το ἐλθεῖν ὰς ἐκείνουJ, ῶστε κτλ. praegressis verba, quae delevi, moleste terata sunt; cogitatione facillime Suppleri poSSunt. -- vim praeposit onis ἐκ in verbi Ἀκ του διαλογου cognOScendam conser

λαμβανοντες. I. S. roselisio Floeli abdi I 881 improbata.

LIBER SECUNDUS.

Codex Venetuso append. 1 4 secundi libri argumentum continet cf. Schangit Ueber d. Plato Code d. Mark. Bibl. in Ven. 187 T. 35 B Recte ekker interrog. Signum demum OS εχοντα OSuit

et comma post ασπαζόμενοι optimi codd. praebent Sic clin. Herm. Bait. Campb. καὶ μηδεν .... γίγνεται pro καν γίγνηται', recte etenim pro καὶ δι σας μηδεν .... γίγνεται lato notiSSimouS ScripSit καὶ μηδεν δια ταυτας γίγνεται. p. Homerum pro illo καὶ saeps δε occurrit. - . Olf ἐυm pro χοντα correXit, male, quia tum τῶ χοντι Scriptum portuerat. HerWerd. Mn. 1883 ci. τιθεῖς. ... ἀλλὰ του πιπονο εχους μισθοδ τε ς ιεν νε- .... ευδοκιμιήσεαον δια oζαν κτλ. t cod. Par. praebet μισθων νεκα, Od. Ven. II μισθων θ'

ενεκα quumque in 357 D ασθον τε χάριν legatur et Pari A sive eius codicis, unde Par fluxit librarius haplographia multo errore commiserit, verisimile est genuinam lectionem fuisse μισθῖν ' Ἐνε- ita ut HerWerd. μεν ante ενεκα interponenS salsus sit. Si ειεν requiritur, ante ιισθων inseri poteSt; at Si huc με insertur, et 35 C ἐπιστονα μεν φαῖμεν eo OpUS est verba δια δοξαν et mihi spuria videntur, cum ea nec . propter gloriam' Vertere liceat i enim, qui ευδοκιμει Sem per δοξαν adipiscitur neque, ut Schmelger c. Atio putavit, δια et δοκεῖν δίκαιον εἶναι Significare possint nusquam enim et δοξα idem S ac τι δοκειν, videri' 'D In cod. Par. Α, en i, aliis verba αδικία δ' ἐπαινελαι desunt probantibus Herm. et

40쪽

τασι καὶ θεν γονέναι repetita Sunt ea verba, in aliis codici

Herm Schmsig. , Flor. x ἄκουε Io τε καὶ etc. Sic talib. 1858, Balter, Campbell, qui ipse ci. τί ἐστι καὶ θεν γέγονε . liquIS ad 3 annotaverat τί οἰ ται καὶ θεν γεγονέναι μοσύνην Sic

BkL odidit sc paucis codd. probant rachneidero vel simile quies quas verba deinde mutilata in textum illata sunt. Ego ut ea spuria ess putem eo adducor quod post ἐρειν, non post

ἄκουε collocata oportuerat Hermerdeno praeterea α κουε i. e. πρωτον ἄκουε corrigenti non adversor. Lege πλειονι

V. . , id dicta ad 33 Α.359 Illud θίρειν δοκε pro δοκεῖ, codicum ecl. AStiu comesu probantibus solis talib. et altero, optimo etiam 360 C R. optimorum codd. lect Ἀδικεῖν. in ἀδικειν ὁικει detere. codd. mutarunt rismors Schneide in Additamentia ad lat. Civit' dixit . ter autem deinceps positus infinitivus minus

suavem redderet orationem. optimorum codd. lectionem

Parum recte Herm. et Selimelg. αὐτὰ ν ediderunt. - Herwem.

ML 1891 ei. ἀδικον et ἀδικουμενος, fortam recte, nam etri mente addere licet. In D ult corrige sis τοιονδε τι αποιησαιμεν, s. dicta ad 331 C. i: Recte talib. 1858 c. reli

Verbum ἐστὶν omitti non solst, os crat. 84 B, Gorg. 4 D, alia.

quis diu praetulit ' L νόμον ὁ βία pro καὶ βία coli. 552 Ε - λεία βία ΑbeSSe malim o vocem δυναμιν, quae B intorpretamentum est vocabuli ξουσίας. t Optimorum codd.lsctio est Γυγου του Aυδου προγόνω sic kh). Wiogandus autem probantibus Herm. ait Campb. Γύγου delevit, recte ni fallor, cum in Lib. X c. 12 legatur bi Γύγου in δακτύλιον

et ex Herodoto sciamus Croesi προγονον fuisse Gygon. 0kkeri lectionem antiquam esse demonstrant Procli verba in ius commoniatiuncula se τον ἐν Πολι- μιυθον Procli comm in Rempubl. partes ineditae, ed. R. Schoeli et G. Studemund. 1886 p. 60 bς ci: τη Μαντινικο ν καὶ τω κατα τὸν Γυγου προγονον διηγχγματι. talibaumii Rui ta Γύγρ V. L. stos Λυδου προγόνω unus Schmelger probavit cum vero illud ἡγν deterr. codd. sit lectio Proclusque . optimis nostri codd. consentiat, non dubito quin verum legandus viderit. - Codicis en Πlectionem α μυθολογοῖσι Soli Behk. Schneid. Campb probarunt: ego autem malim μυθολογουσι delere, cum constet hunc

locum interpolatoris manum paSSum Sse. - MOX Od. Par. Αρειν omisit probantibus Herm. ait Schmelg., quasi ellipSis verbi ἐχειν serri possit. Behker, Schneid. Stalib. Campb ex n. II εχειν addiderunt, rectissime. Mire advigiu ei ειθρω- τοa , πλούτου δε οὐδέν, περ δε τη χειρὶ κτλ, quam Om iobhold Fleck. bb. 888 d. 137 improbans ipse i ἄνθρωπον, κόσμου ὁ ἄλλο μὲν χον ουδέν, περ δε τη χειρὶ λ H. JackSon Cam-brid . Philol. Societ s March 1882 denique i. tot to δὲ ἄλλο μὲν οὐδέν, περὶ δὲ τη χειρὶ χρυσ. δακτύλιον δν περιελόμενον ἐκβῆναι, parum docte. H. Wolfius coniecerat ἐπὶ pro περὶ quo non opus Her erdenus autem Mn. 1883 Scribit permire dictum pro περ δε τῶ δακτύλωV; at etiamnunc homines ita

loquuntur. s. praeterea M. AriStoph. VeSp. 703 λόγισαι. . . . orer χειρος.

360 1 Illud ἀεὶ Behk. et talib. o deterr codicibus receperunt.

Quum Ven. II exhibeat αὐτω ostio καὶ ἴτω, puto Platonem scripsisse αὐτῶ καὶ Οἴτω ξυμβαίνειν καὶ est hic revera' . Veneti cod. librarius in g. sui codicis id quod conieci prae