S. Dorothei Archimandritæ Institutiones asceticæ, Balth. CorderI, Societatis Iesu theologi, noua interpretatione & notis illustratæ

발행: 1646년

분량: 361페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

8 I. DOROTH gr INsTI Turio II. reperiens quo id responso explicaret: non novi, inquit, modum quo tibi hoc explicem ue verumtamen ita sentio. Sophista igitur ipsi adversabatur, scire volens mo-

una quo se res haberet. Senex vero minime reperiens quomodo ipsi rem hanc exponeret, sancta sua simplicitate, ne pervertas me inquiebat, equidem ita sentio.

Clim igitur ego senem in responso haesitantem viderem , dico ipsi : Numquid fortassis ita seres habet, sicut ars sophistica & medica, quando quis eam recte M callens exercet, paulatim ipso exercitio innascitur quidam habitus medico volsophistae, neque potest dicere, aut explis Icare, quo pacto illius artis. habitum ac-3uisiverit, dum anima sensim sine sensia,

ipsum ex artis exercitatione concepit.

Idem etiam usu venit in humilitate, dun s ex mandatorum operatione habitus qui- dam humilis nascitur, qui sermone ex primi non possit. Vt igitur Abbas Zominas hoc audivit, & statim me complexus est, mihique dixit: rem ipsam invenisti,ita se habet quemadmodum dixisti. sed & Sophim csim hoc audivisset, curatus est; & hanc rationem ipse admisit. Quin & Seniores dixerunt nos quaedam faciendo cognoscere humilitatem: sed ipsam insitam ejus prout in se est, a sectionem nemo potuit explicare. Hinc Asbas Agathon cum esset moriturus: MBatres ei dicerent: etiamne tu times Pater 8 Respondit: hactenus pro viribus

82쪽

n x H v, i U I T A T s. 'τ' mandata custodire conatussum; verum in tamen cum homo sim, undenam novemrim utrum opus meum Deo placuerit rAliud enim est iudicium Dei , & aliud

hominum. Ecce oculatos nos fecit ad cognoscendam humilitarem , viamque nobis dedit ad illam cape isendam. Mo, dum autem , quo in anima nascatur, sicut saepe dixi, verbis explicare nemo potuit, neque ratione comprehendere, nisi cuius anima digna fuerit habita , quae ex opinribus ipsam addiscere .

Quid porro ipsam 3ignat, Patres do

cuerunt. Narratur enim in libro seniorum

fratrem quemdam a sene petivisse, quid sit humilitas 3 Cui senex : humilitas, in uit, magnum opus est, & divinum: via porro humilitatis sunt labores corporei Icite assumpti, ac tui ipsius sub omnibus constitutio. Haec est via humilitatis : ipsa

vero humilitas divina est Mincompa. rabilis. . Sed cur ait labores corporeos peridu- Laboroeere animam ad humilitatem y Oua ra

tione labores corpoIea virtutes iunt aut humilita-

mae ' Quia nimirum subesse omnibus lut rem. si perius dicebamus j adversatur primae superbiae. Quo enim pacto majorem se fratre suo, existimare quis poterit , vel in aliquo extolli , vel accusare aut vili pendere quempiam, qui semetipsum omnibus inseriorem gerit Z Similiter etiam manifestum est jugem orationem secundae superbiae opponi. Patet enim humi-

83쪽

nil boni ab anima sine Dei ope ac plote elione peifici posse in non cessare indesi-

Renter orare Deum , ut misericordiam

secum faciat.. Etenim qui jugiter Deum. orat, si quid recti facere dignus fuerit, novit utique unde id recte gesserit. nec offerri potest, neque propriae virtuti adscribere , sed omnia bona opera Deo adscribit, ipsique semper gratias agit, atque cum jugiter invocat tremens ne tali auxilio excidat, atque impotentia sita patefiat. sicque per humilitatem orat, & perorationem ni humilis , & quasi semper sic bene operatur , semperque humiliatur : & quantum humiliatur, stantum- .

dem J adjuvatur , & proficit per humili

tatem.

Cur autem dicit labores corporeos

gignere humilitatem ' Quid habet in se

labor corporeus ad animς dispositionem Rem vobis edissero. Postquam anima nostra per mandati transgremonem a suo statu excidit, tradita eli s ut Divus ait Gregorius j concupiscentiae, atque erroris libertati, dc corporea dilexit, ac modo quodam quasi quid unum cum corpore inventa est, totaque caro facta est, iuria illud. Non permanebit stiritus meus in hominibus his, quia carne sunt. Et quasi compa - , titur simulque asscitur haec misera ani- ma iis quae patrantur in corpore. Propte 'rea dixit senex ille ; laborem corporeum steraese vagm ad. humilitatem. Aliter

84쪽

n z H v M i t i T A et Ez δ' enim afficitur anima bene valentis , & . aliter aegrotantis,Item aliter esurientis,&aliter saturati. Eodem modo rursus aliter assicitur anima insidentis equo , do aliter insidenti s asino. Item aliter sedentis in throno, M aliter sedentis diu mi ; aliter indumenta pulchra gerentis, εc aliter ve

'imenta putida gestantis. Labor igitur Humnim

sumiliat corpus : corpore autem humi- corpore ρςrliato, simul e tram anima humiliatur. Quamobrem teiste dixit laborem corporeum sternere viam ad humilitatem. Hac de causa cir in Evagrius a blasphemia oppugnaretur, nec ignoraret a supelabia blasphemiam provenire,& humiliato, corpore humiliari pariter ω animam, quadraginta dies sub dio transegit, ita uti,

etiam corpus illius non secus atque agrestia animalia vermibus scaturiret. Vtique

hic labor, non propter blasphemiam , sed propter humilitatem assumptus fuit. Prae cure igitur dixit senex labores corporeos. viam sternere ad humilitatem. Deus bonus humilitatem nobis largiatur , quoniam & a plurimis malis hominem liberat, & a magnis ipsum protegit tent tionibus.

P me omnia vim habemus humilitate ,isc.J A . Haec est communis doctrina Sancto-ium. Nam sicut in Mificatione domus , Humilita prius de fundamento . qua de D s. par

85쪽

8 et S. DOROTHεr Isset irvrio II NOTAE partibus cogitamus, ita prorsus in vi- CORDERI. tae spiritualis fabrica principio de humilitate curandum est, & de ejus adeptione cogitandum, ut, moles aedificii spiritualis secura consistat. Id pulchre docet nos D. Augustinus lib. de Uerbis Domini serm IO. Cogitas, inquit,magna abricam conseruere celsitudinis, de sumtamento privcogita humilitatis. Et quantam quisque V ct dii ponitsuperimponere molem adi ij, quato erit maius aedificium,toto altiusfodit fu-- .damentum. Et ad finem ejusdem sermonis ait: Sed quia magni fastigium es , defundamento cogita. . uo inquis fundamento qDisce ab illa quoniam . mitis es fi humilis cor ile. Hoc in te fori fundamentum humilitatis, pervenies ad fastigium charitaris , &c. Hisce similia passim inculcant. PatreS. . . Vnde si Cyprianus, sermone de Nativitate Christi humilitatem appellat

mentum sanctitatis. S. Gregorius lib. 27. Moral, cap. v. vocat originem virtutis. Quamobrem recte senex, ille dixit anto omnia opus esse humilitate . via quidquid sine illa aedificatur, subito corruet , & labor omnis fructu vacuus, permanebit. Quam veritatem Caesarius Arelatensis. Episcopus Hom. a. viros religiosos alloquens, sic illustrat: adit, inquit, iam fabricam arificare Christo adjuvante coesiuit, fim enim vera religionis supraserram humit atri Eucare debetis. Quaelibet i enim fabri ' , quamvissublimuina lasit. Afirmum reis fundamentum a

86쪽

habent , si vera humilitatis fundamentum habere noluerit, firmiter re non poterit, &c. Sic ille. b Neque fides,neque continentia, neque adia Nulla Urim ulla virtus potes perfici absque humilitate Omnis enim Christiana virtus usque adeo ab humilitate dependet, ut sine humilitate,illico evanescat. Hoc indicat illa verba S. Gregorij lib. 27. Moral cap.27. uia enim origo virtutis humilitas est, ista in nobis virtus veraciter Putat,quae in radice propria, id es humilitate, perdurat, a qua nimirum, si abscinditur , arescit: quia vivisiciantem se in intimis humorem charitatis perdit. Hinc fides quidem in primis humilitatem diligit, quae Christum filium summi Dei humilem proponit, & in viro justo contemptum sui, originem exaltaxio-

nis esse decernit. Spes vero similiter hu- militatem amplectitur; quia per scalam humilitatis ad fasti tum regni caelestis se venturam esse confidit. Charitasitem liv. militati amoris nexibus foedoratur; uequo niam cum ipsa, ut inquit Paulus , non in .stetur, & non sit ambitiosa, ab hac pulcherrima filia sua , sibique charissima lia mites moderationis acquirit. Prudentia denique Iustitia, Fortitudo, Temperantia & aliae virtutes sub his comprenenis, humilitati junguntur; nec Prudentia erit prudens , nisi ad suum finem consequendum humilitatem eligat: nec Iustitia i aD s si i

87쪽

8. Ἀοκοτμε1 IN sorvTIo II Nora , nisi ad tribuendum majoribus quod'Cogor I ςi. dobetur, humilitatem assumat: nec robusta Fortitudo nisi motibus superbiae

resistat: nec Temperantia moderata, nisi effrenatum appetitum honoris cohibear, quin omnia manifeste probant nullam posse virtutem perfici abique humilitato. c Cum B. Antonius omnes diaboli laqueos. pansos cerneret, &c. J Vide haec in Vitis Patrum lib. 3 sit l, si'.& lib. s. sol. 6ao. secundae editionis Heriberti Rosis di

nostri ..d Ceteri QIi is mundana superbia , monachalis. J Similem saperbiae disti actionem agnoscit & explicat D. Gregorius lib. Moralium cap. 19. his verbis Sciendum, quod λις VD de qua tractamus, elatio alios ex rebus saecularibus, alios vero ex rebus spiritualibus possidet. Alter enim inru-mescit auro, alter eloquio, alter in mis ct ier- renis rebus, alter mi caelestiburis virtutia

buta: una tamen , eadem, res ante oculos Dei agitur, quamvis ad humana corda vendens is

eorum objuribus diuerso amictu Pisium Hae e Gregorius, quibus similia Cassiabus lib. 11 Instit. cap. 2.& Smaragdus Abbas in cap. 4 Regulae D. Benedicti adferunt.

e Prima Humilis is, dcc. J Humilita rem hie bifariam distinguit; primam scilicet assignans in ordine ad proximum, qua nos omnibus post, namus, alteram in ordine ad De uni, qua illi omnia bona adscribamus. Varij Doctores varias hu-

militatis .distributioves. & gradus assig-

88쪽

D E FLVM i L τ ss nant, α quamvis dissentire videantur, a ivero non deviant. Quoniam aut exbii Coi oza I si lis discrepant, aut si in re ipsa discrimen i est, quos gradus unus minutatim posuit, alius generaliter comprehendit. Ac Pro- stabit :sper quidem Aquitanus epist. ad Deme- ' :triadem dum quoque gradus humilitatis exposui ,alterum quo proximis tamquam melioribus bona pendimus: alterum quo mala illata aequanimiter sustinemus. Dia- dochus Episcopus sanctissimus lib. de peo 'fectione spirituali cap. 9 s. duos alios gra- ' dus humilitatis ponit: alterum quem ge

nerat vis alicujus adversitatis illata: alte- . . . rum quem procreat abundantia lucis & devotionis immissa. Strabus taldensis in. I . Glossa Matt.3.tres ponit gradus percom .ς parationem ad majores , aequales & m .nores in hunc modum : inquita, humilitas tres habetgradus Prim sese,subderer 2. θ

se mayori . , se non Urre aquali, qui est

sufficiens. Semiam est, subderese aequali, nec praferreis minori,i hic dicitur abundans. 'Tertius gradus est, subesse minori, in quo est omnis justitia. Eosdem gradus tradit S.Bonaventura in opusculo quod inscribitur , sermula aurea de gladibus virtutu cap. 3. ubi diversas istiusmodi distinctiones hu- Q. militatis affert. S. Laurentius Iustinianus numerum istorum graduum auget: sex enim constituit Jib de Humilitate cap. 7. Primus est,s homo seprecariorem, se cotemptω

dignum a scat: secundus si affectu silia de

sesentiat. Tertia Hualeccata,prout oportet,

89쪽

NOTAE

detegat. uartui, si mala, qua δε se alicis i credi appetat. . imui, si dejici injustis

Q RP 3 8 -itatis. Sextus, si opprobria esuri tincon vitia atque injuria sitiat, ct inpersecutioni- ου glorietur ,juxta illud: Abst mihisoriari, nisi in cruce Domini nostri J a s v Christi. s.Anselmus lib. de similitudinibus a cap.

1Uo, usque ad Io8. septem gradus humi litatis latu prosequitur. Sanctus denique Patriarcha Benedictus in regula cap. 7. humilitatis gradus usque ad duodecim protrahit quos Trithemius vir apprimueruditus hisee versibus comprehendit. Iustorumgraduum primus timet omnipotente, Ilucebris carnissubmittit fraena secundus, ratius Abbami supponit se reverenter Convitq; IJretis, quaris patienter obedit; Abbati reserat quintus penetralia cordis,

Vilis indignus constat, se judices tui. Cundus se credit fore se imus inferiorem, Scit nihil octavus, nisi quod fert regula cellae:

Non loquitur nonus,dum non interrogat alter, Proscribit risum decimus,damnati cachinἡu. ndecimus laeditur rationispauculaverba,

Ssectat humum semper Dodenui vertice flexo.

90쪽

DE co NSCIENTI A. Y Vm Deus fecit hominem , inseruit ipsi nescio quid divinum, nempὁ cogitationem quamdam fervidam id illustrem scintillae rationem obtinentem,quq mentem illustraret, illique ostenderet discrimen boni a malo. Id conscientia voca rur, qna: es: Lex naturalis. Hanc sibi volunt putei b quos fodit Iacob cut Patres b asseruerunt & Philisthiim aggere opple' verunt. Id est conscientiae obsequendo Patriarchar Sanctique omnes ante legem scriptam Deo placuerunt.Hac desos a, UA isti ab hominibus per irruptionem peccati perpe cat proculeata , opus fuit nobis ege lcripta, proci ςη opus fuit sanistis Prophetis, opus fuit ipso adventu Domini nostri Jasu Christi, qui illam revelaret & excitaret, ad scintillam istam extinctam denuo resulstitandam, per sanctorum observationem. mandato

Modd igitur innaostia est potestate illam rursus vel defodere , vel sinere uosplendore suo micet, ac nos illuminet, si spsi obsequamur. Nam quando con scientia nobis dictat, hoc vel illud facito,& contemnimus ; rursumque admonet,& non facimus , sed persistimus ipsam conculcare: tunc utique illam desedimus,

α prae onere illi imposito nequit amp ius Pertiu

SEARCH

MENU NAVIGATION