Claudii Chiffletii I.C. Sequani Eorum quae de iure pars prior, in qua continentur, De substitutionibus lib. 1. De portionibus legitimis. Lib. 1. De iure fideicommissorum lib. 4. De secundo capite legis Aquiliae ..

발행: 1584년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

111쪽

D.de vulg. Adcrescet ergo aliorum deficietium portio coheredibus adeuntibus , non vero deueniet ad

substitutos, nisi voluntas testatoris aliud urgeat.Quia ει haec eadem si do minetur, disiunctos & separatim substitutos adhuc postponemus colunctis,ut in specie l. quidam linameto.D .dc vulg.NU; obstat quod dicitur, substitutum praeferri coniuncto, l. 2.β.siduo. D.de bo .poll. secvn. t b. Id enim obtinet,si singulis substitutio facta sit d.I. si duo.Quo casu adeunte illo cui singulariter substituitur, expirat vulgaris substitutio ei facta, no item liis praeiudicium adsert. Dubitant ptaeterea interpretes, utrum existentia sui her dis impediat substitutum vulgarem, qua in re soleo

uti certissima ratione.Si enim ius adcrescendi cedat substitutiom,l.a.β.s duo. D.dubo. poss.se tab.aum

hoc amplius. C.de fidei c.cu suntl. ergo & sui heredis existentia. Quia utroque modo adquiritur hereditas ipso iure,& necessario. Ideoque dc sui, necessui j li xedes dicuntur,β. sua autem. Instit.de hered.qualit. αdiis Quod enim iure adcrescendi inuitis nobis ata uiritur, ipso iure seu lege fieri,probat l.qui patri D.

stat l. si filius heres. D.de lib. & post. In qua filius imstitutus heres,omisso postumo,cui nepos ex eo substitutus est, si extiterit heres dc moriatur, nepos cis cedet non tanqua substitutus,& ex testameto, sed tanqua suus ab intustato.Quia respondeo potius co-

uariu ea l.probari, & dationem substituti impedire existetiae effectum.Sed quia perplexissima est l.illius species,dc sentcntia, in qua cum doctissimi recentiorum

112쪽

tiorum insudarint non parum, placet eius declaratio nem breuiter subiicere In ea igitur ponendum est cacrudito Culacio, tractatu .ad African. Q Obseruat. lib.3.c.M. filiu heredem institutu omis postunio, cui datus erat substitutus nepos ex eo, decessisse nodum nato postumo,deinde postumii natum.Cuius natiuitas quia rupit testamen tu, ideoq; & substitutio, quae

eius pars, etia extincta est, sic ut nepos ex testamento

nullo modo venire possit, sed ab intestato tarum cupostumo,ita tamen, ut videatur solus fuisse heres tam patri,quam auo,sed diuerssis teporibus. Et patri quidem ante natiuitate postumi, in bonis videlicet quae

pater habuit. Ite aiio,per rupturam testamenti.Atqui auo non succederet si pater eius heres ei extitisset cacffectu,quod non potuit propter dationem substituti. Idq; manifestd osteditur in lecti do responso illius i. In quo nullo dato substituto,filius heres existit avo, non item nepos,id est, natiuitate postumi existit filiit,

heres patri unacu postumo, non item nepos. Ergo, si in praecedente specie natus non fuisset postumus, nepos ex substitutione venisset,nec existetia patris eius eum repulisser,ut factum est in 1.responso.Ex quibus apparet, cum tota l. difficultas vertetur in natiuitate

postumi, necessario prςmittedam & alleganda fuisse. Et vero existimo, Africanum eam partem facti nun qua omisisse,nec taro studio breuitatis fuisse ductu, ut clauu totius quaestionis negligeret. Credo potius, librarioru incuria fuisse transcursan gemitutam dictione,quod alias in auctoribus soletie est medi genus Na quin ita scripserit Africanus, lector attentus

tauquam dubitabit, Si interiin moriatur filius postumo nanuto, to,tum patri quam auo nepote suum heredem Iuturi.

113쪽

Ceteru in eo mihi repraehededus Barti videtur,quba velit,existentia sivi heredis excludere tacita vulgare-Nam argumentum , quod ab expressa pupillari trahit, infirmum est, cum diuersis temporibus pupillaris tacitae vulgari adhaereat,nec si rinil una unquam cile possint, ur alias ostendi. Ergo quae in una statuta sunt , ad aliam non sunt producenda-Quin potius , regulas vulgaris expressiae ad tacitam porrigemus. Magis iuuaret Bariolum, vulgarem tacitam etiam a iure dc a lege este , rescripto nempe Diuom fratrum, d.l. iam hoc iure non igitur habere, praetextu voluntatis defuncti vim & effectum existentiae sui heredis impedire, quae ctiam a lege est. Sed responsum praesto est, diuersam esse utriusque rati nem. Si quidem existentia sui heredis a mero iure ciuili pendet, & ex consequentia patriae potestatis

venit, quae tota iuris ciuilis est. At vero tacita vulgatis quamuis rescripto Diuorum fratrum fueris inre ducis,innititur tamen verisimili voluntati defuncti, cuius iudicium Diui fratres sic verisimiliter interprerantur . Itaque repugnante testatoris voluntate, non

silet induci talis interpretatio substitutionis,d.I.iam hoc iure.circa fi .Sequens qua tio est,utrum is qui nopossit iure ciuili heres esse,sed prςtorio latu repellat silbstitutum. In qua Bart. sivi dissimilis est multavfalsa congerit,quae cum sola lectione deprihendat

tu nostra refutatione non indirent.Hac in re tameitateneu tu existimo, siue necessaria sit bonorii pos sessio,deficiete videlicet iure ciuili, ut in casibus quia bucia notatis ab Accussi in ivltitia gloLmagna. C. unde legita siue arbitraria, praetorrum hunc heredent repellere iubstitutum.Quia certu est,inomnibus bonorum

114쪽

DE SV CCESSIONIBUS. Ios

norum possestores vice heredii baberi, l.2.D.de bompo T. Et ut hereditatis,sic etiam bonocuapossessionis appellatio iuris est,t.3.β.I. D.eod.Quodsi minus iuris bonorii posses r quam heredi,crga substitutum tribueremus,non quaereret Iureconsultus,quado cedat tepus bon.poss. petendae furioso, i datus est substitutus,I.I.in pr. D.de bon .pos s.fur.&c.No ite diserte traderetur, quando primo gradu scriptis heredibus, quando secundis c5petat,t.2s.deserturicu seq. D.debon .poss.s .iab.Et in summa, cum per agnita bona possessionem inducatur gestio pro herede, l. pubere.

dum & aditio.Haec autem intelligenda sunt, maximEin bon.poss. sec.tab. cum secundu voluntate defuncti detur. Nam bonorum possessio contra rub. cotra Voluntatem comeetit,l. si cum patrono.g.I. D.de boo posses quia & ipsum testamentum petita. . in prin-

repellit sebstitutum.Siue enim filius sit,non dabitur ei,clim possit secundu tab .habere, l.3.β. si quis ex liberis. D.de coni.tab.Si aute patronus, cui etia prae tor pollicetur,l.6.in prin. D.de bon.poG.1. Instit.de success.lib.is quide heres potest contra rub. obtinero possessionem,sed pro rata portionis debitae, arg.l.inconditionibus.29.β.si patronus. D.decond.& dem. Ex qua etiam colligitur, qudd quamuis loco heredis bonorum posse r.coiit.tab. instituatur, tamen haec conditio, ' heres non mi,deficit per huius possessioniς agnitionem. Quςrunt praeterea interpretes,nu tacita vulgaris emancipatione filu extinguatur. Gulielm. Cuneus credidit finiri, habetq, Rarneriu & Bariolusequaces. Ego aliter sentio. Quia si a casu mortis, ad

115쪽

casum emancipationis,valet argumetum,notissima,

l. Gallus. . & quid si tantum. D. de lib.& post. filisi

utem impubes,vivo testatore mortua,non excludat

substitutum, arg. l.Thais.β. Spledophorus. D.de fid. lib.ergo ide in emacipata dicedum erit. Durat enim semper ratio voluntatis,qua dicimus, voluisse patrem eundem sibi heredem facete, quem & filio fecit. Idq, notissima collatione sequentis quq stionis apparebit, in qua tenemus,adhuc vulgarem tacita superesse,etsi pubes fiat pupillus vivo testatore,ut omittam regula qua dicimus utile per inutile no vitiari.Neq; obstat, quod pupillaris expressa,quae hanc continet,perepta sit,i.coberedi.*.cu saliae . D.de vulg.Na saepius oste di,& maxime in primo effectu,no contineri altera in altera ut simul co sistere debeat,quinimo de distingui. Deniq; casum vulgare vel contingere prius, vel etiasubsequi.Nam post delationem,prius est ut quis hores non sit, quam ut in pupillari aetate decedat. Ne que est imputandum restatori, si sibi non prouidit.

ut voluit Bart.arga tractabatur. D.de milit. testa.quia

potius sibi prouidit,cum no mutauit, & tacite dedit intelligi,eu se velle habere heredem, que filio dedit. Deniq, nihil imputatur patri,si filius in ius vita mox

tuus sit,neque pcopterea desinit esse substitutio, d.β. Splendophorus. Ergo in emancipato idem iuris erit. Item dubitat, si pupillus pubes fiat, vivo testatore,an perimatur vulgaris tacita. Cuius quaestionis grande est praesudicium,in superiore. Duo enim sunt maxime necessaria,ad pupillarem instituendam,ut videlicet sit in potestate,& impubes, neque plus momenti in viab quam alio,video constitui, l. a.in princ. D.devii Atqui si emancipatio tacitam vulgarem non tollit

116쪽

DE s v CCESSIONIBUS. ros

tollit, nec etiam pubertas. Et de pubertate senstrecte Accos. in l.lex Cornelia. in verb. duod. tab. D.eod. Quem plerique veterum, hic a Bariolo en inerati , non admiserunt, quorum aliqui tantum producunt l. qui habebat. D.eod. quae de pubertate non loquitur, Sc ad impuberes tantum pertinet. Alii ut tur auctoritate i. si nitidum per fideico iussum. 02s.vit. cum l.seq. D. de legat.i. ubi fideicommis. sum ab impuberis relictum evanescit pubertate.Nec

mirum, quia & pupillaris substitutio extinguitur, ut notum est, a qua sola pendet fideicommissum. At vero directa vulgaris non propterea perimitur, sed per aditionem pusilli tantum. Quia per eam non pupillo, verum testatori succeditur, ut iam diximus, verumque est aliud esse , si testator heredem habeat,

Hiud si pupillus. Quia & norum est, heredem posse

habere testatorem, quamuis eo pupillus careat. Ex quibus patet,inutilem esse Barioli distinctionem hiesubiectam, quae expressae pupillari tantlim conuenit, non item vulgari tacitae, cuius aliari is regulae traditae sunt. Vltima Bacioli quaestio, satis ex deci

ratione praecedentis apparet.

117쪽

IURE CONSUL. SEQUANI

legitimis , liber singularis.

mi is deducere, se de variis portioribus legit

mis in genere. CAP. LN T ERRUPT I nostri superioris anni studij causas scitis ipsi: Nobis

enim aptari non potest illud Poetae, Hoc iter Utiaui ciuisimus altius ac nos, Praecinctis unum. Quia nec ignauia aliqua, nec tarditate est effectam , ut inchoatam substitutionum culturam deseremus.Farcunditas quippe,& ubertas materiar,ipsum pingue solum non tam nos lassauit, quam laxauit, α diuisit operas nostras. Quas solidas Deo faciente in tempore exhibebimus , dc bene coeptos conatus bonos ducemus ad exitus. Interim interiectaneam operam nostram accipite, vestrasque mihi rursum facile audiendi vices concedite, dum particulam ii iis nostri utilitate difficultate commendabilem integro substitutionum operi quodammodo inte calamus. Docere enim instituimus quid leges pra scribant

118쪽

scribant circ variarum portionum deductiones, quae diuersis ex causis conceduntur. De iure igitur

deductionis , & portionibus legitimis, earumque differentia dicturis hic a nobis seruabitur ordo, ut

explicato deducendi verbo, varietates Earum portionum, quas leges detrahi concedunt, enumeremus. Quibus breuiter percursis , de legitima δε bellianica, Falcidia ampliore tractatu clisseremus. Deducere ii tur, siue detrahere, minuere est, ut apud Comicum, deducere cibum. Itaque hic deducere nobis erit, portionem legis beneficio concessam,de solido vel retinere, vel actionc petere. Meritoque adieci,portionem legis beneficio concessam: Quia neque totum est quod deducitur, sed portio tantum. Neque ulla deductio est, quae nona lege concessa fuerit, ut portione; huiusmodi possint iure legitima nuncupari. Exempla in Falcidia dc Trebelliani habemus. Quarum illa per legem minuidicit .l.in quantitate .g.vliii D.ad LFalcid. haec vero etiam ad exemplum illius. . sed quia heredes. Instit.de fidei heredit. Ergo de ipso iure. Ipsa denique legitima, quae debitum bonorum s ibsidium appellatur, a lege esse nomine ipso arguitur , ut ampliore tractatu ostendemus. Quod ver5 sequitur in definitione,vim de effectum duplicem deductionis ostendit. Illa enim vel retentionem parit,vel si quo casu in alium

iam transtata fuerit portio, actionem ad eam repetendam aut vindicandam ministrat. Sic portio legis Falcidiae olim tantum retinebatur , postea & repetiatio inducta est,t.penuit.C.ad l. Falcid. o casu etiavindicatio competit .l.lineam Margaritarum. D .eod.

Eadem retentio & xepetitio , in rigasiano permissa

119쪽

to8 CLAVD. CHI FLETII et 'ci

cst. . sed quia heredes. Instit de fideic hered.l.heres. M. D. ad Trebellian. Retinebitur ergo opposita exceptione doli mali,ubiciique enim ipso iure aliquid competit, huic exceptioni locus est. l. qui decem. in princ. D. de solui.& liberat. Deductionum autem origo ex aequitate est, vice temperamenti cuiusdam, ut qui totum non habet, portionem saltem consequaturi Quarum ut variae causae sunt Aic & variae quantitates. Alias enim sextans detrahitur, id est dux unciae. Tot enim naturali filio leges cocedunt. auth. Iicet.C.de naturalib.liber.Nou.de triente & semisse. . constderemus. Est & bes dc dodrans in casu No-Uellar III.β.porro. Alias quadians cst,ut in ira distincto tractam enumeratione accuratiore ostendemus.

Alias vero triens , cuiusmodi in praemium emanci pationis olim patri concedebatur.β.hoc quoque.Instit.per quas personas nob. adquirat. Item triens iure Longobardorum inductus , mulieri in bonis defuncti mariti conceditur: cuius meminit glossi in cap. Raynutius. verb. tam tertia. extra de testam. Est de quincunx, quae portio , mortua olim in matrimonio muliere, a patre ex dote profecta apud macitum remanebat,pro singulis liberis. Vlpian .in Frag.reg.tit.

de dotibus. Quod hodie immutatum est tam Iustia

suetudine , quae Martini opinione probatur, ut ii latur in l.dos a patre.C.solui. matrim. Erat olim &senis in bonis liberti personae patroni concessus, &ideo ad alium nequaquam pertineret l. cum patronus.28. de te . a. Appellatur verb modicum in I. libertus qui soluendo. 36.D.de bon .liberi. Quod tomen postea mutationem variam recepit, tandemquc senis

120쪽

senis ad trientem a Iustiniano redigitur uno casu. g. sed hodie. instit. de successi. libertor. Inuenio & dodrantem in vicem legitima: flij assignari, puta,cum naturales fili j curialium, aeque adscripti fortunaec risi , a parentibus in minorem, quam dodrantis

portionem, heredes scribi non pollunt. Nov. de natur.lib.89. I. sanciendum autem. Consulta vero ope-Xa,quartas portiones seu qcadrantes referre in hunc locum distulimus , quia eorum uberior numerus,dcquibus ampliorem tractationem paramus, in ea recensione animaduerti multipliciter a nostris peccari, dum colligendi aut verius conuasendi studio non quartas tantum , sed etiam alterius generis porti nes referunt, & quod in una esst pontum cognitione, in diuersas distrahunt. Simplicius multo Accu sus in hae . enumeratione versatur in glossa legis in quartam. D.ad leg. Falcid. Nos cas referemus, quas solas hoc nomine & tractatu dignas existimamus, his priore loco positis, quae minus difficultatis obtinere videbuntur. Occurrit igitur primum quarta, quam de propria substantia retinet curialis factus clericus in ossi auth.sed neque . C. de episcop. dc cleric. Item illa, quam habet curia, si curiali succedat cxtraneus .l. I.C. quando δί quibus quarta pars. lib. Io.Quam eadem curia habet, ci Decurionis filius qui patri succedit, curiali fortunae non sitiadscriptus. l. communium. I. sed ii quidcm. C. doenarurat. liber. Item alia quarta, quam habet filius qui est curialis in bonis patris, etiam ii legitima ei relicta sit, i. 2 C quando & qui b. quarta pars. quae hodie versa est in dodrantem. Nov. 89. Est de praeterea quadrans qui fideicommissario debetur, curri heres rogatus est; ve

SEARCH

MENU NAVIGATION